Ik ben een sterrenkind, maar voel me zowel Nieuwetijdskind als sterrenkind. Ik heb ook geen idee waarom ik dat zo voel. Ik denk dat dat elkaar kan overlappen; het is niet persé het één of het ander. Ergens zijn wij nieuwetijdskinderen allemaal “sterrenkinderen” natuurlijk. Geloofden de indianen niet al dat wij mensen gemaakt zijn door “bezoekers uit het heelal”? Er zijn nog steeds hele mooie afbeeldingen van te vinden. Ik laat het open…
Ik ken mensen die zeker weten dat ze van een witte of groene planeet komen, met vage beelden van hoe het er daar uitziet/uitzag. Ik heb geen concrete herinneringen meer aan “mijn eigen wereld”, maar voel wel sterk dat ik ooit “weer naar huis” zal gaan als mijn klus hier voorbij is en ik voel soms zulke sterke heimwee “naar huis”, dat ik even helemaal geen zin heb in mijn missie hier, maar dat gaat steeds over in me opnieuw verbinden met diezelfde missie.
Om tegemoet te komen aan de vragen die er leven over sterrenkinderen geef ik op deze plek een lijst met eigenschappen waar ik zelf achter sta.
De lijst is een combinatie van eigenschappen zoals omschreven door Dr Boylan en Catherine Adams en volledig terug te vinden in het boek “De sterrenkinderen zijn onder ons” van Phoebe Lauren, wereldberoemd geworden door het boek “Wijsheid van een sterrenkind” over haar zoon Marcus, die op 11 jarige leeftijd overleed en inmiddels weer gereïncarneerd is op aarde.
Daar waar ik haar omschrijving van een eigenschap heb overgenomen heb ik haar initialen PL erbij gezet. Daar waar ik de omschrijving aanvul vanuit mijn eigen beleving heb ik mijn initiaal G erbij gezet.
Sterrenkinderen kenmerken :
Fundamenteel spiritueel bewustzijn
Er is een sterke connectie met spirituele aspecten van het leven, vaak gepaard met communicatie met engelen gidsen een ‘lief-devolle stem’ of zelfs God. Deze diepzinnige connectie met het aspect van de liefdesenergie zorgt ervoor dat ze het moeilijk vinden de huidige menselijke toestand op aarde te begrijpen. Sterrenkinderen zijn vaak geobsedeerd door de maan, de sterren en de zon. Zij kunnen urenlang naar sterren kijken. Ze beminnen het licht – alles dat glimt – goud – schittering. Het lijkt alsof er een transformatie plaatsvindt alsof er een open verbinding is tot het licht, het Alles, tot de Bron. Dit bewustzijn betekent ook dat sterrenkinderen weten dat iedereen met iedereen verbonden is, en als iemand zich emotioneel of fysiek afsluit, voelen zij onmiddellijk de pijn. Zij voelen dat niet iedereen zich de Bron herinnert – ze komen als leraren. Een zevenjarig Sterrenkind vertelde: ‘We maken allen deel uit van God en het leven schaaft ons bij tot we perfectie bereiken. Jackie, een meisje van drie, vertelde haar ouders dat ze kon zien dat ‘God in alles is. En er is ook natuurlijk dat heerlijke verhaal dat wij allemaal gehoord hebben over dat kleine jongetje dat zijn ouders herhaaldelijk vroeg of hij even alleen met zijn nieuwe baby-zusje mocht praten. Eindelijk stonden de ouders het toe, alhoewel zij het wel vreemd vonden. Het kleine jongetje boog over het wiegje van zijn zusje en vroeg, “Kun je mij vertellen over God? Ik kan het me haast niet meer herinneren”.(PL)
“Volgens mij hebben de nieuwetijdskinderen in hun systeem nog de resten van de overvloed waar ze vandaan komen, althans ze voelen die verbinding, die simpelweg gezegd de verbinding met God is, maar missen die verbinding in de meeste mensen om hun heen, ouders, geliefden, voorbijgangers. Op tv , in films, in kranten, overal waar ze kijken zien ze dat die verbinding ontbreekt, de verbinding met het hart, met het hogere zelf. Ze voelen het , ook al is dat niet perse op een bewust nivo.” (G)
Herinnering aan andere werelden
Sterrenkinderen hebben een herinnering aan en een verlangen naar een andere plek waar mens en natuur samenwerken in grotere harmonie, vrede en liefde. De aardse energie voelt hard en ‘vreemd’ aan. Zij begrijpen niets van menselijke houdingen van strijd en hebzucht, en zij vinden dat iedereen op aarde zou moeten samenwerken. Ze begrijpen ook niet waarom er ver-schillen zijn – verschillende naties, talen en godsdiensten – als deze dingen de oorzaak zijn voor een verminderde verbonden-heid met het geheel. Er is een bewustzijn dat alles wat één persoon overkomt, iedereen overkomt. Als bijvoorbeeld een deel van de creatie mishandeld wordt, lijdt de aarde, alles en iedereen, mee. Sterrenkinderen komen als geestelijke leraren – om de kennis en liefde die zij ‘zich herinneren’, te brengen naar de aardse dimensie. ‘Flavio, een Sterrenkind, schreef op zijn achtste: ‘Baby’s huilen omdat op deze planeet leven heel moeilijk is. Een baby probeert zichzelf uit te drukken met zijn telepathische stem, maar dit functioneert hier niet omdat alles te solide is… de nieuwgeborene wordt geterroriseerd door zijn gevangenschap in de fysieke realiteit., Toen hij vier was, was Robert blij dat hij een nieuwe computer had, maar hij was ook teléurgesteld. Hij vertelde zijn moeder, ‘Het lijkt niet op wat ik vroeger gebruikte. Ze zullen wel niet zo snel en zo goed meer gemaakt worden.’ Nog een Sterrenkind, vijf tienjarige Mark, had tekeningen van UFO’s gemaakt met ‘verschillende technische schema’s van de voortstuwings-systemen voor elke UFO. Hij begreep en kon elk systeem in detail beschrijven. Zijn leraren zeggen dat zijn begrip van de fysica op universitair niveau ligt. (PL)
“Zou het toeval zijn dat ik me de laatste maanden weer langzaam begin te herinneren wat ik eigenlijk allemaal kan? Dat ik met mijn gedachten kan creëren? Dat er een stemmetje in me begint wakker te worden dat me verteld dat ik tot zoveel meer in staat ben dan ik als mens geloof. Dat ik me steeds vaker voorstel wat ik ook al weer “thuis” deed en kon? Ik ben bezig om langzaam het gelimiteerde voorstellingsvermogen dat ik heb als mens los te laten en me open te stellen voor de herinnering aan de wereld hiervoor.” (G)
Sterrenkinderen en gevoelens van er niet bij horen
Er is een gevoel van een buitenbeentje te zijn, er niet bij te horen, niet geaccepteerd te worden, ‘anders’ te zijn. Candice, een jonge vrouw van rond de vijf-en-twintig, vertelde het volgende: ‘Van kleins af aan heb ik geweten, dat ik anders was, hoewel ik niet wist waarom. Mijn eerste dag op de kleuterschool staat me nog helder voor de geest, hoe ik de groep binnenliep die al rondom de leerkracht zat. Ik liep de groep in en wist onmiddellijk dat er iets heel raars aan de hand was en dat ik daar niet thuishoorde. De andere kinderen behandelden me vanaf de eerste dag letterlijk alsof ik van een andere planeet kwam. Ik had een soortgelijke ervaring toen ik voor het eerst naar school ging. Ik koesterde de verwachting dat ik op een ‘school voor wijsheid’ zou komen waar ik zou leren waarom ik hier op aarde ben, en hoe het hier in elkaar zit. Er zijn enkele gelukkige Sterrenkinderen die ervaringen hebben gehad waarin zij wel verborgen ‘wijsheidsscholen’ hebben bezocht op aarde. Veel Sterrenkinderen schijnen’s nachts onderwezen te worden op speciale scholen.
Dr. Richard Boylan meldt: ‘Veel mensen hebben mij verteld over hoe zij ‘s nachts naar een speciale lokatie op aarde of naar een ruimteschip gaan, om vele dingen te leren, zelfs het zien van gebeurtenissen in de nabije toekomst. Deze Sterrenkinderen begrijpen misschien niet alles wat hen wordt getoond op dat moment, maar later, als het belangrijk is, komt de informatie naar boven om gebruikt te worden. Nog een andere auteur, Caryl Dennis, vertelt over kinderen die: ‘…’s nachts naar school gaan met hun vrienden en zeer geavanceerde kennis opdoen waarvan hun ouders zeker weten dat ze die niet in de dagelijkse realiteit hebben kunnen leren. Waar en wat zo’n school precies is, blijft een mysterie. Men hoort vaak dat het op een of ander schip is, en dat duidt aan dat er mogelijk toch contact is met kinderen van een niet-menselijke intelligentie. Totdat wij de waarheid achter dit mysterieuze universum kunnen bevatten, kunnen wij alleen maar speculeren over de aard van zulke fenomenen.Een ander Sterrenkind, dat duidelijk een ander soort school heeft ervaren, vertelde hoe een normale aardse school werkt: ‘Je weet hier op school dat als de lerares zegt dat iets moeilijk is, het makkelijk is, en als zij makkelijk zegt, dat het eigenlijk moeilijk is. Ze zullen het wel anders doen dan op de planeet waar ik vandaan kom.,
Het gevoel van ‘er niet bij te horen’ wordt minder als een Sterrenkind een ander Sterrenkind ontmoet. Als er eenmaal contact is met anderen in de Sterrenfamilie verdwijnt het gevoel van anders-zijn en wordt dit vervangen door een diepgaand begrip en een nieuw-verworven bewustzijn. Zes-jarige Flavio gaf een zucht van verlichting toen hij Aïda, een transpersoonlijk psycholoog, ontmoette. ‘Eindelijk kom ik iemand tegen die net is als ik! Wij hebben dezelfde missie. Ik voelde me helemaal alleen op aarde. Nu weet ik dat er veel van ons zijn en dat onze missie is om de dingen die wij weten door te vertellen, hoewel iedereen die dingen weet en voelt… Mensen zullen anders worden; kinderen zullen meer openstaan voor het spirituele.
Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is om contact te maken met anderen van dezelfde energie. Heel veel mensen die naar mij komen voor sessies, vinden rust in hun leven door onze ontmoeting – omdat ze zich niet meer alleen en geïsoleerd voelen op planeet aarde. (PL)
“Ik kan me nog mijn verbazing en verwondering herinneren die ik ervoer toen ik voor het eerst op de kleuterschool kwam. Wat deden die kinderen (mensen) daar nou allemaal? Ik snapte niks van het systeem en dacht dat ik de enige was die zo verbaasd was over hoe het er aan toe ging. Het was letterlijk alsof ik zo een andere wereld in stapte. Één waar ik helemaal niks van snapte. Dit gevoel heb ik meegenomen naar de lagere -en de middelbare school waar medeleerlingen mij omschreven als iemand die altijd met hele andere dingen bezig was als zij. Op de lagere school was ik absoluut een buitenbeentje. Ik ben gaan lezen tijdens de lessen omdat het schoolsysteem veel te saai was voor mij. Geen uitdaging voor mij.(G)
Ik werd wel een beetje gepest, maar omdat ik intuitief de “zwakke plekken” van anderen aanvoelde en deze gebruikte om me te verdedigen liep het niet de spuigaten uit. Maar een vreemde eend in de bijt? Zeker. Ook voor de leraren die niet echt wisten wat ze aanmoesten met die jongen die zijn eigen gang ging, maar toch moeiteloos met de lessen mee kon doen.” (G)
Het gevoel van “er niet bij horen” wordt minder als een Sterrenkind een ander Sterrenkind ontmoet. Als er eenmaal contact is met anderen in de Sterrenfamilie verdwijnt het gevoel van anders-zijn en wordt dit vervangen door een diepgaand begrip en een nieuw verworven bewustzijn. (PL)
Amen! 🙂 (G)
Groot evenwicht
Er is een hoog niveau van functioneren van alle kenmerken van de linkerhelft van de hersenen: rationaliteit, intellect en analyse, en de kenmerken van de rechter helft: intuïtie, creativiteit en synthese. Deze kinderen worden geboren met de mogelijkheid om hun hersenen geheel te gebruiken al naar gelang de omstandigheden. Met andere woorden, ze kunnen breed denken, of heel specifiek – ze kunnen hun intuïtie in de materiële wereld gebruiken. (PL)
“Indigo- en Kristalkinderen hebben als individu vele grote gaven en talenten. Vaak zijn zij bijzonder intelligent, creatief en paranormaal begaafd. Zij kunnen gidsen en engelen zien en met hen communiceren, en zij voelen zich net zo thuis in de Materiële als in de Spirituele wereld.” (Aartsengel Michaël via Celia Fenn)
Sterrenkinderen reageren eerst en altijd vanuit hun gevoel voordat ze denken en doen. Ik zoek vaak eerst in mijn rechterhersenhelft naar antwoorden merk ik, terwijl de gemiddelde persoon dit antwoord in de linker hersenhelft zoekt. Je merkt dit door te observeren waar de ogen heen gaan als iemand nadenkt. Naar boven > in de hersenen, in het hoofd>> naar links of rechts. Naar onderen>> in het lichaam (G)
Sterrenkinderen en verscherpte zintuigen
Sterrenkinderen hebben vaak verscherpte zintuigen, zoals ge-hoor, smaak, tast, visie en reuk. Tijdens hun jeugd vermelden ze soms dat specifieke lichten of harde geluiden echt ‘zeer’ doen en dat sommige geuren ze ‘misselijk’ maken. Ze kunnen wellicht’ méér zien dan het zichtbare spectrum van licht waardoor ze dingen waarnemen die mensen gewoonlijk niet kunnen zien. Een moeder vertelde dat haar dochter rond alles kleuren zag, en dat het soms leek alsof de lucht paars was. Nog een ander kind kon niet eten met bestek dat van metaal is gemaakt, omdat hij het metaal kon proeven als het zijn tong raakte. Er zijn zelfs kinderen die zo gevoelig zijn dat ze hun kleren niet kunnen velen, de labels in hun kleren doen al zeer. Anderen kunnen alleen’natuurlijke stoffen verdragen en de zeep waarmee ze zich wassen, moet zorgvuldig worden gekozen. Veel Sterrenkinderen kunnen niet tegen TL-licht en voelen zich gedesoriënteerd in grote supermarkten, winkels en scholen. Sommigen kunnen sigarettenrook van heel ver al ruiken. Het is merkwaardig dat deze gevoeligheden van dag tot dag kunnen veranderen. De ene dag smaakt het eten te bitter en de volgende dag is het prima.(PL)
Gehoor, smaak visie, reuk en tast zijn vaak dermate ontwikkeld dat er van overgevoeligheid gesproken kan worden. Last van TL-licht, schrikken van harde geluiden, niet tegen zeep of parfum kunnen, bepaalde smaken, zoals bitter niet verdragen, overweldigd worden door grote groepen mensen, maar ook door geuren, overgevoelig voor medicijnen.Allergieen voor van alles en nog wat. Deze kinderen reageren vaak heel goed op wat nog veelal als alternatieve geneeswijzen wordt gezien: Reiki, Bloesemremedies, homeopathie, kleur-en lichttherapie (G)
En ook: kleuren zien rond mensen: niet eens persé aura’s , wat ook veel voorkomt bij Sterrenkinderen, vooral in hun jeugd, vaak tot aan de middelbare school, waarna ze het afleren omdat ze merken dat het “niet normaal” is, of omdat ouders het blijven ontkennen, maar een soort grondkleuren zien. Ik ken iemand die ziet een soort “basiskleuren’ rond mensen, ik weet zelf niet (meer) hoe dat werkt. Alleen dat het voorkomt. (G)
Paranormale Gaven
Menig Sterrenkind heeft paranormale gaven die een deel uitmaken van het multidimensionaal zijn. Sterrenkinderen zijn afkomstig van de hogere dimensies en komen het verminderde dimensionele bewustzijn van planeet aarde binnen om haar te helpen in haar evolutie naar een nieuwere dimensie en hogere trilling. Daarom is het redelijk dat ze, om deze missie te volbrengen, zich moeten ‘herinneren’ hoe ze dingen anders kunnen zien en doen. Deze kinderen zijn meer dan gemiddeld intuïtief en hebben vaak verbeelde vriendjes die toch heel echt zijn en in andere dimensies bestaan. Er is ook een liefde voor de natuur en een vermogen om met planten, mineralen en dieren contact te maken alsof er geen verschil is in levensvormen. Mijn eigen Sterrenkind, mijn zoon Marcus, had spirituele gidsen om zich heen die hem vóór zijn geboorte hielpen bij de voorbereiding op het leven hier op aarde, en die hem bijstonden tijdens zijn leven hier. Hij sprak vaak met hen en vroeg hen om advies. Marcus kon al vroeg aura’s lezen en had vaak spontane herinneringen aan vorige levens. Hij kon de toekomst voorspellen, zelfs zijn eigen dood – voor hem een ‘teruggaan naar de groene planeet’ waar zijn ‘moeder’ nog steeds leefde.16 Hij voorzag heel precies zijn volgende incarnatie en vertelde mij dat ik hem zou ontmoeten en herkennen, en dit is ook gebeurd. Al enkele jaren ben ik werkzaam als spiritueel therapeut, terwijl ik ook bezig was met mijn ander werk als cursusleidster en het geven van lezingen over positief denken en het schrijven van het boek (PL)
Veel sterrenkinderen zijn paranormaal begaafd: helderziend, helderwetend, heldervoelend, helderhorend, helderruikend. Persoonlijk geloof ik dat alle Sterrenkinderen heldervoelend zijn en de meesten helderziend, misschien wel allemaal (ik durf het nog niet met zekerheid te zeggen).(G)
Zij zien, voelen en/of horen vaak engelen en spirituele gidsen en kunnen vaak de toekomst voelen en zien. Zij zijn zich bewust van vorige levens en kunnen vaak praten over wie zij in vorige levens waren. Voelen een verbondenheid met de natuur waardoor communiceren met dieren en planten heel normaal is.(G)
Ook het al eerder genoemde “aura’s zien” is heel normaal voor veel Sterrenkinderen. Veel sterrenkinderen hebben bovendien wat door ouders als “denkbeeldige vriendjes”gezien wordt, terwijl het kind vaak met gidsen communiceert. Of met “vriendjes” uit andere dimensies die het kind gezelschap houden. Ik heb zelf een “zusje” uit een ver verleden bij me die me in dit leven gezelschap houdt. Ze heet Viola. Ik kan me nu niet meer herinneren of ik haar zag toen ik kind was, ik heb ooit mijn helderziende vermogen om geesten en multi dimensionale wezens te zien geblokkeerd. Het begint weer langzaam terug te komen, nu ik langzaam mijn angst begin los te laten (G)
Natuurlijk gevoel voor rechtvaardigheid
Sterrenkinderen hebben een natuurlijk gevoel voor rechtvaardigheid, een besef van goed en kwaad dat sterker is dan dat van de meeste mensen, dat wil zeggen ‘rechtvaardigheid’ niet in juridische maar in spirituele zin. Sterrenkinderen geloven heel sterk dat het verkeerd is om te doden, of om iets of iemand schade te berokkenen. Deze gevoelens en overtuigingen kunnen betekenen dat ze vegetariërs zijn in een familie die dat niet is. Ik had kort geleden de eer om een festival bij te mogen wonen voor de ‘nieuwetijdskinderen’ zoals ze genoemd worden in Nederland. Er was op een gegeven moment een prachtige zegening over een enorme kristallen schaal met water. Er werden kleine glaasjes met ‘gezegend’ water uitgedeeld. Het was verbazend hoeveel kleine kinderen, drie tot vier jaar oud, eerst glaasjes aan hun familie en vriendjes gaven voordat ze er zelf een namen.Er is een natuurlijk gevoel voor delen, alsof het concept ‘van mij’ en ‘van jou’ vreemd is. Het werd door een Sterrenkind als volgt uitgelegd: ‘Een nieuw kind weet dat hij of zij een deel is van Alles. Als er iemand probeert het concept “mijn” en “jouw” uit te leggen, begrijpt het kind dat niet. Zij of hij kan “mijn” niet losmaken van het Alles en gelooft dus dat alles van iedereen is. Hij of zij moet kunnen delen. Er is maar een “Mij” voor “Alles”, ofschoon het individuele “mij” een eindeloze verscheidenheid heeft. (PL)
Oude zielen; vele levens
Sterrenkinderen kunnen zich vaak hun vorige leven herinneren, vooral als ze nog heel jong zijn. Ik heb gehoord van kinderen die hun huidige ouders vertelden over ouders die zij hadden’gehad in een vorig leven, en er was zelfs een klein meisje dat haar moeder vertelde dat zij haar moeder was geweest in een vorig leven. Mijn zoon Marcus herinnerde zich zijn drie laatste, korte levens en vertelde dat hij hierdoor drie verschillende manieren van overlijden ervaren had om informatie te vergaren over het aardse leven. Hij geloofde ook dat zijn echte ‘moeder’ thuis was op de groene planeet waar hij vandaan kwam. Daarom weigerde hij om ‘moeder’ tegen mij te zeggen, en uiteindelijk besloot hij om mij gewoon ‘Phoebe’ te noemen.(PL)
Veel Sterrenkinderen hebben herinneringen aan vorige levens en praatten daar ook over in hun jeugd.
Er zijn verhalen van moeders die hun kind hoorden vertellen dat ze in het vorige leven omgedraaide rollen hadden. “toen was ik jouw moeder en nu wil ik je dochter zijn” Of het kind vertelde dat ze zich kon herinneren dat ze het zo koud had toen ze overleed in haar vorige leven . Sommige kinderen hebben nog weet van de planeet waar ze vandaan komen. Het is aan de ouders om respectvol met deze ervaring om te gaan, en open te blijven staan voor de kinderen. De dochter van een vriend van me vertelde dat ik de vader was geweest van de zus van haar vader, ook bijzonder om te horen.
Bij mij komen nu pas flarden van vorige levens naar boven, en ik ben 39!
Soms als ik andere paranormale mensen ontmoet vertellen ze me dat het lijkt alsof ik nog nooit op aarde ben geweest. ik weet niet waar dat idee vandaan komt; er zijn meerdere mensen die geloven dat Sterrenkinderen nog nooit op aarde zijn geweest. In ieder geval wordt er over de Regenboogkinderen gezegd dat ze nog nooit op aarde zijn geweest.
Ik kan wel voelen dat het voelt alsof ik nog nooit op aarde ben geweest, maar dat ik dat niet geloof. Ik heb zelf gevoelens van sterven in de tweede wereldoorlog, maar ook van er zijn tijdens en met Jezus. Dat en toch voelen dat ik van een andere planeet kom… (G)
De sterrenkinderen eigenschappen zoals omschreven door Catherine Adams :
- Eenzaamheid, alsof je hier niet thuis hoort of dat je hier geen familie hebt
- Ongeduld met het aardse leven, gewend om dingen ogenblikkelijk te doen
- Gevoelig, zozeer dat het moeilijk is om “in de massa op te gaan”, een hekel aan het doden van dieren en om anderen pijn te doen enz.
- Laatbloeier
- Empatisch (gevoelens van anderen oppikken of denken dat dit jou gevoelens zijn
- Hekel aan botheid of grof gedrag
- Talenten op gebieden zoals gevorderde fysica, genezen en werken met kristallen, denken in symbolen en kleuren i.p.v. woorden, telepatisch, helderziend, genezende krachten, enz. Talenten kunnen een zeer breed scala aan uitingen hebben, maar zullen altijd “bijzonder” zijn en het gebruik en expressie ervan worden steeds groter wat je ook doet. Misschien ben je een therapeut en maken jouw ideeën het mogelijk voor anderen dat ze een gevoel krijgen van hún mogelijkheden. Misschien ben je een pionier in een nieuwe studierichting. Misschien licht een kamer op als je binnenkomt
- Haast, alsof je een opdracht hebt en weinig tijd hebt
Ik (Phoebe Lauren) ontdekte op een website een zeer oprecht en goed doordacht stuk over ‘Sterrenmensen’ , geschreven door een ‘Sterrenmens‘ . Een lijst van eigenschappen van Sterrenmensen werd gepresenteerd en het is een van de beste analyses die ik in al mijn onderzoek ben tegengekomen. Deze lijst, hier weergegeven geeft een duidelijk gevoel van hoe en wat wij zijn:
Hier is een vragenlijst die je niet zozeer zelf hoeft te beantwoorden, maar die je misschien wilt gebruiken om vast te stellen of iemand in jouw omgeving een Sterrenkind is. Alhoewel het boek van Jenny Randles het beeld geeft van een buitenaards complot, bevat het toch wat waardevolle informatie. Met alles wat gedrukt staat moeten we kritisch blijven – dat geldt ook als je leest wat ik schrijf. Zoals ik al eerder zei, ik probeer een breed beeld te schetsen van het fenomeen Sterrenkinderen en ik voel me verplicht om verschillende standpunten te presenteren.
Hier is de vragenlijst:
- Heb je abnormale angsten, zoals angst voor zekere kleuren of een reactie op een specifiek woord?
- Is er, als je rondrijdt of loopt, een gebied dat je absoluut zult vermijden, zelfs al weet je niet waarom?
- Ben je ervan overtuigd dat je wel eens UFO’s hebt gezien – zo ja, hoe vaak?
- Heb je meerdere keren heldere dromen gehad over buitenaardsen en UFO’s?
- Droom je normaal in kleur en herinner je je minstens twee tot drie dromen per nacht? Heb je vlieg-, drijf-, of wakkere dromen?
- Krijg je ongewone gevoelens als je het woord Sobec-alp leest? Wat voor gevoelens?
- Ben je plotseling bijzonder geïnteresseerd geraakt in de ruimte, ecologie, de oudheid, paranormale fenomenen, de zee, mystiek of fonteinen?
- Van welke leeftijd dateert jouw eerste herinnering die bevestigd kan worden door anderen?
- Heb jij tijdens je jeugd ervaringen gehad met, of met jouw familie gesproken over, vreemde figuren of rare lichteffecten in je slaapkamer?
- Wist je zeker, tussen je derde en tiende jaar, dat de kast in jouw slaapkamer kon bewegen en tegen jou kon praten?
- Hou je van of ben je geïnteresseerd in poëzie, creatief,
schrijven, schaken, logische puzzels en kunst? - Heb je ooit in je leven een periode gehad waarin meer dan een half uur -of jouw bewustzijn van tijd en afstand volledig verdwenen is terwijl je niet weet hoe of waarom?
