Wanneer je begint op het pad van bewustwording, ben je net een spons. Je ziel wordt eindelijk gevoed en veel van wat je leest en hoort is een feest der herkenning. Het lijkt op een verliefdheidsfase; je hebt bakken met energie en je bent niet te stoppen. Eindelijk begin je te begrijpen waarom je je anders voelt dan anderen en vind je antwoorden op vragen die je al lange tijd had.
Maar na een poosje neemt dit euforische gevoel af. Je hebt veel geleerd, toegepast en bent gegroeid. Dan beland je in een fase waarin je het gevoel hebt stil te staan. Je begrijpt meer van de spirituele lessen en hebt de inzichten, maar verdere groei blijft ogenschijnlijk uit. Vaak zit je ook wat minder goed in je vel, variërend van een dip tot een intense moedeloosheid.
Omdat je geen idee hebt hoe lang je ‘vast’ blijft zitten, kan dit een behoorlijke beproeving zijn. Want we willen ons ontwikkelen, onze missie ontdekken en manifesteren. Met ongeduld tot gevolg. Ongeduld crëeert weerstand en dit is juist niet bevorderlijk voor vooruitgang.
Het belang van deze ‘impasse’
De sleutel zit in het aanvaarden van deze schijnbare impasse. Het is een fase die regelmatig terugkeert en een teken van groei is. De stilstand die je ervaart heeft een reden. In tegenstelling tot wat je denkt, sta je helemaal niet stil, maar vinden er op een dieper niveau allerlei processen plaats. De geabsorbeerde kennis en ervaringen vinden hun weg in je onderbewuste. Op zielsniveau maak je een groei door die je met je bewustzijn moeilijk kunt bevatten.
In de alchemie is dit de fase van ‘gisting’. Net als dat je brood dat moet gisten met rust laat, is het ook voor jou belangrijk om niet in je binnenste te gaan roeren. Neem afstand, blijf er even vanaf en laat het proces zijn werk doen.
Laten rusten…. hoe doe je dat?
In deze fase is het belangrijk om je juist níét met spirituele zaken bezig te houden en minder bezig te zijn met je groei. Best lastig in Nederland waar de calvinistische inslag van ‘hard werken’ diepgeworteld is. Als je iets dóét, heb je de illusie van controle en ben je in de veronderstelling dat je vooruitgang boekt. Maar voor je spirituele groei geldt dit zeker niet.
Je spirituele groei is namelijk gebaat bij het loslaten van deze controle, omdat je daarmee ruimte schept. Ruimte voor je innerlijke processen om zich kunnen te voltrekken en integreren zodat jij kunt rijpen.
Leg je focus minder op het spirituele, maar op de eenvoud van het aardse: een spelletje doen, naar de bios, de kermis of andere dingen waardoor je uit je hoofd gaat. Wanneer je spiritueler wordt, heb je de neiging om het aardse als minderwaardig af te doen. Het is plat, oppervlakkig en niet waar het eigenlijk om gaat. Maar wat schetste mijn eigen verbazing? Dat ik naarmate ik verder groeide, het aardse veel meer ging waarderen.
Aardse lichtheid
Vermijd in deze fase zware spirituele kost en lees een fijne roman. Laat de bewustmakende YouTube-filmpjes even links liggen en kijk een film over de natuur, een thriller of een romantische film waarin je je laat meenemen. Ook een avondje dansen kan je innerlijke proces laten stromen. Stel je open voor het weer ‘gewoon’ lol hebben met anderen, zonder dat het ergens over hoeft te gaan.
Ik prijs me gelukkig met mijn Antilliaanse schoonfamilie; op familiefeestjes wordt er heel veel gelachen. Hier zie ik echt de waarde van in.
Ben je minder in contact met anderen of heb je er op dit moment geen behoefte aan? Lekker lummelen en niksen volstaat ook. In dit geval geldt: minder is meer.
