Sommige HSP-ers zijn zielen die al klaar waren met hun aardse leerschool. Die zijn toch terug gekomen naar de aarde en dat voelt alsof je vanuit de hemel in de modder valt
De mensheid als geheel ontwikkelt zich hier op aarde van aapachtigen die elkaar de hersens inslaan tot liefdevolle wezens die in harmonie leven. Iedere ziel op aarde legt deze weg zelf ook af, door steeds opnieuw te reïncarneren. In elk leven dat je leidde leerde je je lessen. Alsof elk leven een schooljaar is. Daarna heb je even vakantie en dan begint het volgende ‘schooljaar’, je nieuwe leven, met herkansingen of nieuwe lessen. En als je klaar bent met al je aardse lessen, als je geleerd hebt vanuit je hartchakra te leven, dan mag je naar de volgende plek. Vervolgonderwijs in de sferen.
Is het je wel eens opgevallen dat elk individueel mens dezelfde ontwikkeling doormaakt als de hele mensheid?
We zijn ontstaan als eencelligen in het water, na 9 maanden komen we aan land, we leren lopen en praten, we worden sociaal, we leren onszelf onder controle te houden en machines te bedienen. Een kind van nu kan direct met een computer omgaan. In die paar jaar dat een kind leeft heeft het de hele ontstaansgeschiedenis van de mensheid even overgedaan.
Die hele ontwikkeling bestaat uit het ontwikkelen van steeds ‘hoger’ bewustzijn
Ongeveer iedere 7 jaar verbindt de ziel zich met een volgend chakra, waardoor er een steeds groter deel van de ziel met het lichaam verbonden is.
De eerste 7 jaar is een kind vooral bezig met het ontwikkelen van het aardse, materiële bewustzijn dat samenhangt met het eerste chakra. Hierbij gaat het om het overleven. Daarbij is het soms nodig vijanden te verslaan en alles te pakken wat je nodig hebt. Maar omdat wij als mensheid al veel verder ontwikkeld zijn leren we onze kinderen dat ze niet mogen slaan of afpakken.
De tweede 7 jaar is een kind vooral bezig met het ontwikkelen van het tweede chakra: emoties en sociale relaties. We leren hoe we met anderen omgaan en hoe we op een acceptabele manier kunnen krijgen wat we nodig hebben. We zijn groepsdieren en vooral op deze leeftijd vinden kinderen het belangrijk in de groep te passen. Wie niet in de groep past wordt verstoten. Maar omdat we als mensheid al verder ontwikkeld zijn leren we onze kinderen dat iedereen erbij hoort en dat pesten niet mag.
De derde 7 jaar, van 14 tot 21 jaar, verbindt de ziel zich met het derde chakra en ontwikkelt het kind het rationele denken, zelfbewustzijn, zelfstandigheid, eigenheid. In deze periode leer je voor jezelf te zorgen, en liefst net een beetje mooier/rijker/sneller/beter te zijn dan de rest. Het ego ontwikkelt zich, en we leren omgaan met dominantie, angst en macht. Maar omdat wij als mensheid al verder zijn met onze ontwikkeling leren we onze kinderen dat ze aardig moeten zijn en dat ze moeten delen.
“Je hart volgen” betekent niet dat je moet doen waar je zin in hebt, en ook niet dat je open en kwetsbaar moet zijn
Vanaf ongeveer 21 jaar verbindt de ziel zich met het hartchakra, en ontwikkelt het bewustzijn van het hart. “Je hart volgen” betekent dat je luistert naar de stem van je ziel. Als je leeft vanuit je hartchakra heb je je ego overwonnen en leef je vanuit een gevoel van eenheid en verbondenheid met de wereld. In harmonie.
In onze ontwikkeling als mensheid zijn we bezig het hartchakra te ontwikkelen
Denk aan de flowerpower beweging, de New Age die daarna opkwam, het millieubewustzijn, goede doelen, vegetarisme, idealisme op allerlei terreinen. Het gaat nu om de keuze tussen ego en ziel, tussen eigenbelang en maatschappelijk belang, tussen ikke en wij, tussen angst/macht en liefde. Bij elke keuze die je maakt kun je kiezen vanuit je derde chakra, of vanuit het vierde. Misschien is dit wel de strijd tussen goed en kwaad.
Het doel van onze ontwikkeling hier op aarde is het volledig ontplooien van het hartchakra
Als je volledig leeft vanuit het hartchakra ben je een liefdevol mens dat leeft in harmonie. Als je zover bent, dan hoef je niet terug te komen maar ga je verder met je ontwikkeling in andere sferen. Dat is iets anders dan de plek waar je tussen je aardse levens was. (Tussen je aardse levens in was je in een soort rustplaats waar eigenlijk weinig gebeurt. Ik zie het als mistig, slaperig, met af en toe een helder moment en daarna weer minder bewust.) Als je klaar bent op aarde dan ga je naar een plek waar licht en liefde is, waar iedereen gelijk is, waar iedereen zich met iedereen verbonden voelt, waar zielen communiceren via telepathie. Onbegrip of leugens zijn hier niet omdat je op een heel andere manier communiceert. Alles is hier direct duidelijk. Als je iets wilt weten dan zie je het en als je ergens wilt zijn dan ben je er direct. Daar gaan we allemaal naar toe als we zover zijn.
Maar nou is er een probleem. Als alle zielen die vanuit hun hart leven vertrekken naar de sferen, wie blijven er hier dan achter op aarde?
