Ver voordat de conceptie plaatsvindt en de ziel zich verbindt met zijn fysieke vorm is er al sprake van interactie tussen ouders en kind
Miljoenen en miljoenen zielen zijn vanuit alle windstreken, planeten en melkwegstelsels onderweg naar de aarde. Allemaal begonnen aan hun eigen unieke reis, met hun eigen unieke doel en met hun eigen unieke frequentie. Zielen in alle soorten en maten om de aarde te gaan bewonen en hun eigen bijdrage te leveren aan deze aarde. Velen van hen bevinden zich nog ergens buiten in het universum, andere zielen zijn al dichter bij de aarde en de kinderen die binnen nu en enkele jaren geboren zullen worden bevinden zich als golven van energie al tussen ons.
In eerste instantie reizen ze als onderdeel van hun zielengroep en zijn ze niet te onderscheiden. Hoe dichter ze bij het moment van incarnatie komen, hoe meer de energie van het individu vorm krijgt. Maar nog steeds blijven ze als groep verbonden met elkaar. Als bolletjes van licht cirkelen ze rond hun ouders en dringen ze hun bewustzijn binnen. Ze reizen mee in hun aura en dagen hen uit tot een bewuster leven. Ze willen contact met hun ouders en proberen dat op allerlei manieren.
Ver voordat de conceptie plaatsvindt en de ziel zich verbindt met zijn fysieke vorm is er al sprake van interactie tussen ouders en kind. De ziel voelt zich aangetrokken tot een bepaalde moeder, vader of allebei of kiest bewust een gezin waar het zijn doelen kan verwezenlijken. Als de ziel heeft gekozen waar en bij wie hij wil incarneren verbindt hij zich met zijn toekomstige ouders. Hij is vanaf nu bij hen aanwezig en zal hen begeleiden naar het moment van de conceptie. Dit alles om er voor te zorgen dat op dat moment de situatie perfect is voor de ziel om zijn reis te beginnen.
Zoals de geboorte een levensbepalende indruk achterlaat in het wezen van kind en daarmee de basis legt voor zijn verder leven op aarde, zo is ook het moment van conceptie van wezenlijk belang. De manier waarop de ziel voor het eerst contact maakt met de fysieke materie is de blauwdruk voor zijn verdere aardse ervaring. De conceptie is daarmee een eerste geboorte in fysieke vorm, terwijl de werkelijke geboorte gaat over de manifestatie van die fysieke vorm als eigen individu op aarde.
Veel ouders zijn zich tegenwoordig bewust van de invloed van zwangerschap en geboorte op het verdere leven van hun kind. Ze doen er tijdens de zwangerschap bewust alles aan om de beste omstandigheden te creëren voor de ontwikkeling van hun kind. Datzelfde geldt ook voor de preconceptie fase. Die kunnen we met een soortgelijke bewustwording tegemoet treden. Hoe optimaler de omstandigheden zijn, hoe vrijer en makkelijker de overgang is voor een ziel naar de dichtheid van de materie. Want dat is niet altijd even makkelijk. Het afdalen in dichtheid en frequentie is een noodzakelijke weg die veel aanpassing van de ziel vraagt. Het enorme licht en veld van de ziel zal zijn weg moeten vinden naar een fysieke expressievorm met minder vrijheid en ruimte. Dat is de reden dat een ziel tijdens de zwangerschap er nog regelmatig voor zal kiezen om buiten de baarmoeder in zijn oorspronkelijke veld te verblijven. Vanuit daar kan het langzaam wennen aan zijn nieuwe bestaansvorm. Een liefdevolle en begripvolle aanwezigheid van de ouders waarin deze zich bewust zijn van deze reis kan deze weg en daarmee het begin van een nieuw leven op aarde vrijer en liefdevoller maken.
