Kan de techniek van positief denken van nut zijn op onze weg naar verlichting?
Of verdooft het ons besef dat we gevangen zitten en ons verlangen vrij te worden?
Positief denken is geen techniek die je transformeert. Het verdringt alleen de negatieve kanten van je persoonlijkheid. Het is een manier van ‘kiezen’. Het helpt je niet om bewuster te worden, het werkt je daarin juist tegen, omdat bewust-zijn betekent dat je ‘niet’ meer kiest. Positief denken drukt het negatieve weg in het onbewuste en conditioneert het bewuste met positieve gedachten. Het probleem is alleen dat het onbewuste veel sterker is, wel negen maal sterker dan het bewuste. Als iets eenmaal onbewust geworden is, wordt het negen keer sterker dan daarvoor. Het vertoont zich misschien niet in hetzelfde jasje, maar het vindt nieuwe wegen om zich te uiten.
Positief denken is een armzalige methode zonder enig werkelijk inzicht en geeft je steeds weer een verkeerd beeld van jezelf.
Als je een negatief gevoel onderdrukt omdat het pijn doet, bijvoorbeeld als je een gevoel van boosheid wegduwt en de energie in iets positiefs probeert te veranderen en probeert liefde en mededogen te voelen voor degene op wie je boos bent, dan weet je dat je jezelf voor de gek houdt. Diep van binnen ben je nog steeds boos, maar je hebt het een vernisje gegeven. Aan de buitenkant lach je, maar dat lachen gaat niet verder dan je lippen. Het is lippengymnastiek: met je hart, met jou zelf heeft het niets te maken.
Het verdrongen negatieve gevoel is een barrière geworden tussen je glimlach en je hart.
Dat geldt niet alleen voor één gevoel, er zijn duizenden negatieve gevoelens in je leven. Je vindt iemand niet aardig, er zijn veel dingen die je vervelend vindt, je houdt niet van jezelf, je bent niet tevreden met je situatie. Al die rommel wordt in het onbewuste opgeslagen en aan de oppervlakte wordt een huichelaar geboren die zegt: ‘Ik hou van iedereen. Liefde is de sleutel tot een gelukkig leven.’ Maar je ziet geen enkele vreugde in het leven van zo iemand, van binnen is het een complete hel.
Hij kan anderen om de tuin leiden en zichzelf ook als hij maar lang genoeg doorgaat. Maar er verandert niets. Je verspilt je leven gewoon, terwijl het zo ongelooflijk kostbaar is omdat je het niet nog eens over kunt doen.
Liefde is de beste therapeut
De rol van een therapeut is heel delicaat en complex.
Ten eerste lijdt de therapeut aan dezelfde problemen waar hij anderen bij probeert te helpen. De therapeut is alleen maar een technicus. Hij kan zichzelf voor de gek houden en pretenderen dat hij een meester is – dat is het grootste gevaar voor een therapeut. Maar met een beetje meer inzicht hoeft dat niet te gebeuren.
Om te beginnen moet je niet denken dat je anderen helpt. Dat geeft je het gevoel dat je een heiland, een meester bent – en dan komt het ego via de achterdeur weer binnen. Je wordt belangrijk. Je bent het centrum van de groep en iedereen kijkt naar je op.
Laat de gedachte aan helpen schieten. Gebruik in plaats daarvan het woord ‘delen’. Je deelt het inzicht dat je hebt. De deelnemer aan de groep is niet minder dan jij. De therapeut en de deelnemer zitten in hetzelfde schuitje, alleen weet de therapeut net iets meer. Wees je ervan bewust dat je kennis allemaal geleende wijsheid is. Vergeet nooit dat alles wat je weet nog niet je eigen ervaring is. Dat zal de mensen in je groep aanmoedigen.
De mens is een heel subtiel mechanisme. Het werkt naar twee kanten: als je als therapeut meester wordt, verniel je iets in de ander in plaats van hem te helpen, omdat die ander dan alleen maar een techniek leert. Dan is er geen vriendschappelijke uitwisseling, geen atmosfeer van vertrouwen, maar een houding van: ‘Jij weet meer dan ik – als ik aan een paar therapiegroepen deelneem weet ik net zoveel als jij.’ Geleidelijk worden de deelnemers zelf therapeuten – er is geen diploma vereist, in veel landen tenminste. In sommige landen zijn ze begonnen allerlei niet erkende therapeuten te weren. Je mag alleen maar mensen in therapie nemen als je een universitaire opleiding hebt in psychoanalyse of psychotherapie.
Dit zal in bijna elk land ter wereld gebeuren omdat therapie een handel is geworden waarin onbevoegden de overhand hebben. Ze kennen de techniek omdat je een techniek kunt leren. Als ze aan een paar groepen meegedaan hebben, kennen ze alle kneepjes. Vervolgens maken ze een eigen brouwsel, zonder dat iemand het kan controleren.
Maar vergeet niet dat, zodra je de rol van helper speelt, degene die jij helpt je dit nooit zal vergeven. Je hebt zijn trots gekwetst, zijn ego. Dat was niet de bedoeling – je probeerde alleen maar je eigen ego op te blazen, maar dat kan alleen als je het ego van anderen kwetst. Je kunt je ego niet opblazen zonder anderen pijn te doen. Je grotere ego heeft meer ruimte nodig en de anderen moeten hun ruimte en hun persoonlijkheid inperken als jij in hun buurt bent.
Als je van meet af aan echt en liefdevol bent... Ik kan het niet nadrukkelijk genoeg zeggen: liefde is de beste therapeut. Techniek kan z’n nut hebben, maar het echte wonder gebeurt door liefde.
uit: Osho, Over de grenzen van de psychologie
de boeken van Osho bij Bol.com: Hier
Vind je het leuk? Deel het met anderen:
Een waardevol inzicht werd door deze blog gegeven!
Je moet gewoon eerst door al je eigen sh*t heen. En dan is positief denken daarna geen enkel probleem.
Erkende psychotherapeuten hebben een eigen leertherapie ondergaan, om eventuele eigen problemen op te lossen. En mochten ze in de praktijk toch iemand tegen komen met een probleem dat doet enken aan een eigen probleem dan is de regel dat men die persoon doorverwijst naar iemand anders
Ik wilde mensen helpen, om weer een goed gevoel over mezelf te krijgen. Ik heb daar spijt van. Ik had eerst mezelf moeten helen. Weet ik nu. Gelukkig wel.
Gordon , bedankt voor je artikel , ik vind het heel moedig van je en heel waar . Uitsluitend positief denken belet je de dingen met een open blik te bekijken of ervaren .
met liefde ,
Maya
Geschreven door Osho. Op zich een heldere boodschap waar ik me bij aan sluit.
Laatst heb ik een docu op netflix gezien over Osho genaamd Wild Wild country. Hierin komt heel duidelijk een beeld naar voren van Osho dat hij ook gewoon mens is en zichzelf ook te veel op een voetstuk heeft geplaatst en mede door anderen op dit voetstuk gezet. Mensen, therapeuten, goeroes, kunnen vaak hele mooie wijze woorden zeggen. Maar het zeggen en naleven daar zit de crux, een advies is makkelijk gegeven maar om jezelf te helpen dat is een stuk lastiger. De mens en zijn ego en persoonlijkheid is een complex gebeuren. Weet als therapeut dat je zelf ook flink in de knoei kan zitten. Zelfkennis.
Hoi Gordon, is het mogelijk om alle oude reacties weg te halen?
Goed artikel, maar wel een open deur. Je kunt pas positief denken als je je “negatieve” emoties verwerkt en begrijpt.
Ja, maar waarom?
Omdat het meer een persoonlijke noodkreet is een boel reacties en verouderd. Nieuwe reacties raken ondergesneeuwd
Dr. R. Steiner heette het denkvermogen/de ratio een stronthoop …
het slim verstand weet alles wat krom is recht te lullen …
m.i. hebben geforceerd positief en negatief 'denken' het in zich mechaniese, dode en dodende bezigheden te zijn ?? !!
deswege hecht Q meer waarde aan wat gevoel duidt en waarnaar intuïtie leidt …
Qdicht mij een hartstikke Blije, LevensVreugdevolle inborst toe …
weet te genieten van stralende bloemenpracht, juichende vogelliederen, smelt van Genegenheid bij het observeren van uitstraling, onschuld en spel van, jonge, nog niet door 'opvoeding' en 'onderwijs' vernielde kinderen en zo en zo …
Ziende de gruwelijke, doodlopende zijstraat, die hedendaagse mens ingeslagen is; Ziende de beestachtg-onmenselijke wijze, waarop de-dingen-die-er-als-mens-uitzien elkaar bejegenen; Ziende, dat de heersende materialistiese kultuurstruktuur al vele eeuwen gebaseerd is op misleidende leugens, manipulatief bedrog en onderdrukking; Ziende al deze negativiteit rondom, koos Q vele jaren geleden te gaan voor Dienstbaarheid met de door mij innerlijk gevoelde Waarheid, Vrede en Genegenheid als leidraad …
niet denken maar doen … dus
Een reactie op het artikel van Osho. Ik ben het in grote lijnen met hem eens. Echter, datgene wat hij zegt over therapeuten;
” De rol van therapeut is heel delicaat en complex.
Ten eerste lijdt de therapeut aan dezelfde problemen waar hij anderen bij probeert te helpen. De therapeut is alleen maar een technicus. Hij kan zichzelf voor de gek houden en pretenderen dat hij een meester is – dat is het grootste gevaar voor een therapeut. Maar met een beetje meer inzicht hoeft dat niet te gebeuren.
Om te beginnen moet je niet denken dat je anderen helpt. Dat geeft je het gevoel dat je een heiland, een meester bent – en dan komt het ego via de achterdeur weer binnen. Je wordt belangrijk. Je bent het centrum van de groep en iedereen kijkt naar je op.”
