![egyptedownloads](https://www.nieuwetijdskind.com/wp-content/uploads/2023/11/728-x-150-px-3.png")
Veel mensen zijn tegenwoordig gevoelig voor indrukken van hun omgeving en weten soms niet hoe daar mee om te gaan. Deze (over)gevoelige mensen worden vaak intuïtief genoemd: d.w.z. zij voelen o.a. haarfijn aan wat hun medemens aan energie uitstraalt. Deze gevoeligheid kan ook nadelen hebben omdat je overspoelt wordt met indrukken. Je kunt tegenwoordig vele ‘beschermingsoefeningen’ leren om je af te schermen tegen de voortdurende stroom van indrukken. Heb je je al eens afgevraagd ‘ WIE of WAT’ je dan beschermt? En wat zijn de gevolgen van deze afscherming voor je spirituele ontwikkeling als mens op aarde?
Wat is intuïtie nu eigenlijk?
Intuïtie is in wezen telepathische communicatie. Intuïtie heeft ook alles te maken met ons vermogen om patronen te herkennen. Intuïtie is niets zweverigs; het heeft te maken met spirituele intelligentie. Intuïtie kent gradaties van niveau afhankelijk van het bewustzijn van de mens en is verbonden met de ontwikkeling van onze zintuigen op alle gebieden van ons bestaan.
Door herhaalde ervaringen in diverse omstandigheden ‘leert de zich ontwikkelende persoonlijkheid’ om zich volledig te aarden in de dualistische materiële wereld. De lagere vormen van intuïtie zijn bedoeld om je persoonlijkheid te beschermen tegen ‘aanvallen van buitenaf’ en is gekoppeld aan het overlevingsinstinct van de mens. Dit kan te maken hebben met aardse dingen zoals voeding, je woon- of werkplek, de mensen die je ontmoet, relaties, enz.. ‘Het voelt goed’ of ‘het voelt niet goed’, wordt er dan geconcludeerd op grond van intuïtieve waarnemingen en vervolgens handelt men daarnaar.
Deze vorm van intuïtieve waarneming is gekoppeld aan ‘de interactie van mens tot mens’ via de zonnevlecht: het centrum van onze persoonlijkheid, ook wel ons lager zelf of ego genoemd.
De zonnevlecht
Deze vorm van intuïtie heeft ook alles te maken met onze emotionele banden van mens tot mens. Emotionele banden ontstaan o.a. als je iets nodig hebt van de ander om te overleven, als je denkt zonder die ander iets niet te kunnen of niets waard bent. Of uit angst om iets te verliezen… dat kan variëren van een dierbaar persoon tot een materiële bezitting (huis, werk). Je zintuigen staan op scherp om je persoonlijke belangen te behoeden.
De ‘les of levensopdracht’ die de mens dient te leren is om tot een evenwichtige persoonlijkheid uit te groeien, zich veilig te weten in deze wereld, zijn plek te kennen in het geheel, wetende dat hij/zij een uniek mens is. Het erkennen van jouw eigenheid is jouw bevestiging van je eigenwaarde.
In onze tijd wordt de mens uitgenodigd om tot een hogere vorm van intuïtie te komen: communicatie via het hartchakra, de ziel.
Deze vorm van intuïtie is in eerste instantie communicatie met de innerlijke Meester en uiteindelijk met het hoger Zelf, onze wezenskern, ons goddelijk Zijn.
Onze zintuigen ontwikkelen zich dan op een hoger niveau van bewustzijn en ons vermogen om patronen te herkennen breidt zich uit naar de onstoffelijke wereld, wat zich uit in o.a. het herkennen van patronen op het psychische gebied van de ziel en universele spirituele wetmatigheden die het evolutieproces aansturen. Dit ontwikkelde vermogen om patronen te herkennen leidt tot een diep ervaren van eenheid in de mens van persoonlijkheid, ziel en Geest en van daaruit een oprechte verbondenheid met zijn medemens. Het Al is Eén! Zo boven zo beneden, zo binnen zo buiten!