Je kunt de lichtheid van het aardse prima combineren met diepgaande materie. Ik schreef een keer een artikel in Pony Park Slagharen, heerlijk in het zonnetje op het terras tegenover de achtbaan. Er kwam veel inspiratie, juist doordat de omgeving licht was, er was plezier. De zinnen kwamen vanzelf, het stroomde.
Voeding voor je ziel
Je hoeft natuurlijk niet naar een pretpark om de spirituele teugels te laten vieren. Dat kan ook prima thuis. Lange tijd beluisterde ik tijdens de verplichte huishoudelijke klussen YouTube-filmpjes die mij hielpen op mijn pad: van Dolores Cannon, Abraham-Hicks, Bashar en over de geheimen van de alchemie. Heel boeiend en leerzaam, het was heerlijk om erin te duiken.
Maar na een aantal jaren ervoer ik dat de informatie niet meer tot me doordrong. Het voelde alsof mijn systeem verzadigd was van alle kennis. En dat was het ook. Ik had zo veel geleerd en toegepast, het was tijd om dit alles zijn weg te laten vinden. Waarop ik besloot om tijdens het koken muziek te luisteren die mijn ziel op een andere manier voedde.
In mijn gistingsfase kook ik met Dolly Parton en de zonnige klanken van salsa en bachata.
Naast dat dit me helpt om mijn drang naar spirituele ontwikkeling los te laten, doet het wonderen voor mijn vibratie. Fijne dingen doen, hoe eenvoudig ook, laat je cellen ontwaken en leidt tot een hogere vibratie.
Creëren en manifesteren
Deze hogere vibratie heb je nodig om te creëren en te manifesteren. Naarmate je bewuster wordt, groeien je zelfliefde en de behoefte om je leven naar je eigen wensen en verlangens in te vullen. Deze wensen en verlangens hebben een hoge vibratie. Om hiermee energetisch overeen te komen, een match te zijn, is het belangrijk dat jij ook in deze hogere vibratie verkeert.
Dus zet de spirituele knop af en toe uit en dompel je onder in de lichtheid van het bestaan! Je zult zien dat het wonderen doet voor je groei.
Wat werkt voor jou? Deel je ervaringen in de reacties en inspireer anderen. Zodat we elkaar mee kunnen nemen naar een hogere vibratie. Alles mag, als het voor jou werkt, dan klopt het!
Vind je het leuk? Deel het met anderen:
Prachtig artikel. Ik ontdekte dat een bepaald contact mij telkens ‘dwingt’ om spiritueel bezig te zijn. Anders komt hij letterlijk niet ‘op de koffie’. Omdat er ook een deel is in hem, wat ik fijn vind, betaalde ik toch die prijs. De druk in mijn onderbewuste van anderen moeten redden is sterk opgelegd in mijn hele jeugd. We spreken in deze tijden van herhaling van Atlantis en nieuwe hogere bewustzijnslagen. Tot ik ontdekte dat mijn Ziel nooit in atlantis heeft geleefd, maar in lemuria. Dat de tijdsgeest van Atlantis en het patriarchische wel aanwezig zijn ook meegekregen in de buik van mijn moeder, maar dat het juist het vrouwelijke is, dat zich zo verantwoordelijk voelde voor Atlantis (mannelijke wond, wond van Adam).
De Oude Tijdsgeest van Atlantis in Akashic Records heb ik uiteraard wel meegekregen. En dus wilde de Moeder en de Vrouw in mij, telkens een man of jongetje redden van oude gedachtegangen of labyrinthen van ondergang. Het kan zelfs voelen als Moeder Maria en Maria Magdalena die achterbleven na de dood van jezus of Yeshua. Patri-Arch betekent: de arc van de vader. En ook de Romeinse Soldaat die de vrouwelijke wond toebracht in het lichaam van Yeshua (wond aan de zij) en daarmee voor 2000 jaren, het vrouwelijke initieerde in onderdrukking, maakte, dat het vrouwelijke niet alleen haar eigen wond moest helen maar zich ook verantwoordelijk voelde voor de dader van die wond. Daardoor kiezen we soms een gewonde mannelijke vriend aan onze zij, die wij menen eerst te moeten helpen, en daarna onze verwonding pas kunnen verzorgen.
