Wat zijn tweelingzielen?
Een tweelingziel is 1 gesplitste ziel verdeeld in twee lichamen. De twee helften zijn mannelijk en vrouwelijk. Tweelingzielen hebben in vorige levens veel met elkaar geleefd. Iedereen op aarde heeft een tweelingziel. Er zijn mensen die met hun tweelingziel zijn getrouwd, en dat is helemaal mooi natuurlijk! Maar toch hoeft het niet en is het ook helemaal niet nodig om met je tweelingziel een relatie aan te gaan. Er zijn tweelingzielen die elkaar ontmoeten en gaan samenwerken en ondertussen zelfs al een bestaande relatie hebben met iemand anders. Helemaal geen probleem.
Toch zijn er ook mensen die speciaal in dit leven hun tweelingziel als partner krijgen. Ze kunnen van tevoren al een relatie gehad hebben en zelfs getrouwd zijn en dan op een later tijdstip een nieuwe partner krijgen die hun tweelingziel is. Tweelingzielen zijn er om van elkaar te leren en elkaar aan te vullen. En er zijn ook mensen die meteen hun tweelingziel als partner krijgen.
Tweelingzielen wil niet zeggen dat ze allebei precies hetzelfde zijn. Ieder heeft zijn eigen ik en karakter. Tweelingzielen denken hetzelfde en voelen elkaar heel goed aan. Samen beschikken ze over 1 ding wat de ander moet aanvullen. Tweelingzielen vullen elkaar aan. Wat de ander niet heeft, heeft hij/zij wel en andersom. Ik neem even een voorbeeld. De ene helft is assertief en mondiger en de andere helft is spiritueel. De bedoeling is nu dat ze dit beiden op elkaar gaan overdragen.( de aanvulling op elkaar ) Wat de één dus mist vult de ander aan. Zo krijg je de perfecte volmaaktheid en dat is nou precies de bedoeling bij Tweelingzielen. Je wordt samen weer één!
Je tweelingziel is er niet zomaar. Als ze beiden opnieuw worden geincarneerd hier op aarde worden ze gesplitst. Ze doen allebei een hoop ervaringen op gedurende hun leven. En pas als de tijd er rijp voor is dan mogen zij elkaar ontmoeten. Als ze allebei er klaar voor zijn dan mogen ze elkaar ontmoeten. Ga nooit naar je tweelingziel zoeken want dit heeft geen zin. Je mag je tweelingziel pas ontmoeten als de tijd daar rijp voor is. Als je ernaar op zoek gaat zal je hem/haar nooit vinden.
Zoals ik al zei hebben tweelingzielen veel met elkaar geleefd in vorige levens. En dan niet alleen als partner! Ze zijn van alles geweest van elkaar. Broertjes, zusjes, Opa’s , Oma’s , Vader’s, Moeder’s enz. Ze hebben elkaar leren kennen in die levens en nadat ze beiden waren overleden heeft God ze gesplitst tot tweelingzielen.
De (ziels)relaties betreffen alle soorten relaties tussen twee mensen, maar met name tussen partners. Om tot meer begrip te komen eerst enkele definities.
Definities
Relatie; een verbintenis tussen twee mensen.
Tweelingziel; twee zielen (mensen) die uit 1 gesplitste ziel afkomstig zijn en elkaar dus reeds kenden gedurende vele incarnaties. Ze complementeren elkaar en helpen elkaar bij elkaars ontwikkelingsproces.
Zielsverwanten; dit zijn mensen die uit verschillende zielen voortkomen. Ze hebben op aarde dezelfde les te leren en zijn derhalve enige tijd bij elkaar. Zodra ze elkaar ‘niet meer nodig hebben’, kan deze relatie uiteenvallen.
Theorieën
Er bestaan diverse theorieën over de ontstaansgeschiedenis van de mensheid, over zielsverwanten/tweelingzielen en over de daaruit voortvloeiende relatievormen.
Deze theorieën zijn te vinden in bronnen van bekende wijsgeren (Plato) en tradities/stromingen (vroege Christendom, Boeddhisme, Hindoeisme, Gnosis, Islam, Soefisme, Summit Lighthouse). Ook bekende ‘zieners’ (Joseph Rulof, Jacob Lorber en Emanuel Swedenborg) hebben hun visies over zielsrelaties. Dit zegt overigens de wetenschap over Zielsverwanten
Het valt op dat in deze diversiteit aan theorieën en visies een ‘rode draad’ herkenbaar is, een grootste gemene deler. Deze rode draad zie je steeds weer terug in boeken en internetsites over zielsrelaties.
Deze ‘rode draad’ is als volgt
- Er is een oerbroneen goddelijke bron, waaruit alle zielen voortkomen en waarnaar ze ooit terugkeren.
- Door een bepaalde oorzaak zijn er zielen in tweeen gesplitst, in twee complementaire delen.
- Die gesplitste zielen maken gedurende vele incarnaties groei-, bewustwordingsprocessen door.
- De aarde blijkt hiervoor een ideale leerplek te zijn.
- Elke helft van de gesplitste ziel volgt zijn eigen trajekt, afhankelijk van zijn karma.
- Het verlangen naar eenwording met de afgescheiden helft is de (onbewuste) aanzet tot bewustwording, want de herkenning van de zielspartner kan pas plaatsvinden als beide helften zich voldoende ontwikkeld hebben.
- Die herkenning of samensmelting is een heftige gebeurtenis, onomkeerbaar en voor eeuwig.
- Erna helpen beiden zielen elkaar met hun verdere ontwikkeling en met het inlossen van karma. Dit gaat, door de bundeling van krachten, in een versneld tempo.
- Zodra er op aarde geen taken meer te verrichten zijn, hoeven de zielen niet meer te incarneren en komen ze uiteindelijk weer terug bij de oerbron.
Verschillen
Er zijn twee opvallende verschillen over die herkenning, of versmelting met de wederhelft. De vraag is dan wie de wederhelft is. Is dit inderdaad een zielspartner in menselijke gedaante, die je ontmoet en waarmee die heftige herkenning plaatsvindt? Of, is het het moment waarop bij ieder individu afzonderlijk de animus (mannelijk deel) en de anima (vrouwelijk deel) volledig in evenwicht met elkaar zijn gekomen. Het moment, waarop je in alles vrede hebt met jezelf en je op aarde niets meer te leren hebt? De meningen hierover zijn verdeeld.
Wat boeit, is dat de genoemde theorieën al heel oud zijn en heel divers van aard. Toch is er die ‘rode draad’. Is dit wellicht een aanwijzing voor de waarheid ervan? Of zijn deze theorieën mooie verhalen of legendes, die de mensheid aan kunnen zetten tot bewustwording en groei?
Ontstaan van tweelingzielen
Er is ooit een toestand geweest (voor ons bestaan op aarde) waarin alle zielen verenigd waren in een soort oerbron. Deze oerbron is een toestand van gelukzaligheid, die ook omschreven wordt als nirvana, het Licht, oerenergie, God, e.d. In deze toestand waren de zielen tweeslachtig/androgyn (=zowel man als vrouw), dus compleet. In deze fase was er alleen sprake van energie, dus niet van materie.
Ooit zijn zielsgroepen zich af gaan scheiden van deze oerbron. De oorzaak wordt of onduidelijk of niet omschreven. Het heeft te maken met het niet leven naar de goddelijke kern en er daardoor steeds verder van verwijderd raken; Verwijdering van de bron.
Deze verwijdering ging samen met verdichting van de oerenergie in materie. Zodoende ontstond er voor deze zielen behoefte aan een plaats om te verblijven (de aarde) en een lichaam als huisvesting. En hier komt dan het scheppingsverhaal van de aarde om de hoek kijken: de zielen kregen de aarde als verblijfplaats en de mogelijkheid hier lessen te leren, te groeien in (zelf)bewustzijn zodat terugkeer naar de oerbron uiteindelijk weer mogelijk wordt.
De scheiding
Rondom de schepping van de aarde vond ook de splitsing van de zielen in een mannelijk en vrouwelijk deel plaats. Volgens sommigen als straf vanwege de verwijdering van de oerbron. Volgens anderen als mogelijkheid tot groei. De gelukzalige toestand van het nirvana is weg en de zielen houden een terugverlangen naar deze toestand in zich. De mannelijke en vrouwelijke delen gaan gedurende vele levens hun eigen leven leiden en bouwen elk hun eigen karma op.
Door de scheiding van de wederhelft ontstaat er ook het (onbewuste) verlangen naar hereniging/eenwording. Onbewust is er het weten dat die andere helft, het complement bestaat.
Ontmoeting/herkenning
De kans dat je je tweelingziel ontmoet, is niet groot. Ten eerste moeten beide zielen dan gelijktijdig geincarneerd zijn en ten tweede moeten beiden een gelijkwaardig niveau van zelfontwikkeling hebben bereikt. Ze moeten emotioneel/geestelijk elk voldoende op eigen benen kunnen staan. Als aan deze voorwaarden wordt voldaan, kunnen ze elkaar ontmoeten en ook herkennen. Dat herkennen vindt plaats op zielsnivo en dat is een heftig moment. Het wordt vaak omschreven in termen van liefde-op-het-eerste-gezicht. In ieder geval een indrukwekkende gebeurtenis voor beiden. Na die herkenning zijn de zielen weer verenigd en kunnen ze nooit meer gescheiden worden. Het blijven nog wel elk verschillende individuen, maar op zielsnivo heeft er een versmelting plaatsgevonden. Deze eenheid is voor hen ook voelbaar als ze mijlen van elkaar verwijderd zijn. De versmelting heeft tot gevolg dat ze bij hun ontwikkeling hun energieën gaan bundelen, waardoor beider ontwikkeling zich in een versneld tempo voorzet (1 + 1 = 2+).
Tweelingzielen kunnen elkaar ook tegenkomen zonder dat die versmelting plaatsvindt. Dan is een van beiden of beiden hier nog niet aan toe voor wat betreft de ontwikkelingsgraad. Afhankelijk van hoe de splitsing heeft plaats gevonden, kan zo’n relatie harmonieus verlopen (ze zijn dan a.h.w. gelijk aan elkaar), of juist met heftige confrontaties. Dan zijn ze elkaars complement; de een heeft die eigenschappen die de ander juist mist. Ze vullen elkaar dan perfekt aan. Het is dan aan hun of ze dit harmonieus op kunnen lossen, of dat er conflicten ontstaan.
Ondanks het feit dat de kans op een ontmoeting klein is, komt het nu (Aquarius-tijdperk) vaker voor dan voorheen. De relatie hoeft niet altijd een liefdesrelatie te zijn. Het komt ook voor bij broers-zussen, ouders-kinderen en andere varianten. De tweelingziel kan in ieder geval herkend worden aan een sterke band met iemand en/of sterke overeenkomsten. Ook haat-liefde verhoudingen komen voor. Of iemand je tweelingziel is, dat weet je alleen zelf, volgens de literatuur. Afgaan op je intuitie, die aangeeft het zeker te weten. Het schijnt dat tweelingzielen in de herkenningsfase daar nooit aan twijfelen.
