Ik liep eens vol in mijn hoofd, gestrest, te laat en chagrijnig in een superdrukke binnenstad toen er ineens een klein kind onverwachts uit een zijstraatje voorbij kwam stormen, zo mijn oer-vaderlijke instincten en energieveld in, en ik mezelf in één seconde van top tot teen totaal voelde ontspannen, en direct in mijn hart aanwezig was. Klaar om dat joch te helpen waar nodig.
Het was de allereerste keer dat ik bewust en in het moment ervaarde dat ik in staat was om mijn aura en energie in een fractie van een seconde aan te passen, zolang de wens maar uit mijn hart komt. Mijn mannelijke energie (overzicht en actie) én vrouwelijke energie (intuïtie en verbinding) waren opeens volledig in balans. Mijn hart vol open met onvoorwaardelijke liefde. In een seconde.
Het joch heeft mijn hulp nooit nodig gehad die dag, maar ik de zijne wel.
Ik stond er bij en keek er naar.
Onvoorwaardelijke liefde.
Ik wist niet dat ik het in me had.
Vind je het leuk? Deel het met anderen:
