Je zit in een kamer en je voelt dat degene naast je zenuwachtig is. Hoewel jij volledig rustig was, voel je de onrust in jouw lijf nu ook toenemen. Of je bent op een feestje geweest en komt ontzettend sip terug. Je was gewoon vrolijk en iedereen op het feestje deed ook vrolijk. Dat dat een façade was, vermoedde jij al vrij snel, maar ja, wat kun je daaraan doen?
Herkenbaar? Voor mij ook! Als je hierop gaat googlen, er advies over vraagt, of stukjes over leest in groepen met hooggevoelige personen, dan staat er vaak dat je moet leren je af te sluiten. Een denkbeeldige kaasstolp over je heen moet zetten, in je glazen bubbel moet gaan zitten, een rozenhaag om je heen moet bouwen, noem maar op. Soms helemaal geen slecht advies, maar ik heb er moeite mee.
Sowieso heb ik er moeite mee om me daadwerkelijk zo af te sluiten, het lukt me vaak simpelweg niet, maar ik vind het ook meestal niet fijn. Ik wil niet voelen wat niet van mij is, maar als ik me afsluit, voel ik ook niet meer hoe het gaat met wie me na staat. Voor mij voelt het vaak zelfs alsof ik ook minder compassie op kan brengen en zelfs mijn eigen emoties minder bij me binnenkomen. De keren dat afsluiten me goed lukt, voel ik me alsof ik medicatie heb genomen die me afstompt. Ik troost mensen nog wel bijvoorbeeld, maar voor mij voelt het dan alsof ik mijn hart er niet in meeneem. Soms kan het misschien fijn zijn, maar heel vaak vind ik het juist niet prettig. Ik voel niet voor niets zo diep, ik kan daar mensen mee helpen. Als ik me in mijn hart laat raken, kan ik ook een ander vanuit mijn hart troosten. Zeg ik de juiste woorden, kom ik dichterbij.
Ook in mijn voormalige werk en in mijn huidige ondernemerschap, vind ik verbinden belangrijk. Voorheen gebruikte ik mijn voelsprieten om te scannen of de jongeren om mij heen zich fijn voelden. Ik werkte met jongeren met autisme en voelde aan wanneer er één overprikkeld was. In de zeven jaar dat ik dit werk heb gedaan, heb ik geen enkel incident meegemaakt waarbij het een jongere zodanig teveel werd dat het escaleerde. Nu gebruik ik het bij netwerken en in contact met mijn klanten. Nee, ik kan niet door de telefoon heen horen hoe het met iemand gaat. Nee, via Skype neem ik ook niets over, maar toch merk ik wel dat ik me, zeker als ik iemand beter leer kennen, verbind met die persoon. Voor mij voelt dat gewoon fijner. Ik voel daardoor ook vaak aan welke klant wel en welke niet bij mij past, een fijne bijkomstigheid. Dat ik daardoor vooral hooggevoelige vrouwen aantrek, maakt het voor mij en hen makkelijker, we begrijpen elkaar.
Wat wel werkt voor mij en mogelijk ook voor jou is, als het lukt, kiezen met wie ik me verbind. Zo was ik ooit op een druk feest, waar veel mensen aan het klagen waren. Ik werd er een beetje door meegezogen tot ik een ober zag met de meest stralende lach die ik ooit bij een jonge man gezien heb. Het soort lach dat je meestal bij kinderen ziet. Prachtig vond ik die lach! Iedere keer dat hij in de zaal was, hadden we even oogcontact en schonken we elkaar een lach (“schonken” inderdaad, want een lach is een cadeautje!). Soms hadden we een kort gesprekje. Vanaf het moment dat ik deze verbinding aanging, voelde ik me beter. Ik had geen last meer van alles om me heen, want ik had me, vanuit mijn hart, verbonden met iemand die lekker in zijn vel zat. Op het einde van de avond heb ik hem verteld hoe ik van zijn lach genoten heb, hij glunderde nog meer dan voorheen! Bijna overal is wel zo iemand te vinden, een mens of dier met een fijne energie waar je je mee kunt verbinden.
