Leeg. Zo voelde ik me eens nadat ik een relatie had verbroken. Eerst was er verdriet en boosheid, daarna kwam die onwenselijke leegte. Het maakte dat alles zinloos voelde en leuke dingen niet meer leuk waren.
Wat te doen? De leegte wegdrukken, opvullen en het gevoel vooral niet aangaan? Of het omarmen, toelaten en doorleven? Ik koos voor het laatste en kreeg er uiteindelijk iets moois voor terug: ruimte vol belofte van een nieuw begin.
Loze ruimte
Ook jij hebt vast weleens leegte ervaren. Bijvoorbeeld na het kwijtraken van een baan of na een relatiebreuk. Iets wat was, is niet meer en laat een loze ruimte achter. In onze samenleving houden we over het algemeen niet zo van loze ruimtes. ‘Iets’ is toch altijd beter dan ‘niets’?
We voelen de leegte liever niet en zoeken de toevlucht in (bijvoorbeeld) verslavende middelen, Netflix of een overvolle agenda. Of we gaan er helemaal aan voorbij, door zo snel mogelijk nieuwe opvulling te vinden in de vorm van de eerste de beste baan, partner of iets anders. Maar is leegte echt alleen maar negatief?
Vanuit het niets ontstaat ruimte voor een nieuw begin
Het antwoord voel je waarschijnlijk al aankomen: nee, leegte is in essentie niet negatief. Het zijn onze gedachten en oordelen erover die maken dat we het negatief bestempelen en ervaren.
Het zou me overigens niet verbazen als de aversie tegen leegte ook te maken heeft met een productiemaatschappij waarin ‘niets’ staat voor geen productie, resultaat en winst. Maar als je kijkt naar de natuur, zie je dat leegte een essentiële fase is in de cyclus van het leven.
In de herfst wordt opgeruimd en losgelaten, opgevolgd door een verstilling in de winter. De beweging is dan naar binnen, in plaats van naar buiten. Vanuit dit niets ontstaat ruimte voor een nieuw begin: de lente. Je zou daarom kunnen zeggen dat het ware begin van leven plaatsvindt in de winter. Oftewel: in de loze ruimte. De winter maakt het mogelijk dat een nieuwe periode van groei kan aanbreken.
De leegte als onvermijdelijke fase
De leegte die ik voelde, was inderdaad als de winter. Ondanks dat ik me bepaald niet gezellig voelde, voelde de leegte toch min of meer neutraal. Ik omarmde mijn winter als een onvermijdelijke fase in de cyclus. Een fase die niet slecht is, maar gewoon is. Net als de andere seizoenen gewoon zijn.Na een tijdje gebeurde op subtiele wijze iets wonderlijks: de leegte ging anders voelen. Het was niet meer leeg, maar ruimtelijk. Ik voelde nu niet langer een gemis, maar ruimte om iets nieuws te laten ontstaan. Als de belofte van een lente in aankomst.
De natuur in jezelf toelaten
Dat is wat gebeurt als je de leegte verwelkomt en er doorheen gaat, in plaats van er omheen: het gevoel transformeert en de zwaarte wordt licht. Eigenlijk komt het ‘gewoon’ neer op het toelaten van de natuur in jezelf.
Hieronder heb ik een aantal vragen geformuleerd die je kunnen helpen bij het toelaten:
- – Welke gedachten en eventuele oordelen heb jij over leegte?
- – Hoe ga je doorgaans om met leegte?
- – Hoe voelt het om er zo mee om te gaan?
- – Wat heeft het je tot nu toe opgeleverd er zo mee om te gaan?
- – Hoe voelt het te denken dat je je leeg mag voelen
- – Ben je toe aan een nieuw begin?
- – Wat kies je te doen of laten?
Je mag het toelaten van leegte best spannend vinden. Het kan enigszins onbekend terrein zijn in een tijd waarin het zo makkelijk is leegte op te vullen. Vertrouw er maar op dat ook in jou na de winter weer een lente aanbreekt.
Ik wens je jouw eigen, natuurlijke proces en een prachtig nieuw begin toe.
Leegte en Nothingness zijn twee verschillende dingen. Leegte is een zero point een nulpunt. Nothingness is een soort boeddhistische plek, waar men poogt nooit meer terug te keren in het Wiel van het Leven. Vanuit Leegte kan weer iets ontstaan, het in Creatie Zijn. Nothingness of Nietsheid is een plek waar men geen behoefte voelt weer IETS te worden of te laten gebeuren. Het is een soort stilstand, een afgedwongen Mindset door een bepaalde manier van mediteren. Tenminste, zo ervoer ik het.
Goedemorgen Jojanneke, wat je hier beschrijft is een prachtige weergave van een stukje van het taoistisch gedachtengoed. Leegte is echt iets prachtigs om in op te gaan en over je heen te laten komen. Nog mooier is dan te begrijpen dat je met een gedachte, een woord alleen al een creatief proces kunt starten starten. alleen of met een ander een ruimte creëert, en daarmee de leegte oplost, door er vorm en inhoud aan te geven. En dat je je er bewust van bent dat je een actieve deelnem(st)er aan dat creatieve proces bent . Of wel als leerling(e)of als lerares/leraar.
Eenzaamheid is in deze optiek niet echt leegte, het is een door jou gecreëerde vorm. Sommige mensen zijn alleen maar niet eenzaam. Anderen kunnen deel uimaken van een geoot gezin, grote vriendenclub hebben en toch eenzaam zijn. “Het verlangen naar …” wat je aangeeft geeft de juiste expressie weer t.w. het verlangen naar dat creatieve proces.
Dank je voor sit mooie artikel, het zet me weer met beide benen op de grond en laat me de waarde en zin van het leven zien. Henk
Ben echt geinteresseerd.
Met het woord leegte kun je nog veel kanten op denk ik… Ik koppel hem dan aan eenzaamheid voor mijzelf. Alleen zijn vind ik niet erg, heerlijk zelfs af en toe. Maar samen met iemand zijn, geen contact kunnen maken en je eenzaam voelen, vind ik verschrikkelijk.
Geen idee ook hoe hier mee om te gaan…
AMH,
Misschien op zo’n moment contact zoeken met innerlijke of hogere zelf? Kijken wat je nu ervaart en hoe je jezelf kan geven wat je mist?
Liefs,
Els
Beste AMH,
Voor mij zit er niet een directe koppeling tussen leegte en eenzaamheid, maar uit je bericht begrijp ik dat er bij jou wel iets geraakt wordt mbt dit thema. Er is geen standaard manier om om te gaan met eenzaamheid, want bij de één kan op een diepere laag iets anders spelen dan bij de ander. Heb je voor jezelf weleens onderzocht wat het thema eenzaamheid betekent voor jou? De volgende vragen helpen je er misschien mee:
– Waar verlang ik naar in het contact met de ander (bijv. verbinding of erkenning)?
– Omring ik mij met mensen met wie dat verlangen gerealiseerd kan worden?
– In hoeverre kom ik zelf tegemoet aan het verlangen (bijv. innerlijke verbinding, jezelf erkennen)?
– Wat gebeurt er als ik mij eenzaam voel, wat maakt dat zo verschrikkelijk?
– Wat wil ik het allerliefste voorkomen?
Ik hoop dat ik je zo een beetje op weg kan helpen.
Warme groet,
Jojanneke
Mooie, leerzame reactie Jojanneke!