De meeste mensen kennen het prototype van de narcist wel: de persoon met het grote ego en de arrogante houding die altijd in het middelpunt van de belangstelling moet staan en over lijken gaat om aandacht te krijgen. Maar er is een nog gevaarlijker soort narcist wiens sluipende en destructieve gedrag veel langer verborgen kan blijven: de verborgen of sensitieve narcist.
Misverstand
Het grote misverstand bij narcisme is vaak dat men denkt dat de narcist bovenmatig veel of alléén maar van zichzelf houdt. De echte narcist is echter niet in staat tot liefde, ook niet voor zichzelf. Een persoon met een daadwerkelijke narcistische persoonlijkheidsstoornis is in de vroege jeugd psychologisch en emotioneel zo beschadigd, dat hij of zij geen contact kan en wil maken met zijn of haar eigen innerlijke wezen.
In wezen is hij of zij doodsbang voor zijn of haar eigen diep verborgen gevoelens van schaamte, schuld, waardeloosheid, minderwaardigheid en doodsangst. Daarom creëert hij/zij een valse persoonlijkheid waarmee hij/zij probeert energie en aandacht aan de buitenwereld te ontlokken en de enorme leegte in zichzelf op te vullen: de blaaskaak, de spirituele goeroe, de macho, de opschepster, de perfecte vrouw, etc. Ondertussen gaat er onder dat laklaagje van bluf een kwetsbare, beschadigde en zeer manipulatieve persoon schuil.
Leegte
De echte narcist is alleen maar bezig zijn of haar eigen leegte op te vullen met de energie van anderen, tot zijn of haar eigen kinderen aan toe, zonder enig oog voor hun welzijn. Mensen die een intieme relatie met een echte narcist of een narcistische ouder hebben (gehad), weten maar al te goed dat een verbinding met een echte narcist een doodlopende en destructieve weg is: je krijgt nooit de authentieke, onbaatzuchtige liefde die je als partner, kind, vriend of vriendin verdient. Geliefden, partners, kinderen en vrienden zijn voor de narcist slechts bronnen van ‘voeding’: aandacht en energie die zij gebruikt om haar leegte op te vullen en zich belangrijk te voelen.
Charme
De narcist gebruikt vaak charme en overredingskracht om zijn/haar zin te krijgen, maar wanneer de echte narcist zich bedreigd voelt in zijn/haar overlevingsstrategie wordt diens oorspronkelijke psychologische ‘narcistische wond’ aangeraakt. Dan kan hij of zij verbaal of fysiek zeer agressief en zelfs gewelddadig worden.
De stille narcist
Naast de bekende extraverte, openlijke narcist, die vaak maar al te duidelijk te herkennen is ondanks diens charme en overredingskracht, is er een veel minder bekende type narcist. Deze kan juist vanwege diens stiekeme gedrag nog veel gevaarlijker zijn omdat zijn/haar ware aard lang verborgen kan blijven: de sensitieve narcist.
Het is zo’n goede man… hij is alleen een beetje stil.
De verborgen of sensitieve narcist is net zo beschadigd als de extraverte, openlijke narcist. Ook zij zijn in de vroege jeugd vaak extreem verwaarloosd en psychologisch, emotioneel, fysiek en/ of seksueel mishandeld en niet in staat geweest een innerlijk gevoel van zelf- en eigenwaarde op te bouwen. (NB: niet iedereen die dergelijke mishandeling en verwaarlozing heeft doorstaan ontwikkelt een narcistische persoonlijkheidsstoornis!). De sensitieve narcist is dus ook niet in staat tot liefde voor zichzelf of anderen.
Het verschil
Het grote verschil met de openlijke narcist is dat waar de openlijke narcist extravert is, het liefst op het podium springt en een olifantshuid lijkt te hebben, de sensitieve narcist juist introvert is en hypergevoelig voor alles wat diens imago en valse zelfbeeld kan bedreigen of beschadigen: kritiek, doorvragen, een andere mening hebben, blootleggen van leugens en aankaarten van stiekem, oneerlijk of verborgen gedrag.
Zielig
Sensitieve narcisten hebben de slachtofferrol tot kunstvorm verheven en gebruiken alles wat er maar voor kan zorgen dat anderen hen aandacht, zorg en energie geven: tot echte delen van hun eigenlijke traumatische verleden aan toe. Ze zullen echter nooit de verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen genezing en zijn niet geïnteresseerd in het aannemen van echte hulp of therapie.
Wanneer hun partners hen toch naar een therapeut slepen, doen ze veelal slechts mee voor de vorm, om te voorkomen dat het tot een scheiding komt en ze hun voedingsbron verliezen. Introverte narcisten blijven liever teren op de onbegrensde aandacht en zorg van partners, kinderen, kleinkinderen, kennissen etc.
Voedingsbronnen
Omdat ze niet in staat zijn tot echte relaties en vriendschappen verzamelen ze mensen om zich heen die blind zijn voor de val en hen soms vanuit daadwerkelijk altruïstische motieven gaan voeden: hun narcistische voedingsbronnen.
Wanneer die hen, soms na jaren van ellende en psychologische mishandeling, eindelijk dreigen los te laten, kunnen ze net als de extraverte narcist overgaan op ernstig manipulatief en agressief gedrag, in het ernstigste geval uitmondend in: dreigen met zelfmoord, moord, brandstichting, ontslag, laster, financiële ruïnering, etc.
De tragische prins(es)
Sensitieve narcisten werken in het verborgene en komen op de buitenwereld vaak over als bescheiden, gevoelig, melancholisch, tragisch, zielig, en oefenen vaak een vreemde, hypnotische aantrekkingskracht uit. Deze is anders dan die van de extraverte narcist, die openlijk opschept en bralt.
De sensitieve narcist kan vooral een magnetische aantrekkingskracht uitoefenen op mensen die het vanuit hun eigen oude psychologische beschadiging nodig hebben anderen te ‘redden’ en vallen voor de charmes van de ‘nobele maar beschadigde prins of prinses’ die gered moet worden van diens tragische lot en verleden.
Dat deze prins of prinses totaal geen verantwoordelijkheid neemt voor diens eigen leven en welzijn, geen introspectie heeft en de schuld voor alles wat mis gaat in diens leven afschuift op anderen of de buitenwereld, wordt soms pas na jaren helder. De stille narcist is vaak een meester in toneelspel, vals sentiment en het gebruik van krokodillentranen.
Geen daden maar woorden
Sensitieve narcisten kunnen tevens hoogstaande idealen of normen en waarden propageren, maar als je ze beter kent, zul je ontdekken dat deze vooral uit een front bestaan. Ze zetten hun woorden zelden om in daden en leven hun hoogstaande idealen niet in de praktijk.
Achter de coulissen
Achter de schermen, in hun eigen omgeving, waar de buitenwereld hen niet ziet, kunnen sensitieve narcisten een ware terreur op hun gezin en geliefden loslaten. Net als de extraverte, arrogante narcist zal de sensitieve, introverte narcist alle oude pijn en schaduwdelen van zichzelf die in diens jeugd ontstaan zijn, gaan projecteren en afreageren op geliefden of gezinsleden.
Hij of zij zal hen gaan afblaffen, bestoken met kritiek, beschamen, bedriegen, schrik aanjagen met steeds erger wordende woede-uitbarstingen en geweld, en hen zoveel liefde en aandacht onthouden dat ze zijn schaduwprojecties voor hem gaan dragen. Zij gaan gaandeweg geloven dat zij degenen zijn die slecht zijn, minderwaardig, lelijk en dom – en wat de narcist nog meer kwijt wil van zijn eigen ongewenste, beschadigde innerlijke kinddelen.
Uitverkoren kinderen en schaduwkinderen
Daarbij kan de sensitieve narcist een zelfde of soms wisselend gezinslid, veelal een kind, uitkiezen om de rol van ‘het perfecte kind’ te spelen: deze moet presteren en uitblinken om het ego van de narcist te voeden. Publiekelijk zal de narcist het kind prijzen – maar niet om het kind zelf, en vaak niet eens in het bijzijn van het kind.
Naast dit ‘uitverkoren kind’ kiest de narcist tevens vaak een ‘schaduwkind’ of zondebok die zijn/haar ergste schaduwprojecties moet dragen. Deze wordt het meest afgeblaft, mishandeld en aandacht en zorg onthouden. Maar het ‘uitverkoren kind’ krijgt ook geen echte liefde: die dient slechts als uithangbord en voelt diep van binnen maar al te goed dat de aandacht die het krijgt niet onvoorwaardelijk is. Er wordt niet van hem of haar gehouden voor wie hij/zij werkelijk is. In ernstige gevallen lopen zowel het uitverkoren kind als het schaduwkind tevens kans om seksueel misbruikt te worden.
Dynamiek van de sensitieve narcist
Wanneer de narcist geen ouder is maar een leraar(es), begeleider, coach of spiritueel leider, kan deze hetzelfde spelletje spelen met leerlingen, klanten, cursisten, volgelingen, etc. De dynamiek is hetzelfde en het gevaar eveneens.
Vrienden en kennissen
In hun vrienden- en kennissenkring kunnen verborgen narcisten jarenlang wegkomen met het imago van de nobele, lijdende ziel – totdat iets of iemand hun zorgvuldig geconstrueerde wereldje dreigt te verstoren. Dan kunnen ze plots ontploffen en uitbarsten in (verbaal) geweld of juist koud venijn – maar alleen bij degene die hun wereld bedreigt, en zelden in het openbaar, met getuigen erbij.
De extraverte en introverte narcist in de spirituele wereld
Ook in de spirituele wereld kun je beide typen narcist aantreffen, in gradaties van tamelijk ongevaarlijk maar energie vretend tot zeer beschadigend en gevaarlijk. Op het moment dat je erachter komt dat je met een narcist van doen hebt, ben je soms jaren en veel hartenpijn verder. Daarom is het goed op de hoogte te zijn van de verschillende typen narcisme en van de signalen die aangeven dat je wellicht met een narcist te maken hebt.
