Waarom het belangrijk is om te praten over angst en hoog functionerende depressie
Ik herinner me dat ik begin 2016 bij een vriendin was en openlijk vertelde over mijn depressie en angst. Het beangstigde me omdat ik niet wist waar het vandaan kwam, waarom ik het had en wanneer het weg zou gaan. Maanden later en dankzij vele gesprekken met familieleden, psychologen, mijn partner en vrienden, realiseerde ik me iets. Namelijk dat het al lange tijd deel van mij was, het in mijn familie zit en ik bovenal niet gek ben.
Maar terwijl ik sprak met mijn vriendin, haar vertelde over iets dat zo buiten mijn controle lag, en haar uitlegde hoe lastig het was om iets te hebben wat niemand kan zien, zei ze iets wat me raakte. “Als je een wond hebt, bloed je. Mensen weten dat je pijn hebt. Maar als je wond van binnen zit is het anders. Je zou bijna willen dat je paars zou worden als je depressie en angst op zijn heftigst zijn, zo dat mensen weten dat het niet acteert of je aanstelt.”
Acteren. Het was zo lastig om dit hardop te horen, maar zo waar. Ik was in staat om elke ochtend uit bed te komen, te sporten, douchen, make-up op te doen, leuke kleren aan, lachen naar voorbijgangers, mijn werk doen, eten koken voor mijn partner en avondjes uit te gaan met vriendinnen. Aan de buitenkant zag ik er totaal niet angstig of depressief uit. Maar niemand wist dat er momenten waren dat ik anderen nadeed in hun gemakkelijkheid en vrolijkheid. Ze wisten niet dat ik alleen maar grijs zag. Ze wisten niet dat het voelde alsof ik een corset aanhad. Wat ze niet zagen was dat ik in het midden van een gesprek met iemand ik me ineens overweldigd en ontheemd kon voelen, dat ik begon te zweten, een brandende hitte voelde in mijn nek, een tintelend gevoel in mijn voeten, wiebelende knieën en het oncontroleerbare gevoel dat ik van het ene op het andere moment zomaar zou kunnen gaan schreeuwen of flauwvallen.
Ik ben enorm bang geweest door mijn angst en depressie. En hoewel het een onderdeel van mij is, definieert het mij niet. Wat ik wel ben gaan realiseren door mijn eigen acceptatie, is dat psychische problemen zwaar onderschat worden en dat is niet oké.
Depressie beïnvloed wereldwijd bijna 350 miljoen mensen en angststoornis is de meest voorkomende psychische klacht in de VS. De reden dat ik deze met elkaar verbind is omdat dat is wat ze zijn; verbonden. Het is niet onwaarschijnlijk dat iemand die aan depressie lijdt ook angsten heeft en andersom. Het is zelfs zo dat bijna de helft van degenen die gediagnosticeerd zijn met depressie ook een angststoornis hebben.
Angst en depressie hebben vele gezichten, maar soms, misschien wel vaak, zijn ze ongezien omdat mensen de hoog functionerende soorten hebben. Deze stoornissen worden op grote schaal onjuist afgebeeld door de media die maar een kant van de medaille laten zien; dat wat gemakkelijk van de buitenkant waarneembaar is, zoals intens huilen, slapeloosheid, het uit de weg gaan van vrienden en activiteiten. Maar zoals ik al zei er zijn ook andere gezichten.
Depressie en angst zien eruit als comédienne Sarah Silverman, superster Beyoncé, actrice Kristen Bell. Het ziet eruit als de freelance schrijver die geen 9 tot 5 baan heeft maar vaak zit te schrijven op het strand. Het ziet eruit als je sterke, onafhankelijke, mooie beste vriendin die als eerste boven op de berg is en als laatste vertrekt van een feestje. Het is je pas verloofde vriendin, het is je collega die pas promotie heeft gekregen.
Iemand met hoog functionerende depressie en angst mag er dan wel uitzien alsof ze het allemaal voor elkaar hebben, maar ondertussen storten ze van binnen in. Carol Landau, psycholoog en professor rekent de hoogfunctionerende soorten voornamelijk toe aan vrouwen die perfectionistisch zijn; dezelfde mensen die je bewondert omdat ze het allemaal voor elkaar lijken te hebben en de hele tijd met een glimlach van oor tot oor rondlopen.
Mensen denken vaak dat “hoog functionerend” beter is dan “laag functionerend”, maar dat is niet helemaal waar. Het is heel belangrijk dat een persoon die depressief is hulp krijgt en dat is nou juist waar een hoog functionerend persoon zich van weerhoud, legt Landeau uit.
Ik denk niet dat het één een erger probleem is dan het andere maar ik denk wel dat het den kwestie van begrip is.
Dus wat kun je hiervan leren? Hoe kun je je bewust zijn van iemand die angsten en depressie heeft? Ken de signalen die verder gaan dan alleen wat je ziet, wees bedachtzaam op kleine veranderingen in iemands gedrag en reageer daarop.
Gewoon de kleine dingetjes zoals vragen; “hoe gaat het met je?” suggereert Amanda Leventhal, een studente aan de Universiteit van Missouri, die een scriptie schreef over haar “hoog functionerende” strijd met angst en depressie. Wees er gewoon door te luisteren en vraag ze wat ze nodig hebben. Verschillende mensen hebben verschillende dingen nodig.
Landau legt uit dat het het beste is om suggesties te doen, zoals naar een therapeut gaan of een app te gebruiken zoals headspace voor meditatie. Er zijn zoveel verschillende therapeuten, apps en andere tools, zegt Landau. Daarom is het zo tragisch dat zoveel mensen geen hulp zoeken.
Ik heb het uiteindelijk aan mijn partner verteld en ook al was het eng, ik heb er wel voordeel van gehad. Een aai over mijn rug en bemoedigende woorden als hij merkt dat het misgaat hebben het verschil gemaakt. Maar hij had het nooit opgemerkt als hij zich er niet in verdiept had.
Als je angst of depressie hebt, praat erover.
Als je denkt dat iemand angst(en) of depressie heeft, praat erover.
Foto Kristen Bell: door MingleMediaTVNetwork Uploaded by MyCanon -, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=20853175
