Een strikvraag: Weet je dat kinderen eerst voelen en dan pas denken?
Een antwoord: Ja, maar àlle mensen zijn voelende wezens. Alleen volwassen lijken het vaak wel vergeten.
Herken jij het geluid van de ringtone van je telefoon goed? Ik ook! Maar laatst luisterde ik naar ABBA die nogal veel akkoorden in hun nummers stoppen en ook al zag ik mijn telefoon afgaan, de voor mij zo vertrouwde ringtone viel eerst een tijdje volledig weg tegen het refrein van Chiquitita, tot ik mijn oren ging spitsen en onderscheid kon maken. Zo is het ook met `voelen`. Het geluid is er wel, maar allemaal tegelijk, en of je het ook verstaan kunt. Gelukkig is er een shortcut voor: Net zo aanwezig zijn als een kleuter!
Als volwassenen stellen we veel voorwaarden, dat weet jij ook. We stellen ook voorwaarden aan tijd. Of je ff wilt opschieten vooral. Stress is “normaal”. Wij volwassen hebben het veel te druk voor de kracht van het NU. Maar NU , dat betekent eigenlijk maar een kinderlijk eenvoudig iets: AANWEZIG ZIJN. En aanwezig zijn, dat betekent eigenlijk maar één ding: Hoe verbonden ben je nu met dat wat er is?
Wij volwassen denken dat verbinden betekent met dat wat buiten ons ligt, maar daar heeft een kleuter maling aan. Die is constant bezig met zijn eigen binnenwereld omdat ie nog zo direct zijn emoties voelt. Maar hoe ouder ie wordt des temeer oordelen hij daar over verzamelt. En dat gaat ten koste van de verbinding er mee. Ik vroeg laatst aan een barista van 35, een lieve man, of hij nog in onvoorwaardelijke liefde geloofde en hij vroeg aan me “of dat niet iets van kinderen en dieren was”. Ik heb hem maar niet gevraagd of hij in “innerlijke kinderen” geloofde.
Gevoelens hebben allemaal een eigen geluid. Sommige oude en pijnlijke kunnen we als volwassene niet meer aanhoren en we dempen ze. En omdat we niet meer geloven in Peter Pan is er ook niemand die ons kan vertellen hoe kapitein Haak te lijf te gaan. Dit is niet eens het pijnlijkste trouwens. Wat pas echt pijn doet is dat je de magie van Tinkerbel ook niet meer hoort, die het leven speels en licht voor je maakt.
Als je je met je gevoel wil verbinden kun je er naar op zoek gaan, of je realiseren dat alles er al is. Aanwezigheid en verwondering liggen immers heel dicht tegen elkaar aan.
