Het menselijk energieveld is een enorme bron van informatie. Onderzoek het en je leert jezelf tot in je kern kennen; van je grootste potentieel tot je diepste pijn. Energetische ‘afweermechanismen’ kunnen daarbij een nuttige rol vervullen. Ze zijn namelijk redelijk makkelijk te herkennen (zeker voor anderen). En je kunt direct ervaren dat ze je uit de eenheid houden.
Mijn ex-man riep onlangs dat ik een enorm lastig ego heb. Hij doelde daarbij op mijn ‘afweermechanisme’, de verdedigingslinie die ik op kan trekken zodra ik me niet veilig voel – afgewezen, of niet geliefd, gehoord, gezien, erkend, etc.
Dus ik begon die specifieke afweer eens nader te verkennen, en kwam tot de volgende conclusies: het heeft de neiging me te verdedigen. Het doet zijn best om het beeld dat mensen van me (zouden kunnen) hebben te corrigeren. Het moet gelijk krijgen en daarvoor wringt het zich in bochten. Dus ja: punt voor mijn ex – een afweermechanisme. En dat ben ik nu stap voor stap aan het ontmantelen, zodat ik meer ruimte kan bieden aan het leven zoals het komt.
Afweermechanismen en patronen
Afweermechanismen zijn overlevingsstrategieën die ook energetisch vorm hebben aangenomen. Het zijn patronen: in gelijksoortige (onveilige) situaties kiest je energie steeds weer dezelfde (onvruchtbare) paden. Met ‘high sense perception’ kun je ze zien in de aura, maar ook voelen. Als die van mij opkomt treedt een verharding op, en ontstaat er druk in mijn hoofd die ‘het gevaar’ probeert buiten te houden.
Zulke afweermechanismen leer je al vroeg aan. Ze beschermen je kwetsbaarheid tegen een niet zo afgestemde buitenwereld. Over het algemeen ontstaan ze in de dynamiek met ouders, waarbij gezinsthema’s als onveiligheid, verlating, invasie, verraad en/of afwijzing een rol spelen.
Ben je eenmaal opgegroeid, dan zijn ze er nog steeds. Sterker nog: ze zijn nu automatismen. Je zet ze onwillekeurig in, zodra je (onbewust) angst voelt voor pijn die je niet weer wilt ervaren. Tegelijkertijd maken ze contact, intimiteit en kwetsbaarheid onmogelijk. Afweer zorgt namelijk voor een soort bewustzijnsvernauwing, waarin je niet langer écht in contact staat met je natuurlijke stroom, je ervaring van het hier en nu, een grotere realiteit en ook andere mensen. Je blijft ermee uit de verbinding en dus de eenheid. Je houdt je energieveld (en dus de ervaring van wie je in wezen bent) te klein, leeg of oppervlakkig.
Gronden
Je kunt je voorstellen dat, zodra je gecentreerd – geaard – bent in je eigen energieveld, je je kunt verbinden, vanuit je hart, op gelijkwaardige wijze, en dat je mensen kunt toelaten in je energetische ruimte zonder daar zelf ontregeld door te raken. Daarnaast ben je in staat je grenzen te voelen, en ernaar te handelen.
Ben je echter niet zo gecentreerd (en dat geldt voor de meeste mensen zolang ze geen proces van bewustwording zijn ingegaan), dan beweegt je energieveld, in contact met anderen, allerlei kanten op. In reactie op (schijnbaar) onveilige situaties maak je je veld bijvoorbeeld groot of klein, of je onttrekt je energie aan je lichaam en gaat erboven hangen om alles te aanschouwen. Je energieveld kan ook verharden (zodat alles van je afglijdt), ‘inpluggen’ op andere velden om een tekort in je eigen aura aan te vullen of juist statisch worden.
