Moe, moe, steeds maar moe! Meer en meer zelfbewuste mensen blijven vermoeid, terwijl ze zich toch echt enorm bewust zijn van hun gedrag. Ze staan ook open om van zichzelf te leren. Waarom blijft die aanhoudende moeheid dan toch zo’n uitdaging?

Steeds meer en meer wordt het spiegelen van je lichaam, je relaties en het leven in zijn geheel als normaal aangenomen. En gelukkig maar, want het leven biedt je daarmee steeds weer een nieuwe visie op jouw keuzes. Het spiegelen kan je heel veel inzicht geven in je onbewuste patronen en gevoelens. Maar wat nu als je de hele tijd alles blijft spiegelen en analyseren? En wat als je jezelf iedere keer weer stress aanjaagt van het alsmaar weer blijven onderzoeken van problemen of klachten waar je maar niet verder mee lijkt te komen? Dat veroorzaakt een verschuiving van het echte leven, naar een constante aanwezigheid in je hoofd en je denken. Daarnaast geef je onbewust aan dat er altijd iets te verbeteren valt aan jezelf. Je voelt je in feite nooit goed genoeg, wat behoorlijk vermoeiend kan zijn.

Overmatig spiegelgedrag

Helaas ontmoet ik steeds meer en meer zelfbewuste succesvolle mensen die zichzelf volledig kwijt kunnen raken in het analyseren en bestuderen van hun gedachten, relaties en fysieke klachten. De standaard stelregel is ook hierbij: doe alles met mate.

Als je eenmaal de euforie hebt ervaren van het inzicht In een eeuwenoud patroon, dan kan het zomaar zijn dat je daarna iedere kwaal of situatie wilt gaan ‘oplossen’.

Bewustwording en het spiegelen van je situatie kan dan een enorme aanwinst zijn. Maar het overmatig analyseren van je ‘probleem’ maakt juist dat jouw hoofd volledig in beslag genomen wordt door dat probleem. Daarbij sturen je hersenen een signaal naar je hormoonklieren om het bijbehorende gevoel aan te maken. En voilà: jouw hele ‘systeem’ is bezig een probleem op te lossen, maar ook het te doorleven en te ervaren. En aangezien je datgene voedt waar je met je aandacht naartoe gaat, bevorder je juist datgene waar je eigenlijk niet blij mee was.

Nieuwetijdskind Magazine Instagram
Nieuwetijdskind Magazine Instagram
Nieuwetijdskind Magazine Instagram

Herleven van het verleden

Het bijzondere van ons leven is, dat we ieder moment de kans krijgen om onszelf op een nieuwe manier te ervaren. Ieder moment kunnen we zelf bepalen hoe we onszelf willen uitdrukken en welke mogelijkheden we willen ontdekken. Maar dan mag je je daar wel op richten. Doe je dat niet, dan vult je hoofd zich weer met het analyseren of spiegelen van ervaringen die zich al af hebben gespeeld. Het is één ding om je bewust te worden, maar het is een tweede om je daar het grootste gedeelte van de dag door te laten leiden. En dat gebeurt nu wel vaak bij zelfbewuste mensen. Ze hebben de neiging om hun gedrag, acties en gevoel door de dag heen steeds te beoordelen. Wat je daarmee eigenlijk zegt tegen jezelf is: dit is goed en dit is niet goed. Daarnaast ben je steeds een ervaring uit het verleden aan het herbeleven, want je vult je hoofd met een ervaring die al geweest is.

De logica van het spiegelende leven

Het leven zelf heeft een fantastische logica. Iedere molecuul in ons bestaan is in principe blanco en zit te ‘wachten’ op aansturing. En wachten staat tussen aanhalingstekens, omdat het leven zelf steeds weer dienstbaar aan ons is, vanuit plezier. Ieder atoom in ons hele bestaan staat namelijk eigenlijk te springen om tot uiting te mogen komen. De vibratie, of trilling, die zo’n atoom bij zich draagt, is vergelijkbaar met de vibratie van het Universum zelf, iedere atoom in ons bestaan draagt dezelfde mogelijkheden als het leven zelf.

Kun je je voorstellen hoe je het leven aanstuurt als je blijft hangen in het analyseren van je problemen en beperkende patronen? Precies! Je creëert meer van hetzelfde. Je stuurt de moleculen van je lijf en je omgeving aan met precies datgene wat je probeert om te zetten. En dat is uiteraard niet verkeerd, maar het geeft je wel de ervaring van de beperking. Constant beperking ervaren kan heel vermoeiend voelen. Terwijl je tegelijkertijd het leven op heel veel andere manieren aan had kunnen spreken.

