In mijn vorige artikel schreef ik over de geboorte van Wombfulness. Wombfulness gaat over bewustwording, ontwaking en belichaming van je oeroude eigen-wijsheid, die zich bevindt in je baarmoedergebied. Iedereen, man of vrouw, heeft in zijn bekken de heilige graal tot zijn of haar beschikking. Velen weten het niet, vanwege alle ellende die ze meedragen, dus zoeken ze de heiligheid in geschriften, cursussen, verre landen, relaties of goeroes.
Verstoring in de harmonie
Er was een tijd dat de vrouwelijke energie en de mannelijke energie in harmonie en gelijkwaardigheid naast elkaar leefden. Vrouwen waren zich bewust van de creatie, kracht en wijsheid die zij in zich dragen. Mannen leefden hun goddelijke essentie ook. Op een gegeven moment zijn we onze goddelijke oorsprong vergeten. We vergaten hoe krachtig en waarachtig de baarmoeder is en dit leidde tot een grote verstoring in de harmonie. We vergaten onze stralende essentie en het intellect begon de overhand te krijgen. Duizenden jaren leden wij én onze Moeder Aarde hieronder. Oorlogen, ontstaan door het gebrek aan balans tussen het mannelijke en het vrouwelijke, rees overal ter wereld op. Ver weg, maar soms ook dichterbij dan we denken, namelijk in onszelf. We worstelen tegenwoordig ontzettend met onze gevoelens en luisteren nog steeds te vaak naar onze mind in plaats van naar onze intuïtie. We dragen dan ook behoorlijk veel collectieve zooi met ons mee…
Slaven van het verleden
Zowel mannen als vrouwen zijn slachtoffer geworden toen we richting de patriarchale wereld gingen. Mannen leven al duizenden jaren onderdrukt als slaaf, soldaat of kantoormedewerker. Hun goddelijke essentie wordt er ontelbaar veel generaties uitgeslagen met de zweep en andere wapens. En al deze ellende, de pijn en ontevredenheid die de man met zich meedraagt, wordt er richting de vrouw uitgewerkt. De vrouw, die hij ooit als godin zag, werd (wordt) misbruikt en verkracht op alle mogelijke manieren. Keer op keer was (is) de vrouw de zondebok en werd ze gewurgd, onthoofd, verdronken, verbrand, verraden of verkracht. Vrouwen waren verloren en eigenlijk zijn we dat nog steeds als je naar de wereld kijkt. Zo lang wij, mannen én vrouwen, ons niet bewust worden van onze goddelijke essentie en maar blijven dolen in deze collectieve zooi, blijven we slaven van het verleden.
Herinnering
Hoe uit deze collectieve zooi zich nu in deze tijd, vraag je je wellicht af? Afgelopen mei zat ik met elf vrouwen in een cirkel. We deelden over trauma’s die we dit leven hadden opgedaan en die nog opgeslagen lagen in onze ‘womb’. Ik schrok me wezenloos toen bleek dat 10 van de 11 vrouwen te maken heeft gehad met seksueel misbruik en/of een narcistische man. Om ‘even’ een voorbeeld te noemen… Persoonlijk heb ik altijd moeite gehad om mijzelf uit te spreken, om mijn stem te laten horen, ‘nee’ te zeggen. Ik deed alles om maar lief gevonden te worden, met alle gevolgen van dien. Tijdens de meditatie die we in de cirkel met deze elf vrouwen deden, zag ik eerdere levens als een film afgespeeld worden. Ik zag mijn hoofd er afgehakt worden en ik werd gewurgd, verbrand, gekeeld. Ik zag mijn hoofd meerdere malen voorbij rollen. Totdat de film stopte en ik mijzelf op een enorme rots zag staan. Ik droeg een maansikkel op mijn derde oog, een prachtige turquoise steen om mijn nek en een statige staf in mijn hand. Ik keek mijzelf diep en doordringend aan en hapte naar lucht. Voorbij alle ellende werd ik nogmaals herinnerd aan mijn goddelijke essentie. Ik zag mijzelf als de godin die ik ooit was en die ik nog steeds ben. Net als alle vrouwen, waar dan ook ter wereld. De tranen die toen vloeiden, kwamen van heel diep. Van ontreddering en ontroering.