Het gaat erom dat elk mens zijn onderscheidingsvermogen ontwikkelt. Voel je vanuit je zonnevlecht of voel je vanuit je hart? Waarbij de keuze van het hart altijd voorrang dient te krijgen omdat het hart de wens van de ziel uitdrukt en deze keuze is verbonden met de levensopdracht.
Vanuit mijn jarenlange ervaring als holistisch hulpverlener merk ik dat bij sommige mensen deze innerlijke groei van de intuïtie gedwarsboomd kan worden door de intuïtie van de zonnevlecht. Als we immers gaan luisteren naar onze hogere intuïtie en de ziel haar wijsheid gaat vrijgeven kan dit haaks staan op de intuïtie van de zonnevlecht. Daarmee bedoel ik dat de persoonlijkheid zijn veiligheid bewaart door vast te blijven houden aan de lagere vorm van intuïtie die gericht is op het beschermen van de levensomstandigheden van de persoonlijkheid (in de comfortzone blijven).
Om de hogere intuïtie te ontwikkelen dient men te vertrouwen op het systeem van de lagere intuïtie (zonnevlecht), wetende dat, gezien vanuit de hogere intuïtie, dit lagere systeem hierin ligt ingebed. Dit vraagt van de persoonlijkheid om zich over te geven aan haar zielewezen, waardoor er een integratie tot stand komt van persoonlijkheid en ziel. Dit is een bewustzijnssprong die de poort opent om het eigen goddelijk wezen (onze ‘spirit’) te gaan manifesteren op aarde.
Indien inspiratie vanuit een hoger bewustzijnsveld door de persoonlijkheid (het ego) wordt getoetst aan de lagere vorm van intuïtie (zonnevlecht) kan dat als onveilig worden ervaren, omdat de persoonlijkheid elke nieuwe ervaring als bedreigend ziet voor zijn voortbestaan. Dit is een reactie van het overlevingssysteem gekoppeld aan de intuïtie van de zonnevlecht. Deze mens ervaart nog niet bewust de eenheid met zijn ziel, noch voelt hij zich als mens gedragen door zijn goddelijk bewustzijn.
De uitdaging voor deze mens is om zich te herinneren ‘wie hij ten diepste IS’ en dáár op af te stemmen bij elke keuze die de levensomstandigheden vragen.
De integratie van Geest/Spirit in de menselijke persoonlijkheid
Tegenwoordig ontmoet ik regelmatig mensen in mijn praktijk die bekend zijn met intuïtieve ontwikkeling, cursussen en opleidingen hebben gevolgd en de nodige spirituele ervaring hebben opgedaan. Echter, hun persoonlijkheid heeft een dusdanige kracht ontwikkeld dat het a.h.w. een pantser is geworden waardoor de hogere energieën van het Zelf geen voet op aarde krijgen. Dit pantser is een soort spirituele arrogantie die zegt: ik voel me eindelijk sterk en vertrouw mijn (lagere) intuïtie… en nu wordt er van mij gevraagd / verwacht dat ik deze verworvenheid in dienst stel van mijn Spirit??? Waar blijf ik (persoonlijkheid) dan????
Het voelt voor hen alsof ze hun verworvenheden en persoonlijke kracht moeten opgeven. Dit idee is een valkuil waardoor het hoger bewustzijn zich niet vrij kan manifesteren en men gebonden blijft aan zekerheden van de lagere aard. De uitdaging is om de ontwikkelde spirituele kracht ten dienste te stellen aan het Leven, de evolutie van de mens, en te komen tot Zelfexpressie.
Leven vanuit een hogere werkelijkheid met twee voeten op de aarde is het gevolg van de integratie van Geest/Spirit in de menselijke persoonlijkheid. De lagere (dierlijke) aard van de mens wordt omvat en doorstraalt door zijn hogere (goddelijke)aard die Zichzelf manifesteert in de wereld van alle dag.
Het is van belang om je intuïtie te ontwikkelen tot het hoogste niveau, daar waar je persoonlijkheid en je Spirit één zijn. Alleen dan ben je van nature beschermd door de onvoorwaardelijke LIEFDE die je BENT.