Grappig, volgens mij heeft hij het o.a. over zichzelf al krijg ik de indruk dat zijn eigen ego in de weg stond om dit in te zien.
Over therapeuten en hun rol denk ik als volgt. Zo iemand noem ik in mijn eigen situatie een begeleider, die een ander begeleidt in zijn groeiproces. Iedereen is daarbij zelf verantwoordelijk voor zijn eigen groeiproces. We groeien/veranderen van binnenuit onszelf, dat kan een ander niet voor ons doen.
De begeleider zit in zijn eigen groeiproces, gelijkwaardig aan de ander, doch een stap verder in bewustzijn (liefde), waardoor hij de ander kan ondersteunen door zuiver(der) waar te nemen wat er aan de hand is.
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar hieronder de essentie die ik er uit haal, aangevuld met mijn beeld. Staan veel goede zaken in de reacties, maar ook waar ik het niet zo mee eens ben 🙂
– ALS je positivisme inzet om dingen niet te willen zien of te verhullen, je je eigen groei in bewustzijn afremt. Er is natuurlijk een reden waarom je dit gedrag vertoont.
– positivisme is geen op zichzelf staande oplossing, je lost er geen levensthema’s mee op, het kan wat mij betreft wel ondersteunen. Ikzelf kan mezelf soms behoorlijk omlaag trekken door in een spiraal van negativiteit te schieten. Als je dat ook maar ergens kunt afremmen (door iets positiefs), is dat winst.
– elke ‘negatieve’ emotie is een uiting van je binnenste en een signaal waar je mee aan de slag kunt gaan
@Robert, Waar je het heb over dat positiviteit je wel kan ondersteunen ben ik het niet mee eens (ik zeg niet dat het fout is xd). volgensmij kan je het best de negativiteit tijdelijk accepteren en dan gaat het vanzelf weg. Als je in de aanval gaat met positieve gedachten dat zorgt alleen voor weerstand en maakt het erger. Het lijkt te helpen maar vanbinnen voel je nog steeds negatief. En dan nog iets, is negativiteit nou zo slecht?? Het kan juist helpen om vooruit te komen, dat je tot actie komt. Negatieve dingen hebben eigenlijk ook een positieve kant. Net hoe je het wilt zien.
Het eerste punt en het laatste ben ik wel mee eens.
@chiel, Nog een aanvulling op mijn vorige reactie. De zin met: Volgensmij kan je het best de negativiteit tijdelijk accepteren en dan gaat het vanzelf weg. Hier bedoel ik dat het niet vanzelf weg gaat maar dat je ermee aan de slag moet. Bijvoorbeeld als je werk niet leuk vind ga je ander werk zoeken. En als je het accepteert weet je sneller wat je negatief maakt anders maak je alleen jezelf voor de gek.
@chiel,
Ik snap wat je zegt, en het zal inderdaad niet helpen om te vechten tegen de negativiteit. Maar wat je wel kan helpen is om jezelf er niet volledig in mee te laten zuigen of er in te gaan baden. Dat kun je wellicht afremmen door enige positiviteit (liefde, vertrouwen) erbij te halen.
Ik zeg niet dat je die negatieve gevoelens moet gaan ontkennen of niet-accepteren, integendeel, die zijn juist de ingang om te groeien.
@chiel, dan ben ik je eerste reactie Chiel en ik vind dat je helemaal gelijk hebt!!
Ben het wel een beetje eens met deze artikel. Mij lijkt dat rust in je hoofd het beste is. Als je de hele tijd jezelf probeert positief te denken dan ga je naar mijn idee teveel in je hoofd zitten, waardoor je niet in je gevoel komt. Dus als je de hele tijd positief denkt dan weet je niet meer wat je echte gevoelens zijn. Dan voel je wel positief maar ben je dan werkelijk positief? Het beste lijkt mij om tot rust te komen door meditatie of door andere oefeningen en te leren luisteren naar je echte gevoel en geen neppe gevoel maken door positief te denken. Misschien komen er dan negatieve gevoelens naar boven die opgelost moet worden en niet door positief te denken, want dan gaan je weer in je hoofd en voel je werkelijke negatieve gevoelens niet meer.
Ben nieuwsgierig naar de reacties 😀
Moppie,
Naar eigen zeggen, verkeer je in een situatie waarbij je niets kunt. Je zit maar een beetje te zitten. Je verveelt je. Je voelt je dus blijkbaar opgesloten in je eigen situatie. In principe zijn er dan twee dingen, die je kunt doen om uit deze impasse te komen.
A. Je kunt hulp zoeken in de buitenwereld.
B. Je kunt hulp zoeken bij jezelf. Ondanks de impasse, staat niets je in de weg om na te denken over jezelf en je leven. Je kunt jezelf observeren en vragen stellen.
Waar ging het mis? Kan ik mijn eigen kijk bijstellen, zodat ik mij iets prettiger en rustiger voel? Wat wil ik nu eigenlijk met mijzelf (los van echtgenoot, familie en paarden)? Wat wilde ik graag als kind? In hoeverre help ik mijzelf door boos verdrietig of machteloos te zijn? Je hebt nu de gelegenheid om dit soort vragen aan jezelf voor te leggen. Je hebt ook gelegenheid om te schrijven. Je kunt een dagboek aanleggen, of je levensverhaal schrijven. Het kan helpen om de dingen van je af te schrijven. Achteraf terug lezen van je verslagen kan inzicht geven in je proble-matiek. Veel mensen kunnen hun emoties en energie kwijt door te gaan tekenen of schilderen. Ik begrijp dat je genoeg energie bezit. Zoek dus een uitlaatklep voor jezelf binnen de mogelijkheden die er nog zijn.
Veel mensen herkennen jouw situatie van opgesloten zitten als een periode van grote eenzaamheid. Er is kennelijk niemand die kan helpen en niemand die je begrijpt. Je bent niet de enige die dit doormaakt. Door de situatie word je sterk op jezelf teruggeworpen. De situatie dwingt je als het ware om op zelfonderzoek uit te gaan, iets met jezelf te doen los van andere mensen. Grijp deze moeilijke tijd aan om je eigen creativiteit aan te boren, en jezelf terug te vinden. Ik hoop van ganser harte, dat je een opening kunt vinden voor jezelf. Lieve groet van Lia
@Lia, al die dingen die jij zegt doe ik allemaal al, en we hebben hulp, jaaaaaaaa, over een paar weken en dan elke 2 weken 45 min.
Maar ik heb al eerder gezegd, jullie moeten niet met oplossingen komen, ik heb alles al geprobeerd en gedaan!
Tja, dan houdt het op. Ik ben in ieder geval tevreden over mijzelf, dat ik nog een poging gewaagd heb.
@Moppie, je hebt gelijk, ik zocht in de verkeerde hoek en dat terwijl de aarde rond is. Sorry, stom van mij.
Ik zal aan je wens voldoen en het hierbij laten.
Stom, stom, stom, wat ben ik toch een stommerd, ik dacht weer in oplossingen en gunde de ander een prettig leven, stom, stom, stom en dan ook nog in de verkeerde hoek.
Gelukkig kan ik om mijn stommigheid een heel klein beetje lachen en aangezien ik het geheugen van een goudvis heb, hallo is daar iemand, ik zie mezelf typen en vraag me af wat ben ik aan het doen, ik ben zeker mijn autobiografie aan het typen.
“Positief denken is geen techniek die je transformeert.”
Na 10 jaar positief denken lukte mij dit niet om te transformeren. Ook RET had geen effect. de Psycholoog prikte er niet doorheen door de ware problemen.
De reden was eenvoudig: de onderliggende problemen waren te groot: geen gekoppeld 1e chakra, negatieve entiteiten en vorige levens die een duidelijke rol spelen in dit leven.
Bij mij werkte het positief denken niet, maar dat zegt niets over anderen. Nu de grootste problemen opgelost zijn, gaat het wel een rol spelen en beter.
Of het werkt bij iemand is in mijn optiek afhankelijk wat de onderliggende problemen zijn. Als je een Entiteit hebt , die steeds zegt dat je er niet mag zijn, dan werkt in mijn geval positief denken niet.
Een advies over positief denken kan dan ook averechts werken. UIt eigen ervaring merkte ik: Als het niet werkt, dan voelt het alsof je faalt en je zoekt het zelf wel uit.
Liefs en warme groet,
Rob
@robertdaniel, Daar zeg je wat……
Ik heb regressietherapie gehad en die zei me ook dat er veel blokkades waren………
Inderdaad heb ik duidelijk het gevoel dat ik faal en wil dood. Weg van dit kl*/televen, waar toch niks goed gaat…….
@Moppie,
Moppie, je MAG er (hier) zijn… Met al je onmacht, je woede, je pijn, je eenzaamheid, je verzet, je angst…, heb je evenveel bestaansrecht als ieder ander. Deze gevoelens zijn jouw eigen, unieke reactie op de “hel” waarin jij je bevindt. Ze tonen mij dat er sowieso LEVEN zit in jou, leven dat zich op een bepaalde manier “kenbaar” wil maken. Ik weet niet of je er iets aan hebt, maar mij heeft het geholpen om al wat door zovelen als negatief werd beschouwd, te leren accepteren als “deel” van mezelf (deel van het geheel), om het bestaansrecht te geven (omdat er sowieso een ONTstaansreden voor is) en er dus als het ware niet meer tegen te vechten, het niet meer als “slecht” (of fout, of zwak of ongepast) te be- of veroordelen. Ik heb op een bepaald moment zelfs tegen mezelf gezegd dat het oké was om dood te willen, dat het een normale (= begrijpelijke) menselijke reactie was op het lijden waar ik doorging, op het “kl*televen” dat ik tot dan geleefd had… Mezelf aanvaarden zoals ik was, ongeacht wat ik allemaal voelde en dacht, betekende voor mij de eerste stap naar bevrijding uit de emotionele/geestelijke gevangenis (hel) waarin ik mij blijkbaar bevond.