Tweelingzielen en Zielsverwanten
Naast tweelingzielen bestaan er ook nog zielsverwanten. Dat zijn zielen uit dezelfde zielengroep. Als je die tegenkomt, is er ook sprake van een sterke aantrekkingskracht. De verwijdering van de oerbron heeft in stappen plaats gevonden. Er scheidde zich eerst groepen zielen af, die zich steeds verder splitsten (zielsverwanten), totdat er tweelingzielen overbleven die uiteindelijk ook nog gesplitst werden.
Groepszielen incarneren vaak tegelijk om elkaar op aarde te kunnen helpen. Er zijn er ook meerdere van, terwijl er maar 1 tweelingziel bestaat.
Passage uit het boek Tweelingzielen: vind je ware spirituele partner
Het concept “tweelingziel” laat de ware aard zien van liefde en waarschijnlijk van ook het doel van een ziel die op Aarde leeft.
De ziel verlangt naar eenheid en wil naar het ware “thuis” terugkeren. De weg terug begint wanneer de ziel en individu wordt, en een leven leidt in een staat van afgescheidenheid.
God is als één groot bewustzijn, het werd verdeeld in kleinere stukjes (groepen groepszielen), en deze groepen werden ook weer verdeeld en in het einde kom je uit bij de ziel (de verbinding van de 2 tweelingzielen). Deze ziel werd uiteindelijk ook in tweeën gedeeld. Hiermee werd de mannelijke en vrouwelijke sekse gecreëerd. Voor deze laatste splitsing was dit wezen (de gecombineerde tweelingzielen) geslachtsloos.
Na deze splitsing werden de 2 tweelingzielen van elkaar gescheiden. Maar in zich dragen ze de herinneringen aan de ander. Dit maakt dat ze toch nog een soort verbinding met elkaar hebben. Deze herinneringen zal het mogelijk maken voor de 2 zielen om elkaar terug te vinden. Dit zal mogelijk zijn als ze beide klaar zijn om de terugweg te beginnen. Dit is als ze op het punt zijn aanbeland waarop ze het verste van God vandaan zijn (dus het hoogste punt van individualiteit). Hierna zullen ze weer terugkeren naar hereniging.
Dit hoogtepunt bereiken we als we volledig onszelf zijn en geen behoefte meer hebben aan een ander om ons het gevoel van “we zijn de moeite waard” te kunnen geven. Als we de ultieme eenzaamheid bereiken en de ultieme onafhankelijkheid en dit hebben beleefd en doorleeft. Dan pas zijn we klaar om onze tweelingziel te ontmoeten.
De twee tweelingzielen wandelen een verschillende levensweg. Ze maken verschillende dingen mee, verschillend maar complementair. Als ze elkaar ontmoeten is die ander altijd anders, nieuw en interessant. Ze geven wat we zelf missen in ons leven.
Een tweelingziel ontmoeten is iets heel anders dan verliefd worden. Wanneer we verliefd worden, verlies je jezelf in die ander. We verliezen onze identiteit en vertrouwen het compleet aan die ander toe, want we denken dat die ander beter voor onszelf kan zorgen dan we dat zelf kunnen.
Maar bij tweelingzielen herkennen we onszelf in die ander. Het is als een spiegel, die ons lat zien wie we werkelijk zijn. We verliezen ons niet in die ander, maar vinden onszelf.
De weg terug (naar God) is lang en pijnlijk. Er is geen binnendoorweg. Maar we groeien door pijn. Maar in het einde weten we dat het de pijn waard was. Dan zijn we de pijn al lang vergeten.
Eenzaamheid is gebaseerd op een gevoel van afscheiding. Als 2 mensen een relatie beëindigen gaan ze soms direct door naar de volgende, omdat ze bang zijn voor de eenzaamheid. Maar eenzaamheid kan een grote leraar zijn. We kunnen alleen ons ware zelf vinden als we alleen zijn. In eenzaamheid kunnen we luisteren naar de stem van onze innerlijke hogere zelf.
Wat we doen beïnvloed onze tweelingziel. Zoals met yin en yang. De man en de vrouw moeten in balans komen, de vrouwelijke kracht en mannelijke kracht in de man en in de vrouw moeten in evenwicht zijn.
Alle relaties en zelfs huwelijken zijn lessen in liefde. Door deze te ervaren (vooral de fouten die we maken in relaties) leren ons.
Een voorbeeldje : en vrouw probeert meer als een man te zijn (mannelijke kwaliteiten tot expressie te brengen). De mannelijke kracht in haar zal stijgen, of zelfs de overhand nemen over haar vrouwelijke kracht. Maar in het einde is het haar taak de beide krachten in balans te brengen. Om zowel mannelijke als vrouwelijke kwaliteiten tot expressie te brengen.
Voor de man geldt hetzelfde.
De weg terug begint dus met de hereniging met de tweelingziel. Dan met de verschillende zielen van dezelfde groepsziel, op de weg terug naar God.
We vinden onze tweelingziel niet door hem overal te gaan zoeken. Maar door in onszelf te zoeken. En hierdoor te groeien. We zullen barrières vinden op onze weg naar onze tweelingziel. Die kunnen van binnenuit komen (problemen in onze persoonlijkheid die we moeten overkomen) of problemen van buitenaf (de tweelingziel is getrouwd en heeft kinderen).
De persoonlijkheid heeft een schaduwkant, net als de samenleving waarin we leven. Voordat we af kunnen rekenen met het slechte (in de wereld in en onszelf) moeten we leren dit te herkennen en inzien hoe we dit slechte kracht geven (door onze gedachten, ons gevoel of ons gedrag). Als we dit ontdekken, kunnen we met het slechte afrekenen (als we dat willen). Maar veel mensen durven niet te kijken naar hun tekortkomingen. Ze negeren het liever, maar dan blijven de tekortkomingen bestaan. We kunnen niet afrekenen met hetgeen we niet zien (of willen zien).
Ze kennen elkaar en kunnen elkaars in de nacht in hun dromen ontmoeten. En wanneer hun bewustzijn genoeg is gegroeid kunnen ze elkaar in de astrale wereld ontmoeten.
Tweelingzielen houden van elkaar, zoals ze van zichzelf houden.
Bekijk vind je ware spirituele partner bij Bol.com
Tijdens een meditatie-oefening, vijfendertig jaar geleden, kreeg Patricia Joudry, auteur van dit boek, opeens een soort visioen. Patricia: ‘Ik zag ineens in een compleet beeld wat de idee van tweelingzielen inhoudt: het splitsen van de ziel in een mannelijke en een vrouwelijke helft. twee bij elkaar horende helften, de lange weg die ze samen hebben te gaan om zich weer te kunnen verenigen en het alomvattende kosmische plan.’ Ze begreep dat we zo’n sterk verlangen hebben naar aanvulling van wat ons ontbreekt, doordat we ooit één waren. Als we onze ‘wederhelft’ hebben teruggevonden, is eeuwig geluk ons deel.
Anderen lazen ook:
- Valse tweelingziel – Tweelingziel misvattingen en schijnconnecties
- Licht op Soulmates en Tweelingzielen.
- 8 gevaarlijke mythen over Tweelingvlam-relaties
- Het ontstaan van tweelingzielen
- Tweelingzielen: onvoorwaardelijke 5D liefde
Bewaar voor later op Pinterest:
https://nl.pinterest.com/nieuwetijdskindmagazine/
Ik worstel al jaren met mijn leven omwille van beslissingen genomen toen ik amper 18 was.
Toen ik mijn zielsverwant leerde kennen wist ik helemaal niet dat het mijn zielsverwant was.
Ik heb haar leren kennen op de kermis en had eigenlijk interesse in haar vriendin Veronique.
Echter enkele weken later belde iemand mij uit het niets, het was het meisje dat doen langs V stond op die kermis, laten we haar Snuitje noemen.
Zij was 15 ik toen amper 16.
Ik zat omwille van omstandigheden in een instelling voor wezen de Wiekslag in Stevoort.
Nooit gedacht dat Snuitje interesse in mij zou hebben.
Ze was toen nog een forse meid wat zwaarder maar zeker niet te dik, ik vond haar geweldig alles leek op zijn plaats te vallen.
Helaas was ik dom, jong en zeer onervaren.
Ik moet toegeven dat ik haar verschillende keren heb bedrogen met andere meisjes, zelfs doen we gingen samenwonen had ik verschillende andere meiden die ik erop na hield.
Om de één of de andere reden heb ik het gedaan gemaakt na nog een laatste korte vakantie aan Disney world in Parijs.
Tot op deze dag vandaag weet ik nog steeds niet waarom ik dit heb gedaan.
We hebben beiden over de jaren anderen leren kennen, zij heeft 2 kids van een andere man en ik heb 1 dochter gekregen bij een andere vrouw.
Heel mijn leven ben ik al ongelukkig omdat ik weet wat ik mis.
Nergens valt nog iets op zijn plaats.
Ondertussen ben ik 48 jaar en denk nog dagelijks aan haar.
Ik heb het lef niet om te vragen hoe zij erover denkt, als ik haar foto’s zie op FB ziet ze er gelukkig uit en dat geeft mij toch wat troost, want dat is wat ik wou voor haar wil, dat ze gelukkig zou zijn.
Daarom hoop ik haar nog tegen te komen in een ander volgend leven, ik hoop dat ik dan wel besef wat ik heb.
Ik ben heel benieuwd waar je deze “wijsheid” vandaan haalt. Niemand op aarde nl weet wie je tz is! Alleen de geestelijke wereld weet dat en ook al ontmoet je je tz in levens, je weet doorgaans niet dat dit je tz is. 1 op de 10 miljoen ervaart zijn tz bewust, ofwel 700 mensen op de wereld ofwel 350 tz koppels. Dus laat dat stuk van tz los, het maakt de mens compleet gek. Iedereen denkt dat die zijn tz tegen is gekomen en dat is niet. Als jullie willen weten waarom en hoe het leven werkelijk beleeft moet worden, dan raad ik hetgeen aan dat ik hieronder plaats. Tweelingzielen zijn 2 afzonderlijke zielen, tegelijk aan hun incarnatieproces begonnen, ze zijn identiek in de kern en wat maakt tz nu tz? Ze bezitten 5% van elkaars gevoel. God, of hoe je die energie ook wilt noemen was en is energie, hij/zij wilde zich manifesteren en heeft zichzelf daardoor gesplitst (the big bang). Al deze vonken zijn zielen, oftewel wij zijn geen kinderen van God, wij zijn God zelf. Waarom zijn tz uit elkaar gegaan? Omdat ze voor een ander gekozen hebben toen we meer bewustzijn kregen. We hebben dat stuk dat bij ons hoort verworpen voor iets dat ons toen meer op zou leveren, althans dat dachten we. Het is nooit de bedoeling geweest om uit elkaar te gaan, we hebben het zelf zo gemaakt. En dat is met alles zo. Hoe kom ik aan deze wijsheid (die in een ieder van ons zit, aangezien wij God zelf zijn)? Door de geestelijke wereld zelf in opdracht van Christus. De ENIGE boeken die door de geestelijke wereld zijn geschreven door het transmedium Jozef Rulof. Als je er klaar voor bent, dan kun je ze lezen en is het als thuiskomen en anders ben je nog niet zover, maar dat komt wel. Ze zijn ruim 100 jaar te vroeg geschreven. Wie weet zijn we nu in tijd aangebroken dat daar verandering in komt, maar eens zullen ze in alle huishoudens te vinden zijn.