De stap
We lopen bijna allemaal wel een keer (of 100) vast in ons leven. En zo ontzettend veel ellende is oud, zo oud dat het vastgeroest zit in ons DNA. Ik wens ons mensen, Moeder Aarde en de komende zeven generaties toe, dat we de stap durven te nemen. Misschien wel de enige stap die nodig is om ons te ‘redden’. De stap naar binnen en om af te dalen naar de heiligste tempel die je maar kan betreden. De plek waar je innerlijke stem je wijs zal toespreken, de plek waar stilte heerst en een rivier van kracht en creatie onvoorwaardelijk stroomt. Vrouwen dragen de grootste creatiekracht in zich. Het is dan ook aan hen om haar godinnelijke essentie weer te gaan belichamen en om bewust te bepalen wie, wat en hoe er haar heilige tempel mag betreden. Plant zaden van licht in je baarmoeder en help de man én de vrouw zijn/haar goddelijkheid te herinneren. Dalai Lama zei immers:
‘The world will be saved by Western women.’
Nou, waar wachten we nog op?
Hoi!
Dank je wel voor jouw mooie artikel! Vond het ontroerend en informatief geschreven! Ik wil dit niet aanvullen, maar gewoon wel wat info geven. In de tijd van Atlantis, droeg vooral de Elite een kristal op het voorhoofd. Dit kristal maakte, dat men empathie ontwikkelde. Je kon gedachten en gevoelens zien en voelen, van de ervaringen van anderen. Dit is toen gehackt. De mensheid poogde nog die eenheid van geest te behouden, maar toen de minder fijne ervaringen intraden in tijdslijnen, gingen mensen met elkaar ‘meelijden’. Toen begon de ‘zooi. Het geschenk was, dat we ooit wisten dat we vanuit die Eenheid door die pijn heen, ooit in onze eigen Soevereiniteit zouden treden, maar vooral door tv en internet en telefoontjes, blijven we ‘high’ in het delen van vooral negatieve informatie en blijven ‘meelijden’. Uit angst voor onze soevereiniteit beschimpen mensen elkaar via forums of hebben leedvermaak als reactie op de pijn van het eigenlijk ook allemaal niet meer mee willen doen. Maar je afzetten tegen, zet je juist vast.
De mensheid heeft jarenlang contracten gehad met andere interdimensionale entiteiten die werkten als stoorzenders. Deze brachten de chaos, wat een stap was om uit die flower power eenheid te komen. Maar de verstoringen werden steeds dramatischer, omdat de mens maar niet naar zijn eigen eenheid of soevereiniteit kon gaan. Inmiddels worden deze entiteiten teruggeroepen en hun contracten zijn ontbonden. Het is nu aan de mens, om de restanten van pijn en chaos los te laten. En door de wijze van reageren op, zitten er nog veel storingen op de lijnen, de matrix.
Daarnaast wilde ik graag iets schrijven over ‘the womb’. Gekomen uit een Eenheid wordt bij geboorte de navelstreng doorgeknipt. Daarna gaat de baby zelfstandig ademen (wat nog niet betekent dat hij zijn soevereiniteit begrijpt). Het Geboortetrauma is een reactie op het zelfstandig ademen. Iets heeft het idee, dat de moeder het kind laat ‘stikken’. Die adem is in Wezen het Goddelijke Vrouwelijke waar alle liefde en wijsheid inzit. Maar vaak willen wij toch een blijven met onze aardse moeder, die ook vaak haar Goddelijke Vrouwelijke Energie nog niet heeft binnengehaald. Het Kind werd wel gehaald in deze wereld, maar niet Adam Gehaald. Een bepaalde open wond (open buik die via de navel nog verbonden is met de moeder en andere zielen in de onzichtbare werelden). Adam is de vorm, Isis of Eva is de Ziel (komend van Sophia Christos). De Adam bootst de ziel na. In die Wond van Adam, sluit hij de Moeder/Vrouw buiten en is de Vader die ook Moeder is. de Patriarch. Hij onderdrukt zijn adem om te manipuleren. Eigenlijk zit er een