Ik wens je massa’s zelfaanvaarding, zelfrespect en zelfliefde toe Moppie.
@Tineke, Fijn voor jou het dat gelukt is, maar bij mij ligt het schijnbaar wat gecompliceerder. Ik kreeg er ook nog een partner bij die na 1 1/2 jaar ziek blijkt te zijn en helemaal niet meer kan laten zien en voelen dat ie van me houdt……..Plus dat ik geen problemen heb met mezelf en me accepteer, maar de rest kotst me uit, heb helemaal geen vrienden en familie meer over. Ik ben niet als kluizenaar in de wieg gelegd. Ook is mijn gezondheid slecht, zodat ik mijn droom, werken met kinderen en dieren, niet kan uitvoeren………Ik zit hier maar wat te zitten de hele dag………….word letterlijk gek!
@Moppie, ik hou van je.
@Aart,
Dank je, maar wat heb ik er aan? Mijn man zegt dat ook, maar verder niks………..loze woorden, waar ik niks mee kan…….
@Moppie, ik reageer hier even omdat ik onder de tekst; @Aart,
Dank je, maar wat heb ik er aan? Mijn man zegt dat ook, maar verder niks………..loze woorden, waar ik niks mee kan……. geen [reageer hierop] zie staan.
Inderdaad, allemaal loze woorden, mijn inziens heb je ook niets aan de/een ander.
In het leven is het ook niet de bedoeling dat een/de ander iets voor je doet of regelt, ik heb nog nooit een eekhoorn beukenootjes voor een andere eekhoorn zien verzamelen.
Met ander woorden Moppie van me; je zult het in het leven zelf moeten doen. Niet dromen van wat je zou willen doen maar doen wat je in het moment kan doen ook al is dat niet waarvan je droomt.
Natuurlijk ben je geheel vrij om te dromen of te wachten op hulp, aandacht, liefde, genegenheid van de ander of om slachtoffer te spelen (zeg ik niet mee dat je dat doet) maar uiteindelijk zal je er achter komen dat het leven bij jezelf begint. Jij mag er van maken wat je wilt maar blijf wel bij wat er daadwerkelijk mogelijk in het moment is, begin met simpele haalbare dingen.
Zo ben ik al blij dat ik er 12 minuten over heb gedaan om deze tekst met een rietje in mijn mond getypt mogen te hebben. Niet dat ik het met mijn vingers niet zou kunnen maar ik had er gewoon zin in. Ik heb de tekst niet met een rietje getypt hoor, ik wil enkel aangeven; het leven is maar net wat je er zelf van maakt maar kijk uit voor verwachtingspatronen/de verhaaltjes van de mind. Als je echt blijft in het moment dan kan het je verbazen hoe rustig, vredig, stil en volmaakt dat is.
Mocht deze tekst niet herkenbaar zijn dan verdwijnt tie na 2 dagen vanzelf.
@Aart, Jullie zoeken het in de verkeerde hoek. Het is bewezen dat baby’s die niet worden aangeraakt en geen genegenheid krijgen, dood gaan……Ik word ook niet aangeraakt, enz.
Maar laat maar, jullie zoeken oplossingen en die zijn er niet……..mijn man is ziek. Hij loopt al bij therapeuten, maar ook die weten nog niet of hij kan genezen. En als jullie geen oplossingen weten, dan is het allemaal mijn eigen schuld enz. Laat maar!
@Moppie, dat is dan precies wat je jezelf toewenst… Wat mij betreft heb ik het nu zoetjes aan wel gehad met al deze negatieve, niet constructieve reacties, en ik vraag je bij deze om te kijken of je op een manier kunt reageren die bijdraagt i.p.v. afbreekt. Je reacties gaan anders de prullenbak in. Ik ga er ook niet over in discussie.
@Tineke, herkenbaar tineke mooi beschreven, vooral deze zin vind ik mooi van jou:
Mezelf aanvaarden zoals ik was, ongeacht wat ik allemaal voelde en dacht, betekende voor mij de eerste stap naar bevrijding uit de emotionele/geestelijke gevangenis (hel) waarin ik mij blijkbaar bevond
Volgens mij is dat de emotionele gevangenis dat je vanzelf bepaalde dingen niet voelen of ervaren mag of dat ze anders zouden moeten zijn. Ook voor heeft dit inzicht een enorme stap voorwaarts betekent.
@Gordon
Lekker in het midden blijven zitten (-:
@Moppie, ik zou graag zien dat je meer respect opbrengt voor lezers die de moeite nemen om op jou te reageren. Ook als ze dat doen op een manier die met iets in jou botst. Deze website is er niet om alleen maar je gal te spuwen. Daarom heb ik nu meerdere reacties verwijderd.
@Gordon,
tja, en zo gaat het dus altijd!
Zij weten precies hoe het zit en als ik daar dan op reageer, mag dat niet.
Schijnheilig gedoe hier!
Nou, ik weet helemaal niet “hoe het zit”., ik vraag simpelweg om meer respect voor de ander.
@Gordon,
O, dat hebben ze dus wel voor mij?
Ik heb alleen maar een schop onder mijn kont nodig en moet allen positief denken en uit de slachtofferrol stappen?
Lekker makkelijk hè!
@Moppie, Ik merk je boosheid, maar heb niet zo’n zin om voor de kop van jut door te gaan. Ik heb verder geen advies voor je. Ik heb al verteld wat ik wilde. Ik stop nu met deze discussie. Warme groet, Gordon
Als reactie op Gordon (1 febr.)
Graag! Dat is waar het uiteindelijk op neerkomt.
wel of niet positief denken roept in ieder geval reacties op zeg. Persoonlijk heb ik er helemaal niets mee, alleen aan de gedachte dat ik alleen maar positief zou moeten denken word ik al. Wat een gedoe zeg moet ik mijn denken gaan controleren of beinvloeden. Als ik stikkers op de spiegel hang en elke dag tegen mezelf zou moeten zeggen, “ik ben goed” “ik ben waardevol” en andere positieve dingen, dan de boodschap die ik er dan toch uithaal is “ik ben waardeloos en ik ben nikswaard”, juist omdat ik tegen mezelf zou moeten zeggen dat ik waardevol ben impliceer ik dus ook waardeloos kan zijn.
Het zijn de twee polen, om je waardevol te kunnen voelen moet je ook weten waardeloos is, om je gelukkig te kunnen voelen wil je ook weten wat ongeluk is. Zonder die tegenstellingen (dualiteit waar hier zo vaak over geschreven,”afgescheiden van de bron) bestaan deze polen niet.
Mijn “oplossing” (ben heel voorzichtig met dit woord want het is niet een oplossing maar gewoon andere staat van zijn) is de twee polen juist met elkaar te verbinden, waardeloos en waardevol etc. Vaak liggen onder hele negatieve gevoelens (of ze echt negatief zijn is maar de vraag, angst en boosheid hebben ook een functie, maar goed mensen labellen ze negatief), vaak als je daar doorheen kunt voelen, door het gewoon te laten zijn, levert een enorme innerlijke rust en vrijheid op waar zoiets als “ik kan het”(of niet), Ik ben waardevol (of niet etc helemaal niet spelen. Is daar helemaal geen issue.
positief denken, ik zie het slechts als een lapmiddel, een surrugaat medicijn die om de emotionele pijn heen gaat. En voor wie liever niet echt de diepte in wil, kan ook prima een tijdje werken, maar vroeger of later kom wat je wegdwut toch weer terug.
Intenties de wereld insturen vind ik trouwens wat anders dan “positief denken”, dat is je wensen kenbaar maken aan god, unverisum, het overgeven aan het hogere en dan wachten tot het komt (waarbij je zowel positieve als negatieve emoties en gedachten tegen kunt komen)
Ik heb twee jaar geleden mijn huis verkocht, eerst verkocht een half jaar niet. Tot ik met iemand sprak die zei ja maar “jij hoopt dat het verkocht wordt”, dan blijf je in het hopen zitten en verkoopt het niet. Verander je intentie, neem een foto van je huis en plak er een stikker verkocht op. Schrijf op hoeveel geld je ervoor wilt hebben. Geloof het of niet binnen twee maanden was de hele verkoop rond, precies voor het bedrag dat ik had opgeschreven. Dus ja in intenties geloof ik wel degelijk wel.
@Lia
Prima hoor dat je nu aangeeft gewoon eigenlijk zelf te willen stoppen.
Fijn weekend nog (-:
@Lia
Discussie zijn leuk om met elkaar verschillende gedachtengangen uit te wisselen. Zolang je elkaar in zijn waarde laat als deze wat anders over de dingen denkt. Ook is het belangrijk om goed naar de ander te luisteren en vragen te stellen hoe iemand ergens over denkt of het ziet. Anders is het puur éénrichtingverkeer boem boem boem waarmee je de ander ondersneeuwt of het kan verkeerd overkomen, alsof je de ander niet serieus neemt.
Stukje citaat van jou woorden:
“Dankbaarheid tonen voor wat wél kan en wat je wél hebt. Waardering voor kleine dingen. Daar begin je mee. Klagen helpt niet. Ik durfde het niet te schrijven, maar een schop onder je eigen kont, wil ook wel eens helpen…fijne dag Lia ”
Groetjes Me
ps Het voorbeeld van mijn puzzelstukjes heeft niets te maken met psycholoog of therapeut zijn, maar gaf ik slechts aan om duidelijk te maken dat als een persoon nog niet klaar is voor zijn volgende stap het geen nut heeft om het al over meerdere stappen verder te gaan hebben. Men begint een boek lezen tenslotte ook niet bij het laatste hoofdstuk om vervolgens de hoofdstukken van achter naar voor te gaan lezen (-:
ME, zoals ik schreef, mag je het hartstochtelijk met mij oneens zijn. Ik kan er alleen niets mee. Wij zitten niet op dezelfde golflengte. Ik stop er dus mee.
