Samengevat: de wetenschap begint te erkennen dat intuïtie bestaat, waar het vandaan komt en dat we het allemaal van nature bezitten.Gaat intelligentie alleen maar over wat het verstand opbouwt? Zijn we spirituele wezens met een menselijke ervaring? Wat bestaat er buiten de materiële realiteit? Wat kunnen we leren van de opkomst van post-materiële wetenschap?
Dit artikel is geïnspireerd door een artikel in het tijdschrift Forbes met vergelijkbare titel. Wie had ooit gedacht dat Forbes, een financieel blad, iets over intuïtie zou plaatsen? Dit is een duidelijk teken dat tijden echt veranderen.
Als je nu denkt, ‘intuïtie heeft niets met intelligentie van doen’, dan sta je daar niet alleen in. Omdat intuïtie zo lastig te meten en te observeren is. Volgens het woordenboek is intuïtie:
‘1. Inzicht zonder nadenken’.
Intuïtie is ons eerste instinct: het is wat we direct voelen, voordat het verstand de kans heeft zich ermee te bemoeien en het bewust te analyseren. Er zijn veel verhalen van mensen in levensgevaar wie alles duidelijk wordt en instinctief precies weten wat ze moeten doen om zichzelf te redden. Er is geen tijd om te peinzen en opties af te wegen en de intuïtie neemt het over, als we dat toelaten.
Waar komt intuïtie vandaan?
Ken je dat ‘onderbuikgevoel’ wanneer iets niet lijkt te kloppen? Dat is je intuïtie, en hoewel we het voelen in onze onderbuik, beweren veel mensen vaak dat het uit het hart komt. Ik keek laatst een fantastische documentaire getiteld The Power Of The Heart, waarin wordt uitgelegd dat dit gevoel eigenlijk uit het hart komt en dat het hart altijd de eerste is die reageert op een situatie. Het hart weet instinctief wat er aan de hand is.
Waarom noemt Forbes intuïtie de hoogste vorm van intelligentie?
Gerd Gigerenzer, directeur van het Max Planck Instituut voor Menselijke Ontwikkeling en auteur van het boek Gut Feelings: The Intelligence of the Unconscious (Onderbuikgevoel: de intelligentie van het onbewuste), beweert zowel intuïtief en rationeel te zijn:
In mijn wetenschappelijke werk heb ik voorgevoelens. Ik kan niet altijd uitleggen waarom ik denk dat een bepaald pad de juiste is, maar ik vertrouw erop en zet door. Ik heb ook het vermogen om deze voorgevoelens te controleren en erachter te komen waar ze over gaan. Dat is het wetenschappelijke deel. Nu, in mijn privéleven, vertrouw ik op instinct. Toen ik bijvoorbeeld mijn vrouw voor het eerst ontmoette, maakte ik geen berekeningen. En zij ook niet.
Intuïtie zelf staat niet gelijk aan intelligentie, maar intuïtie met actie kan zeer zeker intelligent zijn. Je hebt jezelf vast wel eens gezegd, ‘ik wist dat dat het antwoord was; ik had op mijn eerste gevoel af moeten gaan’. Dat is een voorbeeld van hoe je intuïtie vaak weet wat je bewuste verstand niet weet. Zoals Gigerenzer ons verteld, kijkt hij eerst of zijn instinct klopt, en vaak is dat zo. Intuïtie heeft dus een mate van intelligentie in zich.
Hieronder vind je een leuke video van Dean Radin, hoofdonderzoeker bij het Institute of Noetic Sciences, dat onderzoek doet naar intelligentie.
