Veel mensen met overgewicht hebben moeite met het innemen van hun eigen ruimte. Omdat ze meer aandacht geven aan anderen of andermans zaken, compenseren ze dat door extra energie tot zich te nemen. Afvallen doe je dan niet door minder te eten, maar door je eigen ruimte weer in te nemen, waardoor je niet langer hoeft te overcompenseren.
Als je langdurig meer aandacht geeft aan anderen dan aan jezelf… of als je heel veel energie stopt in bezigheden buiten jezelf… dan neemt de kans toe dat je uiteindelijk overgewicht ontwikkelt. Het omgekeerde is ook waar: wie voldoende zijn eigen ruimte inneemt, heeft geen reden om een groter lichaam te krijgen dan wat bij hem of haar past.
Hoe werkt het?
We kennen ze allemaal wel: De Gevers. Mensen die op hun werk én thuis altijd klaar staan voor anderen, en áltijd de belangen van anderen voorop stellen. Ze zijn heel liefdevol en aandachtig naar anderen, maar in verhouding te weinig naar zichzelf.
Geven aan anderen kan heel mooi zijn, maar ook voor gewichtsproblemen zorgen. Op energetisch niveau is het mogelijk dat iemand heel veel liefde aan anderen kan geven, maar het aardse lichaam raakt uitgeput als de energie niet wordt bijgevuld. Ons lichaam heeft namelijk meer tijd en ruimte
nodig om bij te komen dan onze geest. Dit komt omdat het zich op een andere frequentie bevindt. Het gevolg kan zijn dat het lichaam gaat bij compenseren door op een andere manier extra energie tot zich te nemen. Dat moet wel, anders teert het lichaam in op zichzelf (waardoor uiteindelijk ondergewicht of ziektes kunnen ontstaan). Die extra energie zet zich vervolgens aan het lijf vast, en het overgewicht is geboren.
Als gevers zichzelf net zoveel liefde zouden geven als ze aan anderen gaven, was er niks aan de hand. De verhouding geven-ontvangen wordt dan hersteld, waardoor ze niet hoeven te compenseren.
Wat te doen?
Dus… hoe neem je je eigen ruimte weer in wanneer je met je aandacht vooral bij anderen bent?
1.Voel of je in balans bent, of dat je te licht/zwaar bent. Vraag jezelf af welk gewicht bij jouw eigen gestel past. Hiervoor moet je maatschappelijke oordelen loslaten: het kan goed zijn dat jouw ideale gewicht anders is dan wat er in de bladen staat.
2.Vraag je af of je voldoende je eigen ruimte inneemt, in welke vorm dan ook. Je kunt 80 uur per week werken en prima in je vel zitten als het je veel energie/‘voeding’ geeft. En je kunt overwerkt raken bij 20 uur omdat je veel meer geeft dan dat je terugkrijgt. Sommige moeders zijn na een jaar zorgen al opgebrand, andere zijn altijd levenslustig. Het ligt eraan of je voldoende rust en tijd neemt om de dingen te doen die voor jou belangrijk zijn. Wees hierin eerlijk naar jezelf: wat vind ik echt leuk om te doen, en wat doe ik ‘omdat het zo hoort’.
3.Maak een lijstje met dingen die je nodig hebt om in de basis gelukkig te zijn. Overschotten gooi je weg, tekorten vul je aan. Zo simpel is het. Neem jij je ruimte in door een boek per week te lezen? Doe het, desnoods ten koste van andere bezigheden. Moet jij elke dag sporten, een succesvolle webwinkel runnen, wandelen, tuinieren, of juist taarten bakken om gelukkig te kunnen zijn? Regel het! Woon je niet fijn, past je werk niet meer bij je, mis je een relatie of een vriendschap? Zet stappen!
