We kennen allemaal momenten waarop we geraakt zijn. In positieve of in negatieve zin. Dit zijn de momenten waarop we ons bewust kunnen worden van onze niet geheelde pijn. Deze pijn is verbonden met het innerlijk kind in jou.
Het kind in jezelf wordt soms wel verward met het speelse of het magische kind. Dit zijn aspecten van het kind in jou.
Het kwetsbare kind
Voor velen van jullie is het kwetsbare kind herkenbaar. Het niet gezien, begrepen en gehoord worden als kind kennen we allemaal. De pijn van de eenzaamheid of als kind te maken hebben gehad met onderdrukking, laat zijn sporen achter. Het is een deel van ons geestelijk proces om die pijn onder ogen te zien en te helen.
Als kind herinner je misschien ook de mooie momenten. Verwondering of een ervaring die een diepe positieve indruk heeft gemaakt. Lichtpuntjes die je het gevoel gaven dat er meer is dan alleen het aardse leven. Dat je even opgetild werd en besefte dat je deel uitmaakt van een groter geheel.
Aan de andere kant kan de duisternis zo overweldigend geweest zijn dat je je geen lichtpuntjes herinnert.
Het kind in jou is er nog steeds. Het laat zich voelen en zien in je relaties met mensen. Het kan zich eenzaam en verdrietig voelen als er geen zorg en aandacht is. Meestal projecteren we dat op de ander in de hoop alsnog de liefde te krijgen die we zo gemist hebben. Dit leidt tot conflicten, strijd en teleurstelling.
De beweging naar binnen maken is niet altijd zo makkelijk als het lijkt. Het gaan zitten met jezelf kan al zoveel onrust geven dat je er niet aan begint. Je gaat nog meer in je hoofd zitten en weet niet goed hoe contact te houden met je lichaam en te voelen. Het kan ook zijn dat je heel veel gaat voelen en overweldigd raakt door je emoties. Het begint met aanvaarding van hoe het nu is. Aandacht en bewust zijn, van wat je voelt of niet voelt. Het is allebei goed. De een heeft makkelijker toegang tot zijn of haar emoties terwijl de ander gevoeliger is en verfijnd en energetisch contact kan maken.
Geestelijke kinderen
Het kind in jezelf is niet alleen het speelse, magische of kwetsbare kind. Er is ook een sfeer in jou die verbonden is met het baby’tje in je toen naar de aarde kwam en die is nog verbonden met de geestelijke wereld. Een sfeer waar harmonie, stilte en liefde heerst.
In de geestelijke wereld spreken ze van een kindersfeer. Dat is een sfeer waar alleen hoog afgestemde liefdesgeesten in mogen zijn, die de zorg dragen voor deze kinderen. Kinderen die al op jongere leeftijd van de aarde overgegaan zijn , gaan hier naar toe en ontwikkelen zich daar verder, aldus Jozef Rulof.
Als je contact wilt maken met het meest jonge baby’tje in jou dan vraagt dat een heilige en stille benadering net zoals dat in de sferen gebeurd. Vanuit liefde en respect daal je in jezelf af zodat deze liefdessfeer zich kan openen.
Hoe kun je het contact maken met je innerlijk kind?
1. Gewaar zijn. Wees je bewust van je gedachten, gevoelens, lichaam en energie. Wat voel je, wat denk je, wat neem je waar? Wie neemt er waar? Dit kun je een paar minuten doen of langer als je wilt.
2. Creëer een fijne, heilige plek waar je dagelijks tijd maakt voor jezelf. Richt het in zodat jij je er prettig in voelt en het uitnodigend is om naar binnen te gaan. Gebruik kaarsjes, wierook een beeldje of afbeelding die voor jou waardevol is.
3. Maak een wandeling in de natuur, het park en neem de tijd om stil te staan. Luister naar de geluiden en luister naar de stilte. Zie de schoonheid om je heen en hoe dat resoneert met de schoonheid en stilte in jou.
4. Schrijven kan een goede manier zijn om contact te maken met wat je voelt ervaart. Je kunt rechtstreeks naar binnen toe vragen aan jouw kind hoe zij/hij zich voelt. Een foto uit je kindertijd kan je helpen om een beeld te maken van het kind dat je was. Luister en sta open voor wat je te horen krijgt. Als het kind bang in een hoekje zit en niet wil praten aanvaard dat en kijk er vanuit zachtheid naar. Misschien is je kind boos omdat je er al lange tijd geen aandacht aan gegeven hebt.