Een soortgelijke transitie treedt ook op onderweg naar het moment van conceptie. Om de verbinding aan te gaan met zijn allereerste fysieke vorm van versmelting tussen eicel en zaadje zal de ziel zijn frequentie dusdanig moeten verlagen. Dat is een uitdaging waarin de ziel wordt begeleid door zijn engelen en lichtwezens van zijn zielengroep. Maar ook als ouder kan je je kind daarbij helpen. Kan je je voorstellen dat het voor een ziel zachter en liefdevoller binnenkomen is op een plek waar zijn ouders al klaar staan om hem te ontvangen? Dat het makkelijker binnenkomen is als de ouders zelf al veel van hun trauma’s hebben geheeld zodat ze niet meer van invloed zijn op de binnenkomende ziel? Kan je je voorstellen dat een ziel zich zoveel meer welkom en geliefd voelt als de ouders ook al voor de conceptie met liefde hun kind verwelkomen? Dat zijn dingen die de reis van een ziel een stuk gemakkelijker kunnen maken. De ziel voelt zich dan welkom en kan het vertrouwen in zichzelf laten groeien.
Voor ouders is dat niet altijd even makkelijk. Misschien zijn ze zich helemaal niet bewust van de reis die hun kind voor de conceptie al gaat. Soms hebben de ouders het gevoel dat ze geen invloed hebben op de natuur of dat de trauma’s te overweldigend zijn. Soms voelen ze hun kind al langer bij zich maar worden ze niet zwanger. Soms begrijpen ze helemaal niet waarom ze niet zwanger kunnen worden. Maar het gaat er nu net om daarin je verantwoordelijkheid te nemen en te zien dat je wel degelijk van invloed bent op de manier waarop jouw kindje bij je komt. Alleen al door aanwezig te zijn en je te openen voor je kindje zorgt al voor een heel nieuwe ervaring. En dan bedoel ik helemaal openen, met alle pijn en verdriet en trauma’s die op dat moment naar boven komen. Als je je werkelijke openstelt voor het ontvangen van een kindje kan dat gevoelens bij je oproepen. Het gevoel dat je het niet verdient of niet waard bent, angst dat je geen goede ouder zal zijn, de angst dat je toch niet zwanger zal worden na zoveel jaren van proberen, de angst om weer een kindje te verliezen. Welke angst, pijn of verdriet dat ook mag zijn door je te openen voor je nieuwe kindje zeg je daarmee ook ja tegen al deze gevoelens. En deze gevoelens hebben de ruimte nodig, zodat er ruimte kan ontstaan. Ruimte in jou om een ziel te kunnen ontvangen.
Soms is de reis tot aan conceptie al genoeg voor een ziel om te ervaren. De ziel zal dan zijn energie terugtrekken met als gevolg dat zijn lichaam in wording sterft. Voor de ouders kan dit een heftige ervaring zijn. Om zo vroeg al hun kindje te verliezen. Maar er zijn vele perspectieven. De ziel zal het misschien jammer vinden om niet bij jullie te komen, tegelijk blijft het trouw aan zijn eigen weg. Wij, hier op aarde, ervaren zo’n verlies als intens verdrietig. De ziel weet dat alles licht is en niets eindig. Het ervaren van dit verlies kan in de ouders nieuwe poorten openen. Poorten om een nieuwe ziel met al zijn licht de ruimte te geven. De ziel is daarmee dienstbaar geweest aan de ouders en zijn eventuele broertje of zusje. In sommige gevallen bereid hij zijn eigen weg voor en komt hij opnieuw bij zijn ouders om nu wel geboren te worden.
Elke aanstaande vader en moeder en heeft zijn eigen proces onderweg naar de conceptie. Daarnaast is er een gezamenlijk proces. De nieuwe ziel wil niets liever dan ontvangen worden in de juiste, door hem gekozen omstandigheden en zal er daarom ook alles aan doen om zijn ouders te laten ervaren wat nodig is om bij hen te komen. De ziel doet dit met uiterste toewijding en liefde. Weet dus als ouders dat je deze weg niet alleen gaat en dat je kindje nu al bij je is. Samen met alle engelen en lichtwezens die jullie ondersteunen op deze prachtige weg van bewustwording en liefde.
Gerelateerd:
- Kiezen jullie ook voor Bewuste Conceptie?