Weet dat we allen op weg zijn om onze innerlijke volmaaktheid tot uitdrukking te brengen en heb mededogen met jezelf en al je medemensen op momenten van onvermogen.
Er wordt niet van je gevraagd om op je tenen te lopen en te voldoen aan bepaalde regels om tot volmaaktheid te komen. Wat er van je wordt gevraagd is om echt te zijn en te leven volgens jouw hoogste beleving van je intuïtie… en je persoonlijkheid innerlijk te laten leiden totdat jij geworden bent degene die je BENT en altijd zult ZIJN: jouw authentieke Zelf.
© Diny van den Arend
Aart jij hebt er een dagtaak aan om iedereen antwoord te geven, bedankt voor het delen van je wijsheid.
Dank. Jaren verward door ego en ratio door elkaar te halen en niet te snappen wat mensen bedoelden met niet-voelen.
het paste niet. Ik voelde.
deze uitleg was een handvat dat ik zocht en door inzicht doorgeschoten naar de volgende stap. Nu oefenen. En doen.
@ Stien
Het enige wat ik kan doen is diep ademhalen inderdaad en het gevoel van paniek door me heen laten en mezelf kalmeren. Als het echt intens is wrijf ik over mijn buik en zeg ik tegen mezelf ik ben veilig herhaaldelijk. Het helpt, alleen zwaar irritant dat het steeds terug komt.
Het punt is inderdaad angst voor het gevoel. Als je het vertrouwen hebt ik kan dit aan of kom maar op dan zal het niet zo opwellen.
Dit is wat ik wel leer hierdoor. Wat een feest hahah
@Rob, dan ben je dus keigoed bezig hé. Eens je goed onder de knie hebt van ‘de angst er te laten zijn’ en ‘kom maar op-denken’ dan kan je misschien een stapje verder gaan en de diepere grond van die angst proberen te healen? Allez, aart zou zeggen het ego-mechanisme ontmaskeren. En iemand anders zou zeggen: misschien eens naar de regressie-therapeut 🙂 Wat denk je zelf? Wat is de diepere grond van die angst?
@stien, ik denk dat het laten zijn heling is. De diepere oorzaak is niet belangrijk.
Het gaat erom de veiligheid in mezelf te ervaren. Dat elk gevoel van angst bij me aan kan sluiten. Ik denk zelf dat de diepere oorzaak is dat het ego bang is alle controle kwijt te raken en beseft dat het werkelijk geen controle heeft. Een proces van steeds meer door lagen van angst heen gaan denk ik, wat zich uit in dagelijkse angsten zoals ik eerder heb beschreven.
Ik doe soms wel een healing of reading maar merk dat ik het toch zelf moet doen. In die zin lost het niets op dat doe ik zelf of niet hahah
@Rob, je kunt geen veiligheid in jezelf ervaren.
Dat lijkt mogelijk wel zo vanuit de angst van binnen die onveiligheid ervaart.
Wat wel mogelijk is om te zien dat het onveilige gevoel niet op realiteit is gebaseerd maar om oude ervaringen/ belevingen van het kleine hulpeloze kind.
Zolang jij niet ziet dat alle onveiligheid op oude stukken zijn gebaseerd kun je op zoek gaan naar die veiligheid maar dan heb je de onveiligheid niet doorzien.
De mens zou geheel niet met veiligheid moeten bezig zijn als er daadwerkelijk geen dreiging is.
Jij bent de onveiligheid niet, jij bent het Nu waarin het verschijnt en dat moet je doorhebben/herkennen.
Anders blijft het een roeren in de oude brij.
M.a.w. dan blijft het een reactie van de onveiligheid die veiligheid wenst.
En omdat die wens in het Nu een onmogelijkheid is gaat dat niet lukken.
Die onveiligheid blijft dan toch ongezien omdat het iets anders (veiligheid) er tegenover wil plaatsen.
De kortste weg is te zien/ervaren dat er Nu nooit wat aan de hand is en is er dreiging dat je dan Nu kunt reageren vanuit volwassenheid en/of dingen niet zo onveilig lijken vanuit die volwassenheid.