Terwijl ik enkele van deze vragen gewoon niet begrijp, nummer zes bijvoorbeeld, leek het mij toch wel passend om deze vragenlijst hier op te nemen. Ik geloof dat deze vragèn wellicht diepliggende herinneringen naar boven kunnen brengen die mogelijk in de richting van jouw oorsprong wijzen. Op een andere website vond ik een lijst van eigenschappen van ‘Sterrenmensen’ samengesteld door Brad Steiger die veel boeken geschreven heeft over dit onderwerp. Hij verbindt de huidige Sterrenmensen met het geloof van de Amerikaanse indianen in de creatie van de mens door bezoekers uit het heelal.
Hier volgt een verkorte lijst van eigenschappen die ervaren worden door zeventig procent van de Sterrenmensen en Sterrenkinderen.
- Hun ogen hebben een onweerstaanbare uitstraling.
- Ze hebben een sterke aantrekkingskracht en charisma.
- Ze zijn zeer gevoelig voor elektriciteit en elektromagnetische velden.
- 88-92% heeft een lagere lichaamstemperatuur dan normaal. Ze hebben in hun jeugd een buitenaardse, religieuze of mystieke ervaring gehad.
- 92% voelt een dringend gevoel om een missie te volbrengen. .
- 65% is vrouwelijk, 35% mannelijk.
- 90% heeft een gevoel van eenheid met het universum ervaren.
- 83-94% heeft last van chronische holte-ontstekingen.
- 97% is overgevoelig voor geluid, licht, geuren.
- 93% heeft pijn in de achterkant van de nek.
- 84% heeft moeite met een hoge vochtigheidsgraad.
- 71% heeft gevoelsproblemen of weet niet goed gevoelens te uiten.
- 74% meldt uittredingen.
- 75% ervaart helderziendheid, helderhorendheid.
- 72% beweert een verlichtende ervaring te hebben gehad. .
- 90% heeft telepathische communicatie gehad met een andere entiteit, fysiek of niet-fysiek, van een andere dimensie.
- 76% gelooft in reïncarnatie en heeft herinneringen aan een vorig leven.
- 78 % gelooft dat ze op een andere planeet hebben gewoond en kunnen daarover vertellen.
- Enkelen zijn zich bewust van een parallel en gelijktijdig bestaan in een andere wereld.
- 86% gelooft in wonderen. De meesten geloven in een God of een energetische, creërende bron.
- Allemaal geloven ze in leven op andere planeten.
Bronnen:
De Sterrenkinderen Zijn Onder Ons,(link) van Phoebe Lauren
vertaling Nelki Lauret – Vert. van: The star children are here; niet gepubliceerd manuscript. uitgegeven door uitgeverij Petiet
Wat betekend Sobec-alp?? Ik krijg een intens emotionele reactie op dit woord en nu MOET ik weten wat het betekend. Ik kan zo snel niet vinden op internet waar het voor staat. Is het sterren-taal? Zo komt het op mijn over.
turn it around…
Placebo
?
er zit meer in dan dat , je voelt het al
Ik kreeg spontaan een akelig gevoel alsof ik werd betrapt op iets. Heel apart en kan ook niks vinden over wat het dan betekent als je een bepaald gevoel ervaart…
Heel mooi geschreven! Het kan van wezenlijk belang zijn dat wij onze ‘navel’ gaan sluiten. Daar waar de navelstreng ooit zat. Het ‘gat’ in de buik, was een opening waar de onzichtbare navelkoorden met zielen uit de andere werelden en onze sterrenvoorouders ons voedden en met ons meeleefden. Wij kwamen hier vaak als ‘leiders’ van onze sterrenfamilies. In die andere dimensies was het zeker geen koek en ei. Er zijn 144.000 sterrenfamilies. Er waren intergalactische overheersingen. Toen kwam het idee om Gaia Sophia, de Aarde te scheppen om via het lichaam en de kwetsbaarheid te leren voelen en tot meer vrede te komen. Alle oorlogen en landen die elkaar overheersen zijn verschillende soorten sterrenfamilies die het hier uitknokken, onder menselijke omstandigheden. De stoorzenders, de energieen die zij meenemen, zijn de Akashic Records van de problematiek die er intergalactisch speelden.
Inmiddels is er via de Kosmos een Lied gezongen, dat de stoorzender entiteiten en Akashic Records terugroept. De Sterrenfamilies willen vrede en hebben veel van ‘hun’ mensen geleerd. Zij hebben de pijn gevoeld en dieper ingezien dat ondanks dat zij een etherisch lichaam hebben, zij ook de oorspronkelijke verbinding kwijtwaren met de Creator en Creatrix. Op dit moment worden de onzichtbare navelstrengen van Licht, teruggetrokken en contracten met hen zijn ten einde. Ook zij zijn geen eenheid van Sterrenfamilie meer. Elke stam is ontbonden en ook zij gaan hun Soevereiniteit aan, wat ook daar niet gemakkelijk is. Zij verhouden zich niet meer binnen hun eigen familie als familie, maar als soevereine wezens in wording, die nog steeds kunnen kiezen om elkaar te ontmoeten, maar niet meer in de Oude Setting. Hun menselijke afgezanten komen langzaam aan steeds meer in hun eigen soevereiniteit, geholpen door de Aarde. Daardoor konden de verbindingen als zodanig niet meer worden gehandhaafd. De Kaballah en de Orde van de Ark (een doorgangsportaal) wordt afgebroken en de ‘verbinding’ verbroken. Omdat de Sterrenafgezanten op Aarde hun taak ten opzichte van hun Sterrenfamilies hebben volbracht. Dit geeft gevoelens van rouw, maar ook een dieper in het lichaam en in de huidige incarnatie kunnen komen.
Sommige leden van de Sterrenfamilies in de kosmos rouwen ook. Zij wandelen een beetje verloren door het universum, omdat de oude Stam ontbonden is. Maar voor een ieder, zal dit uiteindelijk veel Kracht en Liefde brengen. Als Zielen elkaar als soevereine wezens zien en niet meer als een kluitje met groepsmacht of denkbeelden elkaar overheersen, komt een ieder in zijn Goddelijkheid. Ook in de Kosmos wordt er ‘hard gewerkt’ aan het toelaten daarvan.
Als ik de sterrenhemel zie voel ik zo een heimwee, heel diep… ik weet niet vanwaar het gevoel komt. Het doet zelfs pijn en ik heb altijd de neiging om te roepen kom ij halen aub…het is hier zo hard. Ik kan moeilijk tegen onnatuurlijk licht… het voelt niet echt. Tegen onrecht komt al mijn haar van recht… en heb altijd pijn in mijn nek. Zo confronterend, had hier wel over gelezen… maar nu weet ik zeker ik ben een nieuwetijdskind van het jaar 1973
Met bijzonder veel interesse heb diverse overeenkomsten en ook verschillen gelezen met de ervaring van een Kundalini ontwaking, of ontwaakte beter gezegd. Voor zo ver ik het allemaal gelezen heb, wordt hier verder geen aandacht aan gegeven. Is er bij anderen iets bekend / ervaring van de belevingswereld?
heb het zelf ook meegemaakt, zo'n ontwaking, de naam Kundalini heb ik er niet perse aangegeven omdat ik er geen naam voor hoef te hebben, het is een dierbare herinnering ook al gebeurde er energetisch een hoop dat ik niet direct snapte… Bizar en bijzondere ervaring.
Help! Ik ben nu bijna 60 jaar en ik heb nog steeds mijn plek hier niet gevonden. Ben bij toeval op deze site geraakt en herken er erg veel in- maar ben bang om te gaan 'zweven'. Mijn verbinding met een andere wereld, waar ik intens naar blijf verlangen, is via de natuur en dieren. Ik voel me en onderdeel van het leven, van de aarde, de natuurlijk en alles wat er leeft maar ben dat gevoel vaak kwijt. Ik heb zelf veel dieren waarmee ik een gelijkwaardige relatie heb: zij zijn mijn anker, mijn vreugde in de wereld en houden me staande. Maar sinds mijn soulmate, mijn poes P. anderhalf jaar geleden is overleden, kan ik mijn plek niet meer vinden en blijf ik zo naar haar verlangen: in mijn dromen zie ik waar zij nu is en daar wil ik ook zijn.
Ik ben eenzaam en een buitenbeentje, hoewel er volgens mij mensen genoeg zijn die van me houden. Ik heb een goede maatschappelijke positie en vind mijn werk leuk, hoewel ik vaak moet vechten om me staande te houden. Maar mijn werk stelt me in staat om mijn missie in het leven te verwezenlijken: mensen bewust maken van de schoonheid en het levensbelang van de natuur, deze aarde en onze rol erin. Zodat ze er zorgvuldiger mee om gaan.
Nu klinkt dit toch allemaal weer erg zweverig, en ik zou ook niks op deze site gezet hebben als ik niet ten einde raad was.
Ik krijg ook een vreemd gevoel als ik het woord Sobec-alp lees: Als je het achterstevoren leest, staat er nl. placebos. Dit moet wel haast verzonnen zijn door een grappenmaker van die sterrenplaneten. Wie weet hebben ze daar ook wel Snwolc? Hihi, haha, gelukkig is humor universeel en zo te zien op alle planeten en sterren te vinden. Altijd blijven lachen!
Ongelofelijk veel herkenning, mijn levenlang al gevoel dat er iets niet klopte dat ik niet van hier was, zo apart als je idd leest dat veel mensen dat hebben want op het moment dat je dat hebt en zeker als kind zijnde heb ik me enorm ‘alleen’ gevoeld en dat maakte me als kind zijnde verdrietig mooi om te lezen en ja als je gelijkgestemden ontmoet of spreekt voelt dat heerlijk maar mooi artikel vol interesse gelezen, heb niet bij alles aansluiting maar ieder is uniek in zijn ZIJN dus….. dank voor het delen…
Je ontdekt steeds meer door ouder te worden en je kan het ook beter plaatsen.
Beste Naomi,
In reactie op je vervolg wil ik je graag enkele dingen meegeven.
Het is niet raar dat de angst van het loslaten je overmant, het is het moeilijkste wat ons in dit leven beschoren is. Vergeet niet dat moed betekent: het ondanks de angst doen wat je wenst te doen, geen moedig mens bestaat er die zonder angst is.
Je gevoel dat er iets staat te gebeuren is niet ongewoon en slechts een waarschuwing aan jezelf dat jij je op een belangrijk punt bevindt in je leven en dat de manier waarop je hier mee omgaat bepalend is voor hoe jij je leven vormgeeft, want uiteindelijk doe alleen jij dat. Hoewel we vaak een ander de macht hierover toekennen.
Zo ben ook alleen jij verantwoordelijk voor je leven, door je zelfstandigheid als volwassene en mens. Bovendien ben je zo naar ik begrijp gezegend met de verantwoordelijkheid voor twee jonge mensen en hun plek in deze wereld te waarborgen, de zwaarste aller taken in tweevoud.
Je levendige fantasie en verbeeldingskracht, zoals men dat vaak bestempelt, spreken in het geheel niet tegen wat ik je eerder als vermoedden gaf, je bent een nieuwetijdskind. Elk van deze kinderen ontpopt zich in zijn eigen unieke manier en kent daarom slechts basale vergelijkbaarheid ten opzichte van andere nieuwetijdskinderen, omdat we uiteindelijk zoveel meer zijn dan de som van onze delen.
Het is de maatschappelijke rationalisatie die je als jong volwassene al doet vergeten hoe het was in je jeugd en in vroegere tijden, iets wat ik met ingehouden irritatie vaak heb moeten zien en ervaren. Het is vernietigend voor de expressiviteit en creativiteit van het ontwikkelende kind en alleen daarom al zonde. Hier komt dan ook mijn nalaten van dictatie uit voort, zoals ik Jannie hierboven al aangaf. Wel is het een keiharde les in hoe de wereld om ons heen werkt en noodzakelijk voor een ieder om deze te ondergaan (maar ons niet in te verliezen).
Vergeet echter niet dat het kerkelijk apparaat ook maar slechts dat is wat de uitvoerder overbrengt. In principe is elke waarheid (welke perceptie is) omhuld door leugens en negativiteit.
Hiermee wil ik zeggen, geen enkel mens of apparaat is alwetend en juist doordat het mensen betreft in vele vormen en maten zul je altijd bij jezelf te raden moeten gaan in hoeverre de informatie die jij tot je gekregen hebt, ook daadwerkelijk bij jou dient te landen. Uiteindelijk zijn dezelfde mensen die je op straat tegenkomt ook de mensen die je het geloof verkondigen en ook daar zitten oplichters en verkopers tussen.
En begrijp me niet verkeert, ik probeer je niet het geloof af te leren want juist deze biedt je hoop. Het is meer dat ik de gewaarwording bij je wil creëren dat (voor het gemak) het boek van god door mensen geschreven is en dus slechts deels naar de kern kan grijpen van Zijn bedoeling. Hoe kan het anders dat met de vele godsdiensten niet alle boeken exact hetzelfde zijn. Slechts in de kern zijn ze hetzelfde en dat doet het meeste vertrouwen wekken. Verder zijn de verhalen vaak “lessen” uit het verleden, waarmee men hoopte dat er lering uit getrokken kon worden in de toekomst. Het zijn de levenslessen van de schrijvers en mensen zoals jij en ik ter voorbereiding op je terugkeer.
Als verheldering wil ik je geven: je zoon spreekt wel degelijk, het is jij die zijn taal niet spreekt/verleerd bent. Hij is hier gekomen met zijn “pakketje” herinneringen en deel daaruit beslaan voor hem enkele vaardigheden zoals taal. Onze taal met gesproken woorden is niet voor velen vanzelfsprekend, zo zijn er nog genoeg volken die weinig met onze civilisatie van doen hebben en klank- en gebarentalen gebruiken als vorm van communicatie. Het zal je dan ook niet verbazen te weten dat deze volken zeer natuur georiënteerd zijn en spiritueel vaak verder ontwikkeld. Als voorbeeld zou ik de oude indianen willen noemen welke toch door velen als volk gezien worden dat het dichtst bij de natuur en zijn voorouders stond. Voor ieder ritueel die zij praktiseerde zijn het klanken die zij gebruiken, van genezing tot het doen van een regendans. Maar ook bij meditatie word de klank ohm als verbinding gebruikt tussen geest en universum. Zo kent de klanktaal voor velen een belangrijkere plaats dan de gesproken taal zoals wij die elkaar zo hardvochtig proberen aan te leren.
Voor een kind is alles nieuw hier en het vertrouwt erop bescherming te genieten van zijn ouders, iets wat velen versmaden te doen. Zolang je je richt op de ontwikkeling van je kind (naar welke weg je deze ook mogen leiden) kan er mijns inziens niet ver naast het gekozen levensdoel gelopen worden. De hele uitdaging aan het leven en het hebben van kinderen is dat dit nooit gemakkelijk zal zijn, je moet maar denken: anders hadden ze jou er niet voor nodig gehad.
Je zegt dat je zoon je geen mama wenst te noemen.
Ik begrijp dat ook dit je interesse wekt en het je ergens ook wat verbaasd. De reden hiervoor is doodeenvoudig: hij weet nog wel wie jij bent, jij bent slechts hem vergeten.
Natuurlijk zou je je hier op kunnen storten en achterhalen in hoeverre jullie verbonden zijn geweest in het voorgaande leven. Vaak is hier de verklaring te vinden voor het gedrag van het kind ten opzicht van u. Je moet begrijpen dat hij ook zojuist in een nieuwe “setting” terecht gekomen is waarin de rollen vermoedelijk anders zijn dan hij zich kan herinneren en dus zal het hem tijd kosten hier aan te wennen.
Uw man zal het ook niet gemakkelijk hebben op de manier zoals het is. Ook hij heeft ongetwijfeld een redelijk strenge en exacte opvoeding gehad (zoals vroeger gebruikelijk was) waarin zaken als deze maar weinig tot niet besproken werden en anders door de samenleving al snel werden verdrukt. Immers, iemand die het in het leven wil schoppen en geld wenst te vergaren zal zich moeten aanpassen aan de massa. U herinnert hem er met uw zoektocht aan dat wat men op het moment als acceptabel en realiteit beschouwt incorrect en onvolledig is. Ergens is dit een belediging voor het wereldbeeld dat hem door de maatschappij word opgelegd. Vergeet ook niet dat de buitenwereld de zoektocht die u bezigt als een rariteit beschouwd en mensen uw geestesvermogen in twijfel zullen brengen door het pad dat u beslaat. Het “boven” natuurlijke wordt toch vaak als zweverig beschouwt, als gevolg van zij die doorslaan. Een negatief beeld wat we toch niet graag over onze partner horen en waarbij ook onze geloofwaardigheid word aangetast, en dat is nu net het enige wat we hebben.
Vat de hoop dat juist door je op het nu te richtten je werkt aan het in de toekomst verkrijgen van je verleden.
Groet
David
@Jannie, Bedankt voor je waardering. Ik hou me normaal liever afzijdig omdat ik niet het leven van een ander wens te dicteren, zo ontstaat maar weinig groei. Hier echter voelde ik een noodzaak mijn zegje te doen in de hoop dat ze op zoek gaat naar wat ze eigenlijk zoekt en niet in haar vraag naar het oude leven verstookt blijft.
Juist omdat we de neiging hebben het nu te vergeten, is de zoektocht naar ons verleden voor zovelen afgeschermd of gehuld in schemer.
Ik ben er een heilig voorstander van je in het nu te wortelen en met deze fundering te groeien alvorens metaforisch tot de hemel proberen te reiken, dit kan natuurlijk alleen slagen als je goed geworteld zit.
Het is vaak dan ook niet noodzakelijk meer te weten over je oude ik, des te meer de reden dat je het vergeten bent. Natuurlijk biedt het wel een zekere kracht en kleurt het je negatieve perioden iets maar dat is slechts zo als je “goed geworteld” bent, omdat je anders het oude leven leeft en niet degene welke je op jezelf genomen hebt. Het is ook een raad waaraan ik mezelf vaak moet herinneren en des te gemakkelijker is het deze een ander te geven, omdat deze moeilijke opgave vanzelfsprekend niet in onze wens tot uiting komt.
Beste david ,
Bedankt voor de reactie, ik heb een deel rust mogen ervaren omdat ik niet voor gek verklaard ben voor 1 keer.
Het is al van baby af dat ik diepe herinneringen heb aan deze plek. Maar ze worden vager en vager naarmate ik ouder word. En il mis het zo , ik heb panische angst mijn thuis te vergeten. Er broedt een onvoorwaardelijk gemis in mij, en ik voel zo sterk aan dat er iets te gebeuren staat , dat ik er angst voor heb en terug wil.
Ik weet niet wat mijn doel is , en ben er hopeloos naar op zoek in de bijbel, hopend dat hij me ingeeft wat mijn doel is. Maar je hebt gelijk. Tevergeefs. En laat dat nu net zijn wat ik niet vatten kan. Omdat ik het zo gewoon ben van ingevingen te krijgen van hem , ook nu nog. Al ben ik wel opgelicht dat ik zijn machtige stem niet moet aanhoren hier op aarde, en het bij ingevingen blijft. Alleen blijft mijn doel een groot geheim. Ach , nog mens , nog engel , nog zijn zoon weten het.
Ik raak zelfs geirriteerd in dit leven. Ik kan hier niets. Ik voel me teneergeslagen. Ik moet met mijn god communiceren door de bijbel , en die is niet eens meer hoe hij moet zijn. Zijn woord is als een raadsel , wat mij eerst duidelijk en klaar was , maar nu onoplosbaar lijkt. Al snap ik diep in mijn binnenste zelf de grond van zijn woord wel. Ik kan niets met mijn handen, creeeren hoort nu bij beeldhouwen en schilderen.
Als kind wervaarde ik dit heel anders. Als baby zag ik een strijd tussen 2 heel kwade entiteiten , naast mijn wieg bij het raam. Ze waren zo groot als de plafond reikte. De een was een helder witte, de ander donker en angstig. De donkere entiteit had niet verloren , maar kreeg schrik van het aangezicht en vluchte angstig weg. Als peuter kon ik de “ingekerfde haartjes” van mijn plastieke pop kammen , en die gingen mee in de richting waar ik ze naartoe kamde. Als kind , speelde ik graag met alles wat van de natuur komt. Aarde , blaadjes , bloemen , gras. Ik maakte er wat van en ging zo op in mijn fantasie.Mijn broer had een poster van alladin, als ik met mijn vinger bewoog over de poster , vloog het papegaaitje vrolijk mee. En ik vond het zo leuk dat ik soms zelfs stiekem zijn kamer insloop om dit te kunnen doen.
Dit zijn dingen als je ouder word , dat je denkt “Ik heb dit toch echt ,HEEL ERG ECHT meegemaakt, ik heb dit niet gedroomd , hoe kan dit???”
Mijn moeder zegt nog steeds dat ik soms op een wijze profeetje lijk. Al van baby af keek ik mijn moeder recht in haar ogen en kreeg ze soms ingevingen zoals bijvoorbeeld “Maak het toch goed met hem” of “mama waar ben je mee bezig”. Zo heb ik als kind ook veel maan mijn ouders moeten leren in plaats van omgekeerd. Toen mijn mama zwanger was , wou ze eens bidden voor haar kind in de buik , waarop ik antwoorde dat het niet meer moest. Toen ze vroeg waarom niet , antwoorde ik dat god het tot zich had genomen omdat het nog niet klaar was. Omdat mijn moeder meestal schrik had van mijn uitspraken en buikpijn had de dag erop is ze naar de controle gegaan en daar hebben ze haaar duidelijk gemaakt dat ze een miskraam had. Toen mijn moeder raad vroeg aan de oudste van de evangelische gemeenschap hebben ze er mee gelachen. Mijn ouders voelden zich onbegrepen en zijn gestopt met te gaan.
In mijn kinderen zie en voel ik dezemfde wijsheid. Mijn zoon noem papa , papa. Maar mij weigert hij mama te noemen , hoewel hij dit toch kan. Hij noemt mij obi of abi. Mijn zoontje is nu 2 en mijn dochtertje 9 maanden. Ik hoor veel van de mensen , ook medisch gediplomeerden dat mijn kinderen enorm voor zijn. Iliano kon zitten op 2 maand. Hij kroop met 4,5 maand en kon al drinken zeggen op 7 maand. Zijn motoriek is enoooorm goed. Enormmmmm shokerend voor kind en gezin zelfs. Ze hebben me aangeraden hem te laten testen op hoogbegaafdheid als hij naarbhet eerste leerjaar moet. Al,is er welniets heels vreemd. Mijn zoon is zo fel voor op alle vlak. Maar met praten wil hij niet starten. Hij zegt wel wat woordjes , voor de rest communiceert hij met gebaren en bevestigende en afkeurende geluiden. En je kunt zo echt een gesprek met hem hebben , hijnis heel expressief , maar weigert te praten , hoewel hij dit wel kan.
Mijn dochtertje van 9 maanden , speelt psychologische spelletjes. Ze is enooorrrmm slim en pittig. Mensen zeggen wel meer dat ze schrik krijgen als zij iemand aankijkt. Want ze kijkt zo diep door je heen. Ze voelt ook enorm fel de emoties van situaties aan. Ze wilt alles proeven en voelen , oke das normaal voor een baby, maar bij haar lijkt het een obsessie. Ze is volgens mij alle geur en smaken aan het ontdekken.Laten we zeggen dat het lijkt alsof ik opnieiw geboren ben. Want ik herken mezelf heel erg in haar.
Van mijn man denk , weet ik eigenlijk, hetzelfde. Maar hij is een eeerrggg gesloten boek. Ik vergelikk hem met de drie aapjes. Horen, zien en zwijgen. Hij ergert zich daarom ook veel dat ik menzo verdiep. Dus ook daar zat je raak.nik moet me soms meer concentreren op mijn aards bestaan. MAAR dat is echt heel erg moeilikk deze periode.
Ik ben hopeloos opzoek naar de planeet waar ik thuishoor. Ik heb echt een enorme boost van heimwee gekregen naar thuis. Al heb ik geen idee waar mijn thuis is. Ik heb levendige herinneringen aan mijn thuisplaneet , ik weet bijvoorbeeld dat het wezen van je ziel erg gelijkt op het aards bestaan. Ik heb zelf een vermoede dat er ook gewoon mensen wonen. Maar alles is daar zo anders. Warmer, vrediger. We leefden er in harmonie , en ik durf zelfs te zeggen dat god met ons was. Ik kon ermee praten alsof het mijn beste vriend was , en hij was steeds aanwezig als ik hem nodig had. Het volk had geen grenzen daar. We leefden ons leven. We werden niet geleefd. Kinderen en zelfs “volwassenen” liepen hand in hand en speelden met elkaar….! Ik voel liefde , maar in zijn uiterst puurste vorm , een vorm die hier op aarde niet terug te vinden is. Ik zie een stad zo helder , dat het licht zelf lijkt. Alles in het goud, straten , grote gebouwen. Er is een verdeeldheid tussen vrouwen , mannen en ouderen , alleen niet in de vorm van discriminatie maar eerder om het rechtsysteem er te kunnen laten functioneren. De huizen (of wat er op lijkt toch) zijn in wit steen , lijkt op gipsen muren achtig iets. Maar in het helderste wit. De natuur is er prachtig. Het is een leven opzich daar. Elk grassprietje , bloem , blaadje alles leeft er. Het zingt en bid voor god die met ons loopt. Ik herinner mij dat je er met alles kan communiceren , elke levensvorm. Ik voelde me er zo gelukkig, en hier, pf. Ik moet net niet janken als ik zeg dat het hier zo hard en onbegrijpelijk is. Ik heb mijn in mijn diepste binnenste van mijn hart. Hier is NIETS vredig. Ik wil terug, maar ik kan mijn gezin niet achterlaten,mijn man , mijn kinderen. Als ik mensen help , dan kan ik soms moeilijk vatten dat ze bepaalde situaties niet aanvoelen hoe ik dat doe. Ik word er zelfs kwaad van. Elk mens weet in zijn diepste zelf wat vrede is , en ik raak geirriteerd dat ze zo blind zijn. Hoe ze zichzelf dieper in de problemen brengen door hun hebzucht. Ik wil zo graag weten waar ik vandaan kom. Het zou me deugddoen als ik mensen kan spreken van hetzelfde planeet waar ik vandaan kom , met mensen die langs god geleefd hebben (lees wel NIET gelijk staan aan god , want god is almachtig, en ik vrees zijn aanzien in mijn aards bestaan , al voel ik zijn goedheid wel, hij is met me) Maar wij leefden wel in zijn midden (en niet omgekeerd). Is er ALSTUBLIEFT iemand die zich hierin herkent en dieweet van welk planeet ik kom. Die weet wat mijn doelis hier op aarde? Misschien iets wat ook kan helpen :Kleur: bruin , verschillende tinten groenMuziek:de lier , de harm , piano , dwarsfluitNatuur: de regenboog , natte aarde onder mijn voeten. De geur als het net geregend heeft, de bosgeuren , drang naar het drinken van het water uit beekjes of watervallenAngsten : panische angst van water in mijn gezicht , geeft me een gevoel van verdrinken,doodgaan. Donker , ik haat het donker , en vooral het alleen zijn erin.IIk voel me enrom aangetrokken door alles wat met licht , kleur en schilderen en beeldhouwen te maken heeft.
