Tijd voor Innerlijke Schoonmaak
“Opruimen, Opruimen, Opruimen” zegt mijn innerlijke stem als ik even overspoeld wordt door een golf van emotie en aan het wankelen ben. Je bent de kelder van je Ziel aan het schoonvegen. “Ga door en geef niet op want het is het meer dan waard.”
Dus dit is dan wat er gebeurd als jij je liefdesschrik, je emotionele pijn, erkent en toelaat. Het hek van de dam van de emoties gaat eraf en je hebt het gevoel niet meer te kunnen zwemmen. Herken je dat? En voor een moment heb je echt het gevoel dat je er niet meer uitkomt. Maar gelukkig is dat niet waar, tenzij jij het zelf gelooft. Want alles waaraan je aandacht geeft, groeit. Opruimen om los te kunnen te laten, maar hoe doe je dat nou?
Wat laat je nu los?
Stel je voor dat je nu in de kelder van je Ziel duikt. Dit kun je doen door je te focussen op je ademhaling en je voeten goed op de grond te voelen. Hoe ziet de kelder eruit, is hij donker? Vol met spinnenwebben, verlaten? Stel je nu voor dat je oude dozen vindt. In wat voor staat zijn ze en wat voel je als een doos opent. Misschien voel je angst omdat je de doos zo lang hebt verstopt of maak je excuses om de doos toch maar niet te openen. Laat het er allemaal zijn en zet gewoon door. Omarm je angst en adem. Er kan niets gebeuren, ook al fluistert er een stem : “Nee niet doen, het is te gevaarlijk om los te laten. Je weet niet wat zich aandient na het loslaten dus speel het maar op safe”. Dat is gewoon de stem van je ego die bang is voor zijn eigen dood. Want als je niet meer naar hem luistert maar wel naar de stem van jouw hart, heeft de stem van angst geen grip meer op je.
Vraag dan aan je ziel welke doos met oude rommel nu weg mag. Kijk eens naar de inhoud van de doos: voor ieder is de inhoud anders en staat bijvoorbeeld voor oude pijn van het verleden, verstopte emoties en of gedragspatronen.
Vraag eens aan je ziel of je die doos nog nodig hebt en vraag op welke manier het beste is om met de doos om te gaan. Het kan zijn dat je een brief van vergeving schrijft aan jezelf of aan het verleden of aan vorige geliefdes om echt los te kunnen laten. Of iets moet weggooien wat je steeds terug aan de pijn herinnert.
Luister goed en volg dan je innerlijke leiding, geloof mij het werkt bevrijdend. Waarom zou je ballast met je met jezelf meesjouwen als je die gewoon overboord kunt gooien? Je kunt niet een nieuw begin maken als je nog aan het oude vasthoudt. Ergens las ik “Let God fill you” en ik besef dat je jezelf niet met liefde kunt vullen als je kelder van je Ziel opgevuld is met rommel.
Als wij ons systeem niet opruimen, blokkeren wij energetisch onze eigen levensstroom.
Het is namelijk zo dat als je geen aandacht geeft aan je ‘rommel’, de rommel groter wordt en tot stagnatie leidt. Dan voelt het leven een beetje als stroop. Jij hebt dus de keuze om dat wat nog aan jou kleeft los te maken met heel veel liefde en respect.
Als je bijvoorbeeld je kamer al een lange tijd niet hebt opgeruimd, dan voelt de energie zwaar en de stof kleeft aan de meubels. Maar als je met een schoon doek de kamer schoonmaakt, dan voelt de kamer wee fris en opgeladen met positieve energie. Dat gevoel krijg je als je van binnen opruimt en loslaat.
Hoe om te gaan met Emotie
Op het moment dat je de doos openmaakt kan er van alles gebeuren. Emoties kunnen loskomen, pijn wordt weer gevoeld en dat kan soms heel overweldigend voelen. De vraag is hoe ga je met de golf van emoties om, blijf je zwemmen of ga je kopje onder? Als je je emoties vrije baan geeft om er te mogen zijn is er altijd een keuze: in de emotie blijven hangen en de gedachtes te geloven die met die emotie gepaard zijn of mee bewegen en de emotie over je heen laten komen, hem zien en erkennen voor wat hij is en dan weer loslaten. “Dag emotie, ik zie en begroet je maar heb je nu niet meer nodig” is een zin die ik vaak toepas. Het accepteren van de emotie is al voldoende om deze te laten gaan. Weerstand ertegen vergroot de emotie. Ik wil hier ook even bij zeggen dat dit mij soms helemaal niet lukt, en dan is dat wat er is en dan is het beste dat gegeven te accepteren en geen oordeel te vellen.