5. Maak contact met je innerlijke kind. Stem je af op wat je voelt en ervaart. Let op spanningen, onrust en gevoelens die er zijn. Hoe voelt het van binnen? Stel je nu voor dat je gevoel een bepaald kind in jou is dat om aandacht en liefde vraagt. Zie het voor je. Benader het voorzichtig, met zorg en liefde. Vraag het kind wat het nodig heeft van jou.
6. Ga eens naar een plek waar kinderen zijn. Een kinderboerderij, een speeltuin, park en kijk naar die kinderen van klein tot groot. Wat doet het jou? Neem de tijd om te ervaren en wees dankbaar voor deze kinderen.
Meditatie
Meditatie en het innerlijk kind liggen in elkaars verlengde. Ze ondersteunen elkaar. Ze hebben beiden tot doel het contact met jezelf te herstellen, bewust te zijn van wie je ten diepste bent. Ik heb zelf voorkeur voor twee verschillende vormen van meditatie. De eerste is de boeddhistische meditatie. Je creëert een fijne rustige plek waar je ongestoord een half uur of langer kunt gaan zitten. Ik prefereer een meditatiekussentje of een meditatiebankje om op te gaan zitten. Je kunt ook een stoel nemen als dat prettig is. Een goede comfortabele houding waarbij je rug recht is en je kin wat naar binnen getrokken en je ogen open, naar binnen gericht. Laat je handen op je bovenbenen rusten en houd je armen en schouders ontspannen. Ontspan je gezicht en kaken. Je tong ontspannen waarbij het puntje tegen je tanden rust. Richt je aandacht op je ademhaling en kom steeds vriendelijk en ontspannen weer terug naar je ademhaling. Begin met vijf à tien minuten zitten en breid dit langzaam uit tot een half uur of langer. Na verloop van tijd kun je je aandacht richten op een bepaald thema zoals, liefde, vergeving, vrijgevigheid, dankbaarheid. Dit heet contemplatie.
Innerlijk kind
Het innerlijk kind is verbonden met je ziel. Onze innerlijke kinderen zijn goed in zijn. Ze dragen gevoeligheid, angsten en onze magie in zich. Als we dit contact kwijt raken, verliezen we ook het geheimzinnige, het magische, de intimiteit en het plezier in onze relaties en leven. Al met al een goede reden om onze innerlijke kinderen te leren kennen en er verbinding mee te maken.
Als ik me afstem op mijn innerlijke kinderen ga ik op een ontspannen manier zitten op de bank of in een gemakkelijke stoel. Ik let erop dat ik goed zit en richt me even op mijn ademhaling en scan mijn lichaam (aandacht door je lichaam laten gaan). Ik voel waar ik gespannen ben of juist ontspannen en ervaar mijn gevoelens, zonder dat er iets veranderd hoeft te worden. Het mag er gewoon zijn.
Ik sluit mijn ogen. Richt mijn aandacht op de stilte of de geluiden om me heen en ga langzaam meer naar binnen. Ik richt mijn aandacht op mijn gevoelens en verbind me ermee. Er kunnen beelden komen die verbonden zijn met een van je innerlijke kinderen. Je kunt ook visualiseren en jezelf zien als een kind van een bepaalde leeftijd. Doe het rustig en verwacht niets. Hoe zachter je bent, hoe makkelijker de kindjes zich zullen laten zien en voelen. Luister alleen maar en voel. Misschien voel je verdriet of angst of boosheid. Voel het en blijf erbij in zachtheid en warmte. Misschien voel je vreugde, blijdschap. Laat het toe en ervaar het.
Om meer afgestemd te raken op de innerlijke kinderen richt ik mijn aandacht op de nek energie. Je brengt je aandacht naar je nek, achterkant van je hoofd. Misschien voel je niks of je ervaart er spanning. Stel het je gewoon voor. Vanuit je nek kun je even met je aandacht naar je hartcentrum toe. Dat is een punt in het midden van je borst. Neem de liefde en warmte die je daar voelt mee naar binnen en richt je weer op je gevoel en je innerlijke kinderen.
Belangrijk is dat je geen agenda hebt. Ik bedoel, een verwachting van hoe het moet of hoort te zijn. Als je niets ervaart is het ook goed. Stel je open en wacht af. Het kind heeft vertrouwen nodig dat je bij hem of haar blijft en het niet opnieuw in de steek laat. Ze wacht rustig af totdat jij zover bent.
Als ik zo schrijf, raak ik ontroerd en voel hoe mijn kindjes reageren. Volgens mij zijn ze het wel met me eens hoe fijn het is dat ze er mogen zijn en er aandacht voor ze is. Ik voel ook ontroering en dankbaarheid omdat de weg naar binnen en het contact met mijn innerlijke kinderen, me geopend heeft voor de magie en het mysterie van het leven.