Daarnaast is het belangrijk te onderkennen wat het is bij jezelf wat maakte dat je wellicht onder de invloed van een narcist bent gekomen. Wanneer je dit in jezelf geheeld hebt, overkomt het je geen tweede (of derde, vierde, vijfde) keer.
Signalen dat je met een extraverte, openlijke spirituele narcist te maken hebt
- – De openlijke spirituele narcist is erg gespitst op aandacht en publiek en doet er alles voor om in de publiciteit te raken.
- – Hij of zij vervult graag een leiderschapsrol waarbij (mede)cursisten, cliënten of volgelingen niet worden behandeld als individuen, maar als voeding voor diens ego.
- – De openlijke spirituele narcist is erg jaloers en kan het niet velen als anderen succesvoller zijn dan de narcist zelf.
- – Hij of zij kan zeer goed de rol spelen van de onbaatzuchtige spirituele leider of deskundige, maar gebruikt zijn/haar soms aanzienlijke kwaliteiten eigenlijk vooral voor eigen gewin: dat kan geld zijn, maar ook aandacht, macht over klanten en volgelingen, aanzien en status.
- – Een spirituele, openlijke narcist kan zich uiterst charmant gedragen, maar hij of zij duldt geen tegenspraak en kan woedend uitvallen of uiterst gemeen reageren wanneer iemand zijn woorden of praktijken in twijfel trekt.
- – Mensen die de spirituele narcist ‘afvallen’ door uit de groep te stappen, te stoppen met de opleiding etc. worden behandeld als paria’s en soms zelfs bedreigd: rechtstreeks of via andere groepsleden onder invloed van de narcist.
- – Mensen hebben de neiging de spirituele extraverte narcist te willen volgen, hem als redder te zien, de hand boven het hoofd te houden en signalen te ontkennen dat er iets mis is.
Signalen dat je met een introverte, verborgen spirituele narcist te maken hebt
- – De verborgen, introverte spirituele narcist zal je eerder in de rol treffen van de nobele martelaar: het slachtoffer dat zoveel gaven in huis heeft maar niet in staat is deze ook echt in de wereld te zetten.
- – Ze hunkeren, net als de extraverte narcisten, naar aandacht en aanzien maar zullen deze op meer verborgen manieren proberen te krijgen: vleierij, zich afhankelijk maken van de ander, de ander aan zich binden door manipulatie, bedrog, het uitbuiten van hun zwaktes en slachtofferschap, etc. Daarbij zijn ze, net als de openlijke narcist, hevig jaloers op het succes van degene die ze eerst bewonderen of als redder willen zien. Ze kunnen plots lelijk uithalen naar hen of naar degenen die ze als concurrent zien voor hun aandacht.
- – Ook de introverte spirituele narcist kan erg charmant overkomen en kan een bijna magische aantrekkingskracht uitoefenen op mensen die vatbaar zijn voor diens dynamiek.
- – Mensen hebben de neiging de spirituele sensitieve narcist te willen redden, beschermen, de hand boven het hoofd te houden en signalen te ontkennen dat er iets mis is.
Wat maakt dat je valt voor de charmes van de spirituele narcist?
Mensen die onder de invloed komen van een spirituele narcist hebben dat in de eerste instantie helemaal niet door. Als het een extraverte narcist is, lijkt het alsof ze de perfecte religieuze leider, leraar, docent, of tweelingziel hebben ontmoet die hun eindelijk alle aandacht, steun en kennis gaat geven waar ze altijd naar gesnakt hebben.
Als het een introverte narcist is, lijkt het alsof ze de perfecte, maar ietwat zwakke en hulpbehoevende tweelingziel, zielenmaatje, cursist of klant hebben ontmoet: deze gaan ze genezen!
De act
De narcist kan in alle gevallen zeer goed acteren en manipuleren: ze zijn zich er niet eens bewust van, ze doen het hun hele leven al en geloven zelf nog het hardst in hun toneelspel. Daarom zijn ze ook zo overtuigend. Daarbij kunnen mensen die vallen voor de narcist zich eigenlijk niet voorstellen dat iemand zo gewetenloos zou kunnen zijn en zo’n totaal gebrek aan empathie zou kunnen hebben. Zelf zijn ze namelijk vaak juist zeer empathisch.
Volgelingen
Volgelingen van een extraverte spirituele narcist zijn onbewust vaak op zoek naar de perfecte vader of moeder die hen moet gaat redden of hen zal verheffen tot dezelfde status. Dit patroon stamt vaak uit de kindertijd en/of vorige levens waarin zij zijn gaan geloven dat ze niet op eigen benen kunnen staan, de glans, leiding of goedkeuring van een ogenschijnlijk sterkere of betere ander nodig hebben om te overleven.
Bewonderaars en redders in nood
Mensen die blind zijn voor het feit dat de introverte spirituele narcist hen in feite gebruikt, hetzij als bewonderaar, hetzij als redder in nood, hebben vaak een overlevingsstrategie ontwikkeld in hun jeugd (en/of vorige levens) waarin ze het redden van anderen onbewust zijn gaan gebruiken als manier om hun bestaansrecht te verdienen. Dit zou je het ‘reddende engel’ syndroom kunnen noemen, of het ‘nodig hebben om nodig te zijn’. De bovenstaande redder/prins(es) in nood patronen kunnen elkaar zelfs afwisselen binnen één en dezelfde relatie met een narcist.
Laag zelfbeeld
Vaak hebben degenen die in de ban raken van een narcist een laag zelfbeeld, een laag gevoel van eigenwaarde (ook weer door hun eigen verwondingen in hun jeugd en/of vorige levens). Daarbij hebben ze de overlevingsstrategie ontwikkeld van het ‘helpen’: helpen om het gevoel te hebben dat je er mag zijn, dat je gewaardeerd wordt, dat je bestaat. Dit is natuurlijk een enorme valkuil en een strategie waardoor mensen blind kunnen zijn voor de manipulatie van de narcist. Zo vindt elke narcist wel een enabler.
Vragen
Bij al deze signalen en patronen is het het allerbelangrijkst jezelf een aantal vragen te stellen:
- – Kost deze relatie, cursus, workshop me meer energie, geld, of moeite dan ik ervoor terug krijg aan energie en geluk?
- – Heb ik in deze relatie eigenlijk altijd het vage gevoel dat ik onbelangrijk of minder(waardig) ben?
- – Voel ik me in deze relatie nooit langer dan een dag of aantal dagen goed?
– Ervaar ik dat deze relatie vooral bestaat uit drama? - – Voel ik me vaak niet goed genoeg bij deze andere persoon, docent, therapeut, spirituele leider?
- – Heb ik regelmatig het gevoel dat ik de ander moet redden?
- – Voel ik me door deze persoon subtiel vernederd en omlaag gehaald, bijvoorbeeld door negatieve duidingen, interpretaties, negatieve readings, psychologische opmerkingen over mijn persoon?
- – Gaat de ander me kleineren met ‘grapjes’, vooral als ik me goed voel over mezelf of op het moment sta iets te presteren?
- – Saboteert de ander altijd mijn geluk door altijd plotseling af te zeggen, afspraken te vergeten, ziektes en ongelukjes te hebben op het moment dat ik iets leuks wil gaan doen of op het punt sta iets te presteren?
- – Ben ik eigenlijk, diep van binnen, een beetje bang voor deze persoon?
- – Ben ik eigenlijk diep van binnen bang dat deze persoon het niet gaat redden of dat hij /zij doodgaat als ik hem niet red?
- – Krijgt deze persoon soms onredelijke woede-uitbarstingen waardoor ik me angstig voel?
- – Neemt deze persoon eigenlijk geen echte verantwoordelijkheid voor zijn eigen welzijn?
- – Ben ik vaak in de war over wat waar en niet waar is na een gesprek met deze persoon?
Is het antwoord op de meeste vragen ja, dan heb je mogelijk te maken met een (spirituele) narcist.
Wat nu?
Wanneer je vermoedt dat je te maken hebt met een (spirituele) narcist, is het verstandig nader onderzoek te doen naar narcisme en diens uitingsvormen. Het is belangrijk jezelf en je eventuele kinderen te beschermen tegen (verder) misbruik of psychologische mishandeling.
Er zijn goede websites met meer informatie, niet alleen over narcisme in de familie (in het Engels), maar ook over de tactieken die mensen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis, sociopaten en psychopaten gebruiken in gezinnen en bedrijven: zoals deze zeer verhelderende website over seriepesters (in het Nederlands).
Wanneer je buiten bereik van de (spirituele) narcist bent, is het belangrijk stappen te ondernemen om jezelf en je eigen gekwetste delen te gaan helen. Mocht je daarvoor externe hulp inschakelen, let dan op dat de behandelaar zelf geen narcistische trekken heeft; en dat hij of zij bekend is met narcisme en het werken met overlevenden van narcistisch misbruik.
Bewaar voor later op Pinterest:
Toch vreemd hoeveel mensen hieronder de narcist of het label ‘narcist’ proberen goed te praten of te verdedigen. Naar mijn gevoel heb je dan niet meegemaakt wat je meemaakt als zo iemand prominent in je leven was of is.
Ik heb zowat alle fases gehad met de stille narcist van, woede voelen, empathie tonen, medelijden, begrip & diep in spiritualiteit duiken en vanuit de bron gaan redeneren, diep schaduwwerk, graven in je eigen emoties en toch nog van diep uit het goedgelovige gesprekken proberen aan te gaan, zelf naar psychologen stappen, ayahuasca en noem maar op en toch kom ik op het besluit.. er is geen andere weg dan de narcist volledig te negeren en zo snel mogelijk wegwezen.
