Samengevat: Steeds meer mensen realiseren zich wat er achter de schermen gebeurt in de wereld. En dat maakt ons boos. Dat is niet erg, maar als we te lang boos blijven, kunnen we niet echt ontwaken en de wereld ook verbeteren.
We lijken elke dag wel weer een nieuw geheim te horen. De waarheid over corruptie in hoge kringen van de overheid, politici, invloedrijke mensen en bedrijven komt in sneltreinvaart boven water. Nog geen andere generatie heeft ooit zo veel ontmaskerd. In dit artikel kijken we niet of alles wat boven water komt ook echt waar is, we gaan het hebben over hoe het ons laat reageren en voelen.
Met elk nieuw geheim dat onthuld wordt, voelen mensen steeds meer afkeer of woede naar de ‘elite’ die op hun eigen houtje bepaalt wat er met de maatschappij gebeurt. Verhalen over pedofilie, geplande economische crises, politieke leugens of wat je al niet hebt gehoord. We denken vaak dat we ‘wakker’ zijn nu we de waarheid kennen. En, oké, in sommige gevallen is ons bewustzijn inderdaad verbreed. Maar de woede, afkeer en boosheid die veel mensen voelen, en waar ze zich aan vasthouden, houdt ze niet alleen ‘slapend’ en vast in de oude wereld, het is ook een langzaam werkend vergif dat iedere dag ons lichaam en onze geest verziekt. Zolang we vastzitten in woede en afkeer blijft het moeilijk om ons af te stemmen op goede ideeën en oplossingen die de wereld kunnen verbeteren. Want woede verbergt ons echte potentieel en wie we echt zijn.
In de 11 jaar dat ik dit werk doe, heb ik het al honderden keren zien gebeuren: nadat ze zich door deze woede, afkeer en veroordeling moe en leeg voelen, willen mensen weten hoe ze ECHT vrij kunnen zijn – niet alleen in de wereld, maar ook in zichzelf. En dan begint pas de diepe ontwaking. Dan komt onze kracht bij ons terug.
Even een korte opmerking voordat we verder gaan. Het is oké als je woede voelt opkomen. Het is niet verkeerd dat de woede bestaat. Het is een automatisch mechanisme dat ons vertelt wie en waar we zijn. Ik wil niet het idee creëren dat het voelen van woede slecht is of dat je het nooit mag voelen. Ik probeer ons alleen na te laten denken over of we wel in zo’n boze bui willen blijven hangen. En of we wel echt vrij zijn als we ons zo makkelijk boos laten maken.
De laatste tijd krijg ik veel reacties over deze verwarrende en intense tijd. “Hoe blijf je zo kalm en geaard? Je artikelen geven me altijd een vredig gevoel en maken me minder bang. Hoe doe je dat?” Dat is natuurlijk fijn om te horen, ook omdat het betekent dat mensen in staat zijn iets anders te herkennen en voelen dan boosheid. In dit voorbeeld voelde de persoon zich geïnspireerd. Je kunt de wereld pas veranderen als je je realiseert wat je eigen kracht is. En hoe meer mensen aanvoelen dat ze echt vrij en krachtig willen zijn, hoe meer er zal veranderen. We ontwaken tot onze natuurlijke manier van zijn.
Er zijn een aantal categorieën waarom mensen vaak zo’n moeite hebben om rust en vrede te vinden, om erachter te komen wat de volgende stap moet zijn.
- We zijn boos op hoe de wereld is, maar proberen er niet achter te komen waarom.
- De media en influencers die we volgen zijn vaak gepolariseerd en vertellen ons wie de slechteriken zijn en waarom ze van alles de oorzaak zijn.
- We letten niet goed op wat er om ons heen gebeurt, waardoor we die informatie niet kunnen gebruiken om iets te doen. We zitten vast in onze rol als toeschouwer en raken emotioneel overspannen.
- We identificeren ons met het onbewuste: ons hoofd, onze gedachtes, ons lichaam en wie we zijn als puur fysiek wezen. We zijn ons niet bewust genoeg van het feit dat we bestaan.