In de wereld om ons heen zie je dat de discussies oplaaien over zorg, multinationals, politiek, oorlogen, vluchtelingen, sociale zekerheid, milieu, dierenleed, terrorisme, criminaliteit, enz. Wij moeten met zijn allen beslissen hoe we hier mee omgaan. En steeds gaat het om de keuze vanuit het derde of het vierde chakra. Vanuit het ego of vanuit de ziel. Als alle zielen die uit liefde zouden kiezen vertrokken zijn, dan worden beslissingen genomen door mensen die nog verstrikt zitten in hun ego, en zij nemen beslissingen uit eigenbelang. Dat zijn meestal slechte beslissingen voor de aarde, voor de natuur en voor de mensheid.
Dat is de reden dat heel veel zielen die eigenlijk niet meer hoefden te reïncarneren, toch weer terug kwamen naar de aarde
Om hier te helpen met bewustwording, opvoeding, zorg, enz. Dat zijn zielen die al een poosje in de sferen waren, die hoogsensitief zijn, open en eerlijk. Zij kwamen niet om iets te leren, maar om aan het werk te gaan. Idealisten, mensen met een missie. En dat kan ook heel klein zijn: bijvoorbeeld optimisme uitstralen en zo een voorbeeld zijn voor anderen. Een vriendelijk mens verlicht zijn omgeving.
Voor veel hoogsensitieve zielen die op deze manier terugkomen valt het behoorlijk tegen
Zij waren zoveel liefde en harmonie gewend, en hier op aarde lijkt alles zo kil en afstandelijk. Hoewel zij geen karma hadden in de zin van problemen die moesten worden opgelost, was het aanpassen aan de aardse omstandigheden een probleem op zich. Veel van hen voelen zich niet thuis op aarde, en hebben heimwee naar de sferen waar ze vandaan kwamen. Veel van hen zijn zo overprikkeld dat ze niet in staat zijn normaal te functioneren. De aarde is zwaarder, pijnlijker, negatiever dan ze zich herinnerden. En daardoor kunnen ze allerlei lichamelijke en psychische klachten hebben.
Als jij zo’n ziel bent, dan herken je je in dit verhaal. Je voelt dat het waar is
Je begrijpt nu waarom je je voelt zoals je je voelt. Maar dan weet je nu ook wat je kunt doen: Laat je niet meer afleiden door de waarheden van anderen, luister alleen naar je eigen waarheid. Besteed niet teveel aandacht aan je moeilijkheden, maar ga doen waarvoor je gekomen bent. Volg de stem van je ziel. Breng liefde, vrede, inzicht, wijsheid, zorg, kracht, vrijheid, waarheid, begrip, zuiverheid of vriendelijkheid in de wereld, gewoon door het in je dagelijkse leven te delen in je omgeving. Iedere glimlach maakt de wereld mooier. Je bent niet de enige, je bent geen buitenbeentje. Misschien ben je de enige in je familie of op je werkplek. Maar misschien zit je juist op die plek om het daar beter te maken. Volg je hart. Je zult merken dat je geïnspireerd bent als je gaat doen waarvoor je gekomen bent. Want jij bent nu op aarde maar veel van je zielsverwanten staan achter je en helpen je vanuit de sferen. Dat weet je wel. Je voelt het. Je bent niet alleen.
Bewaar voor later op Pinterest:
“Als alle zielen die uit liefde zouden kiezen vertrokken zijn, dan worden beslissingen genomen door mensen die nog verstrikt zitten in hun ego, en zij nemen beslissingen uit eigen belang. Dit is slecht voor de wereld, natuur en mensheid”.
Dit is precies wat er duidelijk zichtbaar gebeurt in de politiek.
Zeker met het hele EU-gebeuren.
Het is van alle tijden en overal.
De zielen die uit liefde zouden kiezen komen in de politiek niet aan bod.
Zij worden weggevaagd.
Dus wordt het nooit beter.
Ik vind dit een heel mooi stuk! Dankjewel
Het beste artikel wat ik in maaaanden heb gelezen. Dank!
Een cliënt van mij is HSP'er. Zij is een vrouw van bijna 60 en lichamelijk beperkt. Ze zit in een elektrische rolstoel en kan niets meer zelf. Doordat zij totaal afhankelijk is van zorg en overgevoelig is kan zij zich nooit terugtrekken uit een situatie, of afstand nemen van bepaalde personen. Als een persoon dienst heeft is zij dus wel aangewezen op het contact en zij lijd dan de hele dag onder onbegrip en ruwheid. Kortom zij is zeer ongelukkig, zij heeft een heel ander levenstempo dan wat de zorg aan tijden voorschrijft maar wordt gedwongen zich haar hele leven aan te passen en zichzelf daarmee op te geven. De zorg is een bedrijf die vaste routines en efficiënte methodes hanteert en totaal voorbij gaat aan wat HSP'ers nodig hebben. Ik weet uit ervaring dat er meer gehandicapten zijn die hieronder lijden. Doordat ze zoveel leed wordt aangedaan en hun gedrag niet begrepen wordt, worden deze mensen als 'lastig' of gek versleten en soms ook maar volgestopt met pillen. Ik ben gestopt met werken in de zorg omdat ik hieraan niet wilde meewerken en gezien werd als iemand die haar werk niet snel genoeg deed en niet in het moderne zorgsysteem paste. Als ik het probleem wel eens aankaartte werd ik gezien als lastpost die niet in de realiteit leefde. Nu werk ik als vrijwilliger voor verschillende gehandicapte mensen om het leed toch enigszins te verzachten. Ze kunnen met mij praten en er wordt naar ze geluisterd. Het fijne is dat ik vanuit wat ik noem ' de grote voorzienigheid' rijkelijk beloond wordt. Niet in geld maar er gebeuren werkelijk fijne dingen in mijn dagelijks leven.
chapeau. waar woont deze vrouw?