Ach wat slinger ik weer het universum in.
Krijgen we enkel vallende sterren van.
En die kunnen dan weer op mijn hoofd vallen.
Lijkt mij een zegen.
.
@Aart, ik snap wat je zegt maar ik kan het kind in me dat zich onveilig voelt gerust stellen en daarbij weten dat veiligheid een creatie van de geest is.
En metaal is het een heel mooi verhaal Aart. Het zijn allemaal stapjes Die ik zet om in het nu te blijven.
We hebben nu eenmaal te maken met dingen die beangstigend kunnen zijn. Je zegt de kortste weg is dat te beseffen dat er nu nooit iets aan de hand is. Meestal is dat ook zo. Soms is er echt dreiging en kan traumatisch zijn, dat heb je niet 123 losgelaten of doorzien is mijn ervaring. Roeren in de oude brei is soms nodig om dingen helemaal te doorzien en voelen.
Dat ‘nu’ is dan wel onze natuurlijke staat maar zo natuurlijk is dat niet.
Ik ben eckhart of aart niet die dat ineens helemaal begrijpt. Tenminste nog niet;-)
Naja, voor mij werkt dit gewoon
@Rob,
Hoe doe je dat? Hoe voelt intuïtie vanuit de zonnevlecht? En hoe voelt intuïtie vanuit het hart? Hoe voelt dat verschil?
Ik ben iemand die niet weet/voel wat ik wil. Er zit daar ergens een blokkade, ik vermoed aan keel-nek waardoor wat ik voel niet in m’n hoofd geraakt om het te herkennen. En dan is het nog de vraag of wat ik voel uit de buik of het hart komt.
@stien, bij mij moest het mijn neus uit komen.
Met ‘het’ bedoel ik; dat wat ik dacht te zijn, wat ik dacht dat ik hoorde te zijn, de controle, alle overtuigingen, alles wat me aangepraat was, wat ik mezelf aangepraat had, alle angst, alle gevoelens, alle denkpatronen, etc, etc.
Niet dat ik nu weet/voel wat ik wil.
MAAR er is niets meer bij mij dat daar mee bezig is.
Ik zie wel wat er het volgende moment gebeurd.
Niet dat er iets bezig is met het volgende moment, de boel gaat zoals de ademhaling, helemaal vanzelf.
Lieve Stien, wat gaat er nu bij jou helemaal vanzelf?
Waar loopt Stien warm voor?
Mogelijk is wat jij blokkade noemt enkel CONTROLE, ANGST.
Intuïtie, hart zegt mij niets, ik hoef ook nooit meer ergens over na te denken of te voelen of wat dan ook.
Er is gewoon die simpele altijd aanwezige bewustheid die in het moment zijn ding doet.
Dat zou ik, ik kunnen noemen maar ik (?) heb daar niets mee, hang er niets aan op.
Zeker niet herkenbaar?
Was er al bang voor.
Mijn intuïtie stond al over te koken.
Wat ik eigenlijk enkel schrijven wil is dat er iets anders is dan denken, hart, intuïtie, controle, hoofd, weten, willen weten, ergens mee bezig zijn en dat is het moment waarin dingen gebeuren.
Dat is zo natuurlijk en simpel dat bovenstaand schrijven daarbij de grootste onzin is.
Herkenbaar zou het wel kunnen zijn.
He he, dat is er weer uit.
@Aart, ik wenste dat het herkenbaar zou zijn aart! Ik heb soms bijvoorbeel paniek aanvallen in de auto. En kan het door me heen laten gaan. Ik weet dat mijn geachten dit veroorzaken en kan er meestal ook van een afstand naar kijken maar het blijft wel steeds weer opkomen. Ik ervaar het leven nog als heel onveilig. Waarom, geen idee. Zou graag willen om steeds de boel de boel te laten en ik focus ook steeds op overgave en loslaten. Maar dat is gewoon een fulltime baan! Ik snak naar wat je beschrijft.
@Rob, MOOI dat snakken en op een gegeven moment is het een fulltime baan en 6 bijbaantjes.
