‘Wees maar flink!’
‘Doe niet zo flauw!’
‘Het is allemaal zo erg niet …’
‘Laat u niet kennen …’
‘Ge moet dat niet laten merken …’
‘Even tanden bijten’
Bovenstaande zinnen kreeg je vast vaak te horen als kind. Bij een valpartij, een botsing, een pijntje, …
Zelfs tegen je baby/peuter zeg je het vast wel eens: ‘Het is allemaal zo erg niet …’ Vooral omdat we het gevoel hebben en omdat we vrezen dat aandacht geven het alleen maar erger maakt.
Ik zei tegen mijn kinderen toen ze vaak vielen ‘Patat’ want ‘Boem patat’ zorgde voor een huilbui. Bij ‘Patat’ stonden ze terug op alsof er niks gebeurd was.
It started with an attitude
En – onbedoeld – zetten we zo een heel mechanisme in gang. Want na de fysieke pijnen, minimaliseren we ook de zielenpijnen, de boosheid, het verdriet, de teleurstelling, …
We leren onze kinderen flink zijn, slikken, opstaan en weer doorgaan.
Enfin, ik heb mij laten wijsmaken dat er tussendoor een generatie is gekweekt die wel met zachtheid behandeld is en daar loopt iedereen over te mopperen. 😉
Maar heel wat van ons dragen vandaag nog de gevolgen van hun ‘flinke’ opvoeding van vroeger. Vooral vrouwen. Zij hebben immers geleerd dat ‘in drama gaan’ niet zo efficiënt en productief is. Ze worden extra aangemaand om hun emoties af en toe wat opzij te zetten en te doen wat moet gedaan zijn.
En zo ontstaan dan ‘de pottekes’
Even wat verdrietig omdat manlief een negatieve uitspraak doet? We stoppen dat toch gewoon in een potteke, deksel erop en ergens achteraan in de diepste lade van de kast.
Even wat boos omdat je mama je een slecht gevoel geeft over hoe je je huishouden regelt? Gewoon in een potteke, deksel erop en in de kast.
Teleurgesteld over het rapport van je zoon, bezorgd over het nieuwe vriendje van je dochter, geïrriteerd door de roddels van de mama’s aan de schoolpoort, geërgerd aan de achterklap van je buurvrouw, geschrokken van de scheldtirade van je zus, …. Allemaal in een potteke, deksel erop en … juist ja, in die kast. Ver weg in de diepste achterste lade.
En dan komen ‘de dagen van de maand eraan’, we maken ons op om extra flink – ondanks de buikkrampen en het ballon-gevoel – de dag door te komen zodat niemand merkt dat het zover is. Je wordt al opgejaagd bij de gedachte dat er iemand een opmerking gaat maken over je prikkelbaarheid (potteke, deksel, kast), je maakt jezelf al verkeerd omdat je er elke maand weer opnieuw niet in slaagt het onder controle te houden (potteke, deksel, kast)
Tot die beginnen rammelen …
En dan begint die lade – soms de hele kast – te rammelen. De pottekes rammelen zo hard dat de kast mee-rammelt. Een aantal springt open, deksels eraf, inhoud over de kast uitgespuwd, …
Je kruipt in bed. Je wil niet weten van die kast. Je ligt te mokken in de zetel, je eet kilo’s chocolade om je beter te voelen, je kruipt door een donkere tunnel en onder je dekbed. En er komt pas licht als je het allemaal weer – letterlijk en figuurlijk – los laat.
En dan voel je je weer wat beter … Je duwt de lade weer dicht, stompt wat zodat de pottekes erin geraken. En je begint opnieuw … het begint opnieuw.
Telkens weer opnieuw?
En nochtans bestaan er tools die dit probleem kunnen verhelpen. En nee, ik heb het niet over het zoveelste voedingssupplement. Ik heb het over tools die ervoor zorgen dat jij kan loslaten en ontladen telkens er verlammende emoties en destructieve gedachten naar boven komen. Onderweg al. In plaats van het in een potteke te stoppen: ontladen, clearen, loslaten, …
Je kan gaan schrijven. Elke dag je gevoel van je afschrijven ontlaadt, maar geeft ook inzichten. Een dagboek dient niet om jouw levensgeschiedenis neer te pennen (dat mag, wie weet hoe beroemd je ooit wordt en hoeveel geld het je kleinkinderen gaat opbrengen om je dagboeken te laten publiceren). Maar een dagboek dient vooral om te reflecteren: tijd nemen om nadenken.
Je kan gaan ontladen. Emotional Freedom Techniques is bijvoorbeeld een tool die je zelf kan leren om emotionele gebeurtenissen te ontladen. En vooral om af te komen van al die gewoontes die jou afhouden van echt voelen: je verslavingen aan koffie, chocolade, sigaretten, …
Je kan gaan clearen. De tools van Access Consciousness (toegang tot het bewuste) leren je om meer jezelf te zijn, te erkennen dat je de wereld rond je waarneemt en het leven te ontvangen met gemak, vreugde en heerlijkheid.
Als we dat nu eens op school zouden leren …
Allen dank voor jullie reacties!
Schitterend artikel. Ik heb EFT leren kennen tijdens mijn burn-out, ik zou het iedereen aanraden. Wat een schitterend artikel de pottekes moeten soms eens heropnieuw open gedaan worden om ze een goede plaats en correcte plaats te kunnen geven. Zo herkenbaar!!!!
Dank je!
Die is raak! Gelukkig had ik een grote verzameling potten , zodat een deel nog heel is gebleven. Leuk ook dat scherven geluk brengen. Bovendien zijn ze goed te gebruiken als bodembedekker voor de plantjes. Dankjewel voor dit artikel, het geeft een lach op m’n gezicht en kracht in m’n lijf. 😀
Graag gedaan!
Ik ben een man van 36 maar heb veel plezier beleefd aan de potteke’s leuk neergezet dit artikel. Hahaha.
Je manier van schrijven is al een geweldige “ripple” 😀
En ja…een dagboek beginnen is een geweldig begin om terug te kunnen zien waar die ene denkwijze die er toe doet in de 60.000 dagelijkse gedachten, ons bij kan staan!
Al wordt het een Bouqet reeks….uiteindelijk wordt het juiste boeketje aangereikt ♡
That we all start ripple and become a ocean ♡♡♡
Prachtig geschreven Lynn! <3<3<3
Prachtig!