@Me,
sorry dat ik niet meer reageerde, maar je hebt gelijk ME, Lia gaf me weer het gevoel dat het aan mezelf ligt en dat ik (ook alweer zo’n cliché) in de slachtofferrol wil blijven zitten………
Ik ben inderdaad slachtoffer geweest op vele manieren, 19 jaar psychisch mishandeld in mijn 1e huwelijk, tijdens een geweldsmisdrijf op straat, door diverse instanties…..noem maar op…..Zie daardoor mijn dochters al jaren niet meer, wat me veel verdriet doet, familie die zich tegen me keerde en nu ook de schoonfamilie. Jaja, en dat wil ik schijnbaar allemaal zelf, want het is zo fijn om in de slachtofferrol te zitten!
Maar doordat ik lichamelijk (en zoals de instanties zeggen) geestelijk niet gezond ben, zit ik in de WAO. Elke dag pijn, elke dag worstelen om het hoofd boven water te houden. Heb etiketjes gekregen zoals Borderline, ADHD, enz. en wat bleek, ik had een PTSS. Zelf denk ik aan HSP en Asperger. Ik praat graag, veel, snel en hard, en geen anderen geen kans om te praten, zeggen ze…..vraag me dan wel af, hoe het komt dat ik zoveel “weet” over die ander, toch echt omdat ze het zelf verteld hebben. Maar….. maw ik communiceer verkeerd!
Geen geld om de juiste therapie te betalen, en een hele lieve man die ook ziek is. Door zijn verleden, hij heeft zich een totaal verkeerde manier van ademen aangeleerd, heeft hij apneu (C-SAS) gekregen en krijgen al zijn organen (incl. zijn hersenen) te weinig zuurstof krijgen. Ademhalingstherapie werkt alleen als hij samen met de therapeute oefent, thuis en op het werk vergeet hij alles weer. Gevolg, hij leeft in een coconnetje en reageert erg autistisch. Denkt er helemaal niet aan dat ik een vrouw van vlees en bloed ben en aanraking nodig heb om goed te functioneren. Zeker door mijn 1e echtgenoot, die wilde van mij scheiden, omdat hij (zoals hij zelf zei) van mijn lijf walgde en ik daardoor een zeer laag zelfbeeld heb gekregen en erg onzeker ben over mezelf. Dat ik dik ben geworden door het slikken van medicatie om te acceptabeler te worden volgens zijn normen, vergat hij maar even. Kreeg een PGB en stelde mijn man aan als Mantelzorger en daardoor konden we van dat “salaris” allerlei therapieen betalen. Regressietherapie, Neurofeedback, noem maar op, ik heb het gedaan……….met van alles als resultaat, maar niet dat ik minder praat…….
Ik word nog steeds door iedereen uitgekotst en heb doordat we naar Duitsland zijn verhuisd, nergens meer “recht” op…….hoera Europa is 1! Aan me hoela! Toen maar naar Lentis, kreeg Beeldende therapie, want ik moest mijn gevoelens onder controle zien te krijgen…..sorry, dat lukte dus ook niet, want hij begon al gelijk mij van alles te verwijten……
O, en paarden, tja……ik werk al van af mijn 8 ste met paarden, ik “heb” iets met dieren en kinderen, heb zelf een paard gehad, zat elke dag op de manege/paardenpension, maar het is fijn als ik er ben, maar als ik thuis ben, is er geen healing of zo geweest hoor, alleen maar heel fijn.
Het mooie is dat als ik het voor elkaar zou krijgen de wei en ons bos op te ruimen, ik plaats heb voor 2 pensionpaarden/pony’s en dat ik met het geld wat ik daarmee verdien, meer kleinvee kan kopen en hokken bouwen, en die dieren samen met kinderen wil verzorgen en zo die kids respect en liefde bij wil brengen voor dieren! Maar heb geen kracht/energie/teveel pijn omdat voor elkaar te krijgen……Ook mijn man kan mij niet helpen, want die heeft alle energie nodig om zijn baan te behouden en doet de klussen in huis, als hij effe kan………Het beetje geld wat we over hadden, wordt nu besteedt aan Bioresonantietherapie en Voedingssupplementen voor mijn man. Het gaat vooruit, lichamelijk dan…..Verder hebben we geen hulp, geen familie en vrienden…..Maar volgens Lia, moet ik dus maar gewoon positief blijven denken en dan komt de hulp vanzelf aanbellen, komt de ellende die we hebben met de familie vanzelf weer goed, en nemen mijn dochters ook weer contact met me op….gewoon positief blijven en het geld stroomt binnen……en kan ik ook eindelijk de juiste begeleiding krijgen om lichamelijk en geestelijk er bovenop te komen……..jaja……
Hai Moppie
Ik lees dit nu pas weer en ben blij dit te lezen. Niet jouw situatie, maar wel dat ik voelde dat ik goed zat met mijn gevoel over jou situatie. Het is vervelend dat, dat door anderen weg wordt gewuifd alsof ik het verkeerd voel. Net zoals het voor jou nog veel en veel erger is dat ook jou woorden niet serieus worden genomen en er idd gewoon maar tegen je gezegd word dat je positief moet denken en het komt wel goed.
Ik wens je veel sterkte met je situatie (-;
@Me, Bedankt ME! 🙂
@Lia
Ik antwoord je maar even hier, omdat ik op jou stuk niet meer kan reageren (-;
Voor mij is het duidelijk hoor wat je uitlegt. Wat ik hier ook al eerder aangaf in één zin: Het begint bij het zoeken naar antwoorden op je vragen. Antwoorden die in stapjes komen en voor een persoon die zoekt langzaam als puzzelstukjes op zijn plaats gaan vallen. Je kan als buitenstaander naar een persoon kijken en weten welke stappen er gemaakt gaan worden om de puzzel compleet te krijgen. Echter heeft het geen zin om puzzelstukje nr 10 al aan te reiken als die persoon zelf nog met puzzelstukje nr 4 bezig is.
Verder voelt het voor mij persoonlijk een beetje genant dat wij het beide over een derde persoon hebben, alsof wij haar aan het analyseren zijn, zonder dat zij zelf nog reageert. Misschien denkt zij zelf wel heel anders over haar situatie en hebben wij het beide helemaal mis (-:
Hallo ME, ik kijk ook hier weer anders tegen aan. Ik heb helemaal geen behoefte om andere mensen te analyseren. Ik voel er niets voor om iemands innerlijke ruimte ongevraagd te betreden, en uit te pluizen. Uitpuzzelen hoe een ander in elkaar steekt, is nu juist iets waarvan ik denk, dat die ander dit beter zelf kan doen. Ik ben geen psycholoog, therapeut en heb ook geen praktijk in die richting. Ik denk dus niet in puzzelstukjes 4 of 10. Wél ben ik van mening dat je een ander mag laten weten (is delen), wat je eigen opvattingen zijn, hoe je zelf dingen aanpakt, en wat je eigen persoonlijke weg is. En wie weet, hebben andere mensen hier iets aan, misschien ook niet. Mensen hebben hun eigen redenen om erop te reageren, of niet. Iedereen mag het hartstochtelijk met mij oneens zijn. En daarbij is de kwestie of ik het mis heb (de ander verkeerd beoordeel)niet aan de orde. Maar ME als jij deze discussie genant vindt, stop er dan mee.
@Lia
Zoals ik al eerder (voorzichtig) aangaf snijd Jeroen hier geen nieuw facet aan, maar is het al door meerdere hier aangekaart. Het werd alleen van tafel geveegd. Men kan een hoop leren uit boeken, maar zijn de dingen die een mens mee maakt in zijn/haar leven de beste leerschool. Wat ook een therapeut met alle respect niet uit boeken kan leren (-;
ME, het is goed zo. Niemand hoeft zich hier te verdedigen. Niemand hoeft zich te bewijzen.
Yep …. dat is wat ik zeg. Niemand hoeft zich te bewijzen dat hij/zij de wijsheid in pacht heeft. Het gaat om delen dan blijft men van elkaar leren op een gelijkwaardig nivo (-:
en zo is het!
Even iets anders….
Dit is de eeste keer dat ik een smiley/ knipoog andersom zie…..leuk 🙂
liefs sabine
@Sabine
Haha ja, dat klopt idd ik plaats hem andersom (-:
Van tafel geveegd? Door wie dan. je mag best een andere mening hebben Me, maar ga niet de betweterige guru uithangen.
@Jeroen
Vriendelijke woorden van je (-:
Persoonlijk was ik het met dit artikel grotendeels eens en op spirituele forums stikt het vd mensen die allemaal denken de wijsheid in pacht te hebben, terwijl niemand de volledige wijsheid in pacht heeft (-;
ps
En ondertussen heeft Moppie nooit meer gereageerd. Wellicht durfde ze hier voor het eerst eens anoniem haar hart te storten en kreeg gelijk de deksel op haar neus. Ipv dat er naar haar werd geluisterd en dat vind ik persoonlijk jammer. Maar ook dat kan ik uiteraard verkeerd zien, Shoot me (-;
@Me, ik denk dat raden naar “moppie’s” overwegingen zinloos is. evenals daar conclusies uit trekken.
En daar ben ik het helemaal mee eens.
Bovendien, ieder mens bekijk de dingen door zijn eigen bril, vanuit zijn eigen persoonlijke achtergronden. We verzamelen hier dus heel verschillende meningen. Aldoende ontstaat er een bredere kijk op het onderwerp. We hebben allemaal een BEETJE gelijk.
@Lia, ik wil eigenlijk uit het ” gelijk” blijven .
@Gordon
Ik begrijp hoe je het bedoelt hoor (-;
En waarschijnlijk heb ik wat anders gelezen in haar woorden die voor mij toch vrij duidelijk waren ….