Bewustzijn van alles wat er zich bij je afspeelt en dat bewust er van zijn wat er zich afspeelt dat doet vanzelf zijn ding.
Hee er is een paniekaanval, was er een aanleiding, wat was de gedachte of trigger die de paniekaanval deed ontstaan, is het op het nu gebaseerd of is het ‘verleden’ en wat was in die tijd de daadwerkelijke gebeurtenis, etc, etc of is er paniek vanuit de controle/ego die zijn greep verliest, etc, etc.
Je hoeft niets los te laten, je hoeft enkel te kijken waarom er iets vastgehouden werd.
Gedachten komen uit iets voort en dat iets kun je onderzoeken.
Wat in jou ervaart het leven als onveilig.
Is er daadwerkelijk onveiligheid?
Etc, etc.
Wie weet spreekt het volgende je aan.
https://www.youtube.com/watch?v=EJizGEzCjNQ
Dank je Diny en natuurlijk Gordon voor het witte vlak.
@Aart, Wat in mij ervaart het leven als onveilig en is er daadwerkelijk onveiligheid?
Zoals ik het beleef is zit het leven barstens vol onveiligheid.
Even een opsomming;)
-ANgst om gek te worden controle te verliezen en daarbij mezelf te verliezen.
Angst voor de dood en de eeuwigheid/ onbekende. Rationeel weet ik dat het ego hier geen reëel beeld van kan creëren. Het wordt nooit zoals het ego denk dat het is. Maar toch neemt het me af en toe in beslag en brengt me helemaal in de onrust.
-Angst voor pijn/ ongeluk. Heb meerdere auto ongelukken gehad. De gedachte dat ik bijvoorbeeld een auto ongeluk overleef en andere inzittende dood gaan.
Uiteindelijk de angst om alle controle te verliezen en het besef dat er nooit controle is.
Soms zou ik wel eens een bijna dood ervaring willen om een gevoel van de zekerheid dat alles goed is te ervaren. Als het het typische beeld is van liefde en ultieme vrede ervaren is, hahaha.
Is er in jou ogen daadwerkelijk veiligheid?
nu even het filmpje bekijken
@Rob, ik ben geheel niet bezig met daadwerkelijke veiligheid.
Er is hier enkel dit moment dat ik wat toetsen zit in te drukken.
De wereld is zo onveilig als de pest.
Ik kan zo een tia krijgen of een hartaanval, alhoewel ik heb geen hart.
De hemel kan omlaag vallen, aliens, atoombom, de russen, Isas of zoiets, gekke koeienziekte, al heb ik die al.
M.a.w. vanuit de wereklijkheid, het Nu is de mens niet met die dingen bezig, dat denken ligt stil.
Er is dan letterlijk enkel wat er is dit moment is.
In uw geval mijn beste Roob, zie je dat ik Roob getypt heb ipv Rob.
Meer is er in dit moment niet.
Dat is de werkelijkheid.
De rest zoals veiligheid en onveiligheid, etc, etc komt enkel voort uit de onwerkelijkheid der mind.
De mind die 99,99% onwerkelijkheid uitbraakt, je 99,99% dingen laat beleven die niet op werkelijkheid, het Nu gebaseerd zijn, toch?
Ik ben niet meeer bezig met CONTROLE, al begrijp ik je heel goed, ik was een CONTROLEFREAK.
Je bent waarschijnlijk een volwassen man die gewoon kan en zal reageren op wat er in het moment geschied, dat is tussen haakjes de enige CONTROLE die we hebben; het handelen in het moment.
Als kind hadden we dat niet, konden we door het echt niet kunnen, de mogelijkheid hebben, niet regearen in het moment, we waren TOEN echt afhankelijk van anderen, NU is dat anders.
CONTROLE lijkt/voelt dus noodzakelijk maar IS het niet.
Zie waar de hang/behoefte naar CONTROLE vandaan komt.
Er is niets zo HEERLIJK als die hele reut m.b.t. controle te zien hebben oplossen/verdwijnen.
Je hoeft niet bezig te zijn met ‘dat alles goed is’.