Voor mij was dat mijn vader. Het vergeven of het klein tikkeltje hoop dat hij veel meer dan het label is en kan veranderen heeft voor veel vertraging gezorgd. Medelijden voornamelijk. Het heeft me extra veel pijn gegeven. De hoogsensitieve.. toch blijven denken dat er iets kan veranderen en dat zij er niet aan kunnen doen. Heel veel kracht halen en zoeken om hem toch weer te vergeven. Want dat is het hoogste niveau, right? Dan ben je goed bezig.
Mijn advies voor mensen die zoals mij op deze pagina komen om de dingen wat meer te begrijpen.
Geloof in jezelf, het licht dat jij bezit.. of de kracht die jij terug krijgt wanneer je zo iemand kwijt bent in je leven, daar kan je veel meer mensen met gaan helpen die het echt gaan appreciëren. Want dat zijn meestal de slachtoffers, niet perse uit ‘ik moet iemand helpen want ik wil men eigen emoties niet onder ogen zien’ maar een hogere afstemming, dat je hier bent, voor elkaar.. & als iemand het moeilijker heeft dan jij, wil je daar voor hem of haar zijn.
Ik geloof sterk dat ieder van ons op een bepaald niveau, als in ons hogere zelf het pure licht is maar we mogen niet vergeten dat we hier nog steeds op aarde zijn met een paar situaties en spelregels en niet iedereen het zo goed bedoeld.
Liefde is soms hard zijn. You got the power!
Ontzettend goed verwoord en omschreven !!! Voor mij persoonlijk is het alsof mijn moeder hier tot in perfectie is geanalyseerd, zo treffend en kloppend !
Weinigen zien dit of willen dit zien.
Ben zelf opgegroeid onder het bewind van de stille narcist, welke alles om haar heen heeft uitgespeeld en vernietigd en tot op heden voortduurt.
Als een mens echt zelf zijn verantwoordelijkheden wil nemen en het leven wil snappen dan plaats je dit niet. Je bent mensen zwart aan het maken terwijl ik zeker weet dat jij dat weer uit eigen belang doet.
Ik weet dat ik narcistisch kan zijn. Ik weet ook dat jij dat bent. Das t leven. De mens is narcistisch. Heel de mensenwereld is daarop gebouwd. tis maar net wat jij gelooft van iemand. En trucendozen hebben we in alle vormen en maten.
Dus mensen, ben voorzichtig met je uitspraken, want je creeert haat. En dat zit dan ook weer bij jezelf.
Maar ja, we zijn allemaal mens. He.
Toedeloe
Wat een mooi stuk, en wat ging er een wereld voor mij open nadat ik erachter kwam dat mijn ex een stille narcist is. Jezelf altijd maar afvragen wat er mis is met de relatie, met hem; met jezelf. je kan je vinger er maar niet opleggen. Het doet zoveel pijn. Er maar in door blijven gaan. Constant het internet afgaan en artikelen zoeken, wat zou het kunnen zijn? Depressie, burn out? HSP? Tot op een dag kwam ik bij verborgen narcisme en werd overweldigd door emoties maar ook die herkenning, wat fijn. Zie je, ik ben niet gek, en het ligt niet aan mij! Ergens ligt het natuurlijk wel aan jezelf want jij bent er in meegegaan en daar ligt de crux. In gedachten terug gegaan naar relaties uit het verleden en wat blijkt, je bent altijd al de “redder” in je relaties geweest. Makes you feel good. Inmiddels zo ver dat ik weet dat ik bij mezelf het een en het ander moet helen. Wat heb ik veel van mezelf gegeven, alles maar dan ook alles voor deze relatie. Tranen, zoveel tranen en woede. En zoveel van iemand houden dat het je zo frustreert wanneer het niet lukt. Eerst word je overstelpt met liefde & aandacht, en daarna ben je lucht voor ze. Destructief hoorde ik constant in mijn hoofd voorbij komen. Waarschuwende levendige dromen dat ik mijn doodsvonnis had getekend bij deze man. Had ik maar naar mijn intuïtie geluisterd. Gelukkig ben ik er nog snel achter gekomen, een half jaar heeft het mogen duren.
Volgens mij is mijn dochter getrouwd met een narcist. De schoonzoon behandelt mij respectloos, aanmatigend, neerbuigend en laatdunkend. Zij laat dit gebeuren en komt niet voor mij op. Ik wil haar niet loslaten en zij mij ook niet. Ik sta voor de keuze, de situatie aanvaarden of toch breken met mijn dochter .
ik heb ooit eens meegemaakt hoe ouders toen hun dochter met het “verkeerde ” vriendje ging hun deur altijd voor haar en hem open hielden (voor haar) en destijds kon ik voelen hoe wijs dat was. Grenzen aangeven kan heel liefdevol en zal je denk ik goed doen.
Veel sterkte en wijsheid!
Een mooi en herkenbaar artikel,
Ik heb een “verborgen, stille narcistische moeder”
ondertussen is zij 74 jaar, en nog steeds niet in staat om naar zichzelf te kijken.
Zij kan 2 stenen laten vechten, zij zet constant gezinsleden tegen elkaar op,
TWEEDRACHT MAAKT MACHT, en daarna speelt zij de onschuld zelve.
Erger nog, meestal is zij het slachtoffer.
Door over deze persoonlijkheidsstoornis te lezen, is alles veel duidelijker geworden,
en door vele cursussen, therapieën en een opstelling te doen,
heb ik mezelf kunnen “ONT-SCHULDIGEN.
Als hooggevoelige had ik alle schuld en schaamte op mij genomen.
Aan alles en iedereen “een etiket” te geven is niet nodig,
al was het voor mijn persoonlijke ontwikkeling een grote hulp,
om ERKENNING en HERKENNING te vinden.
Ik ben nog mensen tegen gekomen , met deze stoornis,
maar door deze ervaring thuis,
ben ik wel in staat deze te herkennen,
en verder te gaan met mijn leven,
zij zijn het niet meer waard om mijn tijd en energie te krijgen.
Uiteindelijk heb ik geleerd dat ik mijn gevoel, mijn waarheid,
mag vertrouwen,
HET MOOISTE GESCHENK DAT IK OOIT GEKREGEN HEB !
Iemand een narcist noemen is dat niet net zoiets als iemand met kanker een kankerrist noemen en een depressief persoon een depressoot en iemand met ADHD gedrag een ADHD er?
Stop met die etiketten!Stop met mensen een levenslang stempel,een naam mee te geven.Op deze manier geef je iemand niet de kans om weer beter te worden lees:aan zichzelf te werken,bewustzijnsgroei door te maken.Alsof het leven stopt als je een stempel krijgt.(Narcistisch)gedrag kan juist aangeven dat er werk aan de winkel is maar niet iedereen heeft dat inzicht.
Narcisme is gedrag wat ergens uit voortkomt.Gedrag wat ook weer veranderd kan worden met zelfinzicht,bewustzijn van wat je doet en waarom je het doet(familieopstelling)
Absoluut omkeerbaar mits de persoon zelf wil.
(Of bij kinderen de ouder op tijd ingrijpt en hulp zoekt lees:zichzelf ook bewust wil zijn van eigen invloed)Wil een persoon geen hulp en heb je er last van:kies dan je eigen weg.
Laat iedereen de verantwoordelijkheid nemen voor zijn eigen leven.
Ik heb 20 jaar met een man samen geleefd die geen narcist was maar er één is geworden.Langzaam zag ik hem kopje ondergaan.Een gebrek aan zelfvertrouwen wat zich omzette in controledwang.Zelfvertrouwen wat hij zocht in overal de beste in willen zijn,en financiële zekerheid .Dit alles kwam uit een goed hart:hij wilde zijn gezin alles geven maar dacht dit alleen op deze manier te kunnen bereiken.Dit ten koste van alles.Van genieten,van leven.Steeds verder bij zichzelf vandaan,steeds verder bij mij vandaan.Wij hebben het samen niet gered.Zijn gedrag was zo extreem(echt àlles moest wijken voor zijn doel,een doel wat niks meer met zijn doel in zijn hart te maken had nl.zijn gezin)ik kon hem niet meer bereiken en moest kiezen voor mezelf.
Ook ik ben boos op hem geweest,ons mooie gezin kapot door zijn gedrag.Maar wat heb ik aan die boosheid,het levert me niks op. Het kwam ergens uit voort,ik heb het voor mijn ogen zien gebeuren.Een gebrek aan vertrouwen ,in de toekomst,in zichzelf,en dit uit andere dingen willen halen(veel geld,goede baan)en dit eigenlijk niet vol kunnen houden.Hoe erg is het als iemand zichzelf verliest?
Ik kan alleen maar hopen dat hij het zelf ooit in gaat zien.Want bewustwording is heling en bewustzijn zit in jezelf.Dat kun je iemand niet geven.
Beste Sandra,
Een narcist geneest niet.
En de dingen mogen, moeten eigenlijk, toch benoemd worden. Juist voor de bewustwording van de mensen om een narcist heen.
Beste Sandra,
Een narcist geneest niet.
En de dingen mogen, moeten eigenlijk,toch benoemd worden?
Juist voor de bewustwording van de mensen om een narcist heen.
Bovenal staan de kenmerken vast. Elk mens is anders en daardoor niet te vangen onder een passend persoonlijk etiket. Juist de zwaarte gradaties maken het zo moeilijk. Dit past wel , dit een beetje en eigenlijk dit niet. Hoe dan maar ook het is niet fijn tot verschrikkelijk om met een narcistisch persoon te leven. Helemaal die introverten. Het is altijd echter te laat voordat je iets begrijpt van je situatie. Dan pas ga je lezen en begrijpen. Dus etiketten plakken om het onderscheid te begrijpen. Wel ik weet er nu wat meer van en begrijp, na liters tranen, die soms toch stiekum uit mijn ogen kruipen en dan ineens over mijn wangen rollen , wat meer van haar. Haar werkelijke angsten en onverklaarbare handelingen. Wel ik heb haar , eigenlijk ook mezelf , vergeven en probeer met de kennis van nu die constant vergroot wordt weer mezelf te worden. Daarna zal er, ongetwijfeld, weer een lieve vrouw in mijn leven komen.
