Verwachtingen en Teleurstellingen

Hier hebben we allemaal wel eens mee te maken: Teleurstellingen. Teleurstellingen ontstaan vanuit verwachtingen, deze komen altijd vanuit jezelf.

Omdat een verwachting vanuit jezelf komt, je eigen referentiekader, is het iets ongrijpbaars en tegelijkertijd waar eigenlijk niemand aan kan voldoen. Want iedereen is anders. Anderen kunnen wel meegaan in beschrijvingen van je verwachtingen, je plannen en ideeën. Ze kunnen zich wel gedragen zoals jij verwacht….tot op een bepaalde hoogte. Juist omdat anderen nu eenmaal anderen zijn is het nooit 100% gelijk met hoe jij het in gedachten hebt. Dat kan echt niet.

Communicatie! Daar vormt zich de kink in de kabel.

Wanneer je iets hoort zie jij je eigen beelden daarbij. Je eigen referentiekader. Omgedraaid dus ook! Waar gecommuniceerd wordt is altijd ruis. Omdat communicatie woorden zijn. Woorden zijn energie. De woorden welke jij gebruikt, gebruik jij vanuit je eigen referentiekader.  Vanuit jouw beelden en vanuit jouw betekenis. De woorden welke de ander hoort van jou, komen binnen via zijn referentiekader. Daar zit de ruis.

Woorden vanuit beelden

Woorden vormen beelden, beelden hebben te maken met jouw wereldbeeld, je verleden..   Voorbeeld; wanneer ik simpelweg het woord ‘hek’ benoem en 100 verschillende mensen het woord ‘hek’ vraag te beschrijven, zal ik 100 verschillende antwoorden krijgen. Wanneer ik mij vast blijf houden aan mijn beeltenis van mijn hek, oftewel wanneer ik verwacht dat zij ‘mijn’ hek zullen beschrijven,  zal ik heel erg teleurgesteld worden in alle beschrijvingen van de anderen. Wanneer ik open sta in mijn communicatie en open sta voor wat anderen in hun gedachten hebben zal het juist een verrijking zijn. “O, ja! Zo kan een hek er ook uitzien;-)”

Het is een klein voorbeeld, wat ook groot ingevuld kan worden. Wat is jouw beeld van samenwerken? Wat is jouw beeld van een liefdesrelatie? Wat is jouw beeld van opvoeding? Wat is jouw beeld van gezonde voeding? Wat is jouw beeld van een vakantie? Welk beeld zie jij als je aan een computer denkt? Waarschijnlijk die van jezelf…maar ik zie het beeld van die van mij! En mijn computer ziet er anders uit dan de jouwe!  Snap je?! 

Woorden vanuit betekenis

Communicatie is ook; hetzelfde bedoelen, maar het anders noemen. Een ander woord eraan geven. Dat is iets anders als er een ander beeld bij hebben.

Voorbeeld; ‘mediteren’. De ander kan het bidden, innerlijk stil worden, of danken/dankbaarheid tonen noemen.  Zodra je ook nog verwacht dat iemand op dezelfde manier ‘moet mediteren’ zoals jij vindt dat het moet, kan er echt een groot probleem ontstaan. Zolang we elkaar respecteren en iedereen het mag benoemen, toepassen en uiten hoe hij wil, zal er heel wat meer vrede op aarde ontstaan!  Zolang we het vanuit een positieve en liefdevolle intentie doen is er niets aan de hand. Dan maakt het toch niet uit hoe je het doet of hoe je het benoemd? De kunst is wel om dóór te blijven vragen en af te stemmen wat diegene nu eigenlijk bedoelt te zeggen.

Kortom verwachtingen ontstaan in je eigen hoofd en worden geuit via communicatie. Beelden+Emoties+Betekenis uit het verleden vormt die communicatie. De persoon met wie je communiceert heeft dat ook, op zijn eigen manier. Je denkt dat je over hetzelfde praat, maar dat is regelmatig toch écht niet zo.

Wanneer je relatie mis gaat heeft dat te maken met verwachtingen die jij had en welke je partner had, waarvan jij dacht dat het hetzelfde was maar toch anders bleek. En omgedraaid ook natuurlijk. Er zullen best veel overeenkomsten zijn, maar er is altijd ruis. De kunst is open te staan voor de ruis. Te ontdekken waar die ruis zich bevindt, voordat de ruzie / teleurstelling ontstaat. De kunst is om open te staan voor de andere manier van denken en doen, de andere beleving. Om daar vervolgens telkens weer met elkaar op af te stemmen. Dat is niet altijd even gemakkelijk. Want zoals er al burenruzies kunnen ontstaan over de kleur van kozijnen en of de hoogte van een heg, kunnen er ook communicatiestoornissen bestaan tussen de opvoeding van je kind, hoe schoon of opgeruimd een huis moet zijn, een uiting van je geloof, hoe de financiën worden geregeld, een vrije dag regelen met je werkgever, noem maar op.