Dankdankdankdankdankdankdank voor deze woorden!!! Zo blij dit te lezen! Het wordt me steeds duidelijker, en met het lezen van dit stuk wordt het me heel veel duidelijker, wat een steun!
Respect voor allen,wat heerlijk en mooi het gevoel dat wij elkaar kunnen geven en delen…heel herkenbaar…en geeft mij kracht en inspiratie dat wij goed bezig zijn .
Heel divers worden/ mogen wij er zijn voor een ieder en ook op de juiste momenten wanneer het nodig is.
Ik voel mij heerlijk in mijn element om het persoonlijk overtedragen met woorden dan met schrijven.
Vanuit het voelen kan en mag ik de boodschappen doorgeven..en het blij en dankbaar gevoel geeft mij energie en kracht ,inzicht en inspiratie en dat draag ik over..heerlijk en dankbaar om het te kunnen delen.
Namasté
Durven = Voelen
&
Voelen = Durven
Mooi geschreven artikel
Onze zoon van 18 zou ook hooggevoelig zijn. Toen hij 7 was zij hij dat hij doodging en zou terugkomen als baby. Dit is ook wat hij steeds bleef herhalen. Hij heeft het de laatste jaren steeds moeilijker met school. Steeds opnieuw moet hij vechten tegen angsten en frustraties. Hij wil liever niet volwassen worden. Hij is iedere keer van goede wil en dan gaat het een tijd heel goed. Maar verliest dan weer die motivatie en lukt het niet om op tijd te komen of door te zetten. het blokkeert steeds in hem. Ik voel hem heel goed aan maar stimuleer hem steeds om niet op te geven en word ook soms kwaad op hem wat ik achteraf dan wel bespreek met hem. Probeer geen compassie te hebben omdat de school wel verwacht dat je je inzet en de lessen volgt, maar leef wel mee met hem. Ik zie hoe moeilijk hij het heeft om met de drukte en stress om te gaan. Ik probeer hem met hulpmiddelen zoals Bachbloesems en etherische olie te helpen. Alle hulpmiddeltjes zijn dan welkom bij hem in grote stress situaties.
Ook al gelooft hij daar niet in. hij staat vaak in dualiteit met zijn heel gevoelige kant en wil dan stoer doen. Dit is dan pubergedrag denk ik. Of zou ik dit verkeerd inschatten. Het blijft een zoektocht. En soms heb ik angst voor de toekomst van hem. Maar toch blijf ik er vertrouwen in hebben dat alles een doel heeft.
vriendelijke groet
Rit
dank u voor het mooie artikel:)
hay Rit,
Ikzelf ben 17 jaar oud, weliswaar een meisje, maar toch. Ik kan mezelf goed in uw zoon verplaatsen (denk ik…) want school is ook heel frustrerend als HSP'er. waarom? het is zo makkelijk allemaal. klinkt gek maar zo ervaar ik het, ik leer wel iets natuurlijk maar het is niet nieuw. het lijkt net alsof ik het al 100 keer heb uitgelegd gekregen. best gek natuurlijk als je voor de eerste keer iets over economie krijgt uitgelegd. Ik kan de rede wel raden, maar dat kan je niet over de daken schreeuwen, wat weer tot opgekropte vermoedens lijd. Ikzelf heb er altijd veel aan om er met andere over te praten, mensen die mij begrijpen en mij op dit vlak ook nog dingen uit kunnen leggen, want dat is wel degelijk interessante informatie. Ook vind ik veel hulp en steun bij vriendinnen. want stiekem heb ik een mooie groep mensen die ook gelijkgestemd zijn om me heen verzameld.
mocht dit allemaal niet werken voor uw zoon, zou ik eens kijken naar edelstenen. laat je zoon er zelf een uitkiezen, hij voelt wel welke het beste past. kijk ook eens naar de chalcedoon die helpt mij ook enorm. 😉
ik hoop dat ik u en uw zoon hiermee heb geholpen. zo niet dan heb ik tenminste mijn hart gelucht. 🙂
hartelijke groet,
van mij.
(heeeeel erg bedankt trouwens voor dit prachtige artikel!!!)
:))
Heel goed… hoop alleen dat u niet de algemeen voorgeschreven hulpmiddelen gebruikt, een ritalin/dexamfetamine, die lijken namelijk te helpen maar maken uiteindelijk alleen maar een zombietje van hem. Kheb t zelf namelijk ook en heb ong 5 jaar lopen klooien met die teringtroep….. Rook nu lekker alleen ng mn jointje werkt top en geeft ook meer duidelijkheid in het hele hoogevoelige, in wat je voelt enzo.
Herkenbaar. Ik voel me ook altijd zo'n vreemde eend in de bijt. Altijd anders. Mensen zeggen ook altijd" X wat ben je een bijzonder meisje". Vervelend, ik wilde gewoon normaal zijn. Vaak vind ik het een last maar ik zou nooit zoals de gewone mensen willen zijn. Dit is niet negatief naar hun toe maar ik voel een extra dimensie op de wereld waar ik ook van geniet en het bijzonder vind. Is er niet ergens in NL een maandelijkse samenkomst? Een combo tussen praktisch en spiritueel.
Groetjes 🙂
ja, zo'n bijeenkomst zou ik superfijn vinden. Ik heb echt het gevoel alsof ik van een andere planeet kom ofzo, zou heel fijn zijn om zielsverwanten te ontmoeten 🙂
Mooi!