Je moet enkel niet in 1 enkele gedachte van die mind, die je ook nog eens van alles als echt laat voelen, trappen.
Ik weet, makkelijker ingetoetst dan geleefd maar het is mogelijk.
Het is eigenlijk een wonder dat die mind zo`n vertekent beeld van de werkelijkheid geven kan en bezig is met dingen zoals ‘goed, dood, zekerheid, als dit, als dat, etc’.
En dat waarschijnlijk omdat de oude software/ervaringen in de mind gebaseerd is/zijn op de beleving niet in het moment te kunnen reageren.
Nu niets aan de hand toch?
Die mind, die mind toch, bewegingen in het hoofd die de werkelijkheid doen verdwijnen en/of de werkelijkheid tot ellende/spanning doet ontstaan.
Het is een wonder hoe dat heeft kunnen geschieden.
Afhankelijk geboren.
Zo niet dan had de mensenwereld er heel anders uit gezien.
@Rob, die paniekaanvallen in je auto, zijn de verschillende accidenten die je al gehad hebt daarvan de aanleiding? Het is nu maar iets heel simpel, maar helpen ademhalingsoefeningen? Jezelf kalmeren? Even aan de kant gaan staan en een ommetje wandelen?
Het lijkt me in eerste instantie ook een kwestie van aanvaarden dat je die paniekaanvallen hebt, dat je die accidenten niet verwerkt hebt… goed voor jezelf zorgen (jezelf troosten, ademhalingsoefeningen…). Je erbij neerleggen dat die paniekaanvallen niet in 123 over zullen zijn, maar dat het duurt zolang het duurt. Op den duur ben je bang voor het bang zijn (de paniekaanval). Misschien wil de angst gezien worden ofzoiets. Maar dan ben je misschien bang dat de angst het gaat overnemen? Is dat dan eigenlijk een kwestie van onzekerheid? Misschien vertrouwen in je eigen kracht ook. Ik ben maar aan het freewheelen hé… paniekaanvallen lijken mij vooral een kwestie van angst voor angst. Dus als je niet meer bang bent voor angst, en de angst er gewoon kan laten zijn, misschien dat dat wel helpt. In ieder geval, je bent niet de enige, ik ken wel een paar mensen met zulk een soort angststoornis. courage!
@Aart, leef jij van een uitkering? Als je ooit gesolliciteerd hebt, heb je je toch afgevraagd wat je wil?
“er is enkel het moment waarin dingen gebeuren” zeg je. Ja, haha, en in dat moment kan je je bv afvragen wat je wil en in een volgend moment kan je constateren dat je het niet weet en in nog een ander moment kan je ervaren dat je het graag wil weten…
Die woorden van jou… ze komen op me over als gekabbel in het ijle. Ik lees je woorden, maar ze raken niets. Duidelijk een geval van verschil in trillingsfrequentie 🙂
@stien, kwestie van uit het hoofd geraken, toch?
Als de mens honger heeft dan weet tie heus wel wat tie wil.
En zo niet dan heb je een luxeprobleem. toch?
Maar jij weet dat je niet weet wat je wil en dat je graag wil weten wat je wilt.
Prima toch?
Gewoon een gegeven.
Hoeft niet verder over doorgezaagd te worden, lijkt mij.
Wie weet als je er niet meer mee bezig bent dat iets spontaan bij je komt opzetten of het leven het je aandient.
Of wie weet word je wel gedwongen om iets te doen omdat je honger hebt en je huis wordt uitgezet.
Gaat allemaal vanzelf in het moment.
Heb je honger?
@Aart,
Ik geloof absoluut niet in het schrappen van ego en vrije wil, zoals jij. (zonnevlecht-energie?)
Ik geloof wel dat als de dingen vanzelf gaan, je fijn bezig bent. (harte-energie?)
Voor mij is het meer een kwestie van die twee laten samenwerken.
Die ego en vrije wil zorgen immers net voor enorme scheppingskracht! Het is gewoon een kwestie van ze op een leuke manier aan te wenden.
Mijn probleem is dat ik niet goed voel, wat de leukste manier is voor mij om m’n weg te wandelen en dus wel eens voor een minder leuke weg kies.