Ik was 17 jaar oud toen ik iemand had ontmoet en die persoon was toen ouder , 26 jaar en ik had toen een gesprek van een half uur met hem. Hij was helemaal verliefd op mij, maar ik was nog zo onschuldig en was helemaal niet bezig met dit soort zaken. Hij zei dat hij nog een jaar moet studeren en ik zei tegen hem of hij dan arts is. Hij zei waarschijnlijk wel en wist nog niet waar hij dan daarna zou gaan werken. Ik heb hem geadviseerd om naar Afrika te gaan en de arme mensen daar te gaan helpen omdat de mensen daar geen geld hebben. Hij vroeg nog aan mij of ik mee wilde gaan met hem, ik zei dat ik minderjarig ben en dus niet kan mee gaan. Ik heb hem daarna nooit meer gezien. Negen jaar geleden ontmoet hem in het ziekenhuis waar hij supervisor is maar had hem niet herkend. Ik voelde een enorme energie toen hij de deur openmaakte waar mijn vader lag. Hij bleef mij maar aanstaren, alsof hij mij wel had herkend, Maar de kracht die ik voelde was te heftig nooit heb ik zoiets gevoeld. Tien jaar later ontmoet ik hem weer en deze keer is het raak en weer een enorme kracht en ik wist niet waar dit vandaan kwam. Toen ben ik een artikel gaan lezen over hem en daar stond in dat hij naar afrika geweest was om daar als arts 6 jaar heeft gewerkt en schrijft hij dat dat zijn mooiste tijd van zijn leven is geweest, terwijl zijn leven nog niet voorbij is. Hij is getrouwd en drie kinderen inmiddels maar als hij schrijft dat deze jaren zijn mooiste tijd in zijn leven is, dat is wat het meisje waarop hij verliefd was hem geadviseerd heeft. Ik heb hem nu een paar keer al ontmoet en het is een emotionele kracht en pijnlijk ook nog. Het is net alsof ik zijn verdriet voel ieder keer en waarschijnlijk hij ook die van mij. Ik weet niet hoe ik hier uit moet komen en heb zin om ver weg te gaan richting Tibet , zodat hij mij nooit meer kan vinden en daar zou ik dan ook sterven, want het is niet te verdragen wat ik nu mee maak.
In mijn leven heb ik ontmoetingen mogen hebben met mensen waarbij veel wederzijdse herkenning en aantrekkingskracht was. Zat hier mijn TZ bij? geen idee. Bij een in het bijzonder, vond er iets heel bijzonder plaats: alsof die persoon en ik van lichaam verwisselden. Ik kon mijzelf door de ogen van de ander waarnemen en de liefde voelen, dit in een fractie van een seconde. Was dit mijn TZ? geen idee. Pittige ervaringen die ik met tijd heb overwonnen, niet specifiek’mijn’ TZ. Ik heb nog nergens een heldere en duidelijke uitleg in het verschil tussen TZ/soulmate en alle andere beschrijvingen er tussen in kunnen vinden en eerlijk gezegd vind ik het ook niet zo interessant meer. Gelukkig zijn er ook kritische geluiden te bespeuren over het onderwerp tweelingzielen. Ik vind het hele TZ-gebeuren teveel geromantiseerd, rozengeur en maneschijn en alsof dit het ultieme doel op aarde zou zijn. Als dit voor sommigen zo werkt, prima. Aleen dat is niet helemaal wat ik lees, hoor, beluister, ervaar enz. Er schuilt gevaar dat mensen in verwarring komen omdat ze ‘denken/focussen/spitsen op’ dat het om een TZ-relatie/ontmoeting gaat. Het kan wel degelijk zijn dat mensen hier op aarde hun TZ ontmoeten en nog lang en gelukkig samen mogen zijn, ik ben de laatste die beweert dat dat niet kan. Alleen er is ondertussen zoveel ruis op dit onderwerp gekomen dat je bijna door de TZ-bomen het TZ-bos niet meer ziet.
Mijn eigen ervaring: een paar maanden geleden mocht ik in mijn (lucide)droom de hereniging met mijn innerlijke mannelijke kracht/deel ervaren, ik ervoer een Eenheid in Liefde in alle lagen van mijn wezen. Het voelde als thuiskomen en alsof ik had gevonden wat ik (onbewust/bewust) innerlijk gezocht had. Het heeft mij veel inzicht, begrip en rust gegeven in mijzelf. Zo kan het kennelijk ook. Of die persoon in het ‘echt’ bestaat, ik zou het niet weten. Zou ik die persoon herkennen? zou ik ook niet weten. Is niet belangrijk voor mij, ik ben meer in vrede met mijzelf en van hieruit laat ik het leven zich ontvouwen. Veel sterkte, wijsheid en licht aan allen gewenst in het proces van een liefdesrelatie of het nou wel of niet om een TZ gaat.
Hallo,
Ik heb de reacties hier boven gelezen. Wauww wat een ervaringen. Ik zelf weet dat ik mijn TZ heb mogen ontmoeten. Wat een intense gevoel is dat zeg, Maar ohh zo lastig als het onbeantwoord blijft, misschien we de runner fase. Vanaf het eerste moment kwam er een herkenning geen idee van hoe of de wat, maar ik moest dat gevoel onderzoeken, Het deed iets met mij ik snapte er niks van. Dan kom je op dit soort web pagina’s veel stukken zijn herkenbaar. Maar hoe lang zo een fase duurt kan niemand mij vertellen. Er is in het begin met mijn TZ contact geweest, via app en dat soort mogelijkheden, elkaar gezien maar denk ij een keer of 5a6 niet veel, dat klopt de blokkade was zo zwaar, had net daarvoor een relatie van 10 jaar verbroken met een narcistisch persoon. Ik sprak mijn TZ meestal werk gerelateerd meer door zijn functie zijn geen collega’s. Dan was er ineens een fase van negeren maar het wel kunnen accepteren. Wetend en vooral voelend dat die vaak in mijn buurt is, vond ik wel verwarrend want waarom laat je het niet weten, en als ik het vraag of je er was dan krijg je een nee, woow je bent gezien en gevoeld haha. Ontkenning logisch, Maar voor mijn geen fijn gevoel. Dromen gedachtes heel de dag door, vraag je of hij de gedachtes herkend zegt die ook nee.. Wie hou je voor de gek, je zelf of mij? Normaal zou ik zo een persoon negeren, Maar de aantrekkings kracht is echt te krachtig en t voelt goed maar ook weer heel geamputeerd, deze persoon heeft mij met de bovenstaande antwoorden zo diep gekwetst dat verbaasde mij enorm, ik heb zo veel mee gemaakt maar dat gevoel was nieuw, intense verdriet voelen gemis onverklaarbaar, ik heb hem immers maar een keer of 6 gezien. Hoe dan vraag ik mij af. En dan hoe lang Blijft zo een ontkenning duren, Ik kan zo niet openstaan voor meer in mijn leven, ik heb 3 kinderen ik kan toch niet eeuwig wachte maar ik kan ook niemand anders lief hebben…. Het is een langdurig proces wat bij nu al 5 maanden duurt,
Groetjes van mij
Lief mens, het kan zelfs jaren duren.
Als het de bedoeling is om bij elkaar te komen…..dan komt het wel. Maar leef je leven.
Ik ken iemand vanuit mijn jeugdjaren, ik was 6-7 jaar
Daarna is ze 30 jaar uit mijn leven geweest omdat mijn ouders gescheiden waren van elkaar.
Ik ben haar nooit vergeten, en tot op vandaag herinner ik nauwkeurig bepaalde dingen van haar. Heb al die tijd een gemis gevoelt.
Sedert een 2 tal maanden hebben we elkaar teruggevonden. Van mij kant is het gemis volledig weggevallen en ik voel me fantastisch
Ik voel haar emotioneel goed aan ondanks dat we elkaar nog maar 5 minuten kunnen zien hebben en de gesprekken via fb verlopen.
Ik vroeg mij af of dit hierbij past
Mijn man en ik hebben t ook klinkt gek wat ik zeg maar waar heeft de ene pijn voelt de an der
Het n paar seconden
denken het zelfde zo apart
Ik heb ook een tweelingziel en ik heb hem ontmoet hij is hugh laurie en we vuilen elkaar goed aan hij is mijn alles ik ben blij dat ik hem ontmoet
Ik wil hier graag even mijn verhaal neerzetten. Tijdens mijn huwelijk was ik iemand tegen gekomen waar ik direct het gevoel mee had van deze persoon ken ik, het was een enorme aantrekkingskracht. Maar zowel hij als ik zaten in een relatie dus heb ik da ook los gelaten, geruime tijd later kreeg ik terug contact met hem hij was vrijgezel. Ok wou wel eens met hem afspreken die dag was onvergetelijk, ik voelde mezelf helemaal hoe een perfecte relatie zou kunnen zijn. Op het sexuele sorry hiervoor ma heb hier een enorme blokkade door mijn verleden, en bij hem viel da helemaal weg. Ik had mijn huwelijk stop gezet de tijd erna heb ik met die persoon echt veel ruzie gekregen, we waren echt een spiegel voor elkaar. Tot ik op een gegeven moment zei van hier stopt het voor mij dit hoef ik ni in mijn leven. In de tussentijd heb ik me even laten gaan weg gaan feesten ma geen enkele man kon me bekoren of mijn ziel raken, ik leerde een oudere man kennen (geen verliefdheid) maar die heeft me laten zien en voelen hoe ik echt ben hij was de eerste die ik ooit toegelaten heb zo dicht te komen en die inmense muur rond mij naar beneden te halen, zodat ik ook echt kon voelen ma ook geraakt worden. Heb hem heel veel over mezelf verteld en ook over de persoon die echt mijn hart had weten te veroveren. De oudere man ik noem hem my gardian angel, want hij is er niet meer had mij beloofd voor hij ging ik ga over u waken, en ik stuur je de juiste man op je pad. Nu gisteren was zijn verjaardag, en ik was me aan het visualiseren hoe ik mijn toekomst wil zien heel duidelijk en helder. Dus ik had zo iets van ik moet die persoon die mijn hart geraakt heeft bedanken dat ik door hem uit mijn huwelijk ben gegaan en mezelf heb kunnen vinden, was een ingeving die ik had want had er al lang niet meer aan gedaccht, hij zei dit is heel bizar want ik wou je zelf ook sturen. Hem zien en horen deed heel mijn lichaam trillen, we hebben de laatste twee maanden dat we elkaar ni gehoord of gezien hebben elk ons eigen ding mee gemaakt en zijn echt veranderd. Misschien is het toch voorbestemd om samen te zijn, we hebben dit weekend afgesproken en dan komen er misschien meer antwoorden. Maar het voelt wel heel goe, zeker omdat ik nu ook weet dat een partner een aanvulling is aan je leven, je moet niemand zoeken om je compleet te maken. Dank u om te lezen
mooi verhaal! ik wens je succes!