tantrum of woedeaanval op die adem. Hij gaat in zijn hoofd zitten, omdat hij daardoor ‘hoog’ ademt en zo denkt bij de Moeder op een Voetstuk te komen, in de Hemel. Daardoor is zijn ‘voet stuk’, omdat de donkerbruine wortel naar de aarde in feite de verdonkeremaande vrouwelijke yin kracht is, die gevangen wordt gehouden als ziel in de onderwereld van de buik. En die donkere wortel is een zelfbedachte worteling/navelstreng. Dus het contact met de Aarde en de Ziel en de ware adem is kunstmatig. Het is apart, dat juist nu Covid-19 op de adem werkt. Velen sterven die contracten hadden en die zeiden: “Ik kan niet meer in deze wereld leven op de Oude Manier, maar ik weet ook niet hoe ik in dit leven Het Goddelijke Vrouwelijke kan toelaten, ik wil naar Huis”. Deze mooie, lieve en juist sterke helden, die een keuze maakten de oude baarmoeder van Adam de Patriarch te verlaten en deze Matrix, hadden als Ziel deze afspraken, maar als mens ‘weet’ je dat niet en dat is toch een enorme shock. Velen eindigden met diezelfde shock op de adem, zoals deze plaatsvond, toen zij werden geboren. Ik voel enorm veel respect voor hen! Ook door hun heengaan, maken zij ruimte in de Oude Matrix.
Dank je wel lieverd, dat doordat ik jouw artikel las opeens voor mijzelf dingen meer op een ‘rijtje’ kon plaatsen en ik wens jou het allerliefste toe, namelijk: Jouzelf! En dat is vast al aan het gebeuren!
Knuffel (op honderderen kilometers afstand)
Het valt mij op dat de meeste vrouwen geen idee hebben hoe een man in elkaar steekt. Wil een vrouw zich godin voelen dan moet ze zich hier ook naar gedragen. De kracht zit in haar vrouwelijkheid en haar kracht zit ook in het feit dat zij sleutelhouder is van sexualiteit. Google maar eens op female supremacy.
En vergeet niet dat wij in machtsverhoudingen leven. Onbewust nemen mensen een rol aan en vaak neemt de vrouw de rol van onderdanigheid aan. Maak dit in een relatie bespreekbaar. Waar ben je dominant in en waar ben je onderdanig in. Gelijkwaardigheid bestaat niet. Dat denken we maar dat is niet zo. Er is altijd een iemand die het woord voert en de ander maakt zich daar ondergeschikt aan. Omdat er onvoldoende communicatie is wordt hier niet over gesproken wat vervolgens weer leidt naar onbegrip en slechte relaties.
Ja, mooi gesproken, dank, als aanvulling op het artikel. wat zou het mooi zijn als we die balans gezamenlijk weer zouden terugvinden. ja, we zijn allemaal in onze manlijkheid of vrouwlijkheid beschadigd, er ver van weg gehaald , er vervreemd van geraakt (en daar komen we pas achter als je het weer gaat terugvinden..).Het is al een eerste mooie en hoopvolle winst dat we ons die oorsprong met kleine beetjes – sneller kan je niet uit een trauma herstellen- weer kunnen gaan herinneren . Laten we er op vertrouwen dat we -al is het langzaam- het gaan terugvinden. Dat de woede, frustratie, verontwaardiging, het vechten, de onmacht en de vergetenheid, mogen gaan omkeren naar het weer terugvoelen en voeden ! van onze oorspronkelijke (manlijke en vrouwlijke) krachten.
Jammer dat in dit artikel de man als boeman wordt afgespiegeld, want de vrouw is nl net zo in haar handelen net zo beschadigd en traumatiserend naar de man toe. Ze gedragen zich vaak als kerels en de mannen als vrouwen. Een sterke vrouw wordt beschermt door een echte man, in vrijheid en onvoorwaardelijk liefde. Nu zie ik dat heeeeel weinig. Vrouwen zetten zich af tegen mannen en denken dat ze nutteloos zijn en dat alleen de vrouwen het gelijk hebben. Dat vind ik erg jammer zonder man is de vrouw geen vrouw en zonder vrouw is de man geen man!!!!
Mooi ❤️