Zou het niet fijn zijn als je alles wat onprettig is, kunt loslaten? Al die negatieve gevoelens, beperkende gedachten, angsten en onzekerheden.. Wat heerlijk als ze gewoon zouden verdwijnen, zodra jij ze loslaat!
Loslaten is een mooi toverwoord en lijkt een sleutel tot geluk en succes. Dat kan het in principe ook zijn; als je begrijpt waar het echte loslaten over gaat. Veel mensen echter hebben een begrip van loslaten dat alleen maar strijd en frustratie oplevert. In dit artikel leg ik uit wanneer loslaten wel, én niet helpt.
Voorbij gaan aan wat er in je leeft
Veel van mijn coachgesprekken gaan over loslaten. Iemand heeft dan ergens last van en is van mening dat datgene losgelaten moet worden. Het gaat dan bijvoorbeeld over gevoelens voor iemand, een pijnlijke gebeurtenis, of een onzekerheid. Meestal wordt dan op stellige wijze iets gezegd als: “Ik moet me daar gewoon overheen zetten”. Eigenlijk zegt iemand dan: ik wil voorbij gaan aan wat in mij leeft. Dit gevoel: ik schuif het aan de kant en ga door.
Een bal onder water houden
Je kunt er inderdaad voor kiezen je gevoelens weg te stoppen. Meestal blijkt dit echter weinig bevrijdend maar wel frustrerend en vermoeiend. Dat wat er niet mag zijn lost namelijk niet zomaar op. Het blijft aanwezig in jou. Ik vergelijk het altijd met het onder water houden van een bal. Je hebt vroeger misschien wel eens als spelletje een bal onder water gehouden? Je herinnert je vast nog hoeveel moeite dat kostte. Op het moment dat je je greep verslapte, schóót de bal met kracht boven het water.
Strijden met wat je voelt en ervaart
Op eenzelfde wijze strijden veel mensen met wat ze voelen en ervaren. Maar net als met die bal onder water kost dit behoorlijk wat energie. En het kan zomaar gebeuren dat je greep ongewild verslapt en dat datgene wat er niet mag zijn (en niet gezien mag worden!) explosief naar boven komt. Dat was natuurlijk al helemáál niet de bedoeling. Snel wordt de bal weer onder water gestopt en begint het gevecht opnieuw..
Loslaten in de letterlijke betekenis van het woord
En zo houden veel mensen veel ballen onder water, zonder het gewenste resultaat. Misschien heb jij ook wat van de ballen waarmee je aan het strijden bent en vraag je je af: wat werkt dan wel? Denk nog eens terug aan de bal. Wat houdt loslaten in de letterlijke betekenis van het woord in? Precies, dat je de bal niet meer vasthoudt maar gewoon laat drijven. Beeld je eens in wat er dan gebeurt. Jij vecht niet meer en hebt je handen vrij. De bal drijft. Soms drijft de bal naar je toe, soms drijft hij van je af. Misschien blijft de bal altijd een beetje in je zicht dobberen, misschien wordt hij ooit meegevoerd door een stroming om niet meer terug te keren.
Wat ruimte krijgt, kan stromen
Je voelt het waarschijnlijk al aankomen: loslaten gaat niet over krampachtig verstoppen maar over ruimte geven aan wat er is. Wat ruimte krijgt, kan stromen. Ruimte bieden aan je gevoelens en emoties kan eng lijken. Want wat komt er dan allemaal naar boven? Het kan inderdaad zijn dat er in het begin wat opgekropt gevoel naar boven komt en dat dit even intens is. Tegelijkertijd is het een ontlading en een bevrijding: het ware loslaten. Je bevrijdt overigens niet alleen wat er in jou leeft, je bevrijdt ook jezelf als je jezelf toelaat te voelen.