Weet ook dat je andermans emotie weer kwijt kunt raken. Soms al door je simpelweg voor te nemen om niet mee te nemen wat niet van jou is. Of door denkbeeldig de gemaakte verbinding los te koppelen. Lukt dat niet, ga dan iets doen waar je blij van wordt. Zet muziek op, dans of zing, teken, schrijf, of maak een wandeling en laat het lekker gaan. Wat niet van jou is, hoeft niet bij jou te blijven.
Dit is precies wat mijn zoon ( 10) ook altijd zegt. Dat het afsluiten niet lukt of dat hij het niet wil, omdat hij de leuke dingen ook niet voelt. Maar raakt soms zo overprikkeld dat hij thuis moet blijven van school. Soms echt ziek zijn.
Dit is zeer herkenbaar. Naar buiten toegericht is dit makkelijker bij jezelf te veranderen, kan je er makkelijker mee omgaan.
Ik pikte de gespannen gevoelens als kind zijnde altijd op van mijn moeder. En dan moest ik natuurlijk zodanig zijn dat zij zich niet nog meer gestrest zou voelen. Haar gevoel kwam voort vanuit haar opvoeding. En haar gevoel werd geprojecteerd naar diegene die de zondebok was: ik dus.
Hooggevoeligheid??? 58 jaar geleden was daar totaal geen kennis over, zelfs het bestaan ervan niet.
Dat ik als toendertijd al als nieuwetijdskind op de aarde kwam, hierop veroordeeld werd, omdat ik niet “gewoon” was……..heeft grote gevolgen gekregen in mijn leven.
Nog…op de dag van vandaag….is dit een item wat behoorlijk raakt bij mij als ik dus een gespannen moeder ontmoet…..want het projectiescherm schijn ik nog steeds te zijn voor haar. Ook al sta ik anders in de situatie en pik ik dit niet meer.
Zomaar loslaten….gaat dan niet als dit met de paplepel is ingegoten, maar wel ermee leren omgaan.
En dan nog…….
Dit moet inderdaad heel zwaar zijn voor jou, gewoon omdat de negativiteit vanuit je moeder komt, waarmee je zo’n sterke binding hebt.
Ik heb mij in zo’n situatie ooit bij een soort Medium die banden die mij verbonden met iemand laten opheffen en het voelde inderdaad beter en bevrijdend aan. Het voelde achteraf aan, alsof ik die persoon voor het eerst ontmoette toen er nog geen gevoelens tussen ons bestonden.
Maar ik ben het ook eens dat, eens je opgegroeid bent met die overgevoeligheid om bij iedereen alles te voelen, je dit niet kan uitschakelen. Je hebt het nooit anders geweten en het voelt aan als een geweldig verlies in je contact met je medemens om je voor hem af te schermen. Maar wat ik wel meer doe is: ik ga een eindje mee in een contact maar trek vlugger dan vroeger een grens… tot daar laat ik je bewust toe…
veel liefs,
Zo fijn om eindelijk bevestiging te krijgen van mijn gevoel dat het niet fijn is om af te sluiten! Ik hoor dit ook vaak, joh leer je dan eens afsluiten. Maar ik wil dat helemaal niet, ik heb sterk het gevoel dat ik me dan van alles afsluit, ook van mezelf en van het leven.
Hartstikke bedankt voor dit stuk! Dit geeft me het vertrouwen om bij mezelf te blijven!
Hoi Manon,
Wat goed om te horen! Heel graag gedaan! Vooral jezelf blijven inderdaad, dat is juist zo fijn.
Warme groet,
Nadia
Dag Manon,
Hoe sterker jij wordt….door goed bij jezelf te blijven….des te krachtiger is jouw bescherming.