Het leven aanspreken op een nieuwe manier

Maar hoe kun je je dan bewust worden van je valkuilen? Dat kan zelfs nog makkelijker en simpeler dan je ooit had kunnen bedenken. Dat doe je namelijk door een vertrouwensband met het leven zelf aan te gaan. Alles waar jij aanspraak op ‘durft’ te maken, is jou gegeven. Als je beseft dat al die atomen staan te popelen om jouw creaties tot uiting te brengen, durf jij dan daarmee samen te werken? Durf jij degene te zijn, die het leven heel direct aan durft te spreken op de mogelijkheden die het in zich draagt? En niet alleen de mogelijkheden, maar ook de ogenschijnlijke oplossingen. Want als je graag inzicht wilt krijgen in jouw beperkende patronen of creaties, dan kun je het leven analyseren.

Maar als het spiegelen en analyseren je in het moment nog geen inzicht biedt, dan kun je ook aanspraak maken op jouw vertrouwensband met het leven. Wees bereid om het inzicht te gaan zien en tot je te laten komen. Op die manier kan het leven jouw inzicht namelijk op verschillende manieren naar je toe laten komen.

En als je je geest de hele tijd gevuld hebt met allerlei gedachten en analyses, dan is er weinig ruimte om te zien dat het leven je het inzicht wellicht al op een andere manier heeft proberen aan te reiken. Het kan gaan om een tekst die je leest, een persoon die jou raakt, of wellicht een inzicht dat ineens binnenkomt.

Het leven zelf heeft een ontelbare hoeveelheid mogelijkheden om jou te kunnen bereiken. Om bereikt te kunnen worden, zul je jezelf open mogen stellen naar het leven zelf. Je hoofd mag je opgeruimd en ruimtelijk houden, zodat je inzicht vanzelf naar jou toe kan stromen.

En in de tussentijd kun je natuurlijk alweer bezig zijn met het aanspraak maken op een nieuwe ervaring. Want als je vorige ervaring niet prettig voelde, dan heb je nog niet volledig gebruik gemaakt van alle mogelijkheden die tot je beschikking staan. Zie hiervoor dit artikel.

Stel je open voor de ondersteuning van het leven zelf

Stel je open voor de ondersteuning van het leven zelf. Wil je inzicht? Geef dan door middel van een intentie aan, dat je bereid bent om dat inzicht naar je toe te laten komen. En ga in de tussentijd door met genieten, met plezier maken. En ontdek als een enthousiast kind welke rollenspellen, welke creaties en welke mogelijkheden het leven je allemaal te bieden heeft. Maak de wereld nog mooier en inspirerender door aanspraak te maken op jouw hartewensen en jouw ideale wereld. Leef! En ervaar dat de verschuiving van je hoofd naar je ‘zijn’ een heel andere beleving geeft.

Jij bent de schepper van jouw wereld en er valt niets op te lossen! Alleen maar te leren dat je op een nieuwe manier aanspraak mag maken op het leven zelf.

Wedden dat je ontdekt dat je moeheid vervangen wordt, door energie, enthousiasme en vitaliteit?

Heel veel plezier met jouw ontdekkingsreis!

Liefs,

Grietje

Engelenboodschap
Engelenboodschap
Engelenboodschap

6 REACTIES

  1. Ik wilde aansluitend nog een reactie plaatsen welke ik ook onder een ander artikel heb gezet, en die ik heel toepasselijk vind op jouw mooie artikel Grietje: Komt ie:

    Het kind in mij bleef slachtoffer van het niet gezien worden, anderzijds werd ik juist uitvergroot. Mijn talenten en kunnen die te snel op een voetstuk werden gezet, waardoor bewustzijnsontvouwing op die talenten te snel ging, kwamen in presteren terecht. Toen ik onlangs contact kreeg met dat boze innerlijke, streberige kind viel mij iets op. Het bleek het verdriet zat te zijn en zat juist vast in die stap om lekker te lachen en plezier te maken. Doordat ik het telkens poogde te benaderen met ach en gut, of al met voorbedachte rade mentaal invulde als ik er naar toe ging, had het dubbel de balen hihihi. Het wilde mijn toestemming voelen, niet uitvergroot te worden in zijn lijden, omdat het anders enkel door negatieve aandacht vergrootte. Toen ik het ‘wilde’ bravour kind zag, zag ik dat het de zevenmijlslaarzen van haar (mijn) broer had aangetrokken. Het had ooit te grote stappen moeten zetten door het op een voetstuk geplaatst zijn door de ouders, maar nu wilde het die laarzen gebruiken om lekker door te stiefelen en eindelijk in het hier en nu lol te hebben. Dat vond ik zo fijn om te ontdekken. Het ach en gut is prima, als het kind met pijn emoties naar boven komt, maar de truuk zit hem vaak in het ook vragen, wat het nodig heeft om daaruit te komen. Koestering kan een valkuil zijn. En dat gypsy achtige kind in mij wil nog steeds vanuit haar kracht, de wereld bestormen. Maar het leerde ook hoe of dat niet welkom is. Dus is het zelf toe aan een compromis. Meer samen, alleen zijn en lekker dansen en met de handen eten. Het lijf terug veroveren als basiskracht om op aarde te zijn.