- Bewustzijn rondom conceptie
- Zielsconnecties tussen adoptieouders en adoptiekind
Kan iemand mij vertellen waar de prachtige illustratie van het meisje met de trap naar de maan te vinden is? Ik zou het graag op posterformaat willen hebben. Reactie graag op jessiepoel@gmail.com
Het heet : Keepers of the stars. Copyright
JuliScalzi Getty Images Pro
Susanne, Jouw zin: ‘Veel ouders zijn zich tegenwoordig bewust van de invloed van zwangerschap en geboorte op het verdere leven van hun kind. Ze doen er tijdens de zwangerschap bewust alles aan om de beste omstandigheden te creëren voor de ontwikkeling van hun kind. Datzelfde geldt ook voor de preconceptie fase” kan ik niet onderschrijven. In mijn prive omgeving zou hij mooi passen, ik onderzoek en ben geinteresseerd in pre en perinataalbewustzijn en ontmoet steeds meer mensen die dit met mij delen. Maar in mijn werk als kraamverzorgende waar ik werk bij ‘doorsnee-nederland’, klopt het niet. Bij de meeste gezinnen komt informatie over dit onderwerp ( en dan deel ik het alleen als er grond/aanleiding is)als totaal iets nieuws. Mensen zijn welwillender om te luisteren, en komen er op terug. Maar ‘Veel ouders zijn zich tegenwoordig bewust………’ dat hoop ik voor de toekomst. Er is een steeds groter wordende groep die informatie deelt.
Wat mooi!!
Ik heb een vraagje: in juni 2015 had ik een miskraam, het hartje klopte niet meer bij 10 weken. Het kindje had in januari geboren geworden als alles goed was gegaan. Inmiddels is ons zoontje geboren; na de miskraam werd ik opnieuw zwanger.
Laatst was ik bij een paranormale dame en ze zei dat er een zieltje bij me is dat al klaar is om geboren geworden (mogelijk tweede kindje). Kan het zijn dat het zieltje van het kindje van de miskraam bij me is gebleven en zich opnieuw zal aandienen? Of werkt het zo niet?
Alvast heel erg bedankt voor je reactie!!
Groetjes, Kris
Hallo,
Ik heb begin deze week ook een baby'tje gezien.. een jongetje. Ik kon zelfs zijn handje vasthouden. Ik heb zo'n grote kinderwens en ik heb zo het gevoel, dat het mijn kindje is.
Maar ik vind het zo lastig, is dit nou mijn verbeelding geweest of was het echt? En ben ik dan nu zwanger? Ik moet nog 2 weken wachten om te kunnen testen, maar ik ben zo nieuwsgierig en ongeduldig haha. Wat denken jullie?
<p>De enige die daar echt wat over kan zeggen ben jij :). Kan ook je wens zijn, of de toekomst 😉
Sinds mijn pubertijd heb ik beelden gezien van twee kinderen; een meisje van een jaar of 5 en een jongetje van een jaar of twee. Ik wist dat ik later moeder zou mogen zijn van deze kinderen en mogelijk van een derde kindje, indien de situatie zo zou zijn.
Mijn zoontje is vorig jaar geboren. In een ander artikel schrijf je over bevruchting en bezieling. Ik heb de bezieling een dag na de verwekking mogen ervaren; een warme gloed/aura waarbij zijn energie en mijn energie samensmolten. Prachtig! Op dat moment wist ik dat ik zwanger was. Tijdens de verwekking heb ik in mijzelf zijn ziel gevraagd om bij ons te komen met de boodschap dat hij welkom is, maar dat hij zelf zou mogen kiezen. Ik heb mijn zoontje in de puberteit trouwens echt gezien.
Inmiddels ben ik weer zwanger. Ik heb de bezieling opnieuw mogen ervaren. Ditmaal twee dagen na de verwekking. Anderhalve week ervoor sprak ik met een energetisch werker. Zij vertelde uit het niets dat ze een tweede kindje voor ons zag en dat we de komst van dit kindje in ons hoofd 'moesten' houden. Daarbij vertelde ze over de gesprekken tussen mijn man en mij over onze kinderwens die er zeker was, maar op de achtergrond. Anderhalve week later in een spontaan moment precies op de dag van de eisprong 'toevallig' (dat moest zo zijn of is zo gecreëerd door zieltje) zonder anticonceptie… de verwekking. We zijn ontzettend blij.
