Stipt om 20:00 is het weer zover: een uur nadat je je kleintje naar bed hebt gebracht staat hij weer huilend in de huiskamer. Hij ziet weer iemand naast zijn bed. Een skiër die niet weet waar de bergen zijn. De skiër is in de war. Je kind kijkt verdrietig naar jou en wil bij jou slapen vannacht. Daar staan tenminste geen vreemde mensen. Hoe zitten zulke situaties toch in elkaar. Wat kun je doen om te begrijpen en helpen?
Het ontvangen en toelaten van gaves
Het hebben van een gave en het zien van geesten heeft te maken met het energetisch schild van een persoon. Ieder mens heeft een energetisch schild. Bij de één is dit schild dun en bij de ander dik. Als je een dun schild hebt, kun je met verschillende gaves waarnemen.
Hoe dik je schild is, ligt aan de volgende factoren: je wordt meteen vanaf je geboorte geboren met een energetisch schild. Door je vorige levens heen en het vertrouwen of juist wantrouwen in de mensheid en het leven is deze dik of dun. Dik, als je het moeilijk vindt je open te stellen. Dun, als je je durft open te stellen en jezelf probeert te zijn. Gedurende de jaren van dit leven verandert dit schild. Neem als voorbeeld het oplopen van een trauma. Vaak wordt het schild dan dikker: je sluit jezelf af tegen de pijn. Echter bij andere mensen brokkelt het schild/ de muur juist af door trauma: ze worden kwetsbaar en minder weerbaar.
Los van trauma’s, zijn er andere events die ervoor zorgen dat een schild verandert. Positieve dingen, die het schild dunner maken, maar ook negatieve, die het schild dik maken. Denk aan een scheiding van de ouders. Kinderen vinden dit over het algemeen erg moeilijk, worden emotioneel of zelfs instabiel. Vervolgens bereikt dit een punt waardoor ze onbewust besluiten niet meer zoveel verdriet te voelen. Om dit oprecht te voelen, gaat dit verdriet alleen weg door het energetisch schild dikker maken. Dit doen ze al door bijvoorbeeld tegen zichzelf te zeggen dat het ze niet boeit of door afleiding te zoeken wat op den duur mogelijk nare vormen kan aannemen als drank en drugs.
Waarom je vaak hoort dat gaves van kinderen weer uitgaan
Kinderen die geesten zien, zijn meestal bang hiervoor. Van hun ouders begrijpen ze vaak dat dit niet hoort; zij zijn hier zelf ook bang of hebben ze er geen begrip voor. Het heeft veel lef van een kind nodig om oprecht te kijken naar wat voor geest dit is en om zelf te bepalen of ze er iets mee willen, zoals een praatje maken. En het vereist ook geluk. Ze moeten maar net het geluk hebben dat zij een goede entiteit met fijne energie treffen.
De combinatie met eerder genoemde life-events en angst en onbegrip zorgt ervoor dat kinderen hun schild vaak dikker maken. Daar bovenop komt een haast nog belangrijke factor voor het niet meer zien van geesten: wanneer kinderen opgroeien, krijgen zij meer verantwoordelijkheid en kennis. Zij zijn wat meer bezig met de stoffelijke wereld om hun heen omdat dit van hen gevraagd wordt, en laten het gevoelige, de energetische wereld, meer los. Meestal is dit rond een jaar of 6/ 7. Net de leeftijd waarin ze leren rekenen en andere zaakvakken krijgen op school of stukjes alleen mogen reizen naar hun school.
Hoe komt het dat sommige kinderen wél hun gave behouden?
Zoals ik hierboven beschreef, treffen sommige kinderen begrip en fijne entiteiten waardoor angst niet komt. Daarna ligt het aan de omgeving, interesse en balans tussen de stoffelijke wereld en energetische wereld of dit erin blijft of dat hun aandacht teveel wordt opgeslokt door de wereld om hen heen. Wanneer kinderen een manier vinden waarop dit samengaat, behouden ze hun gave.
Er zijn ook kinderen die wel bang zijn, maar het toch niet voor elkaar krijgen hun energetisch schild dikker te maken. Ze blijven bijvoorbeeld hangen in verdriet en angst. Of ze hebben dan net een andere mindset. Of herinnering aan het met gaves werken vanuit het vorig leven die zij niet kwijt willen. Deze groep kinderen behouden dan ook hun gave.
Wat kun je als ouder doen als je merkt dat je kind spoken voelt en ziet?
