Valse tweelingziel – Tweelingziel misvattingen en schijnconnecties

Er wordt wel gezegd dat het ontmoeten van je tweelingziel incarnatie je ontwikkeling in een stroomversnelling kan brengen. Je tweelingziel kan je pijnstukken raken op een manier die niemand anders kan. Maar wat is een tweelingziel eigenlijk? En wat als hetgeen je aanziet voor een diepe connectie, een valse tweelingziel blijkt te zijn?

Wat zijn tweelingzielen?

Er circuleren verschillende theorieën over het fenomeen tweelingzielen in de literatuur en op internet. Wellicht zijn meerdere van deze theorieën en delen ervan waar. Ik heb als reïncarnatietherapeut en ervaringsdeskundige gezien, dat er immers veel unieke wegen zijn waarop wij als medescheppers, ontstaan uit de Bron kunnen groeien en ons kunnen ontwikkelen.

Maar in het algemeen lijken de meeste theorieën gebaseerd te zijn op de gedachte, dat wij als ziel in paren ontstaan vanuit de Bron en ons in samenspel met onze wederhelft (en anderen, natuurlijk) ontwikkelen gedurende vele incarnaties en in vele levensvormen.
Daarbij heb ik wel wat interpretaties van de tweelingziel theorie langs zien komen die in mijn optiek pertinent onjuist zijn. Dit zijn bijvoorbeeld ideeën over tweelingzielen die beperkend zijn, worden gegeneraliseerd of angstmatig denken propageren.

Zwart-wit

Zo las ik bijvoorbeeld dat een auteur stelde dat tweelingzielen of mannelijk, of vrouwelijk zijn en in hun vele incarnaties altijd hetzelfde geslacht zouden hebben. Daarbij zou de ene helft altijd man zijn en de andere altijd vrouw.

Maar in mijn ervaring en die van vele van mijn cliënten incarneren we in wisselende geslachten. We hebben immers, ook binnen onze individuele persoonlijkheid of ziel, zowel het mannelijke als het vrouwelijke principe in ons. We incarneren soms in mannelijke, dan weer in vrouwelijke lichamen: zo ervaren we alle uitingsvormen van de goddelijke energie.

Onevenwichtig

En hoe kan het ook anders. Als we alleen maar of mannelijke, of vrouwelijke incarnaties zouden hebben, zouden we ons zeer onevenwichtig ontwikkelen. De ene helft van de mensheid zou doorschieten in actieve principe. Zij zouden alleen bezig zijn met actie, strijd, rondrennen zonder empathie en niet te stoppen zijn. De andere helft zou dan alleen maar empathisch, reactief en ontvangend zijn en niet eens van de bank afkomen.

De Britse fantasy auteur Tanith Lee heeft ooit een prachtig kort verhaal geschreven over een ziel die in opdracht van een rancuneuze demonenprins op onnatuurlijke manier in tweeën werd gekliefd, met alle rampzalige gevolgen van dien. Gelukkig werd hij/zij later weer herenigd met zichzelf, en zelfs de demon was onder de indruk van de schoonheid van de mens die met zichzelf in evenwicht is. ”Te mooi om tweemaal te scheiden,” zei hij.

Wisselende rollen en verdeling van mannelijke en vrouwelijk

In mijn ervaring incarneren we, ook als het gaat om tweelingziel connecties, in wisselende rollen: soms zijn we man, soms vrouw. De ene keer een meer stoere man, de andere een zachtaardiger type. Dan weer zijn we krijger-vrouw, dan weer representant voor het moeder-archetype of priesteres. Soms zijn we zelfs tweeslachtig. Als goddelijke wezens die alles in ons hebben is alles voor ons mogelijk en zijn we nooit zwart-wit.

De ultieme staat van menselijke liefde is de vereniging van één ziel in twee lichamen. Sri aurobindo

Complementair

Wel heb ik ervaren dat zielen qua algehele verdeling van de mannelijke en vrouwelijke principe verschillen. Zielen lijken, alweer net als individuele persoonlijkheden op aarde, van nature wat meer mannelijk of juist vrouwelijk van aard. De verdeling van mannelijke en vrouwelijke energie in tweelinghelften wisselt. In mijn ervaring zijn ze daarbij vaak complementair aan elkaar: waar de ene helft wat meer mannelijk is, is de ander wat meer vrouwelijk. Daarbij incarneren ze wel in qua geslacht wisselende lichamen. Zo kan de de tweelingziel met wat meer mannelijke energie incarneren in een vrouw met amazone-achtige eigenschappen, en een tweelingziel met meer vrouwelijke energie in een zachtaardige man, enzovoort. De combinaties en mogelijkheden zijn eindeloos voor de incarnerende ziel.