  2. Heel mooi omschreven! Soms is het ook een Lichtwerkerscontract wat ff in de weg zit. De neiging om voor familie of massa-bewustzijn de telkens reflecterende deeltjes uit te willen zoeken, en terug te reflecteren wat of je gevonden hebt. Ook als poging niet alleen er zelf dan uit te komen, maar ook die opdracht los te willen laten, die jou maar niet tot jezelf laat komen. Soms uit angst bij jezelf te komen, gebruik je soms dan ook die reflecties.
    Zoals een slang (kundalini) kan na-vellen. Het telkens zoeken naar heling en telkens nieuwe inzichten en methodes ontdekken, om openlijk na te vellen, telkens te pogen om openlijk te vernieuwen ook als voor-beeld voor anderen. Maar de oorzaak van dat spritueel shoppen is ook dat de esculaap of het helingssymbool de slang, in de kern zich totaal ongemakkelijk voelt. Gebrek aan vertrouwen in het leven. Maar het leven is op zich niet het leven zelf. Het is de innerlijke manifestatie die vertrouwd wordt en zo ‘het leven’ voelbaar maakt. Vaak denken we dat bv ‘beweging’ leven is maar dat kan ook afleiding zijn. Het leven voor mij is net lang genoeg stilstaan, om een verbinding te voelen die alleen mij aangaat. Met anderen verbonden voelen kan vreugde of ‘het leven’ vergroten, maar de afhankelijkheid van telkens met elkaar in die eenheid te blijven, maakt dat we verkeerde verantwoordelijkheid voor het leven willen nemen om alles op gang te houden. Zo kun je dus zowel druk zijn met alle spiegeltjes met de neus dezelfde kant op te zetten, innerlijk en uiterlijk.

    Veel tv kijken of internetten is ook een constant mentaal spiegelen. Nu met de Corona crisis, zien we hoe dat telkens analyseren ook door actualiteitenrubrieken, telkens nieuwe vragen opwerpen die zogenaamd kritisch zijn. Deze lopen op zaken vooruit of stellen vragen die door die vraag te stellen het negatieve antwoord al klaar hebben als sabotage op een voorbarig geopende vraag of stelling. Hierdoor wordt het mentale net rondom Corona steeds dichter getrokken en kunnen mensen juist niet focussen op het leven. Dank je voor dit artikel, heeeeel verfrissend!

  3. Dag Grietje, wat een fijn artikel!
    Op zich geeft dat ook weer opluchting dat ik er niet alleen zo mee geconfronteerd wordt.
    Heel herkenbaar voor mij, de bovenstaande verhalen. Wat kunnen mijn hersens hard werken, zeg! Wanneer ik wakker begin te worden, hebben ze heeeeel weinig tijd nodig om op stoom te komen. Gelukkig weet ik ook dat de aandacht zomaar op iets overschakelt wat gewoon neutraal(geen emotie) kan zijn. Het wordt ook meer en meer een kunstje om die niet zo fijne gedachtestromen (-stormen) gewoon maar te laten gebeuren en er meer als toeschouwer naar te kijken. De volgende oefening komt er al weer aan!
    Hartegroet, Kees

  4. Bedankt Grietje voor je artikel, het spreekt me erg aan en geeft inzicht..:)
    Ik ben ook iemand die constant in mijn hoofd zit met analyses,
    gedachten hoe het hoort, hoe het moet, hoe het anders kan, wat er niet goed is etc. etc.
    Allemaal gekakel in mn kop en nooit eens denken : He, dit is niet leuk,
    dat malende veroordelende, ik richt me eens op leuke dingen!
    Dat gaat 1 nanoseconde goed en zit ik weer in datzelfde versleten karrenspoor.
    Een wijs man zei eens : Je moet niet denken dat door steeds hetzelfde te doen je daar een ander resultaat mee boekt..(vrij vertaald.. 🙂
    Vertrouwen, ja daar komt het wel op neer..Maar ja dan komt het duiveltje angst weer
    om de hoek kijken te weten : Verdien ik wel plezier? Moet ik niet gewoon heel hard werken
    en verder mijn mond houden want ik mag niet gelukkig zijn??
    Zo kan ik wel uren door gaan, i.i.g. dank,
    hartelijke groet, Helen

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in