De beste tip die ik kan geven is: ga mee met het verhaal van je kind. Of je het nu ook kunt zien of niet: voor je kind is het echt en dat mag je gehoor geven. Komen er geesten uit de muur? Plak er bij wijze van hartjes op om je kind te herinneren dat er alleen maar liefdevolle geesten uit de muur kunnen komen. Of maak er een gewoonte van om samen met je kind een affirmatie voor het naar bed gaan op te noemen. Mag van alles zijn, als de boodschap maar duidelijk is. Voorbeeld: ‘Als ik ga slapen wil ik niet gestoord/ beschermd worden.’ En stuur de skiër maar gewoon naar Zwitserland. Probeer daarnaast zelf wel in de gaten te houden hoe angstig je kind is. Uiteraard moet een kind geen gewoonte maken om niet meer in zijn eigen kamer te slapen en is een beetje angst op zijn plek, maar een geest kan helaas ook erg negatief zijn, is bijvoorbeeld overleden in het huis. Dan is hulp bij een huisreiniging bijvoorbeeld op zijn plek. Blijf gewoon rustig en probeer balans te vinden: een negatieve geest is te verwijderen, maar voorbijgangers komen en gaan. Daar moet je een manier in vinden om om mee te gaan.
Welke verhalen in jouw omgeving of van jouzelf ken jij over kinderen die op jonge leeftijd entiteiten zien?
onze oudste zoon had vaak iemand in de hoek van zijn slaapkamer staan als klein kind. ikzelf had iets voordat hij dat vertelde ook al een aanwezigheid op zijn kamer gevoeld die me op mn linkerschouder tikte.
ineens was t rustig voor langere tijd.
totdat zoon nummer twee klaagde dat hij zo slecht sliep omdat er steeds iemand op zijn kamer was die daar m aan stond te kijken of lachen wat hij hoorde. hij vond dat niet fijn zei hij. ikzelf had op zijn kamer niets gevoeld/ gemerkt. heb hwm gezegd dat hij tegen diegenen die op zijn kamer kwamen zonder dat hij dat wilde,hij zeggen moest dat dat zijn kamer was,dat hij wilde slapen en niet wilde dat ze m wakkern hielden. dat werkte ! soms waren ze er nog wel, maar lieten m met rust. twee jaar geleden durfde onze tweede zoon,toen 12 en al jaren had ik m niet meer over de entiteiten gehoord, niet goed de tuin in als t donker was. want regelmatig stond daar een volwassen man in de tuin. ik zag m niet en vroeg onze zoon of hij kwaad leek, iets van wilde of juist vriendelijk was. volgens onze zoon was hij niet boos en stond hij daar alleen maar te staan steeds op dezelfde plek. vond zijn aanwezigheid alleen niet prettig..er waren ook dagen dat hij er niet stond en dan durfde hij wel de tuin in. zo plots als ie gekomen was was ie ook weer weg. inmiddels hebben we een aantal jaar rust nu. al heb ik zelf de laatste tijd dat ik s nachts ineens wakker wordt met t gevoel dat iemand me staat aan te kijken. ikzelf heb dat al,dat ik t me bewust ben dan,sinds ik 8 was kort na t overlijden van mijn opa. die ineens s nachts achter mijn bed stond om me dag te zeggen omdat hij nu ècht verder moest gaan. na de geboorte van onze oudste zoon zie en hoor ik amper nog entiteiten, voorspellende dromen zo goed als weg. ergens vind ik t wel jammer.
Mijn zoon sprak me als kleine jongen vaak over een lieve geest op zijn slaapkamer. Hij was nooit bang.
Soms bleef er wel es iemand logeren wanneer mijn zoon op weekend was naar zijn vader. Ze sliepen dan op zijn kamer.
Verschillende mensen vertelden me dat er een hele fijne energie op zijn kamer was en ze heel goed sliepen.
Mijn zoon doet het nu zelf af als kinderfantasie.
Ik denk dat zijn schild heel dik is geworden door de vele angsten die hij kent als opgroeiende hoogsensitieve jongeman…
Ik hoop dat hij op een dag weer actief contact maakt met zijn gaves…
Sinds kind af zie ik schaduwen als astrale lichamen naast mijn bed, bijvoorbeeld van mijn man die lekker naast me slaapt. Ook de grijs- witte bewegende plasma boven mijn bed. Meestal als ik net van mijn slaap gewekt ben. Ook heb ik een hele mooie pulserende licht waargenomen en licht stralende menselijke verschijningen.
