Velen van ons gaan het liefst dagelijks alle moeilijkheden uit de weg, keren het de rug toe, of doen er op een andere manier alles aan om maar niet te hoeven voelen. Of om er geen last van te hebben. Niet zelden doen we dat totaal onbewust en omdat we het gewend zijn het zo te doen. Dat doen we om pijn te vermijden en omdat we niet anders geleerd hebben.
Logisch aan de ene kant dat we pijn en problemen uit de weg gaan. Aan de andere kant is het een overlevingsmechanisme dat er voor zorgt dat we niet voelen en alles wat we niet voelen, wordt opgeslagen in ons energieveld en uiteindelijk ook in ons fysieke gestel. Dat dat niet echt handig is, kun je lezen in mijn vorige publicatie ‘Emoties willen gevoeld worden’. Bovendien leef je dan niet echt.
Pijn of waarneming
Het kan hierbij gaan om onze eigen gevoelens omdat we bijvoorbeeld getriggered worden. Dan hebben we het over onze eigen oude pijn, die we van kinds af aan al uit de weg gaan om te overleven. In dat geval ligt de oplossing vaak in het veranderen van je eigen gedrag en in het aankijken van je eigen pijn
Het kan echter ook om een waarneming gaan van het gevoel van iemand anders. Dan lijkt het dat je getriggered wordt en het om je eigen gevoel gaat, maar voel je in werkelijkheid de ander alsof het jouw eigen gevoel is. In dat geval heeft het geen zin om aan jezelf te werken. Omdat het nare gevoel pas verdwijnt als je daar niet meer voor open staat.
Jezelf clearen
Een clearing kan je in dat geval daar goed bij helpen, waarbij je jezelf opschoont van vreemde energieën. Je stuurt ze terug naar waar ze vandaan komen. Ook de vraag: ‘Is dit van mij’ zorgt er bij mij vaak direct voor dat het weer weg is en terug stroomt naar waar het vandaan komt.
Elke keer als het ‘mis’ gaat, word je of in je eigen pijn getriggered, of je staat nog ergens open voor waardoor je de emoties van een ander in je eigen systeem opneemt. In dat laatste geval zou het eigenlijk nog beter en veel effectiever zijn als je er niet meer voor open zou staan.
Hoe kom je daar achter
Als bewust mens ga je er vaak van uit dat het altijd met jou te maken heeft en dan ga je voelen. Maar als je er in gaat zitten, zul je merken dat het gevoel anders is als het om een waarneming van een ander gaat. Omdat het nare gevoel niet weg gaat als je er in gaat zitten.
En als je er voor open blijft staan, blijft het ook nog eens op je pad komen. Dat vreet enorm veel energie!
Hoe het voor mij was
Zelf ben ik vroeger nogal bekritiseerd (en dat is nogal zacht uitgedrukt). Om alles kreeg ik de wind van voren en het anders zijn en denken werd stevig de kop ingedrukt en verbaal of nog verbaal enorm afgekeurd. Dat gebeurde ook bij alle dagelijkse dingen waar mijn moeder een afkeur tegen had (en ach, ze had het zelf niet zo in de gaten hoor, ze had zelf nog te dealen met flink wat pijn).
Toch had ik maar gewoon te luisteren, werd ik gemanipuleerd en gedwongen dingen te doen op haar manier, omdat er anders niet tegen mij gesproken werd. Ik had maar gewoon te luisteren met als gevolg dat ik mij in het normale leven me helemaal niet staande kon houden, mijn mond niet kon opendoen en in de klas van kleins af aan met klokkende oksels bang om het woord te moeten nemen. Of om het fout te doen. Of om uitgelachen te worden. Of opnieuw afgekeurd. Bang om het niet te kunnen of niet goed te doen.
Ik kan me nog zo goed herinneringen dat ik op mijn 18e een mondeling examen Nederlands had en dat ik dat heel goed deed. Ik kon mezelf goed verwoorden en kreeg een 8, precies het cijfer dat ik nodig had. De leerkracht vertelde mij achteraf dat ze zo verbaast was over mijn prestaties en kwaliteiten, omdat dat er in de klas totaal niet uitkwam. Daar klapte ik met enige regelmaat totaal dicht als ik het woord kreeg, kon geen antwoord geven en vaak schudde ik dan maar met mijn hoofd. Ik wist het niet en was totaal geblokkeerd.
Ik heb hard aan mezelf gewerkt en ben trots op waar ik nu sta. Toch krijg ik zo nu en dan nog steeds een waterval van bekritiserende en dwingende woorden over me heen. Jaren terug raakte me dat nog enorm en kon ik er niet mee om gaan. De pijn was te heftig. En nu, jaren later verbaast het mij dat dergelijke woorden me niet meer raken in mijn pijn, maar dat ik er op de een andere nare manier toch nog steeds heel veel last van heb. En ik vraag me ook nog steeds af waarom het nu zo hard nodig is om een ander zo te bekritiseren en af te keuren. Ik snap het niet. Ik snap wel dat het de pijn van de ander zelf is, die vaak nog niet eens aangekeken kan worden. Maar ook dat besef was voor mij nog niet voldoende om van het nare gevoel af te komen.