Hooggevoelig zijn heeft zoveel nadelen in deze ego-wereld waar men denkt in winst voor zichzelf en verlies voor die ander. Ik geloof hier niet in, toch ben ik, na 7 jaar lang mijn hoofd boven het maaiveld te hebben uitgestoken voor de toekomst van kinderen in Nederland, de mening toegedaan dat macht (degenen met geld en status) altijd wil winnen van kracht (degenen die in win-win geloven en de wereld veel meer zien zoals deze echt is). Dit zorgt ervoor dat HSP-ers zich niet thuis voelen, niet gewaardeerd en/of misbruikt en worden dus ongelukkig gemaakt. Wat mensen zonder gevoel niets kan schelen. Zij lachen wanneer anderen vallen. Dit is geen succes en zeker geen liefde. Toch hebben deze mensen wel het meeste succes en ontvangen zij de meeste aandacht/liefde. Hét probleem waar jij het over hebt en waar we in ieder geval iets aan moeten doen.
Helaas is het zo dat men steeds meer voor zichzelf gaat. Dit komt omdat er steeds meer angsten worden gezaaid (steeds meer slecht nieuws, zien = ook doen). En dit komt door de crisis, wat ons ook wordt aangepraat omdat er natuurlijk geen gelden van de aardbodem zijn verdwenen. Het is alleen oneerlijk verdeeld. De zwaksten (de liefsten) hebben het minste en de sterksten (de ego's) hebben het meeste. Uitzonderingen daar gelaten. Ik denk vooral dat er nu een 'game of money' wordt gespeeld waar hooggevoeligen liever de 'game of love' spelen.
In mijn ogen heeft hooggevoeligheid alleen voordelen wanneer alle HSP-ers die iets willen betekenen zich verbinden, want dan is kracht sterker en worden de zwaksten de sterksten. Hoe mooi als een ieder zijn missie hierin kwijt kan.
Misschien een goed idee om dit via Nieuwetijdskind op te zetten? Want ik vind het verschrikkelijk hoeveel hooggevoeligen geen zin meer in het leven hebben (ook ik ken deze zeer donkere zijde van het leven), terwijl er zoveel te doen valt als het om het helpen van mensen en kinderen gaat. Eens zal er een terugweg ingezet moeten worden naar het licht en de vrede, waar het nu voor velen alleen maar donkerder wordt en niemand hier iets aan doet. Door alle krachten gelijkwaardig te bundelen kunnen we het onmogelijke mogelijk maken.
Alleen hooggevoeligen kunnen dit bereiken, want vrede sluiten kan een gevoelloze niet. En dat is winst. Daarbij vind ik dat hooggevoeligen het absoluut verdienen om het echte geluk eens te omarmen. Ik hoop daarom op vele positieve reacties.
Na mijn tweetal detailopmerkingen van gisteren wil ik nu proberen op hoofdlijnen te reageren.
Voor mij een prachtige tekst, die veel voor mij duidelijk maakte, vooral hoe moeilijk het leven van een hsp’ers, zoals ik dat ben van de vorige generatie (geboortejaar 1947), is. Om dit uit te leggen werk ik alinea voor alinea af.
1. ‘De eerste 7 jaar is een kind vooral bezig met het ontwikkelen van het aardse, materiële bewustzijn dat samenhangt met het eerste chakra. Hierbij gaat het om het overleven.’ Inderdaad overleven, want niemand in je directe omgeving begrijp je en je moet helemaal zelf ontdekken hoe je moet leven in dit grofstoffelijke leven. Ondanks het feit dat ik de oudste was, werd ik direct in de peutertijd al overtroefd door mijn jongere zussen die haarschep in de gaten hadden hoe weerloos ik was. Een regelrechte ramp. Maar de enige weg die mij dwongen tot het oefenen in ‘geaard zijn’, ‘geworteld zijn’ (pas veel later hiervan bewust geworden), om mijn missie te kunnen uitvoeren.
2. ‘De tweede 7 jaar is een kind vooral bezig met het ontwikkelen van het tweede chakra: emoties en sociale relaties.’ Ook dat is een moeizaam proces aangezien ik over-emotioneel was (en nog steeds ben) en te verlegen was voor het snelle opbouwen van sociale relaties. Ik voelde intuïtief dat veel schoolvriendjes niet op mijn golflengte zaten. Was dus mijn hele jeugd teruggetrokken en bijna een kluizenaar.
3. ‘De derde 7 jaar, van 14 tot 21 jaar, verbindt de ziel zich met het derde chakra en ontwikkelt het kind het rationele denken, zelfbewustzijn, zelfstandigheid, eigenheid. In deze periode leer je voor jezelf te zorgen, en liefst net een beetje mooier/rijker/sneller/beter te zijn dan de rest.’ Alle genoemde eigenschappen zoals rationeel denken etc. ontwikkelden zich erg traag omdat ik op school de grootste moeite had om me te concentreren. Ik verkeerde permanent in dromenland. Op de middelbare school deed ik bijna alle klassen dubbel en kwam pas op m’n 21e van school af, wel met vwo met alleen maar ‘stampen, stampen, stampen’. Maar ik ‘wist’ dat ik moest gaan studeren om de strijd aan te gaan met de wetenschappelijke materialisten. Daarom ben ik onderdeel van de ‘systembusters’.