“En elke keer krijg ik te horen dat het aan mijzelf ligt. Nou, dan zal het wel zo zijn, misschien ben ik te stom om het onder de knie te kunnen krijgen, of misschien is het voorbestemd om het te laten mislukken, wie weet…………. Ik weet alleen dat ik geen energie en geloof meer heb dat het wel gaat lukken!…..”
Groetjes en fijne dag allemaal Me
@Me, Ja, de slachtofferrol is een bekende voor ons allemaal inderdaad. Slachtoffer, dader, hulpverlener. allemaal rollen die we afwisselen. Ik vraag me af in welke ik nu zit 😆
@Me, Hoi Me. Sorry reactie was beetje voortvarend. Las het allemaal beetje snel door en liet het niet toit me doordringen wat je bedoelde. Heb nu je reacties opnieuw gelezen en ze stan in een heel ander daglicht.
Jeroen
@Lia
Wat Jeroen hier aanhaalt is wel degelijk al door meerdere mensen aan de orde gekomen. Misschien lees jij daar over heen. Je kan mensen handvaten aanreiken, maar zodra een relatie tussen 2 mensen niet meer in evenwicht is en één van beide alleen maar verteld (het ego) hoe het volgens die persoon is ,kunnen beide niet meer doorgroeien of verder leren. Eigenlijk het hele stuk wat Osho in dit artikel ook aankaart.
Een stukje citaat:
“De rol van therapeut is heel delicaat en complex.
Ten eerste lijdt de therapeut aan dezelfde problemen waar hij anderen bij probeert te helpen. De therapeut is alleen maar een technicus. Hij kan zichzelf voor de gek houden en pretenderen dat hij een meester is – dat is het grootste gevaar voor een therapeut….”
Me, als je mijn reactie aan Jeroen leest, moet je constateren dat ik het met hem eens ben. Hij snijdt een nieuw facet aan in de discussie. Namelijk structurele verandering, en in dat geval is alleen positief denken niet voldoende. Overigens vind ik Bagwan’s uitspraken erg interessant. Ben geen aanhanger van hem, nooit geweest ook, maar heb wel al zijn boeken hier in de kast staan. Uiteraard heb ik ze gelezen, en veel geleerd hoor. Maar zoals ik aangaf: er zijn vele wegen die naar Rome leiden. Ik leer dus ook veel van andere mensen.
Ben het eens met Osho. Met positief denken ontken je een deel van de werkelijkheid. Al deze alternatieve therapieen werken niet die op positief denken gebaserd zijn. Onderliggende overtuigingen, die heel diep kunnen liggen, veranderen namelijk niet door positief te denken.
NLP is eengoed voorbeeld. het werkt als je opgepept moet worden voor een sollicitatiegesprek. Als je structureel wilt veranderen zul je echt aan de bak moeten en ben je een tijd bezig.
Jeroen, je raakt iets aan dat nog niet eerder aan de orde kwam in deze discussie. Namelijk als mensen structureel willen veranderen. Dan ben je inderdaad een tijd bezig. Positief denken alleen, is dan niet voldoende. In spiritueel opzicht is het leven een “leerschool”. Je bent dus je hele leven bezig met groeien, ontwikkelen, en dus met veranderen. In feite komt er geen einde aan. Binnen deze leerschool kan “therapie” helpen, maar is niet strikt noodzakelijk. Ik weet wel zeker, dat Osho ook over volledige acceptatie spreekt. Zie hiervoor mijn vorige reactie over de betekenis van Positief met hoofdletter. Je hele leven bezig zijn in de “spirituele leerschool” zal echter voor velen inhouden, dat zij zich niet kunnen/willen beperken tot één leraar (ook bij Bagwan/Osho zijn mensen weer weggetrokken). Door te groeien, veranderen we snel, en hebben we steeds nieuwe impulsen nodig om weer verder te kunnen groeien. Het is dus maar net wat iemand op een bepaald moment nodig heeft, of belangrijk vindt. Er zijn vele wegen die naar Rome leiden.
Reacties geven precies de juiste aanvulling op het artikel! Ik twijfelde al wat na het lezen van dit artikel en wist ff niet wat ik ervan moest denken. Ik vind dat positief denken niet schijnheilig hoeft te zijn. Het is maar net hoe je het zelf toepast. Ik denk dat dit artikel vooral slaat op mensen die zich eigenlijk heel negatief voelen, maar dit met positieve gedachten proberen weg te drukken, zonder hun probleem op te lossen en dan net te doen alsof dat er niet is. Dat is denk ik een soort van schijnheiligheid. Ik denk niet dat dit artikel slaat op mensen die proberen door positieve gedachten hun probleem op te lossen. Dat is ook knap dat je het negatieve probeert om te zetten in iets positiefs. Daarvoor moet je eerst wel door een proces en veel dingen gaan begrijpen, maar dat hoort erbij. De intentie om positief te willen denken is al een stap vooruit. Maar dan moet je wel het verschil tussen wegdrukken en oplossen snappen als je verder vooruit wil komen. Ik vind het ook heel belangrijk dat als je problemen bij jezelf gaat oplossen dat je ook leert om liefdevol en positief tegen jezelf aan te kijken, je echte intenties en bedoelingen achter je gedachten en gevoelens zien. Het is een heel leerproces. Hierdoor leer je jezelf heel goed kennen. Ik zit ook nog in proces, paarden helpen me hier ook heel goed bij. Zij kunnen de echte bedoeling van je gedachten zien, ze herkennen zwakke en sterke energie en kunnen tot de diepste uithoeken van je geest reiken. Ze weten altijd wat we denken en waarom. Een tipje van mij, als je in z’n proces zit, ga eens naar paarden toe, ze geven je onvoorwaardelijke liefde en snappen je helemaal. Ik weet door de boeken van margrit coates. Ik moest dit ff meegeven, want zij helpen mij heel goed.
Hoi Grietje,
Ik vind al die verschillende reacties ook nuttig. Je kunt alles vanuit verschillende perspectief bekijken en ze vullen elkaar aan tot een ruimer inzicht. Sensitieve, zachtaardige mensen hebben iets met dieren. Ik ook hoor, maar vooral met katten. Die vind ik zó lief. Fijne zondag, Lia
@Lia, Ja ik ook! Dat vind ik nou ook het mooie van dat er zoveel verschillende mensen zijn,ze hebben allemaal verschillende en unieke visies. Katten vind ik ook leuk 🙂 Mijn oma had eerst een kat, maar nu niet meer. Fijne avond nog!
@grietje, Hoi Grietje, prachtig wat je schrijft en ook over dieren. Helemaal mee eens. Ben naast spiritueel therapeut/medium (ondanks, zoals ik al schreef psychoanalytisch geschoold) ook gecertificeerd dierenhealer en bij die opleiding mocht ik met paarden werken (heb zelf een flink aantal katten + hond), het is ongelooflijk hoe je met hen kunt communiceren, hoe ze zich laten ‘healen’, maar vooral ook hoe ze in datzelfde moment jou healen. Ze spiegelen je enorm vanuit onvoorwaardelijke liefde. Ik geef dat vaak door aan mensen die mij bellen op de lijn, en ik hoor eigenlijk altijd terug dat het bij hen ‘werkt’ als ze een poging doen en daarmee zijn dan ook alweer veel ‘negatieve’ problemen opgelost. Dat is prachtig! Bovendien nog even dit; weet je wat een mooie manier van positief denken is zonder ‘schijnheiligheid’? 😉
Vervang het woord probleem door het woord ‘uitdaging’!
@Irma, Nog even een PS-je. Dit artikel veegt in één keer een hele (nieuwe) wetenschap van tafel, alle therapeuten en studenten ten spijt: NLP (Neuro Linguistisch Programmeren). En het heeft al zóveel mensen geholpen hun hele leven te veranderen….
@Irma,
Dankje! Oh wat gaaf! Waar heb jij dan opleiding gedaan? Ja inderdaad, dieren laten veel gemakkelijker dingen los. En ik merk altijd bij de paarden dat ze me gewoon al healen als ik bij hun ben. Ik voel me altijd wat verzacht en liefdevoller als ik dan weer naar huis ga en dan is er weer wat meer duidelijk. Gedachten uitwisselen met ze moet ik nog leren. Dat wat jij doet wil ik ook supergraag doen!
Bedankt voor je tip!
Wat bedoel je eigenlijk precies met dat stukje over NLP? Zit zelf ook over een NLP opleiding na te denken, maar die ik in men hoofd heb kan misschien niet. Die ik in men hoofd heb zit ook een stukje spiritualiteit bij: http://www.nlp-groningen.com/opleidingen-professioneel-begeleiden-met-nlp/
@grietje, Hoi Grietje, de opleiding is HTA (Healing touch for animals) en kun je nog steeds vanaf level 1 volgen in NL. Te vinden via Google. Betreffende NLP: daar bedoel ik mee dat dat tegenwoordig juist een methode is die ook effect blijkt te hebben. Als je dus dit artikel lesst, waar we allemaal op reageren, is dat ook een vorm van ‘wegdrukken’. Je programmeert jezelf als het ware opnieuw. Je zou kunnen zeggen dat je van buiten naar binnen werkt, in plaats van andersom (vanuit het onderbewuste/gevoel naar een nieuwe overtuiging door ervaring, dus van binnen naar buiten. Zeker doen hoor, die NLP, als je dat wilt, want NLP valt zeker onder de noemer ‘spiritualiteit’ en ‘alternatief’.