Neem je eigen ruimte in, anders neemt die ruimte zichzelf in. Ergens in je lijf. Het overgewicht op je lichaam is even groot als de ruimte die jij nog niet in durft te nemen in je eigen leven. Confronterend? Of een uitnodiging om het leven te gaan leiden wat bij je past?
Meebewegen met het leven
Tijdelijk uitdijen is prima. Als het een bewuste keuze is. Je kunt tegen jezelf zeggen: “Ik zorg het komende half jaar voor mijn twee kinderen én mijn zieke vader, en accepteer dat ik te weinig ruimte overhoud voor mezelf. En na die periode stel ik mezelf weer centraal, waardoor ik vanzelf weer doorgroei naar het gewicht dat bij mij past.” Maar zorg dat het een bewuste keuze is en dat je gedurende die periode binnen de fysieke grenzen blijft van wat je wilt en aankunt. Lukt dat niet, neem dan maatregelen om je ruimte weer in te kunnen nemen.
Conclusie
Als jij je niveau van basisgeluk haalt, dan is er voor het lichaam geen enkele reden om een omvangrijkere vorm aan te nemen dan gewenst. Veel mensen hebben hun basisgeluk nog niet helemaal op orde, omdat ze zichzelf steeds maar weer weggeven aan anderen. Veel mensen leven buiten zichzelf, in plaats van met zichzelf.
Je kunt hier op aarde alleen volledig je taak uitvoeren als je éérst goed voor jezelf zorgt. Verleg de focus naar wat JIJ nodig hebt om gelukkig te zijn. En dan volgt de rest vanzelf. Ook je lichaam.
Over de auteurs:
Mary Gilhuis is spiritueel leraar.
Basti Baroncini is journalist
Bewaar voor later op Pinterest:
Geld niet voor iedereen. Ik luister goed wat mijn lichaam nodig heeft en heb daardoor mijn ruimte kunnen nemen. Ik leg mensen vaak uit dat het voor mij nodig is om af en toe terug te trekken. Ik heb jaren geleden afgeleerd om anderen op 1e plaats te zetten. Ik help ze nu alleen door een advies te geven, maar zij moeten zelf een stappen maken. Mensen die mij teveel energie kosten, houd ik uit mijn buurt.
Ik ben de laatste tijd zwaarder geworden door mijn overstap bij ICT. Ik beweeg nauwelijk. Daarnaast struggle ik ook met koolhydraten. Volgens labonderzoek heb ik een lage zetmeel splitsend enzym gehalte, ofwel ik verteer koolhydraat heel moeilijk. Het grappige is dat dit mij jaren geleden verteld werd door een Chinees astrologer. Hij vertelde dat ik teveel aarde energie bezit en dat ik aarde voedsel (zetmeel) zoveel moest vermijden. Ik nam dat toen niet serieus, maar eenmaal aan koolhydraat arme dieet, voelde ik mij geweldig, energiek meer aanwezig. En……ik viel af.
Ik eet de laatste tijd weer koolhydraten en beweeg nauwelijks, dat maakt mij op dit moment zwaar.
Verder ben ik gelukkig met mijn leven.
Het teveel aan lichaam dat ik heb is gekomen door het schild dat ik heb opgebouwd tegen de nemers op deze wereld. Na veel oefenen is het schild gedeeltelijk weg maar nog niet helemaal. Balans vinden tussen eigenliefde en liefde voor de mensen om ons heen kost energie. Gelukkig is er een onuitputtelijke bron van deze energie voorhanden.
Ter aanvulling op Manon,
Ik denk dat het: als je geest vasthoudt zal je lichaam denken dat ga ik ook doen!
Dat als je het verleden niet los kan laten, achter je laten of accepteren dat je lichaam dan ook vasthoudt.
Ik ken namelijk iemand die overgewicht heeft, en ook van alles geprobeerd heeft.
Die heel goed voor zich zelf op kan komen, maar wel moeite heeft met het verleden.