4. ‘Vanaf ongeveer 21 jaar verbindt de ziel zich met het hartchakra, en ontwikkelt het bewustzijn van het hart.’ Mijn aanpassings- en overlevingsmodule waren inmiddels zover ontwikkeld, dat ik steeds verder van mijn chakra’s af kwam te staan en dat ik mij nu pas, als pensionado tijd krijg voor healing en herstelwerkzaamheden. Trauma’s verdwijnen niet op ‘commando’. Één voordeel heeft mij deze levensweg wel opgeleverd: een uiterst gedisciplineerd levenspad, dat mij heeft beschermd tegen ongelukken, perfectionisme en verslavingen (ik ben Vissen/Kreeft), en nu kan omzetten en transformeren in doorzettingsmacht om boeken te schrijven. Anderzijds in reactie op: ‘leeft vanuit je hartchakra heb je je ego overwonnen en leef je vanuit een gevoel van eenheid en verbondenheid met de wereld. In harmonie.’ Door mijn overlevingsdrang heb ik nooit vanuit mijn (lager) ego geleefd (of zelfs kunnen leven) vanwege een intuïtieve afkeer tegen het materialisme en geestelijke luiheid die ik in mijn omgeving waarnam en die mij in staat stelde ‘werelds’ als een kluizenaar te leven. En was altijd overtuigd geweest dat ik op aarde ben teruggekeerd om een boodschap af te leveren.
5. Conclusie is dat ik een ‘omgekeerde’ levensweg heb doorlopen – in alle opzichten anders – met consequent andere tijdspaden dan de gemiddelde mens. Ik ben ook altijd anders geweest en die eigenschap ben ik dus nu ook aan het uitbuiten’: lekker tegen de grote massa in aan het bewegen, als een vis tegen de stroom in. Dat bevalt me perfect en ik voel me nu echt een Lichtkind, dat Alles zelf heeft moeten ontdekken en dat pas nu (ook) het hartsbewustzijn heeft ontdekt en daarin zoveel kracht heeft ervaren dat ik nu de hele wereld aandurf en aankan. Dat hadden ‘ze’ (ouders en leerkrachten) in de schoolperiode nooit van mij verwacht. Ik heb het als kind-ego altijd vreselijk gevonden om hier terug op aarde te moeten zijn, maar ik herinner me inmiddels ook dat mijn vorige levens (als godsdienstvervolgde zoals o.m. apostel en het Katharisme) nog veel zwaarder waren. Nu is dat een geruststelling voor mijzelf. En in de toekomst kan ik met deze achtergrond hsp-kinderen helpen en bijstaan naast het schrijverschap verder ontwikkelen. .
Laat ik nog terugkomen op de basisvraag die in de titel van dit artikel schuil gaat: ‘Waarom zijn er juist nu zoveel hsp-ers op aarde?’
Omdat ik die vraag niet in de laatste alinea’s beantwoord zie – tenzij indirect: ‘met zijn allen beslissen hoe we hier mee omgaan’; ‘keuze vanuit het derde of het vierde chakra. Vanuit het ego of vanuit de ziel’ – probeer ik er zelf een antwoord op te geven, want mijn antwoord wijkt dan toch af van wat ik in deze tussenpassage geciteerd heb.
Er zijn in mijn visie – en die van veel anderen – zoveel hsp’ers op aarde teruggekeerd – in feite zijn dat zelfs alle Indigo- en Lichtkinderen die vanaf 2000 geboren zijn, zonder enige uitzondering – omdat zij de nieuwe generatie van het Aquariustijdperk gaan vormen, onze wereld naar de vijfde dimensie gaan transformeren en brengen, om óns als middelbare generatie op hoger trillingsfrequentie te brengen en daarin te begeleiden. De aarde staat op het punt – zo valt in allerlei internetberichten en vooral door channelaars – te ascenderen naar dat hogere trillingsniveau en dat betekent dat niet alleen de aarde nu een hogere frequentie verkeert, maar de mens daarin mee moet gaan, dus de overgang gaat maken van de 3e dimensie naar de 5e, want als hij dat niet doet, houdt het lichaam dat niet. ik neem aan dat de lezers van deze site hiermee bekend zijn en dat wat ik nu schrijf niet onbekend is. De aarde en dus de mensheid staat kortom op de drempel van een nieuw tijdperk van harmonie en vrede en vanwege die 5e dimensie die in aantocht is, wordt drempel naar een nieuwe menselijke samenleving ‘genomen’. Daarom zijn die hsp’ers nodig omdat zij de 5e dimensie kennen en hun hulp hier gaan aanbieden. Waarom? De gemiddelde mens is nog zo materieel en aards gericht, dan zij moeite zullen hebben om die overgang te maken. Toch zullen zij een innerlijk besluit moeten nemen of zij die drempel zullen overgaan of niet, want dat is (altijd) een eigen vrije keuze. Die mensen die in onze bekende 3D-wereld willen blijven, zullen problemen krijgen met de lichamelijke aanpassing aan die hogere lichtfrequenties. Alle 3D-eigenschappen zullen moeten worden afgeschud, want anders ontstaan ernstige ziekten, omdat het onaangepaste lichaam dat niet aan zal kunnen. De mensen leren langs die weg naar hun eigen hart en ziel te luisteren.
Omdat ik er niet zeker van ben of ik mij voor de lezers hier op volkomen onbekend gebied begeven heb, zal ik mijn antwoord nu besluiten, en er alleen een vervolg op geven als er behoefte aan bestaat. Ik besluit met de opmerking dat het geen probleem is als ik de enige ben die deze opvatting huldigt en indien het geval, dan mogen jullie deze tekst terzijde leggen. Maar mijn taak zal zijn om die hulp over enige tijd te bieden aan allen voor wie de ascentie een complete overval is. Daarom schrijf ik mijn boek(en).