Eens kwam een meisje mij opzoeken die eerst rechts van mijn bed zweefde. Toen ik me omgedraaid had, kwam ze van de andere kant van het bed en kijkt ze me lachend recht in mijn gezicht- ik schrok me een hoedje.
Maar ik hoor ook stemmen bijvoorbeeld, voordat mijn vader ongeluk had en stierf werd ik wakker door zo’n stem die zei- je bent sterk en kan alles aan. Hier ben ik mijn beschermers heel dankbaar voor.
Zo tijdens therapie voor postnatale depressie hoorde ik stem die 3x herhaalde- je bent lief. Week later voelde ik me alsof ik nooit ziek was.
Ik had altijd heel levendige dromen, vol betekenissen bijna visioenen. Tja. Soms eng zoals mijn eigen marteling ergens in de middeleeuwen- vierengedeeld door paarden…In mijn slaapkamer gaan geesten ook door de muur. Soms wordt ik ” geflitst” alsof iemand een foto van te dichtbij van me maakt. Een hele felle witte licht is dat.
En ik durf het bijna niet toe te geven maar de aliens heb ik ook gezien.
vroeger altijd doods bang voor dat alles, nu blij en dankbaar- ze zijn erg lief.
Ik kan mij nog herinneren, als de dag van gister, ik was 3. Ik geloof vlak voor de scheiding van mijn ouders. Ik lag op mijn hoogslaper, het was ochtend en ik voelde me alleen.. een beetje verlaten. Plots kwam er toen een vreemde enge energie over mij heen als een beetje een donkere schaduw. Ik verstopte mij onder mijn dekens. Ik was écht heel bang en ik hoorde plots een heele zware en zweverige en in een extreem langzaam tempo “Daaaaphne”…. (mijn naam) De stem kwam voort vanuit achter in mijn kamertje.. Tot de dag van vandaag heb ik nog steeds de stem in mijn hoofd, precies zo, hoe het werd gezegd. Het was een mannelijke stem, maar mijn vader beweerd dat hij het écht niet was. (Vaak naar gevraagd).
Ik weet trouwens nog precies hoe dat kamertje er uit zag. Ik zag altijd allerlei figuren in het hout (van het hout). Ik lag vaak wakker in mijn bedje.
Mijn zoontje van 7 ziet elke nacht schaduwen op zijn kamer, hij slaapt met de deur open. S’nachts wordt hij vaak huilend wakker. Vanavond heb ik samen met hem gezegd dat ze niet gewenst zijn en dat hij graag wilt dat ze weg gaan. Hierna heeft hij mij verteld wat voor schaduwen hij ziet, een oude vrouw met bruine ogen en grijs krullend haar, ze heeft verscheurde kleren en kapotte schoenen. Ook ziet hij schaduwen met een zak en een groot mes. Dit ziet hij sinds een paar weken maar dit is de eerste keer dat hij mij een beschrijving geeft. Zelf ben ik een nuchtere moeder maar ik zie hoe bang hij is. Dus tips zijn welkom
Als kind zag ik van alles en ik was er echt bang voor.
Trok de dekens goed over mij heen.
Mijn ouders vertelden ik niks, ik was introvert en praten weinig.
Vandaag de dag heb ik het nog en ik kan er goed mee omgaan.
Mijn jongste dochter heeft het jaren gehad.
Ze was hysterisch ik nam haar altijd in bed dicht tegen mij aan.
Toen ze kon praten beschreef ze precies wie er in haar kamer kwam.
Soms zeer negatieve personen .
We wisten ons geen raad ermee .
Ze heeft zoveel therapieën gehad , bij natuurgenezers.
Het heeft enorm veel geld gekost, niemand wist er echt raad mee.
Tot reïncarnatie therapie , dat mislukte deels omdat ze bang werd
Wat ze zag, ze zag zichzelf in oude kleding lopen in een boerderij
Over is het gegaan toen zij het af kon sluiten .
Ze kan er nu goed mee omgaan, en praat er liever niet over.
Mijn zoontje was vanaf geboorte erg onrustig. Elke nacht van 1-5 uur, kon je de klok op gelijk zetten, aan het huilen overtrekken en ontroostbaar. Via hulp kwamen we er achter dat er vele entiteiten waren op zijn kamer. 1x heb ik dit zelf ook ervaren. Na hulp sliep hij direct door.
