Oogstaren is een van de krachtigste oefeningen ter wereld, waardoor we een diepere verbinding met onszelf en anderen kunnen ervaren. Veel mensen, waaronder ikzelf, hebben tijdens het staren onbeschrijflijke ervaringen gehad, zoals het zien van aura’s, vorige levens en andere beelden. Door simpelweg in de ogen van een ander te kijken ontdek je meer over jezelf, over de mensheid als collectief en over onze rol als spirituele wezens.

Hoe komt het dat deze intense gevoelens en visioenen worden opgeroepen door zoiets eenvoudigs als staren in de ogen van een ander? Waarom wordt verbale communicatie opeens zo moeilijk wanneer we oogcontact maken? Wetenschappers van de Kyoto Universiteit besloten om dit groeiende fenomeen te bestuderen.

Wat is oogstaren?

Oogstaren is in de praktijk simpelweg kijken in de ogen van een ander wezen. Je zou kunnen kijken in de ogen van een vreemde, een familielid, een dier of een romantische partner (bij tantraseks is dit gebruikelijk). De ogen worden vaak omschreven als de poort naar de ziel, hetgeen betekent dat de ogen gebruikt kunnen worden als instrument om verder te kunnen kijken dan de fysieke en geestelijke wereld. Tijdens het kijken in de ogen van een ander is het normaal dat mensen intense visioenen krijgen of aura’s zien.

Nieuwetijdskind Magazine Instagram
Nieuwetijdskind Magazine Instagram
Nieuwetijdskind Magazine Instagram

De Italiaanse psycholoog Giovanni Caputo onderzocht oogstaren en ontdekte dat daardoor een drugsvrije veranderde bewustzijnstoestand bereikt kan worden. Negentig procent van de deelnemers aan zijn onderzoek verklaarden dat ze gedeformeerde gelaatstrekken konden waarnemen, vijftig procent zag hun eigen verschijning in het gezicht van hun partner en vijftien procent zei het gezicht van een familielid te herkennen.

Onze verklaring voor deze ervaringen is neurale adaptatie. Onze neuronen kunnen vertragen en zelfs volledig stoppen met reageren op steeds dezelfde stimulatie. Dit gebeurt namelijk wanneer je ergens naar zit te staren – je perceptie verandert, totdat je met je ogen knippert of dat er iets in je omgeving verandert. Dit geldt echter niet voor het meer spirituele aspect van oogstaren, de krachtige gevoelens die mensen melden, of waarom zoveel mensen het moeilijk vinden.

Wetenschap bewijst hoe oogstaren onze communicatie beïnvloedt

Veel mensen vinden het moeilijk om in de ogen van een ander persoon te kijken, vooral tijdens een gesprek. Geen oogcontact maken wordt meestal niet gewaardeerd en vaak geassocieerd met verlegenheid, angst voor emoties, gebrek aan respect en andere culturele of sociale beperkingen. We kijken elke dag naar zoveel verschillende dingen, dus waaròm vinden we het dan zo moeilijk om in de ogen van een ander mens te kijken?

Wetenschappers van de Kyoto Universiteit in Japan bestudeerde dit gedrag door middel van observatie van een groep vrijwilligers die naar verschillende gezichten moesten staren.

De deelnemers moesten ofwel oogcontact maken, of wegkijken terwijl tegelijkertijd woordspelletjes werden gespeeld.

Er werd de deelnemers gevraagd om werkwoorden te identificeren en te associëren met bepaalde woorden; om een voorbeeld te geven: het woord ‘mes’ kan geassocieerd worden met snijden of steken. Tijdens direct oogcontact hadden deelnemers meer moeite met het vinden van woorden, helemaal wanneer moeilijkere woorden geïdentificeerd en geassocieerd moesten worden. Je zou bijvoorbeeld ‘hand’ als een moeilijk woord kunnen beschouwen, omdat er veel werkwoorden aan gekoppeld kunnen worden, zoals schrijven, spelen, wijzen, zwaaien enzovoort.

“Hoewel oogcontact en verbale verwerking onafhankelijk van elkaar functioneren, wenden mensen tijdens een gesprek regelmatig hun ogen af. Dit suggereert dat er interferentie bestaat tussen deze processen,” zoals in het onderzoek wordt uitgelegd.

Het onderzoek toonde aan dat oogcontact maken cognitieve inspanning vergt om het contact vast te houden en dat er een relatie bestaat tussen gesproken woord/gedachten en oogcontact. Als iemand dus wegkijkt tijdens het praten met jou, negeer dan je ego door te denken dat het niet netjes is, het kan zijn dat slechts het cognitieve systeem overbelast is.

Wellicht is dat de reden dat je tijdens het beoefenen van oogstaren geen woorden nodig hebt. Non-verbale communicatie is namelijk veel krachtiger dan het gesproken woord, dus praten is overbodig.