- We herhalen de cyclus van de categorieën hierboven en komen telkens weer op hetzelfde resultaat uit.
Ik wil graag even inzoomen op nummer 2. Zijn er mensen die anderen op een slechte manier beïnvloeden? Ja, dan kunnen we heel makkelijk en duidelijk zien. Maar het zit hem hierin: geef je liever al je kracht weg aan deze mensen door boos te zijn en tegen ze in te gaan? Of kies je het pad van je eigen kracht door:
- Bewustzijn te creëren vanuit een neutrale ruimte, zodat je vrij kunt zijn en niet handelt in reactie op.
- Helder te krijgen hoe jij wil dat de wereld er uit komt te zien.
- Je eigen innerlijke wezen te verschuiven, om de dingen anders te kunnen zien en om je af te stemmen op de energie en acties van de wereld die je wilt creëren.
- Te leven in die nieuwe staat van zijn en anderen uit te nodigen om hetzelfde te doen.
Je kunt op allerlei manieren bewustzijn creëren over wat er in de wereld gebeurt. Als je het doet vanuit woede, veroordeling, verwijt of afkeer, dan gaat je kracht alleen maar naar de mensen die slecht handelen. En je geest lijdt eronder. Je kans om iets te veranderen is niet dat ene moment waarop je achter het slechte nieuws komt. Verandering komt tot stand doordat je telkens opnieuw actie onderneemt. Accepteer daarom ieder individueel moment voor wat het is, in plaats van je te verzetten tegen wat is. Dan kom je bij vrede en rust. Dan kom je tot de echte oplossingen en je vermogen om productief te reageren. Dat heb je in je, maar ontdek je pas als je in deze staat bent. Als we blijven zitten in onze geest en niet zijn afgestemd op wie we echt zijn, en dus gepolariseerd blijven, dan creëren we een behoefte voor de tegenovergestelde polariteit.
Het is net zoals in de film The Matrix, “Free your mind” of ‘bevrijd je geest’. Oftewel, wordt grenzeloos, eindeloos en voel wie je echt bent. Blijf niet vastzitten in je emoties, afgeleid, veranderlijk en boos. Denk terug aan hoe Neo’s personage in de film een ontzettend kalme en vredige aanwezigheid heeft nadat hij tot zijn volle potentie komt. Hij heeft achter zich gelaten wat hem tegenhield en daarom kan hij een impact maken op wat hij wil veranderen.
Als mensen zich kalm, vredig en krachtig voelen en tegelijkertijd weten wat er aan de hand is en klaar zijn om actie te ondernemen, dan kunnen we ons afvragen: welke ervaring willen we? Een ervaring waarin we boos zijn en in een gevecht zitten dat zich herhaalt, waarin we onszelf langzaam pijn doen en geen duidelijke oplossingen hebben? Of een ervaring waarin we weten wat er moet gebeuren, in onze kracht staan en klaar zijn om een nieuwe wereld te creëren?
Ja, het kost moeite en focus om terug te komen tot je natuurlijke staat. Je moet tijd besteden aan het bewustzijn dat je echt bent. Door je minder te identificeren met al je gedachtes en compulsieve behoeftes die uit je geest voortkomen, en meer te staan in het bewustzijn van wie we echt zijn. Dat is hoe je jezelf en de wereld veranderd, op het kwantumniveau dat weer invloed heeft op het fysieke niveau. Sommige mensen denken dat boos blijven genoeg is om de wereld te veranderen, maar wanneer heeft dat ooit echt gewerkt? Zorgt dat niet alleen voor een net iets andere ervaring waarin alle onbewuste aspecten nog precies hetzelfde zijn?
Is er vrede? Ontwaken mensen tot wie ze echt zijn? Zijn ze snel beledigd en getriggerd? Ja. Omdat onze echte ontwaking nog moet komen. En dat gebeurt pas als we een stap terug zetten en weer komen tot wie we echt zijn.
Hoe komen we daar?
Boosheid achter je laten gaat over het creëren van vrijheid in jezelf. Het is een andere staat van je geest en van bestaan. Je windt jezelf niet op over van alles, maar bent je bewust en hebt de vrijheid om te kiezen hoe je ergens op wilt reageren.