Laatste incarnatie

Nog een misverstand dat ik nogal eens in boeken tegenkom, is het idee dat tweelingzielen pas in hun allerlaatste aardse incarnatie samen zouden komen. Waarom? Geen idee. Persoonlijk zie ik er de logica niet van in. Net zoals we ontzettend veel leren van en steun hebben aan onze zielefamilie, leren we juist zoveel van contact met onze tweelingziel wederhelft. We groeien daarin zowel in vreugde als door het overwinnen van obstakels.

Persoonlijk heb ik ervaren dat ik juist veel aardse en niet-aardse incarnaties heb, waarin ik samen heb gewerkt met wat ik ervaar als mijn tweelingziel wederhelft. Soms waren dit ‘’makkelijke’’ incarnaties met veel vreugde en plezier, vaak ook incarnaties waarin we veel tegenwerking en strijd met andere instanties te verduren kregen. De herkenning van de ander was echter altijd feilloos en een bron van onvoorwaardelijke liefde en goddelijke verbinding.

Andere manifestaties van de tweelingziel

Daarbij hoeft een verbinding met je tweelingziel hoeft niet per se op het aardse vlak laats te vinden. Persoonlijk heb ik de aardse incarnatie van mijn tweelingziel in het huidige leven (nog) niet ontmoet, maar heb veel ontmoetingen gehad met diens incarnaties in andere tijden en dimensies. Sommigen hebben zelfs hun weg gevonden naar mijn boeken en duiken op in mijn verhalen. In tijden van versnelde persoonlijke groei, waarin oude pijnstukken werden aangeraakt met alle stress van dien, doken ze regelmatig op om me te steunen met liefdevolle inzichten en energetische omhelzingen. Als je gevoelig bent voor energie, is de energie van (vorige levens van) je tweelingziel makkelijk te voelen en te herkennen.

Liefde is één enkele ziel die twee lichamen bewoont. Plato, 427 v. Chr.

Afhankelijkheid

Een ander misverstand dat ik vaker langs zie komen in publicaties, is het idee dat het voor onze spirituele ontwikkeling, onze ascentie of verlichting absoluut noodzakelijk is samen te komen met de aardse incarnatie van onze tweelingziel. Dit creëert denkbeelden gebaseerd op angst en afhankelijkheid, die juist funest zijn voor onze spirituele ontwikkeling en meesterschap.

Of we nu een tweelingziel hebben of niet: we zijn compleet in onszelf. We kunnen altijd, zonder uitzondering, verbinding maken met onze hele ziel, onze eventuele tweelingziel op zielsniveau en de Bron. We kunnen altijd groeien en ons ontwikkelen in meesterschap op de voor ons beste manier. Het ontmoeten van een eventuele aardse incarnatie van de tweelingziel is voor dat proces niet noodzakelijk. We zijn immers onafhankelijke, soevereine wezens met de mogelijkheid ons altijd te verbinden met onze ziel, hoger wezen en de Bron. Wel kan het ontmoeten van, of samenwerken met de tweelingziel enorm stimulerend, behulpzaam en vervullend zijn.

Romantisch

Ook het idee dat tweelingzielen op aarde alleen samenkomen als romantische man-vrouw partners is in mijn ervaring niet juist. Het is goed mogelijk dat tweelingzielen op aarde incarneren als moeder en kind, vader en kind, broers of zussen, vrienden, en in intieme relaties van allerlei aard, zowel heteroseksueel als homoseksueel. Die ziel laat zich ook hier niet inperken.

De verloren geliefde en de valse tweelingziel

Omdat velen van ons in een stadium van ons leven of onze aardse incarnaties te maken hebben gehad met verlies, scheiding of afwezige of disfunctionele vaders of moeders, ontstaat het romantische ideaal van de bijna goddelijke geliefde, die ons van buitenaf alle vervulling gaat geven waar we naar verlangd hebben. Dit is een romantische illusie die ons niet bepaald helpt in onze kracht te gaan staan.

Dit ideaal wordt wel eens vermengd met de theorie van de tweelingziel. We kunnen onze onvervulde behoeften en oude pijn gaan projecteren op een ander die de eigenschappen van onze geliefde lijkt te weerspiegelen. Het gevolg: disfunctionele, destructieve relaties gebaseerd op illusie, angst en afhankelijkheid.

Identificatie met een niet-eigen tweelingziel

Soms ontstaan er zelfs situaties waarin minder bewuste, verwarde, beschadigde of behoeftige mensen gebruik maken van dit onvervulde verlangen van de ander en zich gaan vereenzelvigen met incarnaties van diens tweelingziel.

Als je wel eens een familieopstelling hebt meegemaakt, zal je weten dat het helemaal niet zo moeilijk is je te identificeren met de energie van een ander, zelfs iemand die al overleden is. Voor mensen die geen stevige basis van zichzelf hebben maar wel zeer gevoelig, empathisch of zelfs intuïtief of mediamiek begaafd zijn, is dit nog makkelijker en kan het zelfs onbewust gebeuren.