Mooi gezegd!
Levensgevaarlijke spirituele narcisten. . Het is show. Anderen gebruiken om in de belangstelling te staan. het haar helemaal niet om het algemene belang.
Ik ben opgevoed door een narcistische moeder. Ik herken delen van verschillende narcisten in haar. Ik denk elke narcist uniek is. Het is maar net hoe het mechanisme zich ontwikkelt. Mijn moeder wilde met vlagen wel een gewoon gewone moeder zijn, alsof ze even het besef dat er iets mis ging. Maar de onderlaag is zo was beschadigd dat haar ware aard haar steeds weer inhaalde en de gemene streken, jaloezie en nare opmerkingen weer de overhand namen. Maar het ergste is je heb nooit de prioriteit. Als het goed gaat niet maar als je ze nodig hebt al helemaal niet
Wat een helder en herkenbaar artikel.
Sinds ruim een jaarweet ik dat ik met een narcist getrouwd was.
34 jaar. Alles gegeven, geprobeerd. Kom uit een liefdevol warm nest.
Hij niet. Uit een beschadigd gezin. Ik wist dat en nam hem sommige dingen niet kwalijk. Hij had het immers van thuis niet meegekregen.Maar ik smnapte niet waarom hij steeds liefdelozer werd. Geen aanraking, geen knuffels, geen spontane kus, geen begrip.
Roddelen over mij naar mijn familie en vrienden. Die later pas zeiden dat ze het zagen.
En zeiden dat hij lullig tegen me deed. Of grof was.
En ik maar de hand boven het hoofd houden. Kon niet en durfde niet in gezelschap te zeggen dat hij eens respectvol met me om moest gaan. Angs voor een latere uitbarsting.
Manipulatie ten top. Dded alles voor hem, hij niets voor mij.
Zelfs oppassen op de kleinkinderen niet. Jij hebt ze toch hierheen gehaald? Dat zei hij dan.
Gaf toe seks met me te hebben omdat hij een man was. Ging uiteindelijk buiten de deur kijken naar jonge meiden. Bazuinde rond dat hij nu iemand had die wel een arm om zijn schouder legde. Leugens kwamen. Dat heb ik niet gezegd. Dat heb ik niet zo bedoeld. En hij geloofde ze zelf. Ik kon niet meer. De therapeut hield hij voor de gek.
Scheiding aangevraagd. En idioot genoeg, ik was kapot. Ik hield van hem. Echt.
Ten tijde van mijn scheiding noemden 3 mensen het woord narcist. Zelfs een hele goede vriend van mijn ex man ! Toen ik over narcisme ging lezen gingen mijn ogen open.
Ik heb geschreeuwd en gehuild, wat ik jaren en jaren had gevoeld en niet kon thuisbrengen was waar. Hij heeft nooit van mij gehouden. En ook niet van onze kinderen.
Inmiddels heb ik een nieuwe relatie, met Liefde zoals het bedoeld is. Wederkerig, onvoorwaardelijk. Ik hoor lieve woorden en krijg knuffels.
Ik ben in de rust, hersteld en heb een heerlijke toekomst voor me.
Hoi Hetty,
Ik weet dat jij dit al bijna 3 jaar geleden heb geschreven, maar jouw verhaal heeft mij heel erg geraakt, omdat ik mijzelf erin herken. Mijn ogen zijn nog maar net geopend en ik heb nog een lange weg te gaan (hopelijk niet). Zou jij op de een of andere manier in contact met mij kunnen komen, zodat ik je om advies kan vragen?
Mijn ogen zijn ook aan het open gaan. En toch geloof ik het niet. Of wil het niet geloven. Hoe kan dat nu? Tis chaos in mijn hoofd.
🙂
De enige vraag die de ‘de gever’ zich moet stellen speelt zich af op energetisch niveau: waarom trek ik dit aan?
Omdat het jouw opdracht is in dit leven om sterk te worden, zelfvertrouwen te kweken, in jezelf te geloven, op te komen voor jezelf en van jezelf te houden. Werk hieraan en de energiezuigers verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Zo waar en herkenbaar Stefan 🙂
Volgens mij ken ik deze Stefan 🙂 Wijze woorden.
Goed artikel. Ik raad iedereen aan ook het boek van Jan Storms te lezen: Destructieve relaties op de schop, waarin het gaat over narcistische psychopathie.
Sorry hoor,
Maar als ik dit lees ken ik niemand meer die dan geen narcist is. En idd stop met etiketten!!
En sws elke leider is een narcist. Iedereen gelooft zichzelf. En haast niemand bereikt het echte pure zijn zoals ie zou zijn zonder rugzak.
Ik vind dit geen leuk artikel. Ik vind het zelfs gevaarlijk.
Zoiets mag gewoon geen naam krijgen.
Je voelt je goed bij iemand of niet. En daarbij een sprookje bestaat niet. Narcisten wel. En ik vrees dat elk mens dat is.
Wat een boel woorden…
Slaan mag niet meer…maar een flinke knal op zijn of haar bellen. Of eens midden in de nacht op de Veluwe droppen. Met alleen een dun jasje en een kompas…gewoon flink aanpakken.
Soms moet je stengels zijn.
Sofie.
tja, veel is herkenbaar bij de man van mijn dromen (wat hij ooit leek), echter ik vind net als Lynn dat je ook naar de persoon zelf moet kijken, zij hebben er ook niet om gevraagd om zo te worden. In mijn geval betreft het iemand die geen moederliefde gehad heeft en alleen opgegroeid is met een dominante (narcistische?) vader. Hij heeft dus gewoonweg nooit GELEERD hoe het ook kan, dat probeer ik hem nu (hij is in de 50) duidelijk te maken. Naar gedrag tolereer ik niet en laat dat ook duidelijk merken (grenzen!), beetje bij beetje gaat het nu beter, uiteindelijk verliezen ze er zelf het meeste door als ze geen verantwoordelijkheid nemen over hun eigen gedrag!
Dit zijn mensen wat totaal geen liefde, verbondenheid of empathie kennen en het zijn de grootste egoisten wat zich moeten voeden met de energie van anderen omdat ze zielloos zijn. En zijn in staat om zulke kwaadaardige en perverse dingen te doen wat bij elk normaal mens het verstand te boven gaat. En zulke zielloze half mensen kunnen zelfs genieten als ze jou zien lijden door hun toe doen want dan voelen ze zich waardig en machtig. Jij spreekt erover of het een stout jongetje is wat vroeger wat te weinig is geknuffeld. Dus ik denk dat je niet echt weet wat narsisme is. Beter ook voor je want alleen als je het zelf hebt meegemaakt en al dat narsistisch misbruik zelf hebt ervaren, kan je zoiets begrijpen. Omdat het allemaal zo bizar is.
Dankjewel voor het delen van dit stuk Wendy en iedereen die als reactie erop zo open is. Ook ik ben narcisten tegengekomen in mijn leven, in verschillende vormen en uitingen. Begonnen met mijn vader die me jarenlang seksueel heeft misbruikt, waarmee hij me een ‘programma’ meegaf waarop telkens weer andere narcisten aanhaakten, totdat ik met dat ‘programma’ aan de slag ging. Ik herken me erg in het je niet kunnen voorstellen dat iemand zo gewetenloos en zonder empathie kan zijn. En ja, het gaat ook over verantwoordelijkheid nemen voor dat deel in jou dat dit aantrekt. Echter is het wel heel goed dat er steeds meer wordt gedeeld over deze stoornis (of hoe je het ook moet noemen) omdat het zorgt voor bewustwording over in wat voor situatie je verkeert. En dat kan levens redden, letterlijk en figuurlijk.
Ik ben deze week samen met mijn vriend verhuisd vanuit het voorhuis van de boerderij van een extreem narcistische vrouw (wij huurden het voorhuis, zij woont in het achterste deel) en alles wat hierboven wordt omschreven (en nog vele andere dingen) zijn daar tot uiting gekomen. Het was de laatste keer dat ik nog eens flink met mijn neus op de feiten gedrukt moest worden. Ik ben yogadocent en deze mevrouw is ook al jaren yogadocent en bezig met vele aanverwante zaken. Zoveel mooie woorden….De buitenkant leek zo mooi maar er is geen inhoud..
Wat erg pijnlijk is, is dat je er echt niets aan kunt doen. Het gevoel van machteloosheid wanneer ze jou van vanalles beschuldigen en alles op jou projecteren en jij probeert daarover te praten. Je bent als het ware tegen een muur aan het praten… Ze willen hun ogen niet openen. Misschien alleen als een van hun kinderen ze eens recht in de ogen kijkt en vanuit het hart de ervaring met het gedrag van de ouder uitlegt. Maar zelfs dat is geen garantie voor een kleine opening. Zoveel weet ik inmiddels ook. Het is het ultieme loslaten en geloven in de liefde die je voor jezelf en ook voor de betreffende persoon voelt. Ieder zijn weg en zoveel verschil in hoe die weg loopt…
Voor Hannah
Ik spreek/schrijf…uit ervaring…en vanuit mijn innerlijke waarheid.
Een dag eerder heb ik een reactie geplaatst bij het artikel…welke last geven we ons kind mee!
Ieder van ons ervaart zijn pijn uit het verleden…wat leren we van die ervaren pijn…dat we iets missen…dat ons wordt aangedaan.
Hoe gaan we ermee om, hoe verwerken we het!
Zelf heb ik ondervonden door in slachtofferschap en dat de ander mij pijn doen te blijven hangen geen verwerking schenkt.