@naomi,
Beste Naomi, je hebt een enorme hoop vragen en een heel verhaal te vertellen, zoals een hoop bezoekers van de site. Ik zal je trachtten te helpen in de zin die mij goeddunkt en zal hierdoor bewust zaken mijden.
Het weten/fragmenten kennen van je thuis is een stukje “geluk” dat je kent en een hart onder de riem voor het leven dat je hier gekozen hebt te leiden. Juist dat je hier fragmenten van kent geeft te kennen dat je leven hier niet de gemakkelijkste is/zal zijn en je taak niet eenvoudig volbracht.
Het zou gemakkelijk zijn zomaar een planeet te noemen en doen alsof je zoektocht hiermee tijdelijk tot einde is gekomen. Het wil echter zo zijn dat het niet eens zo van belang is waar je vandaan komt (iets waar ik je graag van wil doordringen), het is wat je hier van plan bent te doen en te bereiken wat telt.
Natuurlijk wil je graag meer weten over je thuis, zoals (wederom) velen die een stukje van deze “plek” hebben mogen aanschouwen. Het mooiste en tegelijkertijd ook het uitdagendste aan het “leven” is juist deze te betreden zonder volledige kennis van het doel. Dit is dan ook wat je besloten hebt te doen voordat je tussen de anderen “plaatsnam” en als zodoende zul je dit deels moeten accepteren als zijnde een goed besluit.
Het ervaren en doen zoals jou als persoon ligt zou dan dus eigenlijk al meer dan voldoende moeten blijken te zijn, je doel zit als het ware al in je en door te leven en te zijn oefen je dit uit.
Nu begrijp ik dat dit antwoord niet voldoende zal zijn voor je nieuwsgierige en analytische geest, wat dan ook de reden is voor je verhaal. Ik zal je dus graag wat sturingsinformatie willen bieden door je verhaal in stukjes te herformuleren en te verklaren voor zover ik dit nog niet gedaan heb.
Het doet mij vermoeden hier te maken te hebben met een nieuwetijdskind welke van nature opzoek is naar zijn “roots” door het moeilijke en tegenstrijdige bestaan in deze vorm. Je bent kunst georiënteerd, iets wat wat niet vreemd is voor een nieuwetijdskind, welke doorgaans houden van alles wat mooi en expressief is.
Donker doet ons vermoeden dat we alleen zijn en in een wereld waarin we ons herinneren in het geheel samen te zijn geweest, voelt dit wereldvreemd en beangstigend (het herinnert ons aan het gemis). Het licht creëert dan weer zichtbaarheid, warmte en herinnering aan “thuis”.
Angsten zijn vrij zelden te herleiden uit het thuis maar eerder uit het leven hier op aard. Het zijn, zo naar ik je kan vertellen, ervaringen van het verleden welke nu nog effect op je hebben en welke je dus nog niet verwerkt hebt. Ik zou je adviseren je te richtten op de ontwikkeling van jou en het onder ogen komen van de problemen die je in dit leven (nog) teisteren voordat je zoekt naar je oude thuis. Hiervoor zou ik je uit eigen ervaring adviseren je te verdiepen in de numerologie en enkele andere persoonlijkheidstesten om te leren scheiden tussen wie jij bent als persoon Naomi, welke eigenschappen jij verkregen hebt door hier te zijn en welke eigenschappen jou kern belichten. Het is een hele klus hier daadwerkelijk in te vorderen omdat iedere dag slechts een kleine aanvulling biedt op je ervaring en je bestaan en kennis als mens.
Meditatie is ook een manier hierin te vorderen, iets waar je ondanks de veelal zweverige bijeenkomsten zeker persoonlijke groei kunt creëren.
Nu je overkoepelende vraag:
Het kennen van je planeet maakt dat je kan neigen naar een dromerig bestaan, iets waar je jezelf gelukkig onbewust voor behoedt. Het is informatie die je huidige leven en dus je doel hier kan verstoren, makende dat je nogmaals moet komen. De informatie zal je dus slechts toekomen als jouw ziel vind dat je er aan toe bent. Natuurlijk kan je de zoektocht hier naar blijven volgen maar vergeet niet, afdwingen kun je de informatie nooit.
Dit lijkt dan ook de reden achter je zoektocht, de moeite met het accepteren van je aardse bestaan.
Vergeet niet dat je in eerste instantie gekozen hebt voor het bestaan dat je leidt en dat je voor het doel dat je voor ogen had besloten had het onder deze omstandigheden te kunnen volbrengen en dat elke stap en bemoeilijking op je pad een les is tot het volbrengen van je doel.
Vergeet niet te leven in het nu in je zoektocht naar het oude.
Mocht iets niet duidelijk zijn of mijn reactie vragen bij je oproepen hoor ik van je,
Groet
David
@David, hallo David deze zin van jou vergeet niet te leven in het nu in je zoektocht naar het oude , dat zijn hele wijze woorden . En de rest ook heel verhelderend , mooi hoor hoe je iemand help in haar zoektocht naar haar haarzelf , en dat van numerologie en andere testen is heel goed dat je daar op wijs , er kan zo veel gebeuren met de mens en wat er in de beleving van dingen gebeurd , heel fijn hoor dat je op deze manier je wijsheid kan gebruiken om andere mensen te steunen . Een warme groet Jannie .
He! super mooi stukje over nieuwetijdskinderen.
Ik zag dat je een stukje had geschreven over tijdens en met Jezus zijn. Zou het wellicht kunnen dat je van Plejarense afkomst bent? Jezus komt namelijk ook van een andere planeet en was naar Aarde gestuurd.
Ik zit zelf nog heel erg in de knoop met wie ik nou ben en wat ik op Aarde doe. Ik ben 14 jaar en ik weet niet of ik nou een nieuwetijdskind ben, of dat ik het me allemaal maar verbeelt en dat ik wellicht wel op Aarde thuis hoor(wat waarschijnlijk niet zo is). Maar ik heb me nooit echt spiritueel beschaafd gevoelt. Alleen toen ik een paar keer alles om me heen groen zag ‘s avonds.
Ik wil graag verhalen van anderen weten, als je die hebt, stuur maar een reactie of een nieuw bericht 🙂
liefde naar iedereen, Sas
JA IK HEB DAT GEVOEL OOK ALTYD AL BY MY GEHAD,DAT DE PLEK WAAR IK VANDAAN KOM DAAR IS HET ZO VREDIG,,DAAR KAN IK DE LEEUWEN AAIEN ZEG IK ALTYD,,XKIM
ACTURUSSS!!!!
@David, Mooi zo, ik denk namelijk wel dat Wij Allemaal ooit weer die informatie mogelijk nodig zullen hebben. Haha, ja idd! Het is wel bol en lijkt me nogal onpraktisch om echt te dragen maar ik zou hem eerder aan mn bed hangen denk ik. Ik heb dr ook al jaren een dromenvanger aan hangen. Mijn vader vertelde me ook echt pas 1 week geleden ofzo over dat boek maar hij zei dat het nauwelijks verkrijgbaar was, kun jij het boek wel vinden? Ik zei namelijk toen nog dat ik het graag zou willen lezen. 🙂 Agharta,, kun je makkelijk dingen over vinden op youtube. Is denk ik het meest praktisch en duurt ook niet zo lang. Ik heb trouwens nog een aatal woorden en namen numerologisch opgelost; Bij Agharta kom ik uiteindelijk uit op 3. Bij Gaia (Aarde’s originele naam) op 9. De conclusie die ik daaruit trek (Agharta is veel kleiner dan Gaia) is dat het Collectief spirtueel gezien niet heel Gaia en het grote aantal mensen die daarop leven aankan. Agharta is (nogmaals) veel kleiner, ik denk dat ze daar wel een prachtige plek van kunnen maken. Bij Iloa kwam ik uit op 1-> 1 persoon -> Ik = Ik ben. Over Akaija en Iloa is echt nagedacht 🙂 Aiga, waarvan ik denk dat het mijn oorspronkelijke naam is, komt uiteindelijk ook terecht op 9. Uit pure nieuwsgierigheid daarna ook mijn naam van nu: Jade gedaan en daarna ook (echt alleen uit pure niewsgierigheid!) de naam David er ook achteraan gedaan en die komen beiden weer ut op 3. Om te controleren of ik er niet gewoon uitkreeg wat ik wilde heb ik ook nog de aardse woorden: jou en fun gedaan maar daarbij kwam ik uit op 4 en 8,, niet de bijzondere getallen dus. Ik denk dat als je zo redeneert, dat je een flink aantal letters kun schrappen. Als je de klinker bij woorden weghaalt: dn snp j ht ng wl,, veel letters zijn overbodig. Zal binnekort eens grondig het alfabet bekijken. 😉 En als je geen tijd/zin/motivatie hebt om het boek van Jules Verne te lezen,, ik hou heel erg van films kijken; dan kun je er ook gewoon de film van kijken. De film is nog behoorlijk gebaseerd op het werkelijke verhaal (maar dan op een moderne manier) en geeft mooie beelden van hoe het er op dit moment ongeveer uit zal zien (nu midden in de aarde en nog opgesloten). Ik heb wel een Word bestandje waar ik de betekenis van alle kleuren in heb gezet maar ik weet niet hoe ik dat hier kan versturen,, dan moet ik eigenlijk je e-mail even hebben. Laat me alles weten 🙂
@Jade, ik ben er achter! Ik kom van Sirius :-D.
Ik lees net het nieuwe artikel en het klinkt wel heel erg als ik…
Lees het even door: https://www.nieuwetijdskind.com/sirius-de-blauwe-stermensen
@David, Ik ben zooo blij voor je!! 😀 Je bent echt enthousiast he 😉
Ik heb het artikel net doorgelezen en het klinkt idd precies zoals jou! van wat ik nu van je ken.
Ik heb het al goed doorgelezen,, ik ben t echt niet. MAAR, ik heb tot nu toe nog nergens zoveel herkenning mee gehad qua afkomsten dan dit.. Ik zit dus al in de buurt! 🙂
Ik heb gewoon een veel te sterke afkeer van technologie hiervoor en ik ben niet bang de confrontatie aan te gaan, kan af en toe redelijk ontploffen wat tot agressief gedrag kan leiden… tsja. Ik zal nog verder op zoek gaan.
Spoedig zal iedereen zijn/haar afkomst weten, daar ben ik zeker van! 🙂
@Jade, tja dat was het enige. Maar dan denk ik wellicht valt dat onder mijn eergevoel. Ik kan genieten van confrontaties omdat ze zo verhelderend zijn. Maar je bent natuurlijk niet 1 ding er zijn meerdere invloeden die maken tot wie je bent. Ik denk dat dat gedeelte gewoon anders is dan de rest.
@David, Ja ik merk dat ik sinds ongeveer vorige week dinsdag overal enorm enthousiast over ben. Het leven heeft kleur lijkt. Ik weet nog niet honderd procent zeker waarom maar ik vind het bijzonder prettig.
Ow op die manier. Wat grappig, ik ben wel tweehandig! 😀 ik probeer idd wel op beide manieren te relativeren maar dat heb ik absoluut niet onder controle. De ene keer steekt de ene manier de kop op, de andere keer de andere. Is wel lastig, ik zal binnekort er mee gaan oefenen denk ik. Alhoewel ik die speelsheid ook wel grappig vind. Ja dat heb ik ook wel vaak gehoord. Inmiddels is iedereen er gelukkig wel aan gewent dat ik allerlei verschillende interesses heb. Mijn fantasie is nou niet bepaald beperkt, idd ook grote fantasie, maar het is nou niet zo dat ik dingen fantaseer waar nog nooit iemand opgekomen is. Dat is inmiddels bijna ongemogelijk. Aha, ja natuurlijk. Als een boek een voorspelbaar einde heeft dan stop ik 9 van de 10 keer met lezen. Net alsof je terug naar de basischool gaat om alles te leren wat je al weet,, zinloos! Maar ik zou het wel waarderen als je boek volledig overeenkomt met de waarheid. Het verhaal moet natuurlijk wel boeiend zijn en je mag er wel dingen bij verzinnen. Maar er is al zoveel onzin en zoveel leugens verteld in deze wereld,, ik wil er echt niet nog meer bij. Het is echt vermoeiend om je altijd af te vragen wat wel of geen leugen is..
@Jade, haha ik ook. Hoewel ik niet zeker weet of het bijvoorbeeld kunnen knippen met zowel een linkshandige als een rechtshandige schaar het gebruik is van de linker en rechter hersenhelft. Ik denk dat het valt onder motorische vaardigheden. Je moet het zien als een gevoelskant/emotioneel en een logische kant/redenatie.
Tja het denken dat er al iemand op gekomen is is eigenlijk een vernietiging van je eigen identiteit. Ik zeg ik ben anders dan de rest en mijn gedachten leiden ook vaak weg van die van hen. Dat maakt in een zekere zin mijn gedachten ook uniek. Ook kan je stellen dat een ieder anders in het leven staat en andere ervaringen krijgt toebedeeld, de gedachten die mensen dus hebben zijn beïnvloed door deze en hieruit voortvloeiend onmogelijk gelijk aan die van anderen. Het is de bedoeling dat men er een kern van waarheid uithaalt, het boek zelf behoefd niet zozeer een representatie te zijn van wat is of was. Zolang het mensen aan het denken zet dat het anders is dan men continue is voorgeschoteld ben ik tevreden.
GIC Flex is voor zover ik het vinden kan en het meest logisch lijkt een Guaranteed Investment Contract en hiervan de flex vorm. Dit heeft te maken met beleggen en het vastzetten van geld voor langdurige tijd (zodat je rente kan trekken). Het is op zich een leuk stelsel maar niet echt veel belovend op het moment. Ik denk alleen niet dat dit het antwoord is wat je zoekt. Ik kijk morgen nogmaals een keer grondiger.
@David, Ow oke, tja is mogelijk. Ja graag! Er moet voor mijn gevoel wel wat achter zitten. Ik had zeg maar de ‘volgorde’ van de dimensies en de vertakkingen van het collectief bij elkaar gezet en vertaald naar letters. Dat er echt 1 of ander bestaand verbond uit kwam vond ik eerlijk gezegt nogal schokkend. Ik dacht van: is gewoon een probeerseltje maar toen ging ik googlen en zag allemaal dingen en termen die mij helemaal niks zeiden… :O Verder heb ik ook dingen gelezen over 1 of ander creepy verbond dat de amerikanen hebben, hier is mijn vader ook wel enigzins mee bezig… En GIC Flex kwam flink overeen met de kaart van ‘geheime organisaties’ die ik had gezien. Mijn moeder zei al van: maak je niet druk, zo geheim is het blijkbaar niet,, maar ik heb zoiets van: je moet het ook maar net zien te vinden!
Naar mijn verhaal is Het Collectief de kennis verloren van hun scheppers. Deels ook omdat ze juist voortbestaan in Het Collectief, ze creëren a.d.h.v. het bewerken van stukjes van zichzelf.
Dat is precies wat ik wilde en daarom ben ik het boek gaan schrijven. Ik moest een uitleg vinden voor de realiteit en ik moet duidelijk brengen dat de mensen verkeerd zitten, maar het moet wel in een boeiend verhaal komen en niet simpelweg feiten en of gedachten. Het maakt het makkelijker verteerbaar.
Zeker, schrijven is een mindset en eigenlijk is alles dat. Je gedachten moeten er naar staan zodat je de wilskracht kan opbrengen om eraan te beginnen.
@David, het bewerken van stukjes van zichzelf.. denk je dan dat jezus een mengeling van hun 3 samen is en dat dat dan bij de beruchte maria werd ‘Ingebracht’? Zat daar namelijk over na te denken of Jezus nou van 1 van de drie-eenheid is of dat ze met zijn 3en samen hebben gewerkt. In de bijbel heeft de 3-eenheid (De vader, heilige geest en zoon) namelijk ieder zijn eigen taak maar zou het niet eerder zo zijn dat alle 3 van het collectief allemaal die 3 taken hebben?
Ja klopt, als je het als feiten verteld dan willen ze ook perse hard bewijs. Als je het als een mooi verhaal vertelt dan laten mensen zich gewoon vervoeren door het mooie verhaal.
@Jade, Ik zet jezus als wederschakel van mijn wij persoon. De afvallige als het ware. Allemaal hadden ze hun specialiteiten waarvan zij de informatie en ervaringen opsloegen en in de vertakkingen onder hun beheerde. Het is dus een organigram met Het Collectief als overkoepeling en daar onder (nu alleen nog) de drie-eenheid. Grappig dat je die conclusie maakt. Ja ik zeg dat “jezus” is verwekt bij haar door Het Collectief. Jezus word gezien als de zoon maar dit is omdat hij bij mij de mindere in de schakels is. Minder grote vertakkingen onder hem. Maarja in hoeverre het strookt met de realiteit blijft natuurlijk een vraag.
@David, Poeh, het begint nu eerlijk gezegt wel redelijk ingewikkeld te worden maar ik denk dat ik het wel snap. Alleen 1 ding, wie bedoel je precies met: ze allemaal,, de schilders, het oorspronkelijke collectief of de 3-eenheid zoals hij nu is? Haha, toen je dat allemaal zo vertelde vond ik de koppeling van God en het collectief erg logisch. Je boek doet nu zijn werk al 🙂 Over Jezus als de minder belangrijke, ik denk dat Jezus puur geboren is om over de mensheid te waken. Hij is overleden om een standpunt te maken en nu zorgt hij voor de menseljke hemel. Ik geloof in meerdere hemels ;). HIj heeft nog wat engelen onder hem ( pure mensenzielen, vaak ook jong gestorven, maar das mijn opinie) en veel meer dan dat heeft hij niet onder zich. Omdat hij, naar mijn mening, alleen maar over de mensheid hoeft te waken. Zou het ook niet raar vinden als er andere planeten zijn onder de hoede van het collectief die allemaal hun eigen soort-van Jezus hebben gekregen van het collectief. Mijn bedoeling van afgelpen zin is enigzins vergelijkbaar met het feit dat in de flm Avatar de Na’vi: Eywa hebben. Hun heilige moeder. Net zoals de mensheid hun heilige vader hebben. Maar hetzelfde wat jij zegt: in hoeverre het strookt met de realiteit is nog maar de vraag. Het is dan weliswaar onze realiteit maar dat hoeft ook nog niet alles te zeggen. Ik heb trouwens nog verder gezocht naar Akaija-Iloa. Je weet het vast al wel: maar daar is dus een sieraad van gemaakt. Als je 2 Akija’s samen doet (de sieraden) dan krijg je Akaija-Iloa wat het energieveld van Aarde (Gaia) representeert, inclusief vortexen bij de noord en zuidpool! Voor mij is dat nog meer bewijs voor Agharta maar volges mij is dat niet iets waar jij je tot nu toe erg mee bezig hebt gehouden (helaas). Misschien vind je het wel interessant??
@Jade, met allemaal bedoel ik het huidige Collectief en de voormalige. Voorheen waren het er 9, toen kwam de verstoren en waren het er nog maar 3 die de naam op zich namen. Alle negen hadden ze schakels onder zich en alle negen hielden ze de globale informatie maar ook zeker enkele specifieke info. Uiteindelijk kan niet iedereen alles weten. Dus om “gedachte” te besparen hebben ze iedereen een bepaalde taak gegeven om een bepaalde type informatie bij zich te houden (op te slaan). Omdat er destijds nog nooit zoiets had voorgedaan als de verstoring hadden ze ook geen weet van de mogelijkheid en de kans dat de informatie mogelijk voor hun verloren kon gaan. Ze waren samen een en konden dus altijd bij alle informatie als ze het wilde, ze hoefde er alleen niet de gehele last van te dragen. Haha ja ik was me er van bewust dat het sieraden zijn, een erg interessant ontstaansgeschiedenis kent het product en ergens vind ik het ook wel mooi. Ik heb me nog niet bezig gehouden met Agharta nee. Ik heb zojuist een artikel opgezocht en ik ga me er morgen mee bezig houden. Ik geef je me reactie.
@David, Oke, ik zat te twijfelen, had even wat extra uitleg nodig. Oke, ik begrijp het. Wat vreselijk! Dat is de enige gedachte die bij me opkomt, zo zonde als je informatie vergeet. Maar (in theorie) als het collectief weer uit 9 zal bestaan, weten ze dan alles weer of is die info voorgoed kwijt (verdeeld en oncompleet)? Ja ik vond de sieraden ook mooi, vooral omdat er een gedachte achter zit dan 🙂 Ja, ik zou graag weten wat jouw visie is op Agharta. Je zou ook bij Jules Verne s werk kunnen kijken: Journey to the center of the earth,, is super vergelijkbaar aan Agharta. Ik wil er nog wat verder mee gaan, met de kleurenpsychologie, het zou misschien mooi gekoppeld kunnen worden aan rituelen. Maar das slechts een gedacte-speling (A)
@David, de informatie is nu voor hen verloren (te verdeeld te incompleet). Natuurlijk gaan ze er naar opzoek en proberen ze de voormalige leden weer in zich op te nemen (te annexeren).
Ja, het is de gedachte die het hem voornamelijk doet, het sieraad zelf lijkt me onpraktisch.
Ik moet bekennen dat ik Agharta nog steeds niet echt heb opgezocht. Ik ben momenteel veel bezig met de twaalde planeet van de auteur stitchin en kijken wat die eigenlijk allemaal te vertellen heeft. Ik moet echt tijd maken denk ik om Agharta te vinden. Wellicht dat ik er wel al het een en ander over weet of er een gedachte over heb maar ik heb de naam voor mezelf nog nergens aan kunnen koppelen. Zodra ik het weet bericht ik je erover. Het boek van Jules Verne staat al even op mijn leeslijst. Ik moet me er toch een keer naar zetten hem aan te schaffen. Over kleurenpsychologie heb ik vrij weinig steek houdends kunnen vinden, wellicht dat je me een paar linkjes kunt sturen?
@David, tja ik probeer het eigenlijk toch altijd wel. Maar als ik er niet 100 % zeker van ben dan probeer ik idd info uit de discussie te halen. Maar als ik 100 % zeker ben en iemand probeert stug zijn/haar gelijk vol te houden dan word ik echt kwaad en dan ga ik ook net zo lang schreeuwen totdat ze het toegeven. Eigenlijk wel een slechte manier als ik het nu ze teruglees maar kan het gewoon niet helpen. Het heeft trouwens wel bijna altijd gewerkt.. Maar tegenwoordig praat ik wel zo veel mogelijk gewoon netjes uit 😉 Dat snap ik wel, dat gevoel had ik heel erg op de middelbare school. Ik had nog niemand om me heen verzameld die net zo was als ik. Inmiddels wel mn draai gevonden maar het liefst blijf ik alsnog elke dag thuis. Ik leer hier voor mijn gevoel echt 10 x meer dan ik op school leer. Verveel me dan ook altijd helemaal dood.
Nu ik er zo over nadenk had ik op kamp eigenlijk ook altijd al wel mijn vaste vriendinnen groepje waarvan 1 vriendin van mij (waar ik nog steeds erg goed bevriend mee ben) volgens mij ook een indigo is. We zien elkaar niet super vaak maar dat is niet nodig, de vriendschap blijft net zo sterk. Ze heeft ook erg mooi stukje op mijn muur geschreven: Friends are like stars, you cant always see them but they are always there.
aha, dat realiseerde ik me toen ook wel maar het is toch lastig. Hoe kan ik hier iemand over vertellen en het uitleggen (mijn moeder) als ik er bijna niks meer van af weet? Gelukkig gelooft mijn moeder me wel altijd. Ze had ook echt iets super moois (vind ik) in mijn verjaardagskaart geschreven,, (Want ik had haar al verteld dat ze niet mijnn eerste moeder is): Ik hou van je, mijn sterrenkind. Dat vind ik eigenlijk de perfecte omschrijving. Ze is dan misschien niet mijn eerste moeder maar ik ben absoluut haar sterrenkind en ik hou ook van haar. Natuurlijk zal ze altijd mijn moeder blijven van dit leven 🙂
Ik heb trouwens vannacht ook weer een heel aparte ervaring gehad. Het klinkt best wel creepy maar ik vond het niet eng, ik vond het juist mooi. Ik zag in de hoek van mijn kamer (was half wakker,half superslaperig) een beeldschoon blauw licht, werd ook steeds groter. Toen weer uitgetreden maar veel rustiger (minder schokkend) dan normaal en toen ik zeg maar weer terug kwam was het enige dat ik me kon herinneren/wat ik hoorde ( weet niet zeker welk van de 2, was echt heel slaperig) dat ik een extra aminozuur had gekregen. Naar mijn idee is mijn reukvermogen en gehoor nu wel wat beter geworden.. maar weet dat natuurlijk niet zeker. Heb jij ook weleens zoiets gehad? dat je een prachtig (blauw) licht zag??
@Jade, nee ik kan jammer genoeg alleen zeggen dat ik geen licht gezien heb. Wel begrijp ik wat je ervoer wat betreft de kleine ontwaking, je zintuigen lijken scherper en delen van de wereld die je niet kende zijn voor je geopend. Ik ben wel vaak waker geworden of afwezig in gedachten geweest dat het leek alsof er iemand tegen me sprak en me dingen vertelde. Soms in mijn stem soms met die van een ander. Jammer genoeg ben ik met enkele van de meest interessante dingen de gebeurtenissen vergeten en weet ik alleen nog de data. Het is dus uitermate frustrerend want ieder jaar komt de datum voorbij en ik heb werkelijk geen idee meer wat er zou gebeuren. Ik vind het al met al wel grappig. Ik moet zeggen dat ik ooit wist wat mijn begeleid dier was maar dat was jaren geleden en ik ben jammer genoeg de kennis verloren.
