….Verslaafd aan afwijzing?
In mijn praktijk komt het issue veelvuldig voor: vasthouden aan een ex-geliefde. Niet los kunnen laten. Soms zelfs jarenlang wachten en zeker weten dat hij/zij uiteindelijk terug zal komen of voor jou zal kiezen. Al die tijd wachten, in onzekerheid en verdriet….
Jeetje, dat doet toch echt heel veel met de mens. Dat kost énorm veel energie dat ten koste kan gaan van jezelf en/of je geliefden uit je directe omgeving, ten koste van je werk of zelfs je gezondheid.
Ik las een verhaal over een vrouw die zelf niet begreep waarom ze doet wat ze doet: haar ex op een hele heftige manier stalken. Het komt vaker voor dan je denkt, al dan niet in het geheim of openbaar, in extreme of in mildere mate.
Jarenlang je hart openhouden voor iemand die geen interesse in je heeft, je bedriegt of beliegt, of het nou een man of een vrouw is, betekent dat je afhankelijk bent, een bepaalde droom hebt, verwachtingen… Een luchtkasteel.
Waar komen die gevoelens van zo’n enorme droom-verwachting, verliefdheid, afhankelijkheid vandaan? Je stort je vol overgave in het leven van die andere persoon en je hebt het gevoel dat jullie voor elkaar geboren zijn. Dat hij/zij de enige op de wereld is die jou gelukkig kan maken…..
Vanaf dat punt raak je jezelf kwijt…of was je jezelf al kwijt voordat je deze persoon ontmoette?
Kadootjes sturen, iemands volledige leven uitpluizen, berichten sturen, aandacht vragen, de whatsapp nakijken of hij/zij online is geweest, facebook checken wat hij/zij doet, wie en hoe anderen daarop reageren….
Je weet van jezelf dat het ‘ziekelijk’ is maar je kunt er met geen mogelijkheid mee stoppen. Voor je gevoel was de ontmoeting “liefde op het eerste gezicht”. Je werd geraakt door een gevoel dat je nooit eerder voelde.
Natuurlijk kan het zo zijn dat het werkelijk waar is, dat je je enige grote liefde hebt ontmoet. Maar ik heb zelf de overtuiging dat er meerdere mensen op deze wereldbol rondlopen die je grote liefde kunnen zijn. Door je zo te richten op die ene, doe je jezelf enorm tekort. Je hebt dan als het ware oogkleppen op en sta je niet meer open voor een eventuele andere, misschien nog wel grotere liefde die wellicht dichter bij je is, dan jij beseft.
Wat is nou toch die énorme aantrekkingskracht? Waar komt die vandaan? Vanuit de energie gezien, kan je het zo interpreteren: daar waar leegte is vul je die automatisch op. Zo voel je je dus ook tot iemand aangetrokken die in jouw energie iets te helen heeft. En helen wil in dit geval niet zeggen ‘beter maken’ of ‘opvullen’ Want opvullen door een ander is geen heling! Die persoon kan door zijn vorm van energie jou je heling geven door je alleen maar ‘bewust te maken’. Uiteindelijk dus toch heling, maar vaak een kadootje met een lelijke verpakking. Ofwel: een pijnlijke levensles.
Wanneer jij een (groot) issue hebt met afwijzing, zou het zomaar kunnen zijn dat die persoon zoveel afwijzing in zijn energie heeft, dat jij dit onbewust aanvoelt. Dat voel je in de energie. Het wordt in jou gespiegeld en getriggerd, want jij herkent deze energie! Jij hebt veel meegemaakt in je leven op het gebied van afwijzing en je hebt daar een ‘gat’. Dat deel van jou is kapot. Dit gat wil jij vullen….
De mens is zo gericht op de aandacht en energie van de ander, zo is ons systeem geprogrammeerd. Je reageert automatisch op de energie van wat je herkent in de ander. En wanneer je heel veel te helen hebt op afwijzing, voel je je daardoor heel erg aangetrokken tot iemand die heel veel afwijzing in zich heeft. Waarschijnlijk ook weer door een verleden met afwijzing.
Zo blijven we lekker in een cirkeltje lopen en wijst de een de ander af en de ander weer die ene …. Lekker handig! Zodra het extreme vormen aan gaat nemen zoals heftige stalking of jarenlang wachten op een happy end, dan wordt het tijd dat je jezelf gaat helen.
Daar is ie weer! De levensles: Ik Hou Van Mij. Dit komt in zoveel vormen en gedaantes voorbij, dat je bijna zou denken dat er werkelijk niemand van zichzelf houdt. Eigenlijk is dat gedeeltelijk ook zo. We hebben na al die jaren evolutie, karma, incarnaties en opvoedpijn, veel te helen. We zijn met zijn allen nog maar pas begonnen. Hoe lang is de evolutie zelfontplooiing nu écht aan de gang? Gezien vanuit het grote geheel, 6000 jaar mensheid, zijn we nog maar net begonnen. We hebben dus allemaal nog veel te leren over onvoorwaardelijke liefde voor onszelf en de ander.
Hoe doe je dat?
Zelfheling begint bij zelfkennis.
Het eerste wat belangrijk is, is om te ontdekken wat er vroeger bij jou is afgewezen. Welk deel van je vroeg om aandacht wat maar niet kwam? Of ben je op zoek naar veiligheid? Bijvoorbeeld een arm om je heen, was je vroeger eenzaam in een bepaalde belangrijke situatie?
Of zit de pijn wellicht in erkenning? Deed je je best op school, maar niemand die daar ook maar enige aandacht aan besteedde? Had je een bepaald talent dat totaal van de tafel werd geveegd en veroordeeld tot ‘stom’ of ‘fout’?