In het andere artikel schrijf ik hoe ik tot verwerking ben gekomen.
Zolang ik blijf hangen in een valkuil te zijn terecht gekomen blijf ik hangen in de pijn…de pijn van het slachtoffer te zijn.
Hoe groter het slachtofferschap uit vergroot blijft worden…onze pijn naar de vermeende gedachte dader over te brengen…waar ligt dan de genezing? Heb ik boeken, woorden nodig van anderen en vind ik de waarheid in mijn eigen bibliotheek wanneer ik in mijn eigen pijnlijke ervaringen durf te stappen!
Zowel mijn moeder, mijn ex partner en ikzelf zijn verwonde kinderen. We dragen ieder op onze doorstane ervaringen pijn met ons mee. En op onze eigen wijze…niemand weet welke druppel en hoe groot die druppel van de ander is die de emmer doet overlopen. Wat ik wel durf te voelen is dat de ander ook uit pijn geworden is.
Besef ik de dankbaarheid dat ik in die pijn een waakvlammetje heb laten kunnen branden om te durven ontdekken.
Buiten de dualteit is er het wonder in deze ontmoetingen jezelf te herontdekken, van grenzenloos naar grenzen trekken voor hetzelf.
In de eigen angst te stappen dat jezelf de dader en het slachtoffer bent van de situatie…zonder verwijt naar het onwetende kind dat verwond is geraakt!
Zonder labels zijn beide kinderen verwond. We willen allemaal menselijk behandeld worden…dat begint bij mijzelf…mijzelf durven ontdekken en veranderen dat wat ik ben in werkelijkheid is en ooit dacht te zijn verloren.
Dat lichtje dat ik heb durven aanraken…dat lichtje gun ik dat andere mensje dat zoveel pijn in dit of uit vorige levens in zich draagt en zich totaal heeft afgesloten van gevoelens en kwetsbaarheid.
Tenslotte heb ik liefde gevoeld voor…
Die liefde voor, die zo ontzettend pijnlijk was…die doodlopende liefde deed mij mijzelf terug vinden. Achter de pijn ligt wanneer je durft te voelen…dankbaarheid…mijn moeder…mijn ex…ze waren voorbestemd…om thuis te komen.
Achter al die ervaren pijn heb ik …ben ik het mooiste aan het ontdekken…de ontmoeting met Lynn!
Op menselijke manier heb ik mij onthecht, mijn deur gesloten voor twee mensen waar ik liefde voor voelde. Liefde doet pijn wanneer ik de liefde die ik ben niet durf te voelen. Ik durf weer te voelen…het gebroken en gesloten hart te openen. Uit die eenvoud van liefde…onvoorwaardelijke liefde gun ik de ander de opening dat lichtje in de enorme opgebouwde muur te ontdekken. Waarmee…uit durven te gunnen…dat wat ik mijzelf nu durf te gunnen ook hun te gunnen…het durven de pijn in ons zelf aan te raken met liefde die we zijn en vaak denken verloren te zijn!
Ben ik iets? Nee…ik ben niets…ik heb aangeraakt de liefdevolle leegte van niets…geen titels die mij meer of groter kunnen doen zijn. Ik ben is dat kleine eens verwondde meisje…ze durft te geloven in haar zelf, haar waarheid in de wondertjes, mischien de naïef gevonden woorden en daden door anderen. Ze durft te geloven in dat ieder verwond kindje thuis kan komen…de liefde in zichzelf durft aan te raken. Hoe doe ik dat…mijn waarheid dat het kan door dat wat ik ervaren heb en ervaar met liefde de kosmos in te sturen.
Dat is die ik ben…
Wat een prachtig omschreven zoektocht naar jezelf. Ik ervaar precies hetzelfde, hoe mooi is het om jezelf zo te mogen ontdekken. Dank je wel voor het geschrevene Lynn!
Ohhhh dit raakt me zo! En dat wil wat zeggen! Want ik heb een muur om me, die langzaam aan het afbreken is, en wat ik zo ontzettend fijn vind is dat ik nu ook mijn hart voelen kan; hoop, want was erg bang dat daar iets goed mis was!
Dankjewel voor het delen !
Goed stuk. Er zijn weer stukken op zijn plaats gevallen. Begrijp nu waarom een aantal zaken zoals relaties stukgelopen zijn. Ik ben een stille narcist en hoe nu verder?
Martin Appelo heeft een boek geschreven: “Spiegel voor Narcisten”.
Een boek zowel voor de narcist die ervoor openstaat, als voor zijn/haar naasten, met veel info en handreikingen. Alle goeds en veel liefde en licht!
Wat knap dat je dat zelf toe geeft Rene. Wou dat mijn ex partner dat kon. Zou hoop leed besparen.
Nie druk maken, geen naam geven. Gewoon streven naar zo eerlijk mogelijk naar jezelf te zijn en daarna bij (sommige) anderen. Je bent gewoon normaal zoals elk mens normaal is, dus zou ook kunnen zeggen dat we allemaal niet normaal zijn.
Gewoon jezelf beetje bij beetje betrappen op je methodes. En nogmaals, iedereen heeft dit. De een meer dan de ander. Das t enige verschil.
Je bent gewoon een mooi mens en zoals iedereen heb je heling nodig, want kijk es om je heen in wat voor wereld we leven. Kijk ernaar. Kijk erboven en kijk naar jezelf. Rustig aan. Geen etiketten. Das narcistisch gedrag om etiketten te plaatsen.
Gewoon nuchter worden als da kan. En zo niet dan niet.
Succes
Goed stuk zeg, duidelijk, helder en fijn geschreven. Ik heb er wat en ben daar erg blij om!
ehm, ik wilde zeggen “ik heb er wat aan”….
Zo herkenbaar, heb enkele jaren een relatie gehad met een stille, verborgen narciste. Een mooie aantrekkelijke vrouw, goed opgeleid, superslim (sluw)??, met veel kwaliteiten en kennis van veel zaken. Toen ik haar leerde kennen was ik verbaasd over haar ongeluk en pech die haar achtervolgde.
Heb alle vormen van relatie,s met haar gedeeld, en toen we uiteindelijk samenwoonden ging de beer los, ze kon en hoefde het ook niet meer te verbergen, het doel was bereikt, ik gaf haar onderdak en we leefden van mijn inkomen, klaar. Opvallend waren of zijn ook de ouders en haar kind, zelden zo,n verzameling gestoorde mensen bijelkaar gezien, dat verklaarde ook veel, achteraf.
Naar buiten toe is ze het slachtoffer, lief, schattig, onschuldig, eenmaal binnen de cirkel zie je het ware gezicht, een monster, die mensen gebruikt, verbruikt. Met name mannen die als een blok voor haar vallen, mannen zijn er om gebruikt te worden.
Ze doet een beroep op je natuurlijke neiging of eigenschap om te beschermen/helpen, en je loopt als een blinde in de val. Schokkend is dat ze tegen het einde van de relatie lijntjes uitgooide naar andere mensen/mannen, ze voelde dat ik het opgaf, leeg was, opgebruikt.
Uiteindelijk ben ik bij haar weggevlucht, alles achterlatend.
Snap wel dat ze ook slachtoffer is, maar dat maakt niets goed, het is een verschrikkelijk mens, en maakt veel schade. Het gaat gewoon door, ze vind altijd wel iemand of een instantie waar ze gebruik van kan maken.
Mijn onderbuik waarschuwde mij constant, dit is niet ok, klopt niet.
Heb er veel van geleerd, hoop haar nooit meer tegen te komen
Wat heb je jouw ervaring met haar heel begrijpelijk verwoord, Dris.
En het helpt mij onwaarschijnlijk veel om mijn eigen Fake Relatie, met de eeneiige tweeling zuster van jouw EX, waar ik 3 jaar (bewust)blind voor bleef een plek te geven, zodat ik eindelijk ook Alle Goeds, Veel Ware Liefde en Helder Licht kan gaan BELEVEN.
Hartelijk Bedankt Dris.
Lieve Warme Groet,
Maks
Zéér herkenbaar Dirk!!!
In iedereen leeft die narscist. Alleen de meeste weten hem te onderdrukken. Zelfonderzoek. Ga maar eens goed kijken wat er echt in je leeft i.p.v. het zelfbeeld wat je instant probeert te houden. Dan zul je je nog verbazen wat er OOK in je leeft.
Klopt ook in mijn ervaring dat we dat gemaal in ons dragen…wat spiegelt de narcist in jou…we hebben allemaal beide kanten in ons…tis allemaal onbewust heel mooi verpakt ..authentiek worden en e eigen kracht claimen…zonder n ander zn vrije wil af te nemen…je hoeft n ander niet te veranderen om zelf in je kracht te blijven..zolang je iets niet wil hou je t vast…blijft de grip van beide kanten in stand…geef de weerstand op ..heel moeilijk..tis n verhaal uit mijn leven…liefde maakt je vrij!!!
Klopt, ik herken in mijzelf de gedragingen van de borderliner of de narcist. Maar het zijn alleen een paar eigenschappen die ik vroeger liet zien (vanuit hartezeer) of momenteel, maar dan ben ik er wel bewust van.
Nu weet ik dat je soms ook de eigenschappen kan laten zien en niet perse gelijk de persoonlijkheidsstoornis hoeft te hebben.
Wat mij veel heeft geholpen is zelfonderzoek.
Soms komt het nog wel omhoog. Maar ja, dan kijk ik toch eerder naar mezelf dan naar de ander voor de schuld. En heel heel heel soms betrap ik mezelf erop dat ik anderen nog de schuld van iets geef.