Liefs, Irma
@Irma,
Bedankt voor je info!
xxxjes
Ik reageer ook zeer gemengd op dit artikel. Postitief denken zou het negatieve in jezelf verdringen. Dit is al een contradictio in terminis ( in tegenspraak dus). Als je positief ‘denkt’ wéét je ratio immers dat er ook een ‘negatieve overtuiging’ in jezelf werkzaam is. Als je namelijk niet weet wat ‘negativiteit’ inhoudt, kun je niet eens positief denken! Waar het mank gaat is dat juist veel therapeuten die psychoanalytisch of psychotherapeutisch geschoold zijn wel boekenkennis hebben, maar zelf dergelijke zaken niet doorleeft of verwerkt hebben vanuit ervaringen. (Ben het zelf ook, maar vooral door alle moeilijke levenslessen ‘wijs’ geworden). 😉
Een klein voorbeeld: als je een examen ingaat met de ‘overtuiging’ dat het je toch niet gaat lukken om het goed te voltooien, blokeer je jezelf dermate dat je het met grote waarschijnlijkheid ook niet zult halen, zodat je je overtuiging -opnieuw- bevestigd ziet. Dan is dat jouw waarheid, wellicht ook weer voor een volgende keer. Als je je examen ingaat met de ‘positieve’ gedachte dat je het wilt en het kúnt halen kun je tot grotere prestaties komen dan je zelf voor mogelijk had gehouden.
Wat wel zo kan zijn, is dat een ‘positieve gedachte’ in zoverre het ‘negatieve kan verdringen’, als onder die positieve gedachte een negatieve overtuiging zit (onderbewuste = inderdaad vele malen sterker). Dus je zult op zoek moeten naar je overtuigingen, die je wel degelijk, als je je daarvan bewust geworden bent, kunt keren door jezelf positief te conditioneren. Ik WIL dat en dat bereiken, dus ik GA dat en dat bereiken want ik heb al die ‘power’ in mij.
Het is natuurlijk de grootst mogelijke onzin dat een ‘therapeut’ die door deze levenswijsheid en ‘reflectie’ van het ‘zelf’ geen goede therapeut zou zijn. Integendeel, zou ik zelfs zeggen.
Positieve gedachten komen juist vaak voor bij diegenen die ‘ontdekt’ hebben in zichzelf dat ze hun eigen leven creëren en dat negatieve gedachten het negatieve aantrekken. Bovendien zou die stelling zoals in dit stuk, ontkennen dat energie ALTIJD gedachten volgt. We zijn energie -ook al zitten we in een aards lichaam- en we zijn daardoor een ‘magnetisch licht’ (= meetbaar via experimenten en quantum-fysische methoden) dat het gelijke aantrekt. Dus tja… ik kan het er echt niet mee eens zijn. Je eigen ego onderzoeken en je daarvan ‘ontdoen’ door je eigen innerlijke pijn te helen en te doorzien, creeert liefde voor jezelf en daar begint ook de liefde voor de medemens. Dán zal er een echte ‘hartsverbinding’ ontstaan waarbij je elkaar bewust of onbewust helpt om te groeien en het leven te leven zoals het bedoeld is.
@Irma, Heel mooi verwoord. 🙂 En zo voel ik het dus ook.
hahaha, ik jou ook hoor marla 🙂 gezellig….
Dat word vast een leuke dag,
liefs sabine
Hallo Irma, precies zo zit het. Volgens de wet trekt het gelijke het gelijke aan. Positief trekt het positieve aan. Evenzo geldt dit voor het negatieve. Positief en negatief horen bij elkaar als dualiteit, en zijn daarmee hoedanigheden (of krachten) van het lager ego (de persoonlijkheid). Denken aan het positieve zal automatisch het negatieve oproepen. Deze twee aspecten roepen in het ego dus slechts strijd, twijfel en onzekerheid op. Voor welke kant moet ik kiezen: dit of dat, links of rechts, goed of kwaad? Wat er in feite met positief wordt bedoeld is Positief met een hoofdletter. Het is niet ja of nee, maar Ja. Het is niet goed of kwaad, maar het Goede. En het Goede werkt symbolisch gesproken altijd omhoog in de richting van de Zieleneigenschappen: Liefde, Mededogen, Schoonheid, etc. Om de dualistische strijd te “overwinnen” is de hoger Wil van groot belang. Dit is de Wil om te kiezen voor de Ziel en haar eigenschappen. Contact met de Ziel (Ik Ben, Ik Ben Dit) doet andere zielen herkennen,en zo ontstaat zielsverwantschap.
Wil nog aanvullen, dat Ja met hoofdletter volledige Acceptatie betekent. Deze zieleneigenschap deelt mee dat je geaccepteerd wordt zoals je bent met alle subjectieve goede en kwade eigenschappen, die door je heen stromen. Door deze Acceptatie, ga je niet verdringen, maar blijf je het waarnemen. Vervolgens kun je wat je als persoonlijk kwaad beschouwd in jezelf loslaten en omzetten in een eigenschap van de Ziel Dit gebeurt dus door de hogere Wil (omdat de Ziel, het hoger Zelf dit wil. Hoop het zo goed te hebben uitgelegd.
@Lia, klopt inderdaad Lia. En dan hebben we het maar niet over de plutonische kracht (van pluto, Uranus, Mars en saturnus) die nu bezig is om juist het ‘verdrukte’ of on’kenbare’ in ons naar boven te stuwen. En dat gaat niet altijd zachtzinnig. 😉
@Lia,
Beste Lia, goedemorgen, ik het zojuist het artikel en alle reacties gelezen. Ik wil enkel aan je laten weten dat jouw diepe spirituele wijsheid, positiviteit en mooie dosis realisme me blij maken en niet in de laatste plaats de wijze waarop je het verwoordt.
Je reikt sommige hiermee een mooie nieuwe ervaring aan en anderen help je weer even herinneren. Prachtig. Dank je wel voor jouw bijdrage. Maakt me intens blij. Fijne dag en warme groet, Mirjam
Mirjam, dank je wel. Ik heb zojuist nog een reactie onder moppie geplaatst. Om de positieve instelling erin te houden (ha, ha). Liefs van Lia en ook een fijne vrijdag.
Dit stuk is gebaseerd op eigen ervaringen, het besef van zelf-realisatie.
Ach, haal eruit wat voor u van toepassing is.
De reacties van de anderen, ik haal er allemaal stukjes waarheid uit………..
Maar toch was ik blij met het begin van dit artikel…..
Mij word al heel lang gezegd dat ik overal positief over moet denken en dan gebeurd het ook…….NIET DUS!
Ik heb zelfs een boek van Louise Hay met affirmaties en het lijkt heel mooi, ik liep de hele dag positieve affirmaties op te zeggen en toch viel mijn wereld om me heen in puin….
Dus…..wat…Je kan het!! Mij lukt het in ieder geval niet, dus kwam de onzekerheid weer om de hoek gluren en weer het duiveltje: Dit kan je zelfs niet! NU snap ik waarom…..je kan inderdaad al die gevoelens niet wegduwen en lachend positief door gaan, dan is dat een masker, en niet je ware gevoel……..
Dus eerst oplossen die ellende en dan positief affirmeren. Niet dat je moet gaan doemdenken, maar wel realistisch blijven!
Niemand zal beweren dat het een makkelijk proces is. Jezelf daarin forceren, roept weer nieuwe spanningen op. Bekijk het eens wat luchtiger. Wat niet lukt, lukt niet. Maar oefening baart kunst, en op den duur lukt het wel. Dat is realistisch. Volhouden dus. Laat je niet ontmoedigen. Onzekerheid en ontmoediging zijn op zich al negatieve emoties. We laten ons beheersen door negatieve emoties en gedachten, omdat de energie ervan op dat moment sterker is dan onze eigen wil. Negatieve emoties doen pijn. Hierdoor vertellen ze wat we niet willen, zodat we weten wat we wél willen. Ga volledig voor wat je wél wilt, en zoek dit niet in de buitenwereld, maar in jezelf. Je KAN het.
@Lia,
weer zo’n dooddoener JE KAN HET!
Joh, ik probeer dit al jaren en het lukt nog steeds niet.
En elke keer krijg ik te horen dat het aan mijzelf ligt.
Nou, dan zal het wel zo zijn, misschien ben ik te stom om het onder de knie te kunnen krijgen, of misschien is het voorbestemd om het te laten mislukken, wie weet………….
Ik weet alleen dat ik geen energie en geloof meer heb dat het wel gaat lukken!
Als je blijft vasthouden aan een (kennelijk) hardnekkige idee, dat je iets NIET kan, weet je wel bijna zeker dat het ook NIET zal lukken. Dus lijkt het mij altijd beter om je in te leven in het idee dat je iets wel kan. Ik kan mij evenmin voorstellen dat je stom bent of voorbestemd om te mislukken. Als je vaak te horen krijgt dat het aan jezelf ligt, zit daar misschien een kern van waarheid in. Misschien zoek je de oplossing in de verkeerde richting, en dan zullen resultaten ook uitblijven. Misschien heb je geen duidelijk omschreven doel voor ogen. Ik noem maar een paar dingen. Wat wil je bijv. precies met jezelf? Waar streef je naar? Ieder mens wil uiteindelijk gelukkig zijn, terwijl ze negatieve emoties blijven vasthouden. Het is simpel gezegd, maar daar komt het wel op neer. Probeer negatieve emoties/gedachten zacht en liefdevol los te laten, i.p.v. weg te duwen. Lieve groet, Lia
@Lia,
Je geeft hiermee precies aan waar de schoen wringt. Je Focus ligt op het geloof dat je het niet kan. Zet je focus op wat je wel kan.. (hoe buig je dat dan om?) Begin klein, Ga is een wandeling maken. Wees dankbaar dat je kan lopen in vrijheid. Doe elke dag 1 zo’n simpel klein iets. Schrijf het elke dag op en wees er dankbaar voor. Lees het na een week terug en zie er zijn al 7 kleine dingen die wel kunnen:) Wees je bewust, Er zijn mensen die dit niet kunnen.. Na een paar dagen buig je al de Focus om naar wat wel kan.. En dit kan iedereen, maar je moet het wel willen!! en het doen!! Als je bij voorbaat al opgeeft, voordat je bent begonnen , tegen jezelf zegt, Misschien gebeurd er dit, misschien gebeurd er dat.. Je kunt de toekomst niet invullen met wat er misschien wel zou kunnen gaan gebeuren. Je kunt alleen invullen waar jij nu voor kiest. Zie je obstakels niet als een drempel. Maar als een uitdaging, leven is het meervoud van lef. Geef jezelf een schop onder je kont er zijn zoveel keuzes. Keuzes zijn luxe problemen.