Vertrouw op je intuïtie
Dus, hoe vaak heb je een goed idee, maar heb je moeite om te vertrouwen dat dit antwoord of dat pad de juiste is? Het mooie aan intuïtie is dat je het kan zien als een spier. Elke keer dat je het gebruikt en vertrouwd, wordt het sterker. Dus als je het idee hebt dat je intuïtie niet zo sterk is, probeer die spier dan te trainen. Handel de volgende keer naar het eerste idee dat in je opkomt. Ik had bijvoorbeeld laatst een afspraak met een vriendin, maar haar telefoon was leeg, en ik moest even langs huis om iets te pakken voor ik haar kon ophalen. Ik reed rond in de wijk waar ik met haar had afgesproken, maar ik kon haar nergens vinden. Mijn intuïtie bleef me zeggen, ‘Ga naar het café, daar is ze’, maar mijn verstand zei me, ‘Nee, niet naartoe gaan, het is lastig parkeren daar en de kans is klein dat ze daar zou zijn’. Toen mijn vriendin haar telefoon had kunnen opladen en ze me opbelde, kwam ik erachter dat ook zij intuïtief had gevoeld dat ze naar het café moest gaan en dat ze daar op me zat te wachten. Als ik meteen op mijn gevoel had vertrouwd, dan had ik mezelf een hoop tijd en stress kunnen besparen.
Probeer te handelen naar de eerste gedachte die in je opkomt en kijk hoe vaak het je brengt waar je moet zijn of je het juiste antwoord geeft. Het zou wel eens een aangename verrassing kunnen zijn.
Met zo’n soort titel haak ik meestal af om het lezen… Want mijn gedachten zijn meteen ‘oja als het wetenschappelijk is bewezen bestaat het’. Gelukkig komen dit soort geluiden ook steeds meer voor in de boardrooms van (grote) bedrijven en dus in Forbes.
Fijn dat we meer en meer die kant op gaan.
Ja, en logisch als we ons bedenken dat mensen als sociale wezens al veel langer hun gemeenschappen gezond weten te houden dan die 30 generaties waarin het rationele denken zich heeft ontwikkeld. We zijn met veel meer lijntjes met elkaar verbonden dan waar we weet van hebben. De kunst is wel om de zuivere intuïtie die we voelen bij een emotie te onderscheiden van emoties die ons meesleuren in onproductieve patronen. Daarvoor is zelfkennis nodig.
Wat nu als je intuïtie je zielsbewustzijn blijkt te zijn.
En jij blijft maar vertrouwen op je geestelijke waarneming.
Is het niet zo dat de ziel weet? En dit rechtstreeks doorgeeft aan je wezen.
Vertrouw je op je wezen of vertrouw je op je ego?
Intuïtie kan je leven redden.
Altijd 100 % credit geven aan je intuïtie omdat het altijd klopt en waar is.
Intuïtie wordt meestal door je verstand geblokkeerd.
Intelligentie is creatief zijn, hiervoor heb je ook intuïtie nodig, dus ook om wetenschappelijk werk te verrichten, toch?
Zovaak dat mijn intuitief handelen , juist correspondeert , met hetgeen in t geheel past als de legpuzzel.
Hoe dit te verklaren ? Dat je pas naderhand inziet , dat het intuitief handelen t juiste was.
Dieren zijn hierin nog heel vanzelfsprekend , en wij “rationele” levens , denken dat nadenken belangrijker is dan intuitief “denken”.
Ik handel , door intuitief …en overdenk dat even , dan reageer ik met handelen.
En het opslaan van denkprocessen gebeuren wel op mijn harde schijf , mijn geheugen, herinneringen.
(in mijn herseren /geheugen)
Voor mij geldt de vraag of intuitie een vorm van intelligentie is, als niet zo relevant. Ben zelf een wetenschapper maar hoef geen wetenschappelijk bewijs van iets wat ik sterk voel. Hoe anderen dat voelen of bewezen willen hebben is voor mij als spiritueel wezen niet van belang. Mijn intuïtie is de allerbelangrijkste raadgever, en inderdaad hoe vaker je het gebruikt hoe meer ik erop durf te vertrouwen.
En wetenschappelijk bewijs van het bestaansrecht van intuitie, voor wie dan? Het ego?
Om anderen de aandacht te trekken en jongeren bijvoorbeeld gemakkelijker de weg te tonen.
Leuk bericht, het bracht me halverwege op een idee dat ik wilde vertrouwen. Ineens zei mijn verstand dat het waarschijnlijk niet zou werken, had allelei redenen waarom niet. Tot ik jouw ervaring las. Hahaha, ik ga het lekker toch doen! Zo train ik mijn intuïtie. Dankjewel!