Mensen die heel gevoelig zijn, doen veel met hun onderbewuste en hun intuïtie. Zij werken vanuit hun onderbewuste of hun kern. Deze hooggevoelige mensen werken wat meer met hun onderbewuste dan een wat minder gevoelig persoon. Dit zijn ze simpelweg gewend en het werkt voor hun fijner, omdat dit het samenwerken met de intuïtie vaak bevordert. En om dit te bewerkstelligen gedragen ze zich soms anders dan de meesten.
Oogcontact vermijden om beter samen te werken met het ondebewuste
Om dit te bewerkstelligen, om beter contact te krijgen met je onderbewuste en je beter te concentreren, is het handig als je bewuste hier niet tussenkomt. Daarom leiden veel mensen hun bewuste af. Dit gebeurt soms geheel per ongeluk. Ze gaan tijdens een gesprek tv kijken, kleuren, schrijven, alles om maar niet iemand aan te hoeven kijken. Iemand aankijken zorgt er namelijk voor dat je bewust bij een gesprek bent en dit is voor veel (gevoelige) mensen eng. Bovendien zorgt het ervoor dat de nadruk zó op het iemand aankijken ligt dat het alle concentratie weghaalt. Dit is concentratie die zij wél hebben als ze zichzelf gewoon afleiden met bovenstaande voorbeelden. Het sociaal wenselijke (oogcontact) speelt dan even geen rol, waardoor zij het gesprek kunnen voeren op een manier dat het beste bij ze past. Dat kan dus variëren in tijdens het gesprek kleuren of tijdens het gesprek gaan opruimen of koken. Hoe meer het bewuste afgeleid is, hoe beter er via het onderbewuste gecommuniceerd kan worden. Deze mensen ervaren betere concentratie en onthouden wat gezegd wordt beter.
Geen oogcontact willen maken omdat je teveel informatie binnenkrijgt.
Veel mensen die hooggevoelig zijn, zijn erg goed in mensen lezen. Sommigen noemen dat ook wel readen. Ogen zijn de doorgeefluik van de ziel. Oogcontact maken betekent dan vaak dat je teveel persoonlijke informatie doorkrijgt van de persoon met wie je spreekt. Dit kan leiden tot je ongemakkelijk voelen of afgeleid worden. Om actief bij het gesprek te blijven, vermijdt men dus automatisch oogcontact.
Wat kun je doen als het vermijden van oogcontact niet begrepen wordt door de omgeving?
Ik zal nooit de ene groep boven de andere groep stellen. Dus de hooggevoelige groep mensen boven de minder gevoelige groep mensen of andersom. De enige reden dat ik ze onderverdeel in groepen is om de invloed van oogcontact uit te leggen.
De groep mensen die wat minder met hun gevoel werken, werken vaak vanuit wat zij kennen. Zij werken op hun werk bijvoorbeeld methodisch. De gevoeligere groep werkt meer op intuïtie, deze mensen passen op gevoel de werkwijze en plan van aanpak aan. Natuurlijk werkt de eerste groep ook met hun gevoel, maar minder. Net zoals de tweede groep ook vanuit methodes werkt, maar ook ‘minder’.
Om het best bij je intuïtie te kunnen, leiden de meeste gevoelige mensen zichzelf af om zo min mogelijk bewust met het gesprek bezig te zijn. Maar zij kunnen wel vaak vaak de koppeling tussen oogcontact en onzekerheid krijgen. Probeer daarom altijd een manier te vinden waarvan je beter wordt. Ga geen dingen forceren die niet hoeven! Oogcontact maken wordt wel als beleefd beschouwd in de westerse wereld. Dat is iets dat ‘moet‘. Probeer dan bijvoorbeeld een punt te zoeken waarin je iemand net niet recht in ogen hoeft aan te kijken. Probeer, als je een persoon bent die zich het best concentreert door zichzelf af te leiden, iets te vinden zoals schrijven. Bereid je dan voor op gesprekken door te schrijven en maak het je voordeel. Maak er bijvoorbeeld van dat je je goed hebt voorbereid of dat je aantekeningen wilt maken van het gesprek.
Bonustip: kijk iemand juist wel even aan tijdens het gesprek, zodat je diegene kan lezen en weet hoe je bij bijvoorbeeld een belangrijk gesprek moet reageren!
Bewaar voor later op Pinterest:
Ik vind het erg fijn dat ik deze site ontdekt heb!
