Waarvoor ben je hier op aarde? Wat is je zielsmissie in dit leven? Je vraagt je het misschien af. Velen van ons denken dat zij niet weten wat hun zielsopdracht is. Ik kwam er zelf achter dat ik diep in mij bewust ben van mijn missie, maar er alles aan deed om het uit te vlakken, het uit de weg te gaan. Ik ben niet de enige, ik vraag me zelfs hardop af of wij niet allemaal hetzelfde doen. Waarom ontkennen wij onze ‘zielsmissie’, dus onszelf? Ik laat je zien waar ik afscheid van moet nemen om mijn pad te kunnen bewandelen.
Recent trok ik een kaartje waarop stond: ‘Waar dien je nu echt afscheid van te nemen om je pad te volgen?’. Ik voelde dat het klopte, er is iets wat mij in de weg zit om voluit mijn pad te durven lopen. Om erachter te komen wat mij tegenhoudt, ben ik gaan schrijven. Na een tijdje kwamen de tranen. Wat ontdekte ik? Ik wantrouw de aardse liefde. Ik durf niet de aardse liefde te zijn die ik ben en ik vind het doodeng om me daaraan over te geven.
Je lichaam vertelt
Om te begrijpen wat de verwonding is achter de angst, vraag ik mijn lichaam het verhaal te vertellen.
Als eerste neem ik waar hoe mijn innerlijke vrouw en man zich tot elkaar verhouden. Ik voel dat mijn vrouwelijke energie (links) zich wegtrekt, zichzelf verstopt om niet zichtbaar te zijn. In mijn milt voel ik veel afgunst. Deze maakt dat de vrouw in mij te is bang haar vrouwelijke sensuele aardse liefde te leven. De mannelijke energie (rechts) voelt verhard en ‘op slot’. Mijn lever zit vol boosheid. Mijn man is boos op de liefde, hij voelt zich in de steek gelaten door de liefde en door de vrouw in mij.
Als tweede vraag ik mijn lichaam de verborgen wond te openen. Dan voel ik een diepe pijn en een intens verdriet, maar ik blijf aanwezig en luister naar mijn wond. Ik kom in een OUD leven dat me al bekend is. Mijn kinderen, mijn geliefde, mijn vrienden, alles wat mij dierbaar is wordt mij ontnomen. Ik voel me verscheurd, eenzaam en verlaten. Ik zie dat de ‘anderen’ ons licht, onze liefde en onmetelijke kracht niet kunnen verdragen, zij kunnen zelf hun eigen licht niet vinden. Ik voel hun afgunst en boosheid naar wie wij zijn. Het raakt mijn angst dat alles mij opnieuw ontnomen wordt. Dit leidt mij af van mijn pad in het NU, de angst sluit de aardse vrouwelijke liefde verder af.
Opnieuw boos
Op dat moment komt er een stem in mij: ‘Blijf open, ontvang je liefde, blijf stromen, jij mag de aardse liefde zijn’. Mijn zelfliefde houdt mijn lichaam open en ik ontvang de helende aardse liefde in mijn wond, alles wordt weer zacht. Daarna laat ik de man en vrouw in mij vrede sluiten.
Een mooi inzicht maar nog niet diep genoeg… Er komt een nieuwe vlaag van boosheid op, maar nu bij mijn innerlijke vrouw. Woest op wat haar is aangedaan. Vanbinnen voel ik mijn milt verharden terwijl de rest van de linkerkant van mijn lichaam verstrakt. Alsof mijn cellen de boosheid willen verstoppen. Maar dat wil ik niet laten gebeuren, geen verstoppertje meer! Als ik de boosheid aankijk, voel ik een diepe angst om opnieuw de liefde te verliezen. De angst dat alles mij weer ontnomen wordt als ik de ander boos maak. Dit heeft me doen besluiten altijd aardig te zijn en mijn emoties voor me te houden.
Op slot
Mijn besluit dat ik aardig moet zijn om niet de liefde te verliezen, houdt mij gevangen in een cirkel waarin ik iedere keer mijzelf verlies. De angst dat ik de ander afgunstig maak met mijn aardse liefde en dat mijn emoties de ander kunnen afstoten, houdt die cirkel in stand. Ik sluit me daardoor van heel veel af: mijn aardse vrouwelijke liefde, mijn levenskracht en zelfhelend vermogen. Het lijkt of ik de liefde van anderen verlies, maar in wezen verlies ik mijn eigenliefde.
Mijn verhaal is het verhaal van velen. Op onze eigen manier hebben we besloten aardse liefde niet meer toe te laten, onszelf op slot te houden om te voorkomen dat ons hetzelfde overkomt als toen. Op het moment dat ik dit trauma opliep, leefde ik wie ik was, ik volgde mijn zielsmissie! Mijn zielsopdracht zit dus vast aan deze diepe wond in mij. Niet gek dat ik mijn zielsmissie uit de weg ga.
Stop met zoeken, laat liefde jou vinden
Ga niet zoeken naar wat je zielsmissie is. Het heeft meer zin je aandacht naar binnen te richten. Je kunt jezelf helpen door dingen op te schrijven. Wat wrijft er in jou? Wat staat je in de weg om vrij te zijn wie je bent? Wat weerhoudt je van je pad? De puzzelstukjes ontvouwen zich vanzelf en je krijgt stapje voor stapje meer contact met je innerlijke wijsheid. Durf jezelf over te geven aan de kracht van je liefde. Ontvang het en open je lichaam voor de onmetelijk sterke aardse liefde. Dit is de aardse sensuele levensenergie die je trauma’s heelt, je pad voor je uitrolt en je laat stralen.
Het pad naar binnen ontvouwt ook je zielsmissie. Hoe fijn zou het zijn om je zielsdoel te leven? Je hebt de talenten en wijsheid al in je om deze opdracht te kunnen doen. Je weet alles al. Je zult gedragen worden door de liefde van het universum, alle hulp die er is zal je ondersteunen. Moeder Aarde zal je voeden met haar energie, inspiratie en creatiekracht. Je leven zal zo gecreëerd worden dat alles op je pad komt wat je nodig hebt en je potentieel volledig benut kan worden. Het creëert het vervulde leven waar je naar verlangt. Het vraagt je de wonden te helen en volledig in je liefde aanwezig te zijn.
Begeleiding?
Wil jij onderzoeken waar jij afscheid van dient te nemen om je pad te volgen? Heb je daarbij behoefte aan begeleiding? Kijk dan op www.makeyouturn.nl/agenda voor workshops in kleine groepen of individuele sessies.
Bewaar voor later op Pinterest:
