Leven in het Nu
Onlangs zat ik op het perron te wachten op de trein naar huis. De trein had vertraging en ik was even op een bankje gaan zitten. Er kwam een duif aangewandeld, die vlak naast mij kruimels van de grond oppikte. Heel gefascineerd keek ik naar de vogel. Ik volgde elke beweging van de duif. Hij was heel geconcentreerd op elke kruimel. Met hetzelfde ritme, pikte hij telkens de kruimels op.
Focus op wat er nu is
Meteen daarna ging hij op zijn volgende doel (kruimel) af, alsof hij er een radar voor heeft. Heel snel waren alle kruimels netjes opgepikt en de duif vervolgde zijn jacht op meer kruimels. Prachtig om te zien. Terwijl ik gefascineerd keek naar het tafereel, besefte ik dat die duif (en dieren in het algemeen) helemaal in het “nu” leven. Ze maken zich geen zorgen wat er daarnet is geweest of wat er dadelijk komt.
Leven in het moment
De duif is enkel geconcentreerd op de kruimel die hij op dat moment voor zich heeft. Als die op is, dan gaat hij weer door naar de volgende. Hoe simpel zou ons leven zijn als we de kunst hebben om ook in het “nu” te leven, net zoals die duif? Nochtans hebben we dat ooit allemaal gedaan. Als kind leefden we ook helemaal in het moment. We leefden helemaal in het moment en gingen helemaal op in wat er op dat ogenblik gebeurde. We gaven ons helemaal over aan de stroom van het leven. Ik vraag me af wanneer we dat mooie instinct zijn verloren…
De strijd van het opgroeien
Waarschijnlijk is dat moment er gekomen in onze puberteit. We krijgen meer verantwoordelijkheid (zoals zelfstandig studeren) en leren om onze eigen keuzes te maken. Geen gemakkelijke opdracht als we ook lichamelijk en emotioneel aan het veranderen zijn! Volgens mij verliezen we daar grotendeels ons talent om in het moment te leven. Hoeveel jongeren maken zich al zorgen?
Details of zorgen?
Soms maken ze zich zorgen voor kleine details, bijvoorbeeld welke kleren ze gaan dragen op hun avondje uit. Vaak beginnen ze er al dagen op voorhand over te twijfelen. We verliezen de kunst om het leven op ons af te laten komen en ons te laten verrassen door alle mooie dingen die op ons pad komen. Of we vergeten hoe we van elk moment kunnen genieten, omdat we ons al zorgen maken voor iets dat misschien binnen enkele dagen kan gebeuren. Waarom doen we onszelf dit aan?
Leef intenser
Het leven is zo eenvoudig als we ons kunnen concentreren op wat we nu doen. Als we dat elk moment kunnen, leven we intenser. Alles gaat ook vlotter, want we leggen onze focus enkel op wat we dat moment doen. Het gaat sneller en beter. Hoe mooi zou het zijn om dat op elk moment te kunnen?
Oefen bewust je gedachten
Gelukkig kunnen we dat ook voor een stukje oefenen. De eerste stap is bewust zijn dat onze gedachten afdwalen. Als je dat beseft, kan je jezelf weer richten op dat waar je mee bezig bent. Zeg tegen jezelf: “Eerst dit afwerken en dan pas aan het volgende denken”. Het vraagt wat oefening, maar het is een eerste stap in de goede richting. Zullen we hier alvast mee beginnen?
Motiverende groeten,
Dorien Lambrechts
Helemaal met Vanessa eens.
Het systeem dient aangepast te worden en niet onze kinderen.
Helemaal met Vanessa eens.
Het systeem dient aangepast te worden en niet de kinderen van nu.
Veel zijn hoogsensitief en die groep zal alleen maar groeien. Er is niets mis met deze kinderen,maar veelal krijgen ze wel dat gevoel mee.
Of krijgen ze een etiketje met ADHD of andere. Stop er een pilletje in en de omgeving heeft geen last meer van ze, hoezo “spelen”met de hersenen van onze kinderen, dde toekomst?
Schande.
Ik ben toch wel blij dat met het volwassen worden, ik verder kan reiken dan alleen het hier en nu. Daarom kunnen inderdaad kinderen en dieren dat niet. Het is een onvermogen dat alleen bij volwassen worden kan rijpen. Gelukkig maar anders zou ik mijn salaris in 1 x in het hier en nu uitgeven 🙂
ik heb ook gedachten als: de maatschappij vraagt van mij om uit het hier en nu te treden (afspraken, planningen etc.). Ik doe het best makkelijk, vooral nu ik gepensioneerd ben, maar wordt dan weer wakkergeschuwd om dat ik ergens niet aan gedacht heb of zo (“nee mensen ik heb geen last van dementie ..”) Overigens betwijfel ik of je je hele salaris in een keer uitgeeft als je in het hier en nu leeft want volgens mij maakt dat nogal tevreden dus wat ga je dan allemaal doen met dat geld?
heel mooi
jij vraagt wanneer je instinct bet kwijt geraakt
nu ik weet het wel
die ben je kwijt geraakt op het moment dat je naar school moest.
want toen begonnen de regeltjes en de tijden
lieve groet
mieke froon
Veel kinderen passen niet meer in het systeem van school. Je moet maar eens kijken hoe het er aan toe gaat. In Amerika schieten ze elkaar af zonder pardon… en waarom omdat ze zich willen keren tegen het systeem. Wanneer gaan eindelijk de ogen eens open dat het op een ander manier moet aangepakt worden. De jongeren van nu komen in opstand en het manifesteert zich in alle landen. Politici worden er voor betaald om dit op te lossen maar kijken helaas allemaal de andere kant op…
Hallo Dorien,
Bedank voor je mooie artikel!
Je vroeg je af wanneer we dat “mooie instinct” verloren zijn geraakt.
Wel nu, daar heb ik een artikel laatst overgeschreven. Dit schrijven ligt momenteel
bij de redactie ter goedkeuring. Hopelijk wordt het over een paar weken geplaatst!
In totaal zijn het er twee, die dieper op deze uitdagende materie ingaan, te weten;
“Het wonder van het Ego-ik” & “De rimpels in het meer van het eeuwig Zijn”.
Je kan me ten alle tijden contacten via LinkIn:
Groet,
Gerard Jansen