Meestal is de vorm die je veld aanneemt een energetische weerspiegeling van bevriezen, vechten of vluchten. Er zijn vele variaties en combinaties mogelijk. En hoewel anderen zich niet per se bewust hoeven te zijn van jouw afweermechanismen, pikken ze de energie wel op. Ze zullen er hun eigen verdediging tegenover zetten (uiteraard: omdat ze zich niet veilig voelen).
Afweermechanismen en gedrag
Een belangrijke stap naar een ruim, gecentreerd energieveld is dus het leren waarnemen van je eigen energiepatronen; hoe beweegt jouw veld in relatie tot anderen? Dit zijn een aantal mogelijkheden, met het gedrag dat eruit kan volgen:
- Dissociëren/opstijgen – zweverigheid, jezelf kwijtraken
- Bevriezen – dichtklappen, naar binnen keren, stil worden
- Opblazen – superieur opstellen
- Klein maken- inferieur opstellen
- Verharden – afstandelijkheid
- Afweren – verbale pijlen
- Stekels opzetten – irritatie
- Inklappen – emoties lopen over
- Zuigen – vastklampen, ‘halen’
- Bedwingen – vastgrijpen, iemand geen ruimte geven
- Lekken – vermoeidheid, heel veel praten
- Onttrekken – verbaal ontkennen
- Weggeven – pleasen
Afweermechanismen als kaart naar de ziel
Wat te doen? Allereerst: energetische afweermechanismen zijn normaal. Iedereen heeft ze, en identificeert zich ermee. We zeggen: ‘ik ben nu eenmaal zo’. Echter: ze zijn niet wie je ten diepste bent. Ze bieden hooguit een kaart op de weg daarheen. Volg je die kaart, dan kom je meer in contact met de ervaring zoals hij is, vergroot je je zelfinzicht, transformeer je en kun je steeds kwetsbaarder worden. (‘Kwetsbaar’ is niet ‘emotioneel’, maar dat je je durft aan te bieden aan het leven, in al zijn vormen, zonder je bij voorbaat schrap te zetten, in te graven of af te schermen.)
Als ik naar mezelf kijk: zodra ik me onveilig voel, meen ik, ergens in mijn bewustzijn, dat ik niet voldoe. Mijn fysiek/emotioneel/mentaal/energetische wezen komt vervolgens in actie: mijn lichaam verstrakt, ik voel boosheid, ik begin uit te leggen wat er niet klopt en energetisch ontstaat er een druk naar mijn hoofd en naar buiten.
Zolang ik vasthoud aan het idee dat ik niet voldoe, en vind dat ik me moet verdedigen tegen het ‘aangedane onrecht’, blijf ik die energie recyclen in mijn hoofd en lichaam. Zodra ik de afweer zie, kan ik hem loslaten, en contact maken met het verdriet en de angst eronder, die de (echte of vermeende) afwijzing in me oproepen.
Leestip
Licht op de Aura – Barbara Brennan
Vind je het leuk? Deel het met anderen:
Hoe zit dat met dissassociatie. Het is voor mij niet mogelijk bij mijn pijn en m’n lichaam (mezelf) te komen. Hoe kan ik toch de kaart volgen en hier langzaam bijkomen? Heb je hier tips voor?
Ik ontdekte nu maanden later, dat de navel ook; Spirit Gate wordt genoemd. Wij kwamen hier via onze eigen MASTER CODES van verschillende planetaire origines en werden soms geboren bij een moeder van een andere planetaire mastercode origine.
Dan kan het zijn, dat je in de moederbuik te maken krijgt met ‘opgedrongen’ mastercodes. Stel, je legt een puzzel in elkaar. maar dan komt in het eindresultaat van de totale legging van de puzzel, iemand die stukjes uit jouw puzzel trekt, deze vervangt of zelfs weglaat. Dit heet: vorming van het kristallijne lichaam. Kristallijne codes. Hierdoor lieten we stukjes van onze eigen informatie achterwege, want we gaven er ook toestemming voor. We werden in een diepe biologische staat geduwd wat een hele kluif was.