Mijn sterke ervaring met oogstaren met een vreemde

De eerste keer oefenen met oogstaren was met mijn voormalige partner en dat was zeer intens. Zijn gezicht veranderde vlak voor mijn ogen om ons beiden tot tranen te roeren. Ik beoefende het vaker, combineerde het met tantra en ontdekte dat het elke keer mijn spirituele verbinding met mezelf en anderen verdiepte.

De meest diepgaande ervaring met oogstaren tot nu toe beleefde ik afgelopen maand met een vreemde. We waren beiden deelnemers aan een evenement en de eerste oefening om ‘het ijs te breken’ was oogstaren met de persoon die naast je zat. Ik kende de vrouw naast me niet, dus we glimlachten kort naar elkaar toen de begeleider van het evenement ons instrueerde om een paar minuten in elkaars ogen te staren.

Terwijl we met een serieus gezicht aandachtig in elkaars ogen keken, verdween na een paar seconden de verlegenheid met de situatie als sneeuw voor de zon. Er kwam tijdens het kijken in haar ogen een comfortabel gevoel naar boven, alsof ik haar al eerder had ontmoet. In mijn geest kwam spontaan de gedachte binnen om haar liefde te sturen, waarop ik in stilte als een mantra “je bent mooi en je bent geliefd” begon te herhalen.

Al starend zag ik een helder wit licht rond haar lichaam verschijnen, waarvan ik wist dat haar aura zich liet zien. Ik kon het niet helpen, maar een warme lach vulde mijn hart en de tranen liepen over mijn wangen. Deze vrouw, ooit een volslagen vreemde voor me, voelde nu als een vriendin voor het leven.

Toen de begeleider aangaf dat de tijd om was, omhelsden we elkaar. We vertelden elkaar al huilend en knuffelend van de schoonheid die we in elkaar zagen. Ik was verrast door het gemak waarmee ik haar mijn gevoelens kon vertellen, want normaliter heb ik daar vaak moeite mee. Iets magischer dan dit kon ik niet bedenken. En toen zei ze iets tegen me dat ik eeuwig zal onthouden…

Ze vertelde me dat tijdens het oogstaren het Universum haar een boodschap had gegeven. Ze voelde een sterke drang mij eraan te herinneren mijn pad niet op te geven en dat ik volledig afgestemd ben op mijn ware doel. Ze vervolgde met me te vertellen dat het helemaal OK is om tegendraads te zijn en noemde verschillende aspecten van mijn leven betreffende mijn overtuigingen, mijn familie en mijn innerlijke worstelingen op dat moment.Oogstaren

Het meest ongelofelijke van dit alles was dat ik een paar dagen voor dit experiment aan het Universum een specifiek antwoord had gevraagd over mijn levensdoel. Ik voelde me op dat moment nogal verloren, alsof ik niet bij deze samenleving hoorde, niet bij mijn familie, zelfs niet bij deze planeet, een gevoel waarover ik had gelezen dat het niet ongewoon is bij mensen die ‘wakker’ worden. Ik smeekte het Universum om bevestiging dat ik op de juiste weg ben en mijn standpunten gerechtvaardigd zijn.

Volgens mij waren haar woorden het antwoord op mijn smeekbeden, een ervaring waarvoor ik eeuwig dankbaar ben en zal blijven. Voor degenen die dit artikel lezen, ik hoop dat jullie allemaal afgestemd zijn op de juiste weg, want dat zijn jullie. Je zult altijd precies datgene doen wat volgens je eigen weg de bedoeling is dat je zult doen; twijfel daar nimmer aan.

Laatste gedachten…

Ben je iemand die moeite heeft met het maken van oogcontact, weet dan dat je niet de enige bent en dat de wetenschap ook daar een verklaring voor heeft. Laat je echter niet ontmoedigen bij het oefenen met oogstaren. Als je nog niet zo ver bent om oogstaren te oefenen met een partner, begin dan met oefenen met je eigen ogen in de spiegel.

Bewaar voor later op Pinterest:

Oogstaren

Engelenboodschap
Engelenboodschap
Engelenboodschap

16 REACTIES

  1. Had zonet een heel rare ervaring. Ik was naar mezelf aan het staren in de spiegel en zag m’n gelaatsuitdrukking veranderen, van lachende ogen naar een triest iemand inclusief het triest mondje erbij. Er kwam zelfs een traan uit m’n linkeroog. Nooit eerder ervaren. Iemand een idee wat me net is overkomen? Moet er wel bij vermelden dat ik op 30/04/2020 een ontmoeting heb gehad met iemand waarvan ik vermoed dat hij m’n tweelingziel is. We hebben elkaar bij die ontmoeting heel diep in de ogen gekeken. Hij vertelde achteraf dat hij een helder wit licht rond me had gezien.