Ik heb drie jaar geleden ook mijn TZ ontmoet op vakantie. Eén week hebben we van elkaars aanwezigheid kunnen genieten. Niet dat we het begrepen wat er aan de hand was, maar dat we dicht bij elkaar wilde zijn was duidelijk. Daarna hebben we eigenlijk alleen nog energetisch contact gehad. Ik heb mijn liefde voor haar erkent en toegegeven, echter voor haar is het allemaal niet waar en blijft in ontkenning.
Het enige wat ik nog doe is keihard aan mezelf werken om misschien haar ooit nog eens in mijn leven te hebben, op welke manier dan ook. Nu word ik op alle manier geblokkeerd, genegeerd en ontkent. Heel pijnlijk om dit wel bewust te zien. Ondanks alles blijft die enorme liefde voor haar aanwezig, kan en mag er alleen niets mee doen.
Als klap op de vuurpijl kan ik dus ook niet meer verliefd worden op een ander. Ze zullen altijd op de tweede plaats staan en dat zorgt ervoor dat ik me nooit volledig kan geven aan diegene. Ik voel me dus aardig geparkeerd in de liefde helaas!
Ik lees allemaal verhalen waar TZen bij elkaar zijn geweest in een relatie, ook al was deze misschien kort, er was een relatie. Het enige wat ik van mijn tweelingziel mag ervaren, is haar pijn, frustratie, verdriet, boosheid, etc. Heel vervelend allemaal, slechts heel sporadisch voel ik eens een positieve vibe.
Het verschil in groei is blijkbaar zo groot dat mijn TZ mijlenver achter me aan hobbelt en liever het gat vergroot dan verkleint. Wist ik maar niet dat ze mijn TZ is.
Richard, troost je.
Je bent niet de enige die dit mee maakt.
Ik zit al 6 jaar geheel in dezelfde situatie en zak er zelf ook van tijd tot tijd door in een emotioneel gat.
Groeten van waarschijnlijk een soort van VZ
runner & chaser fase , jij bent bewust de ander ononbewust. Mijn ervaring deel je kennis en als het idd zo is kan door ruimte en erkenning de ander een versnelde groei mee maken . veel succes !
ik geloof niet in de tweelingzielen gedoe. Het is alleen maar een beetje zweverig en je voelt alleen maar pijn. Je leert en je blijft maar niet bij elkaar. Wat is het nu hiervan? Wauw erg goddelijk. Je voelt je goed bij iemand maar mag toch niet bij elkaar zijn omdat je ervan hebt geleerd. Onlogisch en zeer pijnlijk. Je blijft toch bij die gene waar je voorbestemd bent. heel mooi gesproken over tweelingzielen, maar ze blijven niet aan je zij. Wat een dromerig gedoe allemaal.
Ik herken t enorm.
Ik ben 14 jaar getrouwd en hebben een kind van 12. Mijn huwelijk is niet goed beter gezegd slecht
7 maanden geleden ontmoete ik mijn soulmate had eerder nooit van een soulmate gehoord.Eerste x dat we elkaar zagen voelde ik iets bijzonders kan het niet beschrijven. We kunnen ons zelf zijn we hebben een heerlijk warm gevoel en hebben enorm rust. Voel echte onvoorwaardelijke liefde we staan voor elkaar altijd klaar. We willen dagelijks bij elkaar zijn als we elkaar niet zien doet enorm veel pijn. Echt ondraaglijke pijn. Als we bij elkaar zijn zeggen we vaak niks met de mond maar praten met ons hart. Ik heb een ander geloof ander cultuur maar dat is zeker geen probleem tussen ons we snappen en begrijpen elkaar heel goed.
Ik wist altijd dat er zo'n liefde bestond maar had nooit gedacht dat het mij zou overkomen. Zij is zo lief zo begripvol ze wil niet dat ik voor haar kies omdat mijn kind klein is en daarom ouders nodig heeft.
Ze wil er niet tussen zitten.
We nemen afstand van elkaar maar dat doet zo veel pijn en komen we weer samen. Ik wil scheiden van mijn vrouw om voor mijn soulmate te kiezen.
Droom over haar we zijn heel gelukkig in mijn droom.
k heb het sterk gevoel als we samen zijn dat we alles kunnen overwinnen.
Geloof cultuur kinderen maakt niet wij komen daar wel uit. Twijfel nergens over ik wil 100% voor Mijn soulmate gaan.
Heb mijn tweelingziel ongv. 6 jaar geleden ontmoet. Alleen ik dacht dat hij dat niet was. Want mijn beste vriend die was medium en die was altijd negatief over hem.Terwijl zelf heb ik alleen maar goede gevoelens gehad. En nog steeds. De allereerste keer dat ik hem ontmoette. Was hij gelijk de man van mijn dromen. Waar ik al heel mijn leven van droomde al vanaf kinds zijnde. Zijn uiterlijk houding enz. Precies als in.mijn dromen. We hoefden elkaar alleen maar aan te kijken als magie. Lijkt wel alsof je dan in soort trance bent in een andere wereld. Op een gegeven moment ben ik met hem gaan praten. Hij had al een gezin en zei dat ie me anders allang op de koffie had gevraagd. Al snel werden we al beste vrienden. Ook al moesten we elkaar super vaak inhouden vanwege de super extreme aantrekkingskracht. En we hebben in het begin ook gelijk onze gevoelens aan elkaar verklaard. En het blijft bijzonder. Heb een vriend en daarvoor had ik ook een jongen die zeg maar vrienden + was. Bij alles wat ik deed en doe tot de dag van vandaag zie ik hem in alles voor me. Ik droom over hem elke nacht en elke gedachte naar hem geeft mij een complete innerlijke gevoel. Nu hebben wij alle 2 een gezin. We hebben elkaar zelfs een keer een jaar niet gezien. En er veranderd niks aan. Ik ben apart van mijn vriend gaan wonen want ik kon het niet meer. Heb wel nog een relatie. Maar kan het maar niet verbreken omdat hij zo goed voor me is en alles voor me doet. Terwijl ik weet dat hij niet mijn ware is. En ik geloof dat mijn tweelingziel wel mijn ware is. Maar dat we er nog niet klaar voor zijn? Een soort paragnost vertelde me dat al wat ik droom dat we elkaar elke nacht ontmoeten dat dat in het echt ook op een dag gaat gebeuren(een relatie)
. Maar we zijn al zoveel jaren beste vrienden. Ik wil het wel maar weet niet of ik het moet geloven. En het is een raar idee maar volgems mij was ik in een vorig leven zijn zus. Naast dit heb ik veel moeite om mijn huidige vriend los te laten. Terwijl ik emotioneel al mezelf hebt afgesloten voor hem.
Ik heb een best wel rare ervaring…. Ongeveer 3 weken na mijn scheiding en wat overmoed van mijn kant belandde ik met iemand in bed die net als ik ook gescheiden was. Onze nacht was onbeschrijfelijk en hadden het beiden over iets magisch als we elkaar in de ogen aankeken. We besloten elkaars friend met benefit te worden, genoten heel erg van elkaar en sleepten elkaar door onze scheiding heen. Net op het moment dat we besloten aan een relatie te beginnen, was daar een oude vriend die weer in mijn leven verscheen. Hij liet een liefdeshorescoop maken, vertelde me dat ik Nieuwetijdskinds zou zijn en gaf me een boekje over spirituele psychologie die gelijk als mijn waarheid voelde. Omdat de liefdsehorecsoop vertelde dat we voor elkaar bestemd waren en hij vertelde dat hij mijn tweelingziel zou zijn, geloofde ik hem, maakte ik het uit met de ander en sprong halsoverkop in een relatie met hem. Maar dat lukte niet omdat ik me fysiek niet aangetrokken voelde tot hem. Nu nog steeds niet, terwijl ik het onbezorgde 5d gevoel dat we samen creëren heel erg fijn vind. Echter, de dag erna dan zak ik weer in, begin ik te twijfelen aan zijn woorden en weet ik het allemaal niet meer. Dat heeft er vooral mee te maken dat hij in het begin niet heel oprecht is geweest in zijn intenties waardoor ik hem niet helemaal kan vertrouwen. Dus na enkele maanden twijfelen toch weer voor die ander gekozen, een jonge die ik nog nooit op een leugen heb kunnen betrappen en mij alle ruimte heeft gegeven. Hij heeft alleen een schuld, heeft een borderline ex die zich helemaal negatief op mij uitleeft en woont bij zijn moeder waardoor ik in het begin een beetje op hem neergekeken heb. Heel erg van mij om te moeten realiseren maar desondanks kozen we enige tijd later toch met volle bewustzijn voor elkaar. Tot een week geleden ik recentelijk door allerlei confrontaties met vrienden, zijn ex en het steeds anders voelen dan anderen toch weer begon te twijfelen. Ik word zo moe van mezelf. Kan het zijn dat ik twee tweelingzielen heb, laat ik me teveel door die ander, die spiritueel heel ervaren is, beïnvloeden?
Ik zelf denk dat je maar één tweelingziel kan hebben. Omdat deze band zo uniek is dat voel je met niemand anders, vooral de spirituele band is heel sterk dat je elkaar aanvoelt en een spiegel voor kunt houden. Dat lees ik niet echt terug bij jou. Een liefdesrelatie wordt vaak moeilijk om te hebben met je tz omdat je dan allebei op dezelfde level moet zitten. Vaak moet je eerst t transformatie proces doorlopen.
Ik ken mijn tz nu ruim twee jaar wij hadden een korte liefdesrelatie…maar ik kon dat op dat moment nog niet. Hij kon daar niet mee omgaan..dus hij had contact verbroken. Wat mij vedriet deed. De band die wij hebben heb ik nooit eerder gehad, voelt zo intens, ik herken mezelf in hem, ik voel zijn pijn. En door hem zie ik wie ik echt ben. Wij hebben geen woorden voor, de aantrekkingskracht is zo heftig tussen ons..is bijna verstikkend. We weten allebei niet mee om te gaan. Hij is verliefd op mij maar verzet zich hier tegen mede door zijn geloof(moslim) kunnen wij moeilijk samen zijn. Ik hou van hem als mens. Als we elkaar in de ogen kijken is daar erkenning en liefde. We zijn al gelukkig met de energie die we delen. Seks hebben we geeneens nodig om de liefde te voelen. Een jaar lang hadden we geen contact…hij is bij mij terug gekomen. We willen een relatie maar weten niet hoe…hij raakt hier in gevecht met zichzelf…ik heb contact losgelaten maar hij komt steeds weer terug. Ik merk dat ik ook steeds meer naar hem verlang. Hij had in dat jaar iemand ontmoet maar kon mij niet vergeten. Ik heb in dat jaar een kind gekregen. We zijn allebei single. Moeten wij elkaar losten? Mijn hart zegt dat t beter is…maar ik weet ook dat hij bij me hoort…omdat hij laat mij ook niet gaan
Ik lees vaak dat iedereen zo blij is met zijn tz…nou ik vind t toch ook een last.