@David, Ja precies! Er vloog gister avond een vliegtuig over en ik kon de stank van het gas ( of waar vliegtuigen ook op vliegen) gewoon ruiken. Dat van die stemmen herken ik ook. Ik hoorde idd heel erg vaak mn eigen stem en vroeg me al af hoe ik dingen in mn hoofd hoorde terwijl ik het zelf niet eens bewust dacht. Het was gewoon alsof het binnenviel. Ik denk nu dat dat vooral was omdat andere stemmen me angst aanjagen. Als ik mijn eigen stem hoor heb ik tenminste nog het gevoel dat ik zelf de baas ben over mijn hoofd, mijn gedachtes-geest eigenlijk. Dat is idd wel vervelend. Dan wordt je heel erg nieuwsgierig naar iets en dan kun je geen antwoord krijgen. Ik houd me persoonlijk niet zo bezig met de data maar dat ik dat blauw licht zag op de nacht van mijn verjaardag onthoud ik vast wel. Wat jammer! Zou je het niet graag weer willen weten? Het is toch wel een heel goede begeleider in het dagelijkse mensenleven. Ik wil je er als ik dat kan ook wel mee helpen, wat tips ofzo 😉
En ik heb langzamerhand wel het idee dat wij uit ‘dezelfde reigo’ (regio, typefout) komen, stom gezegd, en ik zou eigenlijk graag wat uiterlijke kenmerken van je weten. :O Het is maar een uitprobeersel, aangezien de Pleiadiers wel uiterlijke kenmerken hebben, vroeg ik me af of dat ook wat zou kunnen zeggen over ons. Als je het niet wil, dan is dat prima hoor! Maar ik zou het fijn vinden als je de volgende vragen zou willen beantwoorden 🙂 ,, Heb je brede of smalle schouders, of normaal? Welke kleur ogen heb je en hoe licht of hoe donker? Zou je me verder nog je lengte en haarkleur willen vertellen en wat voor ‘soort’ neus je hebt? Wipneus, rechte neus of romeinse neus?
Ik denk dat ik dan meer dan genoeg weet om te kunnen concluderen of er wel of geen uiterlijke kenmerken in verband te brengen zijn met onze gedachtegang. Ik heb me trouwens vandaag ook voor het eerst verdiept in kleurenpsychologie. Vond ik erg interessant, ik ga er straks mee verder. 🙂 En jij bent een stuk technischer dan ik volgens mij dus vroeg ik me af of je even wil kijken wat dit is: GIC Flex. Dat was namelijk wat er bij mij uitkwam toen ik alle getallen die ik bijzonder vind op volgorde zette. Toen ben ik het gaan googlen en kwam ik bij 1 of ander soort google earth uit maar dan met een raar netwerk midden in de VS. Vond het een beetje eng, vooral omdat ik geen idee heb wat het nou precies is..
@Jade, Ze vliegen op kerosine. 😉 Het zijn je begeleiders die met je spreken en zoals je zegt als de stemmen je angst aanbrengen is je eigen stem de enige die je graag hoort en je rustig maakt. Het verklaard dus gelijk hun keuze. Vaak word het gezien als een ingeving. Normaal hield ik me ook niet bezig met data, tijd is nietszeggend voor me maar het was het laatste wat ik hoorde en altijd onthouden heb.
Ja het lijkt me interessant om er meer over te weten, maar ik merk voornamelijk dat de informatie waar ik nu blij van word informatie is die mij helpt met mijn boek. Ik kan niet eens zeggen welke info dat precies is, als ik er over nadenk weet ik niet eens waar ik over schrijf, de stukjes komen gewoon zo nu en dan in mijn hoofd.
Tja wat kan ik zeggen over uiterlijke kenmerken. Enkele worden voor mij al verklaard onder het teken van de indigo. Eigenlijk vrij veel. Mijn ogen zijn vrij lastig, althans de kleur. Ik heb zojuist gekeken maar eigenlijk wisselen ze behoorlijk vaak. Soms zijn ze lichter dan anders. Ik zie ze als een mengeling van blauw/grijs en stukjes grijsgroen. Soms zijn ze blauwer dan anders maar altijd zit er een grijs “randje” aan.
Mijn ogen zijn hard en lijken in eerste instantie kil. Dat is iets wat ik vaak te horen krijg als ik humeurig ben. Wanneer ik vrolijk ben twinkelen ze, wederom bericht van anderen. Ik ben lang en statig, normaal postuur. Mensen verwarren mijn lichaamshouding vaak met arrogantie. Haarkleur is donkerblond geworden. Over mijn neus heb ik geen idee, ik zie hem niet echt in de lijst met type neuzen. Kleurenpsychologie, dat is zeker interessant. Ik ga vanavond, als dat nog lukt even kijken naar GIC Flex. Tja technisch, ik werk met beide helften afhankelijk van de noodzaak. Dat zou jou ook wel lukken denk ik.
@David, Dat bedoel ik (A)Ja idd, ik heb ook weleens een andere stem gehoord maar dat vond ik doodeng. Mijn eigen stem luister ik gewoon rustig naar. Ik vind een ingeving toch wel iets anders dan de manier waarop je gidsen tot je spreken. Een ingeving is naar mijn mening iets wat je je bewust bedenkt. Je gidsen heb je geen controle over, de woorden worden gewoon gezegt. Maar geen rare dingen zoals bij schizofrenie ofzo, gewoon wijsheid. Aha, op die manier. Ik was er al verbaasd over omdat tijd inderdaad maar relatief is. Toch denk ik wel dat er een reden is dat je die daar hebt onthouden, op een dag wordt het je vast wel weer duidelijk 😉 Dat begrijp ik volkomen. Een boek schrijven is ingrijpend, je moet er echt 110% voor gaan. Andere dingen leiden alleen maar af. Dat ze zo nu en dan plotseling in je hoofd komen, zouden dat niet gewoon je gidsen zijn? Want alles wat je me hebt verteld, dat kun je toch niet zomaar uit je duim zuigen? Het gaat echt heel diep!
Owke, over de ogen: ik heb groene ogen, die tegenovergesteld van jou echt totaal nooit veranderen, maar ik heb ook een heel duidelijke grijze rand eromheen. Ze zijn dan ook groen-grijs. En ik hoor ook heel vaak van mijn stiefmoeder dat als ik kwaad of geirriteerd ben en ik kijk haar aan, dan vind ze mn blik idd écht eng. Kan ook heel kil kijken. Maar als ik vrolijk ben dan twinkelen ze ook 🙂 Echt grappig, komt heel veel overeen! Ik ben ook lang en statig, sta heel erg rechtop maar niet overdreven zoals een soldaat. Verder ook normaal postuur, niet echt dik en ook niet heel slank ofzo. Gelukkig word mijn houding niet met arrogantie vergeleken maar ik heb van mezelf al een glimlach op mn mond. Als ik neutraal kijk staan mn mondhoeken alsnog omhoog. Dat helpt denk ik ook wel. Maar je vertelde ook eerder dat je af en toe wel de neiging hebt naar arrogantie. Dat heb ik als iemand iets doet of zegt wat me totaal niet aanstaat. Dan word ik echt heel arrogant terwijl ik er totaaal niet tegen kan als iemand anders arrogant doet. Mijn haarkleur ook donkerblond geworden, als kind altijd super licht haar (praktisch wit). Haha, was niet echt als lijst bedoelt, en meeste mensen letten ook niet op neuzen, ik toevallig wel weer. Wel heb ik heel erg brede schouders, weet niet of jij dat ook hebt?? En ondanks dat het erg overeen komt, het is wel een typisch nederlands uiterlijk op zich en we zijn maar met 2en waarmee ik het nu vergeleken heb, het hoeft niets te zeggen. Hoop het natuurlijk wel, zou wel makkelijk zijn om mee te vergelijken. Ja, de kleuren klopten echt! Ik ga zometeen ff alle mannelijke en vrouwelijke kleuren (niet dat je een andere kleur niet aan mag ofzo) even bij elkaar zetten en dan op volgorde van de fases van het leven, kind, jongevolwassene, etc. Wat bedoel je precies met beide helften gebruiken?
@Jade, Met beide hersenhelften duid ik op zowel de linker als de rechter. De ene helft doe ik op gevoel en de andere helft benader ik logisch.
Het is dus puur afhankelijk waarover het gaat hoe ik het benader. Het maakt mensen wel eens in de war, dan zeggen ze: ik had (bijvoorbeeld) die opleiding of kwaliteiten echt totaal niet achter jou gezocht.
Ik ga zo even wat lezen over kleurenpsychologie kijken of het mijn aandacht houdt.
Juist, dat was al deels de angst die ik bij voorbaat had. Het is uiterlijk met vrij veel Nederlandse kenmerken.
Wat betreft het eerste. Ik heb een goede fantasie maar aan de andere zijde: een mens is zo beperkt als zijn fantasie is. Het lijkt me wel dat enkele dingen uit mijn boek overeenkomen. Hoewel ik als ik denk wat ik van plan ben verder te schrijven, hoop dat het niet in zijn volledigheid zo is 😛 Ik bedoel het verhaal moet wel boeien en er moet dus een climax in zitten.
@David, Interessant, ik zal zometeen wat meer over dat eiland opzoeken. Ja dat begrijp ik absoluut. Het was trouwens geen ongeluk. Ik was geopereerd in verband met chronische oorontsteking, ik was daardoor half doof geworden en ze moesten mn trommelvlies dus weer dichtnaaien. Wel net zo veel morfine gekregen als je krijgt na een heftig auto ongeluk. Was ook nog wakker geworden tijdens de operatie,, is neit zo n heel goed ziekenhuis. Oke, wat mooi. Klinkt idd wel heel anders dan mijn ervaring. Had je ook een bepaalde aanleiding naar je ervaring toe? Over je computercrash: ik ben bezig om een filmpje te maken voor youtube over mijn favoriete film en acteur (ben nog maar 16 he :P) en had het per ongeluk gewist toen ik al bijna klaar was maar nu ik overnieuw begonnen ben wordt het eigenlijk alleen maar mooier dan het toen was. Misschien is dit alleen maar ten goede van je boek! maar het is natuurlijk wel hartstikke zonde van alle moeite die je erin gestoken had. Wel fijn dat je iets hebt om naartoe te leven. Ik denk dat de ervaringen daarvoor ook zijn, een soort hart onder riem. Ik kon me helaas vanaf het moment dat het nog bezig was al bijna niks meer herinneren helaas. Ik kan me alleen het ophalen, het afscheid en het gevoel herinneren. Wat er binnen is gebeurd mag ik blijkbaar (nog) niet weten. Toch vind ik dat er ook een gigantisch verschil zit in ongeluk. Ik heb liever dat er een bevatbaar narig iets gebeurd dan dat ik een overwelmend gevoel van leegte heb, daar kan ik echt niet mee dealen. Ik zou gewoon het liefst hebben dat depressies de wereld uitgeholpen zouden worden. Maar er zullen altijd mensen overlijden, hoe naar dat ook is. Met gevolg de vreugde van een nieuwe geboorte, dat is hoe ik de balans bekijk. Zoals je nu antwoord hebt gegeven is juist precies hoe ik antwoord wilde! Ik wil helemaal neit dat het gemakkelijker wordt gemaakt, je moet gewoon een puur antwoord geven. Ow oke, wat vervelend voor je. Op wat voor soort kampen ging je dan? Ik zat terwijl ik dat schreef namelijk voornamelijk in mijn hoofd met een soort van speelkamp en met ponykamp. Vooral ponykamp vond ik erg leuk. Ik ben altijd al gek geweest op paarden. Het feit dat ze je op hun rug laten waardoor je totale vrijheid voelt vind ik gewoonweg heerlijk. Ik weet niet precies, ik kon als kind juist altijd wel heel erg integreren zeg maar met andere kinderen. Ik ben nog altijd heel speels, zit gewoon in mn karakter. Als ik een glijbaan zie dan MOET ik er gewoon van af 😛 Vond het altijd juist lastig om me aan te passen aan de stijfheid van volwassenen, alhoewel ik daar juist wel weer goede gesprekken mee had. Wat je zegt over ruzies, ben ik het helemaal mee eens! Maar ik vind niet dat het altijd nodig zou moeten zijn. Vraag me altijd af waarom mensen je niet willen geloven want ik ga alleen maar heftig in discussie als ik zeker weet dat IK gelijk heb. Op welke momenten vind je het het niet waard om in discussie te gaan dan? Ben ik wel benieuwd naar 🙂
@Jade, tja vaak weet je van te voren al of je wat hebt aan een discussie. Krijg je de reden dan de ander denkt zoals hij denkt en dus op zijn visie gekomen is. En er bestaat een kans dat je meer informatie krijgt, want wellicht zat jij wel verkeerd. Vaak is echter zo dat wanneer ik weet dat ik gelijk heb ik de discussie aan ga om de ander wat te leren, te helpen groeien in zijn denken. Velen zullen mijn woorden echter niet accepteren en bij hen probeer ik het slechts zelden nog. Gewoon omdat je weet dat het nutteloos is, ze willen op dat moment gewoon niet leren ze willen slechts hun gelijk behalen.
Eh ja gewone kampen. Ik weet niet, ik ben gewoon anders dan de massa. Ik ben niet zoals zij, hoewel we er allebei hetzelfde uitzien. Ik ging wel vrijwillig naar die kampen toe, maar ik was gewoon altijd teleurgesteld dat er niemand was als ik. En natuurlijk speelde ik wel mee met de andere kinderen en kwam ik me dagen door, maar om de een of andere reden verwachtte ik altijd meer van een kamp dan gewoonweg met ze alle een potje voetballen. Het gevoel is het belangrijkste, het gaat niet om de beelden of het hele verhaal. Zonder het gevoel is het leeg. Je hebt dus eigenlijk het belangrijkste onthouden.
Grappig dat je nu juist een bericht over de Arcturians hebt geselecteerd. Dat is nu net de enige die mijn interesse trekt.
@David, Ja was ook 1tje die er voor mij uitsprong maar volgens mij ben ik er niet 1, maar ik sluit nog niks uit. Ik ben gewoon veel dierlijker voor mijn gevoel. Ik heb er een zeer uitgebreid verslag over gevonden, maybe kan ik die wel weer voor je vinden. Zo niet; ik weet er bijna alles nog wel van! Je kan dus van alles vragen. Ik moest echt heel erg aan jou denken terwijl ik het verslag las dus vandaar mijn eigenwijze poging om je deze link nog te sturen. Ik denk dat ik er zo tot aangetrokken werd omdat ik het idee heb dat ik tijdens mijn uittreding door hun ben meegenomen (uit compleet vrije wil!) en geholpen. Het was in de nacht nadat ik een zware operatie had ondergaan en wat mij betreft mocht ik dood gaan op dat moment. Het was ook de afsluiting van mijn negatieve , depressieve periode dat ik naar huis wilde. Na dat contact is het echt 10 x beter met me gegaan en ook zo gebleven. Aan wat ik heb gelezen mag je intens gelukkig zijn als je 1 van hun bent, ze doen prachtwerk. Een goede inspiratie hierover is denk ik de film Contact,, volgens mij heette de film zo. Ik zal binnenkort op zoek gaan naar dat verslag maar eerst ben ik druk bezig met 4 x mijn verjaardag vieren: verscheurde familie en totaal verschillende vrienden… Alvast sorry dat dat redelijk lang kan gaan duren.
Ik bedoelde ook niet echt iedereen maar idd iedereen met een open mind. Er zullen altijd van die koppige mensen blijven die niks anders willen accepteren dan ze gewent zijn.
& Zoals je het beschrijft dan ben ik precies dat proces aan het doorlopen! 😀 Ik had vandaag zelfs voor het eerst in tijden weer een deja vu. Ik weet zeker dat ik het al een keer had gezien/meegemaakt. Het was een heel normaal moment: mijn moeder komt thuis en we praten wat maar ik dacht gelijk: deja vu! Het is ook heel leerzaam, ik voel wel wat weerstand,, mijn angsten die ik nog probeer te overkomen,, maar ik ben nog nooit zo snel zo veel spiritueel gegroeid. Het komt ook dat het in zo n sneltrein gaat door wat jij met me deelt, mijn opening-up naar mijn moeder toe en het laten toestaan van dingen. Ik ben nu gewoon mijn visies erin aan het gooien (het essay) maar het verbaasd me hoeveel er nog over op het papier komt. Ik heb op dit moment voornamelijk geschreven over Jackie Evancho omdat zij echt mijn inspiratie is geworden over waarom we hier op aarde zijn. De zwaarder wegende dingen schrijf ik nog niet op omdat ik het eng vind en dan wordt het zo echt.
Ik heb trouwens ook ontdekt dat ik ook een meisje heb waar ik mee kan communiceren zonder woorden! Het is al een jaar een vriendin van me maar ik had het me nooit gerealiseerd totdat jij erover vertelde. Het is niet zo dat ik woorden ontvang in mijn hoofd ofzo zoals ik verwacht had. Eigenlijk is het compleet rustig dan, alleen een heel rustig gevoel van wederzijds begrip over waar we het over hebben. Ik gebruik wel heel erg veel mijn gezichts-expressie en lichtelijke gebaartjes. De geluidjes niet vanwege het feit dat we dan midden in de les zitten maar wel heel erg de neiging ertoe.
Jaa, ik laat gewoon de vragen in mijn hoofd rond dwalen en er komt vanzelf wel antwoord. Weliswaar met dank aan internet indien nodig, maar alsnog.
De woorden zijn prachtig! Ik schrijf ze gelijk op in mijn essay! Ook heerlijk, de volgorde: wij zijn één ik ben. Op aarde heel onlogisch maar het vertelt alles al. Echt een mind-catcher. Ik zou wel ergens in het boek.register de betekenis vertellen,, het opent echt gedachtes! 😉
Ook weer grappig dat je dat vraagt,, ik ben net sinds gister begonnen met nummers. Het begon met mijn plotselinge ergernis dat mensen PI willen ontrafelen terwijl het zo duidelijk is: PI is oneindig, rond het niet af! Daarna moest ik denken aan een meisje dat ‘schizofrenie’ heeft. Daar kan ik ook wel een link van sturen als je wil. Maar dat heeft te maken met de 7 dagen van de week,, getal 7, 24 hours,, getal 24, ik weet niet zeker meer hoe ik bij getal 12 ben gekomen maar dat is ook een belangrijk getal, verder ook van dat meisje: 400 is een slecht getal. Ik begin ook het idee te krijgen dat er iets is met het getal 9 maar ik weet nog niet zeker wat. Mijn uitleg van de getallen: 7 dagen-> 7 dimensies, 24 hours-> 24 beschavingen waarvan nu sterrenmensen op aarde zijn (onderzoeker van uri geller), 12 maanden van het jaar-> de 12 grootste goden van de griekse mythologie. Ik wil nog verder uitzoeken hoeveel ‘goden’ de Sumerians hadden, als dat niet overeenkomt dan zegt het getal 12 wellicht iets over het collectief,, de scheppers van deze wereld zoals jij zei toch? 😉 en ik denk (weet niet zeker) dat die in de 9e dimensie leven maar zo ver zijn zelfs de Arcturians nog niet.
Ik heb volgens mij echt een ongelooflijk lang antwoord naar je gestuurd nu maar beschouw dat maar als indicatie van mijn grote ontwikkelingen laatste dagen 😀 & Je hebt me ook net geinspireerd om te proberen een soort taal te ontrafelen,, onder andere de woorden die jij net met me gedeeld hebt. Ik ben blij dat we elkaar weer soort van hervonden hebben, ik moet me niet meer laten overheersen door mij aardse gewoontes en de boel afsluiten. 😉
@Jade, Zie net hoeveel ik-… ik praat, niet mijn bedoeling! En beschouw dit maar als open vraag: hoe denk jij dat de aardse wereld zal veranderen,, in wat voor manier? Herboren worden; soort apocalyps of gewoon rustig aan iedereen bewust worden enzo? Ben erg benieuwd naar jouw opinie aangezien de Arcturians ongeveer de alwetenden zijn (:
@Jade, persoonlijk denk ik (wat betreft 2012), dat er fysiek (in de wereld) vrij weinig (direct) verandert waarvan men zegt: ze hadden gelijk, de wereld zoals wij die kennen is dit jaar extreem verandert. De veranderingen zullen alleen bespeurbaar zijn voor zij die er naar zoeken, zoals het altijd al geweest is. Ik denk ook dat er in de loop van de jaren langzamerhand wat anders gedacht zal gaan worden. Gebruiken van vroeger die nu nog zijn, zullen worden aangepast. Men zou kunnen zeggen dat de sterrenkinderen meer gehoord zullen worden. Enkele zijn er al op een acceptabele leeftijd om veranderingen te kunnen/mogen brengen.
Voor de rest denk ik dat de ontwikkeling voornamelijk te zien is bij ons, zij die er voor open staan. Het is dan de bedoeling dat wij door onze ontwikkeling de anderen helpen en omhoog helpen. Maar zoals ik zei zal het voor de rest net als de millenniumcrash zijn, het was iets angstigs maar uiteindelijk is er fysiek niets opvallends gebeurd. Het zal gaan om een groter bestek aan tijd voordat men echt duidelijk de veranderingen zullen bemerken. Persoonlijk hoop ik voornamelijk meer en meer te groeien. Wellicht zelfs minder weerstand te krijgen 😛 Vandaar ook dat ik het hopen noem, het laatste lijkt me hoogst onwaarschijnlijk.
Hmmm daar zou ik meer over willen weten. Het aantal typen mensen die er op aarde zijn en hun herkomst. Ik heb nog niet intensief gezocht, maar ik vermoed dat er te weinig informatie bestaat die correct en/of bevredigend is.
Ik merk steeds meer dat iedereen overal over schrijft en dat niet alles met mijn ideeën/gevoel strookt, wat het voor mij onwaar maakt. Je moet dus voorzichtiger zijn met je geloof en het accepteren van de informatie, het blijven toch percepties. En natuurlijk: perception is reality. maar niet voor iedereen.
Om terug te komen op het vorige onderwerp, voor zij die nu de overhand hebben zal het een apocalyps zijn, puur en alleen omdat iedereen om hun heen langzaam zal veranderen, wat maakt dat zij gedwongen worden mee te veranderen. oftewel: Ze zeggen vaak dat de wereld om ons heen ernstig zal veranderen (dit maakt het voor zij die deze wereld gewend zijn een apocalyps, hun wereld en de visie die zij aanhielden compleet veranderd , maar voor zij die anders zijn en altijd in de schaduwen werkten is het een welkome verandering. Het betekend dus een zekere bloei en acceptatie, maar denk niet dat alles opeens hemel op aarde wordt. Dat is een overdrijving en zou je alleen teleurstellen. Zelf heb ik mijn eigen toekomst gezien en weet ik “deels” wat mij te wachten staat en hoewel ik weet dat ik op dat moment dolgelukkig ben weet ik ook dat de wereld nog steeds veel ongeluk herbergt. Geluk is altijd maar van korte duur, anders maakt het dat je er aan went en dan bestaat het niet meer als geluk.
Wat betreft de arcturianen, de filmpjes en verhalen die ik vind op het net vind ik net iets te. Ik heb toch een bepaalde aversie tegen zulk soort berichten en verhalen gecreëerd (alle kleuren, veel licht en pure liefde). Natuurlijk begrijp ik de boodschap wel, maar ik zie het als een te grote benadrukking van de boodschap, wat hem voor mij minder krachtig maakt. Zodra de mensen zelf gaan knutselen is de gehele betekenis voor mij weg.
@David, Ik denk juist wel dat er veel zal veranderen. Ik geloof heel erg in Agharta: de nieuwe wereld, die al binnenin de aarde zit. Ik houd dan ook heel erg van Jules Verne’s werk. Maar wat jij zegt geloof ik ook wel weer: dat het niet bespeurbaar is voor de mensen die niet willen geloven. Ik weet nog niet precies hoe ik dat allemaal voor mezelf kan plaatsen. Ik weet niks over de millenniumcrash, zal er zo even over googlen. Ja, ik heb al wel flink geprobeerd te zoeken maar behalve dat het er 24 zijn waarvan er sterrenmensen zijn op aarde kan ik niet gek veel vinden. De Arcturians zijn dan wel helemaal duidelijk voor me dankzij dat artikel en over de Pleiadiers is ook genoeg te vinden maar veel verder dan dat kom ik helaas ook niet. Ik vroeg me trouwens nog af uit welke taal je die mooie woorden gevonden had? Of het feit of je het uberhaupt uit een bestaande aardse taal hebt gehaald? 😛 Ik weet ook wel dat er idd een hele hoop onzin vertelt wordt maar voor mijn gevoel weet ik er toch altijd wel de waarheid uit te halen. Vooral bij films vind ik dat,, het is gewoon zo prettig omdat je er stukjes van de film opnieuw in je hoofd kunt laten afspelen. Je hoeft er niet weer eerst nog eens zelf een gedachte-filmpje van te maken. Er was ook in het tijdschrift de Girlz! van deze maand een artikel over indigo s maar wat zij vertelde vond ik echt grotendeels bullshit, whaha. Ze had het ook helemaal over magie enzo… en toen dacht ik van:het is geen Harry Potter ofzo. Zou je nog wat meer kunnen vertellen over dat je je toekomst hebt gezien? Ik namelijk nog helemaal niks en kan me vrij moeilijk voorstellen hoe ik hier intens gelukkig zou moeten zijn… :O En wat bedoel je ermee dat je ‘deels’ weet wat je te wachten staat? Ik ben het wel eens dat je niet aan geluk gewend moet/kunt raken maar ik vind niet dat je zoveel en zulke diepe dalen hoeft te doorstaan. Wat mij betreft kan geluk ook prima afgewisseld worden met neutraliteit. Wat betreft over de overdrevenheid snap ik je punt wel maar de kleuren en licht en liefde betekenen het voor mij daadwerkelijk wel zo. Maar mensen moeten het idd niet overdrijven. Toen ik zeg maar ‘meegenomen’ was en weer terugkwam was het nou niet liefde in de manier van dat je zin hebt om rond te springen omdat je zo gelukkig bent. Maar wel een intens vredig gevoel, alsof alles goed is. Voor mij is complete tevredenheid over het weer, de mensen met wie je bent en geen narigheid: dat is voor mij het werkelijke geluk. Als kind wel vaak gehad, als je op kamp was ofzo, weet je wel? Dan was ik altijd zo gelukkig. Iedereen accepteert iedereen en eigenlijk niemand ruzie met lkaar enzo: dat vind ik ook liefde. Nu ik ouder ben, steeds minder,, komt misschien ook wel door mezelf. Weet ik allemaal niet precies.
@Jade, de woorden komen van de taal van het eiland Annatom van de Melanesische eilandengroep.
Net als ieder ander heb ik tijden waarin het slecht gaat en zoals je wellicht kan begrijpen is het niet altijd gemakkelijk te zijn wie je bent. Zoals jij na je ongeluk zegt te zijn meegenomen voor een zekere vorm van geruststelling. Zo kreeg ik een blik op mijn toekomst. Ik was even wie ik toen was en had de kennis die ik dan heb. Ik wist dat mijn boek gedrukt was, ik was er tevreden over en klaar mee. Ik liep rond en voor het eerst sinds hele lange tijd was ik tevreden. Ik was blij met wie en waar ik was, met de mogelijkheden die ik had. Op dat moment probeerde ik me dingen te herinneren, dingen die nuttig zouden blijken om mezelf te blijven overtuigen dat het werkelijk gebeurd was, het gebeurde. Nu merk ik vaak als ik een deja vú heb dat het eigenlijk mijn kennis van toen was. Herinneringen die ik toen had en in mijn hoofd verscholen lagen, dingen die ik nu pas ervaarde. Natuurlijk had het onthouden van mijn computercrash wel handiger geweest maar jammer genoeg dacht ik er niet aan. Ik weet nog dat ik me de datum herinnerde maar niet echt als belangrijk zag toen ik terugkwam. Jammer genoeg ben ik die vergeten, hoewel echt vaak me best doe hem weer te herinneren. De gedachte van die ervaring brengt me nog veel troost, hoewel ik natuurlijk wil dat het zo spoedig mogelijk heden word.