Maar als je blijft doen wat je altijd al deed. Ja dan blijf je krijgen wat je altijd al had. Kijk is diep in je hart? Wil je geholpen worden? Of is het stiekem eigenlijk ook wel veilig om je als ‘slachtoffer’ op te stellen en te schuilen achter jezelf. Waardoor je mag blijven zeggen ‘ ik kan het toch niet?’ Draai je rug uit de zon en pLaats je gezicht in de zon en de schaduw zal achter je vallen.
Sluit een deur.. doe voor de verandering een raam open. Ga niet dezelfde route naar je werk. Kijk naar de mensen om je heen. Er zijn namelijk mensen die gelukkig zijn met minder dan wat jij hebt. En bovenal, durf te vragen. Heb het lef te vragen om hulp. Niemand hoeft alleen te zijn.. Ik wens je heel veel licht en kracht! <3
Ha Indi, ben het met je eens hoor. Dankbaarheid tonen voor wat wél kan en wat je wél hebt. Waardering voor kleine dingen. Daar begin je mee. Klagen helpt niet. Ik durfde het niet te schrijven, maar een schop onder je eigen kont, wil ook wel eens helpen. Fijne dag, Lia
@Indi79,
@ lia en moppie.. (ik geloof dat ik op de verkeerde knop qua reactie had gedrukt…oeps)
Ik weet niet waar het probleem ligt. Maar soms is loslaten van iets wat niet lukt/kan juist een kracht en absoluut geen zwakte. Bijvoorbeeld in een relatie die niet goed voor je is. Wees eerlijk en realistisch tegen jezelf. Of een ambitie/een passie.. Je kan bv wel dolgraag zangeres willen zijn, zingen kan je passie zijn. Als ik vanuit mn zelf spiegel… ik weet dat mijn publiek nooit verder zal reiken dan mijn beslagen spiegel in de badkamer 😉 Ook hier geldt weer, als je blijft doen wat je altijd al deed… Proberen is nog net een stap terug van iets daadwerkelijk doen. En heb je het gedaan? Weet je dat je alles hebt gegeven?
Wanneer is het voor jou oké om te zeggen, ik laat het los? Dit dient mij niet, het maakt me alleen maar moe. futloos, verdrietig, boos, in deze situatie word ik alleen maar gekwetst…
Maar ja en dan? Leegte? Nee geen leegte, maar ruimte, ruimte voor nieuw. Nieuwe indeling naar wat jij wenst.
Ja het zijn woorden en het is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar het is wel de enige weg. Doen en kiezen voor jezelf, vraag hulp bij wat niet lukt of waar je bang/onzeker van wordt. Liefde voor je jezelf en altijd positief blijven denken want het werkt wel!
@moppie, Wat bij mij ook heel erg was, juist doordat ik positief ging denken kwamen oude overtuigingen omhoog en daarmee dus nare gevoelens. Daardoor mocht ik er opnieuw naar kijken en die oude (negatieve) overtuigingen juist loslaten. Dus zelfs al lijkt het alsof het niet lukt.. eigenlijk lukt het wel, want de oude negatieve overtuigingen heb ik wel losgelaten. En de nieuwe overtuiging s juist hetgene dat ik affirmeerde.
Mooi zo. Je bent dus niet onzeker, maar juist erg dapper. Soms vergeten we even, wat we allemaal bereikt hebben. Om die reden houd ik zelf een dagboek bij. Liefs, Lia
@Lia,
Ja, wat heb ik bereikt hiermee?
Dat ik nu in Duitsland woon, een mooi huis heb in een prachtige omgeving, met een man die zegt dat ie van me houdt, en me letterlijk dagen niet aanraakt, alleen een kus af en toe, maar verder echt helemaal geen aanrakingen………….Ik kan het vragen, ik kan boos worden, ik kan verdriet laten zien, er veranderd niks………..ik ben doodongelukkig en ik weet het niet meer…………..
Oh, oh. Zoek je het niet in de verkeerde richting? Kern van spirituele ontwikkeling is om oplossingen in jezelf te zoeken. Je kunt iemand anders niet veranderen. Je kunt de wereld niet veranderen. Je kunt alleen jezelf veranderen (en daarmee verander je iets in de wereld). Wat je mist zit diep in jezelf.
@Marla,
laat maar
@Moppie
Lees dit nu pas. Laat je niet gek maken door te denken dat jij iets fout doet en je alleen met positief denken je jezelf weer gelukkig krijgt. Je doet niets fout en de situatie zoals jij hem hier omschrijft is enorm zwaar voor je. Ik wens je veel sterkte met de beslissingen en gedachten die door je hoofd malen. Op een dag zal de weegschaal ook voor jou de juiste kant aangeven welke weg voor jou het beste is om verder in te slaan (-;
heey me,
word hier stil van, je raakt me….
Ik ben toch wel nieuwsgierig naar wie je bent.
ben je een vrouw of een man?
en hoe oud ben je?
niet dat het wat uitmaakt hoor 🙂
ben gewoon nieuwsgierig…
liefs sabine
Heyyy Sabine, een dame vraag je nooit naar haar leeftijd ((-;
Het is volgens mij geen kwestie van iets fout doen, maar van keuze. Voelt negativiteit prettig aan? Nee! Is het soms leuk om verdrietig, boos of angstig te zijn? Nee! Dus kies ik voor de positieve kant van het leven. En soms moet je daar even voor vechten. O.a. door je wil in te zetten. Ik begrijp ook dat liefde, eenheid, saamhorigheid, schoonheid, etc. universele doel-stellingen zijn. Zijn dat positieve kwaliteiten, die prettig aanvoelen, en vreugde geven? JA! Zijn liefde, eenheid, saamhorigheid, schoonheid soms kwaliteiten van het hoger Zelf? JA! Dus is een positieve instelling de weg die ik voor mijzelf heb gekozen. Overigens voelt het voor mij ook prettig aan, dat het ieder vrij staat om een andere weg te kiezen.
@Lia,
Lees wat Moppie haar eigen woorden zijn.
Een stukje citaat:
“weer zo’n dooddoener JE KAN HET!
Joh, ik probeer dit al jaren en het lukt nog steeds niet.
En elke keer krijg ik te horen dat het aan mijzelf ligt.
Nou, dan zal het wel zo zijn, misschien ben ik te stom om het onder de knie te kunnen krijgen, of misschien is het voorbestemd om het te laten mislukken, wie weet…………”
Beide weten wij niet wie Moppie is of wat haar hele verhaal is. Wij kunnen slechts een beeld vormen uit de enkele woorden die wij hier van haar lezen. Misschien werkt het voor jou wel zoals je het omschrijft, omdat je niet de dingen mee maakt die Moppie mee maakt? Misschien moet Moppie idd eerst bepaalde situaties mee maken omdat dat haar weg is? Haar wil is er wel duidelijk, want ze is bev. al zoekende op internet naar vragen en begint het daar niet allemaal mee? Het zoeken naar antwoorden op de vragen die je hebt (-:
Vechten doet zij ook wel in haar hoofd waar zij haar wil mee toont. En keuzes of een kant opgaan kunnen pas gemaakt worden als een mens daar zelf klaar voor is. Niet omdat een ander zegt dat je dwars door je rauwe pijn en verdriet
maar een masker van positiviteit op moet zetten. Halleluya (-: Persoonlijk vind ik dat het bagetaliseren van iemands probleem. Ik twijfel geen seconde dat Moppie in de toekomst de juiste weg voor haar zelf vind, omdat zoals ik haar woorden lees zij de juiste balans ziet tussen spiritueel en realistisch zijn.
Moppie You go Girl! (-;
hahahaha, Dat wist ik natuurlijk nog niet.
Daar in tegen ben ik nog steeds nieuwsgierig naar je.. 🙂
Kom je ook op de ontmoetingsdag? Ik ga er in ieder geval heen met een vriendin van me, zou het heel leuk vinden om je te ontmoeten.
liefs sabine
Lol (-:
Nee, ik ga niet Sabine. Wie weet in de toekomst ooit eens. Zeg nooit, nooit toch of zoiets (-:
Veel plezier voor diegene die wel gaan!
Hallo ME, ik heb aan Moppie geschreven “je kan het”. Ik heb niet geschreven: “je kan het volgende week”. Ik ben er echter van overtuigd, dat het ooit ergens in de toekomst zal lukken. Daar ben jij (ME) ook van overtuigd. Bagatelliseren van andersmans problemen is niet mijn stijl, hoor. Ik probeerde hooguit wat goede moed op te bouwen. Ben mij zeer wel be-wust dat het niet makkelijk is om te veranderen. Negativiteit kan uitgroeien tot enorme krachten, waar je moeilijk van afkomt. Ik zie het ongeveer als volgt: van oudsher wordt er beweerd, dat alleen het ego (lager ik)kan lijden. De ziel IS liefde, en onaantast-baar. Wanneer we in deze stelling kunnen geloven, zul je dus eerst het ego op de een of andere manier moeten aanpakken (elimineren, transformeren, of hoe je het wilt zien). Veel middelen staan ons hierbij ter beschikking: advies, boeken, therapie. De keus ligt aan jezelf. Voor velen betekent dit proces een lange en zware weg vol hindernissen en val-kuilen. Het ego strijd nu eenmaal voortdurend. Niettemin, door vol te houden vorderen we op dit pad. Geleidelijk aan zullen er kleine lichtpuntjes ontstaan, die op den duur uitgroeien tot het volle zonlicht. Men begint zogezegd de positieve kwaliteiten van de ziel te ervaren. En hierdoor wordt het leven een stuk eenvoudiger. Mooier en prettiger ook. Er is niets zo prettig en simpel dan eenvoudig te Zijn, en dit Zelf te Zijn. Punt is, dat je het uiteindelijk wél allemaal zélf moet realiseren. Je moet er zélf mee aan de slag. Je moet het uiteindelijk dus in je eentje doen en willen, en dit geeft tijdelijk een gevoel van eenzaam-heid. Waarom werkt het op die manier? Omdat andere mensen je niet écht kunnen helpen. Ze krijgen hoogstens een beeld van jou, een indruk. Ze kunnen hooguit adviseren probeer eens dit of dat. Ze kunnen hooguit voor een tijdelijke verlichting zorgen. In principe ben je dus de enige die kan ontdekken wat er in je innerlijk speelt. Welke rommel wil je daar opruimen. Welke nieuwe kwaliteiten wil je daarvoor in de plaats stellen. Door zo met jezelf om te gaan, leer je eigen meester te zijn in je huis. Het wonderlijke is, dat eenzaamheid door deze werkwijze verandert in een zelfstandig individu. Je hebt een ander niet persé nodig om aan je behoeftes te voldoen. Bovendien ontstaat er zielen-verwantschap.