Er zijn veel verschillende situaties te vinden in het leven (van eigenlijk wel ieder mens) waarin afwijzing een grote rol speelt. Bij de een komt het harder binnen en vormt het zich tot een grote wond, en bij de ander lost het zich in de loop van het leven vanzelf op. Zo zijn we allen anders. En toch ook weer gelijk.
Mensen die jij in de loop van je leven ontmoet, reageren of responderen allen op jouw energie. Op de energie waar je ‘teveel’ van hebt en/of op de energie waarvan je ‘te weinig’ hebt. Daar is niets mis mee. Niemand is beter of slechter. Ik probeer alleen te zeggen dat wij allen 100 emmertjes hebben. Sommige emmertjes lopen steeds leeg omdat ze lek (kapot) zijn en sommige emmertjes stromen over van verdriet. Lekke en overstromende emmertjes zijn beiden hetzelfde, namelijk: UIT BALANS. Sommige emmertjes zijn IN BALANS: ze zijn vol en blijven vol. De kapotte emmertjes probeer je, onbewust natuurlijk, te vullen met de energie van iemand anders. Waarom? Omdat ons systeem ons heeft aangeleerd je te richten op de ander én omdat je het zelf niet (meer) kan. Je hebt het nooit geleerd of je voelt teveel pijn wanneer je aan dat emmertje werkt.
Zodra je iemand ontmoet die heel veel van iets in zijn energie heeft kan je dat zien als een ‘overstromend emmertje,’ (in dit artikel beschreven als afwijzing). Een emmer die overstroomt is eigenlijk hetzelfde als een emmer die leegloopt: UIT BALANS. Door een ontstane wond in het leven van die persoon, is hij/zij zo gericht op afwijzing dat dit zijn/haar leven beheerst. Onbewust natuurlijk! Eigenlijk overstroomt hij/zij van afwijzing.
Dit is de energie die jij herkent omdat jij dat nodig hebt. Hiervan wil jij zoveel mogelijk hebben. Je voelt een enorme aantrekkingskracht, hiermee kan jij je emmertje vullen. Een gevuld emmertje voelt als ‘in balans zijn’. Je wordt daarmee eigenlijk direct afhankelijk van die energie (wat eigenlijk afwijzing is), omdat het zo lekker stroomt. En daarmee voel je je in balans. Je hebt niet in de gaten dat je jezelf aan het vullen bent met energie van een ander die is ontstaan vanuit pijn. Omdat je niet hebt geleerd je emmer zelf te vullen, blijf je je zo aangetrokken voelen tot die persoon. De verslaving is geboren! Je voelt je met deze persoon in het begin van de relatie heel erg goed, de energiewisselwerking is fijn. Je denkt dat daarmee je leven compleet is.
Wat in het begin een energie-impuls geeft blijkt later een energielek te zijn. Maar onthoud; alle heling welke jij nodig hebt, kan jij alleen maar jezelf geven. Wat een ander je geeft is in 99% van de gevallen energie vanuit pijn. Omdat we nu eenmaal allemaal wonden hebben opgelopen gedurende ons leven.
Hoe weet je dan dat iemand de juiste energie heeft zodat je beiden in balans bent en blijft. Iedereen heeft in het leven toch wonden opgelopen?
Ja dat klopt! Een goed begin van een relatie is; om dat te beseffen! Omdat we allemaal een systeem hebben aangeleerd bij een ander te halen wat we zelf nodig hebben, doet iedereen dat. Onbewust natuurlijk. Zo lang de relatie in stand blijft, houd je daarmee elkaars emmers automatisch in balans. Je bent dan onbewust afhankelijk van elkaar. Wanneer je er vrede mee hebt is dat okay.
de beperkende overtuiging ‘afwijzing’
Je voelt de pijn pas zodra de relatie wordt beëindigd. Dan is het de hoogste tijd (eigenlijk dus eerder) om ervoor te zorgen dat jij je emmer voortaan zelf vult met datgene wat je nodig hebt. Wanneer je dat van de ander blijft verlangen wordt het een pijnlijk verhaal. Wat er dan ontstaat is frustratie, onmacht, verdriet. Gevoed vanuit de afwijzing welke je eigenlijk al heel je leven bij je hebt.
Ik vertel het nu vanuit de beperkende overtuiging ‘afwijzing’. Je begrijpt natuurlijk wel dat het vanuit veel andere soorten beperkende overtuigingen kan uitgroeien.
Zolang je van die persoon afhankelijk blijft, (om je emmer te vullen) iemand koste wat het kost in je leven vast wil blijven houden omdat iets in je zegt dat het ‘moet’, ga dan alsjeblieft jezelf helen. Je bewijst jezelf daarmee een hele grote dienst en je wordt een stuk gelukkiger. Ontdek waar die lekkende emmer vandaan komt en vergeef de situatie die je emmer voor het eerst kapot maakte.
Je heelt daarmee niet alleen jezelf, maar alle betrokkenen in de gehele situatie. Vanuit de energie gezien zijn wij allen zielen in verschillende rollen, het slachtoffer, de dader en soms de observator. Alle drie de rollen hebben een heling nodig in dit issue. Wees de verstandigste en heel jezelf! Dat geeft je je kracht terug, je leven in eigen hand en ruimte voor nieuwe levenslessen én de ontmoeting van prachtige andere zielen. Waarschijnlijk zit daar de liefde van je leven bij!
Ik wens je veel zelfkennis, gevulde emmers en geheelde levenslessen!
Heb jij een aanvulling of een vraag? Ik lees het graag in een reactie onder dit artikel!