Ik denk altijd in balans. Hoe kan je enorm geluk ervaren wanneer je niet enorme ongeluk gekend hebt. Er moet gewoon een verschil zijn in dingen om te kunnen beseffen wat je werkelijk hebt of hebt gehad. Wanneer je namelijk constante gelijkheid kent ontstaan er van zelf gebeurtenissen die deze gelijkheid zullen verstoren. Het is de orde van dingen als het ware. Deels weten wat me te wachten staat is dus echt doordat ik enkele dingen vergeten ben. Ik weet alleen nog het gevoel dat ik had, een gevoel van verlossing. Eindelijk vrijheid en zeer beperkte zorgen. Ik blijf me verbazen over het feit dat ik dit zal ervaren en al is het niet zo dan heb ik het alsnog op dat moment gevoeld. Het maakte het leven meer nuttig voor me. Als is het maar de kans erop. Persoonlijk vind ik het moeilijk en ook gek om door te lezen wat ik zojuist geschreven heb. Het klinkt al te voor mij, zo ben ik op het moment niet. Ik wilde je alleen mijn antwoord geven en niet een die gemakkelijker te vertellen viel of logischer zou klinken.
Tja ik heb dat gevoel destijds niet zo als jij ervaren. Hoewel ik moet zeggen dat mijn jeugd mij ook zorgelozer voor staat. Ik ben altijd al anders geweest en zeker op een kamp was dat pijnlijk duidelijk. De simpele dingen waar iedereen zich mee bezig hield maakte mij eerder bedroefd dan gelukkig. En natuurlijk deed ik mee, ik probeerde net als zij die enthousiasme op te roepen met de dingen die je dan deed. Ik kon het veinzen maar werkelijk bijzonder vond ik het niet. Ik was liever alleen om een boek te lezen.
Persoonlijk vind ik ruzies zowel vervelend als verhelderend. Een confrontatie bied zoveel informatie die anders achterwege zou blijven dat je zou kunnen zeggen dat ik vaak de confrontatie aanga (zolang ik het de moeite vind).
@Jade, Tja ik weet ook niet of ik er eentje ben. Ik merk alleen dat ik hun herken. Het kan net zo goed ons doel zijn net als zij te verworden. Wellicht ben ik ze vaker tegen gekomen, hoewel ik van de naam nog nooit eerder iets gelezen had. Ik zou dat verslag graag lezen, als is het maar om voor mezelf het beeld aan te vullen met wat absoluut niet is en wat dus wel.
Dat is geen probleem, je verjaardag is een veelal voor andere belangrijke verplichting.
Vraagje tussendoor: Hoe ervaar jij verjaardagen? Wat vind je van eigen verjaardagen?
Ahh deja vú’s, prachtige dingen. Ik zie ze altijd als herinneringen vanuit de toekomst alsof je een klein sprongetje gemaakt hebt en de toekomst zag vervolgens de herinnering verdrukt en wacht totdat die echt gebeurd zodat er een herkenning kan optreden. Een soort van tijdreizen 😉 Je bent even niet gebonden geweest aan de tijd. Ik heb er ooit wat specifieker over geschreven, maar de teksten zijn te lang om hier te plaatsen. Ik vergeleek het met het droste-effect.
Zolang je alles nog kan bevatten wat er met je gebeurd is elke groei een prettige, zorg alleen wel dat je zelf aan de rem trekt als het te snel gaat.
Uiteindelijk komen de zwaarder wegende dingen vanzelf, hiermee trek je als het ware zelf al aan de bel. Zo van, het moet langzamer. Dat is mooi want dat wil zeggen dat je er nog naartoe kan groeien. Elke groei in vooruitzicht maakt het de moeite waard. Vandaar wellicht ook je “intervention” toen het minder ging.
Het leuke aan de mensen die zonder woorden spreken is het feit dat we ze al aantrekken. Tot op dit moment stond je er niet voor open dat je het deed/kon. Nu je er op gewezen bent zie je. Je realiseerde het je hiervoor gewoonweg nog niet. Soort zoekt soort zeggen ze en ergens verteld het meer dan we denken. Het zijn niet de slechte eigenschappen die hierdoor overspringen maar eerder de “type” mensen die als clusters elkaar aantrekken. Het zou me niet verbazen als er in jou buurt zijn die gelijk zijn aan jou, doorgaans vrienden. Mensen die je zelf verkiest als gezelschap.
12 is ook het aantal discipelen van Jezus.
Het Collectief zoals ik het beschrijf bestaat uit 9 hoewel ik tijden getwijfeld heb of 7 niet het juiste aantal was. Uiteindelijk was 7 mij te weinig, het kwam niet tot zijn recht. Na de afsplitsing zijn er 3 die het collectief voeren. 3 waaronder (toevalligerwijs) 12 dienen die zichzelf ook weer delen. De andere 6 zijn “los/bevrijd” ze behoren niet langer tot Het Collectief, hoewel er overleven en ze ooit weer tot Het Collectief zullen moeten behoren.
Over 1 van die losgeslagen schakels gaat het verhaal. Die ene schakel waarvan zijn “wederschakel” nog in de drie-eenheid zit. De fysieke makers van de wereld noem ik de schilders, Het Collectief heeft alleen de mens doen groeien tot wat het nu is.
@David, Pfft,, ik had hier net een hele lange reactie op gegeven maar het verzenden is mislukt, ben alles kwijt 🙁 Hier is wel alvast de link van het artikel trouwens, naar mijn mening is hiervan wel alles waar maar niet alles hiervan stond me aan. Zelfs een paar dingen hiervan stonden me echt tegen. Ik wil het graag veel ‘dierlijker’ allemaal. http://www.bibliotecapleyades.net/vida_alien/alien_races01a.htm
Ik zal binnenkort weer even een nieuwe reactie hierop geven. Ben nu weer beetje leeg omdat ik alles al had getypt. Ik hoop dat je dat begrijpt.
@Jade, @Jade, ik kopieer altijd eerst mijn reactie voordat ik hem verzend. Zo raak ik hem nooit kwijt (mocht er iets verkeerd gaan). Gewoon Ctrl a + Ctrl C, kleine moeite. Ik zal de link vanmiddag rustig doornemen en wachten op je nieuwe reactie.
@David, Goeie tip! ik zal eraan denken als ik weer een lang antwoord geef 😉
@Jade,ik kopieer altijd eerst mijn reactie voordat ik hem verzend. Zo raak ik hem nooit kwijt (mocht er iets verkeerd gaan). Gewoon Ctrl a + Ctrl C, kleine moeite. Ik zal de link vanmiddag rustig doornemen en wachten op je nieuwe reactie.
@Jade, het was vrijwel een complete compilatie van Star Trek en Stargate, ik herkende de episodes die hij beschreef. Het maakte het voor mij net iets te twijfelachtig. Natuurlijk zit overal een kern met waarheid in maar het is niet wat ik wil weten. Ik ben op zoek naar informatie, hoewel ik niet exact kan zeggen wat. Ik weet het als ik het lees. Ik merk dat ik hierbij te veel mis.
@David, Grappig dat je dat zegt. Mijn vader kent volgens mij alle star trek episodes en heeft de hele serie dan ook op dvd. Ik heb van jongs af aan al wel eens meegekeken. Voor mijn gevoel was juist wel alles van dat artikel waar maar het vertelt alleen maar dingen over het leven in de schepen. Wat jij zegt kan trouwens ook wel kloppen,, dat het gewoon de kern van info is die uit star trek is gehaald maar naar mijn mening kun je die kern er alleen op zo n manier uithalen als je het diep van binnen al weet. Het vertelt vrij weinig over hun dagelijkse leven. Dat is de info die ik graag nog zou willen verschaffen maar voor de rest is mijn ‘hoofdstuk’ over the Arcturians hiermee wel aardig afgesloten. Ik weet dat het niet mijn thuis is en dat is nou net de reden waarom ik ernaar zocht.
@David, Ik herken ze ook wel maar het voelt toch alsof er iets ontbreekt. Ik denk echt niet dat ik 1 van hun ben maar waarom ik er dan wel weer wat mee heb vraag ik me nog af. Denk ook niet dat we net zoals hun hoeven te worden, iedere planeet heeft ongetwijfeld zijn/haar eigen manier van leven. Wellicht kunnen we wel voorbeeld aan hen hebben dat zij al wel in staat zijn om zelfs in de 7e dimensie te komen en wij nog maar in de 3e zitten. Ik ervaar verjaardagen als iets wat wel belangrijk is maar er worden naar mijn mening 2 dingen door elkaar gegooit. Je geboortedatum kan naar mijn mening veel over je zeggen en de combinatie van je ascendant en sterrenbeeld kan zelfs je levenspad onthullen. En het feit dat je iemands bestaan viert vind ik ook wel een leuke gedachte maar het precieze aantal jaar vind ik een beetje achterlijk. Dat hoeft namelijk helemaal niks over je geestestoestand te zeggen. Mensen zeggen meestal van die dingen van: oh, nu ben je zo en zo oud nu moet je je ook wel zo en zo gaan gedragen hoor. Het precieze aantal jaar dat ik hier nu leef heeft toch helemaal niks te maken met mijn gedrag en karakter?? Ik heb het droste effect op gezocht trouwens en ik denk dat dat wel aardig in de buurt komt ja. Ik vond vooral je sprongetjes uitleg erg mooi. Ik heb idd al wel een aantal keer aan de bel getrokken maar ik probeer nu de dingen op me af te laten komen in dagen i.p.v. er jaren over te doen omdat ik het inmiddels alweer vergeten ben. Wat je zegt over soort zoekt soort, mijn enige reactie: precies! Heel vaak werd er over mij gespeculeerd dat ik behalve met alleen ‘normale mensen’ omging ook met rare figuren omging enzo. Dat ze niet snapten bij welke ‘soort’ ik nou hoorde. Dan keken ze alleen maar naar de slechte eigenschappen terwijl dat absoluut niet hetgene is waarom ik met iemand omga. Ik kies gewoon mensen uit waarmee ik goed kan communiceren en die mij begrijpen. Al die hokjes van emo, aso, tokkie, kakker, etc. daar trek ik me echt helemaal niks van aan. Nu ik er op gewezen ben zie ik dat idd in heeel veeel van mijn vrienden terug. Ik vind het wel lichtelijk ingewikkeld wat je zegt maar naar mijn gevoel klopt het wel allemaal. Ik denk dat je zo zat te twijfelen over 7 omdat dat naar mijn mening de dimensie is waarin het collectief zit. Ik zou echt zo graag het boek willen lezen als ik dat allemaal zo hoor! Ik vraag me trouwens af wat jij denkt dat de mensheid God noemt. De schilders, het collectief of weer iets dat daar nog weer onder zit of wat nog weer afgesplitst is? Ze hebben namelijk de Schepper, de Heilige geest en de Zoon. Ook weer een soort 3-eenheid. Maar ze houden stug vol dat het allemaal onderdeel is van maar 1 God. Ook vraag ik me af of jij je wel eens hebt geïnteresseerd in totemdieren, zoals de indianen hadden. Ben namelijk Holistisch. Het holisme is dat je erg gelooft in spiritualiteit en dat je gelooft in beschermgeesten van dieren. Dat de mensheid omdat ze er zo buiten vallen en zo n goed aanpassingsvermogen hebben geen eigen god hebben en dat ieder mens weer onder de beschermgeest van een ander dier valt. Die beschermgeest geeft je als het ware de eigenschappen mee hier op aarde, die kenmerkend zullen zijn voor jouw karakter, gedrag, interesses en innerlijke krachten. Voorbeelden: oerkracht, wijsheid en moederlijk zijn.
@Jade, God en zijn engelen zijn voor mij gelijk aan Het Collectief. Het is een groep die ons eigenlijk voor zowel hun eigen doeleinden als de onze geholpen hebben. Ik laat hier iemand buiten vallen (de zogenoemde lucifer) en vertel zijn verhaal. Om een reden denk ik dat zijn verhaal op het moment belangrijker is dan die van Het Collectief. Deze lucifer (welke nooit bij naam genoemd word) begint te groeien en te ervaren en maakt zijn eigen collectief, zijn eigen groep. Ik verklaar de drie eenheid eigenlijk heel eenvoudig in het feit dat er eerst 9 schakels waren en uiteindelijk maar 3. 6 zijn er verloren gegaan in een tijd die alleen te boek staat als de verstoring. Deze drie-eenheid, drie hoofdschakelschap maken de mensen bewust van hun drie zijn. Ipv het voorheen zijn van 1 god (uit 9 delen). De gebeden van mensen worden als krachtig beschouwd, ze gedijen hier deels op en ze wensen niet de kracht van de gebeden naar de andere 6 te sturen (waar deze ook zijn). Dit is dus de reden dat men jezus en de drie eenheid leert kennen. Een refocussing als het ware. De drie zijn dus onderdelen van en als je over het collectief spreekt 1. Maarja, zo spreekt mijn verhaal en zo wil ik het brengen, dat maakt het voor anderen niet absoluut. Een mens perceptie vormt natuurlijk zijn eigen realiteit. En zodra ze a.d.h.v. het boek de mijne inzien schep ik een stukje wereld/realiteit en dat zou mooi zijn. Meer dan dat mag je niet verwachten van een boek.
Ik moet zeggen dat ik totemdieren altijd interessant gevonden heb en zeker ook omdat veel oorsprong vind in de pure culturen (lees: indiaans, Aboriginals etc.). Ik geloof zeker dat er zijn, maar ergens zit er me iets in dwars, alsof ik wil zeggen dat niet iedereen ze heeft. Dit hoewel ik mensen altijd met dieren heb vergeleken, zo ook hun groepsgedrag etc. Het is nog een te onverdiept terrein om er voor mij duidelijkheid in te hebben. Het was wel iets waar ik me vroeger veel mee bezig hield. Jammer genoeg was ik 8 jaar en ben ik grote delen vergeten.
@David, Mooi dat je het zo uitlegt, zo was het namelijk ook in mijn hoofd 🙂 De schilders zijn nog veel te ver weg om te begrijpen en ik vraag me zelfs af of het collectief dat wel allemaal weet. Het zou idd heel mooi zijn als je dat voor elkaar krijgt met je boek! 😉 maar misschien mag je nog wel meer verwachten. Dat je mensen laat nadenken waardoor ze ontwaken. Dat die mensen het boek aanraden en hun wijsheid ook weer delen waardoor we toch weer dichter bij de 5e dimensie komen met zijn allen. Ik zou namelijk graag een boek schrijven over het collectief en alle engelen en godsdienstige dingen hiermee koppelen. Met de hoop dat christelijke mensen maar ook de islam en het jodendom niet meer zo n afkeer zullen hebben van spiritualiteit en het boek misschien ook nog wel geloven. Maar dit is allemaal natuurlijk alleen maar hopen en dromen, het is afwachten of het ook daadwerkelijk gebeurd. Maar voor mijn gevoel ben ik nog lang niet klaar om aan dat boek te beginnen dat ik graag zou willen. Ik ben nog volop in ontwikkeling op dit gebied en moet eerst maar eens alles voor mezelf op zijn plaats laten vallen. 😉
Ja precies! Totemdieren vinden plaats in heel veel oude culturen. Dat is dus ook precies wat mij dwars zit. Ik heb ongeveer half jaar geleden het Holisme leren kennen dankzij de boekenserie de Aardkinderen. Na een aantal maanden ook mijn totemdier gevonden (wat achteraf zo overduidelijk was). Toen bidde ik ook meerdere malen per dag ernaar en het hielp! Mijn gebeden kwamen echt uit,, dan vroeg ik geen achterlijk moeilijke dingen ofzo. Maar dan dacht ik ook altijd bij mezelf, wat fijn dat mijn Beschermgeest maar zo weinig mensen onder zijn hoede heeft. Maar ik kan mezelf sinds mijn spirituele ontwikkelingsfase niet meer dwingen om ernaar te bidden. Wel is hij nog steeds bij me en ik ben hem/haar in alle opzichten onwijs dankbaar maar ik kan het nog niet helemaal plaatsen. 1 vriendin van mij die ik het heb verteld heeft absoluut haar Totemdier gevonden maar mijn zusje en een andere vriendin kunnen er maar niet goed op komen. Nog steeds niet! Ik denk idd dat er maar weinig zijn die er onder 1 vallen maar maybe komt dat wel door de hoeveelheid mensen die inmiddels op aarde rondlopen. Die beschermgeesten zijn als super oud, toen waren er natuurlijk veel minder mensen. Maar dat is ook maar een gedachte die net te binnen schiet, ben er nog niet zeker van… Haha, ik bekijk mensen ook vaak alsof het dieren zijn. Vind ik gewoon leuk. Soms dan waren van die jongens aan het klieren met gym en dan dacht je weer van: wat een stelletje apen. Of dan was iemand altijd heel erg stil en dan dacht ik weer van: net een konijntje,, etc. Of een meisje die ik ken weet altijd de juiste dingen te zeggen; zo wijs als en uil. Wat jammer dat je zulk soort dingen altijd weer vergeet he? Misschien komen we er nog wel uit, de tijd zal het leren 😉
@David, Ik denk dat je dit wel interessant vind voor je boek! 😀 http://www.youtube.com/watch?v=9WN_ZKrVKGQ
@Jade, sorry ik heb er niets aan gehad. Het was mij te zweverig.
@David, Maakt niks uit, weet ik dat ook gelijk haha. Het ging mij er meer om hoe je het christendom en de nieuwetijdskinderen kunt samenvoegen op een manier die vrijwel iedereen zou accepteren 😉 Ik ben zelf trouwens ook begonnen aan een soort Essay. Ik weet niet hoe ik het precies moet noemen, het zijn voornamelijk mijn visies op dingen. En ik kwam erachter hoe erg ik tot bloei ben gekomen door het met jou over zulk soort dingen te hebben. Daarvoor wilde ik je heel erg bedanken! 😀 En ik doe nog 1 poging wat betreft links,, op een gegeven moment zegt ze ook iets over The Collectif (hoe je dat ook schrijft)
http://www.youtube.com/watch?v=CzU1tWmrylQ&list=FLyXAIF2JNqH9GKJIF65pvxA&index=11&feature=plpp_video
En als we elkaar echt niks meer te vertellen hebben voorlopig.. ik vond het erg mooi; zo niet,, tot ooit 😉
@Jade, ik heb erover zitten dubben en uiteindelijk denk ik dat niet iedereen het hoeft te accepteren. Ik denk dat wanneer mensen met een open geest het lezen, ze het zien als een doordenker en het geleidelijk hun visie een beetje verandert. Een zekere vorm van herkenning zou moeten optreden bij een van ons en wellicht kan het dienen als herinnering, een soort van hart onder de riem.
Zo begon ik ook! 🙂 Eerst met visies op kleine dingen als de tijd, deja vu’s en geleidelijk op het ontstaan van de wereld en een beetje het nut en de geloven. Daarna werd het persoonlijker en uiteindelijk globaal en verhalend. Ik hoop dat je hetzelfde proces doorloopt want het was in het geheel zeer leerzaam voor me.
Ik moet zeggen dat ik ook genoten heb van onze gesprekken. Soms is het leerzamer om vragen te beantwoorden dan ze te stellen, het maakt dat je je gedachten verwoord.
Ik heb de link nog niet bekeken maar dat zal ik in de loop van de dag doen. Ik hou je op de hoogte.
Het woord voor wij is Akaija
Ik heb het gezien in combinatie met Iloa
Akaija-Iloa
Persoonlijk vond ik het een mooie naam en zijn betekenis is:
Akaija Iloa
Wij zijn een Ik ben.
Btw, ben je bekent met Nummerologie? Ik moet zeggen dat ook daar veel informatie valt te halen.
@David, verder niet lullig bedoelt hoor! :O ik ben gewoon een beetje door mijn vragen heen op dit moment 😉 Heb jij nog wat leuks/interessants te vertellen? 🙂
@Jade, dat geeft niet. Wellicht komen we elkaar nog op een ander topic tegen. Zo niet, tot ooit 😉
Zoek het op 😉 iets met google…
@David, nou ik heb dat google-ding gebruikt hoor 😛
en het verbaasd me eigenlijk niks. Je bent niet de enige met brede interesses en je had al aangegeven dat je veel geld wilde vanwege de vrijheid…
@Jade, het is niet wat ik uiteindelijk wil doen maar het is zeker handig om een zo breed mogelijke kennis op te doen. Zeker een aanrader. Er zijn al genoeg mensen die zich laten beperken 😉
@David, Doe ik al 😉 Maar voornamelijk in mijn vrije tijd. Qua opleiding wil ik hbo-v gaan doen, ik wil graag mensen helpen en verzorgen. En voornamelijk leren: hoe,, ik dat kan doen. 🙂 Maar wat wil je hierna gaan doen, of weet je dat nog niet? Ik zou namelijk veel te snel verveeld zijn om een opleidig te doen waarvan ik niet het idee heb dat het precies is wat ik wil gaan doen.
@Jade, ik heb al internationale groothandel gedaan en commerciële economie, dus hierna werken en ondernemen zou ik zeggen.
@David, oke,, weet verder niks te zeggen
Ik ben een duidelijke indigo
@David, Dacht ik al. Korte reactie trouwens, ben je nu ook bezig met je boek?
@Jade, nee ik moest even wat huiswerk maken. Is ook niet geheel onbelangrijk hè 😉
@David, Haha, neee. Ik heb nu bijna tentamenweek,, echt zooo geen zin in. x) Welke studie doe je eigenlijk. Dan bedoel ik niet perse niveau, maar meer wat voor richting enzo 😉
@Jade, tegen veler verbazing in Fiscaal Recht & Economie
@David, Ik weet eerlijk gezegd niet wat fiscaal betekent :O
@David, Wat jammer 🙁 Bij sobec-alp krijg ik echt heel erg sterk het gevoel dat het boek gaat over oorlog tussen 2 andere werelden. :O Dan wordt het idd erg een uitdaging. Ik zou dnek ik nog even verder zoeken als ik jou was 😉 Het woord dat bij mij naar binnen kwam is Eternal,, eeuwig. Aangezien tijd een relatief begrip is en het nergens begint en nergens eindigt 🙂 Maar dat ligt er natuurlijk ook aan of je het daar specifiek over hebt/over gaat hebben in je boek. Het is alleen niet een veelvertellende titel en k weet niet of iedereen zich erin zou herkennen. Maar ik had je gevraagd waarom je geen geluidjes meer maakt. Deed je dat vroeger wel om jezelf uit te drukken?
@Jade, ja het was een kleine brainstorm. Natuurlijk zal dat het niet worden. Ik denk dat ik de titel krijg zodra ik het verhaal afsluit. Het zal duo- of triologie worden, tenminste dat wil ik om er diep genoeg op in te kunnen gaan. Ik weet dat je het vroeg maar ik heb het expres open gelaten. Ik denk dat het kom omdat ik vroeger met enkele dingen compromissen heb moeten sluiten. Ik heb mezelf aangepast om niet te veel op te vallen en iets minder tegenstand te krijgen dan ik kreeg. ik ben het dus afgeleerd als het ware.
@David, Gelukkig maar! In snap natuurlijk wel dat het ff in je op kwam. Velen zullen er ook op gereageerd hebben maar het zou jou niet aanspreken en jij bent de schrijver. Het belangrijkste is is dat jij blij bent met het boek! 😉 Aha, op die manier. mijn reactie: zonde! ik doe zlef ook al wel veel minder dan eerst maar ik ben neit van plan om het helemaal op te geven. Wat ik doe is: ik maak prrrrauw geluidjes naar mijn kat en hij doet het terug. Dat vind k zo leuk 😀 en het voelt gewoon lekker in mn keel. Misschien is het al te laat om het jezelf weer aan te leren maar k zou zeggen: Give it a try! 😉 Wat betreft de titel: ik weet zeker dat je met ee goede titel zal komen zodra je het verhaal af hebt. En goedat je het eerst als filmpje in je hoofd af laat spelen. Als het je luktom alles zo te beschrijven datk dat ook zou krijgen dan ije boek absoluut goed uitgeworkt 😀 Verder vroeg ik me af of je ook kristal of indigo bent. Of ben je alleen sterrenmens? Liefs 🙂
@David, echt? Grappig. Ik dacht eigenlijk dat je een stuk ouder was. (Ben je eigenlijk ook natuurlijk).
Ja, ik probeer wel als een soort spiegel naar mezelf te kijken om daarvan te leren. Ik vind het ook leuk om iemand anders een spiegel voor te houden. Dat kan ze vies tegenvallen maar dat kan ze ook tevreden maken. Dat kan kloppen. Ze begrepen me als ik me close met ze voelde en als het dan ff op een iets lager pitje zat, dan idd ook gelijk die teleurstelling.
Bij mij heeft het ook op een laag pitje gezeten. Ik heb er nou niet bepaald voor gekozen om heir weer mee bezig te gaan. Het was laatste tijd alsof er steeds meer druk op me kwam te staan, spiritueel gezien en de bom is gewoon gebarsten. Ik kon de energie neit meer houden en nu ben ik hier weer volop mee bezig. 🙂 Het is niet zo dat ik mezelf WIL tegenhouden,, ik kan gewoon maar 1 ding tegelijk accepteren anders ga ik het eng vinden. Vannacht ook bijna uittreding gehad maar dat heb ik tegengehouden. Dat wordt me nu anders te veel. Nogmaals, ik ben erg benieuwd naa je boek. Kun je er wat over vertellen alvast? 😉
@Jade, het grappige aan mijn boek en de informatie die ik hier vind is het feit dat mijn verhaal over de eenling gaat, de lucifer als het ware. Het is iemand die zich af heeft gescheiden van “Het Collectief” wat heel erg op een zielengroep lijkt. Hij is onderdeel geweest van dat wat de mens heeft helpen manifesteren. Hij heeft ze niet gemaakt maar wel gebracht tot het niveau dat ze nu zijn. Hij wandelt tussen de mensen puur en alleen met 1 doel: absorptie van Het Collectief dat hij overgroeid is en zijn plaats tussen de anderen.