Als jou hart zegt dat je het los moet laten dan moet je naar je hart luisteren. Op het moment dat je het echt los hebt gelaten staat er jou wat moois te wachten. Niet meteen maar heb geduld en vertrouwen in de toekomst.
Dank je wel Sabine voor je reactie. Het moment dat ik het heb losgelaten…in de zin van leven gaat door en kan t naast me neerleggen en ik erachter ben gekomen dat ik meer op vriendschappelijke manier met hem om wil gaan…heeft hij weer contact gezocht…ik heb dit eerlijk tegen hem gezegd. Hij hoopt op meer maar daar ga ik nu niet in mee. Praten via whatsapp is voor nu even goed. Ik heb iemand anders ontmoet..sinds lange tijd vind ik eindelijk weer iemand leuk. Maar dat verandert niks aan mijn gevoel dat mijn tz een dierbaar persoon voor mij blijft. Het blijft zoals thuis komen voelen…vertrouwd en positieve energie..iemand die mij t beste gunt…dat geldt voor andersom ook
Mieke, omdat ik nu weet dat wij beter vrienden kunnen zijn. Zodra wij aan een relatie beginnen begint t proces van aantrekken en afstoten weer. Dat heeft me veel verdriet gedaan daar heb ik geen zin meer in. Hij was vaak degene die wegvluchtte. Zoals ik al zei door zijn geloof kunnen wij vanuit zijn kant ook moeilijk samen zijn.Maar dat wil niet zeggen dat ik hem helemaal uit mijn leven wil bannen. Als t voor bestemd is komen wij wel samen. Individueel hebben wij allebei nog een weg te gaan
Hai Angel,
Bedankt voor je reactie en klopt we zijn aan het aantrekken en afstoten wat enorm pijnlijk is.
Raar is dat je heel veel van elkaar houd en toch niet samen kan zijn.
Het is een heerlijk gevoel maar ook enorm pijnlijk.
Wil haar absoluut geen pijn doen met heel veel pijn aan mijn hart laat ik haar met rust.
Ik geloof er wel in dat we ooit weer samen zijn.
We hebben laatste tijd veel pijn gehad maar had het nooit willen missen.
Haar nickname is ook angel 🙂
Zou jij je ervaring via mail met mij willen delen ik heb er enorm behoefte aan
kenanaydinkalav@hotmail.com
hey angel, wat ik niet kan begrijpen, als het voelt als thuiskomen waarom je daar dan niet voor kiest
@M+A=LOVR
Ik heb het contact met hem verbroken…en op mijn mobiel geblokkeerd. Voel me hier goed bij..heb weer rust in mijn leven. Ik heb er veel verdriet om gehad…maar een plek gegeven. Mocht hij ooit voor de deur staan…verlies ik mezelf niet meer. Ik heb gedaan wat ik kon…destijds koos hij voor een andere weg dan de mijne…
Ik weet niet in welke fase jullie nu zijn..maar ik denk in het aantrekken en afstoten?
Hai Angel ik ben ook moslim en heb mijn soulmate ook gevonden.
Wij hebben het precies hetzelfde we kunnen elkaar niet loslaten we houden zielsveel van elkaar.
Ik ben getrouwd en heb een kind wij zijn niet gelukkig.
Ik wil scheiden om met mijn soulmate samen te zijn zij wilt dat niet omdat ik een kind heb. Moeilijke situatie heb enorm veel pijn zij heeft het contact verbroken en ik heb sindsdien heel veel pijn.
Hoe gaat het met jullie nu?
Ik heb mijn tweelingziel bijna 5 jaar geleden ontmoet en na een paar maanden nooit meer gezien. Kennelijk hebben we genoeg van elkaar geleerd. Bij de 1e handdruk en eerste blik in de ogen voelde ik een golf van blijdschap door me heen gaan. 'Dus daar ben je, wat ben je mooi' dacht ik. Ik zag een visioen van een vrouw die een baby liefdevol in de ogen keek 'zo prachtig, ben jij echt voor mij?' We hebben nooit gevoelens uitgesproken. Dat was niet nodig. Bluetooth love. Er is niemand geweest die ik zo dichtbij kon verdragen. Bij het enige moment dat we elkaar in de ogen durfden te kijken schoot er iets recht in mijn hart. Ik dacht nog:misgeschoten, maar toen mijn cardoioloog later op de plek van mijn hart drukte, besefte ik dat het midden in de roos was. We konden samen typen op hetzelfde toetsenbord, zonder elkaar te raken, als het perfecte Quatre Mains pianoduo. Deze ziel was mijn spiegel. Ik voelde nu dat wat ik miste of niet durfde te voelen: zelfstandigheid, zelfwaardering, aantrekkelijk zijn, stralen, genieten van het leven. De ontmoeting was een katalysator voor mijn relatie, werk en gezondheid. Ik besefte dat ik veel te leren had, maar ook dat onze wegen zouden splitsen als we genoeg van elkaar geleerd hadden. We beloofden elkaar een feestje. Ik heb hem vrijkaarten gestuurd 'dank voor de bijzonder(e) leerzame tijd'. Ik kreeg een vriendelijke reactie, maar hij kon helaas niet. Toen ik het las wist ik dat dit het laatste contact zou zijn en ik voelde dat het goed was.
prachtig. Dank je voor het delen!
Graag gedaan. Ik ben nog steeds razend benieuwd hoe het met mijn twin gaat en hoop dat deze intens gelukkig is. Als ik mijn gevoelens, blij of verdrietig, wil delen kijk ik even opzij, zoals die ene blik in de ogen. Ik zie hem terugkijken en lachen. En alles is goed 🙂
Een échte Duaalrelatie gaat nooit over henzelf, maar om de opdracht die ze van God hebben toegedeeld gekregen en deze in vrije wil en met toeweiding uitvoeren voor het algemeen belang en het behoud van de Schepping. Ze zijn een zuil en toeverlaat voor hun ogeving.
Op momenten dat ze alletwee nog niet volledig in God staan en in communicatie met de All-Eenheid, gaat een relatie om de spiegels en het herkennen in wat er nog nodig is om zover te komen.
Dit is een Grote Liefde en haast onkenbaar op aarde. Er rust een zegen op degenen die het het écht aan willen gaan en al op aarde samen willen gaan in de Bron. Maar op aarde heeft het zijn manifestatie ook in de dynamiek naar buiten toe. Geen comsumeren van de relatie, maar het tot bloei brengen voor een ieder om hen heen.
Ik zie mijn vraag nergens terug, dus probeer t nog een keer…
Mijn vraag is: herkennen tweelingzielen elkaar altijd of kan ook 1 van beide de ander herkennen?
Het is feest als er herkenningen zijn bij het ontmoeten van je tweelingziel. Interactie (lees chemie) tussen jullie is door alle twee te herkennen. Echter de wijze hoe je daarna met elkaar om zal gaan kan wel verschillen. Juist de sfeer waarin de herkenning is gedaan is maatbepalend hoe jullie verder kunnen gaan.
hallo
ik heb een ervaring opgedaan wat ik erg apart vind. ik heb namelijk mijn tweelingziel gezien en weet dat we elkaar missen. maar ik kan niets doen. hij is inmiddels overleden 50 jaar oud, ik heb dezelfde leeftijd, maar ik weet dat hij in de 6e dementie nog bij mij is. dat voel ik en is bevestigd door een medium. ik heb regelmatig ervaringen waarvan ik niet kan begrijpen dat dit echt bestaat. hij heeft mij door vele erge gebeurtenissen heen geholpen en heb ervan geleerd. ook heb ik geleerd op eigen benen te staan omdat ik het wel moest door ziekte van mijn man. er gebeuren inderdaad in je leven dingen waarvan je moet leren maar ook leren luisteren naar jezelf. doordat ik nu geaccepteerd heb hoe het zit en wat ik heb geleerd krijg ik meestal nu positieve dingen en gebeurtenissen. ik heb de kleur violet tot paars ontdekt en voel mij prima op mijn gemak hierbij. paars is de kleur van veiligheig en je bent klaar met hetgeen je moet doorstaan. ik hoop dat ik hierna mijn tweelingziel mag ontmoeten om mij hierna compleet te mogen voelen. ik weet hij is de laatste keer geboren in de USA en ik hier. mijlen ver van elkaar af. ik herkende hem meteen op afstand maar mocht hem helaas niet ontmoeten of om bij hem komen maar hoorde hem vaak zeggen , ook met spiritueel contact, ik mis iets maar weet niet wat. dit had ik hetzelfde met veel van herkenning aan mijn kant en misschien ook van zijn kant. hopelijk komt het na dit leven in orde. en zie ernaar uit om samen te smelten. voor altijd en eeuwig ben ik trouw aan deze persoon. het heeft idd niets te maken met liefde, liefde is een opwelling die overgaat maar, zorgen voor, is wel degelijk aanwezig. dit zouden meer mensen moeten inzien om goed en eerlijk te leven en niet steeds zoekende te zijn naar iets wat ze niet kunnen vinden. het vinden doe je pas als je de tweelingziel ontmoet en je eeuwig bent samengesmolten. ik mis hem maar wacht rustig op mijn beurt. hij is daar al aangekomen en hij wacht op zijn wederhelft . hopelijk zien wij elkaar dan.
Hallo,
Ook ik heb een jaar of 5 geleden mijn tweelingziel tegengekomen. ook dit is enorm heftig, we maken samen magische en onverklaarbare momenten mee. telkens opnieuw lijkt het magie. Ik kan het niet uitleggen, maar de beleving is immens krachtige en sterk.een relatie hebben we niet, omdat onze ontmoetingen te heftig zijn. elkaar elke dag zien, zou onmogelijk zijn, door de enorme kracht en sterkte van onze energie samen. er is geen lichamelijke aantrekking, wel is er liefde in zijn pure vorm als houden van.