Sinds mijn pubertijd heb ik beelden gezien van twee kinderen; een meisje van een jaar of 5 en een jongetje van een jaar of twee. Ik wist dat ik later moeder zou mogen zijn van deze kinderen en mogelijk van een derde kindje, indien de situatie zo zou zijn.
Mijn zoontje is vorig jaar geboren. In een ander artikel schrijf je over bevruchting en bezieling. Ik heb de bezieling een dag na de verwekking mogen ervaren; een warme gloed/aura waarbij zijn energie en mijn energie samensmolten. Prachtig! Op dat moment wist ik dat ik zwanger was. Tijdens de verwekking heb ik in mijzelf zijn ziel gevraagd om bij ons te komen met de boodschap dat hij welkom is, maar dat hij zelf zou mogen kiezen.
Inmiddels ben ik weer zwanger. Ik heb de bezieling opnieuw mogen ervaren. Ditmaal twee dagen na de verwekking. Anderhalve week ervoor sprak ik met een energetisch werker. Zij vertelde uit het niets dat ze een tweede kindje voor ons zag en dat we de komst van dit kindje in ons hoofd 'moesten' houden. Daarbij vertelde ze over de gesprekken tussen mijn man en mij over onze kinderwens die er zeker was, maar op de achtergrond. Anderhalve week later in een spontaan moment precies op de dag van de eisprong 'toevallig' (dat moest zo zijn of is zo gecreëerd door zieltje) zonder anticonceptie… de verwekking. We zijn ontzettend blij.
Ik heb ook 2 miskramen gehad 3 en 4 jaar geleden.1 daarvan was met 6 maanden.Een maand later ontdekte ze dat ik kanker had.Het heeft zo moeten zijn!Dat ik die miskraam had anders hadden ze mij niet mogen behandelen.Omdat ik dan zwanger was. Ik voel hierbij dat mijn kindje mijn leven heeft gered anders was het uitgezaaid .En hadden mijn andere 2 kinderen en mijn man zonder moeder en vrouw gezeten.Ik heb er veel verdriet om gehad maar begrijp het wel ze heeft zich opgeofferd voor ons allemaal. Ik heb mogen ervaren dat een overleden vriendin haar mee naar boven nam. Dat was een hele mooie geruststelling!Maar nu 1 jaar geleden droomde ik dat mijn man en kinderen in de woonkamer zaten. En dat hij met een kindje speelde van 1 jaar ongeveer. het was een meisje.Hij keek zo gelukkig. Het meisje leek op ons allebij!Ik zag dat mijn man er gelukkig mee was die blik op zijn gezicht vergeet ik nooit meer! Het was ook weer snel weg!De droom. Zou er nog een kindje aankomen een meisje!.En dat we die al ontmoet hebben de tijd zal het uitwijzen.In mijn droom.? Liefs x
Als mensen mijn voor mijn zwangerschap vroegen of ik geen kind wilde, zei ik altijd grappend maar vol overtuiging: Jawel hoor. Hij hangt al in de lucht. Hij moet alleen nog een lijfje krijgen…
En inderdaad, 11 jaar en 4 maanden geleden werd mijn zoon geboren. Precies op de dag van uitrekening zoals ik voorvoeld had. Ik wist ook intuïtief dat het een jongen was! Ook de conceptie was leuk. Dat kan ik mij nog goed herinneren… Hahaha.
Leuk hè?
Dan klopt mijn gevoel!! Ik droom de laatste tijd over een babyjongetje. En mijn moeder waar ik geen contact meer mee heb geeft hem aan mij en zecht dat ik voorzichtig ermee moet zijn. Ook krijg ik steeds een jongetje die zecht dat ik hem los moet laten. Dat hij dan vanzelf komt. Heel bijzonder.. En ik heb 1 keer een babymeisje gezien ze leek op mijn man. En ik moest haar beschermen van andermans oordelen. Dit heeft veel met mijn oud verdriet te maken dat ik nooit ben geaccepteerd. Ik hoop ooit dat het jongetje uiteindelijk toch denkt dat ik zijn mamma mag zijn. 🙂
Groetjes een toekomstige mamma
Ik heb een beetje moeite met dit artikel .