Tussen de mensen probeert hij te groeien door te reïncarneren, alle kennis die hij vergaren kan kennis die Het Collectief mist. Uiteindelijk komt ook het overlijden van jezus er in voor en word die gezien als zijn wederhelft/wederschakel en creëert hij ook zijn volgeling die hem zal helpen Het Collectief te ontdoen.
Er zit een ik persoon in een die vergelijkbaar is met lucifer, een persoon uitgekotst door de mensen en hierdoor een walging voor ze heeft gekregen. Hij ziet ze als kakkerlakken. Het is een eenling, een persoon die uit frustratie naar geweld grijpt. Uiteindelijk is het de bedoeling dat de eerste, iemand die ik ergens Cherub laat noemen de ik persoon ontmoet en hem doet laten beseffen wie hij is.
Er is een stukje over het begin van het alles. De reden dat Het Collectief bestaat. Ik noem ze de Schilders (van het universum) die zelf per ongeluk zijn gecreëerd door de X’drai.
het bevat dus een beetje fantasie en enkele gedachtebeelden die ik er van het geloof en het heelal op na hou. het verhaal is natuurlijk wat uitgebreider maar dit omvat het eerste hoofdstuk en een stukje extra info.
@David, Het klinkt mij helemaal niet als fantasie eigenlijk. Ik vind het heel erg logisch. Het heelal is gewoon onderdeel van iets wat nog veeel groter is. En ik had er nog helemaal niet bij nagedacht dat, wat jij het collectief noemt, ook nog informatie moet vergaren. Wat je nu vertelt klinkt echt prachtig en leerzaam. Ook herkenbaar. Dat de mens is gecreeerd door een andere levensvorm geloof ik al jaren. Mensen zijn zo anders dan de rest van de bewoners van deze planeet. Ik kan niet wachten totdat je boek af is, ik zou het echt supergaag lezen! 🙂 Ik ben alleen totaal niet christelijk. Heb eigenlijk een hekel aan zulk soort geloven, ik heb meer met de oeroude, heidense geloven. Ik geloof wel dat de bijbel belangrijke info bevat maar dat het heel erg verkeerd is en wordt geinterpreteerd.
En over de verwachtingen. Dat is idd erg zonde. Probeer anders verwachtingen te hebben van andere sterrenmensen. De enige verwachtingen die ik nu heb zijn reacties van jou waar ik wat aan heb en waar ik mijn ei kwijt kan. Toch ben ik meer bezig met persoonljke dingen dan de dingen in zijn algemeenheid zoals jij met je boek. Mis jij je echte moeder niet? Ik vraag me ook af hoeveel levens ik moet doorlopen. Hoe mijn thuis eruit ziet en hoe het met de rest van mijn familie daar gaat. Wanhopig op zoek naar connectie, wederzijds begrip en de onvoorwaardelijke liefde voelen. Jij lijkt daar minder mee bezig te zijn?? En ik denk dat Aiga mijn originele naam is. Het betekent kind van de Zonnegod. Yue vind ik ook echt een prachtige naam ondanks dat het wordt gebruikt in die tekenserie: Avatar. en Gaia is de oermoeder. Het ontstaan van het leven zoals ze het hier kennen. Maar das alleen mijn visie natuurlijk.
@Jade, persoonlijk ben ik christelijk opgevoed, hoewel ik het nooit geaccepteerd heb. Wel moet ik zeggen dat de verhalen die de bijbel bevat net als de mythologische verhalen vanuit bijvoorbeeld griekenland, een wijsheid bevatten. Een stukje informatie van wat wel is. Ik merk ook dat ik dit verhaal moet schrijven. Het zo moet schrijven. Het maakt dat anderen als ik het kunnen lezen en hun eigen gedachten kunnen trekken en zelfs hier en daar bevestiging krijgen. Het moet verhalend om te boeien en het moet krachtig om het levensverhaal te vertellen wat ik lijk te moeten vertellen. Alles wat ik schrijf lijk ik eerst in mijn hoofd af te spelen alsof het andermans ervaring is geweest of een film. Dit is mijn manier om te helpen als het ware. Ook zijn de worden en hun woordvolgorde erg belangrijk voor me, zodat ik in niets af doe aan de impact van het verhaal. Ik voel meer het gemis van mijn thuis dan dat ik de personen mis, ik merk dat de plek mij meer afwezig is dan de personen. Ik ben hier en ik wil hier niet zijn maar ik weet dat ik moet. Ik vraag me minimaal wekelijks af hoeveel ik er nog moet doorlopen, ik heb het bij wijze van voor mezelf al gehad. Maar zoals ik zei doe ik dit niet meer voor mij, maar voor anderen. In mijn boek zitten toch ook veel persoonlijke dingen, het bevat als het ware ook mijn ontdekking tot het eindresultaat, tot het alles. Mijn originele naam ken ik niet, ik zou hem willen leren kennen zodat ik hem misschien als titel kan gebruiken. alhoewel ik laatst ergens het overkoepelende woord voor wij las, die zou ook passend zijn. ik merk zelf altijd dat wat ik wil weten niet op het internet staat ik hoop met mijn boek enkele van de vragen op te lossen die andere zich ook afvragen en natuurlijk de perceptie te veranderen van het hoe en wat. een reorganisatie van de functie van dingen als het ware
@David, Ik heb op een christelijke basischool gezeten en heb het ook nooit kunnen accepteren. Mijn zusje is een mens en is daardoor wel een tijdje christelijk geweest. Ik heb nooit zulk soort dingen willen geloven. Ik moest zelfs niks van sinterklaas hebben. Was dan ook erg opgelucht en blij toen 2 vriendinnetjes me toen ik 5 was vertelden dat hij nep was. Ik had zelf al wel zo n idee. Ja absoluut. Veel grote boeken en verhalen bezitten wijsheid. De Aardkinderen serie bevat voor mij ook erg veel wijsheid en Satans oog is ook echt een prachtig boek. De griekse mythologie vind ik ook erg leuk. Daar heeft je verhaal volgens mij wel iets van weg. Alleen is dat deels ongeloofwaardig maar je moet het figuurlijk nemen. Wat goed van je dat je (een groot deel van) je doel hebt gevonden. Er moet idd iemand zijn die een boek hierover schrijft en ik geloof met het diepst van mijn hart dat jij hier de juiste voor bent! Wat is het overkoepelende woord voor wij dan? 🙂 Ik heb meer het gevoel dat het mijn doel is om een soort verzameling te maken van allerlei dingen… Ik kan het echt totaal niet uitleggen! Voor mijn gevoel moet ik allerlei dingen en wezens samenvoegen. Daarbij heb ik graag informatie over mijn verleden, dat heb ik ook nodig dnek ik. Maar voordat je je doel kan vervullen moet je natuurlijk eerst zelf helemaal ontwikkeld zijn. 🙂
@Jade, Ik weet het woord niet meer jammer genoeg. Ik las het en vond het grappig maar misschien is Sobec-alp juist wel de benaming voor het boek. Voor enkele schijnt het blijdschap op te roepen wat zou maken dat ze het lazen voor zij die angstig worden is het een uitdaging.. Ik vind de titel heel moeilijk, gewoon omdat het iets over het verhaal moet zeggen wat iedereen duidelijk maakt wat het is. het moet een wij woord zijn als het ware, een woord waar iedereen als ik zich in herkent.
@David, Het is geen dylexie want ik ben juist erg goed in nederlands. Het is idd meer alsof mijn ziel het niet gewend is om de handeling uit te voeren van wat je neer wilt zetten. Ik weet het wel, maar het komt er gewoon verkeerd te staan. Ik dnek dat je gelijk hebt dat waar ik vandaan kom geen of nauwelijks schrft wordt gebruikt. 🙂 Ik snap niet helemaal wat je bedoelt met: dat je niet meer aangevallen kan worden. Zou je me daar verdere uitleg over kunnen geven?
Ja, het lijkt me lastig om te accepteren als ze dezelfde fouten maken. Net alsof je alles voor niks hebt gedaan. En ik zou ook graag een paranormaal iemand ene gesprek hebben. Kun je me misschin een soort van doorverwijzen? 😉
Ja ik ook, tevergeefs. Ik heb gevraagd of ze in contact met me willen komen zodra ik er klaar voor ben. Ik ben natuurlijk nog erg jong 😉
Over mijn sterven, ik denk niet dat ik vermoord ben of zlefmoord heb gepleed in mijn vorige leven maar dat ik gestorven ben aan iets als een ziekte. Ik schrok laatste tijd telkens wakker met het sterke gevoel dat ik dood ging. Dan zou ik dus heel erg jong gestorven zijn in mijn vorige leven wat zou verklaren waarom ik opnieuw ben gestuurd. En over ht vooruitzicht kan ik me ook wel wat voorstellen. Ik heb erg genoten van mijn kindertijd 😀
En de ladder is een erg mooie vergelijking! 🙂
@Jade, vergeet niet dat het contact niet aan je leeftijd gebonden is, eerder aan je geestestoestand. De vraag is ben je er klaar voor, blijkbaar niet denk ik dan. Zodra je ergens klaar voor bent overkomt het je. Zo maakt het dat ik elk probleem kan accepteren, iets of iemand denkt dat ik het aankan. Het is bijna een compliment.
Dat ik niet meer aangevallen kan worden heeft te maken met negativiteiten, zoals ik ze noem. Niet iedereen is klaar na zijn overlijden. Degene die hier blijven willen niets liever dan weer in een lichaam terecht komen om hoe cliché het ook klinkt “de aarde weer te belopen”.
Paranormale mensen zijn vaak vatbaar voor deze “joyriders” en kunnen zelfs door ze worden beïnvloed.
Ik heb een moment gehad dat ik dacht dat mij zoiets overkwam door alle negativiteit die op mij in hamerde en een keer zelfs leek over te nemen. Het bleek echter dat ik die angst zelf creëerde en dat het niet een overledene was die dit bij me deed. Hierna kreeg ik na consult te horen dat ze dit niet zouden kunnen als ze dat al zouden proberen, ik scheen er te ver voor te zijn. Dit stelde me heel erg gerust, niet aangeraakt te kunnen worden door het onzichtbare maakt de donker heel wat prettiger. Alles wat mij raken kan is dus tastbaar en kan ik net zo hard raken.
Wat betreft levens vind ik het het moeilijkst de ene van de ander te onderscheiden. Allen lijken ze mij, of tenminste deel ervan. Het is dan ook moeilijk te zeggen ik was jong en moest dus terug komen. Ik zou zeggen de les was voorbij en een nieuwe les stond klaar. Je reïncarnatie is dan ook niet tijdgebonden. Zodra jij wilde ben je weer gekomen, waarom je wilde is alleen aan jou besteed om te antwoorden.
Als je echt met een paranormale wilt spreken zou ik zeggen, spreek met je zelf. Probeer iets van jou te achterhalen. Ik deed het altijd met een vraag aan mezelf. Iets wat ik me echt afvroeg. Later begon ik uit het niets kleine verhaaltjes en gedichtjes in mijn gedachten af te spelen die ik daarna weer vergat. Ik leerde mezelf ze op te schrijven of in mijn mobiel te zetten zodat ik later mijn antwoord hieruit kon halen. Natuurlijk ging hier vaak meer dan een dag aan voorbij.
Vergeet niet dat wanneer je naar een beurs gaat en met iemand achter een tafeltje spreekt zij je alleen dingen vertellen die je zelf eigenlijk al weet. Ze vertellen je niets nieuws of onbegrijpelijks, alleen wat jij hun laat vertellen. Als je die bevestiging zoekt dan is dat wellicht een goede optie. Ik vond het in ieder geval ook prettig een keer met zo iemand te praten, ze gaven me namen voor wat ik was en waarom ik dingen dacht te kunnen. Uiteindelijk vertelde ze me echter niets nieuws. Het maakte wel dat ik me soms arrogant voelde terwijl ik over mezelf sprak, dat ik dacht alle dingen te kunnen die ik kan. Dingen die men “normaal” gezien absoluut niet aan een persoon zou toewijzen. Het blijft toch moeilijk om op die manier tegen de juiste te spreken en het vervelendste is nog wanneer je merkt dat er toch maar een mens tegenover je zit en ze je niet geheel gelooft, ergens verwachtte ik het wel van ze. Mijn verwachtingen waren dus uiteindelijk de grondstof van mijn teleurstelling geworden.
@David, Ik snap wat je bedoelt. Ik kijk er alleen iets anders tegenaan. Ik denk vooral dat je problemen voorgeschoteld krijgt om ervan te leren. Maar op zich, als ze zouden denken dat je het niet aan zou kunnen dan zou je dat probleem niet krijgen, zeg maar. Dat geloof ik wel.
Qua mijn geestestoestand weet ik het nog niet zo. Ik voel me absoluut ouder dan 16 op bepaalde punten. Ik kan wel erg kinderlijk zijn maar dat zit gewoon in mijn karakter. Als ik een grote glijbaan zie MOET ik er gewoon vanaf glijden, haha. Het schommelt een beetje, de ene keer heel volwassen, de andere keer weer wat jonger. Maar dat maakt me niet zoveel uit, ik merk het wel als ik klaar ben voor wat dan ook.
Ik kan me hier helemaal in vinden! Ik ben ook heel erg bang dat een andere ziel mijn lichaam overneemt. Wat moet ik dan? Ik probeer die gedachte zoveel mogelijk van af te duwen want dta is niet iets waar ik nu al mee ga dealen. Ik moet eerst maar eens over mijn angst voor het donker heen komen. Wat je zie heeft me trouwens wel geholpen! :Alles wat in het donker kan gebeuren, kan ook in het licht gebeuren.
Dat klopt dnek ik ook allemaal wel. Toch heb ik heel sterk het idee dat ik vroeg ben doodgegaan in mijn vorige leven. Ik schrok echt met een sterk gevoel daarover wakker maar kon mezelf daarin wel heel gemakkelijk weer kalmeren.
Ja, eigenlijk lijkt wat bevestiging me wel fijn. Het is nou niet zo dat ik alles in mn hoofd geordend heb. In tegendeel! Het is af en toe 1 grote warboel. Ik ben nog neit zover om mijn gedichten op te schrijven. Wel heb ik gisteravond alles wat ik me van ‘mijn planeet’ kan herinneren en wat zo voelt opgeschreven. Lekker op de warrige manier waarop het in mijn hoofd gaat, dat luchtte wel enorm op. 🙂
Welke dingen bedoel je genlijk met wat je allemaal kan? Ik merk trouwens wel dta ik dat ook heb. Dat ik dnek van: domme, ontwetende mensen,, laat me aub ff mt rust. Toch probeer ik dat niet te laten merken en probeer ik er niet zo over te denken. Verwachtingen heb ik niet meer. Ik kijk wel waar het op uitloopt bij een gesprek. Toch ben ik wel heel voorzchtig geworden met zulk soort dingen vertellen aan mensen. Ik ben door mijn zusje al meerdere keren voor gek verklaart voor vn alles en nog wat. Je zegt geworden, dus ik hoop dat je nu wel met je verwachtingen om hebt leren gaan en niet telkens meer teleurgesteld wordt??
@Jade, ik heb met de teleurstellingen weten om te gaan. Ik merkte vaak dat de verwachtingen bijgesteld moesten worden, niet dat deze nu zo hoog waren. het was alleen voor hen niet realistisch. Dat is uiteindelijk dus het probleem, het niet meer kunnen hebben van verwachtingen.
@David, Ja dat denk ik wel van mijn moeder. Maar ze zegt dat dit haar 4e leven is maar heeft verder totaal geen gevoel van gemis naar haar thuis dus waarschijnlijk heeft ze idd alleen hier op aarde geleefd.
Als ik denk dan zijn dat meestal beelden, een soort stukjes film die zich afspelen in mijn hoofd. Dan ‘her-denk’ ik alles van die dag bijvoorbeeld.
Als ik me probeer te verwoorden dan is vooral mijn gezichtsespressie erg duidelijk. Typisch voorbeeld van: 1 beeld zegt meer dan 1000 woorden. Verder heb ik heel erg de neiging om allerlei geluidjes te maken als ik iets vertel, zoals: woosh en grrr of pfieuw… Allemaal van zulk soort dingen. Voor mijn gevoel kunnen woorden mijn gedachtes niet bijhouden af en toe.
Hoe heb jij dat dan?
@Jade, her-denken. Leuke term. Ik zag het altijd als reflectie naar mezelf toe, als de spiegel die we vaak naar de buitenwereld zijn. Een weerspiegeling voor mij. Zo maakte dat ik alle gebeurtenissen vanuit alle perspectieven zag. Een soort achteraf denken (na-denken). Geluidjes maak ik al lang niet meer. Ik heb het geluk gehad iemand te vinden die net als ik is, hoewel hij dit niet zelf weet. (sterker nog hij gelooft er niet in). We spreken vaak zonder woorden en elkaars gedachten uit. Voornamelijk komen onze gedachten het beste tot hun recht in het engels en dat is ook een taal die we vaak spreken, ondanks dat we beide nederlands zijn. Engels is meer beeldsprekend. Ook voelt het dichter bij het spreken zonder woorden. De filmpjes worden als het ware met maar enkele woorden of gedachten geactiveerd.
@David, Ja ik ook. Kijken of je niks verkeerds gedaan hebt en hoe je, bijv, volgende keer beter kunt reageren. Haha, dat hij er zelf niet in gelooft is wel grappig ja. Dat heb ik helaas niet. Ik heb wel periodes dat mensen waar ik op dat moment super close mee ben me snappen zonder woorden maar die periodes duren helaas nooit lang. Maar waarom maak je geen geluidjes meer? Ik ben ook erg gek op engels. Ik ben heel slecht in talen, NL is mijn moedertaal in dit leven natuurlijk maar verder wil er echt niks in, behalve engels. Ik heb ook altijd erg de neiging om er engelse woorden doorheen te gooien. x) Engels beeld idd veel meer gevoel uit. Nl is wat dat betreft wat heimelijker. (of hoe je dat schrijft) Ik denk ook regelmatig in Engels i.p.v. NL. Ja, precies! Bij de filmpjes hoef je maar enkele engelse woorden of zinnen te gebruiken, in het NL zou je daar een complete dialoog voor nodig hebben. :O Mag ik trouwens vragen hoe oud je bent? Ik weet dat tijd en dus ook leeftijd maar relatief is maar ik ben nieuwsgierig. Je klinkt al zoveel wijzer dan ik, je weet al meer 🙂
@Jade, ik ben hier net 23 geworden.
@David, uiteindelijk zijn we ook onze eigen spiegels. Constante zelfreflectie. Maar dat maakt ons ook wijzer. Dat andere je snappen zonder woorden kan ook aan jou zelf liggen, dat is niet per sé door hun doing. Het kan zijn dat jij het ze laat begrijpen. Natuurlijk moet je niet te veel aan jezelf toe rekenen maar je moet ook niets zomaar afschrijven. Ik denk dat ze je aanvoelen doordat je ze dat toestaat en het ze laat weten. Wanneer iemand je aanvoelt schept dat gelijk grote verwachtingen en verwacht je dat ze zoals jij zijn, dat ze je begrijpen. Wanneer dit niet meer zo blijkt te zijn maakt dat je depressief, verdrietig en eenzaam. Ik ben me de laatste tijd meer en meer bewust van wat ik weet en wie ik ben en ga niets meer uit de weg, dat heeft door omstandigheden enige tijd op een laag pitje gelegen. Natuurlijk kon ik mezelf wel maar zo nu lijkt was mijn kennis zoveel beperkter dan dat ik nu ontwikkel. Ik ben sinds het schrijven van mijn boek eigenlijk steeds meer mezelf gaan ontdekken en daar kon geen enkel gesprek met een ander tegenop.
@David, ja echt heel erg zonde van je boek! Ik zou dolgraag feedback willen geven als dat je zou helpen. 😉
Over de punten:
Punt 6: Ja, bij mij doet de laptop ook echt rare dingen af en toe maar dat ligt idd aan je gevoel. Ik probeer het nu wel een beetje oner controle te houden. Maar ik ben juist heel erg van de sociale media, hyves en facebook maar ik heb echt een bloedhekel aan twitter.
Punt 7: Ja, ook herkenbaar. Ik zou de meest gruwelijke dingen doen indien nodig om een onschuldige te beschermen.
Punt 10: Ja, ik zou graag veel geld hebben omdat dat vrijheid betekent. Ik zou het als een soort back up gebruiken en al mijn geliefden helpen.
Punt 12: Wat grappig, ik had nog helemaal neit aan gedichten gedacht qua creativiteit. Ik kan wel goed dichten en vind dat ook leuk maar zodra het gedicht af is in mijn hoofd ga ik hem niet meer opschrijven. Hetzelfde met boeken, heb al meerdere verhalen in mijn hoofd gehad. haha
Punt 14 en 16: Ik heb wel een erg bleke huid maar ik ben dolgraag in de zon. Niet zonnebaden, gewoon spelen, rondlopen, zwemmen, etc in het zonlicht. Desnoods met een t-shirt aan en pet op om niet te verbranden, haha. Ik heb het zelf neit altijd koud of wrm, ik heb het gewoon juist vaak het tegenovergestele van anderen. Vinden hun het heet dan vind ik het lekker, vinden hun het lekker dan heb ik het koud of juist andersom.
punt 15: Dat heb ik juist niet, ik krijg bijv hoofdpijn als er te weinig licht is, als je een film aan het kijken bent en de rest is donker dna krijg ik hoofdpijn. Als kind keek ik ook altijd graag de zon in maar daar gingen mijn ogen nogal van achteruit.
We komen dus niet van dezelfde planeet maar ik voel me al een stuk dichter bij die van jou als bij die van alle anderen. Nog met niemand zoveel dingen wel gemeen gehad. 😀
Ik heb sterk het gevoel gekregen dat ik van de planeet van het licht kom, zeg maar. Ik betwijfel of het echt Aiga heet maar er is wel een verbintenis tussen die 2. Ik hoop dat we allebei een sterrenmens vinden die van dezelfde planeet komt. 🙂
@Jade, vergeet niet dat het licht wat wij hier hebben “harder” licht is. Het is anders dan ik gewend ben. Mijn ogen kunnen er als het ware niet aan wennen. Tja men kan hier geen exacte kopieën zijn van elkaar. Hoewel velen delen zijn uit 1. Ik dim dus graag de lichten zodat ik het verdragen kan en ook de overschakeling van licht naar donker kan maken. De dingen die we gemeen lijken te hebben lijken mij meer zeggend dan de enkele die we missen. Ik zou zeggen: Sluit niets uit door alles uit te sluiten en hou je gedachten open.
@David, aanvulling: Creatieviteit is alles. Van de woordencombinatie waarmee je een verhaal verteld tot aan de meerdere manieren waarop je in/met je gedachten een probleem oplost
@David, Dat snap ik wel. Ik vind het alleen apart dat ik wel altijd erg goed tegen het zonlicht heb gekunt en ik ben echt doodsbang voor het donker. Je hebt gelijk, ik zou alles open moeten houden. T zit gewoon heel erg in mijn karakter om alles te splitsen en dan op een bijzondere manier weer samen te voegen. Verder denk ik dat ik gewoon heel erg op zoek ben naar mijn echte moeder. Ik heb mijn aardse moeder gister uitgelegd dat ze neit mijn eerste moeder is. Dat accepteerde ze wel op haar eigen manier. Maar misschien kan ik ook wel goed tegen het aardse licht omdat ik het idee heb dat dit mijn 2e leven op aarde is. Ik was in tegenstelling tot velen ook een erg vrolijke baby i.p.v. en verdrietige. Ik zat erg aan mijn aardse moeder vastgezogen, haha. En als je het zo bekijkt dat ben ik wel behoorlijk creatief ja, haha!
@Jade, angst voor het donker en het onbekende dat het herbergt is ons allen niet vreemd. Ik heb er geleerd van te houden, hoewel het me vroeger beangstigde. Nu staat het licht voor mij gelijk aan dag en dan zijn er te veel mensen voor mij om me vrij van gedachte te voelen. Ik kom uit een groot gezin waarin een eenheid bestaat waar ik ver buiten val. Begrijp dat de “echte” moeder relatief is, maar dit hoef ik je niet te vertellen noch dat het moeilijk moet zijn geweest voor je moeder. Ik heb datzelfde ooit eens proberen duidelijk te maken. Het gesprek dat mijn ouders niet mijn ouders waren en dat ik ze ken omdat ik ze vroeger geholpen heb. Ik ken mijn moeder van een vorig leven en zo ook mijn broer uit dezelfde. Ik weet ook dat ik dood ging door hun acties en ik geef haar daar niet de schuld van maar weet dat ze leerde. In die situatie was de nacht ook mijn angst en dat is het soms nog als ik eraan denk, maar zoals ik al stelde ik voel me er bevrijd in van alle mensen die normaal om me heen zijn en me doorlopend helpen herinneren dat ik hier een van hen ben. Mag ik stellen dat je met je echte moeder eigenlijk een groter stukje van jou hoopt te vinden. Het grotere fragment waaruit jij bent door deling 1 van bent.
@David, Ik snap je. Ik houd ook wel heel erg van avonden. Lekker met je eigen ding bezig zijn en niks dta je verstoord. Ik ben ook wel echt een avondmens. Ondanks dat ben ik nog steeds doodsbang voor het duister,, wat ik trouwens bijna niet heb als ik niet alleen ben. Ik slaap ook nog weleens bij mijn moeder in bed. (ik ben bijna 16 nu) Voor mijn aardse moeder is het niet echt heel erg moeilijk. Ze is wel indigo, alleen geen sterrenkind, dit is haar 1e leven. Het enige verbond dat zij nog heeft met het thuisfront is dat ze daar gecreeerd is, maar volgens mij heeft ze er nooit geleefd. Ze heeft ook wel uittredingen gehad, ver de ruimte in en alles maar niemand ontmoet en ook geen dorpen gezien.
Wat erg van je broer en moeder. Ik vind dat je er erg goed mee omgaat!