3 jaar geleden kwam ik mijn grote liefde tegen, toen ik hem zag wist ik het direct. Na een half jaar om elkaar heen draaien kregen we een relatie en het voelde zo goed! Na wat tegenslagen zijn we na bijna 1,5 jaar uit elkaar gegaan, hij kon het niet meer en is vertrokken. Van toen tot nu ( ruim een jaar) is het een aantrekken en afstoten verhaal geweest. Beide hebben we moeten leren oud zeer uit het verleden te verwerken, hij zit hier nog midden in. De pijn die ik voel, de eenzaamheid, het mij niet compleet voelen zonder hem is elke dag hevig aanwezig. Mensen in mijn omgeving snappen het niet, laat hem nou los joh, wordt er dan gezegd. Ik heb geleerd dat liefde mooi is, maar onvoorwaardelijke liefde is pijnlijk, moeilijk en kost heel veel energie. Nog steeds hoop ik dat we uiteindelijk weer bij elkaar mogen konen, als we beide onze lessen geleerd hebben. Tot die tijd moet ik geduld tonen, en dat is niet makkelijk. Ik voel vaak zijn energie en vermoeidheid aan, mij daar voor afsluiten gaat de ene keer makkelijker dan de andere keer. Het doet pijn als hij zegt dat hij denkt dat we niet meer bij elkaar gaan komen, mijn hart bloeit op wanneer hij zegt dat hij het fijn vindt dat ik hem tijd en ruimte geef. Hij denkt dat als het voorbestemd is we wel bij weer bij elkaar komen. Voor mij kan die dag niet vroeg genoeg komen.
Mooi geschreven tekst.
Ik heb zeker weten mijn soulmate ontmoet 3 jaar terug.. Zomaar op straat kwam ik hem tegen toen ik besloot om ff wat te eten ging halen ipv op de bus te wachten. Nou dat eten was er nooit van gekomen, we raakten diep in gesprek over vanalles en nog wat en we hadden zoveel gemeen dat het te bizar voor woorden was, na een maand elkaar regelmatig gezien te hebben was ik erg verliefd en voelde me zoals ik me nog nooit gevoeld had, ik had het gevoel dat ik zweefde, alles klopte gewoon en leek op zn plek te vallen. Hij gaf het ook toe. Alleen week later nam hij alles ineens terug, hij vond dat we beter vrienden konden blijven. Toen ie daarna weg ging wist ik dat ik m nooit meer zou zien, wat dus idd klopte. Ik smakte van de 7e hemel naar het diepste dal. Probeerde nog contact te zoeken daarna maar hoorde niks meer, toen heb ik mn boosheid geuit maar het heeft niet geholpen. Ben er nog steeds niet helemaal overheen. Ook omdat ik nooit antwoord heb gekregen waarom. Denk dat ik nooit meer iemand tegen zal komen bij wie ik datzelfde gevoel zou evenaren. Meestal als ik me rot voel denk ik aan hem, hij voelde me echt aan en al keken we elkaar alleen maar aan wisten we meteen wat we bedoelden. Heb wel 2 vriendinnen die mn zussen hadden kunnen zijn, vaak telepathie enzo maarja ik heb het alleen bij hun dat ik dingen aan voel, hun niet bij mij dus denk niet dat dat soulmates zijn. Ik moest mijn verhaal even kwijt. Vond dit wel toepasselijk bij dit onderwerp.
hey nele
ik vind het leuk om te horen
ik ben gelukkig niet de enige
ik ben nu blij dat zo over kan praten
want als tegen me vrienden zegt dan lijk het wel of ze spoken zien
ik wil je beanken voor je reatie
gr sabrina
hallo allemaal
ik ben sabrina
ik heb een relatie met mijn tweelingziel
maar iedereen zegt dat het heel mooie moet zijn
maar ik en mijn vriend hebben de eerst te jaar heel zwaar gehad.we waren net een elastiek terug trekken en afstotten
maar we leerde zoveel van elkaar we spiegelde ekaar telkens
we voelde elkaar zo aan.als ik in bed lig en ik zat met iets.hij voelde mijn zo aan dat die pijn in ze buik kreeg en onrustig was.we moesten echt praten anders konden we niet naast elkaar slapen en het was ook zo heftig.
ik moet nu zeggen dat we zware start hebben gehad.maar we zijn zoveel veranderd in 1 jaar tijd
we leren zoveel van elkaar
elke dag leren van elkaar
ik ben nu blij dat ik mijn tweelingziel naast me heb staan
ik heb nog nooit in me leven zo sterke band met man gehad
dat je zo ekaar kan aan voelen soms is we eng en heftig
nu heb zo iets moois samen met mijn tweelingziel
Mooi Sabrina!
Geniet van het proces en van elkaar. Wat je beschrijft is heel herkenbaar. Ik heb geen fysieke relatie met de mijne en we wonen elk aan onze kant van de wereldbol, maar dat contact waarover je praat is zeer herkenbaar.
Liefs,
Nele
Soms kom je zo maar mensen tegen , die precies het zelfde doen en denken als jij zelf , je voel je enorm verbonden , er is een band ik kan het niet uitleggen , ik denk zelf dat dit toch ook een tweeling ziel is , dat kan niet anders , gewoonlijk heb ik dat niet snel , dat gevoel dat je iemand al heel lang ken , terwijl je elkaar pas vijf maanden terug heb ontmoet .
Hoi ,
Ik heb een tweetal weken mijn tweelingsziel ontmoet ,een hele ervaring ,ik had eerst beelden van vorige levens wat ik door kreeg en ook herkende ,daarna volgde er iets anders op wat me totaal van slag heeft gebracht iets moois maar ook hele heftig ,de zielen smolten dus samen wat ik achteraf heb vast gesteld door de verhalen die ik las ,want ik kon het met geen woorden omschrijven wat er gebeurde ,ik zag onze geesten op een ander niveau in elkaar wikkelen ,en zag heel veel mooie kleuren en de liefde ging zo diep dat ik begon te huilen omdat ik het niet kon bevatten wat er gebeurde,ik voelde pijn loskomen ,enorme pijn ,maar sindsdien zie ik veel meer ,en voel ik me totaal anders ,niet dat we een koppel zijn ,het heeft niets met verliefd zijn te maken ,maar een intense liefde die ik niet kan beschrijven .Ik probeer het een plaats te geven en in mijn eigen kracht te blijven staan ,omdat ik anders de hele tijd in zijn energie blijf hangen ,maar op 1 of andere manier blijf ik hem aan voelen en is er precies een communicatie op afstand tussen ons ,ik voel de energie binnen stromen via mijn hart ,ik heb vlinders in mijn hart zou ik zeggen inplaats van in mijn buik.Ik wilde het graag even delen ,omdat niemand in mijn omgeving begrijpt wat ik wil zeggen ,maar ik denk ook dat je het eerst moet ervaren vooral eer je weet waar iemand het over heeft nhet gaat boven mijn verstand ,maar nooit zal ik dit vergeten dit weet ik zeker ,mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn als wat het geweest is ,en het kwam totaal onverwachts in mijn leven.Lieve groetjes Sylvia
@sylvia, Hallo, sylvia zooo mooi. Maar wat ik dan verder niet begrijp waarom jullie niet samen zijn als koppel? ik hoor daar bij zovelen een gevecht tegen . julie zielsenergie is 1 en je kan volgens mij dan niet jezelf verliezen.
op you tube staat er een mooi verhaal van edmond en rita, tweelingzielen die zo mooi uitleggen waarom het absurd is dat tweelingzielen zich van elkaar willen verwijderen.
Ik zal misschien iets over het hoofd zien. verliefdheid is niet ter sprake meer in deze dimensie van de ziel
maar je verhaal is prachtig:)
@sylvia,
Heel mooi Sylvia 🙂 . Ik vind het zelf altijd erg fijn om dit soort verhalen/ervaringen van anderen te horen, je hoort er namelijk niet zoveel over in de directe omgeving. Dus dank je wel voor het delen van jouw ervaring! En veel geluk samen! 🙂
Liefs, Susanne
Hoi Rob,
Je schreef :
“Waarom? geen idee soms voelt iets gewoon niet lekker voegen. Bij een tekst voel ik een ja of een nee. Duidelijk genoeg voor mij. En over het tweelingziel verhaal, ik zal het allemaal wel zien. Ik merk dat ik er soms mee bezig ben omdat ik verlossing zoek en het lezen van stukken even het gat in mijn op vult.”
Wat betreft je gevoel. Mijn ervaring is dat m’n gevoel ‘slechts’ een instrument is, het is input. Je gevoel koppelt er geen oordeel aan (het voelt goed of niet), maar dat doet je innerlijk.
Op het moment dat er een oordeel om de hoek komt kijken (bv het voelt niet goed), dan doe je jezelf tekort om het bij voorbaat weg te wuiven omdat je ‘gevoel heeft gesproken’. Het is namelijk niet je gevoel, het is je innerlijk die spreekt. Daarom zou het helpen om eens na te gaan waarom je innerlijk dat oordeel velt, dus : waarom voelt het niet goed. Zo kom je stap voor stap weer verder.
Hoop dat je hier iets aan hebt.
Hartelijke groet, Robert
@Robert, dat is een verschil tussen jou en mij. Gevoel is een natuurlijke impuls en ik kan je ten dele begrijpen dat ik niet altijd blindelings op mijn gevoel af moet gaan en vaak onderzoek ik ook wat er eventueel achterschuilt maar soms is het gewoon een weten zoals in dit geval. Er zullen gerust delen in de tekst zijn die kloppen maar het is niet nuttig voor mij op dit moment. Het zegt me niets en is niet concreet bruikbaar.
Hallo Rob,
Het ligt volledig bij jezelf om je gevoel wel of niet te gaan onderzoeken.
Uit je woorden zag ik enige aanleiding om vragen te stellen die je wellicht een inzicht kunnen verschaffen.
Als je er niks met de tekst kunt, prima hoor. Mocht ik je toch ergens meer duidelijkheid over kunnen verschaffen, wil ik best een poging wagen.
Groeten,
Robert
Ik heb hem ontmoet, nu precies 3 weken en 1 dag geleden. Mijn leven stond a la seconde op zijn kop, aan de ene kant. Aan de andere kant viel alles wat ik tot nu toe heb mee gemaakt op zijn plek. Wij zijn gewoon hetzelfde, zo voelt dat. Elke gelegenheid waarbij we meer horen over onze verledens, herkennen we zelfs nog meer dan we al voor mogelijk hielden. Geen uitleg nodig, geen onzekerheden, algeheel weten en voelen dat onze zoektocht ten einde is. Dit is het, zo hoort het te zijn. Zeker niet “uit geleerd”, wel veel meer te geven aan anderen hierdoor. Hoe? Geen idee, wel weten dat dit vanzelf zal gaan, puur omdat dit ons mocht overkomen. Dankbaar dat dit gebeurd is….
Pas op! Wegsmeltgevaar!
Marijke : )
Hahaha!
Het hoeft zo niet te zijn, je kan mekaar perfeckt aanvaarden respecteren en de liefde laten overwinnen.
Op emotioneel vlak kun je mekaar spiegelen om je eigen emotioneel verleden optelossen, maar dat hoeft geen strijd te zijn
@Mieke: eens met jou dat tweelingzielen in liefde een zijn. Ook eens als je stelt dat tweelingzielen op aards niveau elk op eigen benen staan. Beide voor mij open deuren.