Tijd om te herstellen
Na zo’n ervaring had ik eerst niet zo in de gaten waar ik nu zo’n last van had en koste het mij best wel even om weer in mijn eigen energie terug te komen. Automatisch ging ik ervan uit dat ik in mijn eigen pijn werd getriggered, zonder te beseffen dat ik nog steeds lijntjes open had staan naar kritiek en dwang (terwijl de ander dat gek genoeg totaal niet op die manier ervaart). Ik begreep maar niet wat er met me aan de hand was, omdat ik de woorden helemaal niet erg vond. Ze raakten dus niet. Maar het gevoel leek hetzelfde.
Ik begrijp nu dat ik in een dergelijk geval met de pijn van de ander opgezadeld word, dat ik deze waarneem. Alsof het van mij is. En ook dat doe ik natuurlijk zelf omdat ik er nog voor open stond. Dat er als het ware nog een verbindingskoord tussen mij en dat thema actief was.
Ik heb jarenlang gewerkt aan het veranderen van mijn eigen gedrag, mijn eigen pijn maar had nog niet begrepen dat als ik een probleem ervaar, het ook een waarneming kan zijn van het gevoel van iemand anders. In dat geval kan ik aan mijn eigen pijn gaan werken, maar dat zet dan niet zoveel zoden aan de dijk. Sterker nog, als ik er in ga zitten, verandert er niet zo veel meer zoals dat eerder wel deed. Dan zag ik direct een duidelijk verschil, voelde ik me beter. Daar was nu totaal geen sprake meer van.
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat je echt eerst met jezelf aan de slag mag om van binnen uit te veranderen en om terug te komen in verbinding met je mooie ontvankelijke zelf. Daarmee verandert de buitenwereld automatisch met je mee en reageren mensen anders op je.
Als je daarnaast kijkt welke lijntjes er nog open staan waardoor je het gevoel van een ander als dat van jezelf waarneemt en je daar niet meer voor openstelt, dan verandert er nog veel meer. Dan stopt ook die ervaring.
Wat kun je doen?
In de eerste plaats is het belangrijk dat je bewust wordt of het om je eigen pijn gaat of dat het een waarneming van het gevoel van de ander gaat. Dan ga je er even goed voor zitten en laat je de woorden of een non verbale actie van de ander goed tot je doordringen. Ik vind het zelf heel fijn om dan met het Innerlijke Kind aan de slag te gaan, om te kijken wat er onder zit en de werkelijke pijn te voelen.
Helpt dat niet, dan kun je ervan uit gaan dat het een waarneming kan zijn van het gevoel van iemand anders. Dan neem je de pijn en de eventuele trauma-energie van de ander waar.
Pas je houding aan
Je kunt naar gevoel uit de weg gaan, de ander aanvallen, bekritiseren of ‘slechts’ willen veranderen of adviseren of ….. je stelt je open.
Je zou kunnen zeggen dat er 3 grondhoudingen zijn:
- Met dat wat hier aan gevoelens en gedrag aan de hand is en zichtbaar wordt, heb ik niets mee te maken. Ik heb het niet nodig.
- Waar ken ik dit gevoel wat me nu duidelijk wordt toch van? Heeft het met mij te maken? Wat wil het mij duidelijk maken?
Of je gaat nog een stapje verder:
- Alles heeft op de een of andere manier met mij te maken (dat blijft !!) Ik stem met alles in. Jij / jullie mogen alles aan mij laten zien, je mag mij en mijn onbewuste volledig spiegelen. Kom maar op, ik ben er klaar voor.
In deze laatste en 3e houding stel je je volledig open in plaats van dat je er voor weg loopt of in de aanval gaat. Je laat het komen, opereert niet meer vanuit angst. Je laat alle weerstand los, waardoor de ervaring anders wordt. Je trekt het niet meer aan en deactiveert je thema.
Ik sta niet meer open voor ….
Tot slot kun je een intern besluit nemen om je ergens niet meer voor open te stellen. Voor kritiek en dwang bijvoorbeeld. Voor strijd tussen je kinderen. Voor afstandelijkheid van je partner. Voor alles wat je dwars zit. Je kunt het echt overal voor inzetten.
Doe dit liever niet vanuit een negatieve intentie zoals bij de eerste houding zo van: hier wil ik niets mee te maken hebben. Deze negatieve energie krijg je namelijk net zo hard teruggekaatst.
Het effect van deze woorden is vooral afhankelijk van de intentie waarmee je de woorden uitspreekt. Doe het vanuit je hart, vanuit een positieve intentie ten behoeve van ieders welbevinden, dan doet het wonderen. Probeer het eens <3
Boekentip: ‘Jouw gevoel is niet het mijne‘ van Olaf Jacobsen