  2. Ik heb dit ook een keer gedaan bij mezelf, zonder echt na te denken. Het gebeurde in een nogal nare periode van mijn leven. Drie jaar terug, toen ik net 26 was, overleed mijn vriend plotseling aan de gevolgen van een hersenbloeding. Ik was zwaar ontdaan en veel bezig met contact met de andere kant. Hij maakte ook veel contact net na zijn overlijden, muziek van m’n telefoon telkens aan (hielden van dezelfde muziek), of de tv die ineens aan stond. Maar goed, met betrekking tot het artikel: ik zat dus down te wezen op een stoel en staarde naar mezelf in m’n telefoon. Ik kon m’n blik niet loslaten en zag m’n gezicht veranderen naar het gezicht van m’n vriend en vervolgens naar een heel oud persoon. Daar schrok ik van en vervolgens was het beeld ook weg. Sindsdien durfde ik mezelf ook niet meer aan te staren. Ik heb het nog wel een keer geprobeerd met iemand aan wie ik mijn verhaal vertelde, maar merkte dat de situatie en een stukje angst me tegenhielden om iets anders in zijn ogen/gezicht te zien.

  3. Vervelend als mensen je bewust constant in de ogen staren als je ze niet goed kent. Voelt als een inbreuk om mijn privacy en/of intimiderend. Gaat het om iemand die dichtbij je staat, dan kan het mooi zijn. Als het vanzelf tot stand komt! Gaat men bewust deze actie ondernemen dan voel je dat, dan weet je, diegene probeert iets.

    Als het vanzelf gaat: Je kijkt in elkaars ogen en er raakt iets, je houdt elkaars blik dan langer vast en dat gaat zo natuurlijk zoals een golf in de zee die op het land rolt. Denk dat als men bewust gaat staren er veel los kan komen. Maar respecteer wel de eigenheid en privacy van een ander. Doe dit niet zomaar bij iemand, vooral niet iemand die je niet goed kent.
    Ik lees dat iemand dit doet om te weten wie ze voor zich heeft, maar ik zou het persoonlijk erg vervelend vinden. Zelf kan ik dwars door mensen heen kijken, maar doe dat niet. Want ik respecteer een ander zijn privacy en geheimpjes. Bovendien verlies je je energie als je zomaar bij mensen lang in de ogen gaat kijken. Als je het afspreekt en het beide wilt ervaren dan is het anders natuurlijk.

  4. Oogstaren is ook een vorm van intimidatie indien dit bij een vreemde wordt gedaan. Het is dan grensoverschrijdend gedrag. Dus zonder toestemming niet doen!
    Gelukkig kan de ander wegkijken…
    Zelf heb ik meegemaakt dat iemand me steeds maar probeerde aan te staren, mogelijk voor eigen gewin / ‘inzichten opdoen’ via mij. K heb m niet meer aangekeken want instinctief voelde dat niet oké.
    Nu weet ik waarom.

    En andere diersoorten zoals katachtigen kunnen oogcontact(en al helemaal oogstaren..) als bedreigend ervaren. Elk diersoort heeft een eigen (lichaams)taal..

    • Wat Marthe naar voren brengt is heel wijs. Er zijn inderdaad mensen die hier heel erg bedreven in zijn. Nog verder zelfs dan grensoverschrijdend gedrag. Ik noem dat manipuleren tot op het bot Heb ervaren dat ik helemaal willoos werd. dezelfde houding aannam en totaal resoneerde met betreffende. Heb mensen daarmee geconfronteerd omdat dit de enigste manier is voor me. Gewoon…… omdat ik weet dat ze hier niet van bewust zijn.
      De pupillen van deze mensen verkleinen , zij richten al hun energie op je en overheersen je.

      wees niet angstig maar ….. luister naar je intuïtie.

    • Liefdevol in ogen kijken gaat vanzelf, dat kun je niet beoefenen, dat is al de verkeerde intentie. Het komt vanuit je hart en gaat als vanzelf. Zo natuurlijk als een golf aanspoelt op zee.

      Ik ben bij de gemeente heel erg geïntimideerd door iemand die diep en lang met veel haat in mijn ogen bleef kijken, omdat iets van mij wilde krijgen.( Ik had 2 jaar geleden met de bijstand te maken) Ik voelde de haat van die persoon en bleef rustig maar duidelijk communiceren, liet me niet intimideren Maar het was heel erg naar, de energie van het licht was gelukkig sterker. Maar de ruiten van mijn auto waren -energie!- gewoon gesprongen tijdens dit gesprek (stond daar voor de deur) ik voelde; deze mensen passen duistere energie toe! Werd er echt ziek van! Ik deed alsof het niet bestond, handelde normaal en keek af en toe terug in haar ogen. Toen ze.merkte dat ze me niet kon intimideren werden de spelletjes erger. Ik raad iedereen aan om contact te maken met het licht van het Universum, Godin of Christus of aartsengel Micheal. Er.zijn nu eenmaal, helaas mensen die niet ethisch zijn en bepaalde duistere energie inzetten,, misbruik maken en hatelijkheid toepassen. En diep en koud n je ogen kijken is er 1 van. Daarom, als iemand intimiderend in je ogen kijkt, gebruik de krachten van het licht! En dat is niet mensen het licht van de kerk. Maar van de ware liefde van Jezus Christus of het Universum.

