door Nadia
Vorige week had ik het er met een vriendin over en ook vandaag kom ik het weer tegen: Mensen durven vaak het kwetsbare deel van zichzelf niet te laten zien. Durven niet te bespreken wat ze echt voelen en denken, omdat ze bang zijn veroordeeld of gekwetst te worden.
Ikzelf laat steeds vaker dat “zachte stukje in mijzelf”, zoals ik het vaak noem, zien. Ik ben erachter gekomen dat als ik dit deel van mijzelf laat zien, ik vaak dit prachtige deel ook van iemand anders mag ervaren en daar word ik heel blij van. Het geeft mij energie om op die manier met mensen contact te maken.
Als je altijd je harnas om houdt, als je altijd beschermt wat kwetsbaar is aan jezelf, kun je weliswaar (iets) minder snel gekwetst worden, (maar zelfs een goed harnas heeft een open, zwakke plek, dus helemaal kun je het nooit voorkomen) maar je kunt ook de energie tussen jou en de ander niet vrij laten stromen. Mij belemmert dat, ik maak graag écht contact met anderen, zeker als ik om diegenen geef (en daarvoor hoef ik iemand niet eens heel goed te kennen). Op die manier ontstaan de mooiste gesprekken en mag je het mooiste, liefdevolste deel van de ander ervaren.
Natuurlijk is het eng, maar als je van tevoren even écht voelt of het kan bij een persoon, echt op je intuïtie en “buikgevoel” afgaat, zul je merken dat je het (bijna) nooit mis hebt. Deze persoon is dan veilig en is het waard om echt contact mee te maken.
Er zijn genoeg mensen die zo bang zijn voor wat er hierbij los kan komen, dat ze zelfs aan hun eigen partner niet hun diepste gevoelens kenbaar durven te maken. Als iemand het waard zou moeten zijn om dat deel van jou te zien, dan is het wel je partner. En als diegene niet veilig genoeg voelt, dan is hij/zij ook niet de juiste persoon voor jou.
Mijn man en ik kunnen de mooiste gesprekken hebben als we ons helemaal open stellen en ook met mijn familie en een enkele vriendin heb ik dit soort interacties. Prachtige momenten zijn dat. Prachtig en voor sommigen ook eng, want wat misschien nog wel het meest beangstigend kan lijken in het begin, is de liefde die je ervaart voor iemand met wie je écht contact maakt en de blijdschap die dat in je los kan maken.
Probeer het eens, als je durft 😉
Liefs,
Nadia
Relevante Links
Alle artikelen van Nadia op nieuwetijdskind.com vindt je hier
Nadia’s website : http://www.turningtide.nl/
Supermooie tekst, Nadia! Ik kan hier echt wat mee! ‘Toevallig’ net op het moment dat ik hier over aan het bewuster leren ben, kom ik jouw tekst tegen. Dank je wel voor de informatie! 🙂
Liefs, Susanne
Lieve mensen,
Wat een prachtige reacties!
Ik weet niet of kwetsbaarheid alleen maar zetelt in het verleden. Kan ik in het hier en nu niet gekwetst worden? Maar ik geloof nu dat in je kwetsbaarheid ook je kracht zit, heb ik toevallig net over geschreven, is te vinden op mijn site.
Alleen door je “kwetsbaar” op te stellen, kun je inderdaad liefde geven en ontvangen. Maar is dat niet juist waar mensen bang voor zijn, voor die liefde? Liefde ontvangen betekent ook goed naar jezelf kijken en jezelf lief durven hebben. Voor velen beangstigender dan wat dan ook!
Het zachte stukje is je liefde, is je hart en als je dat laat zien, krijg je het (vaak) ook terug.
Liefs,
Nadia
@Nadia, Ja is wel waar nadia,
ik worstel ermee het maakt zo zwak. kun je je site doorgeven
@mieke,
Lieve Mieke,
Mijns inziens maakt het niet zwak, maar is het juist een ander soort kracht, een zachte kracht. Mijn site staat ook onderaan het bericht, maar ik wil hem natuurlijk ook nog geven: http://www.turningtide.nl Voor het blog klik je naar “more” en daar staat mijn blog bij.
Liefs,
Nadia
Kwetsbaarheid en overgave begint in eerste instantie met jezelf, want jij bent het beginpunt. Van daaruit ga je contact en verbinding leggen met anderen en je omgeving. De reden dat de verbinding niet vrijelijk stroomt wanneer je een harnas optrekt is omdat je niet durft te ontvangen en dus ook niet te geven. Dit is het niet durven van jezelf ontvangen en jezelf geven. Wanneer je ontvangt, dan geef je en gun je ook jezelf en wanneer je geeft dan durf je ook jezelf te ontvangen. Ik toon jou mijn Liefde en daarin durf ik mijzelf te ontvangen. Iemand anders toont zijn/haar Liefde aan mij en ik durf mij hierin kwetsbaar en open op te stellen.
Warme groet,
Jeroen
heel mooi gezegd Jeroen 🙂
Ha Jeroen,
Dat je je open stelt, wanneer iemand liefde toont, kan ik begrijpen. Maar hoe zit dat met open stellen in kwetsbaarheid? Wie wat is er dan kwetsbaar en in welk opzicht is iemand dan kwetsbaar?