Bedankt voor dit artikel, in mijn weg waar ik de cirkel van doen wat ik altijd heb gedaan in beweging heb gezet is dit een fijne aanvulling
Toch zit het er zo ingebakken bij mensen; als je dik bent eet je veel, als je dun bent eet je weinig. Dus als ik als wat dunner persoon wat meer eet dan de ander, eet ik volgens die ander 'beduidend minder'. Een dun persoon heeft eerder een vluchtreactie. En op de vlucht moet je zo min mogelijk kilo's meenemen. Na een verhuizing en wat meer rust na eens stressperiode iets aangekomen en dat echt niet vanwege meer eten.
Ik zie ook veel mensen die slank zijn die hun ruimte niet innemen. We blijven slank-zijn als "ideaal" zien. Het zou toch ongelooflijk zijn als we allemaal slank zijn? Allemaal eenheidsworsten. In de nieuwe tijd is het de bedoeling dat we iedereen gaan zien zoals hij is en dat dat OK is! Klein, groot, volslank, slank, getint, blank, oud, jong, etc, etc. en dat alles naast elkaar nodig is…
Er zijn slanke mensen die jong sterven en volslanke mensen die oud worden. Ik heb in een hospice gewerkt en het merendeel was slank die daar opgenomen werd. In de dierenwereld/natuur zijn ook "volslanke" dieren. Olifanten, nijlpaarden, varkens en zij eten geen suikers en vetten, maar plantaardige produkten en toch zijn ze "dik"…We laten ons voor de gek houden doordat er ergens een norm gelegd is…wat deze ook mag zijn! En dat er iets "mis" is met je als je niet aan de norm voldoet. In de middeleeuwen was volslank het ideaalplaatje…
Laatst was er een programma op tv en hier werd aangegeven dat volslanke mensen niet ongezonder zijn, maar dat het puur om de esthetiek ging!!?? Er zijn mensen die veel eten die zijn slank en er zijn mensen die niet veel eten die zijn volslank. Het heeft met zoveel meer te maken dan eten…
Vanuit bewustzijn is alles OK en zoals het bedoeld is te zijn…Als je dat "weet", leef je zoveel eenvoudiger en rustiger. We blijven ons verzetten tegen wat is en wat bedoeld is te zijn…Het leven is zoveel groter…
met harte-groet, Angelique
Mooi verwoord Angelique. Zolang een mens gelukkig is in zijn lichaam en het liefheeft is het goed, hoe je er ook uitziet
Dank je wel voor dit artikel. Erg fijn om te lezen..
Deze invalshoek is een mooie aanvulling en past als een puzzelstukje in het proces waar ik nu doorheen ga.. 🙂
Fijn weekend allemaal! ♡
Ik had al lang nood aan rust, letterlijk en figuurlijk tot rust te komen en slaagde hier maar niet in. Ik wou ook dringend gewicht kwijt omdat ik te veel weeg maar hoe ik ook mijn best deed, het lukte niet. Behin september, nieuwe uurrooster, op het werk, woensdagvoormiddag thuis dus op zoek naar een invulling, tijd voor mezelf en ik startte met chakra yoga. Nog maar enkele weken bezig, heb het gevoel dat ik weer dieper kan adem halen en al drie kilo kwijt!!
Mooi.
super goed artikel…. zo ontzettend waar.. ik hoop dat velen deze relatie leggen tussen jezelf zo weg geven en je overgewicht…… ik ga het delen.. dank dank voor dit zo duidelijk te verwoorden
Wauw wat prachtig helder geschreven, Dank!
Dankjewel voor dit mooie artikel! Ik was laatst bij een ayurvedisch arts en zij zei eigenlijk bijna hetzelfde over gewicht verliezen. Je geest is sterk. En als je geest 'vasthoudt' zal je lichaam denken 'dat ga ik ook doen!'. Loslaten door bijvoorbeeld meer plezier te hebben, meer ruimte voor jezelf in te nemen.