Je krijgt hierdoor een ‘borderline’ tussen energie en materie. En die ‘borderline’ is dat we telkens die overbelasting denken nodig te hebben om de doorbraak in en naar de materie te krijgen. Hier worden ook de doelen gesteld en de deadlines. Telkens die druk om te presteren. Press-teren. De donkere druk van de teer, de snelweg naar onszelf.
Als de navel niet gesloten is, dan zoeken wij in de Spirit Gate naar de puzzelstukjes die we achterlieten, die energetische delen van onszelf zijn. We denken dan telkens als cultuurbrenger of heler die delen te vinden en aan te reiken aan anderen. Vaak lieten wij toe dat puzzelstukjes bij ons werden weggehaald of gewijzigd, omdat we hierdoor mogen ‘leren’ en ontdekken, dat we geen enkele andere cultuur mogen omvormen of vervormen of er iets van weglaten of wegnemen. Dat we een deel van onze ‘eigenheid’ achterlieten in de Spirit Gate, omdat we kwamen om samen te leven en de Star Wars die nog altijd energetisch achter de navel en baarmoeder energie van de mensheid zich afspeelt in na-weeen en energie overblijfselen, dat we aldaar niet die oplossingen in ‘dat duister of donker’ kunnen vinden. Want we zoeken onszelf op aarde. Om hier op aarde, die stukjes weer te voelen en jouw Ziel en Spirit te vragen om jouw oude Master Codes te veranderen in de Heelheid zoals Jij bedoeld bent geweest.
Dan ga je voorbij het achterlaten (vrijwillig) van die delen van jou die ooit in de baarmoeder (atlantis als totale baarmoeder van de mensheid) zijn achtergebleven als toestemming om geboren te worden in een aardse familie die van verschillende sterrenstelsels kwamen en ook hun authentieke delen en Master Codes moesten achterlaten omdat zij niet incarneerden in hun ware sterrenfamilie op aarde. Dan zul je begrijpen, dat die achtergebleven delen niet zitten in een medische of cosmetische spiegel waarin wij ‘zien’ en onvolmaaktheid en ‘ongezondheid’ blijven zien als straf.
De navel sluiten is de poort van en naar Atlantis afsluiten en de Star Wars en die delen van jou op aarde toelaten die je achterliet. Die komt Spirit jou brengen vanuit een andere plek, dan vanuit de plek waar je het achterliet. Want dat is verleden tijd.
Rondom de navel zit de Shen Que, of chi en hier zitten de drukpunten van middenrif en longen. De navel afsluiten kan dan zeker helpen om de madness around covid en massa bewustzijn los te laten (oude starwars die nu via covid de mastercodes aan het wijzigen is. de verstikking laat zien hoe of we de navelstreng van het verleden met geboden etc nog om de hals dragen en is bedoeld als wake up call and not as enemy).
Vooral helers en cultuurbrengers van andere planeten hebben de neiging om hun in de baarmoeder of Spirit Gate achtergebleven delen via het Oog van Ocuultisme terug te vinden. Zij sluiten zich niet aan in de maatschappij. Ze projecteren hun machteloosheid (die zo niet voelde tijdens wegnemen van hun puzzelstukejs omdat de Ziel daar nog overzicht had) op ‘underdogs’ van deze maatschappij en proberen met stukjes reflecties hun oude ‘laboratorium’ of baarmoeder of oude planetaire kennis nog op te lappen. Hierdoor hebben zij angst voor alles wat anders is. Ze voelen zich verstoord in hun pogingen om zichzelf te vinden op deze aarde en projecteren op anderen op aarde de ‘wezens’ die ooit hun kristallijne lichaam in worden aantastten of aanraakten. Die ver-kracht-ing als slachtoffer van machteloosheid en op deze aarde niet de verlosser of cultuurbrenger kunnen zijn voor de gehele mensheid, frustreert hen. Het zijn juist de wezens die ooit hoog in aanzien stonden in bepaalde planetaire Councils, die het meeste moeite hebben om hun oude paradijs op te geven en zichzelf te vergeven voor het feit, dat ze vrijwillig kozen voor deze incarnatie en het wegnemen van die stukjes van zichzelf die zo vertrouwd zijn, om zo andere culturen, zielen en gevoelswijzen te ontdekken via en met anderen.