Ik heb er veel aan en herken veel in de verhalen van jullie.
Ook ik loop al me hele leven met Hoog gevoeligheid rond.
Ik ervaar er vele voordelen aan maar ook mindere kanten die me veel doen na denken.
Over alles dat ik mee maak.
Oog contact maak ik wel met mensen omdat dit me laat zien en voelen wat er in hen leeft.
Mijn (!) hele leven….
dankje haha
De ogen zijn de reflectie van de ziel zeg ik altijd.
Angst, leegte, vrolijkheid.. ik voel het allemaal.
Vind het nog best moeilijk want voel en zie dan ook altijd snel wanneer iemand haar houding veranderd. Dat komt dan hard aan. En als je dat dan zegt merk ik vaak dat er nog onbegrip is.
Als kind liep ik ook altijd met mijn ogen gericht naar de grond.
Ik vermijd geregeld het oogcontact in een gesprek, wanneer ik ervaar dat er veel ruimte zit tussen hetgeen de gesprekspartner verbaal en non verbaal communiceert. Er is iets groters, de kern wordt gemeden en er wordt langs heen gezeild.
Mijn gesprekspartner vindt in die situaties het hoogst ongemakkelijk als ik hem/haar blijf aankijken en ervaart mij dan als onbeleefd, bedreigend.
Door het oogcontact in die situaties zoveel mogelijk te mijden, kan ik me (iets) beter op het – in mijn beleving zinloze – gesprek focussen. Maak ik oogcontact, dan ga ik gemakkelijk ‘uit mijn dak’ en is mijn gesprekspartner in shock.
Als ik dat verhaal zo lees lijkt het meer op contact met jezelf verliezen op het moment dat je in contact met de ander treedt.
Ik denk niet dat je nog werkelijk aanwezig en in contact met de ander kunt zijn zodra je tijdens het gesprek TV gaat kijken… mij lukt dat in elk geval niet 😉
Je zou je dan af kunnen vragen hoe het komt dat je contact met jezelf verliest in dergelijke situaties.
Voor mijn werk is het nodig dat ik zowel contact met mezelf blijf behouden en met de ander. Daarvoor hoef ik niet continu oogcontact te hebben, maar het hindert me ook niet.
Vroeger had ik het trouwens wel, dat ik naar de grond keek. Meer in mezelf gekeerd, depri, me niet begrepen voelen. Dan zo’n vinger onder je kin: “Kijk me aan!” Vreselijk, dat dominantie gedoe.
Ik kan inderdaad veel lezen in de ogen van andere mensen .
Eigelijk alles , voor mij kunnen ze weinig verbergen.
Dat doet mij echt wel wat .
Super artikel!!! En herkenbaar. Heel erg..
Kijk uit naar andere artikelen en herkenbare bevindingen
Nayoka Vrede
Even voor de duidelijkheid; het “onderbewuste” bestaat niet. Je zit op een bepaald moment niet op een bepaalde (hoge) frequentie van denken en/of ‘zijn’, maar er bestaat geen ander bewustzijn dan het bewustzijn van het hier & nu. Bewust worden dat je in het hier & nu bent. Als je denkt dat je een “onderbewustzijn” hebt dan zit je bewuste denken op een lage frequentie van ‘zijn’. Je denkt dat het “onderbewuste” bestaat omdat het je een gevoel van (valse) veiligheid geeft. Het valse idee dat jezelf niet verantwoordelijk bent voor bepaalde acties/keuzes die het “onderbewuste” voor jou schijnt te maken. De veel gemaakte “fout” (leermoment) van “ontwaakte” energiewezens is dat ze denken dat er “iets” in ons ‘zijn’ (onze natuurlijke staat van ‘zijn’: Het bewust in lijn zijn met de bron c.q. dus wijzelf) “aanwezig” zit wat ons bepaalde dingen laat doen die we niet willen. Denken dat er zoiets bestaat als het “onderbewustzijn” is echt complete onzin. Het is een onwetend denken aangepraat/aangeleerd door onwetende mensen. Misschien een beetje hard om zo te zeggen en het is zeker geen aanval, maar we moeten (mogen/kunnen) stoppen met het voeden van dit soort onwetende vage slecht gekopieerde “kennis”. Het “onderbewustzijn” mag op dezelfde hoop bullshit als het onderwijs (i.p.v. bovenwijs) of rijkDOM i.p.v. rijkslimheid. Bij rijkDOM wordt de bovenliggende (oppervlakkig = negatieve/onwetende) karakter eigenschap het sterkste gevoed en dus zal die groeien. Mensen met veel rijkDOM doen vaak DOMME (onwetende) dingen met die rijkDOM. “Alles wat men voed, zal groeien”.