ME, heb ik mijn standpunt zo duidelijk uitgedrukt? Je mag er anders over denken, hoor. Maar dit is mijn weg.
Jammer me, wie weet een andere keer dan.
Dit is voor mij ook de eerste keer dat ik hier heen ga, vind het wel heel leuk om iedereen te ontmoeten en kennis te maken.
En zie ik Gordon ook is in echt:)
In ieder geval vind ik je een liefdevolle en compassievolle dame ;),
liefs sabine
@sabine, Ik wil jou ook graag ontmoeten Sabine! 😀
Een heel duidelijk en begrijpend stuk voor mij. Je kan nooit je zelf zijn als je emoties onderdrukt en ook emoties als boosheid, jalouzie ed horen daarbij. Dat is menselijk en ipv deze weg te drukken kan je er beter zelf mee aan de slag gaan waar ze vandaan komen om ze dan om te buigen ipv ze weg te drukken. Vind persoonlijk het stuk over therapeuten niet oordelend aanvoelen. Een therapeut is ook slechts een mens die prive ook zijn eigen worstelingen heeft. Dat is de realiteit en wat ik uit dit stuk haal.
Ieder kiest een methode die op een bepaald moment bij hem of haar past. Gevoelige mensen nemen ook negatieve (en positieve) trillingen uit de omgeving op. Dat kan echter alleen als er een bron in jezelf is, die dit aantrekt. Het is dus lang niet altijd duidelijk, waar negativiteit vandaan komt (van jezelf of uit de buitenwereld). Negativiteit kan hierdoor een complex gegeven zijn, een soort chaotische erwtensoep, waarin het zoeken naar de bron van een emotie weer andere vormen van negativiteit omhoog haalt. Een oorzaak wordt dan moeilijk of helemaal niet gevonden, en is misschien ook niet belangrijk. Wél belangrijk is om negativiteit niet vast te houden, bijv. als een prop in je keel, een steen in je hart, of een blok beton in je buik. Ontspan die plekken, houd het niet vast, maar laat los. De energie in jezelf moet immers stromen, en niet blokkeren. Zet negativiteit om in een tegenovergestelde gedachte of gevoel. Haat in liefde, ontevredenheid in tevredenheid etc.
@Lia
Om eerlijk te zijn heb ik zelf niet zoveel uitleg meer nodig. Heb mijn weg wel gevonden in alles. Maar lees het stukje hieronder van Moppie eens dat is waar mensen tegen aanlopen en waarom het onrealistisch is om te denken á la The Secret want zo werkt het niet (-;
Ik wil ook nog even uitleggen, dat de discussie over positief en negatief denken staat of valt met de juiste interpretatie. Positief en/of negatief denken heeft namelijk niets te maken met subjectief goed en kwaad. Positief denken betekent in essentie opbouwend denken, terwijl negatief denken (meestal subjectieve kritiek) afbrekend en vernietigend werkt. Positief denken werkt in de richting van je eigen ontwikkeling: je eigen aard, je eigen Zijn, je eigen hoger Zelf. Negatief denken drijft hier vanaf.
oke 🙂
Positief denken is allesbehalve schijnheiligheid. Gevolg van positief denken is al evenmin dat het negatieve hierdoor onderdrukt wordt in het onbewuste. Positief en negatief (dualiteitsprincipe)zijn de twee paden van het manifeste bestaan. Er is dus een keuze. Door te kiezen voor het positieve pad, geef je geen voeding (energie, aandacht) aan het negatieve. Hierdoor zal het negatieve -op den duur- geen vat meer op je hebben. Je trekt het niet meer aan. Belangrijk is dus de juiste techniek van positief denken. Dat is niet het negatieve onderdrukken, maar er bewust een positieve gedachte voor in de plaats stellen. Verder zijn positieve gedachten van belang, omdat zij negatieve emoties (haat, jaloersheid, bezorgdheid, etc.) kunnen omzetten in hogere gevoelens (liefde, vrede, mededogen, etc.) Met het denken stuur je de emoties. Energie volgt op de gedachte.
Ik heb heel lang getwijfeld of ik moest reageren hierop, want ik ben het volledig met je eens indi79. Ik had nogal wat vraagtekens bij dit artikel, want volgens mij worden er bepaalde situaties genoemd die niet voor elk positief denkende persoon op gaat. Zoals met betrekking tot de emoties voelen. Emoties zijn een product van je (negatieve) gedachten! Zou je je liever rot willen voelen door negatieve gedachten.. be my guest, maar ik kies voor iets anders. En de oude emoties die omhoog komen doorvoel ik met liefde om ze eindelijk los te kunnen laten nu ik het kan.
tsja, is ook een manier. Echter dan wel weer kortzichtig om te veronderstellen dat dit “de manier” is. Ik vond dit artikel ook weinig omvattend, het vertelt vooral wat men niet moet doen en is pijnlijk abstract en kort over hoe het dan wel moet. In mijn optiek een contradictie van wat dit artikel probeert te behalen.
Ook, liefde kan te sterk vanuit 1 richting bekeken worden. Lief zijn voor de andere zonder liefdevol te zijn voor jezelf is ook een valkuil. Er is geen positief zonder negatief en er is geen evenwicht zonder beide kanten mee in afweging te nemen. En elke dag opnieuw. Want wat in evenwicht is vandaag was het daarom niet gisteren en zal het daarom morgen niet zijn.
vandaar dat ik mensen ,die zo zijn en denken,nooit helemaal echt heb gevonden,ze nooit heb vertrouwd….
weer een stukje wat pastin mn puzzeltje wat ik aan het leggen ben
Ik lees graag jullie stukken. Echter voor het eerst ben ik het niet eens. Positief denken is wel degelijk de eerste stap naar verbetering. De volgende stap is positief voelen. Door het te gaan voelen ga je het ervaren. Als je het kan ervaren wordt het eigen, als het eigen is kan je het gaan overbrengen. Positief of negatief denken staat los van de emoties die je kan ervaren als mens. En dat wil dus niet zeggen dat je emoties gaat wegdrukken of weg moet gaan drukken als je positieve denkt. Je kan het leren dat het er mag zijn, door het te observeren, hoe er mee om te gaan, dat je andere keuzes kan maken, het niet te negeren of weg te drukken, want het helpt je ook om te groeien, emoties kunnen je ook beschermen, maar daar is wel positief denken/liefde voor nodig ( en als je de weg kwijt bent of als je dit nooit hebt meegekregen in het gezin waar je bent opgegroeid, dan is het fijn als je goede begeleiding van een goede therapeut krijgt). Het wil niet zeggen dat je jezelf moet gaat verloochenen. Positief zijn begint inderdaad met liefde, liefde voor jezelf en vanuit jezelf naar anderen. Stel dat positief denken en vanuit daar naar handelen niet zou helpen? Draai hem om, stel je denkt alleen negatief, hoe zou het zijn als er alleen maar negatief denkende mensen zijn? Ik denk niet dat hier er verbetering in de wereld zou plaatsvinden. Negatief denkend persoon, zou denken, waar is het goed voor, dat helpt toch niet. Positief denken of in liefde handelen wil niet zeggen dat het zonder kwetsen gaat als dat nodig is om tot inzichten te komen.
U schrijft Laat de gedachte aan helpen schieten. Gebruik in plaats daarvan het woord ‘delen’. Je deelt het inzicht dat je hebt. Delen of helpen zijn beide poorten waardoor licht binnen kan komen. Dit geldt ook voor positief denken.
Ieder mens handelt vanuit zijn eigen perceptie van de waarheid en is hiermee een spiegel voor zichzelf en voor anderen. U schrijft neem ik aan ook niet alleen om uw ego op te blazen, maar wel om kennis te delen en mensen te helpen aan nieuwe inzichten of deze te gaan onderzoeken. Als je positief denkt of vanuit liefde leeft, kan je ook zeggen let goed op bij het uitzoeken van een therapeut, er zijn nog veel onwetenden en zoekenden naar ‘hoe wel’. Maar deze mensen zijn in ieder geval bezig met groeien en zijn bezig de weg te ervaren om te leren handelen vanuit liefde. Een positieve kracht die licht geeft. Echter zonder donker, geen licht.
@indi79, ik ben erg blij met je reactie. Je beschrijft helemaal waar ik mee worstelde in dit stuk. Het voelt erg oordelend aan dit stuk van osho naar de therapeuten wereld, ietwat kortzichtig.
Fijn dit artikel! Even de bevestiging die ik nodig had vandaag.
Weer een no nonsense lezing vanuit een verlichte geest.
Osho een van de grote meesters van de vorige eeuw en nog steeds een grote inspiratiebron. Oshoooo…
Goed artikel, niks aan toe te voegen. Waarheid als een koe!
Liefde omvat alles!!!
liefs sabine