De Volwassen Indigo’s waarover ik schrijf zijn degenen die op dit moment veertig of vijftig zijn. Dit zijn de late baby boomers, degenen die geboren zijn na WO II en met ouders die de oorlog en de depressie meegemaakt hebben, hetzij als volwassenen of als kinderen. Eén ding dat deze generatie kenmerkt is dat hen geleerd werd dat ze een opleiding moesten hebben en een goede baan zodat ze een respectvol leven zouden hebben. Vele van hun ouders hebben hard gewerkt om hun kinderen naar de universiteit te sturen en iedereen wilde dat zijn kind dokter of advocaat werd. Hun thema was om een respectvolle persoon te zijn die door anderen bewonderd werd en hun bestaan te rechtvaardigen via hun sociale aanzien, wat betekende dat hun waarde werd bepaald door wat ze deden of hadden.
Vele volwassen Indigo’s probeerden dat te doen, hard werken en hun geld sparen om enkel door een lange periode van cyclische werkloosheid financiële moeilijkheden te gaan. Nu bevinden vele volwassen Indigo’s zich ofwel zonder werk of in beroepen die ze niet gepland hadden. Dit is hard geweest voor hun portemonnee maar nog harder voor hun ego’s en ze moesten hun reden voor hard werken herzien, dikwijls in beroepen die ze niet graag deden of ‘het spel van aanzien meespelen’ waar ze niet in geloofden. Velen hebben besloten te stoppen met vechten en met hun leven te doen wat ze willen en zich te realiseren dat zij gaven en talenten hebben om met de wereld te delen die misschien niet bewonderd of gewaardeerd worden door anderen, maar die niettemin belangrijk zijn.
Er is nog steeds wat druk om ons bestaan te rechtvaardigen, die de laatste jaren weeropgedoken is. Terwijl er mensen zijn die dat spel meespelen hebben de volwassen Indigo’s besloten dat ze geen sjieke titel, geld of graad nodig hebben om hun bestaan te rechtvaardigen. Of ze dit besluit gewillig (door hun carrièrepad te veranderen) of onwillig (door afvloeiing of werkloosheid) gemaakt hebben, het maakt deel uit van hun natuur om tegen de stroom van volksdenken in te gaan en ze hebben dit moeten ervaren zodat ze hun eigen kinderen de vrijheid konden geven om te doen en te zijn wat natuurlijk voor hen is, in plaats van hun bestaan te rechtvaardigen door wat ze doen. Het is niet gemakkelijk geweest maar volwassen Indigo’s beginnen te ontwaken voor wie ze zijn en de moed te krijgen om weg te gaan uit situaties die hen niet langer dienen of bevredigen. Als je een volwassen Indigo bent en je je zo voelt, weet dat dit slechts het proces van ontwaken is waar je doorheen gaat. Probeer niet verstrikt te raken in de “ik haat waar ik nu ben” gevoelens. Gebruik het als een periode om te ontdekken wat je echt wilt in je leven en ga erachter aan. Je hebt vele gaven en talenten, een drang naar succes en passie voor waar je in gelooft. Dit zijn je sterktes; gebruik ze om te creëren wat je wenst en deel je gaven met de wereld.
Copyright(c) by Jennifer Hoffman. All Rights Reserved.
– Vertaling: Ulla Mertens – the Golden Age