Ja, dat klopt. Ik zou graag mijn echte moeder vinden om mezelf compleet te voelen. Ik heb ook geen gidsen of specifieke herinneringen en ik vind het dan ook erg lastig om me te verbinden met mijn thuisfront. Angst om nooit terug te gaan. Aangezien ik sterk het idee heb dat dit neit mijn 1e leven op aarde is. Ik ben er vrij zeker van dat ik ook vredig gestorven ben anders was k niet zo n blije baby dus nu vraag ik me af waarom ik hier nog steeds ben! Ik vraag me gewoon zoveel dingen onbewust af, ik kan ze neit een in mijn gedachten af laten spelen. Zelfs de meest kleine stomme dingetjes zoas: waarom schrijf ik per ongeluk altijd neit ipv niet? Ik zoek herkenning 🙁
@Jade, een normaal antwoord zou zijn dyslexie. Persoonlijk zou ik zeggen dat je het niet gewend bent om de taal te schrijven. Niet iedereen communiceert in geschrift. Vergeet niet dat velen vroeger analfabeet was op deze aarde en buiten de aarde communiceert men zelden hiermee. Samen in het donker maakt je sterk, je voelt je veiliger met een ander. Vergeet echter niet dat wat er allemaal in het donker kan gebeuren ook in het licht kan. Tijd is nietsbetekenend en zo ook dag en nacht, het zijn termen er als een stempel op dagdelen staan. Zelf ben ik niet meer bang in het donker sinds mij verteld werd dat ik niet meer aangevallen kon worden, dat ik daar te ver voor was. Die bevestiging maakte me zeker en sterk (ik moet nederig bekennen ook ergens arrogant). Ik weet dat ik ben en wat ik ben en daarmee sta ik van anderen. Ik moet me alleen wel eens helpen herinneren dat dat niet boven anderen moet zijn. Natuurlijk kunnen tastbare negatieve zaken je wel nog raken in het donker maar ik heb altijd gedacht, wanneer dit gebeurt ben ik weer vrij. Thuis. En ergens maakte het dat ik me bedacht: eigenlijk is alle negativiteit niet zo negatief voor mij. Bijna een positieve benadering.
Zelf zie ik het niet als erg. Ze weten niets meer van mijn rol. Het enige waar ik mezelf op betrap is dat elke fout die ze nu maken en destijds ook maakte mijn geduld ernstig beproefd. Vroeger vond ik het vervelend want ik had nachtmerries erover. Elke keer maakte ik de laatste maanden mee, eigenlijk vond ik het allemaal maar raar en nietszeggend tot de dag dat ze alle twee terug kwamen met datzelfde verhaal vanuit hun perspectieven. (ze waren bij een paranormale kennis geweest die a.d.h.v. hun klachten een korte regressie voorgesteld). Toen ik hun verhalen hoorde waren het de laatste puzzelstukjes. Ook merkte ik dat ik de enorme woede die ik voelde als ik des nachts naar huis liep kon plaatsen.
Ik heb ook geprobeerd met gidsen in contact te komen maar nog geen reactie die ik pijlen kan. Wel weet ik via via dat ik er veel heb, het is alleen spijtig dat ik nog niet goed luisteren kan. Een blije baby kan ook gelukkig zijn met de taak voorhande. het sluit niet per se uit dat je je vorige leven op een onvredige manier geëindigd bent.
Ik vroeg me ook altijd af: waarom ben ik hier! ik heb hier nooit willen zijn… Ik heb alles al doorlopen en toch ben ik hier weer. Zo voelt het. Maar zelfs dan ben je niet klaar. Ik zie het leven als een ladder. Ik stond boven op de ladder, maar ben naar beneden geklommen om de mensen te helpen die niet naar boven durfde/konden.
@Jade, sommige indigo’s zijn nieuwe zielen.
Zielen die hier nog nooit geweest zijn, op aarde.
Of die voor het aankomende proces gecreëerd/gedeeld waren.
Je moeder zou er hier een van kunnen zijn.
Zo zou ze zelf geen thuisplaneet kennen maar ergens wel een deel van voelen.
Even een andere vraag: in welke taal denk jij?
of anders gezegd: welke taal spreekt volgens jou het meeste de gedachte uit die jij probeert te verwoorden?
het gevoel ken ik helemaal
alleen maar naar de sterren willen staren omdat ik zeker weet dat ik daar ergens hoor. Hier voel ik me niet mezelf en voelt mijn familie niet compleet. ook af en toe van die rare dromen alsof ik een missie moet voltooien. En ik kan ook echt niet tegen de pijn of verdriet van anderen. maar van mijn vorige leven herinner ik me niks meer. Ik zou echt willen weten of ik ook z’n sterrenkind ben. Dat verklaart dan alles.
@niobe, Als je dat zou willen dan weet ik zeker dat je het bent! Normale, menselijke zielen hebben er een afkeer en onbegrip voor, jij niet. Ik kan me trouwens ook niks herinneren eigenlijk. Alleen gevoelens en interesses door de jaren heen die ik kan plaatsen als onderdeel van mijn thuis. Bij mij zei de naam Aiga me wat, Gordon had iets met Orion, anderen weer met Venus. Misschien als je bij 1 van die namen een gevoel krijgt, dat je dan begrijpt dat je sterrenmens bent.
doet deugd om dit te lezen!!
weet iemand wat sobec-alp betekent??
@luna, omgekeerd staat er “placebo’s” . misschien betekent het dat je met gedachtenkracht alles kunt bereiken?
@Gordon,
Had ik zelf moeten zien!!
merci en
tuurlijk kan dat!!
@xx, ik zag het destijds ook niet. Iemand anders deed de suggestie.
Erg mooi en herkenbaar om dit te lezen!
Ik heb al van jongs af aan tegen mijn moeder gezegt dat ze “mijn moeder niet is”.
Ook had/heb ik vaak heimwee, wanneer kan ik weer terug naar huis toe? Ik mis het…
Hallo mensen, ik vind het ergens fijn om dit allemaal te lezen.. ergens heel herkenbaar, ik bedoel hiermee het gevoel apart te zijn, anders te zijn dan, je niet begrepen voelen en erg overgevoelig te zijn…net zoals ik hier door meerdere mensen heb gelezen heb ook ik een hoop ervaren..het heel erg aanvoelen van angst/verdriet bij anderen, entiteiten/geesten voelen als je ergens binnenkomt bij iemand..tis allemaal erg veel om te ervaren en te voelen…pff of ik nu van een andere planet kom weet ik niet, wat ik wel weet is dat ik hier een doel heb, en ergens het gevoel heb van het verlangen naar thuis… ik zie dit als het goddelijke, vrije, onvoorwaardelijke plek waar iedereen zijn kan.. en om over punt 6 terug te komen : Sobec-alp , ik voelde toen ik dit las het als een groet, ik bedoel hiermee dat dit een taal lijkt die je gebruikt om iemand te groeten… wellicht gek maar zo ervoer ik het!
Veel liefde, respect en begrip voor allen!
@Rainy, Ik ervoer het eerder als iets angstigs, een soort waarschuwing. Maar dat verschilt natuurlijk per persoon, we komen van verschillende planeten!
@Jade, Idem bij mij. Ik dacht al dat ik ook hierin de vreemde eend in de bijt was. De reacties van anderen omtrent dit begrip leken allemaal positief. Goed om te weten dat het jou ook zenuwachtig maakte.
@David, Wat ben ik blij dat je dat zegt! Ik dacht al van: hoe kunnen zij hier zo positief over zijn? Het was voor mijn gevoel nog eerder een oorlogskreet dan een begroeting. Heb jij ook een idee van welke/wat voor planeet je komt? Zou graag willen weten of wij eventueel dan van een compleet andere planeet komen 😉
@Jade, ik kreeg een enorm gevoel van angst en behoedzaamheid toen ik de woorden las. Het was zeker eerder een oorlogskreet dan een begroeting, alsof er iets zou losbarsten. Ook kwam de vraag gelijk in me op, hoe komt het dat men hier die woorden gebruikt? Grappig is wel dat veel van wat ik hier lees ik al “verzonnen” had in het boek dat ik probeer te schrijven. Jammer genoeg is mijn laptop afgelopen dinsdag gecrasht en ben ik het een en ander kwijtgeraakt aan informatie. Ik merk nog niet dat ik me “verbonden” voel aan de planeten die hier genoemd worden maar toevallig genoeg ben ik er net naar op zoek.
@David, Precies! Dat er iets los zou barsten, ik kreeg er rillingen over mijn rug van. Wat leuk dat je een boek aan het maken bent. Ik zou het graag lezen. Ik ben er ook net op naar zoek. Heb je het artikel van preiadiers al gelezen? Ik heb net de punten die bij mij niet kloppen bekeken en hier heb ik hoe dat bij mij is. Aangezien je laptop gecrasht is,, zou je even hier naar willen kijken of jij het herkent?;
Deze punten kloppen absoluut niet:
Punt 6 bij mij: een bloedhekel hebben aan technische dingen. In theorie niet, in praktijk wel. Apparaten haten mij ook; mobieltjes gaan snel kapot, computers lopen vast zodra je aan komt lopen, de afstandsbediening luistert pas zodra mijn zusje hem aangepakt heeft en ik hem niet meer aanraak. Ik houd wel van internet omdat dat een soort universeel denken is. Naar mijn mening zou dat moeten kunnen zonder technische apparatuur te gebruiken.
Punt 7: Ik blijf juist graag op de hoogte van anderen en zou juist keihard gaan strijden voor wat naar mijn mening goed is. Misschien nog wel een verzet oprichten ofzo.
10: Juist vooral geestelijk experimenteren, niet met scheikundige proefjes enzo.
12: houd er wel van maar ben zelf absoluut niet creatief. Wel van geest maar het komt niet tot uiting zodra ik een potlood pak.
14: ik ben juist erg breed gebouwd, brede heupen en schouders. Ik heb groene ogen. Ik wijk wel erg af van de rest van mijn familie op een bepaald punt. Heb een erg rond hoofd en ben erg lang.
15: Ik prefereer juist liever veel licht, duisternis is leegte die mij beangstigt.
16: Ik houd niet van koud en niet van hitte maar van gewoon heerlijke warmte. Dat je weinig kleren hoeft te dragen maar nog wel rond kunt rennen.
@David, Grappig. Ik heb ongeveer ten tijden dat jij de reactie plaatste wel gekopieerd. Ik wilde het dalijk rustig doorlezen. Tja het is heel erg zonde van het boek. Het ging echt de juist kant op. Ik zoek altijd mensen die mij hun mening kunnen geven over het boek. Wellicht dat jou inzicht me wat bied. over je punten:
Punt 6: Ik ben vrij handig met technische dingen, hoewel computers zo nu en dan wel de neiging hebben onmogelijke dingen te doen. (crashen nog de minste) Ik merk echter dat deze dingen alleen gebeuren als ik negatief ben.
Toch ben ik iemand die sociale media als Twitter, facebook en hyves schuw. Dat ben ik niet.
Punt 7: Ik ben het eens met de geschreven tekst tot aan het gedeelte van pacifisme. Ik zou niet direct in de frontlinie gaan staan maar achter de schermen de oorlog winnen. Ik kan ook slecht tegen wreedheden tegen onschuldige kinderen en ouderen. Toch acht ik mezelf instaat tot alle wreedheden onder de juiste omstandigheden.
Punt 10: Hier kan ik me in vinden. Hoewel het toch mijn doel is veel geld te vergaren. Eerder door de onafhankelijkheid die dit met zich meebrengt. (de gedachte te kunnen zorgen voor iedereen die ik om me heen wens)
Punt 12: Creativiteit. Tja ik begon al vroeg met gedichten over verlies dat dit leven bracht. Ik heb altijd kunnen genieten van kunst (pre-modern). Ik luister graag naar muziek, afhankelijk van mijn stemming de soort. (behalve rap en grunt)en ik zou graag blijven leren met koken. Ik ben begonnen als hulp bij iemand die zijn boek maar niet af kreeg en nu schrijf ik zelf. Dus ik vermoed dat ik mezelf creatief mag noemen.
Punt 14: Ik heb wel de blauw-grijze ogen, blond haar en vaak een bleke huid. maar de romeinse neus mis ik.
Punt 15:
Ik hou van de duisternis. De rust, de stilte. Ook zijn mijn ogen heel erg gevoelig voor licht en licht veranderingen. Ik kijk gemakkelijk in het duister maar de licht doet soms pijn.
Punt 16: Ik heb het zelf altijd koud en ik ben altijd iemand die ongeacht de zonnebrand verbrand dus natuurlijk verkies ik de schaduw. Ik ben altijd gedwongen geweest om in de schaduw te verblijven hoewel ik toch wel graag warmte zou willen voelen.
STERRENKIND !! MIJN GROENE OGEN HEBBEN EEN BIJZONDERE UITSTRALING !
ALS IK BINNENKOM ZIJN ALLE OGEN OP MIJ GERICHT , MIJN CHARISMA IS STERK !! BEN NU 47 JAAR JONG , ALTYD “APART”GEWEEST ! HEB EEN ZOON VAN 25 JAAR JONG “INDIGO”. HEB MIJN WEG IN DIT LEVEN GEZOCHT , NU PAS GEVONDEN !OP EROTISCH GEBIED , EERST JAREN IN DE ZORGSECTOR WAT MIJ EMOTIONEEL VERNIELDE , FRUSTREERDE ! DOE BODY TO BODY ,ERO MASSAGES EN BEN MASSEUSE GEWORDEN !! ZOALS IK HET BENOEM “AANRAKING ,MASSAGE,HUID OP HUID , IS EEN ONTMOETING TUSSEN TWEE ZIELEN !VOOR HET EERST IN MIJN ‘LEVEN “VOEL IK DAT IK DIT MOET GEVEN EN DOEN ! VOOR IEMAND DIE ZO GEVOELIG IS ALS MIJ , FANTASTISCH !!DE VERANDERING IS ONTSTAAN IN DE MOEILIJKSTE PERIODE VAN MIJN LEVEN !IK GEEF MEER DAN EEN MASSAGE DAT VOEL IK EN MIJN KLANTEN OOK !! IK BEGRIJP DAT ALLES ZO MOEST ONTSTAAN OM MIJ TE ONTPLOOIEN ! HEB VEEL GEZIEN ,GEVOELD DAT IK LIEVER NAAR “HUIS’ WILDE GAAN ! HEB ME MAANDEN OPGESLOTEN VAN VERDRIET EN PIJN ,GEHUILD , TOEN IK ONTWAAKTE KWAM IK VIA EEN INDIGO VRIEND DIE IK TOEN PAS ONTMOET HADT D.M.V MASSAGE HET BEGRIP “STERRENKIND”TEGEN !
HIJ WIST METEEN DAT IK EEN KRISTAL -VOLWASSENE WAS !! WAS NET OF IK “THUIS” ONTDEKTE !BEZIT ALLE EIGENSCHAPPEN DIE HET MIJ MOEILIJK HEBBEN GEMAAKT AL DIE JAREN !!MENSEN DOEN ME PIJN EN VERGEEF HEN TELKENS !! MIJN GEVOELENS ZIJN GEWOON ZO IK WIL GEEN HAAT EN WROK IN MIJN ZIEL ! IN DEZE WERELD WORDT JE DAN GEBRUIKT ! IK VOEL DAT IK MIJN BODY EN ZIEL MOET GEBRUIKEN OM ANDERE NET DAT TE GEVEN WAT ZE NODIG HEBBEN ! LIEFDE , GEBORGENHEID , SENSUALITEIT ! HEEL VREEMD DAT IK MET MIJN LICHAAM EN PERSOONLIJKHEID ANDERE BEVRIJD !
KISSES TANYA
@tanya, hey Tanya, welkom hier. Zeker een bijzonder verhaal en pad, het jouwe. Velen onder ons, ik ook, zullen de behoefte aan aanraking herkennen… En , even om je te plagen: je weet dat alleen hoofdletters betekent dat je het uitschreeuwt toch? Misschien wel precies goed zo 😉 , warme groet, Gordon
@Gordon, hay gordon ! bedank voor je warme reactie ! ik heb een gebeurtenis meegemaakt die ik voor mezelf niet kan verklaren , misschien jij wel !
twee jaar geleden nu , ging ik lopend van mijn dienst alleen naar de parkeerplaats van mijn auto ! het is een steile berg , boven aan het einde van de weg ,aan de overkant zag ik mezelf staan !! Als kleine meid van 7 jaar jong , lachend en met een tevredenheid en rust !het voelde zo warm en vertrouwd en goed ! Na deze gebeurtenis werdt ik ziek ,mijn huwelijk in de problemen , faillisement bedrijf van partner , hoge bloeddruk enz !! Dan mijn metamorfose als ‘mens” !Soms denk ik dat het een voorteken was om alles in mijn leven te veranderen ! Wat ook gebeurde !groet tanya.
@tanya, Wat apart maar mooi! Ik heb als kind eens terwijl ik aan het schommelen was me zo verheven gevoeld. Het was prachtig weer en al mijn vriendinnetjes om me heen en ik waren intens gelukkig aan t spelen. Toen ik van de schommel afsprong ging mijn ziel zitten en ik keek naar mezelf terwijl ik door de lucht vloog. Toen ik lande kwam ik weer samen met mijn ziel. Heel bijzonder moment, ik was het alweer bija vergeten!
Ongeveer twee jaar geleden: `wakker geworden`
Altijd al heel gevoelig en paranormaal geweest, contact met de natuur: shamanisme; spiritueel.
Maar dit was een totaal andere ervaring, van de een op de andere dag contact met Buitenaardse, uiteindelijk bleek dit mijn kosmische familie van Venus te zijn. Het rare was dat ik dit kende dit liefdevolle gevoel dat dit wezen naar mij uitstraalde. Ook toen hij mij meenam naar zijn moederschip.
Het vliegen in een UFO, ik wist hoe het werkte.
Heel mijn leven had ik een bepaalde fantasie: Lessen volgen in het universum op een ruimteschip…en nu gebeurde dat! Langzaamaan kreeg ik mijn herinnering terug van wie ik was en waar ik vandaan kwam. Vooral het contact met het licht is een zeer mooie en intense ervaring en de liefde ondersteunen mij in dit dagelijks best wel moeilijke leven. Ik kan weer zijn wie ik was, ja ook in deze 3d wereld kan het. Ik snap nu beter hoe het zit. Mijn verwarring is niet langer meer zo groot. Want hoe men in die andere lichtdimensies leeft, zo ben ik ook! En hier op aarde is het anders, maar dat ligt niet aan mij. Ik moet me wel aanpassen hier, maar ik ben mijn weg aan het banen in de stof.Ik accepteer dat het hier nog niet zo ver is….maar nu kan ik hier mijn taak gaan uitvoeren om te werken aan de Nieuwe Aarde. Multidimensionaal reizen zou ik willen leren aan andere, zodat ook zij weer in contact kunnen komen met hun sterrenfamilie. Intussen ben ik al een groep op aan het starten voor het volgend jaar.
@arthura,
herkenbaar!
Waar start je je groep op?
Ik weet sinds enkele maanden dat ik iederen nacht energeretisch wordt meegenomen voor healingen en opleidingen. Iedere nacht hetzelfde liedje. Voor het inslapen verschijnen er energien of gestaltes om me heen, en weg ben ik. Ik vroeg laatst om beelden en kreeg steeds korte flitsen van Lichtrijken, sterrenfamilies, meesters of interieur van Ufos. Maar heb deze beelden nu weer stop gezet. Vind het verwarrend, en weet wel dat het gaat om de kennis en energien die er zowieso wel bij komt dankzij deze reizen. Als ik straks echt goed geaard ben en mn hogere sterren zelf ingedaald is wil ik mss wel weer bewust dingen meemaken van boven.
Ik zou in de toekomst ook wel graag transmissies op willen zetten samen met anderen.
Veel herkenning door dit artikel te lezen. Altijd al zeer geinteresseerd geweest in de sterrenhemel en de maan. Wel vind ik het moeilijk om mijn gevoelens onder controle te houden tijdens het bezichtigen. Een enorme vloed van heimwee overspoeld mij dan. Uren kan ik er naar kijken en het gevoel is haast niet te omschrijven. Ook heb ik door de jaren heen vaak gedacht, jeetje zeg… ben ik dan genoodzaakt om voor veel mensen iedere keer weer het wiel uit te vinden. pff erg vermoeiend. In het verleden heb ik meerdere keren gezegd dat als ik terug ben en dan mag kiezen, ga ik niet meer naar de aarde. Alleen als dat echt nodig mocht zijn. Ik ben enorm gegroeid de laatste 6 jaar maar het heeft veel pijn gedaan. Ook met een missie in mijn achterhoofd heb ik meerdere keren gedacht barst maar want ik ben moe… Het is tijd voor heftige verandering op deze aardbodem.
AHA..herkenbaar en ik denk dat ik em snap!
kort gezegd..als een sterrenkind nog niet is ontwaakt dan zal hij/zij angst uit kunnen stralen, wat mensen ook snel afstoot. Als hij/zij ontwaakt en gaat stralen dan kan een sterk tegenovergesteld effect bewerkstelligen. Hij/zij straalt liefde uit..en de omgeving voelt dat sterk aan. Een spiegel effect dus..waarbij de spiegel iets van een vergrootglas weg heeft..
Mochten er momenten van ‘terugval’ of angst heersen..dan word dat dus ook opgemerkt. Dus een extra motivatie om zoveel mogelijk te stralen..( als dat lukt he;)
Ik denk dat in mij geval veel tijdens mijn leven mensen bang waren voor me..omdat ik opslot zat, en mn aura afsloot. Nu merk ik ook dat ik eigenlijk alleen nog maar positiviteit uitstraal, en dit refelcteer en terugontvang van de omgeving. Zo ontstaat er een vermedigvuldigend effect. Ja zelfs mensen beginnen te kletsen op straat..voornamelijk ouderen.. Al is iemand depressief, dan zal ik me ook hierdoor niet laten meeslepen: je staat meer in je eigen kracht:)
ps..wat voor werk doe je in die zalen..?
@Stalus, je begrijpt mijn punt, en je kent het. Dat met die zalen was maar een metafoor, alhoewel het wel eens voorgekomen is. 😆
@Gordon,
ik vind het prachtig en ben dankbaar voor deze mogelijkheid die geboden wordt..
Mensen kunnen helpen door alleen maar te ZIJN:)
”Hun ogen hebben een onweerstaanbare uitstraling.”
”Ze hebben een sterke aantrekkingskracht en charisma.”
Dit kan ik even niet plaatsen…als alle sterrenkinderen het gevoel hebben buiten gesloten te zijn geweest..
Hoe kunnen ze dan wel aantrekkingskracht en charisma hebben? Iemand die dit heeft trekt toch mensen aan ipv buiten gesloten te worden?
@Stalus, ik ben me bewust van het feit dat ik hoe dan ook een sterke indruk op mensen achterlaat. Als ik positief ben trek ik makkelijk 15 mensen op een dag aan die op straat spontaan met me beginnen te kletsen. Als ik in mezelf teruggetrokken ben,of als mijn pijn en boosheid aan de oppervlakte liggen dan zijn mensen soms zelfs bang van me.Vaak geheel onbewust. Ik kan een zaal met mensen omhoog brengen in hun energie of ik kan ze compleet beïnvloeden met mijn evenzo krachtige “negatieve” energie.
Het buitengesloten worden heeft in mijn geval meer met mijn eigen energie te maken dan die van anderen.En ik weet vrij zeker dat dit vaak ook zo is voor anderen.
@Gordon, zeker
@David, & @Gordon, klopt absoluut! Als ik vrolijk ben word iedereen om me heen ook vrolijk, zelfs vreemden en als ik negatief ben, hetzelfde effect.
Hallo allemaal,
Wat wonderlijk he dit alles…Ik kijk ook vaak naar de sterren en er is een energie die hier op aarde niet is dat voel je dan van binnen.
Ik heb in de nacht ook ervaringen met in eerste instantie lichten er wordt gezegd dat het goed is en daarna onderzoeken. Met harde geluiden of een baby of hoe ik mezelf zie en daar reageer ik weer op qua gevoel dan. Mijn lichaam kan niet bewegen en zij komen ergens anders vandaan.
Het is al vanaf toen ik klein was. Het zelfde als die lichten waar ik zo bang voor was. En hoe iemand anders zich voelt. Of als mensen liegen dat drukke verkeer in de lucht.
De aura van mensen dieren en bomen enz.. En het horen van gesprekken.
En het genezen met mijn handen. Het uittreden ook erg leuk!
En ga zo maar door. Maar wat ik weet dat ik mensen help en daarnaast moet ik een baan hebben om te leven en dit is erg moeilijk. Ben al 6 jaar adviseur bij een bank en ga nu een parttime andere baan zoeken.
De combinatie..Dat vind ik erg lastig. En alleen mijn man begrijpt mij..
Hebben jullie dit ook?
Groetjes van Malu.
@malu,
ik zie een paar fonkelende sterretjes boven mn bed.. gidsen, volgens mij. Verder een grotere wolk wat door de kamer heen langs t planfond beweegd. Hij stuur lagere energien weg..
Bedoel je ook dat soort lichten?
Ik herken hier veel van, niet alles, maar dat hoeft ook niet.
wel vanalles, ben ook een mengelmoesje 😉 een hoog sensitieve indigo/sterrenmens.
Om even op vraag 6 terug te komen, ik krijg geen bepaalde emotie, maar wel kippevel, van boven tot onder, hetzelfde kippevel als ik heb met bepaalde andere woorden, muziek, gevoelens etc.
Met vriendelijke groet,
Dennis.
Eigenlijk de enige die me hier houden buiten men kat 🙂 zijn men gidsen, gewoon doordat ik weet van "ze zijn me niet vergeten" ik ben niet volledig aan mijn lot over gelaten en eender wat ik doe, ze zijn er voor me. Vooral ook door wat ze me eens zeiden, ik wil niet dat het allemaal voor niets was dat ik hier kwam en al hun werk om me te begeleiden. En toch aan de andere kant wakkeren zij net dat verlangen soms nog meer aan om terug te willen gaan. Gewoon omdat ik het zo erg mis allemaal, die sfeer, die liefde, die compassie, geen oordeel. Ik ga er nooit voor kiezen er uit te stappen maar eerlijk gezegd mochten ze zeggen van kijk je tijd hier is voorbij je komt terug ga ik me niet verzetten…
@Evelyn,
Je Gidsen zijn je niet vergeten en zullen je nooit vergeten.
Via pendelen vraag ik mijn eigen lichtgids heel geregeld over wat voor mij persoonlijk nieuw te zetten stappen mogen zijn.
Wees zelf de verandering, geef zelf de verandering vorm die je in de wereld wenst te zien. ga niet zitten wachten op iets externs. Een smid smeedt zelf de gereedschappen.
en maakt eigenhandig zijn omstandigheden aan. ook en misschien wel zeker als die omstandigheden niet aangetroffen worden.
Daarvoor zijn we hier. Zelf schepper-creator worden.
Doe wel en zie niet om. Vernieuw dagelijks je denken.
Maak zelf, lééf die sfeer van liefde, compassie, en die oordeelloosheid. op die manier trek je het in de aarde.
Dit is juist wat je op zielenivo beoogde, toen je kwam.
Wat je frustreert is het grote contrast met wat je wil en wat je aantreft.
Zie hiervoor ook het materiaal van Esther en Jerry Hicks.
Met de lessen van Abraham over je punt van aantrekking.
Groeten, met kunst en voor schoonheid.