@stien, het is niet een schrappen van het ego maar het zien wat het ego is en hoe het ontstaan is en dat het niets met jou als wezen van doen heeft.
Ego is enkel gebaseerd op ANGST en CONTROLE en DENKEN en VERLEDEN.
Maar vanuit de ego-energie wordt dat natuurlijk niet gezien/herkent.
Het is echt niet een samensmelten, natuurlijk wil het ego dat want het denkt controle te moeten houden/hebben.
NEEN dus.
De mens heeft een vrije wil, is geheel vrij te doen en laten wat hij/zij wil/wenst.
Enkel als de ego-energie is verdwenen dan is die mens er voor het geheel en het geheel, het leven bepaalt dan wat er geschieden gaat.
Dat ‘voelt’ (ik ben er niet mee bezig, ik ben nergens mee bezig) als vanzelf want voor die tijd moest ik dit en wilde ik dat en nu is gewoon alles okay, ik kom geen weerstand in het leven tegen en zie ik een lantaarnpaal staan dan loop ik er om heen en zelfs daar hoef ik niet voor op te letten, het gebeurd.
Neen, ik kom geen ramen bij je lappen.
Alhoewel, ik ben de beroerdste niet.
Mijn intuïtie zegt dat er mee bij jou aan de hand is wat betreft mechanismen dan een niet goed voelen.
Zou mij niet verbazen als je heel goed voelt maar dat bepaalde mechanismen de boel van eieren maken waardoor het hoofd/de mechanismen de baas zijn en er daardoor een niet meer weten is.
Mechanismen die bv niet de verantwoording aan durven van wat er gevoeld wordt of die angstig zijn of denken controle te verliezen of ……..
Maar FIJN dat je wel voelt/weet dat je een minder leuke weg hebt gekozen.
Zodra je dat voelt/weet direct dus een andere keuze/weg, toch?
Vroeger moest ik overal over nadenken, alles ging vanuit dat hoofd, ik kon al een kwartier bezig zijn met wat ik bv door de telefoon tegen iemand zeggen zou, wat in 1 minuut direct gezegd zou zijn.
Nu dat hoofd er is afgevallen komt aan mijn dagelijkse leven geen gedachte meer te pas om te handelen of wat dan ook.
Heb/herken jij dat niet met bepaalde dingen?
Zullen we gaan trouwen?
@aart, mja, daar zit wel wat in. ‘t is wel niet dat “Zodra je dat voelt/weet direct dus een andere keuze/weg, toch?” Er zijn namelijk vele opties mogelijk als je je job opzegt 🙂
Zit er angst of angst voor controleverlies in de weg tussen mij en een jobkeuze? Jij vermoedt dat ik wel een droomjob heb, maar het niet durf te dromen ofzoiets. Ik zou niet kunnen zeggen dat dat waar is, want ik zie echt niet wat die job dan kan zijn. Voorlopig solliciteer ik dus maar wat verder in het ijle. Zoals jouw woorden.
PS, nee bedankt – als je nog geeneens deftig door de knieën gaat
Dank je Diny, voor je inzicht.
Ook ik tref spiritueel ontwikkelde mensen in de praktijk die geleerd hebben een zware lading te geven aan het feit dat ze HSP (intuïtief) zijn. Sommige gaan daardoor gebukt onder hun talent en kiezen voor comfort en veiligheid. Is ook goed. Maar ik zie dat ze zichzelf daardoor ook ‘klein’ houden en hun Zielspotentie niet ten volle leven. Het vraagt ook lef (en een uitgebalanceerde, stevige, liefdevolle persoonlijkheid) om uit je comfortzone te gaan en door te groeien. En… het vraagt Meesterschap van de leermeesters.
@yolanda onderwater, Dank voor je reactie. Het feit dat jij het ook herkent in je praktijk betekent dat er nog het een en ander te doen is aan voorlichting en begeleiding om ieders Zielpotentie tot uitdrukking te laten komen. En ja, ieder heeft het recht om hier nee tegen te zeggen.