Mijn reactie bestrijdt echter de stelling van Joudry dat tweelingzielen complementair zouden zijn, ook in het aardse leven. Dat zij met andere woorden elkaar zouden aanvullen. En mijn reactie bestrijdt het romantische beeld van tweelingzielen dat dat oplevert: rozengeur en maneschijn, pais en vree. Zoals Pierre en Marie Cury die steeds eendrachtig samenwerkten aan hun wetenschappelijke projecten. Dit is een prachtige liefde maar geen tweelingzielschap. Dat is hoe ik het zie.
In een tweelingzielrelatie ben je, hoewel op sommige punten diametraal tegengesteld (bv man/vrouw) op de meeste punten hetzelfde: op zielsniveau en bv in nog uit te werken “pakketjes oud zeer”. Ipv aanvullen is er constante en zeer harde spiegeling, waardoor veel afstoting. En dat naast de enorme eenheid op liefdesgebied. Dit levert vaak een regelrechte emotionele achtbaan op – tenminste totdat beide partijen hun oud zeer hebben losgelaten. Dus allerminst rozengeur en maneschijn. Je wordt heen en weer geschud tussen de hoogste hemel van de hoogste hemel (de gedeelde liefde) in de diepste emotionele hel (van de nog uit te werken emoties). Dit geschud wordt menige tweelingzielrelatie fataal. Je moet erg stevig in je schoenen staan en erg consequent in de spiegel willen kijken en de focus houden op de liefde, anders houdt een tweelingzielrelatie niet lang stand. Ik spreek uit ervaring.
@Ilse, en ik ben het niet helemaal eens met je Ilse. Volgens mij is aanvullen niets iets afhankelijks maar verreikend voor beide 1+1 maakt3. Elkaar opvullen daarin tegen is wat er vaak ontstaat in romantische liefdes zoals jij dit schets. Dat is mijn mening in ieder geval. En over tweeling ziel gesproken. Ik geloof dat deze elkaar pas tegengekomen als ze beide al dermate afstand hebben genomen van kun emotionele pijn en al een zekere rust en zelfvertrouwen hebben dat zei ook op eigen benen kunnen staan. Natuurlijk kunnen zei elkaar nog missen bijvoorbeeld als ze niet bij elkaar zijn maar dit neemt hem niet meer ik beslag. De relatie is stabiel en er is eenweten dat het goed zit, je hoeft je best niet te doen omdat je beide weet dat je goed bent zoals je bent. Ik geloof wel dat er nog emotionele pijn kan zijn soms maar beide weten hier zorg voor te dragen en nemen verantwoordelijkheid en is van korte duur.
Hallo,
Mijn reactie op wat stukjes.
De helften van een tweelingzielen hoeven niet per se mannelijk en vrouwelijk te zijn.
Iedereen heeft inderdaad een tweelingziel, alleen hoeft je helft niet per se tegelijk met jou op aarde te leven. Het moment dat ze samenkomen op aarde, is natuurlijk geen toeval. Dat heeft dan ook weer met het volgende te maken.
Tweelingzielen hebben elkaar inderdaad wat te leren en kunnen elkaars groei stimuleren. Ze hebben beiden hun eigen levenslessen, echter hun levenslessen willen elkaar wel eens triggeren 🙂
Die volmaaktheid (in liefde) ontstaat pas als ze hun eigen levenlessen opgelost hebben (samen op aarde) en uiteindelijk samensmelten. Dat samensmelten is zeer zeker ook mogelijk hier op aarde. Ik zie dat als een verlengd onderdeel van het eigen proces.
Ik heb begrepen dat het afsplitsen van tweelingziel als laatst in de 8e dimensie plaatsvindt. Dus ruim voor je daadwerkelijk fysieke incarnatie (3D).
Het klopt wat mij betreft dat ze een gelijkwaardige ontwikkeling/bewustzijn met zich meebrengen zodra ze elkaar hier ontmoeten op aarde, maar dat zal niet direct vanaf de geboorte duidelijk zijn, immers ze hebben eerst hun eigen lessen te leren en transformeren. Die versmelting kan pas hierna plaatsvinden, maar dan ben je al een behoorlijk eind in je (bewustzijns)proces.
Het samensmelten is een proces op zichzelf, met transformaties en inwijdingen. Het samensmelten vindt plaats op 13 nivo’s, waarbij de 13 energielichamen van de complemenataire helften in elkaar samen zullen gaan vloeien. Bij dat proces vindt diepe heling plaats en zul je als onderdeel elkaars lessen doorleven.
Wat Peter|Alexander schrijft :
“ik mag ook vertellen dat échte tweelingzielen hierna aan de andere kant samensmelten en zo samen terugkomen in één lichaam als menselijke engel. Tot die tijd zijn ze hier zelfstandig als lichtgidsen om te ervaren, niet om te leren zoals velen beweren. Wij komen namelijk uit de 6e dimensie, hier bekend als indigo. In principe onze praktijkstage”
Dat samensmelten kan dus ook op aarde, mits beide helften op aarde zijn.
De complementaire helften zijn hier wel degelijk om te leren : hun eigen lessen (waarbij samenkomst kan leiden tot versnelde groei vanwege triggeren), en als ze samensmelten : elkaars lessen.
De 6e dimensie is nog maar het begin. Het samensmelten vindt plaats op 3D t/m 15D.
Hartelijke groet, Robert-73
@Robert, sorry hoor maar wat een verschrikkelijk idee dat samen smelten! Denk je echt dat dat het doel is? Al die vele ontdekkingsreizen die ze beiden hebben gedaan en dan plop 1 ik kan de schoonheid hierin niet zien hoor. Waarom waarom waarom. Ik geloof dat je die heelheid het samensmelten in jezelf plaats vind een heel zijn in jezelf. En het ik zijn is een groots geschenk met zoveel schoonheid en dan samensmelten?
Hallo Rob,
Wat vind je precies verschrikkelijk? 🙂
Het resultaat van vele ontdekkingsreizen mogen ze dan samenvoegen en van elkaar leren. De enige weg naar ware volmaakte liefde is het samenvloeien van je complementaire helft. Het is een diepgaande heling in liefde op alle nivo’s.
Dan samensmelten is op het nivo van elkaar’s 13 energielichamen, je blijft gewoon een “ik” hoor met eigen voorkeuren.
Hartelijke groet, Robert-73
@Robert, ik geloof dat werkelijke liefde in jezelf zit en dat je helmaal niemand anders daarvoor nodig hebt. Over dat samen vloeien snap ik niet wat je bedoelt je vloeit samenmaar toch blijf je een ik. Dus je energie lichamen vloeien samen en dan ga je weer je eigen weg. Of op een hoger niveau vind de samensmelting plaats en hier blijf je individu?. Maar wat je zegt over je ziel smelt samen met je tweeling ziel en dan wordt je een engel. Het is mij maar erg vaag allemaal en voelt niet goed
Hallo Rob,
Zoals je je eerste zin schrijft, doe je het voor alsof het een afhankelijkheid is. Integendeel juist, op dat moment is er geen enkele afhankelijkheid, het gaat om het aanvullen. Je hebt je complementaire ziel ook niet nodig om volmaakte liefde (geen enkele beperking) in jezelf te kunnen ervaren. Maar je kunt er wel voor kiezen om samen te gaan smelten met je complementaire helft. Ik zie het als een verder en diepergaande liefde.
Naarmate dat je verder groeit in je proces en je je ontdoet van beperkingen en afhankelijkheden zul je steeds meer zuivere/volmaakte liefde ontwikkelen. Dat gaat altijd over liefde naar jezelf toe, en daardoor ook naar je omgeving.
Ze noemen je incarnatie op aarde ookwel je persoonlijkheid. Het is jouw persoonlijkheid die denkt en handelt, die eigenschappen en voorkeuren heeft. Je persoonlijkheid heeft een fysiek lichaam in de 3e dimensie, een emotioneel lichaam op het nivo van de 4e dimensie, een mentaal lichaam op het nivo van de 5e dimensie, etc.
Elk energielichaam draagt in zich beperkende energetische creaties die voor beperkingen (en minder prettige gevoelens) in jezelf zorgen. Bijvoorbeeld de aanwezig van oordelen over jezelf. Iedereen heeft ze, of ze er nu wel of niet van bewust zijn. Je kunt je voorstellen dat een oordeel over jezelf behoorlijk in de weg staat voor de liefde voor jezelf.
Die beperkende energetische creaties zijn verantwoordelijk voor vervelende gevoelens, gedachtes en patronen, die in je fysieke lichaam waar te nemen zijn.
Door die beperkende energetische creaties te neutraliseren (transformeren) ontstaat er meer vrijheid en meer liefde in jezelf. Je kunt je misschien voorstellen dat elke keer als je een creatie neutraliseert, je steeds meer liefde in jezelf zult ervaren. En zo is het ook 🙂
Je zult hierdoor dus steeds zuiverder worden en jezelf als zodanig ervaren, naar jezelf en de wereld toe. Zuiverheid in liefde staat los van jouw persoonlijkheid in de zin van voorkeuren of eigenschappen.
Laat ik als voorbeeld ik en mijn geliefde noemen. Ik ben onderweg volgens bovenstaande voorstelling, dat is zij ook. Op het einde van de rit zijn onze 13 energielichamen vrij van energetische belemmeringen. Daarop hebben we de keuze om samen te smelten, wat ons wel wat lijkt 🙂 Wij hebben geen intentie om ieder onze eigen weg te gaan zoals je zegt, maar we willen juist bij elkaar zijn. Het feit dat we er voor kiezen om onze energielichamen samen te laten vloeien, staat daar los van. We zijn ieder dan nog steeds een op zichzelf staande persoonlijkheid.
Dat van die engel zegt mij persoonlijk niks, dat is wat die ander schreef. En het klopt niet helemaal wat die schreef. Maar ik kan me goed voorstellen dat het moeilijk is om het kaf van het koren te onderscheiden. Het is dat ik de weg volg die mijn begeleiders hebben gevonden, en dat dat mijn baken is geworden, alle puzzelstukjes vallen voor mij ineen. Niet dat ik alles weet of begrijp. Er worden regelmatig hier ook bijzonder vage stukken geschreven waar ik helemaal niks mee kan. Sterker nog : ik vind dat het soms ook niks toevoegt. Het moet voor mij wel bruikbaar blijven.
Weet je waarom het niet goed voor je voelt?
Hartelijke groet, Robert
@Robert, beetje late reactie maar was alweer vergeten te reageren.
Waarom? geen idee soms voelt iets gewoon niet lekker voegen. Bij een tekst voel ik een ja of een nee. Duidelijk genoeg voor mij. En over het tweelingziel verhaal, ik zal het allemaal wel zien. Ik merk dat ik er soms mee bezig ben omdat ik verlossing zoek en het lezen van stukken even het gat in mijn op vult.