Afsluiten is inderdaad geen optie, soms is het wel eventjes nodig. Als je bijv. ergens bent en er komt teveel bij je binnen.
Je eigen kracht is echt de beste bescherming……..
In mijn reactie bij dit artikel, wordt helaas zelfs dié kracht van mij kapot gemaakt. Maar ik kan het gelukkig gauw weer oppakken.
Behalve dan “toevallig” deze week….heb ik hier een hele dag over gedaan en was die dag dus gewoon kapot voor mij, omdat ik als hooggevoelige wordt aangevallen door mijn eigen moeder.
Lieve Ivo,
Misschien is het een idee om eens contact op te nemen met iemand die verstand heeft van zielsplannen. Wellicht wordt er dan voor jouw veel duidelijk over het probleem dat jij hebt met je moeder.
Ook kan ik je het boek van Ellen Scheffer aanraden. Licht op je levenspad, zicht op je zielsplan.
Warme groetjes van Regina
de link naar een artikel hierover (link boek in artikel)
Ivo,
Een paar maanden geleden heb ik voor het eerst een familieopstelling gehad. Het ging grotendeels over mijn moeder, waarom zij is zoals ze is. Door deze opstelling ben ik er achter gekomen, dat zij als klein kind door een mannelijk familielid seksueel misbruikt is. Het kwartje is bij mij gevallen. Het verklaard heel veel over haar onbewust gedrag.
Ik als dochter van haar, heb ik veel onbewust en bewust overgenomen van mijn moeder. Letterlijk in mijn bloed, mijn DNA, van generatie op generatie en nog verder terug in de familielijn.
Vorige week heb ik voor het eerst een regressie en reincarnatie sessie gehad als aanleiding van de familieopstelling.
De vrouwenlijn aan mijn moeders kant, hebben het zwaar te verduren gehad. Meerdere vrouwen uit deze lijn, zijn als kind seksueel misbruikt. Ik ook in vorige levens en deze lijn, wat ik eigenlijk al “wist”. In de sessie heb ik de belangrijkste stukken gezien en ervaren, wat, wie en hoe en zo’n beetje wanneer. Zeer heftig allemaal. Op dit stuk, is gedeeltelijk een healing gekomen, vanuit de “slachtofferrol”, het vrouwelijke, vrouw zijn, het moeder zijn en vooral de beschadigde innerlijke kinderen!
Over een tijdje, is het ook nodig om een sessie te volgen, vanaf de “mannelijke kant”, van deze “daders”. In vorige levens ben je beiden geweest, zowel dader als slachtoffer.
Allemaal karma, de wet van oorzaak en gevolg. Het mannelijke en vrouwelijke moet in balans komen. Healing van familielijnen.
Ivo, ik heb het gevoel (ik moet uitkijken wat ik nu schrijf), dat je moeder ook nog zit met onverwerkte stukken uit haar verleden, misschien ook onbewust.
In elk geval, je hooggevoeligheid triggerd iets bij haar zelf. Ook heb ik het gevoel, dat zij als kind, zelf ook hooggevoelig was. Wat toen waarschijnlijk als aanstellerij werd gezien en alles werd weggemoffeld. Ze mocht niet zijn wie ze was.
Je spiegelt misschien haar eigen pijn, woede en verdriet. Ze gaat vervolgens in een overlevingsmechanisme zitten: vluchten, bevriezen of aanvallen. Ze heeft dus gekozen om “aan te vallen”, de harde manier, typisch mannelijke manier.
Heel misschien heb jij haar “aangevallen”, in een vorig leven en zijn de rollen nu omgedraaid. Het zou ook nog kunnen, dat jij haar doet denken aan een bepaalde persoon, de “aanvaller”, uit een vorig leven en/of dit leven.
Ik hoop voor je dat er een kwartje mag gaan vallen en dat je verder kunt.
De vraag is, wat wordt er precies bij haar getriggerd.