  5. Dit onderwerp vind ik zo mooi wat mijn ervaring is met iemand in de ogen kijken ,hoe iemand zich voeld en hoe eerlijk de persoon is ,ik krijg wel eens te horen ,je kijkt door mij heen ,sommige worden heel emonieel ,komen hele fijne gesprekken die ik dan met mensen heb ,.lieve groetjes van loeske

  6. Ik kreeg als opmerking bij het oogstaren.. Dan men mij abnormaal vind, maar ik vind het just heel belangrijk zo kan ik mensen heel makkelijk doorgronden en heb ik al vlug door wie ik voor me heb… dit gevoel bedriegt me nooit. Voelen vinden dit onconfortabel maar het is mijn manier van genieten als ik iets heel intens en moois meemaak… Heeft er nog iemand die ervaring gehad? Voel me dikwijls een buitenbeentje…

  7. Ik kijk in de ogen van men partner en werd plots heel moe en daverde op men benen heeft iemand hier een verklaring voor?

  8. Dít heb ik dus als met dieren werk, of met dieren ben, dat sterke oogcontact, kijkend in elkaars ziel.
    Niet aan anderen uit te leggen wat er dan gebeurd en dat dit ALTIJD goed is… dank voor het artikel

  9. lieve zielen
    heb met oogstaren een nieuwe dimensie ontdekt bij mezelf in de spiegel,dit deed ik na het lezen van het boek,"de kracht van het nu .van etchart tolle," jaren geleden .ik had echt die drang om naar mezelf te kijken in de spiegel,het rare is na enige tijd verdween mijn gelaat ik zag juist nog contouren ervan en zelf evoluerend in andere gelaats- vormingen voor mij héél bizar want ik was niet" actief" bezig met spiritualiteit ,zo zie maar dat sommige toestanden zie zelf openbaren op de meest subtiele of brute manier,welke invalshoek dan ook als ze roepen best luisteren heb ik tot sha & schande mogen ondervinden
    hartelijke groet

  10. Lieve Erna,
    Dankjewel voor het delen…ik ben tot tranen geroerd door het stukje over je levenspad zo herkenbaar. Door jou verhaal kreeg ik weer een bevestiging om door te gaan op de weg die ik bezig ben en me te laten leiden door de synchroniciteit.
    In mijn praktijk gebeurt het regelmatig dat in het oogstaren de mooiste helende processen op gang komen en het ons in een cocon van de andere frequentie plaatst ….elke keer weer heel bijzonder om mee te maken.
    Liefs en een dikke knuffel
    Angelique

  11. Lieve,
    Ik ben een vrouw van bijna 60 jaar en ik heb het oogstaren werkelijk moeten leren. In mijn jeugd en ook in die van veel leeftijdsgenoten was het verboden om in de ogen van een volwassene te kijken. Dat werd namelijk als heel onbeleefd en respectloos gevonden. Een kind en jongvolwassene mocht helemaal niet in de ogen van een oudere kijken en haar mening verkondigen. Dat ik hier zeer veel moeite mee had en mij zelfs als mens heeft gebroken, geeft weer hoe belangrijk dit oogstaren is.
    Het feit dat ik empatisch ben heeft aan dit alles geen goed gedaan.
    Pas op oudere leeftijd en met de nodige steun van mijn partner ben ik met mezelf in het reine gekomen en met begrip dat ik, tijdens gesprekken,mag en kan in de ogen van een ander kijken.
    Uw artikel vind ik dan ook heel interessant en ondersteunend voor mezelf en anderen, ik ben U daar heel dankbaar voor.
    We mogen nooit vergeten dat opvoeding een heel zware tol kan zijn in het leven van een mens.
    Met liefs en vriendelijke groeten, Erna

    • Lieve Erna,
      je verhaal is zeer herkenbaar. Ook ik ga richting 60 en heb van huis uit geleerd dat het onbeleefd is om iemand de hele tijd in de ogen te kijken bij een gesprek ( trouwens ook dat het onbeleefd is om iemand helemaal niet in de ogen te kijken tijdens een gesprek). Dus wend ik bewust af en toe mijn ogen af, alhoewel vaak met tegenzin…..
      Lieve groet Peronne.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in