Ja maar is niet alles in het leven een les? Waarom dan een ziel een eeuwigheid laten boeten voor wat je dat leven deed? Je ziel is niet echt de "boosdoener" he maar je aards lichaam en denken en voelen. Ik geloof niet in dualiteit, dat bestaat in mijn visie enkel op aarde. Alles IS gewoon. Aarde is een apparte leerschool met eigen regels en wetten en zo zie ik het. Als ik vb zou zeggen ik maak er een eind aan ga ik naar mijn gevoel gewoon terug naar waar ik vandaan kwam maar ga ik terug gestuurd worden om het allemaal weer over te doen, en dat weerhoud mij er nu eens van se. Ik wil nooit meer naar de aarde komen. Het feit dat je misschien niet weet waarom je die stap gemaakt hebt in een vorig leven is omdat je anders de les niet door zou stappen met een schone lei om het zo te zeggen, geen herinneringen aan hoe je vorige keuze was en dus ook geen invloeden. In de hogere vibraties en sferen word er helemaal niet geoordeeld en dat heb ik van men gids zelf, al die je iets vreselijk, al doe je iets dat wij hier als enorm slecht zien, gaan ze het nog begrijpen en elke jonge ziel maakt fouten, grote en kleine. En zo kiest ook een ziel een manier van sterven voor ze hier incarneren. Maar dat is mijn visie he 🙂
@Evelyn,
grappig, jou visie is ook wat mijn gids me heeft geleerd. Het moet wel universele kennis zijn:)
@Stalus, Zou iemand mij advies kunnen geven hoe ik in contact kan komen met mijn gidsen? Ik ben holistisch (zie de Aardkinderen boekenserie) en sta wel heel dicht bij mijn Grote beschermgeest, die van de Olifant. Verder sta ik ook heel dcht bij mijn beschermengel: mijn opa. Dat heeft me al veel rust gegeven maar in mijn sterrenmens gedeelte kan ik de rust nog niet vinden en dan sluit ik de boel maar gewoon af, wat zo zonde is!
Iedereen heeft er een eigen visie op en dat is heel goed.
Maar voor mij is het heel goed dat ik die waarschuwing heb gehad, want nu bekijk ik het leven heel anders want ik geloof n.l. wel in goed en slecht en in selectie want dat is in de natuur en het dagelijks leven ook zo.
Het is te makkelijk om te denken (mijn mening) oh, ik kom toch terug en krijg een nieuwe kans (en daar leer ik uit) en wat als je helemaal niet weet waarom je deze stap gemaakt hebt. Het zijn volgens mij negatieve gevoelens (sferen) die hier meespelen.
Ik hoop toch dat ik vooral jongeren en bejaarden (want dat is op het moment echt een probleem) misschien toch voor een stap te behoeden die niet is terug te draaien.
Hallo Kitty,
Ja, volgens mij spelen hier ook negatieve sferen in mee. Als je dit doet, doe je dit ook meestal vanuit een diep negatief gevoel.
Zo sterf je dan. Dat is niet wenselijk. Dat is dan namelijk op dat moment je trilling en deze zal dus laag zijn. En waar kom je dan.. Dat is dan dus absoluut geen straf, maar een werking.
Maar als je – reeds gestorven- in een dergelijke toestand zit, zal dat naar mijn gevoel niet onherroepelijk zijn. Er is hulp.
Ik heb het vroeger, na het vele jaren gewenst te hebben, zelf ondernomen. Maar langs paranormale weg, ben ik toen weerhouden. (Gelukkig maar, ik sta er nu heel anders in en voel me heel positief.) Ik ben daar nu heel dankbaar voor en weet heel goed dat het zeer onwenselijk was om het door te zetten. Goed dat je dit onder de aandacht brengt.
Leuk jullie allemaal te lezen. Ik herken veel. Ben ik toch niet zo’n “Alien” zoals ik dacht 🙂 Ik weet niet of ik van de sterren kom hoor, maar ik herken dus wel veel, ook bij de andere beschrijvingen bij kristal en indigo. Volgens mij kan je ook prima veel levens op aarde hebben gehad en toch ergens anders vandaan komen. Ik weet niet of je leerschool Aarde kunt aangaan en er dan voor kunt kiezen hier niet meer te komen, terwijl het eigenlijk nog niet “af” is. Dat voelt niet zo vanzelfsprekend.
Als je je hier niet thuis voelt en hier weg wilt – dat ken ik zeer goed. Maar ik kom er steeds meer achter dat het er niet zozeer toe doet te constateren dat het hier zo hard is en dat ik zo graag weg wil, maar veel meer dat degenen die op zo’n niveau zijn dat ze het contrast zo sterk voelen, er aan toe zijn om dat waarin ze verschil maken, krachtig neer te zetten, ongeacht of dat hier nu zo gangbaar is of niet. Je dus niet uit je eigen energie te laten halen, onverstoorbaar doorgaan met jezelf te leven (en laagjes hiertoe af te pellen..) en zo steeds weer sterker te worden. En ik merk dat als ik steeds meer het stralende kan neerzetten, al is het allemaal nog bescheiden en nog steeds wankel – hoe meer dit lukt, hoe minder ik last heb van de wereld, want ik ben mezelf. De eenzaamheid zit hem volgens mij eerder in het niet jezelf, de liefde, het lichtende te leven en niet zozeer in het ervaren contrast met de hoofdstroom hier. En nu ik dit schrijf, zie ik een antwoord op mijn eerdere vraag in dit stukje: zou het zo zijn dat als je dit helemaal kunt (en dus ook het op Aarde zijn niet meer als zo’n zwaarte ervaart), je dan klaar bent hier en desgewenst definitief kunt vertrekken..? 🙂
@Floor, ja dat is ook zo, eens je het kan accepteren hier te zijn en in het hier en nu kan leven kan je inderdaad terug gaan, ik wil dat dol graag, men gidsen zeiden me dat het zo gaat maar kan er me toch echt niet over zetten 🙁 zal hier dus nog even rond slenteren.
@ Kitty: Wat gebeurd er volgens jou dan als je het zelf beindigd? Als kind heb ik er ook vaak aan gedacht maar ergens wist ik dat het zo niet mag zijn.
Ah, ja ik denk dat iedereen er sowieso een andere kijk op heeft. Ik zie dat beetje anders 🙂 volgens mij als je het beïndigd kom je gewoon nog eens terug en krijg je de zelfde situatie op je bord tot je er wel door weet te komen. Anders is de ziel verloren toch? Er bestaat in mijn ogen geen straf of goed of slecht, en mee begraven worden lijkt me eerder een straf.
Hallo Evelyn,
Ik kan er niet teveel over vertellen i.v.m. de gevoelens van mensen die een geliefde zijn verloren d.m.v. zelfmoord.
En het is mijn ervaring dus wie zegt dat dit voor anderen geldt.
Maar ik wil wel kwijt (en ik kreeg het als waarschuwing te zien en maakte het bewust mee)het gevoel dat de ziel niet uit het lichaam kan en wordt meebegraven. Het was voor MIJ een vreselijke ervaring en hier moet je NOOIT zelf voor kiezen.
Daarom moeten we bidden en met mededogen denken aan de mensen die deze stap (in wanhoop) zelf gemaakt hebben.
Wat ik hier allemaal lees komt me zo bekend voor, ook het gevoel dat je ouders hebt maar je niet bij ze hoort.
Al vanaf mijn jeugd voel ik de heimwee naar thuis.
Kan de hardheid van deze sfeer op aarde niet aan en heb dus ook tot twee keer toe een zelfmoordactie ondernomen om naar huis te kunnen.
Zie ook de aura om mensen heen en voel alles aan waar heel moeilijk mee te leven is.
De gewone mens vindt je ook maar vreemd, omdat ik hier ook graag over wil praten maar wordt niet begrepen. Ik zie ook energien van overleden of levende mensen (uitgetreden geesten) Het is moeilijk leven zo, maar moet dit leven af maken, want ik heb ook gezien wat er met je gebeurd als je het zelf beeindigd. Er is in de maatschappij nog zoveel onbegrip over andere dimensies, bijna niemand beseft het en ik zie de dimensies door elkaar heen. Maar er komt een andere tijd aan je kunt de andere trilling al vanaf de grond zien.
Herkent iemand dit?
@kitty, Hey Kitty,
Ja ik herken die heimwee naar thuis, heel erg.
Ik heb lang het gevoel gehad dat ik geadopteerd was en van “mars” kwam, wilde hier ook helemaal niet zijn.
Maar ik wist ook niet meer waar ik vandaan kwam of dat ik zo gevoelig was. Ik wist/zag alleen dat het in de toekomst goed zou komen met mij, en dat heeft me al die jaren hoop gegeven om door te gaan al zijn er ook momenten geweest dat ik het echt niet meer zag zitten.
Inmiddels ben ik me wat meer gaan afsluiten voor mijn omgeving en alle nare gevoelens van dien en kom ik erachter dat lang niet alles van wat ik voel ook bij mij hoort of iets over mij zegt (behalve dan dat ik te open sta) en begin ik het hier steeds meer leuk te vinden hier.
Er zijn nog steeds momenten dat ik t liefst weg wil hier, maar ze duren niet meer zo lang en zijn nu dragelijker.
Ik weet niet waarom, maar jou waarschuwing over zelfmoord klopt bij mij gevoelsmatig. Ik heb op het randje gezeten en dat was voor mij nodig om de keuze te maken te gaan leven in een positieve spiraal na een hele hoop ellende…maar ik weet uit die ervaring ook dat zelfmoord niet de oplossing is, zelfs geen tijdelijke.
In mijn ervaring zei het iets over hoe ik mezelf zag: niet levenswaardig. Ik heb echt moeten leren en nog, mezelf het waard te vinden om te leven, om te zijn wie ik ben.
Ik ben zelf degene die mezelf moet gaan zien, waarderen en van houden, de buitenwereld is een spiegel van hoe ik mezelf zie.
Er komt een tijd Kitty dat weet ik zeker, dat we allemaal die andere dimensies weer gaan zien, tot die tijd zijn er al een aantal mensen nu die ze zien en is het belangrijk jezelf te gaan waarderen om wie je bent zonder dat je het begrip over wat je ziet van anderen nodig hebt om erbij te mogen horen.
Je hoort er al bij…wees welkom!
@kitty,
Beste Dame. Zelf was ik altijd gevoelig voor de letterlijke spanning die ik tussen mensen voelde, als ze ruzie over iets hadden gehad. Ik ben zelf hooggevoelig en heb wel eens orbs of lichtende bollen om mensen heen zien hangen. laatste keer overigens in 2004.
Verder zie ik niet zozeer meer fenomenen, maar heb ik er een aanvoelen van.
Mijn probleem met ruzie-sfeer bij mensen werd opgelost toen ik me niet meer in allerlei woordspelletjes liet betrekken over wie er ´toch gewoon gelijk had…´.
Of ik bleef mijn eigen gedachten aan vrede en begrip neerzetten, tot ik voelde dat een sfeer anders geladen werd. maar heel lang heb ik dit ook ervaren als iets wat nu eenmaal zo was. Op dit moment zou ik bewuster kiezen voor: en nu zet ik mijn lichtgolflengte zo neer. En van de frequentie verlang en wens ik nu dat-ie verhoogd en mooi wordt. En dank je gidsen en engelen die nu bij me zijn, voor alle verleende steun.
Dank je voor de creaties die je in de tussentijd hebt neergezet.
Hey Gordon, wel ja dat gevoel heb ik dus ook bij iemand die nietb spiritueel is, je mist gewoon dat deel in die persoon, ik wil gewoon mezelf kunnen zijn en alles kunnen delen, anders is het sowieso geen gezonde relatie. Er zal er wel eens eentje langs komen zeker 🙂
Ik herinner de plek waar ik vandaan kom met veel wit en blauw, alles is wit maar niet koel wit, het is een warme comfortabele omgeving. Het enige wat ik onlangs zag was een blauwe soort poort ofzo, het was niet affen blauw maar leek in het licht ofzo wat van kleur te veranderen (lichter en donkerder blauw). Misschien zijn er mensen met een gelijkaardige naam hier of die ze herkennen 🙂 volgens men gidsen was mijn naam daar Sheega-kora
Ik ben bezig een leuk stuk over Pleiadische sterrekinderen te vertalen. Denk, omdat ik meer dingen aan het vertalen ben, dat ik dat eind Aug op de site heb. Er staan allerlei kenmerken in en ik ben benieuwd hoeveel aansluiting mensen daar bij vinden.
Ben wel heel benieuwd naar je naam… Ik weet trouwens dat mijn moeder’s thuis de Pleiaden is.Misschien kennen jullie elkaar ;-). Zelf geen idee van welke planeet ik kom. Zou wel eens niet in dit zonnestelsel kunnen liggen, dus niet de Pleiaden, want die kan je gewoon zien. Ben elke herinnering kwijt. Weet dat ik een sterrenkind ben, das alles. Oh ja, en er is heel veel groen en blauw daar.Ik ben gek op water, misschien is er of heel veel water daar of heel weinig…
Over je verbinden met anderen> Mijn vrienden zijn allemaal minstens hooggevoelig/heldervoelend, en de helft is Indigo of Kristal. Mijn vriendinnetje is een Sterrenkind :-), dus die aansluiting is er op dat vlak al. Ik denk niet dat ik een liefdesrelatie zou kunnen hebben met iemand die niet supergevoelig is en een hoog spiritueel bewustzijn heeft.
Niet omdat ik me beter voel, gewoon omdat ik me er minder in thuis zou voelen. Groetjes
@Gordon,
de naam van de planeet die ik bij jou doorkrijg is Aiga. Ik weet er wel een beetje van, maar ik denk jij meer als je je er op concentreerd. Wel goed voelen of het voor jou ook klopt he 🙂
liefs
@jasmina hilde, Aiga Zou kunnen. Ik voelde geen sterke reactie. Dank je wel iig. Ik zal de naam onthouden en zien of er nog wat omhoog komt.
@jasmina hilde, En reactie op Gordon:Ik ben ook gek op groen en blauw en vooral op water! ondanks dat ik bijna het water niet in mag ivm met chronische oorontsteking. Chronische holteontstekingen hoort er ook gewoon bij als sterrenkind had ik gelezen. Nu kan ik dat wel wat meer accepteren dat ik er altijd pijn aan heb.
Maar Aiga zei mij wel wat! alleen waar kun je dat over de planeten vinden? Ik zou er namelijk graag meer over weten om zeker te zijn en ik zou dolgraag iemand ontmoeten van mijn planeet! Ik mis mijn thuis namelijk heel erg en ik ken geen 1 sterrenmens persoonlijk. Mijn moeder is wel indigo maar geen sterrenmens 🙁 Ik ben 16 jaar, vandaar misschien dat ik nog zo gek ben op smileys! haha xD Ik hoop heel erg dat ik zo spoedig mogelijk een sterrenmens van mijn planeet zal ontmoeten! Verder heb ik altijd sterk het gevoel gehad dat er op mijn thuis allerlei prachtige wezens wonen, vergelijkbaar met centaurs en zeemeerminnen. En ik houd heel erg van grote bomen en de kleur roze ben ik altijd al gek op geweest. Meer dan dat weet ik niet maar ik hoop dat ik met deze info al een eind kan komen. 🙂
Leuk, ben benieuwd. Ik heb deze week mijn "pleiadische naam" gekregen 🙂 Ik ben in elk geval behoorlijk zeker dat dat mijn thuis is. Ook is het erg fijn, ik merk dat nog verschillende sterrekinderen dit hebben, het contact met de gidsen hersteld. Nadat ik me afsloot voelde, zag of hoorde ik die niet meer en nu begint dat allemaal plots te herstellen en zijn ze zowat constant bij me, zelfs nu 🙂
Het enige wat voor mij een probleem is en blijft is me kunnen verbinden met de aarde en de mensen. Vooral de mensen dan. Tot nu toe bijvoorbeeld nog bijna niemand ontmoet die me echt begrijpt en al zeker niet op vlak van relaties 🙁 Ik ben nu tot de conclusie gekomen dat een "gewoon" persoon, een aards persoon zeg maar gewoon niet bij me past. Ik kan er moeilijk iets om geven, erger me blauw om da zaken die ze soms zeggen waar ik bij denk van: hoe kan je nu zo denken of zoiets zeggen? Vooral de laatste maand waarin ik vanalles naar men hoofd kreeg hebben men ogen geopend. Ik wel dus ook samen zijn met een ander sterrenkind of anders blijf ik lekker alleen se 🙂
@Evelyn, herkenbaar, 't niet zomaar met een 'gewoon' persoon in een relatie stappen. Ik heb de afgelopen jaren wel gemerkt dat het echt op meerdere niveaus moet klikken voor mij wil ik onder de indruk zijn…
Ik was bang, bang dat ik weinig mensen zou tegenkomen want ja, hoeveel indigo's of, mensen zoals mij, zijn er nou tov al die 'gewone' mensen en dan ook nog eens leuk genoeg?
Maar tis helemaal goed gekomen en dat komt t voor jou in mijn gevoel vanzelf ook wel.
<a href="#comment-809" rel="nofollow">@Maaike</a>,
dankje 🙂 dat is inderdaad beetje de schrik die altijd boven kwam en misschien nog wel eens komt, wat als ik niemand tegen kom ofzo. Maar ik vertrouw er op dat dit wel in orde komt, men gids zei me deze week dat ik eind augustus de weg van de liefde zal tegen komen maar tot dan me op mezelf moet focussen en door deze periode van transformatie moet komen. Lijkt me logisch ook, ben niet echt in een stemming voor een relatie, niet dat ik vervelend loop ofzo maar het heeft fysiek en mentaal een grote impact wat er allemaal nu gaande is met mij en men leven.
@Evelyn, je probleem met het gevoel van binding is voor mij heel herkenbaar . ik heb dit al sedert mijn geboorte en dat kan ik me nog goed herinneren, ik had het gevoel dat ik hier niet hoorde . Als ik klein was zag ik mijn echte ouders steeds voor mij als ik het moeilijk had en in erge conflictsituaties met mijn ouders hier . Ik smeekte hen dikwijls om mij te komen halen , maar ze gaven me steeds mee dat ik nog een taak heb hier. Later dacht ik dat die beelden ontsproten aan mijn kinderlijke fantasie op momenten dat ik me heel ongelukkig voelde. Ik heb geprobeerd om me “aan te passen”, ik leef een leven als de normale mensen , maar innerlijk voel ik me steeds alleen en anders. Ik heb wel een lieve man ontmoet die me heel goed begrijpt, maar ik heb het wel gevraagd, aan de engelen of gidsen om zo iemand te kunnen ontmoeten. Ook op mijn huwelijksreis in Egypte heb ik het daar gevraagd in een tempel of ik een kindje zou kunnen krijgen die bij me zou passen . Twee maand later was ik zwanger en ik wist van in het begin dat het een speciaal kind was. Wij begrijpen elkaar zeer goed en haar gaven beginnen zich meer en meer te ontwikkelen. Wij kunnen soms ook telepatisch communiceren.
Dus als je het echt vraagt komt er misschien wel iemand op je pad.
Je gevoel dat het contact met onze gidsen versterkt wordt ,kan ik volledig herkennen. Het gedra
@Catherine, Hey
Wel ze hadden dus gelijk, in augustus ben ik dus wel degelijk iemand tegen gekomen en nu 2maand samen 🙂 hij is net als ik van de zelfde ster 🙂
Ik heb het ook geprobeerd om als alle anderen te zijn en leven maar inderdaad diep vanbinnen voel je gewoon dat het niet klopt. Nu ben ik gelukkig helemaal anders dan toen ik een kind en tiener was, nu heb ik alles meer leren aanvaarden, enkel het hier zijn is vaak nog erg moeilijk. Ik besef dat we hier een taak hebben maar tegelijk heb ik nog steeds geen echte vrede met de situatie. Jammer genoeg maarja, we doen ons best 🙂
@ Marlissa: mijn moeder heeft altijd alles bij gehouden wat ik deed en vertelde wat toch wel wat bijzonder was tegenover andere kinderen. Misschien leuk voor jou en voor je zoontje later om dit ook te doen 🙂
Algemeen heb ik nog een vraagje. Stel dat je zelf als sterrenkind met iemand in een relatie stapt die zelf niet zo op de hoogte is van dit alles maar wel wat open staat voor bepaalde zaken op spiritueel vlak. Is dit of kan dit remmend zijn voor jezelf en je ontwikkeling? Ergens vermoed ik dat er in hem misschien ook wel klein beetje een nieuwe tijdskind schuilt aan de manier van bepaalde zaken benaderen maar hij heeft om de een of ander reden een enorme schrik van alles wat met geesten of wezens te maken heeft.
Wat toevallig weer,ik heb een zoontje van 5 die ook een aantal ” denkbeeldige vriendjes’ heeft.
Violet is zijn zus.Zij kan onzichtbaar worden.
Zijn echte vader heet Bob en is een tweeling.
Dan hebben we nog Maria en susa, zij wonen in een blauwe flat.
Een tijdje terug vertelde hij heel enthousiast dat hij Here God heeft gezien.” Mam, ik heb here god gezien he”
Dat is heel mooi lieverd, here God past op jou.” Weet ik, God is een hele hoge toren met allemaal balletjes van licht.Heel veel kleuren.
Here God volgt ons ook, maar dan is hij een driehoek, helemaal geel.”
ik kan zelf door mijn ogen reizen door een tunnel naar de witte planeet of universum en weer terug; zie altijd puntjes voor men ogen ook als de ogen dicht zijn .heb een koude lichaamstempratuur kon vroeger lichtwezens zien en zie wel geesten, en voel ze ook als ik er aandacht aan besteed, maar heb het merendeel onderdrukt omdat mijn ouders het als gek vinden en zeggen dan dat ik zo niet moet praten want dan zal ik nooit vrienden krijgen.was altijd op mijn eigen, was liever alleen in de natuur.maar ik herken alles wat er beschreven staat , maar weet niet wat mijn missie is vind ik heel erg dat ik dat niet weet.
@jos minten, dag jos
jouw missie is dat je er moet zijn.
elke bloem groeit in een ander tempo en zo ook ”mensen”.
dit bericht komt een beetje laat ,maar ik hoop dat je inmiddels wat meer weet.
denk wel, toen je werd geboren kreeg je al het gereedschap mee om te repareren.
grt joop.
Een groot feest van herkenning ook weer hier, een tijd geleden las ik een artikel over indigo’s en ik voelde me gewoon thuiskomen, toen ik daarna nog een artikel las over sterrenkinderen viel echt alles op zijn plaats, fijn dat er zoveel meer mensen zijn die onze gevoelens over gemis, er niet bijhoren en heimwee kennen
In liefde en licht
Indigo
Wauw ! Mooi omschreven en helemaal herkenbaar 😉
Als ik dit soort dingen lees is het voor het eerst alsof ik er echt helemaal ‘bij hoor’ na al die jaren van wel ergens een beetje bij horen nadat ik in mijn kracht ging staan (familie, organisaties etc), maar toch niet helemaal.
Wat ik zelf ook heel sterk gevoeld heb behalve dat ik als baby apathisch en/of woest met dichtgeknepen vuistjes in de wieg lag, de aarde en mijn ouders compleet negerend tot op het ondervoede af, is het mij niet welkom voelen hier.
Het voelde allemaal zo hard aan op aarde, zo grof, gemeen. Hoe mijn ouders met elkaar omgingen, de kinderen op de kleuterschool en ga zo maar door.
Als ik vanuit mijn liefde de waarheid sprak kreeg ik alleen maar angst als respons. Daardoor dacht ik dat ik gek was, extreem bang en als een foutje in de maatschappij.
Als kind riep ik dan als ik boos en teleurgesteld was in mezelf dat ik van ‘mars’ kwam en ik geadopteerd was. Maar achteraf zat ik er volgens mij niet zo ver naast wat betreft die andere planeet.
Ik begrijp nu dat ik dingen kom brengen wat voor deze op angst gebaseerde planeet nog onbekend is en dus beangstigend. Ik leer hier op mijn beurt dat te doen op een manier die hier werkt en pak daarin ook meteen dingen van mezelf aan.
Voor mijn gevoel zijn de meeste sterrenkinderen (waar ik indigo, nieuwetijds, kristal etc onder schaar) wel degelijk eerder geïncarneerd en komen ze eerder, in aardse tijdslijn gezien, vanuit de toekomst.
Maar ik heb ook gehoord dat er mensen zijn die hun eerste leven hier komen op aarde en meteen gigantisch spiritueel aan de slag gaan. Een van die mensen was hier oorspronkelijk om het boek van de Mensheid dicht te klappen en werd geboren vóór de mensheid besloot de apocalypse af te wenden.
Volgens mij begint het hier op aarde zo langzamerhand gewoon een galactische brei van van alles en nog wat te worden. Erg fijn want ik vind het heerlijk om mijn sterren familie familie te (her) ontmoeten !
@Evelyn Ik herken het witte licht wat je noemt. Het is prachtig, zuiver, zacht, zo enorm liefdevol…!!
Eens was ik daar bewust en toen ik vervolgens ‘wakker’ werd op aarde kon ik maar moeilijk weer omschakelen en voelde ik me als in een nachtmerrie op aarde.
Ik ken ook de wezens van daar nog, die zijn minstens zo wit, hebben dunne etherische lichamen en meer horizontale hoofden, met een wijsheid en liefde in zich die mijn aardse realiteit ver te boven gaat. Het ís mijn thuis.
Ik wens heel vaak dat ik weer even terug kan, maar weet ook dat de omschakeling terug elke keer een flinke prijs is nu en het voelt beter als ik zorg dat ik het nu hier op aarde me welkom voel, dat vind ik nog steeds een flinke klus. En tijd is tenslotte maar relatief….
@Maaike, Heb deze her-varing ook gehad en voelde me één van deze wezens. Deze verwelkoomden mij maar makten me meteen ook atend om terug te gaan. Had de keuze gemaakt om hier op aarde een taak uit te voeren en deze was nog niet ten einde. Dan pas mocht ik terug komen. Het was met aardse woorden onbeschrijfelijk en heel pijnlijk om terug te moeten. Maar mijn gevoel om hier zo vlug mogelijk weg te komen uit deze wreld is iets mindr daar ik nu weet waar ik vandaan kom.
Mooie tekst, eigenlijk niets aan toe te voegen 🙂
Dat heimwee gevoel ken ik ook maar al te goed, het komt erg vaak boven in perioden dat je het lastig hebt of als je geconfronteerd word met al het onrecht in de wereld. Toen ik klein was heb ik nogal vaak tegen men moeder gezegd dat ik terug wou en dat ik wou dat ik hier nooit geboren was, maar je moet nu eenmaal door gaan he. Ik hou het ook in gedachten dat op een dag je terug zal gaan. Ik heb nog steeds ondertussen beetje vager geworden herinneringen aan die andere plek. Wat me altijd bij gebleven is is het prachtig witte licht die je daar vind, het is niets zoals on zonlicht, het is veel liefdevoller, puur, zachter en toch feller maar doet geen pijn aan je ogen.