Vaak kunnen die vrienden dan ook weinig plezier ervaren in hun leven. Directe antwoorden of gevoelens worden vermeden en alles wordt gerationaliseerd met een spiritueel sausje. Het koord wat is geweven is het op een akkoordje gooien, compromissen sluiten vanuit een spirituele houding wat jou jouw eigen medicijn doet weggeven.
Het mooie van Native Americans was dat zij letterlijk hun eigen medicijnbuidel bij zich droegen en aan hun tipi’s of tenten een vuurkorfje hingen, waarin visite in gedachten hun ballast gooide voordat zij over de drempel traden op bezoek bij hun stamgenoot. Zo gingen zij gezuiverd naar binnen. Wierook is zoiets in ‘onze tijd’. Onze vuurkorf is onze Hara, waar ons element hout of tweede chakra (hout en water) zich of kan laten verbranden en ontstijgen of flauwtjes brandt en verkoolt en daarmee carbonbased lage energie met zich meedraagt.
Kortom: Het onderbewuste en spirituele hebben bij velen juist een band met Lemuria. Waar men de Atlantis wond niet hoeft te helen omdat men daaraan geen deel heeft genomen, maar ‘enkel’ dit meekreeg in de Tijdsgeest waarin men nu leeft. Dan kan Lemuria het antwoord zijn van rusten, spelen, toelaten van ruimte en upgrades van Bewustzijn. Niet doen, maar toelaten en daarna weer veranderd Zijn. En daar is geen recept voor wanneer en hoe, omdat dit het geschenk is van ieders persoonlijke ‘medicijnbuidel’. Letterlijk in de buik, de ‘buidel’.
Dank je voor dit mooie schrijven van jou Susanne. Hierdoor kon ik mijn eigen ‘plaid’ of geweven kleed van mijn herkomst en missie zo goed op een ‘rijtje’ krijgen. Dank je poppie!
Spirituele groei, ik noem het liever spirituele ont-wikkeling, is belangrijk. Maar het gevaar bestaat dat je er zo in door gaat dat je vergeet te leven. En vooral om te genieten van het leven. Dit jaar 2020 schijnt een turbulent jaar te zijn, dat ik zo relaxed en ontspannen mogelijk probeer tegemoet te treden. Want ik voel nu al dat er druk op me wordt uitgeoefend, dus het lijkt me belangrijk om zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven als ik maar kan. En naar mijn eigen innerlijke stem te luisteren. Maar ik kan aanraden ook eens naar je fysieke stem te luisteren. Schreeuw eens flink tijdens harde muziek om je kracht te voelen. Niet al te lang natuurlijk, anders raak je je stem kwijt. Ik wens iedereen toe weerstand te kunnen bieden aan de druk van 2020.
Herkenbaar stuk, ik ben nog een groentje op dit vlak speur op het net en in boeken naar allerlei info om de weg naar mijn ziel in de juiste volgorde te vinden en vrij te maken. en dan ben je inderdaad net een spons die er geen genoeg van kan krijgen. de aansporing op spiritueel gebied komt bij een ander vandaan . ik schijn een hele oude ziel te hebben die al heel wat levens gehad heeft en dan is het toch wel bijzonder dat ik ruim 20 jaar bij een homeopathisch bedrijf heb gewerkt en zo ook altijd naasten het advies heb gegeven voor hun kwalen, maar ja wanneer valt het kwartje, wanneer ben je klaar voor? nou naar aanleiding van je stuk zal ik mijn zoektocht rustig opbouwen om het netjes op z’n plek te laten vallen, bedankt.
Hoi Hoi , Jeetje ben ik ff blij met dit artikel.
Ook ik ben duidelijk in n gistfase, letterlijk zelfs, veel last van schimmel, wonderbaarlijk !, toch?
zelf s ben ik nogal huilerig en ongeduldig wat m n groei betreft.
Daarom heel blij met je artikel.
