Er is momenteel veel aandacht gericht op intuïtieve, gevoelige en begaafde kinderen. Dit nieuwe fenomeen schept veel vragen over wie ze zijn en hoe we aan hun behoeften en hun nieuwe doelen te gemoed kunnen komen. We weten dat elk van deze nieuwe generatie hier aankomt met veel geestelijke verbindingen die intact zijn, met levendige herinneringen aan vorige levens en dat ze niet bang zijn om daarover te praten of gebruik te maken van hun geschenken. Veel van hen zijn kinderen van liefdevolle vriendelijke ouders, en toch lijden weer anderen onder hun werk. We kunnen het niet helpen maar vragen ons af waarom deze begaafde en speciale kinderen kiezen om te lijden op de manier dat ze dat doen.
Degenen van jullie die volwassen indigo en kristalkinderen zijn, herinneren het leed dat je doorging in je gezin en sociale ervaringen. Je was anders, werd uitgedaagd door de status quo en werd vaak uitgesloten en geïsoleerd. Maar voor velen van jullie was het leed privé, pijnlijk en onuitgesproken.
De kinderen van vandaag lijden op openbare wijze, zoals ze zijn misbruikt, gedood of lijden onder ziekten of fysieke omstandigheden. Het is alsof ze de pijn van een hele groep overnemen en deze publiek maken, ze geven het een gezicht en een stem voor degenen die zonder hen in stilte zouden lijden.
Maar waarom kiezen deze prachtige kinderen om te lijden? Omdat ze weten dat dit is waar de wereld aandacht aan besteedt en hoe ze daarmee zullen bijdragen aan het scheppen van de verandering die ze kwamen maken. Onlangs werd een kleine jongen in Idaho gedood door de vriend van zijn moeder en de hele gemeenschap kwam bij elkaar om hem te zoeken en vervolgens te rouwen. Zijn lijden en dood zullen nog vele jaren herinnert worden en hulp bieden aan andere kinderen die in een zelfde situatie verkeren. Daarom hebben onze intuïtieve begaafde kinderen gekozen om te lijden als een onderdeel van hun werk om de mensheid te helpen ontwaken.
Hoe kunnen we helpen? Het is hartverscheurend om te horen over een jong kind dat is vermoord, ziek of dat lijd, zelfs al weten we dat ze dit pad zelf hebben gekozen. We kunnen voor ze bidden, voor de mensheid, voor onze transformatie en reconnectie. Ik bid iedere dag voor alle kinderen, voor degene die lijden hebben gekozen als hun pad. Dat we op een dag aandacht schenken, zonder dat er de noodzaak is dat onze jonge kinderen gemarteld worden. Ik hoop dat je met me mee wilt bidden, voor alle kinderen en dat we, als kind van de mensheid nieuwe wegen vinden om te leren. Manieren van lering die het voordeel van lijden niet vereisen om onze aandacht te trekken.”
andere artikelen Jennifer Hoffman op deze site/website Jennifer Hoffman
Copyright 2014 -vertaling:Lewi, voor www.nieuwetijdskind.com