En dat is niet zonder reden.
Mijn dochter haar baby mocht jammer genoeg
Niet lang leven . 2 dagen oud .
Hij was te vroeg geboren .
Nu in mei is het negen jaar terug .
Ze kan op haar kop gaan staan maar zwanger worden lukt
niet meer.
In dec was ze zwanger , maar het werd een miskraam .
Ik denk dan weleens zeker weten dat zij en haar man
Een toekomstige baby welkom heten . ze staan er open voor .
Maar waarom wordt een mens dan zo getart en daalt er geen
Ziel af richting hun .
Je kan wel zo veel willen . bidden etc .
Maar als je lichaam niet meewerkt komt er geen een kind
Naar je toe .
Daar kunnen geen engelen en licht wezens iets aan doen.
Lijden is het op een vreselijke manier.
Ik ken diverse gezinnen waar zoveel kinderen komen en
Geen enkele liefde mogen ontvangen.
Men is totaal niet blij met de zwangerschap .
Het zit raar in elkaar . en niemand weet exact hoe dit in elkaar zit.
Je kan wensen en dromen wat je wilt . maar als er technisch
Iets niet goed zit , spat je droom uiteen .
Bij jou komt niks . vergeet het maar .
Ik hoef dan ook echt niet met dit soort verhalen bij haar aan te komen
Ze zet mij buiten de deur .
En dat begrijp ik .
Het leven kan bikkel hard zijn.
En geen levende ziel , kan daar iets aan doen.
Precies…dat kwam ook.in mij op…die kinderen dan…die sexueel misbruikt worden, lichamelijk en geestelijk mishandeld worden óf nog erger…in een kelder worden opgesloten door hun eigen pa en sexueel misbruikt worden…lastig…want zelf heb ik echt een mooie zielservaring met een ongeboren kind van me meegemaakt..hoe het daadwerkelijk in elkaar steekt zullen we misschien nooit achter komen, of als we zelf naar “the other side” gaan, misschien..
Er is al jaren een naam voor een dochter echt al 9 jaar. Deze naam is 'toevallig' onder mijn aandacht gekomen en verlaat mijn gedachten niet. Later zijn daar nog een namen bij gekomen voor twee dochters en een zoon. Bij die namen ervaar ik ook een heel intens het gevoel alsof ik al drie dochters en een zoon heb die zo heten. Na het lezen van dit verhaal begrijp ik waar dat vandaan komt en vallen de puzzel stukjes in elkaar.
Tijdens het lezen van het zinnetje: soms voelen de ouders hun kind al langer bij zich maar worden ze niet zwanger. Begreep ik het en voelde ik heel duidelijk de aanwezigheid van mijn kinderen.
Bedankt voor dit verhaal!
Liefs een trotse toekomstige mama 🙂
Erg mooi, maar mede ook ingewikkeld!
Zelf heb ik ook kontakt gemaakt met ons dochtertje nog voordat ik zwanger was…..het was heel erg warm en vertrouwd en toen onze blikken elkaar kruisten wist ik het….
Hoe mooi en bijzonder was het dan ook dat toen je eenmaal 2 1/2 jaar oud was zij er ook echt zo uit zag als tijdens onze eerste ontmoeting in mei 2010 ( ze is geboren in aug. 2011).
Ik vind dit een prachtig verhaal en ik hoop dat het echt zo werkt. Maar waar ik op vastloop is dat ik niet begrijp waarom sommige mensen zo abrupt afscheid moeten nemen van het leven. Ik geloof dat we hier met een taak zijn. Momenteel is de moeder van mijn vriend ongeneeslijk ziek. Ze heeft het pas gehoord en zal zeer binnenkort overlijden. Het is iemand die helemaal niet fijn terugkijkt op haar leven. Ze heeft altijd gezorgd voor anderen, en was net klaar om na intensieve zorg voor en het overlijden van haar zus (een week geleden) weer een eigen leventje op te pakken. Waarom is haar leven op haar 58e dan toch al voltooid? Hoewel ze zelf aangeeft nooit geluk te hebben gevoeld of ervaren? Heeft ze als taak gehad om voor haar ouders en zus te zorgen? Om haar enige zoon goed af te leveren? Om de familie bij elkaar te houden? We kunnen en willen het niet begrijpen. We hebben het leven voor ons gevoel nog niet met haar kunnen vieren. Ik hoop dat iemand kan reageren.