Vaak laten we een donkere wolk van emoties en negatieve gedachtes over ons hoofd sudderen en vergeten wij dat wij de kracht hebben om de donkere wolk open te breken, door te beseffen dat wij de stem van de angst aan het volgen zijn in plaats van de liefde. Er is altijd een keuze: of wij geven gehoor aan de stem van het ego of we luisteren naar de stem van de liefde. Alleen vergeten wij soms dat die keuze er is als wij in de ban van onze emoties zitten.
Dansend tussen angst en liefde
Ons menszijn wordt voortdurend bepaald door de dans tussen angst en liefde en die tussen twijfel en vertrouwen. Soms zitten wij helemaal in het vertrouwen en dan zitten we ook in onze flow en we voelen ons fantastisch. Maar er komen dan ook weer momenten wanneer we helemaal niet in de flow zitten en dan gaan we ons onnodig zorgen maken. Deze momenten zijn nodig om te voelen of je echt nog afgestemd bent op je hart en te checken: ben ik nog op koers of heeft ergens de angst mijn koers gewijzigd? En wellicht te vragen wat de volgende stap is van binnen en niet van buiten.
Jouw Ego zal proberen jou te overtuigen dat het niet goed is, dat je niet in de flow bent, maar in feite ben je dat wel: in de flow van de groei naar zelfliefde, hoewel het ongemakkelijk aanvoelt.
Zo binnen, zo buiten
In deze tijden van grootschalige veranderingen zijn die shiften buiten ons weerspiegeld in ons binnenste. We moeten door onze chaos heen bewegen om ruimte te maken voor de geboorte van een meer hart gedragen planeet, voor een meer hart gedragen JIJ en iedereen weet het, een geboorte gaat niet zonder slag of stoot.
Door onze innerlijke veranderingen worden wij meer bewust van al onze emoties en vergroten zo ons bewustzijn. We zijn bedoeld om alle emoties te ervaren, deze helpen ons te aarden en te voelen en onze hogere en lagere energieën in een lijn te brengen zodat jij jezelf nog meer met liefde en licht kunt vullen.
Daarbij hoort ook dat we niet constant in de liefde kunnen zijn, tenzij wij verlicht zijn en dan hebben we alles geleerd wat we moeten leren op aarde. Licht en donker zijn alle twee nodig en de donkere kanten, eigenlijk onze schaduwkant, mogen net zoveel omarmd worden als jouw lichte kanten omdat beide deel van jezelf uitmaken. Om terug te gaan naar de analogie van de oude doos: om de oude doos in de donkere kelder van je ziel open te kunnen maken is licht nodig. Je moet het licht in de kelder aandoen: het licht van erkenning geven aan de inhoud van de doos, maar ook hem op waarde schatten voor dat wat hij je gegeven heeft. Hij heeft je tot nu toe gediend, maar omdat hij niet meer nodig is verdient hij een waardig afscheid. De doos maakt deel uit van JOUW, als mens, hoe donker het verleden ook mag zijn, hoe pijnlijk de herinneringen. We mogen licht en donker in onszelf omarmen. Dat is onze blijvende uitdaging.
En om af te ronden, citeer ik graag het gedicht van de schrijver Paulo Coelho over zijn boek ‘De strijders van het licht’, want wij voeren allemaal een innerlijke strijd tussen angst en liefde en kunnen ons ook het beste bewapenen met Geloof, Hoop en Liefde. Voor mij vertaal ik dit naar “Ja ik ben op weg en ik blijf in mijzelf geloven en laat mij leiden door mijn hart!”
“EEN STRIJDER VAN HET LICHT kent zijn zwakke kanten. Maar hij kent ook zijn sterke kanten.
Sommige van zijn kameraden klagen onophoudelijk: “De anderen hebben meer geluk”.
Misschien hebben ze gelijk. Maar een strijder laat zich hierdoor niet ontmoedigen; hij zal proberen het optimale uit zijn talenten te halen.
Hij weet dat de kracht van de gazelle in de behendigheid van zijn sprongen ligt, en de kracht van de meeuw in de trefzekerheid waarmee hij naar de vis duikt. De strijder van het licht heeft geleerd dat een tijger niet bang is voor de hyena omdat hij weet hoe sterk hijzelf is.
Dus gaat hij na waarop hij zich verlaten kan. En nooit vergeet hij zijn uitrusting te inspecteren die uit drie dingen moet bestaan: geloof, hoop en liefde.
Als deze drie aanwezig zijn, aarzelt hij niet om door te gaan.”
Lief mens, laat je niet ontmoedigen door al je worstelingen, vertrouw dat je op koers bent naar de terugkeer naar de liefde in jezelf en wees trots op waar je nu staat en blijf naar voren kijken en niet achterom. Je doet het goed!
