Je wilt stappen maken op het gebied van werk maar je weet de juiste richting niet te vinden. Het huidige werkt niet meer, maar het nieuwe dient zich nog niet aan. Je zit even tussen twee werelden en je weet niet waar je het zoeken moet. Het voelt op z’n zachts gezegd nogal oncomfortabel.
Als je meer voldoening wilt in je werk en je wilt misschien wel een nieuwe koers gaan varen, dan dien je eerst een andere bril op te zetten. Want er kan niet echt iets veranderen als je op de oude vertrouwde manier iets wilt doorbreken. Je ‘ziet’ het gewoon niet.
In plaats dat je om je heen gaat kijken wat er allemaal wordt aangeboden, dien je de andere kant op te kijken; naar jezelf.
Waar vind je het antwoord?
De antwoorden liggen dus niet buiten jezelf; niet bij organisaties, niet op internet en niet bij anderen. Je vindt de antwoorden ook niet in je hoofd want daar ligt hoofdzakelijk opgeslagen wat je al kent; opgeslagen kennis en ervaringen. Daar wil je nu juist wat aan gaan toevoegen.
Je wilt iets doen dat NU bij jou past. Om te bepalen wat dat is, kun je het beste afzakken naar je gevoel. Daar zit namelijk jouw vonk waar de antwoorden liggen opgeslagen. Het is een uniek pakketje dat je voor dit leven hebt meegekregen. Alleen jij kunt dus bepalen wat jouw richting is en wat goed voor jou voelt.
Jouw vonk kan tijdens je leven door allerlei gebeurtenissen onder een beschermlaagje zijn terechtgekomen. Bijvoorbeeld door ziekte, scheidingen of het gevoel niet gezien te worden. Maar ook door een rationele opvoeding waarin je werd geleerd hoe het leven in elkaar zit; diploma’s halen, schouders eronder, geld verdienen, etc. Door zo’n rationele levenswijze kom je verder van je gevoelswereld, van je vonk, af te staan.
Afstoffen en opruimen
Als je het gevoel hebt dat je vastloopt, dat je niet (meer) het werk doet dat bij je past, misschien zelfs overspannen bent, dan is het een signaal dat je het contact met je vonk bent kwijtgeraakt. Dan is het tijd om jouw vonk weer af te stoffen zodat je de antwoorden kunt vinden waarmee je weer kunt gaan vlammen.
Herken je je in het bovenstaande, dan kun je stapje voor stapje beginnen met opruimen. Je mag je bewust gaan worden van dingen die niet (meer) bij jou horen. Het bewustworden is een eerste grote stap. Overgaan tot actie volgt daarna pas.
Strijd
Een van mijn cliënten die werkt in de dagbehandeling voor jeugdpsychiatrie, moet continu strijden voor het welzijn van ‘haar’ kinderen. Ze ziet hoe de kinderen zo snel mogelijk ‘teruggepropt’ moeten worden in de maatschappij. De rationele manier waarop dit moet gebeuren staat haaks op waarin zij gelooft; aandacht en liefde voor het uniek zijn van het kind en hun groeipotentie. Dat ze anders mogen zijn en niet in een bestaand patroon geduwd moeten worden. Haar strijd om hier aandacht voor te krijgen put haar uit. Ze ervaart het als een enorm energielek en dat gaat ten koste van haar werkplezier.
Dit zie ik vaak bij mijn cliënten: strijd. Bijvoorbeeld strijd met collega’s en leidinggevenden over oplossingen voor problemen. Ze moeten hard roepen om gehoord te worden. Ze zien dat hun collega’s in patronen denken die niet meer werken. Ze verbazen zich erover dat anderen de oplossing niet zien en gaan daarom de strijd aan om hun punt nóg duidelijker te maken. Het kost ontzettend veel energie en uiteindelijk raken ze gefrustreerd. Ze trekken zich terug uit de discussie omdat het voor hun gevoel zinloos is.
Of ze lopen tegen administratieve verplichtingen aan die alle creativiteit uit de medewerkers halen. Zoals bij de cliënt uit de jeugdpsychiatrie; een van haar kinderen moest naar een trainingsdag worden gebracht. Het regelen van het vervoer lukte haar niet omdat het management er niet uitkwam of de vervoerskosten uit het potje vervoer of zorg vergoed moesten worden. Zo wordt uit het oog verloren waar het eigenlijk om gaat; de ontwikkeling van het kind.
Van strijd naar moeiteloosheid
Als je jezelf herkent in zo’n soort situatie, dan kan het zijn dat je je in een verkeerde omgeving begeeft. Het wil niet zeggen dat je al jaren verkeerd bezig bent, maar het kan zijn dat je de omgeving bent ontgroeid. Jij bent aan het wakker worden en je hebt een nieuwe omgeving nodig waar jij helemaal tot je recht kunt komen. Een omgeving waar je geen strijd maar moeiteloosheid ervaart. Waar ruimte is voor jouw ideeën en waar jij geraakt wordt door ideeën van anderen. In plaats van strijd ervaar jij energie en je hebt het gevoel het verschil te kunnen maken. Je hebt het gevoel te worden gezien, maar nog mooier is dat jij jezelf steeds meer gaat zien!
