‘Moordenaar!’ schreeuwde de vrouw in de trein naar de man die zonder mondkapje de coupé inliep. ‘Jij bent een idioot dat je al die onzin gelooft!’ haalde de man op zijn beurt fel uit.
De intensiteit van hun woede was groot; even was ik bang dat ze met elkaar op de vuist zouden gaan.
Welkom in een nieuwe werkelijkheid: het nieuwe ‘normaal’ waarin voor en tegen, wel of niet, intenser uitgespeeld worden dan ooit tevoren.
Verhard of verzacht je?
Hoe sta jij erin? Heb je een mening hierover? En zo ja; hoe voelt het als een ander een tegenovergestelde mening heeft? Hoe ervaar je dat? Wat gebeurt er in jou?
Voel je je geïrriteerd als de ander iets anders vindt? Wil je gaan overtuigen, weerleggen? Verander je je mening over de ander? Voel je je verharden of verzachten?
Wat doe jij?
Als je eerlijk op zelfonderzoek uitgaat, zul je misschien ervaren dat je er niet altijd relaxter op wordt als je recht tegenover iemand staat met een andere mening. Veelal ga je uit verbinding, verhard je en oordeel je. Misschien probeer je met argumenten de ander te overtuigen. Die kan je helaas alleen niet horen. Ga je dan harder praten? Gooi je meer en betere argumenten op het vuur? Wie ben jij als dit gebeurt? Hoe gedraag je je? Kijk eens eerlijk naar jezelf, met zachte, niet oordelende ogen.
Loopt het uit de hand?
De dualiteit wordt momenteel op z’n scherpst uitgespeeld. Zelfs conflict- en confrontatie mijdende personen worden uitgedaagd om mee te doen. Er is bijna geen ontkomen aan. Is dit erg? Loopt het uit de hand? Ja, het is intens, maar nee, het is niet erg. Integendeel. Het uitspelen van de dualiteit op het scherpst van de snede biedt je een prachtige kans.
Aan jou de keuze
Deze periode biedt je de kans om wakker te worden. Wanneer je merkt dat je met iemand in gesprek bent die volledig anders in het ‘nieuwe normaal’ staat dan jij, heb je twee mogelijkheden.
Of je gaat in je ego zitten en gaat wat van de ander vinden. Je probeert hem of haar te overtuigen van jouw gelijk.
De andere mogelijkheid die je hebt, is dat je het gesprek gebruikt om wakker te worden. Je wordt je op dat moment bewust dat er twee verschillende meningen zijn, die haaks op elkaar staan. Je verliest jezelf niet in de inhoud van het gesprek, maar verlegt je aandacht naar je hart. Kijk of je tijdens het gesprek als het ware door je hart heen kunt ademen. Waarom? Omdat wanneer je dat doet, je met een open hart in gesprek met iemand blijft.
De wijsheid van het hart
Vanuit het hart is alles geaccepteerd. Iedere mening, iedere ‘waarheid’ of visie. Het hart oordeelt niet, maar is wijzer dan dat. Het hoort alle woorden en voelt de lading die bij deze woorden hoort. Het transformeert deze woorden en gevoelens simpelweg door ze te ervaren en te laten voor wat ze zijn. Door letterlijk tijdens een gesprek je aandacht te verleggen naar je hart, ga je verzachting bemerken. Misschien val je zelfs stil en kun je naar de ander glimlachen. Het is een stille uitnodiging voor de ander om ook te verzachten. Misschien raast je gesprekspartner nog even door, maar als jij zo verbonden vanuit je hart naar hem luistert, kan het niet anders dan dat er een moment komt dat het gesprek stilvalt.
De transformatie van dualiteit
Hoe feller iemand reageert, hoe groter de onderliggende angst en onzekerheid. Door middel van felheid lijkt deze gemaskeerd te kunnen worden. Als je je centreert in je hart, raak je daar niet meer zo van onder de indruk. Het hart weet wel beter; haarfijn voelt het de angst van de ander aan. Op hartsniveau is er geruststelling nodig. Geen harde woorden.
Vanuit het hart vallen voors en tegens weg. Hoewel je het inhoudelijk misschien niet met de ander eens bent, kun je compassie voelen: ‘Ja, je staat er anders in dan ik, maar je blijft een medemens die net als ik worstelt in deze intense tijd.’ Vanuit het hart transformeert de dualiteit tot eenheid.
Op naar een werkelijk nieuwe realiteit
De uitnodiging die er in deze periode voor je staat, is om wakker te worden uit de dualiteit en je er opnieuw mee te verbinden. Niet vanuit het ego en de mind, maar vanuit het hart. Hoe meer mensen in staat zijn om deze simpele beweging te maken, hoe sneller we naar een werkelijk nieuwe realiteit overgaan. Een dimensie waarin het hart centraal staat. Een dimensie waarin moeten, verbeteren, overtuigen en oordelen veranderd zijn in een glimlach. Met nieuwsgierigheid luister je naar de waarheid van een ander. Interessant hè, al die verschillende menselijke waarheden?