Wanneer deze mensen zich vanuit hun innerlijke leegte op bijna magische wijze identificeren met incarnaties van jouw tweelingziel kan dit, zolang je niet in de gaten hebt wat er werkelijk aan de hand is, voor veel verwarring, pijn en ellende zorgen.

De onechte tweelingziel, de Valse tweelingziel 

Wanneer iemand zich vanuit verlangen, behoeftigheid en verwarring met jouw tweelingziel, zielenmaatje of incarnaties daarvan vereenzelvigt, kan dit op het eerste gezicht een magische situatie lijken. Het is alsof deze persoon inderdaad een verbinding heeft met jouw ziel, jouw wederhelft en incarnaties daarvan en ze van tijd tot tijd zelfs channelt.

De problemen beginnen wanneer je merkt, dat deze persoon zelf in het geheel niet is zoals hij of zij in eerste instantie leek te zijn. Wat een intense tweelingzielconnectie leek, met welhaast telepathisch contact en gevoelens van diepe liefde, idealisme en begrip, blijkt niet geaard in de realiteit. De persoon in kwestie leeft de idealen en persoonlijkheidstrekken van de tweelingziel niet echt – en dat zorgt voor steeds meer verwarring, persoonlijke botsingen en emotionele pijn.

Zelfonderzoek bij een mogelijkse valse tweelingziel connectie

Wanneer bovenstaande situatie je bekend voorkomt, is het belangrijk wat zelfonderzoek te doen. Is dit een tweelingzielconnectie met alle uitdagingen van dien, die wel degelijk is geworteld in onvoorwaardelijke liefde? Of heb je vanuit oude pijn en diepe verlangens signalen van je innerlijk genegeerd dat deze persoon niet is wie hij of zij lijkt te zijn? Ben je meegegaan in een ongezonde, wederzijdse afhankelijkheidsrelatie, vanuit het diepe verlangen naar de verbinding met je eigen tweelingziel, je eigen ziel en uiteindelijk, de Bron?

De oplossing

De oplossing is natuurlijk je eigen pijnstukken te gaan onderzoeken. Daarbij is het belangrijk onder ogen te zien welke delen van jou of jouw ziel, of welke vorige levens, nog in de greep zijn van angst of de pijn van verlies, en deze te helen met je eigen (zielen)energie. Daarbij kun je de assistentie inroepen van bijvoorbeeld een (reïncarnatie-)therapeut, maar ook van de hogere essentie en andere incarnaties van je daadwerkelijke tweelingziel.

Soms dienen deze zich al spontaan aan tijdens je genezingsproces, tijdens dromen of ontmoetingen op energetisch niveau. Het is werkelijk prachtig en magisch om te ervaren dat je echte tweelingziel of incarnaties van je echte tweelingziel zich manifesteren, vanuit diepe onvoorwaardelijke liefde, om je te helpen jezelf te helen en vooral: op je eigen benen te gaan staan.

Het waarom van tweelingzielen

Als het fenomeen tweelingzielen inderdaad bestaat, en voor mijn gevoel is dat wel zo, zij het met kanttekeningen, kun je je afvragen wat het nut ervan is. Niets in het universum wordt zonder reden gecreëerd zoals het is. Waarom zouden wij, ook al zijn we op het hoogste niveau héél, ons op een bepaald niveau in paren hebben gemanifesteerd?

Zelf denk ik dat het te maken heeft met onze evolutie en het bevorderen van onze groei. Zolang we nog niet in staat zijn in totale harmonie te zijn met onze tweelingziel, ervaren we nog gemis, angst, pijn, verdriet, innerlijk conflict en zoeken we naar iets dat ons de hoogste vervulling biedt. Dit zoeken stimuleert onze groei door incarnaties heen. Door alle ervaringen die we hebben met of zonder onze tweelingziel ervaren we een enorme stimulans voor groei op emotioneel, mentaal en spiritueel gebied.

Soms leren we het meest van de afwezigheid van de tweelingziel en de noodzaak op eigen benen te leren staan. Soms juist van het leren omgaan met, en overstijgen van, onze tweelingzieltegenstellingen.

Dualiteit en meesterschap

Net zoals in het incarnatieproces, door in de dualiteit te gaan en de tegenstellingen te ervaren en overstijgen op het gebied van het leven, ervaren we dat ook in de relatie met onze tweelingziel.

In het streven naar de liefdevolle verbinding en de juiste balans met onze tweeling gaan we richting een bewuste verbinding met ons Hoger Wezen en de Bron.

Kortom, het streven naar harmonie met onze tweelingziel leidt ons naar meesterschap!