Ik wist het al, maar het is fijn om herinnerd te worden. Soms vergeet je waar je voor gekomen bent!
Vroeger voelde ik mij niet thuis hier op aarde, nu na bijna 40 jaar de "modder" meer is afgespoeld snap ik waarom ik hier ben. En dit artikel bevestigt het 🙂 Dank!
‘ De mensheid als geheel ontwikkelt zich hier op aarde van aapachtigen die elkaar de hersens inslaan tot liefdevolle wezens die in harmonie leven.’
Ook hier neem ik een aparte positie in want ik heb geen boodschap aan de Darwinistische evolutietheorie. Daar geloof ik niets van, maar ik volg de spirituele of esoterische evolutietheorie die onderscheid maakt tussen mensenrassen en het mensenrijk (universeel) en het dierenrijk. Gescheiden soorten dus en geen overgang van de apensoort naar de mens. Mijn eigen keuze en overtuiging. Iedereen mag mij voor gek verklaren. Ik heb geprobeerd als niet-bioloog om wetenschappelijke boeken te bemachtigen over de bestaande evolutietheorie, maar dat blijkt ondoenlijk via bol.com.
Ik wil graag reageren op menen die ‘al klaar waren met hun aardse leerschool, en toch terug komen naar de aarde’. De stelling is vervolgens ‘dat het voelt alsof je vanuit de hemel in de modder valt.’
Tot mijn spijt vind ik dit een wat aardse manier van denken. Mijn idee is dat als je klaar bent met je aardse levensschool, dat je dan de aardse dualiteit hebt overwonnen en dan laat je je nooit meer afleiden en boosmaken om de ‘modder’ die je op aarde kunt tegenkomen. Je leeft na deze overwinning op de dualiteit in de Lichtsferen en dat word je ingezet waar je nodig bent, en daar sta je ook achter. Je bent als menselijke ziel een oneindig en dus eeuwig levend wezen en je probeert overal ervaring op te doen, via de eigen vrije wil en keuze.
Geachte mevrouw Cerrone,
Allereerst bedankt voor dit artikel.
Ik zou iedereen het boek van Loes van Loon willen aanbevelen. Je hoeft hier geen medium voor te zijn. Zelf heb ik deze lieve mevrouw 2x aan de telefoon gesproken en 1x haar aan het werk gezien.
Als heel klein kind vroeg ik me af waarom ik op aarde was, waar was ik hiervoor en waar ga ik naartoe? Helaas ben ik hier niet in gehoord of begrepen. Mijn pijn voelde ik in mijn bovenbuik. In mijn ziel. Meestal werd ik s'nachts wakker en huilde. Ik voelde veel verdriet (wat niet reëel was) en had heel veel heimwee. Als kind zei ik uit het niets: Dit gaat er later met mij gebeuren. Iedereen verklaarde me voor gek. Mijn blauwe ogen, wat nu mijn kracht is, vonden mensen eng. Ik kreeg te horen dat ze kippenvel kregen als ik naar ze keek. Alsof je zo door me heen kunt kijken zeiden ze dan. Dit resulteerde natuurlijk dat ik niemand meer aan durfde te kijken. Ik had enge, lelijke ogen.
Ik was anders. Voelde met iedereen heel erg mee en nam het aan als mijn gevoel.
Ook kon ik mezelf (dat weet ik nu) in trance krijgen. Ik vond het een heel fijn gevoel wat er gebeurde. Simpel voorbeeld: Ik sloot mijn ogen en zei in mezelf "water". Net zolang totdat ik letterlijk vanuit mijn kruin water voelde. Naarmate ik ouder werd, werd ik er bang voor. En het gebeurde automatisch. Waarom werd ik bang? Ik dacht als kind dat iedereen dit had. Toen ik besefte dat dat niet zo was, kwam de angst. En nog meer dingen wat niet te verklaren waren. Mijn lieve gidsen, hebben het gestopt. Daar ben ik ze dankbaar voor nu.
Inmiddels ben ik 34 jaar en weet sinds 1,5 jaar dat ik een trance-medium ben. Heb mijn hele leven geprobeerd het weg te denken. Maar het ging niet weg en dat wil ik ook niet meer.
Hoe ben ik erachter gekomen? Ik ben een beelddenker en erg gevoelig. 1,5 jaar terug ging ik werken als vrijwilligster. Mijn collega had veel verdriet en barstte vaak in tranen uit. Ik probeerde haar zoals bij iedereen te helpen. Het duurde niet lang voordat ik al haar emoties, gedachten, lichamelijke klachten had overgenomen. Ik kon alleen maar huilen. Psychologen snapten er niets van. Waarom huil je? Je hebt PTSS zeiden ze. Herbelevingen. (zwaar leven heb ik achter de rug, maar voel me geen slachtoffer… integendeel voel ik medelijden voor de mensen die zo harteloos tegen me zijn geweest en hebben aangedaan). Er kan geen diagnose bij me gesteld worden door artsen. Je past nergens in het boek DSM in.
Toen las ik over HSP. Ik kon op alle 100 vragen volmondig, zonder nadenken, JA op zeggen. Het gaf mij zo een rust. Maar mijn probleem was niet opgelost. want er gebeurde van alles. En alles gebeurt met een reden. Toeval bestaat voor mij niet. Ik kwam een speciaal vrouw tegen die me meenam naar een hoop mediums. Want zei geloofde in mij. Ik had immers een foto van haar overleden hond beschreven, toen ze over haar hond had.