Het gaat hun om eigenbaat en kille berekening en als ze niet beter van je kunnen worden laten ze je vallen als een blok. Eerst binnenhalen met mooie woorden en als je binnen bent devalueren en ook als je zegt wat waar en misdaan is nadat wat zij gedaan hebben en dan gaan zij er mee naar de politie. Bescheiden mensen worden verbruikt en komen binnen op een wond. Zout in de wonde strooien. Het is de omgekeerde wereld. Eerst neerhalen en heel grof en denken ze ook nog tot de beste of upper ten beaumonde te behoren terwijl het taal is uit de bidonville die ze uitspuwen. Zich gedragen als een sloerie en een del en mannen versieren samen met een vriendin en toen die gehuwde mannen toehapten zeiden ze dat ze pot waren en maar lachen. Naar gehuwde mannen lonken en die trapten er ook nog in en op z”n mooist het er over hebben tegen die vrouwen van zo weet je wat je man doet? En zo stoken in een huwelijk en hebben ook huwelijken kapot gemaakt waar bij er echtparen gescheiden zijn en daar willen ze geen verantwoording voor afdragen voor het leed wat zij anderen hebben aangedaan. En die arrogantie zonder te hebben gepresteerd. Interesse hebben ze niet dan lak aan anderen alleen als het hun doel dient en als ze je binnen hebben begint het al want als je bent bedrogen en zegt dat dan doen ze aangifte bij de politie en dat is onverteerbaar en de omgekeerde wereld. het is victimblaming en dat het slachtoffer de schuld krijgt na het leed wat zij anderen hebben aangedaan. Ze noemen zich een beroep maar verloochenen dat beroep en ook die mensen die daar kwamen verloochenden zij. Dit is verraad en dit maakt een diepe emotie in je los. Je hebt er ook nog geld voor betaald en dan verwacht je ook iets goeds. Ze kennen je niet meer en als het op de waarheid aankomt en weten je niet eens meer te herinneren. Ze behandelen je als gering en halen je neer op uiterlijkheden. Ik was moe en uitgeput en dat willen ze niet weten maar wel egotrippen door als leek diagnosen te geven door mij als loper te gebruiken hun ego ophemelen. Je voelt je gebruikt en dat hebben ze bij veel gedaan. Meestal bij de goede sukkel en die werd bedrogen. Je wordt weggedrukt. Ze vinden niets belangrijk wat een ander aangaat en het is alleen maar vertoon. .
De stille narcist wat een herkenning!!!!!
Ik ben stuk gemaakt, eerst 12 jaar lang door een extraverte en nu twee jaar lang door een stille.
En ik had het niet door!!!
Kan weer helemaal opnieuw beginnen. Maar hoe?!?!
Voor jezelf kiezen en een relatie beginnen met je ware zelf! Weer in je eigen kracht gaan staan en vooral blijven! Wees je eigen reddende engel. Narcisten zijn niet te redden. Ze proberen je compleet uit je kracht te trekken…geef je kracht niet weg! Jij geeft en zij nemen. Leer jezelf onvoorwaardelijk lief te hebben en niet een of andere narcist. Dat is de les! Een narcist proberen te veranderen is als het trekken aan een dood paard… Verloren tijd en energie. Ga verder met je eigen ont-wikkeling. Focus op jezelf, zet jezelf op de eerste plaats en niet die ander. Vooral naar je eigen gevoel luisteren, als iets niet klopt en vertrouw hierop!!!
Jeetje wat herkenbaar het is drie jaar mijn leven geweest en toen hij grip verloor en ik niet meer gevoelig was voor “zonder jou kan ik niet leven” sloegen de stoppen door. Ik ben in de gelukkige positie dat ik het kan ma vertellen maar dat scheelde weinig. Ik heb hard aan mezelf gewerkt en heb hem inmiddels zelfs vergeven om zo weer eigenaar van mijn gevoel en toekomst te worden.
Sinds kort lees ik over narcisme. Ben inmiddels al een eindje in de 50 en besef sinds een aantal jaren dat ik in mijn jeugd te maken had met de stille en de extraverte narcist wbt mijn ouders. Vader trok/wilde alle aandacht en moeder ging in de slachtofferrol en manipuleerde achter de schermen. Had een favoriet kind en gemene streken tegen mij. Moest te kleine kleding en schoenen dragen en al vroeg heel veel in het huishouden doen. Ook het favoriet kind had geen leuke jeugd hoor, hoefde weliswaar niets te doen in huis en kreeg wel dingen of mocht mee op vakantie terwijl ik moest thuisblijven. Was eigenlijk helemaal niet zo favoriet als ze kettingrookte binnen terwijl je astmatisch bent. Nog steeds als hoogbejaarde is het manipuleren en uitspelen dagelijkse kost. Ook in mijn eerste lange relatie koos ik voor een narcist. Al vele jaren gescheiden en na de scheiding ging ex in therapie, kreeg diagnose borderline van psychiater. Tijdens huwelijk precies dingen meegemaakt als hierboven beschreven. Hij was naar de buitenwereld toe zo’n leuke vent. Ondertussen maakte hij mij bang en onzeker, soms kwam er zelfs fysieke mishandeling aan te pas als ik na al dat manipuleren nog steeds niet wilde doen wat hij wilde. Voor mij was het genoeg toen hij net nadat ik uit het ziekenhuis kwam na een zware operatie en hij meteen begon te vervelen. Hij wilde geen internet of telefoon. Die telefoon heb ik toch aangeschaft ook al werd hij kwaad. Ook saboteerde hij mijn opvoeding t.o.v mijn oudste kind waardoor ze dingen kon doen die ik echt niet goedkeurde achter mijn rug. Op een gegeven moment kreeg ik door een nieuwe relatie in de gaten dat wat er vroeger gebeurde echt niet klopt. Wat een verademing. Ben er ook achter gekomen dat ik HSP ben en daardoor trok ik het ws juist aan. Nu weet ik als ik naar mijn moeder ga ik mezelf moet beschermen om niet te worden leeggezogen. En ja ik ga nog steeds want inmiddels zijn ouders hulpbehoevend. Maar de grote batterij aan (ggz)hulpverleners hebben er nu ook mee te maken en kijken mij soms medelevend aan. Geven me een klopje op de schouder en zeggen, we weten wat je doormaakt. Dat is voor mij zoveel erkenning dat het nooit in mijn hoofd zat, want dat ga je wel denken. Daarom is internet zo’n zegen gebleken, heb veel geleerd <3
Pakjesavond
Wie weet schop ik tegen veel zere benen…ik schop uit ervaring.
Ben ik een eenling? Zovelen zijn er van overtuigd dat medemensen met labels als narcistisch en psychopatisch uitgesloten zijn van te kunnen veranderen! Kunnen ze überhaupt veranderen wanneer er zoveel negatieve energie over hun de kosmos in wordt geworpen?
Ben ik naïef om te durven geloven in…ipv op voorhand uit te sluiten. Mijn levenssopdracht is wakker te worden en op menselijke manier de deur voor de narcist te sluiten. Achter mijn deur het geloof uit te dragen…ik gun dat ook jij het licht gaat zien…het licht dat deze mens een ander om zijn reden niet gunt. We vergeten de wisselwerking…waaron de bron ons samen brengt. Wakker te worden in die we onszelf hebben laten worden, door de omgeving en de personages die ons omringden. Wie wordt er wakker…mooi zou zijn beiden en met één persoon is er al één levensdoel bereikt. Er wordt de laatste tijd veel geschreven over het thema. Slachtoffers worden in een nog grotere slachtoffer rol geplaatst en de narcist wordt letterlijk het Paradijs uit gesmeten!
Ik heb mijzelf afgeleerd uit “dadendrang” en met woorden uit naam van liefde een reddende engel te zijn. Achter gesloten deuren schenk ik mijn misschien naïeve onvoorwaardelijke liefdevolle gedachten de kosmos in. God heeft tenslotte ons geschapen naar zijn evenbeeld en dragen we alle kenmerken van ieder mens in ons. De woorden van Moeder Teresa die herkenning geven dat ieder mens in staat is te veranderen wanneer hij of zij durft te voelen wie hij of zij aan het worden is. Moeder Teresa kwam naar Calcutta nadat zij de Hitler in zichzelf had ontdekt. Naar onszelf durven kijken…ik ben opgegroeid in ee wereldstad met veel kleurrijke medemensen…ik stond midden in die wereld en het was zelfs mijn inkomstenbron. Totdat alles minder verliep…ik in mijn “slapende” wereldje in mijn ogen niet kreeg waar ik dacht recht op te hebben als “Nederlandse” (whats in a name)!
Die ander kreeg en ik werd in de kou gezet…dat wat ik toen niet begreep…ik zette mijzelf in de kou. De grootste allemansvriendin begon racistische trekjes te vertonen…ook ik kon veranderen uit de bloeddorstige gedachte…en velen met mij;”Niet genoeg te hebben”! Nu blijkt niet genoeg te hebben…liefde, financieel of materieel vanuit de buitenwereld de missing link naar hetzelf te zijn. Niet genoeg aan hetzelf te hebben. De hsp-er, de narcist, het slachtoffer en de dader…in feite hebben we allemaal niet genoeg aan hetzelf!!!
Onvrede met die je bent en dan wordt er in de buitenwereld die verrekte dualiteit gecreëerd! Pas op de narcist beschadigd je…je bent al beschadigd…allebei! De ontmoeting is voorbestemd…de pijnlijke wake up call…wordt wakker, wat is er nog nodig om jezelf te durven ontmoeten…te accepteren die je nu bent en die wanneer je ziel dat aangeeft te herconditioneren.
Al de aangereikte thema’s zijn waarheid…zou er een andere manier van schrijven geboren kunnen worden…zonder veroordelingen…een steuntje in de rug voor beide partijen?
Dat één narcist die het thema onder ogen krijgt het licht ziet ipv verder te worden gezogen in het kwaadaardige daderschap!