Ik ga binnenkort naar de dansvoorstelling van het shen yun theater, ik zit al te genieten van de youtube filmpjes hierover. Ik word dan zo emotioneel
en zit te grienen van genot.
Mijn dank nogmaals, het is allemaal wonderbaarlijk.
Dag Leny, hopelijk neemt het inzicht van het gisten je ongeduld voor een stukje weg. Wat een heerlijk vooruitzicht om naar het theater te gaan. Dat doet je vibratie en daarmee je groei goed! Fijn dat je blij bent met dit artikel :). Warme groet, Susanne
Wat een fijn stuk om te lezen, dank! Ik ben het helemaal met je eens. Alleen zijn, samen zijn, lachen, dansen, muziek maken en luisteren, in de natuur zijn, kunst maken, mensen ontmoeten, inspirerende gesprekken hebben, observeren, waarnemen, filmen, fotograferen, schrijven noem maar op, dat is voor mij ook een vorm van spiritualiteit. Het ín beweging zijn, niet zozeer in het koppie maar in het ‘doen’, in de flow van creatie. De kunst is om daarin te genieten van het huidige moment en je te laten verrassen door wat zich ontvouwen wil op dat moment!
Mooi gezegd Roos, lang leve de flow! Lieve groet, Susanne
Wat sla je de spijker weer op z’n kop. Je artikelen komen altijd op het juiste moment. Dankjewel. Ik zit middenin de gisting. Voelt niet fijn. De (oude) pijn is zo voelbaar en je bent je er zo bewust van. Allemaal vraagtekens, een “drukte van jewelste” in mijn hoofd en ook de drang van het zoeken naar een uitweg; zeker weten weerstand. Voel me bij tijden ook zwak. Dat ik niet in staan ben “volledig” te functioneren. Ego…. 🙂
Toch ervaar ik ook, ondanks deze sombere periode, dat ik inderdaad kan genieten van de leuke dingen. Daar ben ik dankbaar voor en het geeft me hoop en kracht dat ik niet weer in een heel diep zwart gat zit of val. Diep van binnen weet ik dat dit nodig is, leer ik deze fases al herkennen. Ook blijf ik steeds dichter bij mezelf. Zoek het minder buiten mezelf. Kan ik beter in contact komen met mijn innerlijk kind en haar troosten. De honopono meditatie helpt mij hier goed bij.
Het voelt alsof ik ben gestopt met overleven en wil gaan leven. Alleen ik heb dit 33 jaar gedaan, dat overleven. Er is nog even niet zoveel houvast. Die leegte is eng, doet ook best veel pijn. Ik ga met je tips aan de slag en zal me proberen meer over te geven. Morgen een healing en ontspanningsmassage geboekt. Even niet praten, maar rust en ontspanning. Fijn!
Vrijdag een dansfeest met vriendinnen; vind het spannend. Ga het nu toch maar aan.. Dankzij dit artikel….Dankjewel nogmaals. Liefs Rianne
Dank voor je openhartige reactie, het zal voor velen herkenbaar zijn. Overleven en angst voor de leegte…. Dit proces af en toe loslaten schept ruimte. Wat goed dat je toch naar het dansfeest gaat! Even lol hebben met vrouwen onder elkaar is helend. Ik wens je alvast een topavond toe. Lieve groet,
Susanne
Dank! Hier was ik gisteren nou net mee bezig en om inspiratie gevraagd wat ik wél kon doen.
De wet van de aantrekkingskracht, één van de wonderen van ons universum :). Warme groet, Susanne
Ik luier veel en heb belangstelling voor cultuur, geschiedenis, architectuur en hoe het communisme was vooral in Europa, dankzij mijn belangstelling voor politiek heb ik geleerd dat de wereld en de mensheid veel liefde nodig hebben en veel zullen evolueren!
Mooie tips! Ik hou ook van geschiedenis, het maakt je inderdaad bewuster van wie we zijn en waar we staan. Meer oog voor liefde, zeker in de politiek. Ik stem vóór :). Hartegroet, Susanne