In feite is het niet afsluiten van de navel een vorm van Culture Shock. Daar stopt de ademhaling en de spirit van jouw huidige incarnatie voelt zich aldaar overweldigt.
Enne ff wat simpels: draag wat vaker een brede riem om jouw buik/navel. Liefst koper of messing.
Mooie visie. Mijn visie is wat anders; Dat afschermen is noodzakelijk als je een empaat bent, een man en de hele maatschappij zijn olifanten in een glazenkast en handelen nog vaak lineair, recht toe recht aan. Dat maakt nog niet dat ze gelijk hebben of t goed doen en je meer op HUN nivo moet AANPASSEN, OPEN STELLEN en ook nog GROND.. Echt niet! We zijn hier om deze psychotische toestanden juist te herstellen vanuit de feminine energieen en denken vanuit het hart. En die vrouwelijke en moeder aarde wijze denkt enkel vanuit het hart en is NIET lineair, binair of zelfs quantummechanisch, give it a name, maar heeft een ronde bolvorm als je t zou kunnen vormgeven (onze ei deel is veiligheid in jezelf en de ronder bol zit er omheen en dat is jij en t contact met de buitenwereld) en die is bewegelijk en functioneert hier op deze zeer dense (kortzichtige mensheid hier op) aarde in een spiraalvorm vanuit die bal, wat je een torus zou kunnen noemen en de spiraal de pilaar van licht, deze is de in en uit ademing van je denken en zijn (niet het doen en doen wat anderen willen dat je doet!). En die spirale vorm van denken is totaal anders dan dat zeer onzekere rechtuit denken en doen..Dat is op survivallen geent. Spiraal denken is een flow vanuit je hele zijn, al je lichamen, en deze LIJKT chaotisch, maar dat is enkel voor rechtlijnige rigide denkers die geen inzicht hebben nog in al hun gevoelslagen en hoe die werkelijk functioneren als die werkelijk vrij zouden zijn. Als je als empaat of sensitief toch een partner wilt verdragen die in een lagere frequenctie dan jijzelf leeft en denkt, dan zal je merken dat je veel vaker getriggert zal worden tot dat schilt op te zetten. En dat is maar goed ook, want iemand die sexueel samen is en vaak met je mag vertoeven zou zo door je aura kunnen prikken en je (ongeneesbaar) ziek kunnen maken met een ondoordachte opmerking, uitzending van een lineaire gedachte of wat dan ook wat die partner in zijn leven met zich meebrengt als hij/zij thuiskomt. Die schilt moet niet opendewongen worden of zowiezo open zijn, het is juist het gedrag van je omgeving wat niet spoort met JOU en die natuurlijke afweer veroorzaakt. En terecht. Het is niet de bedoeling dat je eigen familie en partner je leegzuigen of in je auraei gaan zitten prutten, laats staan in je bol aanwezig zijn als je jezelf goed zou kennen en vanuit je hart zou leven. Vaak hebben we partners die allang niet meer bij je horen, niet omdat ze slecht zijn ofzo of dat je niet meer van ze houdt, maar hun ontwikkeling gaat de andere kant op of die persoon heeft besloten het in een andere pas of samenstelling te gaan doen. Het is ook aan de partner namelijk om zich te LEREN AAN TE PASSEN bij de PARTNER, wederzijds, in het begin van de relatie en erna steeds weer, zonder bemoeienis van anderen of familie/ouders/kinderen, zodat ze weten wie zijzelf steeds zijn, wat hun verbinding samen is en hun doelen in het leven die even parallel loopt.