Dag L, ik heb zojuist op een bericht gereageerd hier wat verder naar onder. Het is voor een groot deel ook van toepassing op jouw vraag.
Ik hoop dat je er iets aan hebt!
Sterkte in deze moeilijke periode!
prachtig geschreven …….. <3
Beste Jolanda, prachtig omschreven. Ik als oma heb ook van te voren al contact gehad met mijn kleindochter in een droom. Ze moest nog geboren worden en mijn dochter wist toen nog niet ´bewust ´ dat het zieltje onderweg was. Toen mijn kleindochter geboren werd zag ze er ook precies zo uit zoals ik haar had gezien. Toen ze de eerste keer, heel doordringend met haar grote bruine ogen, naar mij keek wisten wij dat we elkaar al kenden.
Heel mooi Esli. Ik heb dezelfde ervaring gehad met mijn kleindochter. Toen ik haar voor het eerst zag was er herkenning. Mijn dochter gelooft dit soort materie niet en wuift het weg als fantasie. zoals mede meerdere familieleden. ik begon aan mezelf te twijfelen terwijl ik het eigenlijk zeker wist. Wat de reden (karmisch gezien ) is waarom mijn dochter zich erg aan mij irriteert omdat ik ben die ik ben weet ik niet maar ik heb ze twee jaar niet mogen zien. (ook kleinzoon) Gek was ik van verdriet en huilde iedere dag. Na precies twee jaar werd het weer "goed"en nu weer twee jaar later mag ik ze weer niet zien. Ik ben een liefhebbende oma en moeder maar dat wordt helaas niet gewaardeerd. In de eerste tweejarige periode werd ik halverwege de nacht wakker en waren beide kinderen bij mijn bed. Hoe gek het ook mag lijken…ze waren er. Omdat mijn kleinzoon 1 jaar was na het niet meer zien was hij mij vergeten. Mijn kleindochter zei 'kijk dit is oma" en even later waren ze weer weg.Ik kan dat nauwelijks vertellen omdat er zoveel sceptische mensen zijn en je al gauw de stempel krijgt van gek of iets dergelijks. Zijn er mensen die ook deze ervaring hebben? Ik weet niet wat ik hier van moet leren maar mijn hele leven staat in het teken van loslaten.
Waar ik wel moeite mee hebt met de voorbestemde conceptie is een zwangerschap na een verkrachting. Dat kan toch niet liefhebbend ontvangen zijn? graag uw mening.
Vergeet erbij te vermelden dat ik mijn kleinkind al had "gezien"ver voor dat er sprake was van een zwangerschap. Ik vertelde enthousiast tegen mijn dochter dat ze een dochter krijgt. Beter niet doen weet ik nu. Ze verscheen twee keer aan mij en dat terwijl ik een oma ben en niet de moeder. Bij de geboorte wist ik het dus al. en ze zag er later uit zoals ik haar zag. Waarom dat gebeurt? Ik heb geen idee maar het is een mooi cadeau. Bij de tweede had ik het niet.
Hallo,
Heel mooi en "toevallig" dat ik dit nu lees.
Ik voel mijn toekomstige dochter al bij me, en ik weet ook hoe ze eruitziet, en wie de vader zal zijn. (Mijn tweelingziel) Al zitten we nu in conflict.
Ik had doorgekregen van mijn dochtertje, dat ik moest stoppen met het eten van vlees en vis. Omdat mijn dochter graag vegetarisch at als ik zwanger zou zijn. Ze vertelt mij ook wat ze nodig heeft tijdens de zwangerschap en als ze geboren is. En af en toe hoor ik haar praten vooral als het moeilijk gaat tussen mijn tweelingziel en ik.
Door het conflict met mijn tweelingziel (wat erg heftig was) was ik gaan twijfelen of het fantasie was en of ik mezelf ergens van had overtuigd om mezelf te troosten. En of hij uberhaupt wel de vader zou zijn.