Op een dag belde ze me dat haar dochter, met een baby, haar helemaal in paniek had gebeld. En ik zag een man die het muziek-mobieltje boven het bed van de baby aandeed en hoorde het ook. Voordat zei kon zeggen, floepte ik eruit: hij laat mij muziek horen en mobieltje zien. En dat klopte.
Hier had ik totaal geen ervaring mee en zei automatisch tegen haar dat ze hem mocht bedanken en zeggen dat hij moest stoppen omdat ze er bang voor werd. Dat deed ze en het stopte.
In ieder geval, alle mediums bij wie ik kwam, zei hetzelfde. Dat ik dringend moest leren om te aarden omdat ik astraal projecteer van kinds af aan. En op plekken kom wat niet goed voor me is.
Inmiddels weet ik dat ik word ingewerkt door mijn lieve gidsen, waarvan ik de namen weet en dat ik met 38 jaar al mijn gaves van heldervoelend, helderruikend etc kan inzetten om de mensen te helpen.
Waarom schrijf ik dit allemaal?
Ik ben begonnen met het boek van Loes van Loon: "In het licht verbonden". En sindsdien ben ik niet meer op zoek naar antwoorden.
Zoveel liefde en zoveel duidelijkheid schept dit boek. We zijn allemaal 1 en met elkaar verbonden. We zijn allemaal broeders en zusters van elkaar.
Ik deel dit in liefde met jullie. Niet om een boek te promoten. Omdat ik jullie ook die rust gun. Kijk in de bibliotheek, leen het van iemand. Want ik leen ze ook.
En een zuiver 'medium' zal nooit de intentie hebben om hier rijk van te worden. Een zuiver medium zal geen vragen stellen, behalve; kan je me volgen? begrijp je het? Heb je vragen?
Een zuiver medium zal je nooit bang maken. Alles zal in liefde aan je doorgegeven worden wat doorgegeven hoort te worden. Wat een medium niet ontvangt, kan hij/zij ook niet aan jullie doorgeven.
Ik deel dit in liefde met jullie. Rest is aan jullie vrije wil.
En ik ben ook een simpel mens, had ook heel erg het gevoel en behoefte om het anoniem met HSP'ers te kunnen delen. Zoals ook in het artikel staat, volg je gevoel. Als iets niet goed voelt, wacht ermee om een beslissing te nemen. Tijd heelt alle wonden en ooit zullen we allen in harmonie leven.
Wens jullie allen fijne feestdagen en een heel gelukkig leven toe uit de grond van mijn hart en ziel.
Moge iedere dag een mooie (hoe moeilijk of stressvol ook) dag worden.
Met alle liefs,
Anoniem
hsp-ers zijn er altijd al geweest!!
het enigste verschil is dat als men vroeger iets meer kon dan een ander en werd dat openbaar gemaakt dan belandde men op de brandstapel. Tegenwoordig kan er openlijk over gesproken worden en aangezien de bevolking ook behoorlijk groeit. tja… ergens wel logisch dat het nu opvalt.
Hsp is niks anders dan een mens met het zelfinzicht dat men bewust is van een intuïtie.
wel mooi natuurlijk om dit zelfinzicht te hebben en er van bewust te zijn. het is nu alleen nog een kwestie er iets mee te doen zoals het ook bedoeld was om te gebruiken.
aangezien wij mensen niet meer in de cirkel staan van de kringloop van de natuur , wellicht hebben wij dan wel als taak om de aarde te behoeden? 😉
Wat ik altijd beetje jammer vind is dat het vooral uit een spirituele bril eenzijdig wordt geschreven, waarbij ik dan dat even in alle respect zeg en niets af wil doen aan dit schrijven maar vooral wil toevoegen.
Want, de mens heeft een aantal kanalen waardoor hij kan functioneren, een aantal erkent maar voor het autonome vegetatieve stelsel, wat ook zo nadrukkelijk aanwezig is bij HSP, ADHD enzv. bestaat in de 'wetenschap' weinig interesse.
Dit stelsel wordt vooral actief als er 'dreiging' wordt ervaren en hangt sterk samen met de biofysica in het lichaam, zoals hormoonuitwisseling. In een tijd dat we niet enkel stress ervaren, maar ook veel onbewuste stress binnen krijgen door bv radiogolven, wifi en straling is het logisch dat dit gevolgen heeft op dit autonome vegetatieve systeem. Dit alles vind dan ook vooral op CELniveau plaats waardoor het minder grijpbaar wordt.
Het is dus een vicieuze cirkel. Dit (h)erkennen zal dus heel voornaam worden de komende tijd, waar we nu al met een grote toename zitten van chronisch zieken, pijnpatiënten en ga zo maar door.
Bedankt voor het delen.
En nu eens mooi verwoord en omschreven.
Ik ben inmiddels 47 jaar hier op aarde in dit leven.
Na het lezen van het boek "Van opgave naar gave" Over HSP en onze gevoeligheid kwam ik tot het besef dat dat het was, en het ook ben.
Dit boek omschreef mijn ervaring als biografie van het leven.
Na de opleiding Omega Healing van de arts Roy Martina begon de weg naar alle inzichten en de redenen van het bestaan.
In meerdere sessie met engelenkaarten, media's, transcoaching ben ik erachter gekomen waar ik vandaan kom en waarom ik hier ben.
Maar net als ieder mens ook eerst in het diepe heb moeten duiken om tot de bodem uit te zoeken hoe alles in elkaar zit.
Om mijn hoogevoeligheid te kunnen onderscheiden, kan het niet anders zijn dan in het laaggevoeligheid op te groeien.