Taal is pijnlijk, zelfs verwarrend…een stapje terug te durven doen naar wat voel ik…in alle rust met jezelf. Het geeft de antwoorden, voelen berust op waarheid…innerlijke waarheid en die waarheid te vertrouwen…
Als de gedachte slachtoffers meer hunzelf zouden durven te voelen…durven te zijn die ze werkelijk zijn, zouden we onze medemens de narcist op een menselijke manier bijstaan. Durven wakker te worden geeft ruimte voor de narcist ook wakker te worden…wij voeden niet meer!
Wanneer de narcist geen aansluiting meer vind doordat deze ons eerst geholpen heeft wakker te worden…in die vrije ruimte ligt hun licht!
Er is nog een lange weg te gaan!
Ik ben heb een begin gemaakt…het begint tenslotte bij jezelf.
Heal the world…make it a better place…for you and for me and the ENTIRE human rase!!!!!
<3
Hallo Lynn, Ik adviseer jou om de 2 boeken van Iris Koops eens te gaan lezen Haar website heet Het verdwenen Zelf. Het is zo’n gecompliseerde materie. Iris Koops heeft de meest uitgebreide en recente studie gemaakt over het thema Narcisme, maar vooral ook Mishandeling door een narcistische relatie. Ik denk dat veel mensen geen idee hebben waarover ze praten. Dat gevoel heb ik bij jou ook. En als Iris beschrijft dat ze de minste steun heeft gehad vanuit de Spirituele hoek én vanuit de reguliere therapeutische kant, dan kan ik me daar echt iets bij voor stellen. Haar boeken gaven mij als 67-jarige therapeute met uitgebreide spirituele ontwikkelingen de nodige inzichten die ik eerder niet had. Hartegroet…Hannah Jansen
Ben het wel voor een groot gedeelte eens met Lynn. In de reacties zie ik veelal mensen die naar de ander wijzen, zoals precies geschreven staat wat een narcist doet! Het is altijd de schuld van de ander toch!? Begin inderdaad bij jezelf, ook jij wijst naar de ander > de zogenoemde narcist. En hoe komt het dan dat je dat laat overkomen? Misschien was je een kind van een narcistische ouder, dat is triest en heeft een zware wissel op je leven getrokken, maar nu als volwassene mag je zelf aan de slag om in Vrede en Liefde je trauma om te zetten naar heelheid. Met je wijsheid zoeken en voelen kom je erachter dat jouw relatie (ouder)zo geworden is door zware omstandigheden. Ga je nu wijzen naar die persoon dan mis je de les voor jezelf en voor het hoogste goed van allen! Met mededogen vergeving en duidelijk je grens aangeven heel je jezelf en de ander. Aan Hannah Jansen zou ik willen zeggen; ik denk dat Lynn juist wel een idee heeft waar ze over praat. Ik vindt dit artikel wellicht verhelderend voor mensen die zich laten gebruiken en misbruiken en die daardoor een vrediger leven voor zichzelf gaan realiseren, maar dan echt niet door te wijzen naar een ander -de mens waar de ziel ver weg is en het hart gesloten is- (de narcist) wordt deze alleen maar meer verstoten door deze maatschappij en de negatieve energie zal groter worden wat onveiliger wordt voor ons allen, er komen steeds meer mensen met een hart zo koud als steen, of je ze narcist noemt of anders,, dat willen we niet. We willen graag een vredige samenleving.
Mooi gezegd , het heeft mij 10 j gekost om tot de conclusie te komen , dat men beter eerst zelf in de spiegel moet kijken , en dapper je zwakheden onder ogen moet durven nemen en dan daadwerkelijk er ook moet aan beginnen te werken . Zelfkennis is een goed begin .. Met de harde daad en zegracht weerspiegelt de narcist ons veel ., zoals een gebrekkig zefvetrouwen ..geen grenzen stellen , de voetveeg spelen en cetera… Jaren geleden na een zware burnout was ik volledig gebroken , lichamelijk , geestelijk , emotioneel . Wie denk je dat daaran aan meegeholpen heeft ? Wij , arme sukkelaars die ons een slachtofferrol hebben aangenomen . Wij zelf hebben hier deel aangenomen . Door onze eigen angsten niet onder o gen te willen zien , zoals bv , gebrek aan zefvertrouwen , angst om niet alleen door het leven te kunnen gaan , gebrek aan moed , vastberadenheid , hoop en vertrouwen . Het is een harde leerschool geweest , maar , ik ben wakker geworden en zie nu pas in dat enkel , liefdevolle gedachten , hoop en vertrouwen mij de rust teruggegeven hebben en daardoor mijn zelfvertrouwen in wie ik ben , heb teruggevonden . Mijn angst voor evt alleen te komen staan , doen me niks meer , het vertrouwen dat er altijd voor mij gezorgd word van hierboven , is uitermate sterk , door blijvend goed te doen en te denken zet je op het gode spoor .. wil j gholpn wordn , door rst jezelf btr te leren kennen , raad ik ‘ Mijn Kwartier’ aan . Door elke dag een kwartier aan jezelf te werken , geloof het , of niet , zal je ,je echte zelf zijn . Je omgeving zal niet weten wat er gebeurt is . Gewoon kijken , lezen , beslissen en doen …….’Mijn Kwartier ‘ !!!
Mooi verhaal. Het schermen met stoornissen is de laatste tijd erger geworden. Wie is daadwerkelijk vrij van pijn, schuld, en bedrog. slachtofferschap en ga zo maar door. De maatschappij zit vol met etiketten. En zo kunnen anderen weer macht uit oefenen en hun ego,s strelen. We hebben allemaal patronen die we los moeten laten. Die van anderen is weer een leerschool. Zo leren we weer een les. Of leren we hoe we onszelf weer kunnen verbeteren. Dichter bij onszelf kunnen komen en Als het goed is blijven.
eens. als iedereen naar de psycholoog zou gaan krijgen we allemaal een etiket. we hebben allemaal shit op te lossen zeg maar.
Prachtig verwoord wat ik ook zie..twee uitersten van de zelfde medaille..ik maak t ook mee..ik ben dankbaar dat ik wakker ben geworden..dat ik geleerd heb mn eigen patronen ook te zien…daardoor voel ik begrip en zelfs compassie voor de narcist…tis allemaal angst om in je eigen kracht te leven…laat je licht zien en voel je zelf niet beter als n narcist…kijk wat t spiegelt in jezelf en heel t dan
Ik herken alle verhalen. Mijn moeder was duidelijk een Stille, mijn oudste broer een “gewone” mijn zus min of meer gemengd. En ik heb een kind dat ook gemengd is. Ik weet natuurlijk niet hoe mijn moeder en mijn broer en zus beschadigd zijn als kind. Met alledrie heb ik het contact verbroken. Als 3 mensen je leegzuigen blijft er niet veel meer van je over. Ik heb -neem ik aan- dezelfde opvoeding gehad en mijn twee andere broers en ik zijn duidelijk niet narcistisch. Ik weet van mijn kind dat hij als kind NIET beschadigd is. Mijn kind heeft een tweelingbroer en een oudere broer die absoluut NIET narcistisch zijn. Dus, zeg het maar. Als baby van 5 maanden wilde hij persé niet meer aan de borst. Zodra hij kruipen kon wilde hij niets meer van mij weten. Hij had mij niet meer nodig. Later had hij mij alleen nodig voor kleding/zakgeld/chauffeur…en meer was ook nooit genoeg. Altijd jaloers. Wat ik bij de andere twee NOOIT heb gezien. Mijn zus was ook stervens jaloers. Nooit kon ik iets goed doen in haar ogen. Ik had meer opleiding, goede baan dus meer inkomen. Meer zelfvertrouwen, meer onbevangenheid. Meer tevredenheid….Ik denk dat narcisme genetisch is. Ik weet het wel zeker. Het komt te vaak terug in de familie. Mijn oudste zoon- die GEEN NARCIST is- wil geen kinderen. Hij vindt het risico te groot. Ik begrijp dat maar al te goed.
Wat het voor mij lastig maakt is dat ik- zijn moeder- voor hem de narcisme-uitlaatklep ben. (Ze hebben vaak één bepaald doelwit) Hij verzint dingen om mij zwart te maken. Is soms totaal niet realistisch. Hij heeft een supergevoelige (HSP?) vriendin. Ik ben bang voor haar toekomst. Maar dat kan ik nergens hardop zeggen. “Grappig” is..als ik verhalen vertel over mijn zus, dat mijn kind daar dan keihard tegenin gaat….alsof hij aanvoelt dat het verhaal net zo goed over hem zou kunnen gaan. Het valt ons allemaal op. Mijn ervaring tot nu toe is dat als je tegen een narcist ingaat, je eigenlijk gedoemd bent tot eeuwig ruzie. Ik wil dit niet met mijn kind maar weet ook niet duidelijk te maken waar zijn en mijn grens is, dus modderen we door. Toen hij nog kind was kon ik natuurlijk mijn grenzen stellen omdat hij “puberde”. Nu is hij volwassen en is het meer een psychologisch “spel”. Ik ben bang voor als hij zelf ooit kinderen krijgt. Ik zie aan de manier waarop hij met de hond omgaat dat dat niet goed gaat komen. Dat gedrag met de hond is natuurlijk ook om mijn gezag(opvoeding) te ondermijnen; wel op de bank en wel uit de hand lekkers geven. Heel jammer; zelfs de hond wordt onzeker door hem.
Opvallend ook; voor zichzelf( en in zijn stellingen) is hij héél zwart/wit. Maar hij doet eer alles aan om de overtuigingen van anderen-mij- te ondermijnen.
Ik zou nog uren door kunnen gaan….
Hoi Marianne,
heb je ooit gehoord van of gelezen over familie-opstellingen? In het verhaal wat je schrijft over je familie ligt duidelijk een (verborgen) familie dynamiek besloten. Je noemt het genetisch. Misschien is het iets voor je, mocht je daar behoefte toe voelen, om eens een familie opstelling te laten doen. Er komt dan zoveel informatie vrij en meestal worden er daardoor stukken geheeld. De dynamiek kán veranderen.