Mooi artikel en duidelijk.
De media wakkert angst aan. Hoe meer angst, hoe meer contrôle.
En de dualiteit viert hoogtij en daar zijn partijen die daar belang bij hebben.
Mooi om hier te lezen, om mensen bewust te maken om naar het hart te gaan. Vandaar uit te leven en zijn.
Deze tijd heeft meerdere kanten. De ene van maatregelen om ons de mond te snoeren en de andere kant is zorgen voor elkaar en dat kan op allerlei manieren.
Let wel, ik neem zeker mijn verantwoording in deze tijd en de anderhalve meter neem ik zeker in acht.
Mondkapjes werken niet , is schijnveiligheid en is ook nog eens ongezond. Dat wat je uitademt , adem je weer in .
Waarom mogen we ons immuum systeem niet gewoon zijn werk laten doen?
Dank je wel voor deze wijze boodschap. Ik schiet helaas ook in mijn hoofd als ik de opgelegde regeltjes zie en ervaar, of mensen die er heel trouw in zijn.
Ik ga dit zeker proberen en leren om vanuit mijn hart te gaan luisteren en handelen.
Nogmaals mijn dank.
Voor / tegen mondkapjes: het belangrijkste daarin is wat mij betreft of je daar ZELF een keuze in hebt en blijft hebben. Ik wil bijvoorbeeld absoluut geen mondkapje op: ik heb tijdens kluswerkzaamheden ervaren hoeveel minder zuurstof er in jouw lijf binnenkomt en ik krijg het er echt benauwd van. Naast lichamelijk ‘ongemak’ vind ik het erg onaangenaam om slechts een deel van iemands gezicht te zien. Ik mis eenvoudigweg allerlei uitingen zoals een glimlach / de non-verbale communicatie. Non-verbale communicatie maakt voor een heel groot deel uit hoe een boodschap op de ander overkomt. En tot slot ervaar ik een mondkapje als uiting van je niet mogen uitspreken. Kortom voor mij geen mondkapje. MAAR: als iemand anders met een mondkapje op wil lopen, omdat het diegene nu juist wel een veilig gevoel geeft – dat mag diegene helemaal zelf weten. Het probleem zit hem wat mij betreft dus in het feit dat er allerlei maatregelen opgedrongen worden. Maatregelen waarvan het nut niet bewezen is en zelfs discutabel is. WAT is dan de reden voor al deze maatregelen? Ik denk dat het goed is dat een ieder zich daarin verdiept – en niet alleen de informatie via Main Stream Media klakkeloos aanneemt. Bewustwording op alle fronten en vooral RESPECT voor ieder mens. Op naar een liefdevolle samenleving.
Liefs, Astrid
prachtig verwoord Astrid! Mooie argumenten, en inderdaad goed als een ieder zich verdiept en niet alleen de informatie via Main Stream media aannemen. Mijns inziens zit hier de grote uitdaging. De main stream media is wat we ‘s avonds voorgeschoteld krijgen. Andere meningen en visie worden hier (bijna) niet getoond. Deze zijn met name te vinden door er zelf naar op zoek te gaan en worden soms zelfs verwijderd…….door wie?? Wie bepaald welke ‘waarheid’ we te zien krijgen of niet. Dat gegeven maakt mij best een beetje angstig, soms ga ik er naar op zoek en kan me er in verliezen en zorgen maken. Andere momenten probeer ik me weer te focussen op mijn eigen leven en me er maar aan te onttrekken. Balans vinden is best lastig terwijl ik graag bij wil dragen aan de oplossing (en niet aan het probleem) en aan een betere wereld.
Groeten maaike
Zou het niet zo zijn dat angsten bij beide kampen van de polarisatie van dit moment de drijvende factor zijn? Iedereen leeft in- en heeft ook recht op zijn/haar eigen werkelijkheid.
Harde confrontaties versterken die angsten nog meer.
Mijn ervaring is dat oprecht gemeende interesse tonen voor andermans werkelijkheid door vragen en vooral luisteren, luisteren, luisteren, voor veel opheldering kan zorgen en daarmee begrip. Dat hoeft niet in te houden dat ik mijn mening herzie maar wel mijn houding en dat is prettiger voor mijn eigen gemoedstoestand en tevens voor die van mijn gesprekspartner. Die voelt zich niet langer ongebegrepen en als persoon afgewezen.
Dat haalt voor beide tegengestelde polen de scherpe kantjes eraf.
De reactie ( teken van angst ) van deze mevrouw in de trein, werkt daarentegen juist het fanatisme bij beide partijen in de hand.
Beiden zijn ze nu gesterkt in hun mening en tevens in hun mate van moedeloosheid. Met vaak weer meer agressie tot gevolg.
Zo jammer.
Voor jou ook naar om van zo’n confrontatie getuige te zijn.
Gelukkig heb je het ten goede aangewend met je stukje hierboven ( waarin je eigenlijk hetzelfde zegt als ik..:-) en je lieve videoboodschap!
Dankjewel en warme groet,
Nelleke