Zoals er ook wordt gereageerd is dat we ons anders voelde, maar om dit bewust te zijn en jezelf te kunnen herkennen, kan dit alleen ten opzichte van het andere die het niet zijn.
Echter zet ik daar ook mijn vraagtekens bij, omdat diep in elke ziel de onvoorwaardelijke liefde zit van wie we allemaal werkelijk zijn.
Dit kun je terug herleiden naar het levenspad en proces om bewust van te worden, als elke ziel dit vanuit de kern in zijn werkelijke verwezenlijkheid niet zou hebben is er ook geen pad is om naar terug te gaan.
Dat er een taak is weggelegd om de andere met het bewustzijn vanuit de ervaring als hoog gevoeligheid te kunnen helpen, is niets meer dan logisch.
Een Leraar welke de stof niet meester is kan zijn leerlingen ook niets meegeven.
Uit meerdere hoeken komen de signalen als Lichtwerken, de grootmeester van lemurien, je mag op de stoel van de schepper gaan zitten. Zijn erg bijzonder geweest en vanuit deze informatie me erg veel ongeduld opgeleverd en frustratie.
Nu komen de inzichten van de invloed vanuit de planten welke in een planetair stelsel bewegen en ronddraaien, vanuit de Mayacultuur en wetenschap zijn dit de zetels en tonen.
Het komt erop neer dat alles wordt bepaald zoals het is opgezet vanuit de bron.
En dat het pas zover is als het er kan zijn, zodra het zover is dient het zich aan en komt het op je pad. Vanuit de voorbereiding met inzichten van bewustwording, vanuit de omstandigheden is er een diep verlangen aan behoefte ontstaan. Hiermee zal dan ook vanuit de pure liefde en de wilskracht de hulp die nodig is gemanifesteerd worden.
Simpel weg omdat vanuit de omstandigheden en lessen nu het bewustzijn en de belangen en behoefte als HSP-er de voortstuwende kracht zal zijn voor de evolutie van het bestaan.
Carlo Haan
TimeLifeCoaching
Ik voel me ook niet echt ´thuis´ hier. Ik had als jong kind al heimwee naar waar ik vandaan kwam. Mijn moeder begreep mij daarin wat een zegen was en nog steeds is. Soms gaat het allemaal voor de wind maar vaak ook drukt er iets zwaar op me dat niet van mij is, zo voelt het. Dan functioneer ik minder en slechter. Bedankt voor dit artikel. Ik ben op weg mezelf te accepteren zoals ik ben en mezelf ook de nodige liefde te geven. Dit stukje erkenning is erg prettig en ik moest er ook wel om glimlachen.
Ineens een stukje thuis in een leven op een aarde waar ik me altijd vreemd /dakloos heb gevoeld .Heel veel dank !
Wauw! Wat een prachtig artikel. Geschreven vanuit het hart. Chapeau!
Wat een mooi artikel! Ik ben HSP en ik heb inderdaad het gevoel alsof ik hier niet thuis hoor, dit gevoel had ik al als kind. Iedereen was zo hard, zo druk en luidruchtig. Soms vond ik de keuze's die mensen maakten zo egoïstisch, ik zou zoiets niet eens kunnen bedenken! Dit gevoel heb ik nu nog steeds, misschien nog wel meer. Ik heb ook altijd de drang gehad om mensen te helpen, het goede voorbeeld geven zeg maar. Positiviteit uitstralen, advies geven. Ik probeer absoluut geen betweter te zijn, maar ik heb gewoon zo'n gevoel alsof dat mijn taak is hier op aarde. Dit artikel verklaart een hoop van mijn gevoelens en gedachten. Erg mooi geschreven 🙂
Oohh ❤️… Ik herken mezelf hier zoooooo ontzettend erg in. Het is net alsof ik met een echte medium gepraat heb nu. Nu weet ik tenminste waar ik aan toe ben, en nu begrijp ik ook waarom ik me al die tijd zo nutteloos en al heb gevoeld etc. Ik ben werkelijk waar zo erg ontroerd nu ik dit gelezen heb.. Ik ben zelf iemand met autisme, maar k ben ook NTK… Dus heb daardoor en ASS én HSP. En ik voelde me al die tijd zo'n 'vreemde eend' doordat ik niet bij andere autisten aansluit en niet bij andere HSP'ers (omdat hun geen NTK zijn die k ken). En verder ken k ook idd geen een ander NTK. Dus ik dacht al die tijd gewoon, "Tja wat doe ik hier eigenlijk? En wat heeft dit leven hier eigenlijk te betekenen? Deze wereld is zo eenzaam en kill en dergelijke. Dan kan ik net zo goed weer terug gaan (want ik heb bijna n zelfmoordpoging gedaan laatst)." Maar nu weet ik tenminste wat me hier te doen staat. Dus heel erg bedankt voor de goeie raad, Jackelien, hier kan ik echt wat mee namelijk.
Siri❤️
Lieve Kylie,
ik herken mezelf in jou. Ook ik doe alles om een beetje positiviteit in de wereld te brengen. Persoonlijk, door voorleven, maar ook vanuit mijn werk als holistisch arts. Ik merk alleen dat ik de negativiteit van mijn omgeving zo sterk opzuig dat ik soms voel alsof ik wil opgeven. Mijn oudste dochter is ook een ras HSP'er, maar heeft hier op school alleen maar veel nadeel van. Het liefst zou ik haar omringen met zielsverwanten, maar ik zou niet weten waar ik moest zoeken.
Ongelooflijk mooi geschreven,
Echt knap .