Zonder oordeel gewaar zijn
Misschien vraag je je af hoe je deze nieuwe manier van loslaten praktisch gezien aanpakt. Mij helpt de volgende, simpele zin me bij het toelaten van wat ik voel:
Dus dit is wat er nu is
Deze zin helpt me om zonder oordeel gewaar te zijn. Het is simpelweg een constatering van wat er leeft in mij, zonder dat er iets moet veranderen. Zelf vind ik het behulpzaam om er even bij te gaan zitten en de tijd te nemen om gewaar te worden van wat er in mij gebeurt. Dus dit is wat er is.. Ik zit dan even een tijdje zo, tot ik merk dat het gevoel zakt. Want dat is wat er gebeurt als ik het toelaat: het zakt. Misschien voel je in het begin vooral weerstand. Ook dat is dan wat er is. Geef eerst ruimte aan de weerstand en ga er niet aan voorbij (dan wordt het namelijk weer een bal onder water). Via het toelaten van de weerstand kom je vanzelf bij je gevoel. Dus dit is wat er nu is..
Ik wens je toe dat je alles in jou steeds meer ruimte en vrijheid geeft, en zodoende ook jezelf.
Ik vind het stuk ook heel mooi alles wat ik hier lees ik vind het heel moeilijk na medicatie weer terug op mijzelf te vertrouwen weer te mogen voelen wat ik wil wat goed is voor mij ik ben nu al maande een robot de intresse is weg en ik voel mij weg zakke weer in een diepe depressie ben erg moe van alles ik heb therapie s maar het voeld zo onrustig in mij ik heb een beklemmend gevoel in mij slik gebeuren men zegt het zal wel stress zijn maar al doe ik ontspannen dingen het gaat niet over meer ik hoor graag reactie s die mij wat angst weg kunnen nemen want het is geen leven zo mijn vriendelijke groet Debora
Mooi verwoord en ja mijn ervaring is dat het ook werkt op die manier. 5 jaar geleden besloot mijn toenmalige vriendin (na 20 jaar) dat ze het wel mooi geweest vond. Zijzelf had “het lef” niet om het te vertellen dus “moest” ik haar gevoel verwoorden zodat zij het alleen nog maar hoefde te bevestigen, erg laf en voor mij erg moeilijk. Maar goed, we gingen uit elkaar en de kinderen zijn bij mij gebleven. Daarna raakte ik ongewild (uiteraard) in een diepe depressie. Opname bij de GGZ en verder een jaar begeleiding, pillen en alle ellende die erbij kwam.
Gelukkig heb ik me in die tijd meer gericht op mijn spirituele ik, een interesse die in de loop der jaren op de achtergrond was geraakt maar nu weer volop aandacht kreeg (krijgt).
Het werd er niet beter op, TOT de dag dat ik “besloot”, dus dit is wat het nu is … Ja, zo werkte het echt, besloten “het” er te laten zijn. GGZ vaarwel gezegd, medicatie gestopt en alles wat er was er laten zijn. Daarna ging het bergopwaarts, soms een stapje (of twee) terug en daarna weer verder klimmen. Nu 4 jaar later gaat het (heel redelijk) goed. Het kan beter al weet ik niet wat het punt is wat ik wil “bereiken” maar ik laat het er zijn en het leidt me tot waar ik nu ben en wat er komen gaat.
Dus om het verhaal niet te lang te maken, ik wil mensen adviseren meer tijd aan zichzelf te besteden en het leven te nemen zoals het zich aanbiedt. Pijn te aanvaarden en te voelen. Dat is geen pretje maar het leidt tot groei, wijsheid en ten slotte tot een ontspannen en beter leven.
Veel succes, proberen kost niks …
Herby
Bedankt voor de wijze tip om te aanvaarden en voelen Herman. Mooi dat je zelf ervaart dat het je een ontspannender en beter leven brengt!
dank voor deze waardevolle tip .. hier ben ik al mee bezig ..maar ondersteuning is zo fijn ((( hug)))
Fijn dat ik je met mijn tip mag ondersteunen Bloem. Een knuffel terug!
Leuk en goed artikel, bedankt! Ik deel het ook weer op mijn zakelijke facebook.
Graag gedaan Tessa, jij bedankt voor het delen!
Dag Johanna,
Dank je wel voor je reactie! Ik hoor inderdaad van veel mensen dat de bal als metafoor blijft hangen (en helpt om bewust te worden van het strijden of bevrijden). Ik hoop dat jij het ook zou zult ervaren. Succes met oefenen!
Warme groet,
Jojanneke
Dag Jojanneke,
Dank je wel voor je artikel. Een heel sterke metafoor met die bal, zo blijft het hangen.
Ik ga er mee oefenen !
Groeten,
Johanna