Je kunt jezelf gaan zien als je de ballast rondom jouw vonk gaat afleggen. Kijk bijvoorbeeld ook eens naar de mensen om jou heen zoals familie, vrienden en collega’s. Voedt het contact je, word je gehoord en gesteund, beleef je er plezier mee, inspireert het, ervaar je liefde? Met iedereen deel je weer wat anders, maar belangrijk is dat je je energiebalans in de gaten houdt.
Afscheid nemen van mensen die niet meer bij jouw huidige ‘zijn’ passen is best even pijnlijk. Maar aan de andere kant maak je daardoor wel ruimte voor mensen die veel beter aansluiten bij jouw vonk. Je zult zien dat als je ruimte gaat vrijmaken, er dingen kunnen manifesteren die specifiek bij jou passen.
Geef aandacht aan je ideeën
Zet eens een stap achteruit zodat je ruimte hebt om op een andere manier naar jezelf te kijken. Zoek de stilte op, voel wat jij echt belangrijk vindt, geef aandacht aan je ideeën zonder dat je meteen in de ‘hoe-vraag’ belandt. Want als je het antwoord niet kunt vinden op deze vraag, dan kan het zijn dat je je ideeën van tafel veegt omdat je denkt dat ze niet uitvoerbaar zijn. En juist jouw ideeën zijn nu ontzettend nodig om patronen te doorbreken. Ik hoop van harte dat jij jezelf ziet en dat je jouw ideeën serieus neemt. Jij bent nodig.
Wat is een idee dat bij jou leeft maar dat je telkens wegstopt omdat het toch niet uitvoerbaar is?
Hoe herkenbaar! Dit zijn precies de dingen die ik voor mezelf op een rijtje aan t zetten ben. Wonderlijk dat ik t zó over mijn eigen lijstje heen kan leggen. Bedankt vd bevestiging die ik er in lees❤️
Mooi Kirsten!
Hallo! Ja precies dat! Het bewustzijn is er, ik weet al dat ik me mag gaan focussen op mijn vonk en het afstoffen ervan. Nu moet ik mezelf de tijd en de ruimte gaan geven om dat ook te doen. Het lijkt of de strijd zich nu verlegt of verlengt van het daadwerkelijke werk, naar ook de strijd om ruimte en tijd, om dit te gaan doen en voor mezelf op te komen. Om niet toe te geven aan opbouwschema’s en in vijfminutengesprekken korte termijnoplossingen opgelegd te krijgen… gek dat ik vanmorgen dacht, dat ik duidelijker moet maken dat ik graag hieraan wil werken. Hoe zorg ik ervoor dat dat wordt gehoord??
Hoi N, het kan zomaar zijn dat jij iets in je hebt waarmee jij de gevestigde patronen kunt doorbreken! Misschien niet in je huidige baan want dan wordt het waarschijnlijk strijden en voel je je roepende in de woestijn. Als je dat herkent dan sta je waarschijnlijk voor een verkeerd publiek.
Zodra jij voor jezelf inzichtelijk hebt wat jouw visie, jouw ideeën zijn en deze voor jezelf neerzet, dan kan er iets gaan ontstaan. De ‘hoe-vraag’, dus de uitvoering van je ideeën is in dit stadium nog niet van belang.
Een van de dingen die je kan helpen met het ‘neerzetten’ van je ideeën is het maken van een moodboard. Je zet hiermee iets in gang.
Liefs van Kirsten
Dit is precies waar ik momenteel in zit, zooo herkenbaar! Bedankt hiervoor. Dit komt ook echt op het juiste moment.
Ik zit ergens wat mij niet meer dient en waar mijn creativiteit niet wordt geprikkeld. Tijdens mijn zwangerschapsverlof loopt mijn contract af en ik sta te springen om aan te geven dat ze hem niet hoeven te verlengen, zodat ik alle ruimte en rust heb om iets te vinden, of ruimte geef om te manifesteren, wat dus wel bij mij past. Echter heb ik dat stemmetje in mijn hoofd en die van mijn man die het risico niet durft te nemen om even in de ww te zitten en we daardoor minder inkomsten hebben. En dat is zo lastig om daar van los te breken, terwijl ik geloof dat het wel goed komt zoals het komt. Zolang ik mijn intenties maar zet en inderdaad de ruimte aan mezelf geef.
Inmiddels ga ik wel solliciteren op een functie wat bij mij past en waar ik mijn creativiteit in kwijt kan, ondanks ik hier helemaal geen ervaring in heb en ik bijna 20 weken zwanger ben. Wat is de kans dat ze me aannemen denkt mijn ego dan. Maar niet geschoten is altijd mis. Als het klikt dan klikt het. Als ik mezelf kan laten zien, dan zien ze me. Tijd om ons niet meer te verstoppen.
Gefeliciteerd met je zwangerschap Nona! En mooi te lezen hoe dicht je bij jezelf blijft en vertrouwen hebt. Fijn dat je dit deelt, daarmee kun je anderen weer inspireren.
Heb een mooie reis!
Liefs van Kirsten