Ga zitten en wees je bewust van je adem. Haal diep adem door je neus en adem uit door je mond. Focus je op die ademhaling. Doe dit voor 10, 15 minuten. Hoe voel je je? Wat merk je?
Laat sociale media, het nieuws en alle verhalen een dag los (of langer). Voel je je anders? Hoe dan? Wat merk je?
Denk na over hoe het voelt om boos te zijn over wat mensen zeggen. Is het een goed gevoel? Maakt het je moe? Helpt het je om dingen te veranderen? Reageren mensen beter op je ideeën als je boos bent of wanneer je kalm en open bent?
Anderen lazen ook:
De kracht van woede en de drie valkuilen die je ervan afhouden
de functie van woede is voor mij ook het tegenkomen van een ‘les’ die ik lang negeerde. Zo merkte ik opeens sinds kort dat erin een supermarkt waar ik kwam, juist die kassa dames waarmee ik een leuk praatje maakte, die ik een hart onder de riem stak, opeens rare gezichten trokken als ik binnenkwam.
Ik kon dan wel verklaren dat ‘mijn vibratie’ aan het veranderen was, maar dat hielp niet. Dat ik gewoon ‘kalm’ mocht blijven onder de omstandigheden. Maar woede hielp mij om eerlijk naar mezelf te zijn. Want hoe dichter je bij jezelf komt, hoe meer deuren er dicht gaan buiten je. Toen ik nog zo graag mijn kalmte en licht wilde uitdragen of brengen, overstemde dit het gevoel dat dit niet meer de winkel was waar of ik wilde komen. Gewoon om hoe er met mensen werd omgegaan, hoe respectloos alle boodschappen van klanten op een hoop werden gegooid, zonder een scheidingsschuif tussen de boodschappen te plaatsen.
Het productieproces maakt van veel mensen robots en je kunt je hart en je kalmte daar wel naar toe willen brengen, maar dan zet je nooit echte stappen in de vorm. Daar te komen en te zijn waar respect is. Daar doe je het allemaal ook voor uiteindelijk. Dus na een scherpe opmerking, mij omgedraaid en weggegaan. Voelt prima.
Telkens die dingen tegenkomen waarvan je ziet dat een bedrijf of een mechanisme van een organisatie dingen niet be-grijpt, enkel de pinpas of de ‘betaalflappen’ , gaf mij het gevoel niet met kwaliteit te maken te hebben.
Streng zijn is vooral eerlijk naar jezelf toe zijn en als het moet, jouw innerlijke kind zich laten uitspreken. Niemand is als zodanig perfect, maar er is genoeg goedgepraat, afgedekt en dan mensen zoals ik die telkens dachten die sluiers op te kunnen heffen. Pff..werd daardoor al moe van bijvoorbeeld boodschappen doen.
Trouwens het artikel vind ik echt goed!
Ik vind dit een goed onderwerp en artikel, maar ik vind het wel vreemd dat het artikel in de ik-vorm is geschreven en er verschillende dingen over de schrijver worden gezegd (‘in de 11 jaar dat ik dit werk al doe’) en dat de ondertekening door de redactie van Nieuwetijdskind Magazine is. Wie is die ik in het artikel? Ik zie dit vaker op deze website en dat stoort toch wel. Als het artikel is vertaald, wat ik denk, zet er dan gewoon de naam van de auteur onder, al dan niet met de naam van de vertaler. Dan is het duidelijk wie er tegen de lezer praat en kun je die persoon bijvoorbeeld ook op internet opzoeken om meer artikelen op te zoeken.
Goed dat je die opmerking maakt! Wilde ik ook al lang doen. Vreemd concept zo zonder auteursvermelding…
kijk eens onder het artikel. Daar staat de naam van de auteur als Bron…
Dit: VIA: NEDERLANDSE VERTALING DOOR MARLIJN VOOR NIEUWETIJDSKIND MAGAZINE
BRON: CE-JOE MARTINO
Weg wijzers die weg wijzen brengen me daar . Zelf wijzers die wijzen naar mezelf brengen me hier . Dankjewel !