“Ik wil met mijn moeder afspreken om vanaf nu wekelijks op een vast moment bij haar langs te komen. Tot nu toe hoefde zij maar te bellen en stond ik meteen voor haar klaar. Ik wil dit patroon doorbreken en meer structuur in onze relatie brengen. Dat geeft mij rust. Dan weet ik waar ik aan toe ben en kan ik andere dingen erom heen plannen. Toen ik dit met mijn moeder besprak, reageerde zij gekwetst. Zij kreeg het gevoel dat ik me van haar wilde afkeren.” Ria kijkt me onzeker aan en vervolgt: “Is het niet erg egoïstisch van mij om grenzen te stellen in de relatie met mijn moeder?”
Bij veel mensen roept het schuldgevoelens op als zij voor zichzelf opkomen. Die schuldgevoelens worden versterkt als de omgeving afwijzend reageert, zoals Ria’s moeder doet. Zij bekijkt de wens van haar dochter vanuit haar eigen perspectief en betrekt alles op zichzelf. Ze lijkt niet door te hebben dat Ria probeert een goed evenwicht te vinden tussen haar drukke baan, haar gezin, haar behoefte aan meer contact met haar vriendinnen en de zorg voor haar moeder. Ria wijst haar moeder niet af, maar stelt grenzen aan haar beschikbaarheid om voor zichzelf een gezondere balans te creëren.
Moeders reactie maakt Ria onzeker. Zij wil absoluut niet overkomen als een persoon die alleen maar met zichzelf bezig is en niet omkijkt naar een ander. Zij wil wel stoppen met continu beschikbaar zijn voor anderen ten koste van haar eigen welbevinden. Zij is er klaar mee haar eigen behoeften te verwaarlozen.
Net als Ria vinden veel mensen het ontzettend lastig om een gezonde balans te creëren tussen zorgen voor een ander en opkomen voor zichzelf. Herken je dat ook?
Egotrippen versus zelfzorg
Ik begrijp heel goed dat je graag voor een ander zorgt. Het voelt fijn om voor iemand van toegevoegde waarde te kunnen zijn. Je krijgt er energie van. Maar kijk eens eerlijk naar jezelf. Is dat altijd zo? Zijn er niet ook momenten dat je zelf aandacht of rust nodig hebt? Momenten waarin jij niet voor een ander wilt zijn maar eigen wensen en behoeften wilt vervullen? Hoe egoïstisch is het niet van anderen als zij dat jou niet ook gunnen?
Als anderen verwachten dat jij nooit grenzen stelt, is dat niet oké. Deze verwachtingshouding is juist heel egoïstisch. Laten we kort stilstaan bij de definitie van een egoïst, ook wel egotripper genoemd:
- iemand die zijn eigen wil doordrukt;
- iemand die alleen oog heeft voor zijn eigen belangen;
- iemand die geen rekening houdt met anderen;
- iemand die alleen hulp biedt als hij daar zelf beter van wordt;
- iemand die altijd op de voorgrond wil staan.
Begrijpelijk dat niemand als egoïst wil overkomen.
Maar … dat betekent niet dat jij je wensen ondergeschikt moet maken aan die van anderen, dat je jouw eigen belangen verwaarloosd, dat je altijd rekening moet houden met anderen, dat je altijd hulp moet bieden en dat je nooit op de voorgrond mag staan. Je hoeft jezelf niet weg te cijferen!
Als jij een blij en vervuld leven wilt leiden, dan is het belangrijk dat je opkomt voor jouw wensen en verlangens en keuzes maakt die daarbij aansluiten. Dat betekent niets meer of minder dan dat je jezelf kent en dat je jouw behoeften serieus neemt. Dat je doordrongen raakt van het besef: IK mag er zijn en IK mag voor MEZELF opkomen. Dat kan – zonder dat je meteen een egotripper wordt.
Sterker nog – een gezond ego draagt bij aan een ontspannen en gelukkig leven.
Stop met jezelf verdedigen
Als het gaat over je welbevinden ben je niemand verantwoording schuldig, alleen jezelf. En toch gedragen wij ons daar vaak niet naar. Kijk bijvoorbeeld hoe vaak wij ons excuseren – ook al is er niets aan de hand: ‘Sorry, maar dat voelt niet goed voor mij’, ‘Sorry voor de rommel hier in huis’. Veel van deze uitspraken kun je samenvatten onder de noemer ‘Sorry dat ik besta’. Het is alsof wij onszelf continu verdedigen om wat wij denken, voelen en doen.
Stop met jezelf verdedigen. Verken liever waar jouw energie van gaat stromen en zet stappen om jouw wensen te vervullen. Er zullen altijd mensen om je heen zijn die je willen tegenhouden. Die je egoïsme verwijten wanneer je voor jezelf opkomt. Die je willen overtuigen dat je wensen niet realistisch zijn. Hoe puur zijn hun intenties? Komen hun opmerkingen voort uit oprechte betrokkenheid voor jou of uit eigenbelang? Laat je niet tegenhouden door mensen die alleen maar aan zichzelf denken.
Ga eerlijk voor jezelf na welke meerwaarde een contact voor je heeft. Waar het ene contact je bakken vol energie kost, geeft het andere contact je juist veel energie en voldoening. Let op een gezonde balans in het contact met anderen en stel waar nodig je grenzen. Anders is de kans groot dat je belandt in een keurslijf dat niet bij je past en uit balans raakt.
Dus neem je ruimte in en laat jezelf zien. Ik weet zeker dat dit je uiteindelijk veel meer geluk en vervulling zal brengen. Als we elkaar allemaal een gezonde portie egoïsme gunnen, worden we er allen beter van!
Ik ben benieuwd wat dit artikel bij je heeft opgeroepen. Wil je dat hieronder delen?