Nu is hij 8 jaar, maar hij vertelde al vanaf kleins af aan over lichtjes die hij in alle kamers wel ziet. Via hulp begrijpen we dat wat hij ziet lichtbollen zijn. Hier praatte hij eerder veel over en vertelde het ook spontaan tegen mensen. (Zeker niet iedereen stond hier open voor)
Ook vroeg hij dan mam zie jij ze ook? Ik zei dan altijd nee jammer genoeg niet, want volgens mij zijn heel mooi. Hij vond het jammer dat ik of zijn zus ze niet kon zien. Maar vond het absoluut niet raar.
Wel vroeg hij dan hoe dat kon. Daar kon ik dan niet echt goed antwoord voor geven. Maar legde dan uit dat ze het gewoon fijn vinden om bij hem te zijn. Hij had er ook geen last van en vond het prima.
Wel zette we elke nacht een denkbeeldige cirkel van licht om zijn bed met een rood kruis erin. Kregen we via onze hulp als tip. Meestal vroeg hij zelf of we dit wilden doen. Vanaf 6 jaar was dit niet meer nodig volgens hem. Helemaal prima. Gelukkig is hij nooit angstig geweest.
Zijn kleinere broertje zag de cirkel bij zijn broer en vroeg vanaf een jaar of 3 of ik dit ook bij hem wilde doen.
Het sluit ze af voor de nacht en slapen heerlijk!
Nou Weet ik waarom ik allemaal van die geestige dingen zie
Bedankt
Mijn zoon heeft dit zijn hele leven al gehad.
Als kind was hij doodsbenauwd.
Zat daarom bij een psychiater maar dat hielp niks, werd alleen maar erger.
Toen ben ik erin mee gegaan .
Tegen de zin van de schooldokter een bedje voor hem naast mijn bed gemaakt.
en elke week een afspraak bij een medium voor hem gepland.
Toen werd hij gelukkig rustiger en werd het vertrouwder.
Inmiddels is hij volwassen en ziet/hoort nog steeds geesten maar nu is hij niet meer bang en weet er mee om te gaan gelukkig.
Het was een erg nare tijd, vooral voor ons kind
Hier hebben we vanaf dag 1 gezegd als ze dingen ziet zijn ze voor haar echt aanwezig. Wij gaan mee in haar zien/beleving.
We Vragen of Vangen samen de monsters, spoken/mensen doen het raam open en vragen of ze vannacht even gaan spelen in het bos, omdat dochter lief wil slapen. Volgens onze dochter gaan ze dan altijd netjes het raam uit en gaan ze lief samen spelen. Waarna ze weer rustig wordt en lekker gaat slapen. Echt angstig is ze nooit geweest. Ze heeft ons altijd geroepen dat ze iets zag. En we hebben altijd uitgelegd dat het kan dat er iets is in haar kamer. En dat wij dan komen om samen tegen dit iets te zeggen dat het even weg moet gaan omdat er geslapen moet worden.
Ik praat over . Doe zelf reiki met mijn kinderen . Dat helpt om angsten te verdwijnen.Kristal werkt ook omdat dit mineraal is die aarde zelf geschept heeft . Deze bevatten magnetisch impulsen . Ook gsm stralingen en elektrische leidingen geven magnetisch stralingen .Door reiniging is dit tijdelijk , Er bestaat verf met magnetische delen die stralingen dempen . Je kan dit meten met een toestel Schumann resonantie .
Een beetje angst is op zn plek maar een kind mag geen gewoonte maken om niet in zn eigen kamer te slapen. Dit is heel tegenstrijdig, als de angst op zn plek is, hoe kan een kind dan in slaap vallen wanneer het zich alleen en niet veilig voelt? Het is een oprechte vraag, maar wij hebben nog geen oplossing hiervoor. Zolang ons kind zich niet veilig voelt, valt het niet (alleen) op een eigen kamer in slaap.
Fijn dat het weer wat beter gaat. Goed van je! Naast sali en palo santo zijn bepaalde natuurstenen en met natuur azijn of azijn zonder chemische toevoegingen reinigen ook hier goed voor. Grtjs Denya
Herkenbaar. Zoontje 3,5. Papa en mama pas gescheiden. Hij ziet donkere schaduwen die in hem vliegen. Misschien zijn sterren op zijn plafond een oplossing. Alleen licht komt jouw kamer binnen. Alle donker en schaduw is niet welkom. Ook heb ik veelvuldig zijn kamer gereinigd met salie en palo santo. We hebben samen affirmaties uitgesproken en begeleide meditaties gedaan over een berschermengeltje. (die hangt ook boven zijn bed). Hij was soms zo enorm bang dat hij het in slaap vallen bij mij in bed echt nodig had. De laatste weken gaat het beter.