Die communicatiestoornis ontstaat vanuit;  (zonder oordeel wat beter of slechter is) andere inzichten, informatiebronnen, intelligentie verschil, andere manier van denken, andere prioriteiten, emotionele gebeurtenissen, opvoeding, levensgebeurtenissen, karakter enz. kortom vanuit een ander referentiekader. We zijn gewoon allemaal anders, en toch zijn we allemaal hetzelfde. Want we willen eigenlijk allemaal dat dingen goed gaan, dat er liefde is, dat je plannen lukken, dat de ander gelukkig is. En dat je zelf gelukkig bent. ….Gezien vanuit je eigen referentiekader;-) 

Wanneer iets tegenvalt, heb je simpelweg te een andere verwachting gehad van iets of iemand. Wanneer iets tegenvalt kan je eigenlijk nooit de ander een verwijt maken, altijd jezelf.  Ook dat is best moeilijk, omdat het veel gemakkelijker is om iets of iemand anders de schuld te geven van je eigen pijn. Het is ook echt even doorbijten om te beseffen en leren wat je eigen aandeel is in het verhaal. Zolang je in de slachtofferrol blijft hangen, dan kan je boos blijven, teleurgesteld en de ander verwijten maken. Heb je enig idee hoeveel energie je dat kost? Je hebt het meestal niet zo in de gaten omdat je juist in zo’n periode veel bijval krijgt van je omgeving. Gedachten als;  ‘Het is zo oneerlijk’ of ‘ Het is toch niet normaal als iemand zo doet’ … Je denkt dat je gelijk hebt en je krijgt daar energie van. Vergis je niet, dat is maar tijdelijk. Uiteindelijk wordt het een EnergieLek.

Stel dat je ‘gelijk’ hebt….maar waarom ben je in deze situatie belandt?

Het leven werkt volgens ‘de wet van aantrekking’, je kan verwachten dat je nogmaals dezelfde levensles krijgt, waarschijnlijk in een andere verpakking, zolang je in de slachtofferrol blijft. Je zit nu eenmaal in die energie. Je krijgt niet wat je wilt, je krijgt wat je bent. Je krijgt hoe je denkt. Gedachten-Kracht

Vaak zijn de levenslessen zo verpakt dat je er geen snars van begrijpt. Zie het dan zo; de gebeurtenis is de verpakking, de les zie je pas zodra je de verpakking open maakt. En als de verpakking nogal heel erg dichtgeplakt is met plakband of duck-tape heb je hulpmiddelen nodig om het te openen; een coach, een psycholoog, een goede maar eerlijke vriendin, een cursus, een boek; kortom; Inzichten…! Zelf-reflexie! Dat is vaak hard werken.

De verpakking open maken is; jezelf afvragen wat je eigen aandeel is in het geheel. Verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven. Wanneer je blijft kijken vanuit je slachtofferrol gevormd binnen je eigen referentiekader zal je waarschijnlijk weinig oplossen. Om vervolgens steeds hetzelfde tegen te blijven komen in je leven.

Overal zijn 100 verschillende manieren voor. En jij gebruikt er maar één. Simpelweg omdat dat jouw eigen waarheid is. Omdat je het zo hebt geleerd. Zodra je open staat voor een andere manier, kom je er achter of het gemakkelijker kan, of gewoon anders. Ook ontdek je wat je niet meer wilt, soms is dat het mooiste geschenk in het gehele proces!! Omdat dat helder maakt wat je wel wilt.

Hoe komt dat nou, ‘verkeerde’ verwachtingen?

Je had verwachtingen van een situatie of persoon.  Het was een droom die uitkwam! “Ja maar die persoon heeft mij wat belooft, dus het is zijn schuld, hij houdt zich niet aan de afspraak”. Heel vaak is het zo dat je iemand gelooft omdat je die persoon wíl geloven, dat ie je meesleept in een droom. Juist daar liggen veel verwachtingen in verscholen. En hoop doet leven. Je krijgt enorm veel energie van mooie plannen! Zodra je d’r dan achter komt dat iets of iemand tegenvalt, moet je eigenlijk bij jezelf te rade gaan; ‘naar wat in mezelf had ik beter moeten luisteren’, ‘wat in mezelf heb ik genegeerd’  ‘waarom heb ik mij mee laten slepen in de luchtkastelen en dromen??’