@Jeroen,
Jeetje Jeroen, wat zeg je dit mooi! Ben al zolang met dit soort zaken bezig, naar mijn idee, en werkelijk waar er nog nooit zo over na gedacht:
“Dit is het niet durven van jezelf ontvangen en jezelf geven. Wanneer je ontvangt, dan geef je en gun je ook jezelf en wanneer je geeft dan durf je ook jezelf te ontvangen. Ik toon jou mijn Liefde en daarin durf ik mijzelf te ontvangen.”
Vet mooie zin!! Nooooit bij stil gestaan, werkelijk waar. Dat wanneer je geeft aan de ander, je jezelf kan ontvangen. Wauw. Die komt binnen.
Dat wanneer je durft te geven, je jezelf durft te ontvangen. Wauw.
You just made my whole summer. Seriously. 🙂 Superbedankt voor je reactie! Het was maar jouw reactie, maar ik kan werkelijk waar wat met die zin, ‘t zal alles in een heel ander perspectief zetten. Haha, hoe vet is dat! Dank je wel!
Liefs, een blije Susanne 🙂 !
@Jeroen,
Hoi Jeroen,
Wat bedoel je precies met jezelf ontvangen? En wat met jezelf geven?
Ik hoor hier wel over, maar begrijp het niet goed en wil dat wel.
Alvast bedankt voor je reactie.
Hartelijke groet,
Anna
Mooi om te lezen aangezien ik ook in dit proces zit. Ik heb ervaren dat hoe moediger je daar in wordt hoe krachtiger je je ook gaat voelen en inderdaad je contacten verdiepen zich ook enorm.
Ook heb ik gemerkt dat je je in deze fase ook in mensen kan vergissen en een contact dan juist verloren gaat.
Ik vraag me af hoe het komt dat de mens zich kwetsbaar voelt.
Het enige wat ik aan kwetsbaarheid in dat zogenaamde mezelf kan vinden is niets anders dan wat oude energie die nog in dat lijf zit wat ontstaan is door oude ervaringen als klein hulpeloos kind.
Is er enkel het volwassen deel in het HIER EN NU dan kom ik geen kwetsbaarheid tegen.
Dat het lichaam zo zijn kwetsbaarheid heeft dat spreekt van zelf maar de rest van dat kwetsbare gevoel is enkel gebaseerd op verleden/oude ervaringen uit een tijd dat we daadwerkelijk niet voor onszelf konden zorgen, m.a.w. enkel gebaseerd op geheugen.
Iets wel of niet durven komt al voort uit een niet in het hier en nu zitten maar in oude energie van toen.
Ik durf dit eigenlijk niet te plaatsen.
Ja, zo kun je het ook zeggen.
In hier & nu zijn is geen kwetsbaarheid. Trouwens ook geen onkwetsbaarheid. Vreemd en tegenstrijdig is wel, dat hier en nu zijn onkwetsbaarheid met zich meebrengt omdat er afstand ontstaat t.o.v. wat wordt waargenomen.
Zo werkt dat althans bij mij, of ik kijk niet goed. Beetje ingewikkeld allemaal.
@Aart, ik ervaar dit ook zo , je kunt niet anders dan je kwetsbaarheid oplossen in jezelf.
Maar in het hier en nu dat volg ik niet zo, want in het hier en nu voel ik me verdrietig , dus kan daar enkel naar kijken waar het vandaan komt.in het nu en hier voel ik nog altijd. enkel als dit is opgelost kan ik erachter kijken in mn hart en daar is tzuiver .maar je kwetsbaarheid daar moet je naar kijken, anders krijg je emotionele afhankelijke relaties volgens mij.
Ik vraag mij af of zachtheid in beginsel wel kwetsbaarheid betekent. Zachtheid (als eigenschap van Ziel of Zelf) wordt naar mijn idee pas als kwetsbaar beleefd door het contact met de buitenwereld die vaak hard is en egogericht.
Het ego vormt de harde buitenschil, waardoor mensen bang zijn om te Zijn. Zichzelf Zijn is altijd stil, zacht en flexibel, en het uiten ervan in de buitenwereld is dan inderdaad een kwestie van durven.
Lieve Nadia,
Dankje wel voor dit mooie artikel 🙂
Ik denk ook vaak dat mensen heel erg bang zijn voor zichzelf.
Om open en eerlijk te zijn naar zichzelf toe.
Om zichzelf er te laten zijn zoals dat ze zijn.
Jezelf leren kennen is heel erg mooi 🙂
Open staan voor jezelf.
Liefs Anne
hallo Yvonne…
ik kan je bevindingen alleen maar beamen…
ik bevond( bevindt) me nog in een moeilijke fase, en ik merk dat wanneer ik ventileer hoe ik me voel! mensen aanvankelijk “in shock “zijn, dat kan toch niet JIJ?????????? ja zeg ik dan … IK…. en vervolgens komen de verhalen ook los… heel mooi.. en ook troostrijk….
mooi weekend voor iedereen!:-)
Dag Nadia,
Ja, het heeft met de ontwikkeling te maken en voor eenieder is dit anders. jij durft je open te stellen en merkt op dat het zeer bevrijdend en liefdevol is en daardoor vreugde ervaart.
Ook ik ken dit en is bijna verslavend, zou ik het noemen. Niet iedereen is zover, maar de ander mag weer leren van je. Van ons.
Namasté
Yvonne