Als men veel aanpassingsgedrag bemerkt en steeds maar van 1 kant en jij moet je schild steeds opzetten, alleentijd, eropuit bij die wel met je resoneren samenzijn, of je energie verlagen en dus lineair leven terwijl je spiralisch denkt..je snapt het al: dat gaat niet langer! Zonder dat je uiteen drijft of zeer veel schade toebrengt aan je auravelden en dus je ziel en jezelf en je groei. Ik geloof dus niet in gronden want iemand die intuitief is hoeft zich enkel tegenwoordig meer de kern van de aarde voor te stellen, de bron (whatever dat voor jou is, het is zeer persoonlijk!) en je eigen hart/hoger hartchakra/energiecentrum, niet je solar plexus, dat is je egocentrum, ik heb het over de thymus, de zetel van je ziel, en die is vrij, soeverein en laat zich door buitenaf door niets dicteren en kan daardoor liefhebben en delen
mocht dit gewenst zijn. Maar ga nooit je in een lagere frequentie begeven, je defensiemechanisme omlaag doen, dit soort scenario’s worden al veel te veel geleerd heb ik gemerkt en is volledig onjuist en komt van de oude patriarchische oude matrixdenken en die overheerst alles wat vrouwelijk is, ook in de man en masculine energieën. Het is de bedoeling nu jezelf te zijn en te blijven en daar vanuit je verder te ontwikkelen en niet vanuit afhankelijkheid van wat je partner denkt of vindt. Dan is die vrouw of vent niet in alignment meer met je en is een scheiding van wegen zeer wenselijk voor beide en overige partijen. We moeten proberen elkaar niet voor het lapje meer te houden..en t vrouwtje, of het vrouwlijke in ons te blijven kleineren en te vervormen, die tijden zijn voorbij..er is geen gronding behalve in jezelf..je eigen d12 surfboardje zeg maar..het fundament van wat ik hierboven voor een stukje heb proberen te beschrijven. Maar goed dat is mijn take on it.. 🙂
Wat ik zelf ook ervaar is dat naast het individuele proces van naar binnen gaan het kunnen delen met een ander die zich verbind met mij en de pijn een helende werking heeft. De ongenezen kinder en geestelijkebpijn wordt werkelijk gezien en gevoeld. Op deze manier begeleid ik ook mensen en die ervaren daar ook de helende werking van. Zoals hermelijn ook zegt. Je loopt de pijn op in verbinding met de ander.
Dit artikel komt op mijn pad nu ik het juist heel hard nodig heb. Ik begrijp het nu volledig waardoor ik heen mag (moet) en heb nog werk aan de winkel.
Lieve Hermelijn, dank he wel om telkens opnieuw een mooi artikel te schrijven. Je bent een inspirerende vrouw
Dank!
Ik vroeg mij af… als je dan de pijn hebt ontdekt die het afweermechanisme in zijn werking zet! Hoe kun je dit dan veranderen? Hoe ga je hier mee om? Ik merk dat ik continue hetzelfde patroon doorloop en ik krijg het maar niet voor elkaar dit te doorbreken. Groet, Alba
Dag Alba, het is een transformatieproces, en dat neemt tijd. Voor mij gaat het ongeveer zo: ik krijg het inzicht. Ik ga zien hoe onvervullend het mechanisme in. Ik wil ervan af, want ik zie dat ik steeds een ‘oud paadje’ neem dat me nergens brengt. Ik ga contact maken met de pijn, in meditatie; keer op keer ga ik naar binnen en maak ik ruimte, zonder oordeel voor wat ik aantref. En na verloop van tijd verandert het; dan transformeert de pijn in wijsheid of compassie of zachtheid. Daarbij doe ik sessies, volg trainingen en zoek mensen op die me verder helpen, want de pijn die is ontstaan in relatie tot anderen, heel je volgens mij ook in relatie tot anderen.