Toch bleef ik doorkrijgen dat hij het zou zijn.
Nu twijfel ik helemaal niet meer.
Ik dacht dat ik de enige zou zijn die zoiets zou ervaren. Want ik had het nooit eerder gehoord.
Bedankt voor het delen! 🙂
Mariëlle: adoptiekinderen (daar ben ik er ook een van), kiezen dit leerproces (aan de andere zijde) ook voor dit stuk in het leven. Het is dus exact hetzelfde, alleen kiezen zij de ouders waar zij verder opgroeien via een andere weg, omdat……….en dat kunnen wij niet invullen, dat is het zieleproces van de persoon zelf
Toen ik graag een kindje wilde, werd mij aangeraden door de huisarts, die ik toentertijd had, géén kinderen te nemen, omdat ik totaal beschadigd en verward op de wereld stond.
Toch heb ik gekozen voor een kindje en zij wordt deze zomer 31 jaar. Een prachtige dochter en daarna kreeg ik nog 2 zonen.
Ik heb heel hard gewerkt aan mijzelf en de beschadigingen en de verwardheid, gelukkig niet doorgegeven. Ik kan er nu op een heel andere manier voor hen zijn.
Sta nu ook als energetisch therapeute in het leven.
Gelukkig dat ik het advies van die huisarts niet heb opgevolgd.
Geweldig Yvonne. Jij hebt gewoon je eigen gevoel gevolgd.
Mooi verhaal. Je volgt je eigen weg .
Lieve Suzanne,
Prachtig en herkenbaar!
dank je wel voor het verwoorden van wat ik ook voel en 'weet'.
Liefs Attie
De denkwijze heeft veel weg van de antroposofie van Rudolf Steiner
Beste Suzanne,
Ik vond het een heel mooi verhaal, maar mis een stukje… Hoe zit het met adoptiekinderen?
Liefs, Mariëlle
Beste Suzanne,
Spiritueel gezien vind ik het wel een interessant verhaal, echter welke ziel zoekt nu met liefde en toewijding ouders uit die in staat zijn hem/haar te mishandelen of erger. In het begin schrijf je ' zielen in alle soorten en maten' maar toch?
Hoi Jolanda, voelde de behoefte om te reageren.
De diepgang van bepaalde lessen die een ziel wil leren is op mentaal vlak niet te begrijpen. Door de diepte van donkerte kan een prachtig licht geboren worden. Misschien kun je het begrijpen door naar je eigen moeilijke ervaringen te kijken en te zien wat je er zelf uit hebt gehaald?
De ziel is vooral op aarde om te ervaren.
In de 'hemel' is enkel licht, liefde en gelukzaligheid. Dualiteit bestaat daar niet. Om dit geluk echt volledig te kunnen ervaren zal de ziel er soms voor kiezen en moeilijk leven te leiden met veel pijn en verdriet. Door hier uiteindelijk bovenop te krabbelen wordt de ervaring van liefde en geluk vele malen sterker.
Daarnaast zie je vaak dat deze mensen door hun ervaring anderen willen helpen en kunnen bij staan om ditzelfde te bereiken.
Zo zie je heel vaak dat mensen na een levensbedreigende ziekte het leven daarna pas echt in volledig geluk kunnen ervaren en inzien wat echt belangrijk is in het leven. Daar kun je het denk ik mee vergelijken.
En dit is uiteraard maar 1 voorbeeld van een reden waarom een ziel zou kiezen voor zo'n zwaar leven. Er zijn er uiteraard veel meer. Soms ontdek je gedurende je leven waarom je dingen mee maakt en wat het doel ervan was. Maar soms wordt het je pas duidelijk als je ziel je lichaam weer verlaat.
Als ieder mens zich maar zou realiseren dat lijden je niet overkomt, maar dat je dit als ziel zijnde zelf zo hebt gepland vanwege hele duidelijke redenen!
Nou, uiteindelijk een heel stuk, maar ik hoop dat het je wat duidelijkheid geeft!
Ja, zo is het Carla dit klopt helemaal.
Prachtig!!!
Maar heb je ook specifieke manieren om al in contact te komen met je kindje? De ziel?
Liefs