Daar kun je dan op verder gaan; ‘waarom wilde ik zo meegesleept worden?’, ‘Mis is ik dan iets in mijn leven?’ ‘Kan ik dat ook aan mezelf geven?’ of; ‘wordt het niet eens tijd om het aan mijzelf te geven’.

Zo kunnen verwachtingen en tegenvallers omgezet worden in een leermoment! Dus zorg goed voor jezelf en ga in de juiste energie, kijk naar jezelf wat leer je hier van? Waarom overkomt je dit? Welk heft moet je in eigen hand nemen? Wat is datgene wat je van die ander verwachtte wat je zelf had moeten doen, of zelf had kunnen doen. Waar dacht je die ander nou zo voor nodig te hebben?

Het is een stukje wat je wel in je hebt maar waar je nog niet bij kan en je bent teleurgesteld omdat die ander je het niet gaf. Je zal het jezelf moeten geven!  Waarschijnlijk denk je o nee dat kan ik niet, daarom had ik die andere persoon aangetrokken zodat we elkaar konden aanvullen of opvullen. Ik heb die persoon nodig! Wat hij niet kan, kan ik en omgekeerd. Dan zit je in een afhankelijke situatie, dat is eigenlijk altijd onzuiver. Daar kan alleen maar een teleurstelling uit voortkomen.  Daar zit je beperkende overtuiging!!

Verwachtingen bij geven en nemen

Vaak geven we, om iets om terug te ontvangen. Dat is voorwaardelijk geven. Zodra je onvoorwaardelijk kan geven, gewoon omdat je iemand wilt helpen, of omdat je iemand iets gunt, is het mooi. Maar verwacht je er ooit iets voor terug, hetzelfde op een ander moment, of op een moment wat bij jou goed uitkomt, dan gaat het mis! Wanneer jij iemand helpt met verhuizen hoeft het natuurlijk niet zo te zijn dat diegene jou ook helpt met verhuizen. Misschien helpt die ander je later wel met heel iets anders wat jij dan nodig hebt….Of wellicht helpt die persoon je uiteindelijk nooit met iets, maar wel iemand anders, en komt er ook bij jou iemand anders op je pad die jou weer helpt. Blijf het ruim zien, zie het vanuit energie, helpen is helpen, dan voorkom je teleurstellingen en ruzies.

Ga bij jezelf eens na, wat je laatste teleurstelling was. Met wie was dat issue en wat wilde jij nou eigenlijk écht van die persoon? Wat wilde, hoopte of verwachtte jij dat deze persoon terug zou geven of zou doen, toen jij iets, of zelfs heel veel voor of met deze persoon deed? Wees eerlijk! Want daar ligt je inzicht.

Houd zelf de balans van geven in de gaten! Altijd alles van jezelf weggeven is ook niet okay. Daar worstelen veel mensen mee. Geen nee kunnen zeggen. Dat is eigenlijk ‘aardig gevonden willen worden’.  Aardig gevonden willen worden is voorwaardelijk!!  Je doet aardig omdat jij wilt dat de ander je aardig vindt. Als je nou gewoon eens aardig doet omdat je aardig bent, (want dat bèn je toch?!) is het leven veel leuker en geef je onvoorwaardelijk! Dat is een totaal andere energie! Probeer het maar eens uit.

Zorg ervoor dat je jezèlf geeft wat je van een ander verwacht wat die je geeft. Zorgzaamheid, een richtingaanwijzer, liefde, emotionele of financiële afhankelijkheid?

Zorg ervoor dat je het jezelf kan geven, dan sta je in je eigen kracht in je eigen energie. Wanneer je dan met iemand in zee gaat, of het nu een liefdesrelatie of zakelijk iets is, doe je dat vanuit een ander niveau, een andere frequentie.

Blijf altijd voelen of de ander niet wellicht iets met of van jou wil om zijn eigen verwachtingen te vervullen, want ook dan heb je een probleem. Blijf open communiceren!

Succes ermee!

Heb je nog vragen, aanvullingen of herkenning? Ik lees het graag, Dank je wel <3

Liefs, Esther Buijs