Ik wens je het beste!
Heel juist wat Esther zegt.
Ik lees in het verhaal van Marianne veel angst:bang voor dit,bang voor dat.
Denk aan de wet van aantrekking.
Een persoon met narcistisch gedrag(wat jullie een narcist noemen)heeft vaak een enorm gebrek aan zelfvertrouwen.Vaak doordat een ouder geen vertrouwen in hem of haar heeft,of eigenlijk in zichzelf,in de toekomst.Dit kan dus ook in het verleden liggen.
Het feit dat jij dus nu zelfstandigheid hebt opgebouwd in je leven(goede baan,zelfvertrouwen)wil niet zeggen dat dit zelfvertrouwen ook in jou zit.(schijnzelfvertrouwen door te vertrouwen op die goede baan i.p.v. vertrouwen hebben in jezelf)Dit kan jouw (waarschijnlijk hsp kind)al voor zijn geboorte hebben opgepikt.Hij vecht dus ,laat zien dat hij het allemaal wel zelf kan,zonder jou, om zich te bewijzen.Net als jij.
Ik wil graag dit delen hierover:
Narcistische persoonlijkheidsstoornis.
Een gevoel van Superioriteit, egocentrisme, overdreven gevoelig voor kritiek of falen.
De oorzaak ligt net als voor iedereen weggelegd in het zelfbeeld van deze persoon.
Deze is zwaar beschadigd en verre van de liefde weerhouden door hun opvoeding, die deze ziel nodig heeft gehad om zijn of haar zelfbeeld zo te ontwikkelen in vertrouwen en acceptatie.
De basis behoefte is omgeslagen en als vergif naar zichzelf en de buitenwereld toe gericht.
Vanuit deze behoefte en gebrek aan (zelf)liefde heeft zich het “IK” Ego ontwikkeld. Deze zal er vanuit frustratie, boosheid, teleurstelling, enz. dit nu voor zichzelf opeisen van de buitenwereld kosten wat het kost om maar niet de vinger en de schuld naar zichzelf te verwijzen.
Deze geloofsovertuiging dat het als kind niet dat heeft verkregen waar het dacht recht op te hebben en waar de andere (dit is voor het grootste gedeelte zijn/haar ouders / opvoeders) dit hadden moeten voldoen en geven. Dit is een door een steeds herhalende patroon in zijn/haar jeugd een conditionering geworden welke de gedragsstoornis als een soort overleving meganisme hebben gevormd, deze zijn als patronen waarachter de narcistische persoonlijkheid zich in probeert te overleven. Daarnaast zijn het natuurlijk eigenlijk de onverwerkte kind trauma welke zijn ontstaan en zich nu uiten in hun ogen als een gerechtvaardigd excuses in een narcistische persoonlijkheid. De ontkenning legt weggelecht in het onschuld van het kind, het ligt niet aan hun maar aan andere, althans dat is de overtuiging die er achter zit.
Deze stelligheid is bijna niet te doorbreken en erg lastig voor zowel zichzelf (al zullen ze dit uiteraard nooit bekeken, want dan moeten ze met de billen bloot en dat doet het Ego never nooit)
Deze uitingen naar de buiten wereld zijn als we het goed bekijken nooit persoonlijk, maar zegt alles over deze persoon zelf. Voor wie er mee te maken krijgt wordt wel onderhevig gesteld aan deze narsistiche gedragingen en heeft er persoonlijk mee te maken. En dat kan heel erg zijn.
Door hiermee te maken te krijgen, krijgt die gene te maken met zijn eigen persoonlijkheid. Hoever laat je het gaan (bij deze wil ik wel meegeven, niemand heeft hierin totaal geen schuld, omdat wie je bent nog op onbewust staat van zijn bewustzijn bevind) In dit stadium van je eigen leven heb je ook belangen en behoefte en normen en waarde, en die worden als het ware op de proef gesteld.
Tot hoever laten we het gaan en in hoeverre (durven) we dit aan te geven! Dit is gezien de stadium van het leven en de onbewust betrokken worden en geconfronteerd met dit soort patronen eigenlijk niet mogelijk. Het is het ondergaan en kijken hoe we eruit komen, al is het niet zelf dan met behulp van andere. Dit zijn heftige levenservaringen en liever hadden we die nooit willen meemaken. Maar we kunnen de tijd niet keren en we kunnen het ook niet onder stoelen of banken stoppen want het zit diep ingeprent op ons netvlies. Als we het in gedachten oproepen herinneren we het maar al te goed en raakt het ons nog enorm.
Maar het leven geeft ons niet voor niets de lessen waarin we inzichten krijgen over onze eigen levenspad. Wie we als ziel zijn en welke taak er onderliggend aan is weggelegd heeft deze situatie gecreëerd, ook dit weten we niet meer anders hadden we het allang eerder door gehad, dan zou het spelletje niet werken van de narcist en hadden we zijn egoïstische gedrag al eerder doorgrond.
Maar dat is niet de bedoeling, wat wel van belang is deze patronen te herkennen en de reden hiervan te kennen, omdat je hiermee inzichten zult krijgen dat het nooit persoonlijk gericht is geweest maar een persoonlijk conflict van zichzelf was of is waarin andere betrokken zijn geraakt en mee geconfronteerd. Daarnaast is het van belang je eigen patronen te gaan herkennen en daarna te gaan erkennen. Want ook hier ligt te kern van onze ziel welke normen en waarde heeft en eigen belangen en behoefte welke in de veronderstelling buiten jezelf zijn geplaatst en in verwachting patronen van een andere aan zijn gesteld. En deze zijn niet overeen gekomen.
Dit resulteert in een teleurstelling van het leven, vader of/en moeder! En uit zich in emotionele gedachte en gevoelens. Deze patronen kunnen nu door brokken worden als men zover is, het wil en er voor klaar is.
Voor zolang we het nog met ons meedragen, heel veel sterkte.
Heel veel liefs en licht.
Dank voor je mooie reactie, heb een zeer destructieve relatie gehad met zo’n persoonlijkheid. Het heeft mijn ogen geopend, gezien wat mijn deel was waarom ik het aantrok toen. De kracht bestaat idd om eruit te leren, je eigen zwakheden onder ogen te zien. Ik heb gezien en geleerd. Brokken kunnen ook jezelf helen!
Warme groet
Helaas ook voor mij héél herkenbaar. Stille narcisten hebben geen enkel schaamtegevoel en nemen nooit de verantwoordelijkheid op voor hun eigen daden. Het is altijd de schuld van anderen.
Dank om dit te delen …
Ik ben opgevoed door een narcistische moeder. Ik herken delen van verschillende narcisten in haar. Ik denk elke narcist uniek is. Het is maar net hoe het mechanisme zich ontwikkelt. Mijn moeder wilde met vlagen wel een gewoon gewone moeder zijn, alsof ze even het besef dat er iets mis ging. Maar de onderlaag is zo was beschadigd dat haar ware aard haar steeds weer inhaalde en de gemene streken, jaloezie en nare opmerkingen weer de overhand namen. Maar het ergste is je heb nooit de prioriteit. Als het goed gaat niet maar je ze nodig hebt al helemaal niet…
Ik had hierdoor een moeder met 2 gezichten. Omdat haar negatieve invloed mij telkens opnieuw beschadigde heb ik afscheid van beide moeten nemen….
Ik ben opgevoed door een narcistische moeder. Ik herken delen van verschillende narcisten in haar. Ik denk elke narcist uniek is. Het is maar net hoe het mechanisme zich ontwikkelt. Mijn moeder wilde met vlagen wel een gewone moeder zijn dan had ze even het besef dat er iets mis ging. Maar het is alsof de onderlaag zo was beschadigd dat haar ware aard steeds haar inhaalde en de gemene streken, jaloezie, nare opmerkingen weer de overhand namen. Maar het ergste is je heb nooit de prioriteit. Als het goed gaat niet maar je ze nodig hebt al helemaal niet…
Ik had hierdoor een moeder met 2 gezichten. Omdat haar negatieve invloed mij telkens opnieuw beschadigd heb ik afschijd van beide moeten nemen….
Wat doe je als je de moeder van je kinderen in dit stuk herkent? En dat zij de jeugd en gezinswerker al ‘ingepalmd’ heeft? Hoe ontmasker je dan die dynamiek?
Inderdaad : herkenbaar ook bij mij. Niemand heeft hem blijkbaar door ..
ik mis toch nog iets in dit stuk over de stille Narcist, (helaas mee gemaakt en ze was haast niet te herkennen TOTDAT ik me er in ging verdiepen) de Stille Narcist laat de woede niet tot uiting komen en amper zien, ze trekken zich terug in de Denker, maar dit is om hun plan tot uitvoering,,, te laten brengen, dit laatste is namelijk zéér belangrijk, want De stille Narcist laat de woede uitvoeren door andere, ze gebruiken andere met een listige manier zodat andere mensen jouw gaan benadelen, dit doen ze door zwak en zielig (zoals in dit stuk te lezen valt) te doen, hiermee gaat de buitenstaander of hun/haar helpers, de partner en of vriend van de Narcist aanvallen en de Narcist beschermen. dan is hun plan geslaagd, zelf wassen ze hun handen in onschuld met de woorden “ja maar dat was ik niet” of “daar kan ik niets aan doen dat hij dit of dat deed” (ik was het niet dus kun je mij daarvan de schuld niet geven” of “nee zoiets zou ik niet doen, dat weet je toch? enz enz) en neem het jezelf niets kwalijk want hierin is zelfs een goede psycholoog meestal niet tegenop gewassen, dus wat moet jij dan hiertegen doen? een Stille is praktisch onherkenbaar, ze zijn zo sluw als een vos, soms nog erger dan dat.!