Dat wat mensen aantrekken is vaak niet wat ze willen zodat ze denken dat er “iets” in hun denken zit wat dat wat ze dus niet willen aantrekt en noemen dat vervolgens het “onderbewustzijn”. Alles wat je aantrekt creëer JIJ zelf! “Ik wil geld, maar ik heb geen geld. Ik ben nog steeds arm. Ik wil geld, maar ik kan mijn rekeningen niet betalen. Ik wil geld, maar er komt niks binnen waar blijft het nou? Hmm, zal wel mijn “onderbewustzijn” zijn die ervoor zorgt dat het geld niet komt…”
Je zit bewust op de “verkeerde” frequentie van de rijkslimheid die je wil aantrekken.
Ik snap niet waar je naar toe redeneert. Kan het eens zijn met je stelling “Alles wat men voed, zal groeien”, maar je verklaring van het onderbewuste of bovenbewuste op deze manier, spreekt mij niet aan.
Het onderbewuste is naar mijn idee datgene waar je wel verantwoordelijk voor bent maar niet goed besef van hebt. Een zekere duisternis. Met een drijfveer die wel bij jezelf hoort.
Dit wordt helderder naarmate je je bewustzijn ontwikkelt c.q. uitbreidt. Waar dat eindigt laat zich raden..
Als je
“je” verandert naar “ik”
En dan .. ???
Of durf niet ???
En wat zegt dat?
DOM rijk DOM veel DOM in je verhaal
“Waar je energie in stopt groeit”
Ik kijk juist mensen indringend aan, oogcontact met voorbijgangers gaat bijna vanzelf. Ben van mezelf wel nieuwsgierig, let overal op. Maakte iemand erop attent dat zijn portemonnee in z’n jaszak zichtbaar was voor eventuele zakkenrollers. Wel moet ik me inderdaad concentreren op wat ik zeg en dan kijk ik de ander wat minder aan.
ja bij de meeste mensen krijg je teveel energie of informatie, heb zelf een keer een vrouw die net was gescheiden te lang aangekeken die zat nog zo vol met woede dat ze een kristal op me afvuurde deze is later verwijderd zoals het spreekwoord als ogen konden doden, maar soms heb je oudere mensen met de ogen van een klein kind en dan vind ik het lekker als ze vol met liefde zitten om daar in te verdwalen
Wat mooi beschreven!!
Sommige mensen kan ik ‘makkelijker’ direct in de ogen aankijken dan anderen, het hangt denk ik af van de chemie die er is in het moment.. Soms voel ik me nl. heel kwetsbaar of ‘bloot’ bij het iemand recht aankijken; een soort verlegenheid of gevoel dat iemand me ‘leest’ en recht door me heen kijkt. In dat geval zal ik wat vaker wegkijken maar juist wel erg geïntrigeerd zijn (dus maar kort wegkijken en steeds weer gretig met mijn ogen terugkeren!) Ik weet veel later dan ook nog precies dát en bij wíe ik weg moest kijken, omdat zoiets me altijd veel doet 🙂
Dit is zo herkenbaar als ik iemand aankijk tw lang ben ik alles kwijt me hele concentratie is weg.
Ik ben dan zo aan t luisteren en t enige wat ik hoor zijn losse woorden hahaha
Ik kijk mijn gespeeld partner vaak bij de eerste kennismaking aan dan weet ik alvast hoe de wind waait en wat er wel of niet kan ik vind dit prettig maar maakt ook dat er soms geen ruimte voor mij is omdat ik in dat eerste moment al heb geconstateerd dat mijn gesprekspartner te druk is met zichzelf/andere dingen
Ik ben zeer fijnstoffelijk maar maak altijd oogcontact met mensen ook al dwalen zij af!
Oogkontakt maakt kontakt met de ziel!
Leuk artikel!
“Bovendien zorgt het ervoor dat de nadruk zó op het iemand aankijken ligt dat het alle concentratie weghaalt. “
Hier ben ik inderdaad sinds een tijd achter. Ik raak dan gewoon verdwaald in het observeren van het gezicht waardoor ik helemaal niets opsla van wat iemand zegt.
Heel herkenbaarder….