@Robert,
Hoi Robert,
Ik ben vandaag op dit artikel terecht gekomen, naar aanleiding van andere artikels over HSP, verliefdheid, tweelingzielen, de Liefde, etc. Ik heb nu een aantal van je uitgebreide stukjes gelezen over jouw visie over het tweelingschap, zowel hierboven als hieronder ook nog een aantal stukjes va jou, en ook al zijn dit jouw teksten van vorig jaar al zelfs, ik ben erg blij dat ik het gelezen heb. 🙂 . Ik vind het altijd erg prettig om hierover te mogen lezen en om anderen hun ervaringen/meningen hierover te lezen/weten. Dank je wel voor het delen van jouw visie hierover!
Veel liefs, Susanne
Hey Susanne, bedankt voor je reactie, altijd leuk om te lezen/horen! 🙂
Warme groet van Robert
ik zou ook graag een stuk over hoe jij er over denkt willen lezen het klinkt erg interessant wat je tot nu toe schrijft
Groet liza
Hoi Liza, ik ken de auteur niet. Een groot stuk komt uit het boek van Joudry ( zie artikel ) er staan meer stukken op de site met de trefwoorden soulmate en tweelingziel. De zoekfunctie vindt je rechtsboven, onder de re clame
Twee maanden voordat ik mijn tweelingziel ontmoette voelde ik hem aankomen. Na 2 jaar vrienden proberen te zijn ontplofte hij van seksuele frustratie. Ik heb er een kater van.
Ik vind dit een heel interessant onderwerp. Ik heb zelf een stormachtige relatie achter de rug met mijn degene die ik heb herkend als mijn tweelingziel. Dit is een goed geschreven en duidelijk stuk, al heb ik het nog niet helemaal gelezen (zo lang, even geen tijd).
Waar ik het echter niet zo mee eens ben, is de nadruk op 'elkaar aanvullen', die ook in het boek van Joudry een rode draad is. Ik voel het niet zo, dat mijn tweelingziel en ik elkaar aanvullen. Ook niet waar wij tegengesteld (lijken te) zijn. Want wij zijn in het meeste 'hetzelfde' maar in sommige dingen voor honderd procent tegengesteld.
Mijn tweelingziel en ik hebben een stormachtige relatie gehad van bijna vier jaar. Een regelrechte emotionele achtbaan die zijn weerga niet kent. Echt 'op zijn tweelingziels' met elkaar gebotst. Dat is tenminste zoals ik het voel. Helaas zijn wij vorig jaar op dramatische wijze uit elkaar geknald.
Momenteel schrijf ik hierover een boek. Naar aanleiding daarvan zijn mijn tweelingziel en ik weer in gesprek geraakt. We zijn nu zo ver dat wij in vrede kunnen terugkijken op onze relatie. Naar aanleiding van wat ik heb geschreven, praten we alles uit wat er gebeurd is en vertellen elkaar dingen die we eerder niet konden benoemen omdat wij verstrikt zaten in die emotionele achtbaan.
Nu blijkt dat we eigenlijk nog veel meer hetzelfde zijn dan we al dachten. Dus elkaar nog minder 'aanvullen' dan volgens dit stuk het geval zou 'moeten' zijn, maar juist 100% spiegelen. Zelfs de tegenstelling introvert (hij) / extravert (ik) lost zich op….
@Ilse,
als mens vul je elkaar niet aan, dan staat ieder op eigen benen.
tis in termen vanliefde dat 1 geheel bent, je straalt de liefde uit naar buiten toe wat veelin beweging zet, de liefde is puur en helder en schittert.das één
Hello allen,
Ik heb vorig jaar mijn tweelingziel ontmoet en ‘n 2 maanden later hadden wij ‘n relatie, mooi en het was echt zo dat ik iets dacht en zij de zin verder afwerkte, en ook andersom. Maar ook als ik in haar huis was (dat heel huiselijk en warmte uitstraalde) ik legde iets weg (was de 1st maal in haar huis)en legde dat exact op ‘n plaats waar dat zei dat zou leggen. Wij konden communiceren/luisteren als geen ander, en dat was ook voor beide heel goed. Ik ben wel iemand die héél openstaat voor ontvangen, en dan vooral voor het woord en wat de andere te zeggen heeft. Mits dat zei heel slank was sprak ik over vrijen op basis van tantra. Dat zou haar minder energie ontnemen en haar toch op ‘n rustige manier genieten van samen de lakens te delen. Helaas heeft ze onlangs onze relatie stopgezet en mis haar ontzettend ik laat haar nu in haar wereld, want zij is ‘n spirituele kunstenares. In haar wereld van de spriritualiteit zit zij veel hoger dan ik, en heb ook veel aan haar te danken. Want ik ben mij nu helemaal aan het ontwikelen in die wereld. Ik ben dan nog eens zo als zij HSP en ik heb als toemaatje heldervoelend, en toch begrepen wij elkaar. Hadden wij beiden elkaar nog meer ruimte gegeven zou dit dan wel gelukt zijn?
Vriendelijke groeten van Sean,
Ik gebruik ook liever het woordje soulmate..
En eigenlijk hoef ik niet te weten hoe het ontstaat of waardoor het komt. Het grappige is, dat ik weet wie mijn soulmate is.. alleen hij weet het nog niet. Maar dit gevoel is zo sterk, en het is geen verliefdheid.
Toen ik hem in de ogen keek, wist ik het! Maar dat heb ik met meerdere mensen. Dat ik weet dat ik ze ken, maar dat ze dan zielsverwanten zijn, terwijl ik ze eigenlijk in dit leven nog nooit gezien heb.
Het voelt raar en fijn tegelijk!
Ik ben geneigd een hele reactie te schrijven op ‘t artikel (en gerelateerde artikelen hier) en op diverse reacties maar dan doe ik precies mee aan datgene waar ik op wil reageren: hokjes, mogelijke theorieën, zo zit het, zo zit het niet.
Wat maakt het uit hoe het heet, wat het precies is en hoe het werkt?
Hoe kunnen we iets wat we maar ten dele kunnen overzien, snappen?
@Maaike, we kunnen voelen zonder het te hoeven snappen! Ik ben het met je eens, hoor. Ik weet het verschil niet tussen soulmate, tweelingziel, twinflames etc, anders dan dat het een theorie is. ik heb alleen maar de diepe innerlijke verbinding gevoeld die ik had met “mijn” soulmates. Dat is de naam die ik soms gebruik om mensen mee te duiden waar ik die verbinding mee voel. Of beter gezegd,de naam waarmee ik mijn gevoel in een woord probeer te vatten dat eigenlijk toch nooit kan beschrijven wat ik voel.
@Gordon, woorden en termen zijn handig om een verschil mee aan te geven, zo gebruik ik het ook. Vind het bij soulmates in zekere zin nog wat algemener omdat er daar meer van zijn.
Een ontmoeting met mijn tweelingziel/zielemaatje zette mijn wereld op z’n kop en kan ik duidelijk onderscheiden van “soulmates”, maar ik geloof niet dat je elkaar heel kunt maken, ook niet als tweelingzielen.
Eerder dat je op een ander niveau samen al heel bent.
Tenminste dat leid ik af uit een interpretatie van mijn ervaringen en de beelden die ik hiervan gezien heb. Vind tweelingzielen daarom een wat ongelukkige term.
We verwarren het al snel met het perspectief wat we kennen: elkaar in relaties opvullen en samen een geheel vormen. Daar zijn veel relaties in deze tijd volgens mij (onbewust) op gebaseerd.
Maar goed, dat zijn mijn ervaringen die ik op mijn manier interpreteer en ik kom er meer en meer achter dat het ook weleens heel anders zou kunnen zijn en ik ook gewoon de behoefte voel t in een hokje/kader/logisch geheel probeer te stoppen.
Terwijl zo’n ervaring, toen, nu en later voor zich spreekt, zonder woorden.
@Maaike, wees blij dat het beestje een naam heeft… wat die naam ook mag zijn.
Ook bijvoorbeeld een roepnaam als ‘griep’ omvat talloze verschijnselen die allemaal net iets anders zijn… maar we weten door het noemen van de naam wel globaal waar we het over hebben.
Voor een buitenstaander die koud met het verschijnsel ‘tweelingziel’ in aanmerking is gekomen is alleen al het onder een noemer kunnen plaatsen al een hele grote stap.
Hoi Gordon,
Als je het goed vindt, dan wil ik graag dit artikel plaatsen op mijn facebook e.d.!
Fijne artikelen schrijf je, ik kan je heel goed invoelen!
Liefs van Lis
@Lis Reijerman, Ik heb dit artikel niet geschreven en ik weet de auteur niet. Ik heb het geplaatst omdat ik wat artikelen over dit onderwerp wilde plaatsen (en er komen nog een paar aan) het 2e gedeelte komt letterlijk uit het boek “Tweelingzielen -Vind je ware spirituele partner” van Patricia Joudry. Warme groet, Gordon
@ik dank je voor jouw reactie. Ik had tijdens het lezen van het hoofd-artikel namelijk net de laatste emmer die de druppel deed overlopen, wat wil zeggen dat ik niet meer tegen alle onzin kan die er over tweelingzielen geschreven wordt uit naam van?? Het is namelijk héél anders, maar jij zit er het dichtsbij tot nu toe, ik herken het gevoel wat jij beschrijft en het klopt dat de ontmoeting met je tweelingziel pas plaats vindt als één van beide richting ascentie beweegt. Verder heeft het nooit met ouders, maar met grootouders een connectie en ik mag ook vertellen dat échte tweelingzielen hierna aan de andere kant samensmelten en zo samen terugkomen in één lichaam als menselijke engel. Tot die tijd zijn ze hier zelfstandig als lichtgidsen om te ervaren, niet om te leren zoals velen beweren. Wij komen namelijk uit de 6e dimensie, hier bekend als indigo. In principe onze praktijkstage ;-). Als we het goed doen kunnen we alhier genieten van onze creatiekracht en hebben we lingo op ons fysiek chakrastelsel (we transformeren naar kristal of violet). Ik ben blij dat ik het kort wilde houden, ook fijn dat het niet echt lukte, hoop jullie niet verveeld te hebben en zou graag eens wat meer over dit soort onderwerpen schrijven hier. Warme groet van mij. Peter
@Peter|Alexander, Hehe, eindelijk een pittige “tegenreactie”. Daar hoopte ik al op. Ik zet zulke stukken neer op de site, niet als “waarheid” maar als medium om het er over te hebben… Ik ben me bewust van het feit dat er allerlei verschillende dingen over geschreven worden, en een aantal van die artikelen plaats ik; gewoon omdat het onderwerp me interesseert.En om reacties op te krijgen.
Ik ben wel benieuwd naar wat jij omschrijft als “echte tweelingzielen”, wat dat volgens jou betekent. En ja, schrijf er eens over: graag. Warme groet, Gordon
Goed dat je White Bull even mee laat praten over dit onderwerp, Gordon! Al dat idealiseren en romantiseren levert alleen maar heel veel pijn en frustratie op. De kern van het verhaal is – en dat is het eigenlijk altijd: Zoek 'het' in jezelf. Staar je niet blind op iets buiten jezelf of op een ander, die zaligmakend zou moeten zijn.