Waarom ben ik hier op aarde? De grote vraag…
Misschien gaat het om Levendig Leven: dat er beweging is in mijn leven. Tijdens dag en nacht, heuvels en dalen. Dat ik tijdens alle facetten van het leven, plus en min, zo oprecht mogelijk, op mijn eigen wijze, doe wat ik te doen heb.
En dat ik daarbij contact voel met mijn binnenkant, daar waar mijn gevoelens, liefde en intuïtie huizen.
Maar de moeilijke dingen dan?
Ons klimaat; de aarde die schreeuwt en kreunt. Pijn en angst over oorlog; het is groot en intens. Hoe moet ik hiermee omgaan? Stoppen met lezen en kijken? Ik wil het ook volgen en weten wat er gebeurt. Tegelijk voelt het buiten mijn bereik… Het misverstand is misschien dat ik de wereld wil veranderen.
Maar het begint bij mijzelf; als ik mijzelf steeds meer leer kennen, kan ik vaker vanuit rust, kracht en liefde reageren. Het gaat om mijn antwoord op mijn eigen vierkante meter, in mijn eigen gezin, vrienden, familie, werk. Dáár kan ik van betekenis zijn.
Pijn doorleven
In essentie draagt ieder van ons licht bij zich. Het gaat erom dat jouw en mijn licht steeds meer kan gaan stralen. Het kan zijn dat dat licht is verzwakt of verstoord door traumatische en moeilijke ervaringen, door ouders en voorouders, door oordelen.
Ik ben misschien in mijn schulp gekropen, heb me afgesloten. Of ik ben kort door de bocht en boos, of top-down. Daardoor zijn de antennes van mijn innerlijke bewustzijn mogelijk niet meer zo goed afgestemd.
Pijnlijke ervaringen geven verkramping en weerstand. Als dat lang blijft bestaan, stolt je energie. Dat kan ik soms ook in mijn lijf voelen met klachten zoals hoofdpijn, een stijve rug of een zwaar gevoel in mijn borst. Het is mogelijk om die vastzittende energie weer vrij te maken.
Het helpt me om mijn pijn te zien, toe te laten en bewust te doorleven.
De energie die weer vrijkomt, kan ik me toe-eigenen.
Bewustzijn, kracht en helderheid kunnen dan groeien.
Door wat ik heb meegemaakt, kan ik ook mijn medemens invoelen en helpen. Mijn licht is dan steeds meer zichtbaar én voelbaar. Dat maakt mijn Leven Levendig.
Stofwisseling
Het broertje van pijn is boosheid. Pijn geeft boosheid. Wie zijn hoofd tegen een balk stoot, voelt direct zowel pijn als boosheid.
Boosheid wordt vaak onder tafel gestopt, maar daar wordt het giftiger van. Bijvoorbeeld: ik reageer veel bozer en feller op iemand dan bij de situatie past. Het komt er indirect uit; wat als een grapje bedoeld is, floept eruit als een scherpe sneer.
Het is belangrijk dat je als mens in contact komt met je eigen woede. Als dat contact er niet is, kunnen daar ziektes uit voortkomen. Als boosheid wél benoemd mag worden, bewust gemaakt en geuit, kan een schoonmaakproces in gang worden gezet. Het is net als de stofwisseling: er kan geen nieuw voedsel worden opgenomen als niet ook de vuile en gebruikte stoffen zijn afgevoerd. Dat is op emotioneel-psychisch vlak precies zo.
De kracht van mijn boosheid kan ik constructief inzetten door een grens te stellen of een plan uit te voeren: dan maak ik mijn boosheid functioneel.
Ieder moment heb ik een Keuze
Er is altijd een keuzemoment, vrije speelruimte; ik kan altijd opnieuw kiezen hoe ik reageer, mijn reactie op een gebeurtenis uit het verleden herzien. Nu vanuit meer inzicht, licht en kracht.
Het leven nodigt me uit om mijn bron van licht – en dat is mijn liefde – sterker te laten schijnen, door oude ervaringen te doorlichten en/of los te laten.
Zo kan ik de laagjes van de ui steeds meer afpellen, het inpakpapier om mijn ziel afwikkelen.
Wat levert het op? Vrijheid, ruimte en liefde. Ik kom los van oude normen en patronen. Ik ervaar minder beklemming in mijn lichaam en in mijn gevoelens. En als resultaat: een gevoel van liefde voor mijzelf, en ook voor de ander.
En wat ik niet kan veranderen, probeer ik zonder angst te accepteren.
Angst verhindert me om met een heldere blik te kijken, het vermindert mijn bewustzijn.
Ik heb ontdekt dat mijn antwoord is: omvat je angst, laat het zijn. En focus op wat ik wél kan veranderen: mijn eigen bewustzijn en gedrag. Dat werkt aanstekelijk, voor mijzelf en voor de ander.
Het leven is een leerschool
Leven is spelen, leven is leren, leven is helen.
Mooie woorden en idealen , maar het gaat om de verwerkelijking in het dagelijks leven. Daden zijn altijd moeilijker dan woorden.
Het vraagt aandacht, geduld en liefdevolle toepassing.
Hoe handel ik in het hier en nu? Elk moment is een nieuwe kans. Nu en Nu en Nu.
Wijsheid en moed zijn de hulpmiddelen die mijn ziel gebruikt voor de verwerkelijking van mijn zielenplan.
Nu is je kans
Om een Levendig Leven te leiden waarbij ik steeds meer helderheid krijg in mijn gevoel en bewustzijn, heb ik oprecht contact en feedback in respect nodig; het helpt me om eigen gedrag te spiegelen.
We zijn elkaars leraar en leerling. Ieder van ons is onderweg naar groei, kracht en verwerkelijken van eigen potentieel. Thuis, op het werk, met familie en vrienden, in de wereld. In een veilige kring kan grote draagkracht en verbondenheid ontstaan die de basis legt voor heling en inzicht.
Die veilige kring biedt Trainingsinstituut Tjongeroog. Ik leer er mijn eigen licht helderder te laten branden. Misschien ontmoeten we elkaar op de Open Dag op zaterdag 20 augustus? Je kunt meedoen aan gratis workshops, luisteren naar een korte lezing van mij, deelnemen aan leuke activiteiten (ook voor kinderen) en in contact komen met trainees en trainers. Neem je kans en wend je lot. En weet: jij bent uniek. Jij draagt jouw licht bij je.
Ebba Hoogenraad
